หลังจากที่แกล้งสายน้ำให้เขินพอหอมปากหอมคอแล้ว วายุก็ถามสายน้ำเกี่ยวกับเรื่องเรียนบ้างเรื่องชีวิตประจำวันบ้างเพื่อให้ผ่อนคลายไม่เกร็งจนเกินไปเมื่อต้องอยู่กับเค้า เค้าจะให้ค่อยๆแทรกซึมเข้ามาในชีวิตสายน้ำเรื่อยๆนี่คือสิ่งที่วายุคิด

พอทุกคนได้อาหารกันจนครบแล้วก็เริ่มลงมือกินกันทันทีด้วยความหิว จะมีพูดคุยถามสารทุกข์สุกดิบกันบ้างตามประสา ทั้งเรื่องเรียนและเรื่องรับน้องนอกสถานที่ที่กำลังจะมาถึงในอีก 1 อาทิตย์ข้างหน้า

"กัส เบล น้ำอยากกินโกโก้ปั่นใส่วิปครีมเยอะๆอ่ะ ไปซื้อที่ร้านคาเฟ่กัน" เมื่อนั่งคุยกันไปสักพักสายน้ำจึงเอ่ยชวนออกัสกับเบลขึ้น เพราะวันนี้ทั้งพวกเค้าและกลุ่มพี่ชายไม่มีเรียนช่วงบ่ายเลยทำตัวชิลๆได้

"ไปดิ เราก็อยากกินมัคคิอาโต้เหมือนกัน"

"ไปๆเราก็อยากกินลาเต้เย็นๆกินคู่กับชีสเค้าหน้าไหม้ฟินสุดๆ" เบลพูดพร้อมเอามือประสานกันตรงหน้าอกแล้วทำหน้าฟินสุดๆเหมือนกับคำพูด

"ต้องขนาดนั้นเลยเหรอครับน้องเบล ฮ่าๆๆๆ" เหนือแซวรุ่นน้องพร้อมหัวเราะ

"พี่เหนือไม่เข้าใจหรอกค่ะ เพราะพี่เหนือไม่ชอบกินของหวานพี่เหนือชอบกินแต่ภูเขาไฟ เช๊อะ"

"ฮ่าๆๆๆๆ" ทั้งโต๊ะพากันหัวเราะเมื่อได้ยินที่เบลพูดประชดเหนือออกมา

"อะไรคือภูเขาไฟวะ" เหนือถามขึ้นพร้อมกับเกาหัวไปด้วยอย่างงงๆเพราะไม่เก็ตในคำพูดของเบล

"ป้าบ!!!! ไอ้ง่าว ก็อกภูเขาไฟของสาวๆในสต๊อกมึงไง ฮ่าๆๆๆ" ดินตบไปที่หัวของเหนือพร้อมกับไขข้อข้องใจให้กับเพื่อนที่ฉลาดทุกเรื่องจะยกเว้นก็แต่เรื่องนี้นี่แหละ

"โหย!!! น้องเบลครับพี่ก็ไม่ได้ขนาดนั้นนะครับ เพียงแต่พี่ยังไม่เจอคนที่ใช่คนที่พี่พร้อมจะหยุดก็แค่เท่านั้นเองครับ หรือน้องเบลจะมาเป็นคนๆนั้นให้พี่ดีครับ" เหนือพูดพร้อมกะพริบตาปริบๆใส่เบล

"ไม่หรอกค่ะ เบลยังไม่อยากตกนรกค่ะ ป่ะน้ำ กัส ไปกันเถอะเสียเวลาเรากินชีสเค้กหน้าไหม้จะแย่แล้ว" ว่าแล้วเบลก็ออกเดินนำไปทิ้งให้สายน้ำกับออกัสเดินตามหลังไปอย่างงงๆเช่นเดียวกัน

"ฮ่าๆๆๆๆ ไอ้เหนือสงสัยมึงจะเจอเนื้อคู่มึงเข้าให้แล้วว่ะ" หินผาพูดพร้อมหัวเราะเพื่อนที่ยังอึ้งกับคำพูดของรุ่นน้องอยู่

ทางด้านวายุก็มองตามหลังสายน้ำไปจนลับตา เค้าอยากจะไปกับน้องด้วยจะแย่แต่ก็กลัวน้องจะอึดอัดเลยเว้นช่องบ้างให้น้องบ้าง

"นี่เฮียไม่ต้องมองตามตาละห้อยขนาดนั้นก็ได้มั้ง ร้านคาเฟ่อยู่แค่นี้เดี๋ยวน้ำก็มาแล้ว" อิฐพูดแซววายุขึ้นมา

"เสือก" คำเดียวสั้นๆที่ออกมาจากปากวายุ

"เจ็บแต่จบ" อิฐได้แต่พึมพำกัมตัวเอง แต่เค้าก็ไม่ถือโทษโกรธรุ่นพี่หรอก เพราะถ้าไม่ได้เกิดมาเป็นสายน้ำก็แย่หน่อย

ใครๆก็ดูรู้ว่าวายุน่ะชอบสายน้ำเพียงแต่ไม่มีใครกล้าพูดกล้าแซวด้วยเกรงบารมีของวายุ มองมาจากดาวอังคารยังรู้เลยว่าวายุน่ะท่าทางจะหลงเพื่อนเค้ามาก ก็สายตาที่มองสายน้ำนั้นทั้งอ่อนโยนทั้งเป็นประกายวิบวับไหนจะคำพูดคำจาที่แสนสุภาพนุ่มนวล การดูแลเอาใจใส่ จะมีก็แต่เจ้าตัวนั่นแหละที่ยังไม่รู้ตัวว่าโดนจีบ ถึงบางครั้งจะหน้าแดงหูแดงกับการเอาใจใส่และการกระทำของวายุบ้างก็ตาม

ระหว่างที่รอสายน้ำ ออกัส และเบลกลับมาจากซื้อเครื่องดื่ม พวกที่เหลือก็คุยเล่นกันตามประสา โดยก็ไม่ได้สนใจรอบๆข้างที่มีแต่คนจับจ้องมาที่กลุ่มของพวกเค้าเลยสักนิด จะเรียกว่าเคยชินแล้วก็ว่าได้ที่ถูกเป็นเป้าสายตา ก็กลุ่มของพวกเค้านี่หน้าตาแต่ละคนเรียกได้ว่าคัดมาเลยทีเดียว แถมพ่วงด้วยเดือนมหา'ลัยหมาดๆอย่างอิฐเข้ามาอีก จากที่เด่นอยู่แล้วก็เด่นยิ่งขึ้นไปอีก

" กรี๊ด!!!!! "

" เฮ้ย!!!!! "

" โอ๊ย!!!!! "

ทุกคนที่นั่งอยู่ที่โรงอาหารถึงกับหันไปมองที่มาของสียงพร้อมกัน รวมถึงกลุ่มของวายุด้วย

"เฮ้ย!!! นั่นมันน้องเบลนี่หว่า" เหนือพูดขึ้นพร้อมชี้ไปที่ที่ตัวเองพอจะเห็นว่าเป็นเบล

"ตัวเล็ก/น้องน้ำ" วายุและหินผาร้องขึ้นแทบจะพร้อมกัน และเร็วเท่าความคิดทั้งวายุและหินผาก็รีบวิ่งไปที่เกิดเหตุที่อยู่ไม่ไกลมากนักในทันทีอย่างรวดเร็ว

เมื่อวายุกับหินผาไปถึงก็ต้องตกใจกับภาพที่เห็นตรงหน้า คือ เบลกำลังขึ้นคร่อมอยู่บนตัวผู้หญิงคนหนึ่งโดยมีออกัสและน่าจะเป็นเพื่อนของผู้หญิงคนนั้นกำลังพยายามที่จะดึงเบลให้ลุกขึ้นมาอยู่

พอทั้งคู่ได้สติจากภาพตรงหน้าก็หันมามองสายน้ำที่นั่งอยู่บนพื้นฟุตบาท ก็ถึงกับต้องตาโตตกใจกับสภาพของสายน้ำ

สายน้ำที่นั่งน้ำตาคลออยู่ แขนที่มีรอยยาวพร้อมกับเลือดที่ไหลลงมาตัดกับสีผิวทำให้ยิ่งเห็นชัด กางเกงตรงเข่าก็ขาดและถลอกจนมีเลือด และยังตรงคอที่มีรอยบาดของกิ่งไม้พร้อมกับเลือดที่ไหลซิบๆออกมานั่นอีก ส่วนน้ำกับเค้กที่ทั้งสามคนซื้อมากระจายอยู่เต็มพื้นไปหมด

"ตัวเล็กครับเกิดอะไรขึ้นใครทำตัวเล็กครับ" วายุก้มลงไปพร้อมกับมองสำรวจตามร่างกายของสายน้ำถามด้วยน้ำเสียงสั่นๆด้วยความเจ็บปวด เค้าน่าจะตัดสินใจตามคนตัวเล็กของเค้ามาด้วย ไอ้บ้าเอ๊ย!! วายุได้แต่กร่นด่าตัวเองอยู่ในใจ

"เฮ้ย!!!! น้องเบล น้องน้ำ" ไฟ ดิน และเหนือ ที่มาถึงทีหลังถึงกับอุทานตาโตกับภาพที่ได้เห็น

อิฐที่ได้สติก่อนรีบเข้าไปช่วยหินผากับออกัสแยกเบลออกมาจากผู้หญิงคนนั้น

กว่าจะแยกคนทั้งคู่ออกจากกันได้เล่นเอาหมดสภาพไปตามๆกัน ทำไมผู้หญิงตอนโมโหมันแรงเยอะแบบนี้วะ

"เกิดอะไรขึ้น" หินผาถามขึ้นเสียงดังแบบที่ไม่ได้ใช้บ่อยๆ

"ก็อีนี่น่ะสิพี่หินผา มันจงใจผลักสายน้ำให้ล้มเข้าไปในกอต้นไม้" เบลพูดพร้อมกับชี้หน้าผู้หญิงตรงหน้าทั้งๆที่ยังหอบอยู่

หินผาหันขวับไปทางผู้หญิงตรงหน้าทันที ด้วยสายตาที่บ่งบอกว่าโกรธมากถึงมากที่สุด เค้าเลี้ยงน้องชายของเค้ามามดสักตัวยังไม่ให้กัด แล้วผู้หญิงคนนี้กล้าดียังไงมาทำให้น้องเค้าเจ็บได้ถึงขนาดนี้

"มะ ไม่จริงนะคะ คือพวกเราสองคนไม่ได้ตั้งใจน่ะค่ะ มัวแต่คุยกันหยอกกันเลยไม่ทันได้มอง รู้ตัวอีกทีก็เซไปกระแทกน้องคนนั้นเข้าแล้ว" ผู้หญิงที่โดนเบลขึ้นคร่อมพูดขึ้นตะกุกตะกักและไม่กล้าที่จะมองสบตากับทุกคน

"ตอแหล เห็นชัดๆว่ามึงจงใจชนเพื่อนกู"

"ก็เราบอกว่าไม่ได้ตั้งใจไง" ผู้หญิงคนนั้นพูดขึ้นพร้อมทำหน้าน่าสงสาร

"พอ ไม่ต้องเถียงกัน เรามาดูหลักฐานกันดีกว่า"

ไฟพูดพร้อมกับหันมือถึอมายังทุกคน แล้วเปิดคลิปที่ได้จากกล้องวงจรปิดข้างตึกให้ดู สองสาวที่ยืนคู่กันถึงกับหน้าซีดตาโตไม่คิดว่าจะมีกล้องตรงนี้ด้วย

ไฟเป็นหลานชายของเจ้าของมหาวิทยาลัยแห่งนี้แต่เค้าไม่ค่อยได้บอกใคร จะมีแต่เพื่อนในกลุ่มเท่านั้นที่รู้ ตอนที่เบลกำลังโต้เถียงกับผู้หญิงคนนั้นอยู่ไฟก็โทรหาหัวหน้าที่รับผิดชอบเกี่ยวกับกล้องวงจรปิดให้ส่งภาพมาให้เค้าตอนที่เกิดเหตุ

ภาพที่เห็นในคลิปคือสายน้ำ ออกัส และเบล กำลังเดินคุยกันมาตามทาง พอใกล้ถึงจุดเกิดเหตุ ก็เห็นผู้หญิงสองคนเดินมาเหมือนกำลังก้มหัวซุบซิบกัน และพอถึงจุดเกิดเหตุเพื่อนที่เดินมาด้วยกับก็จงใจผลักเพื่อนอีกคนอย่างแรงให้ไปกระแทกสายน้ำ สายน้ำจึงล้มลงโดยหัวเข่าไปกระแทกกับขอบปูนที่เทไว้รอบๆโคนต้นไม้ที่ทางมหาวิทยาลัยปลูกไว้เป็นแนวรั้ว และตัวของสายน้ำก็ไถลเข้าไปในต้นไม้อีกที จึงได้แผลมาอย่างที่เห็น

คนอื่นๆที่มามุงดูเหตุการณ์ตรงหน้าพอได้เห็นคลิปถึงตกใจและไม่พอใจกับการกระทำของผู้หญิงทั้งสองคนต่างพากันซุบซิบบ้างก็ประณามให้ได้ยินพร้อมทั้งยกโทรศัพท์มือถือขึ้นมาถ่ายคลิปเอาไว้ สายน้ำถึงจะเป็นที่อิจฉาของสาวๆหลายๆคน แต่ก็มีคนเอ็นดูน้องอยู่ไม่น้อยเพราะน้องเป็นคนสดใสร่าเริงอัธยาศัยดี และเป็นที่รู้ๆกันว่าเป็นน้องชายสุดรักสุดหวงของหินผาหนึ่งในกลุ่มพี่ว๊ากด้วย

วายุได้เห็นภาพตรงหน้าถึงกับกัดฟันกรอดจนสันกรามขึ้น ดวงตาที่หันไปมองหญิงสาวตรงหน้าแทบจะเผาไหม้คนตรงหน้าได้เลย

เพื่อนๆและน้องๆที่ยืนอยู่ รวมถึงคนรอบข้างถึงกับกลืนน้ำลายลงคอเมื่อเห็นหน้าวายุ

"กูฝากตัวเล็กแป๊บ" วายุบอกกับหินผาพร้อมกับส่งสายน้ำที่เค้าอุ้มอยู่ในท่าเจ้าสาวตั้งแต่ก้มลงไปถามสายน้ำครั้งแรกส่งต่อให้หินผาอุ้ม

วายุก้าวเดินไปหยุดตรงหน้าของผู้หญิงตรงนั้น มองผู้หญิงตรงหน้าด้วยดวงตาที่พร้อมจะแผดเผา

"มึงทำทำไม" วายุถามด้วยเสียงนิ่งและเย็น ผู้หญิงตรงหน้าถึงกับตัวสั่นน้ำตานองหน้าด้วยความกลัว

"อ อะ อุ้มไม่ได้ตั้งใจค่ะ ข ขะ ขอโทษค่ะ" ผู้หญิงตรงหน้าถึงกับยกมือไหว้วายุเพราะความกลัว

หมับ!!!!!!

"เฮ้ย!!!!! ไอ้วายุ พี่วายุ" ทุกคนตกใจถึงกับร้องออกมาพร้อมกัน ภาพที่เห็นตรงหน้าคือวายุยื่นมือไปบีบคอผู้หญิงที่ชื่ออุ้มด้วยมือแข็งแกร่งเพียงข้างเดียว

"พี่กาย" สายน้ำร้องเรียกผู้ชายตรงหน้าเสียงหลงด้วยความตกใจกับภาพที่ได้เห็น เพราะไม่คิดว่าผู้ชายคนที่อ่อนโยนกับเค้าอยู่ตลอดจะทำแบบนี้ได้ 

"กูถามว่ามึงทำสายน้ำทำไม" วายุพูดพร้อมกับเพิ่มแรงบีบตรงคอทำให้อุ้มถึงกับหน้าแดงตาเหลือกด้วยความที่หายใจไม่ออก โดยที่เพื่อนด้านหลังก็ไม่กล้าเข้ามาช่วยได้แต่ยืนตัวสั่นๆ

"เฮ้ย! ไอ้วายุมึงปล่อยมือก่อนเดี๋ยวน้องหายใจไม่ออกได้ตายกันพอดี" ดินพูดพร้อมพยายามช่วยเหนือแกะมือวายุออกแต่ก็ยังแกะไม่ออกอยู่ดี 'มือแม่งเหนียวฉิบหาย'

"พี่ผา พี่ผาปล่อยน้องลงก่อนครับ" สายน้ำดิ้นพร้อมบอกให้หินผาปล่อยตัวเองลงเพราะเห็นท่าว่าพี่เหนือ พี่ไฟ พี่ดินจะเอาวายุไม่อยู่ หินผาจึงค่อยๆวางน้องลงอย่างเบามือ

สายน้ำค่อยๆเดินกะเผลกไปหาวายุโดยมีหินผาประคองอยู่ข้างๆ

"พี่กาย พี่กายครับ น้ำเจ็บแผลน้ำอยากไปหาหมอครับ ปล่อยพี่เค้าเถอะครับให้มันแล้วกันไปนะครับ" สายน้ำเข้าไปยืนอยู่ข้างๆแล้วยกมือลูบแขนของวายุเบาๆ

พอวายุได้ยินสายน้ำบอกเท่านั้นแหละ ก็ผ่อนแรงลงทำให้เหนือรีบแกะมือวายุออก พอวายุปล่อยมืออุ้มถึงกับทรุดฮวบลงกับพื้นทันที พร้อมร้องไห้ไม่หยุดด้วยนึกว่าตนเองต้องตายด้วยน้ำมือของวายุแล้วแน่ๆ

"ครั้งนี้กูจะปล่อยมึงไปเพราะถึอว่าสายน้ำขอไว้ ถ้ามีครั้งหน้าหรือกูเห็นหน้ามึงอีกกูจะไม่ปล่อยเหมือนอย่างวันนี้" วายุพูดขึ้นด้วยแววตาอันเกรี้ยวกราดพร้อมกับกวาดสายตามองไปรอบๆเป็นการเตือนทุกคนที่คิดจะทำอันตรายคนตัวเล็กของเค้า

"ไปครับตัวเล็ก พี่จะพาไปหาหมอนะครับ" พอพูดจบเจ้าตัวก็หันไปหาสายน้ำแล้วอุ้มสายน้ำขึ้นในท่าเจ้าสาว

"ไอ้ไฟมึงจัดการต่อด้วย กูจะไปกับไอ้วายุ" หินผาพูดจบก็เดินตามวายุออกไป

"เออ เดี๋ยวกูคุยกับลุงกูเอง" ไฟรับปาก

"เอ้าๆ แยกย้ายได้แล้วครับไม่มีอะไรตื่นเต้นให้ดูแล้วครับ ไม่มีเรียนไม่มีธุระกันเหรอครับ ว่างกันมากเหรอครับ" ดินพูดพร้อมกับตบมือขึ้นเป็นการไล่ไทมุง

"น้องเบลเป็นอะไรมั้ยครับ" เหนือพูดพร้อมมองสำรวจร่างกายรุ่นน้อง ที่มีเพื่อนสองคนยืนประกบอยู่

"ไม่เป็นอะไรหรอกค่ะ แค่ช้ำนิดๆหน่อยๆแค่นี้จิ๊บๆค่ะ" เบลพูดพร้อมกับยักคิ้วข้างเดียวให้เหนืออย่างทะเล้น

"หึๆ" สงสัยจะต้องหาเมียเป็นตัวเป็นตนกับเค้าบ้างซะแล้วล่ะมั้งไอ้เหนือ เหนือมองหน้าเบลแล้วได้แต่คิดในใจเพราะรู้สึกชอบท่าทางห้าวๆและเอาเรื่องของเบลที่ผิดกับรูปร่างและหน้าตาของเจ้าตัวมากเลยทีเดียว