เมื่อถึงห้องดินก็ให้เหนือไปนั่งรอที่โซฟาก่อนที่เจ้าตัวจะเดินไปในโซนห้องครัวเพื่อหาน้ำดื่มเย็นๆมาให้เพื่อน

ตึก!

“กินซะเผื่อมันจะดับความร้อนรุ่มในใจมึงได้บ้าง”

อึก! อึก! อึก!

เหนือยกน้ำขึ้นดื่มรวดเดียวจนหมดแก้วพร้อมกับเอนหลังพิงโซฟาอย่างคนหมดแรง

“มึงเล่ามาเล่ามาให้หมด เพราะถ้ามึงไม่เล่าว่าเกิดอะไรขึ้นพวกกูก็ช่วยอะไรมึงไม่ได้หรอกนะ เพราะเรื่องอย่างนี้มึงมันโง่” ดินจิ้มนิ้วชี้ลงไปที่หน้าผากของเหนือเพราะอดหมั่นไส้เพื่อนที่นั่งทำท่าเหมือนหมดอาลัยตายอยากไม่ได้

“เออกูมันโง่เอง กูก็เพิ่งรู้ตัวว่ากูชอบน้องเค้าว่ะพอกูเห็นน้ำตาน้องกูแม่งปวดใจฉิบหายแต่กูก็ยังนั่งบื้อไม่ยอมทำอะไร ทำไมกูไม่พูดไม่บอกน้องเค้าไปวะ กลับกลายเป็นน้องต้องมาบอกชอบกูก่อน” เหนือพูดพร้อมกับก้มหน้าแล้วยกมือขึ้นมาปิดหน้าตัวเองเอาไว้

“เดี๋ยวนะนี่น้องเบลบอกชอบมึงไปแล้วเหรอวะ”

“อย่าบอกนะว่ามึงก็รู้”

“ไม่ใช่แค่กูที่รู้แต่รวมถึงทุกๆคนด้วยโว้ย กูถึงได้บอกไงว่ามึงน่ะมันโง่ แล้วทีนี้มึงจะเล่ามาได้รึยังว่ามันเกิดอะไรขึ้นน้องเบลถึงได้วิ่งไปหาไอ้ผาแถมยังร้องห่มร้องไห้ซะยกใหญ่”

“เฮ้อ!!............ เรื่องมันก็เป็นแบบที่กูเล่าให้มึงฟังนี่แหละ มึงเข้าใจมั้ยวะตอนที่น้องถามกูว่าคิดยังไงถึงได้ชวนน้องมาด้วยกัน ตอนนั้นกูยังสับสนอยู่ กูก็เลยไม่รู้ว่ากูจะต้องตอบน้องไปว่าอะไร กูก็เลยพูดส่งๆไป ไม่คิดว่าน้องเค้าจะจริงจังขนาดนั้น มึงก็รู้ตั้งแต่รู้จักกันมาจีบหญิงกูก็ไม่เคยจีบมีแต่คนมาเสนอตัวให้ ชอบใครกูก็ไม่เคยชอบเคยแต่ One night stand แฟนเป็นตัวเป็นตนกูก็ไม่เคยมี กูเลยไม่รู้ว่าความรู้สึกของกูในตอนนั้นมันคืออะไร ถ้ากูรู้ความรู้สึกตัวเองเร็วกว่านี้อีกนิดและรู้ว่าน้องก็มีใจตรงกับกูกูจะไม่มีทางทำให้น้องต้องมาเสียน้ำตาแม้แต่หยดเดียวเพราะกูหรอก เฮ้ออ!” พูดเสร็จเหนือก็ทิ้งตัวลงบนโซฟาอย่างหมดแรง ดวงตาเหม่อลอยมองขึ้นไปบนเพดานอย่างคนคิดอะไรไม่ออก

“แล้วทีนี้มึงจะทำยังไงต่อ” ดินถามเพื่อนยิ้มๆ

“ไม่รู้ว่ะก็อย่างที่มึงบอกกูก็ได้แค่เต๊าะน้องเล่นไปวันๆ พอเอาเข้าจริงๆกูมันก็คนโง่อย่างที่พวกมึงบอกนั่นแหละ” เหนือพูดพร้อมกับหลับตาลงเหมือนกับต้องการจะพักไม่อยากจะรับรู้อะไรอีกต่อไปแล้ว

“หึๆ เป็นยังไงบ้างครับน้องเบล พอจะให้โอกาสเพื่อนพี่ได้แก้ตัวอีกสักครั้งได้รึเปล่าครับ” ดินก้มลงไปพูดกับมือถือที่ถูกวางไว้บนโต๊ะรับแขกใกล้โซฟาที่เค้ากับเหนือนั่งกันอยู่

“ห๊ะ มะ เมื่อกี๊ มะ มึงว่ายังไงนะไอ้ดิน” เหนือที่กระเด้งลุกขึ้นจากโซฟาจนตัวลอยแทบจะทันทีที่ได้ยินเพื่อนพูด

“ไง ถึงกับติดอ่างเลยเหรอมึง ไอ้เหนือคนเก่งคนกะล่อนเพื่อนกูหายไปไหนวะ ฮ่าๆๆๆ” เป็นไฟที่ส่งเสียงมาตามสายแต่ก็ยังไม่วายแขวะเพื่อนตัวเอง

“นี่พวกมึงรวมหัวเหรอวะ”

“เออ ถ้าพวกกูไม่ทำแบบนี้ชาตินี้น้องกูจะรู้มั้ยว่ามึงรู้สึกยังไงกับน้องกู ขนาดกูทำให้มึงหึงซะขนาดนั้นมึงยังคิดไม่ออกเลยว่ามึงรู้สึกยังไง ทำไมเบลต้องไปชอบคนโง่ๆ อย่างมึงด้วยวะ” เป็นหินผาที่พูดขึ้นมา

“เดี๋ยวนะใครน้องใครพี่ใครวะ แล้วอะไรทำให้กูหึงวะ”

“เฮ้อ! ไอ้ดินมึงจัดการต่อดิ๊กูปวดหัวว่ะ เสร็จแล้วค่อยส่งตัวมันขึ้นมา”

ตู๊ด! ตู๊ด! ตู๊ด!

หินผาพูดจบก็กดตัดสายทันที ทิ้งให้เหนือเงยหน้าขึ้นมามองดินอย่างรอคำอธิบาย

“เฮ้อ! นี่จะเป็นครั้งสุดท้ายที่กูจะมานั่งอธิบายอะไรยาวๆให้มึงฟังนะไอ้เหนือ” พอพูดจบดินก็ค่อยๆอธิบายที่มาที่ไปเรื่องของหินผากับเบลที่กลายมาเป็นพี่น้องต่างพ่อต่างแม่กัน รวมไปถึงเรื่องที่พวกเค้าช่วยกันวางแผนให้หินผาและเบลแกล้งเล่นละครให้เหนือหึงเพื่อที่จะรู้ใจตัวเอง

“กูก็ว่าแล้วคนอย่างไอ้ผาแม่งไม่เคยให้ใครเข้าใกล้มันนอกจากคนในครอบครัวกับเพื่อน แม่งหวงเนื้อหวงตัวยิ่งกว่าผู้หญิงอีก” เหนือทำท่าคิดตามระหว่างที่ฟังดินเล่ารายละเอียด

“ไปๆขึ้นไปห้องไอ้ไฟได้แล้วมึง ขึ้นไปคุยกับน้องเค้าซะให้เคลียร์จะจงจีบจะขอเป็นแฟนก็แล้วแต่มึงแล้วพวกกูช่วยกันขนาดนี้แล้ว ถ้ามึงยังไปต่อเองไม่ได้ก็เอาหัวไปจุ่มชักโครกตายซะ เผลอๆพวกกูจะตัดมึงออกจากกลุ่มด้วยโทษฐานทำให้กลุ่มขายขี้หน้า” ดินพูดพร้อมกับหยิบมือถือเข้ากระเป๋ากางเกงแล้วเดินไปที่ประตูห้อง

“เฮ้ยๆ เดี๋ยวๆ ขอกูทำใจแป๊บดิวะ” เหนือพูดพร้อมกับดึงแขนดินไว้

“ไอ้เหี้ยเหนือมึงนี่จะมาป๊อดอะไรตอนนี้วะ กูยิ่งหิวๆข้าวอยู่ ชาบงชาบูก็ไม่ได้แดกน้ำสักอึกกูก็ยังไม่ได้กินแถมต้องมานั่งอธิบายอะไรบ้าบอให้มึงฟังอีก ไปออกไปอย่ามาลีลาไอ้สัด” ดินพูดพร้อมกับดันหลังเพื่อนให้ออกไปนอกห้อง

“นี่มึงขี้บ่นแบบนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่วะไอ้ดิน”

“ก็ตั้งแต่กูมีเพื่อนชื่อไอ้เหี้ยเหนือนี่แหละ” ดินพูดพร้อมกับล็อกห้องและเดินนำไปยังลิฟต์ ปล่อยให้เหนือเดินบ่นอยู่ข้างหลังคนเดียว

ใช้เวลาไม่ถึง 5 นาทีลิฟต์ก็มาถึงชั้นที่ต้องการ เพราะห้องไฟและดินห่างกันแค่ 3 ชั้นเท่านั้น จึงทำให้เหนือที่ยังเตรียมตัวเตรียมใจไม่พร้อมถึงกับต้องถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่

อ๊อด! อ๊อด!

“สงสัยแม่งมากันแล้ว” เป็นไฟที่ลุกขึ้นไปเปิดประตูให้

พอประตูห้องเปิดออก เหนือก็รีบไปยืนหลบอยู่ข้างหลังของดินทันที

“เข้ามาไอ้เหนืออย่ามาเนียน นี่มึงเป็นเพื่อนกูจริงดิ เดี๋ยวกูยุไอ้พวกนี้ให้ตัดมึงออกจากกลุ่มแม่งเลยดีมั้ยวะ” ไฟพูดพร้อมกับกระชากคอเสื้อของเพื่อนให้โผล่ออกมา

“พวกมึงนี่ได้ทีรุมกูใหญ่ อย่าให้ถึงทีกูบ้างนะมึง” เหนือพูดพร้อมกับทำตาถลนใส่ไฟที่ยืนยิ้มอยู่

“มานี่มาไอ้เพื่อนตัวดี รีบคุยรีบเคลียร์กันให้เสร็จเดี๋ยวพวกกูจะลงไปหาขนมที่เซเว่นข้างล่างกินรองท้องกันก่อน เสร็จแล้วค่อยออกไปกินชาบูกัน นี่น้องน้ำโทรมาเร่งกูยิ๊กๆ ว่าเคลียร์กันเสร็จรึยังจะได้ไปฉลองด้วยการกินชาบูกัน” หินผาที่ตอนแรกนั่งอยู่ข้างๆเบลก็ลุกออกมาแล้วกระดิกนิ้วเรียกเพื่อนให้มานั่งแทนที่ตัวเอง

“เอ้อ น้องน้ำฝากบอกด้วยว่าถ้าพี่เหนือเคลียร์ไม่จบน้องน้ำจะไม่ยิ้มให้พี่เหนืออีกเลยคอยดูนะ” หินผาพูดจบก็ยักคิ้วส่งไปให้เพื่อน

“มึงไม่ต้องเอาน้องลักยิ้มมาขู่กูเลยไอ้ผา ไอ้เพื่อนเลว” เหนือชี้หน้าคาดโทษเพื่อนตัวเองทุกคนที่ตอนนี้ไปกองรวมกันอยู่หน้าห้อง

พอทั้งหมดออกไปจากห้องแล้ว บรรยากาศภายในห้องก็กลับมาเงียบอีกครั้ง เหนือยืนมองเบลที่นั่งก้มหน้ามองมือตัวเองอยู่อย่างชั่งใจ เพราะไม่รู้ว่าต้องทำยังไงต่อดี และเมื่อเจ้าตัวทำใจได้แล้วก็ค่อยๆเดินเข้าไปใกล้น้องทีละก้าว เหมือนกลัวว่าถ้าเข้าไปหาน้องเร็วกว่านี้น้องจะหนีหายไปจากตรงนี้

“น้องเบลครับ” เหนือที่ลองเรียกชื่อเบลออกมาเสียงเบา แต่เบลก็ไม่ยอมเงยหน้าขึ้นมามองเค้าเลย ทำให้คนที่มีมาดกะล่อนเจ้าชู้ติดขี้เล่นของกลุ่มถึงกับใจแป้วขึ้นมาทันที เหนือลงไปนั่งยองๆตรงหน้าของเบล พร้อมกับค่อยๆยื่นไปจับมือเล็กที่กำลังกำเข้าหากันไว้แน่นก่อนจะค่อยๆแกะนิ้วเรียวสวยให้ออกทีละนิ้ว

แหมะ! แหมะ!

หยดน้ำตาจากคนตรงหน้าไหลลงมากระทบบนหลังมือของเหนือทีละหยด เค้าถึงกับชะงักไปในทันที นี่น้องคงจะโกรธจะเกลียดเค้าแล้วใช่มั้ย

“น้องเบลครับ พี่ขอโทษนะครับ ที่ทำให้น้องเบลรู้สึกไม่ดีรู้สึกแย่ ถ้าน้องเบลรู้สึกว่าไม่อยากเห็นหน้าพี่อีกพี่ก็จะไม่มาให้น้องเบลได้เห็นไม่ต้องมารำคาญใจเพราะพี่ แต่ตอนนี้หยุดร้องก่อนนะครับตาบวมหมดแล้วมั้งเนี่ย” เบลที่นั่งก้มหน้าอยู่เงยหน้าขึ้นมาพร้อมกับส่ายหน้าไปมา

“ฮึก! เบลไม่ได้อยากไม่เห็นหน้าพี่เหนือ ไม่ได้รำคาญซะหน่อย ฮึก!” เบลพูดพร้อมกับสะอื้นไปด้วย

“ชู่ววว หยุดร้องก่อนครับตาบวมหมดแล้ว” เหนือยื่นมือไปเช็ดน้ำตาบนใบหน้าใสของน้องอย่างเบามือ เป็นครั้งแรกที่เค้าได้เห็นหน้าน้องใกล้ขนาดนี้ เค้าไล่พิจารณาไปตามคิ้วที่ติดเข้มได้รูป ดวงตาออกไปทางกลมโตถึงแม้จะไม่เท่ากับของสายน้ำก็ตาม ขนตายาวงอนเป็นแพรสวย จมูกโด่งรั้นรับกับใบหน้าเรียวรูปไข่ ปากกระจับสีชมพูธรรมชาติที่ทาเคลือบไว้แค่ลิปกรอสอย่างเดียว ผิวของเบลนั้นขาวใสแต่ไม่ถึงกับอมชมพูแต่สุขภาพผิวนั้นดีมาก เบลนั้นจัดเป็นผู้หญิงที่จะเรียกว่าสวยก็สวยจะว่าน่ารักก็น่ารักการันตีจากที่เคยโดยคัดเลือกให้เป็นดาวคณะแต่น้องนั้นปฏิเสธออกไปเพราะไม่ชอบที่จะเด่นจะดัง ไม่อยากให้ตัวเองเป็นที่สนใจของคนทั่วๆไป

“ถ้าอย่างนั้นบอกพี่ได้รึยังครับว่าทำไมถึงร้องไห้หรือว่าไม่อยากคุยกับพี่ครับ” เหนือถามขึ้นอีกครั้งเมื่อเบลหยุดร้องไห้แล้ว เหลือแต่เพียงเสียงสะอื้นเป็นบางครั้งเท่านั้น

“เบลดีใจค่ะที่พี่เหนือไม่รังเกียจเบล” เบลตอบพร้อมกับก้มหน้ามองมืออีกครั้ง

“หึๆ เงยหน้าขึ้นมามองกันหน่อยสิครับเวลาพูดกับพี่ เด็กดื้อที่คอยเถียงพี่คอยว่าพี่คนนั้นหายไปไหนแล้วครับ หืม” เหนือที่เห็นน้องเริ่มจะหายเกร็งบ้างแล้วก็เริ่มชวนน้องคุย

“กะ ก็มันไม่เหมือนกันนี่”

“ไม่เหมือนกันยังไงคะ ไหนบอกพี่ทีซิ” เหนือที่เห็นน้องแก้มเริ่มขึ้นสีก็ยิ่งชอบใจ

“พี่เหนือถ้าพี่เหนือยังไม่หยุดพูดหรือแกล้งเบล เบลจะไม่คุยกับพี่เหนือแล้วนะคะ” เบลที่รู้ว่าถูกเหนือแกล้งต้อนให้จนมุมก็เริ่มโวยวาย

“โอเคครับโอเค งั้นเรามาคุยกันแบบจริงจังดีกว่านะครับ” เหนือพูดพร้อมกับลุกขึ้นไปนั่งคู่กับเบล

“พี่ขอโทษอีกครั้งนะครับที่ทำให้เบลเข้าใจพี่ผิด ทำให้เบลต้องผิดหวังและเสียใจในสิ่งที่พี่พูด แต่ก็อย่างที่เบลได้ยินพี่พูดกับไอ้ดินไปนั่นแหละครับ พี่ไม่เคยรู้สึกพิเศษกับใครมาก่อน เท่าที่ผ่านมาที่เห็นพี่ควงคนนู้นทีคนนี้ทีเพราะพี่เป็นคนขี้เหงาไม่ชอบการอยู่คนเดียวพอมีคนมาเสนอให้ถึงที่พี่ก็เลยรับไว้แต่มันก็แค่ One night stand เท่านั้น ผู้หญิงทุกคนที่ผ่านเข้ามาพี่จะบอกไปอย่างชัดเจนและจะมีอะไรกันแค่ครั้งเดียวเท่านั้นจะไม่มีครั้งที่สองตามมาอีก เพราะพี่ไม่ต้องการให้ใครมาแสดงความเป็นเจ้าข้าวเจ้าของ ความรู้สึกพิเศษที่พี่มีพี่เพิ่งเคยรู้สึกกับเบลเป็นคนแรกซึ่งพี่อาจจะรู้ตัวช้าไปสักหน่อย พี่อาจจะสนใจเบลตั้งแต่ครั้งแรกที่เราเจอกันเลยก็ได้เพียงแต่พี่ไม่รู้ว่าความรู้สึกแบบนั้นมันเรียกว่าอะไร ถ้าพี่อยากจะให้เบลเปิดใจคุยเปิดใจรับพี่เหนือคนนี้ให้ได้แก้ตัวใหม่จะได้รึเปล่าครับ” พอเจ้าตัวพูดจบก็ได้แต่ถอนหายใจอยู่ในอก ตั้งแต่เกิดมาเค้าไม่เคยต้องมานั่งพูดอะไรยาวขนาดนี้มาก่อนเลยให้ตายสิ

“ถ้าอย่างนั้นพี่เหนือสัญญากับเบลได้มั้ยคะ ว่าพี่เหนือจะหยุดที่เบลคนเดียวจะไม่นอกใจและนอกกายเบล จะไม่มองคนอื่นนอกจากเบล เพราะถ้าพี่เหนือยอมที่จะคุยกับเบลแล้วเบลคงยอมรับไม่ได้ถ้าพี่เหนือจะมีคนอื่นทั้งๆที่เรายังคุยกันอยู่ แต่ถ้าวันใดวันหนึ่งพี่เหนือเบื่อหรือเหนื่อยกับเบลแล้วขอให้บอกเบลตรงๆ เบลพร้อมที่จะเดินออกไปเองค่ะ” ตลอดเวลาที่เบลพูดเธอก็สบตาสีน้ำตาลเข้มของคนตรงหน้าไปด้วย เป็นการยืนยันว่าที่เธอพูดไปนั้นเธอพร้อมที่จะทำมันจริงๆ

“ครับ พี่สัญญาว่าพี่จะหยุดที่เบลจะเลิกทำตัวแบบเดิม เบลคือคนที่ใช่สำหรับพี่คือคนที่พี่พร้อมจะหยุดและอยู่ด้วยครับ” เหนือและเบลยิ้มออกมาพร้อมกันสองคนต่างจ้องตากันโดยไม่มีใครหลบใคร

“ถ้าอย่างนั้นเบลมาเป็นแฟนกับพี่ได้มั้ยครับ” เหนือพอเห็นน้องเริ่มคล้อยตามก็รีบพูดขอขึ้นทันที

“หือ? นี่พี่เหนืออย่ามามั่วนะคะ พี่เหนือยังไม่เคยจีบเบลเลยด้วยซ้ำ จะข้ามขั้นมาเป็นแฟนได้ยังไงกันคะ เบลให้ได้แค่สถานะคนคุยกันแค่นั้นล่ะค่ะ เบลจะขอดูพฤติกรรมของพี่เหนือก่อนว่าทำได้อย่างที่พูดหรือเปล่า” เบลพูดไปยิ้มไปเมื่อเห็นหน้าของหล่อๆ ของเหนือสลดลงอย่างเห็นได้ชัด

“แต่ถ้าพี่เหนือไม่อยากเหนื่อยไม่อยากลำบากที่จะต้องมานั่งจีบเบลก็ไม่เป็นไรนะคะ เพราะเท่าที่ผ่านมาพี่เหนือก็มีคนคอยมาประเคนให้ถึงที่อยู่แล้ว” เบลพูดพร้อมกับทำท่าจะลุกขึ้นยืน

“ไม่ครับไม่ลำบากเลยครับ พี่แค่นึกว่าจะได้มีแฟนเป็นตัวเป็นตนกับเค้าแล้วเท่านั้นเองครับ” เหนือที่เห็นน้องทำท่าจะลุกหนีรีบพูดขึ้นอย่างเร็ว

“งั้นตั้งแต่วินาทีนี้เป็นต้นไปพี่จะเริ่มจีบเบลอย่างจริงจังแล้วนะครับ น้องเบลตั้งรับพี่ให้ดีๆก็แล้วกัน พี่บอกไว้เลยว่าพี่น่ะรุกแรงรุกเร็วนะครับ ฟอด!” เหนือพูดจบก็ฉวยโอกาสหอมไปแก้มนุ่มฟอดใหญ่ นี่น่ะเหรอแก้มของคนที่เรารู้สึกพิเศษด้วยมันทั้งหอมทั้งนุ่ม ไม่เหมือนกับแก้มสาวๆที่ผ่านมาที่หอมเข้าไปก็เจอแต่รองพื้นหนาๆ เค้าแทบจะไม่เคยหอมแก้มจริงๆที่ไม่ผ่านเครื่องสำอางเลย

“ไอ้พี่เหนือบ้า คนฉวยโอกาส นี่ยังไม่ทันไรเลยนะ” เบลหลังจากที่หายตกใจแล้วก็ทุบตีเหนือเป็นพัลวันด้วยความเขิน

“ฮ่าๆๆ ก็พี่บอกน้องเบลแล้วไงครับว่าให้ตั้งรับพี่ให้ดีๆ เพราะพี่รุกแรงรุกเร็ว” เหนือพูดพร้อมกับจับข้อมือเล็กทั้งสองข้างไว้ด้วยกันด้วยมือเพียงข้างเดียว พร้อมกับโอบเอวเล็กเข้าหาตัวได้อย่างง่ายดาย

“พี่เหนือปล่อยนะ ไอ้พี่บ้า” เบลที่หมดแรงดิ้นได้แต่กร่นด่าคนที่กอดเค้าไม่ยอมปล่อย

“ขอพี่อยู่แบบนี้แป๊บหนึ่งนะคะคนดี พี่ดีใจที่มีวันนี้ ดีใจที่พี่เจอคนที่ใช่คนที่พี่พร้อมจะหยุดสักที ขอบคุณเบลมากนะคะที่ยอมมาเป็นคนที่ใช่สำหรับพี่” เบลถึงกับอ่อนยวบกับคำพูดหวานหู ตายอีเบลตายแน่มาคะมาขาแบบนี้ร้อยทั้งร้อยก็ต้องยอมให้หมดเท่านั้น