ทางด้านสายน้ำหลังจากนั่งต่อแถวไปได้สักพัก ก็รู้สึกถึงสายตารอบๆข้างที่มองมายังตัวเอง เจ้าตัวจึงได้แต่นั่งตัวเกร็งเพราะไม่รู้ว่าตัวเองนั้นมีอะไรแปลกประหลาดต่างไปจากคนอื่นตรงไหนถึงได้มองเค้ากันจัง

"เฮ้อ!! พี่ผาจ๋าน้องอยากกลับบ้านแล้ว ฮือ!!" สายน้ำได้แต่คร่ำครวญอยู่ในใจคนเดียว 

"นายๆ"

สายน้ำหันไปมองนิ้วมือเล็กๆที่สะกิดไหล่ตัวเองอยู่ แล้วเลิกคิ้วถามประมาณว่าเรียกเราเหรอ

"นายชื่อไรอ่ะ นายน่ารักมากเลยเราอยากมีเพื่อนน่ารักตะมุ๊ตะมิ๊แบบนาย เราชื่อออกัสนะเรียกสั้นๆว่ากัสก็ได้ ต่อไปนี้เรามาเป็นเพื่อนสนิทกันนะ" ออกัสพูดเองเออเองเสร็จสรรพพร้อมฉีกยิ้มกว้างให้กับเพื่อนใหม่ตรงหน้า

"เราชื่อสายน้ำ เรียกสั้นๆว่าน้ำก็ได้ ยินดีที่ได้รู้จักนะ" สายน้ำพูดพร้อมกับฉีกยิ้มกว้างกลับไปให้กับเพื่อนตัวเล็กที่ดูยังไงก็ยังตัวใหญ่กว่าเค้าอยู่ดี อย่างน้อยวันนี้เค้าก็ได้เพื่อนใหม่แล้วตั้งหนึ่งคน "สายน้ำมีเพื่อนแล้วครับคุณป๊าคุณม๊าพี่ผา" สายน้ำยิ้มให้กับเพื่อนใหม่พร้อมพูดปลอบตัวเองอยู่ในใจ

ออกัสทำตาโตเมื่อสายน้ำยิ้มกว้างส่งมาให้พร้อมกับลักยิ้มบุ๋มทั้งสองข้าง สตั๊นสิครับงานนี้โดนเพื่อนตัวเล็กตกด้วยรอยยิ้ม คนอะไรวะยิ้มแล้วโคตรน่ารักเลยโลกนี้สดใสไปหมด ออกัสจะละลายแล้วคร้าบบบ

"กัส กัส ออกัส!!! "

"ห๊ะ!! " ออกัสถึงกับสะดุ้งเมื่อได้ยินเสียงเรียกอันดังของเพื่อนใหม่

"น้ำ เอ่อ...เราเรียกกัสตั้งหลายรอบแล้วแต่กัสไม่ได้ยินน้ำเอ๊ย...เราขอโทษทีนะที่ทำให้ตกใจ" สายน้ำพูดกับเพื่อนใหม่พร้อมเกาท้ายทอยด้วยท่าทีเขินๆที่เรียกชื่อแทนตัวเองก็เค้าเรียกชื่อแทนตัวเองตลอดนี่นามันเลยยังไม่ชิน แฮร่!!

"เรียกชื่อแทนตัวเองก็ได้ถ้าน้ำไม่ถนัดน่ารักดีออก" ออกัสบอกสายน้ำพร้อมรอยยิ้มเอ็นดูเพื่อนคนน่ารักของเค้า เค้ารู้สึกถูกชะตากับสายน้ำมาก นั่งมองสายน้ำตั้งแต่เดินไปลงทะเบียนจนมานั่งต่อแถวข้างๆกันกับเค้า โดยสายน้ำเองก็ไม่ได้รู้เลยว่าไอ้ท่าทีเก้ๆกังไม่มั่นใจนั้นมันน่ารักมากขนาดไหนในสายตาของคนรอบๆข้าง

"น้องๆครับ เมื่อมากันครบแล้วก็ช่วยนั่งให้เป็นระเบียบแล้วก็เงียบๆกันด้วยนะครับ" เสียงรุ่นพี่ผู้ชายคนหนึ่งตะโกนผ่านโทรโข่งออกมา นักศึกษาชั้นปีที่ 1 จึงค่อยๆเงียบเสียงลง

"สวัสดีครับน้องๆนักศึกษาปี 1 ทุกคน ยินดีต้อนรับน้องๆทุกคนเข้าสู่คณะบริหารธุรกิจของเรานะครับ วันนี้เป็นวันแรกที่พวกเราทุกคนได้มารวมตัวกันทำความรู้จักกัน พี่คงจะให้น้องๆแค่แนะนำตัวให้ได้รู้จักกับเพื่อนใหม่และทำกิจกรรมร่วมกันเล็กๆน้อยกันก่อนนะครับ"

"ถ้ามากันครบหมดแล้ว งั้นเรามาเริ่มทำความรู้จักกันเลยดีกว่านะครับเพื่อไม่เป็นการเสียเวลา"

"สวัสดีอีกครั้งนะครับพี่ชื่อดิวนะครับเป็นเฮดสันครับ" รุ่นพี่ผู้ชายที่ถือโทรโข่งพูดแนะนำตัวเองเป็นคนแรก 

"สวัสดีค่ะพี่ชื่อเดียร์นะคะเป็นรองเฮดสันค่ะ" ตามด้วยรุ่นพี่ผู้หญิงที่ยืนอยู่ข้างๆกันกับดิวพูดแนะนำตัวและต่อด้วยรุ่นพี่คนอื่นๆอีกประมาณห้าหกคน และพอรุ่นพี่ทุกคนแนะนำตัวกันเสร็จก็ตามด้วยเสียงปรบมือของรุ่นน้องที่นั่งกันอยู่  

"พวกพี่ขอแนะนำตัวกันแค่นี้ก่อนนะครับ ส่วนพี่ๆที่เหลือเดี๋ยวเราคงจะค่อยๆรู้จักกันไปเรื่อยๆนะครับว่าใครเป็นใครกันบ้าง"

ต่อจากนั้นดิวก็ให้น้องๆได้ทยอยกันลุกขึ้นแนะนำตัวกันทีละคน ระหว่างนั้นกลุ่มพี่ว๊ากทั้ง 5 คนก็เดินมาแอบอยู่ด้านหลังน้องปี 2 ที่ยืนกันอยู่รอบๆน้องปี 1 แบบเนียนๆ ซื่งก็ไม่ค่อยจะเนียนกันสักเท่าไหร่เพราะด้วยความสูงของแต่ละคนนี้เกิน 185 ซม.ขึ้นไปกันทุกคน

สายน้ำนั่งมองเพื่อนๆแนะนำตัวไปทีละคนซึ่งอีกแค่เพียง 2 คนก็จะถึงคิวของตัวเองแล้ว เจ้าตัวได้แต่แอบตื่นเต้นจนมือไม้นั้นเย็นเฉียบไปหมด

"สวัสดีครับ ผมชื่อธารา วัฒนไพศาลกิจ ชื่อเล่นสายน้ำครับ" สายน้ำลุกขึ้นแนะนำตัวเองพร้อมกับยิ้มกว้างที่ปรากฏลักยิ้มบุ๋มสองข้าง

"กรี๊ด!!!!!!!!!!" น่ารักมากอ่ะแก น่ารักเว่อร์ ยิ้มทีฉันนี่ละลายเลย เสียงเพื่อนๆผู้หญิงพูดคุยถึงเจ้าของลักยิ้มบุ๋มที่ลุกขึ้นแนะนำด้วยด้วยท่าทางที่เขินอายจนหน้าของเจ้าตัวนั้นขึ้นสีชมพูระเรื่ออย่างน่ารักน่าเอ็นดู

"วี้ดวิ่ว!!!!!!" เสียงผิวปากของเพื่อนผู้ชายที่ดังก้องไปทั่วใต้ตึกคณะ

"มีแฟนรึยังครับ"

"ขอสมัครเป็นแฟนได้มั้ยครับ"

"ขอเบอร์โทรได้มั้ยครับ"

"ขอไปส่งที่บ้านได้มั้ยครับ"

และอีกหลายเสียงที่แข่งกันตะโกนออกมา

สายน้ำได้แต่ยืนหน้าแดงหูแดงหันซ้ายหันขวาอย่างทำอะไรไม่ถูก สายตาก็พลอยมองหาพี่ชายตัวเองอย่างหินผา "ฮือ...พี่ผาช่วยน้องด้วย"

ระหว่างที่กวาดสายตามองหาพี่ชายสุดที่รักของตัวเองอยู่นั้น พลันใดนั้นดวงตากลมโตก็ได้ปะทะกับสายตาอันคมกริบของใครอีกคนที่มองมายังตัวเองอยู่ก่อนแล้ว เจ้าของดวงตาคมได้แต่ยิ้มติดมุมปากเล็กน้อยและนี่ก็คงเป็นยิ้มแรกของเค้าในรอบปีเลยทีเดียว

หลังจากที่เกิดความวุ่นวายโกลาหลเล็กๆน้อยๆแล้ว น้องปี 1 ก็ได้แนะนำตัวกันต่อจนครบทุกคน และต่อด้วยกิจกรรมสันทนาการจากพี่ๆอีกนิดหน่อยจึงได้ปล่อยน้องกลับบ้านกัน

อาทิตย์แรกของการเปิดเรียนจะยังไม่มีการเรียนการสอน 1 อาทิตย์เต็มแต่จะเป็นการรับน้องแทนตลอดอาทิตย์นี้ มหาวิทยาลัยแห่งนี้จะปล่อยให้พี่ๆได้ทำการรับน้องกันภายในอาทิตย์แรกแบบเต็มที่หลังจากนั้นก็จะเป็นช่วงหลังเลิกเรียนอีก 1 อาทิตย์ ต่อด้วยรับน้องนอกสถานที่ แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นการรับน้องก็จะต้องอยู่ในกฎในเกณฑ์ที่ทางมหาวิทยาลัยได้ตั้งขึ้นโดยไม่รุนแรงจนเกินไปนัก โดยจะเน้นที่ความสมัครสมานสามัคคีของรุ่นพี่กับรุ่นน้องเป็นส่วนใหญ่นั่นเอง