“น้องวาจะจัดของเลยรึเปล่าครับพี่จะได้ช่วย แล้วเดี๋ยวเราค่อยไปห้องไอ้วายุกัน” หินผาถามวาริขึ้นหลังจากที่ทั้งสองนั่งคุยปรับความเข้าใจกันเรียบร้อยแล้ว

“จัดเลยก็ได้ครับ แต่พี่ผาไม่ต้องช่วยหรอกนะครับ ของวาไม่ได้มีอะไรมาก” วาริหันไปบอกกับหินผาพร้อมกับลุกเดินไปที่กระเป๋าเสื้อผ้าและของใช้รวมถึงหนังสือที่วางกองกันอยู่หน้าประตู

“ไม่เป็นไรครับเดี๋ยวพี่ช่วยจะได้เสร็จเร็วๆ เดี๋ยวเราจะได้ไปช่วยไอ้พวกนั้นเตรียมของทำชาบูกันนะครับ” หินผาพูดพร้อมกับเดินไปหยิบกระเป๋าเสื้อผ้าใบใหญ่มาไว้แล้วเดินนำไปที่ห้องข้างๆห้องตัวเอง”

“เดี๋ยวน้องวาจัดเสื้อผ้าเข้าตู้แล้วกันนะครับ ส่วนพวกหนังสือกับของใช้เดี๋ยวพี่จัดการให้” หินผาพูดพร้อมกับลูบผมนุ่มของน้องไปด้วย

“ขอบคุณนะครับ” วาริยกมือไหว้ขอบคุณคนตัวใหญ่ที่ยืนส่งยิ้มให้อยู่ตรงหน้าตัวเอง

ทั้งสองต่างทำหน้าที่ของตัวเองอย่างเงียบๆ วารินำเสื้อผ้าออกจากกระเป๋าเข้าไปแขวนไว้ในตู้เสื้อผ้าหลังใหญ่ ส่วนทางด้านหินผาเจ้าตัวก็ค่อยๆเอาหนังสือของวาริออกมาจัดเรียงไว้บนชั้นวางหนังสือเล็กๆที่มีอยู่ในห้องอยู่แล้ว จากนั้นก็นำของใช้ส่วนตัวของน้องเอาเข้าไปวางในห้องน้ำและบนโต๊ะเครื่องแป้ง

วาริที่จัดเสื้อผ้าเข้าตู้เรียบร้อยแล้วก็มานั่งมองคนตัวใหญ่ที่หยิบจับอะไรอย่างคล่องแคล่ว สายตาของวารินั้นมองตามหินผาที่เดินไปเดินมาแทบจะทุกฝีก้าว เค้าต้องโชคดีขนาดไหนถึงได้มาเจอคนดีๆอย่างหินผา สายน้ำ รวมไปถึงพี่ๆทุกๆคน

ฟอด!

“นั่งยิ้มอะไรอยู่คนเดียวครับ หืมม” หินผาที่จัดข้าวของเครื่องใช้ให้น้องเสร็จเรียบร้อยแล้วหันมาเห็นน้องนั่งยิ้มอยู่คนเดียวก็อดที่จะเดินมาหอมแก้มใสไม่ได้

“อื้อออ พี่ผาอ่ะ” วาริถึงกับสะดุ้งเมื่อรู้ตัวว่าถูกคนตัวใหญ่ฉวยโอกาสหอมแก้มเค้าตอนเผลออีกแล้ว มือเล็กได้แต่ยกขึ้นมาลูบแก้มของตัวเองอย่างเขินๆ

“หึๆ น้องวาจะอาบน้ำก่อนมั้ยครับจะได้สบายตัว” วาริได้แต่พยักหน้าตอบรับทันทีที่หินผาถามขึ้นมาเพราะเค้าเองก็อยากจะอาบน้ำอยู่เหมือนกัน

“งั้นเดี๋ยวน้องวาก็อาบน้ำซะนะครับ พี่ก็จะไปอาบบ้างเหมือนกันเริ่มเหนียวตัวแล้วเดี๋ยวน้องวาจะเหม็นเหงื่อพี่เอา” หินผาพูดพร้อมกับยื่นหน้ามาใกล้ๆคนที่นั่งก้มหน้าหลบสายตาเค้าอยู่

“คะ ครับ พี่ผาออกไปได้แล้วครับวาจะได้อาบน้ำ” วาริยกมือขึ้นผลักไปที่ไหล่ของคนตัวใหญ่ตรงหน้าให้ออกไปเพราะตอนนี้หน้าเค้าทั้งสองคนเรียกว่าใกล้กันมาก ใกล้จนได้กลิ่นตัวหอมของอีกคน ถึงแม้ว่าเจ้าตัวจะบอกว่ากลัวเค้าจะเหม็นก็ตาม นี่เค้าต้องเป็นโรคจิตไปแล้วแน่ๆที่ชอบดมกลิ่นตัวของอีกคน

ฟอด!

“ชื่นใจจัง ไปอาบน้ำดีกว่า น้องวาก็ไปอาบน้ำซะนะครับอย่ามัวแต่นั่งคิดถึงพี่นะครับ หึๆ” พอขโมยหอมแก้มน้องได้อีกครั้งเจ้าตัวก็กระเด้งตัวลุกขึ้นเดินตัวปลิวออกไปจากห้องพร้อมเสียงหัวเราะทันที ทิ้งให้วารินั่งแก้มแดงหูแดงอยู่อย่างนั้น

“พี่ผาคนบ้า บ้าที่สุด” วาริทิ้งตัวลงนอนไปกับเตียงพร้อมกับหยิบหมอนข้างเข้ามากอดและกัดไว้แก้เขิน

ทางด้านหินผาที่ยืนแอบมองอยู่หน้าตรงประตูถึงกับยิ้มออกมาแก้มแทบปริ นี่สินะที่เค้าเรียกกันว่าความสุขที่จับต้องได้ ความสุขที่ไอ้วายุเพื่อนเค้าได้เคยบอกเอาไว้ว่าสักวันหนึ่งมึงจะได้รู้ว่ากูมีความสุขมากแค่ไหนที่เจอคนที่ใช่และคนที่เราตกหลุมรักตั้งแต่ครั้งแรกที่เจอหรือได้สบตา ทุกอย่างจะไม่มีคำว่าเร็วไปสำหรับเราอีกต่อไป

หลังจากที่ทุกคนมากันครบหมดแล้วรวมทั้งไฟและออกัสด้วย ทุกคนก็ต่างมาช่วยกันอีกคนละนิดละหน่อยชาบูก็พร้อมกิน

“แด่มิตรภาพที่ดีและความรักของพวกเราทุกคน และขอต้อนรับน้องวาริเข้าแก๊งฟ้าประทานด้วยนะครับ” อยู่ๆสายน้ำก็ชูแก้วน้ำส้มในมือตัวเองขึ้นมากลางวงแล้วพูดขึ้นมาอย่างไม่มีปี่ไม่มีขลุ่ย ทำให้ทุกคนต้องยกแก้วตามกันอย่างงงๆ

“ฮ่าๆๆ นี่น้องน้ำยอมรับชื่อแก๊งนี้แล้วเหรอครับ” ดินพูดพร้อมกับหัวเราะขึ้นมาทำให้คนอื่นพลอยหัวเราะตามกันไปด้วย เพราะถ้าเป็นเมื่อก่อนสายน้ำจะค้านหัวชนฝาเลย เมื่อมีใครมาเรียกพวกตนว่าแก๊งฟ้าประทานเพราะเจ้าตัวบอกว่ามันเหมือนกับแก๊งมาเฟียอะไรทำนองนั้น

“ก็ไม่ได้อยากจะยอมรับหรอกนะครับ แต่เดินไปไหนก็มีแต่คนพูดก็เลยเป็นๆไปซะจะได้จบน่ะครับ” สายน้ำพูดพร้อมกับทำปากจู๋จนแทบจะติดกับจมูก เรียกเสียงหัวเราะจากพี่ๆและเพื่อนๆได้อีกระลอก

“น้องวากินตามสบายเลยนะคะไม่ต้องเกรงใจพวกพี่นะ คนกันเองทั้งนั้น” เบลที่เห็นวารินั่งมองคนนั้นคุยทีคนนี้คุยทีก็เอ่ยขึ้น

วาริได้แต่ยิ้มและพยักหน้าไปให้ ส่วนคนที่นั่งข้างๆเค้านั้นก็ขยันตักหมูตักผักมาให้จนเต็มจาน ไหนจะแกะกุ้งมาไว้ให้เค้าอีกจนเต็มจานใหญ่

ทางด้านคู่ของสายน้ำ ออกัส และเบลก็ไม่น้อยหน้ากันเพราะทั้งวายุ ไฟ และเหนือต่างก็ขยันแกะกุ้งใส่จานให้กับแฟนของตัวเอง

ดินและอิฐได้แต่นั่งมอง 4 คู่รักชู้ชื่นกันสลับไปมาอย่างอดที่จะหมั่นไส้ไม่ได้

“อิฐจ๋าแกะกุ้งให้ดินบ้างสิจ๊ะ ดินกลัวมือเปื้อนน่ะจ้ะ” อยู่ๆดินก็พูดอ้อนอิฐขึ้นมาพร้อมกับเอาหน้าไปถูอยู่ที่แขนของอิฐ จนทุกคนที่กำลังก้มหน้าก้มตากินกันอยู่เงยหน้าขึ้นมามองแทบจะพร้อมกัน

“อะไรของเฮียวะ ขนลุกว่ะ อึ๋ยยยย” อิฐพูดพร้อมกับสะบัดแขนที่ดินเกาะไว้อยู่ออกอย่างแรง และยังยื่นแขนที่ขนลุกตั้งให้กับทุกคนได้ดู

“ฮ่าๆๆๆ มึงคิดได้ยังไงวะไอ้ดิน แล้วอย่างนี้คืนนี้ไอ้อิฐมันจะกล้าไปนอนห้องมึงมั้ยวะ” ไฟถามขึ้นแต่มือก็ยังมีกุ้งที่ยังแกะไม่เสร็จอยู่ในมือ

“แต่น้ำว่าก็ดีเหมือนกันนะครับ ถ้าพี่ดินกับอิฐเป็นแฟนกันทั้งสองคนจะได้ไม่เหงายังไงล่ะครับ”

“หือออออ” ทุกคนที่ได้ยินสายน้ำพูดหันมามองคนหน้าหวานที่นั่งทำตาแป๋วอยู่

ดินที่ได้ยินน้องพูดอย่างนั้นก็รีบเด้งตัวออกย้ายไปนั่งข้างเหนือทันที พร้อมทั้งส่ายหน้าไปมา

“ฮ่าๆๆ เสือกเล่นดีนักระวังน้องน้ำคิดเป็นจริงเป็นจังขึ้นมานะโว้ย” เหนือพูดขึ้นเมื่อเห็นเพื่อนเขยิบมานั่งซะติดตัวเอง

“พี่ยังไม่อยากโดนฟ้าผ่านะครับน้องน้ำอีกอย่างพี่ยังอยากมีแฟนตัวเล็กๆน่ารักๆอยู่พี่ยังไม่อยากมีแฟนที่ตัวใหญ่เหมือนหมีควายนะครับ พี่แค่เล่นๆสนุกๆกันเฉยๆแค่นั้นเองครับ”

“อ้าว น้ำก็คิดว่าพี่ดินเหงาจริงๆอุตส่าห์ดีใจ คิกคิก” สายน้ำนั่งหัวเราะยกมือขึ้นมาปิดปากตัวเอง

ฟอด!

“ตัวแสบ เดี๋ยวนี้ริอาจหัดแกล้งคนอื่นแล้วเหรอครับ หืมม” วายุที่อดมันเขี้ยวแฟนตัวเองไม่ได้ ยกคนตัวเล็กขึ้นมานั่งบนตักพร้อมกับหอมแก้มนุ่มไปฟอดใหญ่ สายน้ำก็ได้แต่หัวเราะคิกคักที่สามารถแกล้งดินกับอิฐได้

หลังจากที่กินอิ่มกันแล้วทุกคนก็ช่วยกันเก็บล้างทำความสะอาดจนห้องกลับมาสะอาดและเรียบร้อยเหมือนเดิม จากนั้นก็ต่างแยกย้ายกันทำกิจกรรมของใครของมัน สายน้ำ ออกัส เบล และวาริแยกออกมานั่งดูซีรีส์เกาหลีที่เบลเอาแผ่นติดมาด้วย ส่วนคนที่เหลือก็นั่งดื่มเบียร์กันต่อ

พอประมาณสี่ทุ่มกว่าๆวายุก็เลิกดื่มแล้วเดินมานั่งซ้อนอยู่ข้างหลังของคนตัวเล็ก หลังจากนั่งดูกันไปสักพักจมูกโด่งก็เริ่มปัดป่ายไปมาอยู่แถวพวงแก้มนุ่มของคนน้องที่ตอนนี้ได้แต่นั่งจ้องดูซีรีส์เกาหลีตรงหน้าอย่างตั้งอกตั้งใจ โดยไม่ได้สนใจเลยว่าตัวเองกำลังโดนทำอะไรอยู่

วาริที่หันมาเห็นวายุนั่งคลอเคลียสายน้ำอยู่พอดีก็รีบหันกลับไปมองที่หน้าจอทีวีตามเดิมทันที แต่ก็ไม่วายที่แก้มและหูของเจ้าตัวที่แดงขึ้นมาอย่างเห็นได้ชัด จนหินผาที่นั่งมองเหตุการณ์อยู่ถึงกับมองมายิ้มๆกับอาการและท่าทางของเด็กน้อย

“น้องเบลครับเดี๋ยวพี่วานพยุงไอ้เหนือไปที่ห้องมันทีนะครับ เสร็จแล้วน้องเบลก็ไปนอนที่ห้องไอ้อิฐได้เลย เดี๋ยวพี่จะให้มันนอนกับพี่ที่ห้องเอง” ดินพูดบอกรุ่นน้องผู้หญิงคนเดียวของกลุ่ม เพราะตอนนี้ทั้งเหนือและอิฐมีสภาพไม่ต่างกันเลย สาเหตุที่มีสภาพเป็นแบบนี้ก็เพราะว่าไอ้เพื่อนตัวดีของเค้านั้นดันไปหยิบบรั่นดีของวายุมาดื่มต่อจากเบียร์กัน ส่วนตัวเค้า หินผา และไฟแค่ชิมกันไปนิดหน่อย แต่ไอ้สองตัวนี่สิยกเอายกเอาอย่างกับน้ำเปล่า

“ได้ค่ะ รบกวนพี่ดินด้วยนะคะ” จริงๆแล้วเบลไม่ค่อยจะได้มาค้างที่ห้องนี้สักเท่าไหร่นอกเสียจากจะมาติวกันตอนช่วงที่เตรียมตัวสอบ ทุกครั้งที่เธอมาค้างเธอก็จะนอนที่ห้องของอิฐลูกพี่ลูกน้องของเธอซึ่งบางทีอิฐก็นอนห้องเหนือบ้างห้องดินบ้าง

ตุบ!!

“เฮ้อ! ตัวหนักชะมัด พี่เหนือนะพี่เหนือกินซะจนเมา คอยดูนะตื่นขึ้นมาจะดึงให้หูหลุดเลย เอายังไงต่อล่ะทีนี้” เบลได้แต่ยืนงงเพราะเธอก็ไม่เคยดูแลคนเมาเหมือนกันและนี่ก็เป็นครั้งแรกที่เธอเห็นเหนือเมาแบบนี้เพราะปกติแล้วกลุ่มรุ่นพี่ของเธอคอแข็งแทบจะทุกคน

“ขอไปอาบน้ำก่อนได้มั้ยเนี่ยเหนียวตัวจะแย่แล้ว แล้วเดี๋ยวค่อยกลับมาเช็ดตัวให้พี่เหนือ” เพราะระหว่างที่ต้องแบกเหนือเดินมาจากห้องของวายุก็เล่นเอาแทบจะหมดแรงไปเหมือนกันนี่ขนาดมีดินคอยช่วยประคองอีกข้างอยู่ เพราะดินก็ต้องแบกพ่อเดือนมหา'ลัยอีกข้างหนึ่งเหมือนกัน และด้วยขนาดตัวที่ต่างกันค่อนข้างมาก ถึงเธอจะตัวสูงกว่าสายน้ำและออกัสแต่ก็เทียบไม่ได้กับคนที่สูงตั้งเกือบจะร้อยเก้าสิบ ทำให้กว่าจะเดินมาถึงห้องก็เล่นเอาแข้งขาอ่อนไปหมดไหนจะเหงื่อที่พาให้เหนียวตัวอีก คิดได้ดังนั้นเบลจึงเดินหันหลังออกไปจากห้องทิ้งให้เหนือนอนแผ่อยู่บนเตียง

“พี่เหนือคะ ได้ยินเบลมั้ยคะพี่จะลุกขึ้นมาอาบน้ำก่อนมั้ยคะจะได้สบายตัว” เบลกลับมาหลังจากที่อาบน้ำเสร็จเรียบร้อยแล้ว เธอพูดพร้อมกับเงยหน้าขึ้นดูนาฬิกาเพราะนี่เพิ่งจะเที่ยงคืนกว่าจะเช้าก็อีกตั้งหลายชั่วโมง เธอกลัวว่าคนที่นอนอยู่บนเตียงจะนอนไม่สบายตัว

“อื้อออออ” เหนือได้แต่ครางรับในลำคอพร้อมกับหันหน้าหนีไปอีกด้าน

“เฮ้ออ แบบนี้ท่าจะยาก เอาก็เอาวะ” ว่าแล้วเบลก็เดินหายเข้าไปในห้องน้ำพร้อมกับเสียงเปิดก๊อกน้ำตามมา เหนือที่นอนฟุบหน้าอยู่กับที่นอนถึงกับยกยิ้มออกมาที่ได้ยินเสียง

“พี่เหนือคะมาค่ะเดี๋ยวเบลเช็ดตัวให้นะคะ พี่เหนือจะได้นอนสบายๆ” เบลขึ้นไปนั่งบนเตียงพร้อมกับจับคนตัวใหญ่ให้พลิกหงายขึ้นมาอย่างทุลักทุเล

เบลนำผ้าขนหนูชุบน้ำแล้วบิดพอหมาดค่อยๆไล่เช็ดตั้งแต่หน้าลงมาที่ลำคอแขนและขาแล้วนำมาชุบน้ำใหม่อีกครั้ง

“เฮ้อ! อย่าสั่นเบลอย่าสั่น ตายแน่เบลเอ๋ย” เบลนั่งมองหน้าหล่อของคนที่นอนหลับไม่ได้สติอยู่แล้วจึงพูดบ่นกับตัวเองเบาๆ เจ้าตัวกำลังนั่งคิดอยู่ว่าจะเอายังไงดีเพราะเธอจะต้องล้วงเข้าไปเช็ดตัวให้กับเหนือภายในเสื้อยืด ถ้าจะไม่เช็ดก็กลัวว่าคนที่นอนอยู่จะไม่สบายตัว แต่พอจะยื่นมือไปเช็ดกลับกลายเป็นว่ามือเธอสั่นไปหมด

ถึงแม้เธอกับเหนือจะเป็นแฟนกันมาแล้วเกือบปีแล้วก็ตาม แต่ที่ผ่านมาเหนือก็ไม่เคยล่วงเกินเธอไปมากกว่ากอดหอมและจูบที่ปากที่ถึงแม้จะมีบ้างแต่มันก็แค่แป๊บเดียวเท่านั้น นี่คือครั้งแรกที่เธอจะต้องมาทำอะไรแบบนี้แบบถึงเนื้อถึงตัวกัน

“เอาวะ เป็นไงเป็นกัน” เบลตัดสินใจบอกกับตัวเองพร้อมกับยื่นมือข้างหนึ่งไปเปิดเสื้อของเหนือขึ้น เพียงแค่ได้เห็นลอนซิกแพคที่ซ่อนอยู่ด้านในเสื้อก็ยิ่งทำให้เจ้าตัวนั้นหน้าแดงไปหมด มืออีกข้างที่สั่นก็พยายามที่จะยื่นเข้าไปเช็ดตัวให้กับคนที่นอนอยู่

พอเช็ดตัวเสร็จเบลถึงกับปาดเหงื่อตัวเองทันที เธอยกมือขึ้นมาจับหน้าที่ร้อนของตัวเองแล้วยกยิ้มขึ้นมาแบบไม่รู้ตัว

“จะบ้ารึเปล่าเนี่ยเรามานั่งเขินเองอยู่คนเดียว เป็นเอามากนะเบลเอ๊ย” พูดเสร็จเจ้าตัวก็เดินหายเข้าไปในห้องน้ำอีกรอบเพื่อนำผ้าขนหนูและกะละมังไปเก็บที่เดิม

พอออกมาจากห้องน้ำอีกครั้งเบลก็มานั่งลงบนเตียงข้างๆที่เหนือนอนอยู่ พร้อมกับยื่นมือไปไล้ตามกรอบหน้าคมได้รูป เลื่อนมาจนถึงริมฝีปากหยักหนา นี่เป็นครั้งแรกที่เธอได้มีโอกาสมานั่งมองหน้าเหนือแบบชัดๆแบบนี้

หมับ!!

พรึ่บ!!

"ว๊ายยย!!"

“น้องเบลจะทำอะไรครับ คิดจะปลํ้าพี่เหรอครับ หืมม” เหนือพูดริมฝีปากชิดกับริมฝีปากบางของอีกคนที่ตอนนี้ลงไปนอนอยู่ใต้ร่างที่เค้าคร่อมอยู่ จนรับรู้ถึงลมหายใจร้อนของกันและกัน

“พะ พี่เหนือไม่ได้เมาเหรอคะ ทำไมพี่เหนือเป็นคนเจ้าเล่ห์แบบนี้คะ” เบลพูดขึ้นเมื่อเห็นว่าตนที่เธอเพิ่งเช็ดตัวให้เมื่อกี๊ไม่มีอาการที่ใกล้เคียงกับคนเมาเลยสักนิด พร้อมกับหันหน้าหนีด้วยความเขินอาย นี่เป็นครั้งแรกที่เหนือและเธอได้ใกล้ชิดแนบแน่นกันถึงเพียงนี้ ตอนนี้หัวใจเธอเต้นจนแทบหลุดออกมาแล้ว

“อ๊ะ~ พะ พี่เหนือ จะ อ๊ะ~ทำอะไรคะ” เบลพูดถามตะกุกตะกักไปหมด เพราะตอนนี้เหนือกำลังใช้จมูกคมของตัวเองไล่ซุกไซร้ไปตามซอกคอขาวของอีกฝ่ายอย่างหลงใหล

“ใครบอกว่าพี่ไม่ได้เมาคะ พี่เมาจะแย่แล้วค่ะ เมารักน้องเบลน้องเบลไม่รู้เหรอคะ น้องเบลรู้ตัวรึเปล่าคะว่าตัวเองตัวหอมมากๆ จุ๊บๆ” เหนือไม่พูดเปล่าแต่ยังใช้ริมฝีปากร้อนไล่จูบซับไปตามซอกคอหอมของคนใต้ร่าง บางจังหวะก็ใช้ลิ้นร้อนไล่เลียไปตามกกหูให้คนที่อยู่ใต้ร่างได้ร้องครวญครางเล่น

“อ๊ะ อ๊ะ อื้อ อ๊าส์ พะ พี่เหนือ” ร่างบางบิดเร่าไปมาให้กับความเสียวที่เพิ่งเคยได้รับ โดยที่มือเล็กก็จิกลงไปกับผ้าปูที่นอนจนยับยู่ยี่อย่างต้องการที่ระบายอารมณ์

“ว่ายังไงคะคนดีของพี่ จุ๊บๆ” เหนือพูดพร้อมกับมือหนาค่อยๆสอดเข้าไปข้างหลังเพื่อที่จะปลดตะขอบราเซียของแฟนสาวออก จมูกและปากก็ยังคงทำหน้าที่ซุกไซร้อยู่แถวซอกคออย่างไม่มีว่างเว้น