ภายในห้องที่เปิดแอร์เย็นฉ่ำอุณหภูมิห้องที่ต่ำกว่า 20 องศา ซึ่งเป็นที่ชื่นชอบของเจ้าของห้องใบหน้าสวยหวานน่ารัก

กริ๊ง!!! กริ๊ง!!! กริ๊ง!!! เสียงนาฬิกาปลุกบ่งบอกเวลาที่เจ้าของห้องได้ทำการตั้งปลุกเอาไว้ เนื่องจากวันนี้เป็นวันเปิดเทอมวันแรกในชีวิตการเป็นนักศึกษาปี 1 ในรั้วมหาวิทยาลัยเอกชนชื่อดัง

อื้ออออ!!!! นิ้วเรียวสวยโผล่พ้นออกมาจากผ้านวมผืนหนาที่คลุมเอาไว้ทั้งตัวตั้งแต่หัวจรดปลายเท้า ก่อนที่เจ้าตัวจะค่อยๆคลำหานาฬิกาปลุกและกดปิดเสียงที่รบกวนการนอน มือเล็กจับผ้านวมที่คลุมหน้าตัวเองออกกะพริบตาถี่ๆเพื่อปรับจูนสมองกับการที่ต้องตื่นแต่เช้าแบบนี้

ก๊อก!! ก๊อก!! ก๊อก!!

เสียงเคาะประตูพร้อมกับการปรากฏตัวของชายหนุ่มรูปร่างสูงใหญ่สมส่วนแบบคนออกกำลังกายอย่างสม่ำเสมอ คิ้วเข้ม ดวงตารียาวตามแบบฉบับลูกหลานที่มีเชื้อสายจีน จมูกโด่งเป็นสัน ปากสีชมพูอย่างคนมีสุขภาพดี กำลังยิ้มเอ็นดูน้องชายที่ยังนอนลืมตามองเพดานอยู่เหมือนเด็กเล็กที่เพิ่งตื่นไม่มีผิด

"้น้องน้ำครับ 6 โมงแล้วนะ ลุกขึ้นไปอาบน้ำได้แล้วครับเด็กดี วันนี้เปิดเทอมวันแรกเดี๋ยวไปลงทะเบียนไม่ทันนะครับ จุ๊บ!" ปากบอกให้น้องชายลุกแต่มือก็ยังคงลูบหัวลูบหน้าน้องชายของตัวเองพร้อมก้มลงไปจุ๊บที่แก้มนุ่มของน้องไปด้วย

ร่างบางลุกขึ้นนั่งพร้อมกับผมที่ชี้ฟู พี่ชายจึงยื่นมือไปลูบผมให้กับน้องพร้อมกับส่ายหน้าด้วยความเอ็นดู ถึงสายน้ำจะโตจนเข้ามหาวิทยาลัยได้แล้วแต่ในสายตาของผู้เป็นพี่อย่างหินผาก็ยังทั้งหวงและห่วงน้องชายหน้าหวานคนนี้ไม่เคยเปลี่ยน

"พี่ผาลงไปรอน้องข้างล่างเลยก็ได้ครับเดี๋ยวน้องอาบน้ำแต่งตัวเสร็จแล้วจะตามลงไปนะครับ จุ๊บ" คนตัวเล็กเอ่ยกับพี่ชายพร้อมจุ๊บแก้มแบบที่เคยทำเป็นประจำจากนั้นจึงลุกขึ้นจากเตียงหยิบผ้าขนหนูเดินเข้าห้องน้ำไปด้วยอาการที่ยังไม่ตื่นเต็มตานัก

เมื่อน้องเดินหายเข้าไปในห้องน้ำแล้ว พี่ชายอย่างหินผาจึงเดินไปเปิดตู้เสื้อผ้า หยิบชุดนักศึกษาออกมาแล้วแขวนไว้หน้าตู้เพื่อเตรียมให้น้อง ก่อนจะเปิดประตูออกไปและลงไปรอน้องด้านล่าง

"หมับ! จุ๊บ~ จุ๊บ~ มอร์นิ่งครับป๊าม๊า" หลังจากอาบน้ำแต่งตัวเสร็จลูกชายคนเล็กก็เดินเข้ามากอดและหอมป๊ากับม๊าอย่างที่ทำเป็นประจำทุกวัน

"วันนี้ลูกชายม๊าน่ารักจังเลยค่ะ ตื่นเต้นมั้ยคะเปิดเทอมวันแรก"

"มากๆครับม๊า นี่ดีนะครับที่น้ำเลือกเรียนคณะเดียวกันกับพี่ผาไม่งั้นน้ำต้องแย่แน่ๆ เลยครับ ไม่รู้รับน้องจะโหดมั้ยด้วยอีกอย่างน้ำจะมีเพื่อนรึเปล่าก็ไม่รู้" ลูกชายคนเล็กของบ้านพูดพร้อมทำปากจู๋แก้มพองๆจนคนเป็นพี่ต้องก้มไปหอมแก้มน้องด้วยความมันเขี้ยว

ฟอด!! ฟอด!!

"อื้อ....พี่ผาแก้มน้องช้ำหมดแล้วครับ" สายน้ำบ่นพี่ชายพร้อมกับตักข้าวต้มเข้าปากไปด้วย

หลังจากที่ทานข้าวกันเสร็จเรียบร้อยทั้งคนพี่คนน้องก็ออกจากบ้านด้วยรถยนต์ของหินผามาที่มหาวิทยาลัยซึ่งใช้เวลาเดินทางไม่นานนัก เนื่องจากบ้านกับมหาวิทยาลัยอยู่ไม่ไกลกันมากเท่าไหร่ แต่ด้วยกรุงเทพเป็นเมืองที่รถติดจึงทำให้การเดินทางค่อนข้างที่จะช้ากว่าเวลาปกติอยู่พอสมควร

เมื่อรถเลี้ยวเข้ามาในมหาวิทยาลัยก็ได้พบกับบรรยากาศที่แสนจะครึกครื้นที่มีทั้งรุ่นพี่รุ่นน้องปะปนกันไป ซึ่งสายน้ำเองก็มองภาพนั้นไปตลอดสองข้างทางด้วยความตื่นเต้นจนมือเย็นเฉียบ สายน้ำไม่ค่อยได้ออกมาเผชิญโลกภายนอกด้วยตัวคนเดียวมากนักด้วยความที่เป็นลูกคนเล็กที่มีหน้าตาน่ารักจิ้มลิ้มออกไปทางแม่เสียมากกว่าทำให้ป๊าม๊าและพี่ชายไม่ค่อยปล่อยให้ไปไหนมาไหนคนเดียวผิดกับพี่ชายนอกจากจะได้เบ้าหน้าทางฝั่งพ่อมาและยังมีความสูงถึง 189 ซม. จนสายน้ำบ่นอยู่บ่อยๆกับความลำเอียงของโลกใบนี้

เมื่อรถ Ferrari GTC4Lusso สีแดงสด เข้ามาจอดหน้าตึกคณะทำให้เป็นที่สนใจของคนที่อยู่รอบๆสาวๆก็ต่างพากันลุ้นกับเจ้าของรถคันงาม หินผาเปิดประตูด้านคนขับลงมาตามด้วยสายน้ำที่ลงมาจากฝั่งประตูข้างคนขับและเดินมาจับมือพี่ชายไว้ด้วยความประหม่าด้วยว่าคนมองค่อนข้างเยอะ ตามมาด้วยเสียงซุบซิบต่างๆจนจับใจความแทบไม่ได้

​"ป่ะ...เดี๋ยวพี่พาน้องน้ำไปลงทะเบียนก่อนนะครับ คนเริ่มทยอยมาเยอะแล้ว"

ตึ่ง!! ตึ่ง!! โป๊ะ!! ตึ่ง!! ตึ่ง!! โป๊ะ!!.......เสียงจังหวะกลองที่ดังมาจากใต้ตึกของคณะบริหารทำให้สายน้ำลดความกดดันลงได้มากเลยทีเดียว เพราะอย่างน้อยพวกพี่เค้าก็ยังมีดนตรีในหัวใจคงจะไม่โหดกับน้องๆจนเกินไปใช่มั้ยครับ

"น้องๆที่มาถึงแล้วมาลงทะเบียนพร้อมรับป้ายชื่อกันได้เลยนะคะ" เสียงรุ่นพี่ผู้หญิงพูดผ่านโทรโข่งเพื่อเรียกให้รุ่นน้องมาลงทะเบียนกัน

"น้องน้ำไปลงทะเบียนนะครับ เสร็จแล้วก็ไปนั่งรวมกับเพื่อนๆใต้ตึกนะ วันนี้คงมีกิจกรรมไม่เยอะเพราะเป็นวันแรก พี่จะไปหาเพื่อนหน่อยมีอะไรโทรหาพี่นะครับ" หินผาบอกน้องชายพร้อมกับลูบหัวแล้วเดินออกไปปล่อยให้สายน้ำยืนหมุนซ้ายหมุนขวาอยู่คนเดียว

"น้องคะ น้องคนน่ารักน่ารักน่ะค่ะลงทะเบียนรึยังคะ" สายน้ำมองเหลียวซ้ายแลขวาไม่มีใครยืนอยู่ตรงนี้จึงชี้มือเข้าหาตัวเอง รุ่นพี่จึงพยักหน้าตอบเป็นการยืนยันว่าเรียกสายน้ำนั่นแหละ สายน้ำจึงเดินเข้าไปหารุ่นพี่ที่โต๊ะลงทะเบียน

"น้องคนน่ารักชื่ออะไรคะ" รุ่นพี่ผู้หญิงถามสายน้ำพร้อมกับรอยยิ้มพิมพ์ใจก็คนตรงหน้าเค้านั้นน่ารักมากๆเลยทีเดียว ตัวเล็กๆผิวขาวอมชมพู ตาโตๆที่เวลากะพริบตาปริบๆก็ยิ่งทำให้น่ารักน่าเอ็นดูเข้าไปอีก ไหนจะใบหน้ารูปไข่ ปากแดงธรรมชาติจมูกรั้นนิดๆที่รับกับใบหน้าดูแล้วชวนเพลินตายิ่งนัก

"ธารา วัฒนไพศาลกิจ ชื่อเล่นสายน้ำครับ" สายน้ำบอกพร้อมกับยิ้มกว้างให้กับรุ่นพี่ใจดีตรงหน้า

รุ่นพี่สาวสวยใจดีถึงกับสตั๊นไปในทันทีเมื่อเจอรอยยิ้มกว้างของสายน้ำเข้าไป ใครจะไปคิดว่าน้องยิ้มแล้วจะน่ารักได้ขนาดนี้เนี่ย ไหนจะลักยิ้มบุ๋มสองข้างนั่นอีก ฮือ~ เค้าอยากเก็บไว้ดูคนเดียวน้องน่ารักมาก

"อ่ะ...น้องสายน้ำไปนั่งต่อแถวกับเพื่อนๆตรงนั้นนะคะ" พี่สาวใจดีบอกพร้อมยื่นป้ายชื่อแขวนคอมาให้กับสายน้ำ และเมื่อสายน้ำรับป้ายชื่อมาแขวนคอตัวเองแล้วเจ้าตัวก็เดินมานั่งลงต่อแถวจากเพื่อนๆที่นั่งกันอยู่ก่อนแล้ว