อื้อ อ่าส์~ พี่กายน้องเสียวครับ โอ๊ย!อยู่ๆคนตัวเล็กในอ้อมกอดของวายุก็ร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด

พี่ขอโทษครับ ตัวเล็กเจ็บมากมั้ยครับวายุที่อารมณ์กำลังพลุ่งพล่านอย่างฉุดไม่อยู่ เผลอบีบตรงแขนน้องที่มีรอยฟกช้ำทำให้คนตัวเล็กถึงกับสะดุ้งและร้องออกมาด้วยความเจ็บ

วายุหยุดการกระทำทุกอย่างและดูตรงที่คิดว่าน้องเจ็บ เค้าถกแขนเสื้อของน้องขึ้นก็พบว่ามันเป็นรอบช้ำที่ค่อนข้างใหญ่กว่าตรงอื่น

เดี๋ยวเราไปอาบน้ำกันดีกว่านะครับ เดี๋ยวพี่จะได้ทายาให้แล้วก็กินข้าวกินยากันนะครับวายุที่เห็นหน้าน้องเจ็บก็อดสงสารไม่ได้ เค้านี่เห็นแก่ตัวจริงๆน้องเจ็บขนาดนี้ยังคิดที่จะเอาแต่ใจสนองแต่ความต้องการของตัวเอง

แต่ว่าพี่กาย....สายน้ำหน้าแดงขึ้นมาทันทีที่เหลือบไปเห็นว่าตัวตนของพี่กายของเค้านั้นยังคงแข็งตัวอยู่

หึๆ ไม่เป็นไรครับคนดี เดี๋ยวมันก็ลงเองครับวายุนึกเอ็นดูแฟนตัวเล็กของตัวเอง ขนาดว่าตัวเองเจ็บอยู่ยังนึกห่วงเค้าอีก

นะ น้องอยากช่วยสายน้ำพูดขึ้นแต่ก็ยังไม่กล้าที่จะมองหน้าคนพี่

หึๆ อยากช่วยพี่ยังไงคะ ไหนบอกพี่ทีสิคะ ฟอด!วายุที่เห็นหน้าน้องแดงก็ยิ่งมีอารมณ์แต่ก็พยายามหักห้ามใจเอาไว้อยู่ เพราะกลัวว่าจะเผลอทำให้น้องเจ็บอีก

เอ่อ...คือ พี่กายหลับตาก่อนได้มั้ยครับสายน้ำที่ตอนนี้หน้าแดงตัวแดงไปหมด ก็เพราะทั้งสายตาที่ฉ่ำเยิ้มของคนพี่ที่มองมายังเค้า ไหนจะคำพูดคำจาหวานหูที่คนพี่ขยันหยอดมาอีก แต่เค้าก็อยากที่จะช่วยเพราะเข้าใจอารมณ์อยากปลดปล่อยของผู้ชายดี ถ้ามันเกิดขึ้นแล้วก็ยากที่จะลงได้ง่ายๆ

หึๆวายุยอมหลับตาลงอย่างว่าง่ายเค้าก็อยากจะรู้เหมือนกันว่าคนตัวเล็กของเค้าจะช่วยเค้ายังไง

สายน้ำลุกขึ้นจากตักของคนตัวใหญ่ทันทีที่เห็นว่าคนตรงหน้าได้หลับตาตามคำขอของเค้าแล้ว เค้าค่อยๆดันไหล่ให้วายุเอนหลังนอนลงไปกับที่นอนนุ่ม วายุรอดูสถานการณ์ด้วยใจสั่นระทึกเพราะที่ผ่านมามีแต่เค้าที่เป็นฝ่ายกระทำคนตัวเล็ก

สายน้ำค่อยๆเลิกเสื้อของคนที่นอนหลับตาอยู่ขึ้นไปจนถึงหน้าอก เค้าเปลี่ยนมานั่งทับที่หน้าขาของคนตัวใหญ่

อ๊ะ ซี๊ดดด ตัวเล็กครับวายุถึงกับร้องขึ้นมาเสียงหลงเมื่อสัมผัสได้ถึงความเย็นชื้นที่ยอดอกของตัวเอง นี่เค้าโดนน้องเล่นเข้าให้แล้วใช่มั้ย

สายน้ำค่อยๆใช้ลิ้นลากเลียสัมผัสอยู่แถวหน้าอกของคนพี่ เค้าทำแบบเดียวกันกับที่วายุเคยทำให้เค้า ลิ้นเล็กนุ่มเลียวนอยู่ตรงยอดอกพร้อมกับดูดดุนอย่างเพลิดเพลินกับสัมผัสแปลกใหม่ มันคนละความรู้สึกกับการถูกกระทำ

อ๊าส์ ตัวเล็กครับ ทำไมเก่งจังเลยครับวายุลืมตาขึ้นมองโดยทันทีที่ได้รับสัมผัสว่ายอดอกของเค้ากำลังถูกดูดกลืนหายเข้าไปในปากเล็กสีชมพู

สายน้ำที่ได้รับคำชมจากคนพี่ก็ยิ่งได้ใจ เค้าค่อยๆลากลิ้นร้อนมาจนถึงซิกแพคแกร่ง และดูดเม้มขบกัดอย่างเอาแต่ใจถึงมันแทบจะกัดไม่เข้าเลยก็ตาม เหมือนกับเด็กเล็กที่กำลังเห่อของเล่นใหม่ที่ทั้งอยากลองและสนุกในเวลาเดียวกัน วายุถึงกับต้องนอนแขม่วท้องด้วยความเสียวที่น้องมอบให้

มือเล็กเลื่อนลงมาที่ขอบกางเกงยางยืดของคนตัวใหญ่ ขณะที่กำลังเลื่อนกางเกงลงมามือเล็กก็มีอาการสั่นเล็กน้อยเนื่องจากขนาดตัวตนที่ใหญ่โต ถึงแม้จะมีอะไรกันภายนอกหลายครั้งแล้วแต่เค้าก็ยังไม่เคยเห็นแบบเต็มๆชัดๆขนาดนี้มาก่อน เพราะที่ผ่านมาเค้าพยายามที่จะไม่มองมันเนื่องจากความใหญ่โตทำให้เค้าต้องเขินอายทุกครั้งที่มอง

สายน้ำถึงกับกลืนน้ำลายลงคอด้วยความยากลำบากเมื่อแก่นกายใหญ่อันเขื่องดีดผึงออกมาปรากฏอยู่ตรงหน้าของเค้า

ตัวเล็กครับ เปลี่ยนใจตอนนี้ยังทันนะครับ พี่ไม่เป็นอะไรวายุอดที่จะสงสารน้องไม่ได้เมื่อเห็นน้องดูทำหน้าลำบากใจ เพราะเนื่องจากขนาดของเค้ามันคงจะเข้าปากเล็กของน้องได้ไม่หมดอย่างแน่นอน สายน้ำได้แต่ส่ายหน้าไปมาอย่างไม่ยอมแพ้

มือเล็กค่อยเอื้อมมาจับแก่นกายใหญ่อย่างช้าๆ พร้อมกับค่อยๆชักรูดขึ้นรูดลงทีละนิด

ซี๊ดดด อ่าส์~” ทันทีที่มือนุ่มได้สัมผัสตัวตนของเค้า วายุก็ร้องครางขึ้นมาโดยทันทีด้วยความเสียว

สายน้ำที่เห็นคนพี่แหงนหน้าหลับตาพริ้มอยู่ ก็ค่อยๆก้มลงมาใช้ลิ้นแตะที่ส่วนปลายสีชมพู ลิ้นเล็กไล่เลียวนอยู่รอบๆส่วนปลายอยู่สักพัก พอเริ่มที่จะชินแล้วคนตัวเล็กก็ไล่เลียจากโคนไปจนถึงปลายอย่างช้าๆ

อื้อ อ่าส์ ซี๊ดดดด สุดยอดมากครับที่รักวายุร้องขึ้นทันทีที่ปากเล็กได้ครอบครองแกนกายใหญ่ของตัวเองเข้าไปแต่ก็ได้ไม่ถึงครึ่ง เค้าเด้งเอวรับพร้อมกับจังหวะที่น้องใช้ปากรูดขึ้นรูดลงให้กับเค้า มือใหญ่จิกลงไปกับที่นอนเพราะเค้าไม่กล้าที่แตะตัวของคนตัวเล็กกลัวว่าจะเผลอทำให้น้องเจ็บตัวอีก

อ๊ะ อ่าส์ ซี๊ดส์ ที่รักครับ พอก่อนครับพี่จะเสร็จวายุพูดพร้อมกับพยายามที่จะดันหัวของน้องออก แต่น้องก็ยังไม่ยอมปล่อยปากออกจากกายแกร่ง ยังคงใช้ปากดูดดึงแถมยังเพิ่มแรงขึ้นมาอีก

อ๊าส์ ที่รักครับ พอครับ พี่จะไม่ไหวแล้ววายุที่พยายามกลั้นไว้ เค้าไม่อยากปล่อยใส่ปากของน้องเพราะเกรงว่าจะสำลักเอา

อื้อ อ่าส์ ที่รักครับ พี่ อ่าส์ จะไม่ไหวสะโพกแกร่งยกขึ้นตามแรงดูดดึงของคนตัวเล็กที่ยังไม่มีทีท่าว่าจะปล่อยปากออกจากแก่นกายของเค้า คนตัวใหญ่นอนบิดตัวด้วยความเสียว เค้าไม่คิดว่าคนตัวเล็กของเค้าจะเก่งกาจถึงเพียงนี้

อ่าส์ ซี๊ดดดไม่นานน้ำรักจำนวนมากก็ถูกปล่อยออกมาเต็มปากเล็กจนล้นไหลออกมาตามมุมปาก

อึกคนตัวเล็กกลืนน้ำรักของเข้าไปในทันทีไม่ทันที่วายุจะเอ่ยปากห้าม

ตัวเล็กกลืนเข้าไปทำไมครับ ทำไมไม่คายออกมาครับนอกจากจะดื้อไม่ยอมคายน้ำรักออกมาแล้วเจ้าตัวยังใช้ลิ้นเล็กยื่นออกมาเลียตามมุมปากอีกด้วย วายุที่เห็นว่าน้องกำลังยื่นลิ้นออกมาเลียน้ำรักของตัวเองที่ติดอยู่ตามมุมปากก็แทบจะอดใจไม่ไหวกับความเซ็กซี่ที่คนตัวเล็กของเค้ากำลังทำขึ้นมาแบบไม่รู้ตัว

จุ๊บ อื้อ.....จ๊วบๆวายุจับคนตัวเล็กนอนหงายพร้อมกับตามไปบดจูบอย่างหื่นกระหาย

ที่รักยั่วพี่เองนะครับวายุถอนปากออกมาพร้อมกับปลดเปลื้องเสื้อผ้าของน้องจนเหลือแต่ตัวเปล่า เค้าซุกจมูกคมเข้าไปตรงซอกคอหอมของน้องทันที ริมฝีปากร้อนไล่เล็มขบเม้มจนมาถึงหน้าอกจนเกิดรอยรักสีกุหลาบขึ้นจางๆ

จ๊วบ! จ๊วบ!

อ๊ะ อ๊าส์ พี่กาย นะ น้องเสียวสายน้ำได้แต่นอนแอ่นหน้าอกให้คนพี่ได้เชยชมอย่างเต็มที่

เดี๋ยวที่รักจะเสียวมากกว่านี้อีกครับวายุเปลี่ยนเป็นค่อยๆประคองน้องให้ลุกขึ้นมา ถึงความต้องการของเค้าจะพลุ่งพล่านมากแค่ไหน แต่เจ้าตัวก็ยังคงระวังว่าน้องยังเจ็บอยู่ เค้าจับให้น้องนอนคว่ำลงและจับสะโพกน้องให้ยกขึ้นเผยให้เห็นช่องทางรักสีสวยที่ขมิบเชิญชวนเค้าอยู่

แผล่บ! แผล่บ!

อ๊ะ อ๊าส์ พี่กาย อ๊าส์~” สายน้ำถึงกับร้องขึ้นเสียงหลงเมื่อลิ้นร้อนสัมผัสเข้ากับรอยจีบของตัวเองแบบไม่ทันได้ตั้งตัว ก้นกลมกลึงส่ายไปมาด้วยความเสียว

มือใหญ่เอื้อมมาด้านหน้าชักรูดแกนกายเล็กของคนใต้ร่างไปด้วย ลิ้นหนาก็ทำหน้าที่แยงเข้าไปในช่องทางรักสีสวยจนคนตัวเล็กถึงร้องครวญครางดิ้นพล่านด้วยความเสียว เพราะเค้าโดนปรนเปรอทั้งข้างหน้าและข้างหลังพร้อมๆกัน

อ๊าส์ อื้อ พะ พี่กาย อ๊ะ พอ อื้อ ก่อนครับ นะ น้องใจจะขาดแล้วสายน้ำที่พูดขอร้องขึ้นมาอย่างยากลำบาก น้ำตาไหลออกมาด้วยความเสียว หน้าตาบิดเบี้ยวเนื้อตัวบิดเร่าบ่งบอกได้ถึงความเสียวที่ได้รับว่ามีมากขนาดไหน วันนี้พี่กายของเค้าร้อนแรงกว่าทุกๆครั้งที่ผ่านมา

เรามาเสร็จพร้อมกันนะครับที่รักวายุค่อยๆจับคนตัวเล็กยกขึ้นและยกน้องขึ้นมาคร่อมตักโดยหันหน้าเข้าหากัน เค้าจับมือเล็กให้กอบกุมความใหญ่โตของเค้าและแก่นกายเล็กของน้องเอาไว้ โดยมีมือใหญ่ของเค้าช่วยประคองอีกที

อ๊ะ อ๊าส์ / อ่าส์ ซี๊ดส์~” สองเสียงร้องครางประสานกันทันที ที่เค้าเริ่มชักรูดแกนกายของทั้งคู่ขึ้นลง แกนกายทั้งสองเสียดสีกันไปมาตามแรงขยับ ไม่นานนักน้ำรักของคนทั้งคู่ก็ถูกปลดปล่อยออกมา

อ่าาาส์~ / ซี๊ดดดด~” สายน้ำที่หมดแรงถึงกับฟุบหน้าลงกับไหล่แกร่งของคนพี่ทันที วายุก็ไล่จูบซับอยู่ตามซอกคอหอมของน้อง เค้าชอบที่จะได้กลิ่นเหงื่อของน้องใครจะว่าเค้าโรคจิตก็ช่าง แต่คนตัวเล็กของเค้านั้นตัวหอมและนุ่มมากยิ่งมีกลิ่นเหงื่อผสมมาด้วยก็ยิ่งหอม

มาครับเดี๋ยวพี่พาไปอาบน้ำนะครับ ฟอด!พอให้น้องพักพอหายเหนื่อยแล้ววายุก็อุ้มกระเตงน้องเข้าไปในห้องน้ำ เค้าค่อยๆวางคนตัวเล็กของเค้าบนเคาน์เตอร์ล้างหน้า พร้อมกับบีบยาสีฟันให้น้องอย่างที่เคยทำเป็นประจำ

ผ่านไปสักพักทั้งคู่ก็ออกมาจากห้องน้ำด้วยผ้าคลุมอาบน้ำ วายุให้น้องไปนั่งรอที่เตียงส่วนตัวเค้าเองก็เดินไปหยิบยามาทาแผลให้น้อง

จุ๊บ! เจ็บมั้ยครับที่รักวายุก้มลงจูบเบาๆตรงที่เป็นรอบช้ำ เค้าค่อยๆบรรจงทายาอย่างเบามือ

ไม่เจ็บเหรอครับถ้าไม่ไปกดมันแรงๆสายน้ำพูดพร้อมกับหน้าที่ขึ้นสี เพราะเมื่อกี๊เค้าได้ยินคนตัวใหญ่เรียกเค้าว่าที่รัก เค้าคิดว่าจะถูกเรียกเฉพาะตอนที่กำลัง...เท่านั้น ยิ่งคิดเจ้าตัวก็ยิ่งหน้าแดง

หืม ที่รักเป็นอะไรครับ หน้าแดงเชียววายุที่ทายาเสร็จแล้วพอเงยหน้ามาก็พบว่าคนตัวเล็กของเค้านั่งหน้าแดงอยู่ก่อนแล้วจึงเอ่ยถาม สายน้ำก็เอาแต่หลบตาส่ายหน้าจนผมที่ยังไม่แห้งดีสะบัดไปมา

หึๆ คิดอะไรทะลึ่งอยู่รึเปล่าครับ ถึงได้หน้าแดงขนาดนี้ หืมวายุพูดพร้อมกับยื่นมือไปบีบจมูกรั้นส่ายไปมาด้วยความมันเขี้ยว

ปะ เปล่านะครับ น้องแค่เขินที่พี่กายเรียกน้องว่า.....สายน้ำที่ยิ่งพูดก็ยิ่งหน้าแดง

ที่รักเหรอครับสายน้ำได้แต่พยักหน้ารับหงึกๆ

ก็ที่รักเป็นสุดที่รักของพี่จริงๆนี่ครับ พี่กายขอเรียกตัวเล็กว่าที่รักนะครับ จุ๊บไม่พูดของเปล่าแต่เจ้าตัวยังยื่นหน้าไปจูบริมฝีปากบางที่กำลังเม้มเข้าหากันอยู่ด้วยความเขิน

ใครจะไปว่าอะไรเล่า น้องไปแต่งตัวดีกว่าพูดจบสายน้ำก็ลุกหนีเข้าไปในห้องแต่งตัวทันที

หึๆ น่ารักว่ะวายุได้แต่ส่งยิ้มตามหลังคนขี้เขิน พร้อมกับหันไปมองตัวเองในกระจกที่เวลานี้ใบหน้าของเค้าเปื้อนไปด้วยรอยยิ้มและยังเห็นลักยิ้มน้อยๆปรากฏขึ้นมาอีกด้วย ยิ่งคิดถึงคนในห้องแต่งตัวเค้าก็ยิ่งยิ้มกว้างให้กับตัวเอง เค้าไม่เคยคิดว่าในชีวิตนี้เค้าจะมีรอยยิ้มและจะยิ้มกว้างได้ขนาดนี้มาก่อนเลย

ป๊าจ๋า ม๊าจ๋า พี่ผาจ๋า น้องมาแล้วครับสายน้ำเมื่อลงจากรถได้ก็รีบวิ่งเข้าไปในบ้านทันที โดยที่ทิ้งวายุไว้กับขนมเค้กหลายชิ้นเพราะเจ้าตัวอยากซื้อมาฝากคนที่บ้านแล้วก็คนงานในบ้านด้วย

หึๆ เจ้าแสบวายุมองตามหลังคนที่วิ่งดุ๊กดิ๊กเข้าไปในบ้านพร้อมทั้งส่ายหัวให้กับคนช่างลืม ตอนอยู่ในรถก็ยังบอกเค้าอยู่เลยว่าจะขนเค้กทั้งหมดลงไปเองแล้วก็จะเอาไปแจกคนงานด้วยตัวเอง แต่ดูตอนนี้สิ

พรึ่บ!!

อ้าว! มาได้ยังไงครับน้องน้ำ ฟอด!หินผาที่เพิ่งเดินลงมาจากชั้นบนก็ถูกน้องชายกระโดดใส่ในท่าคาดเอวทันทีที่มาถึง

ฟอด! ฟอด!

ชื่นใจจัง น้องมากับพี่กายครับ คืนนี้น้องจะมานอนค้างที่นี่ด้วยแหละสายน้ำหอมแก้มพี่ชายสองฟอดใหญ่อย่างเอาใจ

หึๆครับ ป๊ากับม๊าต้องดีใจมากแน่ๆเลยครับที่น้องมานอนค้างด้วย ว่าแต่ไอ้วายุล่ะครับยังไม่เห็นขึ้นมาหินผาพูดพร้อมกับมองหาเพื่อนตัวเอง

เอ๋ หือ! ตายล่ะหว่า พี่ผาปล่อยน้องลงก่อนครับสายน้ำตาโตขึ้นทันทีที่พี่ชายถามหาเพื่อนพร้อมทั้งดิ้นลงจากเอวของพี่ชาย เค้าลืมไปซะสนิทเลยว่าขนซื้อเค้กมาจากร้านกาแฟเยอะมากแถมยังบอกคนพี่อีกว่าจะขนลงมาเอง แต่พอถึงบ้านเจ้าตัวดันลืมไปซะสนิทเลย

พี่กายน้องขอโทษครับสายน้ำที่วิ่งออกมายังไม่พ้นประตูบ้านก็เห็นวายุหอบหิ้วถุงขนมเค้กพะรุงพะรังเต็มไม้เต็มมือไปหมด สายน้ำยกมือไหว้ขอโทษอย่างรู้สึกผิดขึ้นมาทันที ก็เค้านั้นทั้งร้องกินนู่นกินนี่สารพัดแล้วไหนยังจะร้องซื้อกลับบ้านเงินก็ไม่ได้ออกสักบาทแถมคนพี่ก็แสนจะตามใจเค้าอีก

ฟอด!

ไม่เป็นไรครับ พี่หอมทะ...เอ่อเป็นรางวัลที่ต้องถือของมาให้แล้วนี่ไงครับวายุแทบอยากจะกัดลิ้นตัวเองทันที เค้าเกือบเผลอพูดคำต้องห้ามออกไป

งั้นมาครับ น้องช่วยถือสายน้ำเมื่อเห็นว่าคนพี่ไม่ได้ว่าอะไรก็รีบอาสาช่วยถือ พร้อมทั้งบอกว่าจะเอาขนมไปแจกคนงานในบ้านก่อน

น้องน้ำเป็นยังไงบ้างวะหินผาถามเพื่อนตัวเองขึ้นทันทีหลังจากที่วายุช่วยน้องเอาขนมทั้งหมดไปไว้ในครัวแล้ว

ก็อย่างที่มึงบอก ตัวเล็กตื่นขึ้นมาก็จำอะไรไม่ได้เลยภาพสุดท้ายที่จำได้ก็คือตอนที่รับโทรศัพท์ที่ร้าน แต่พอเห็นรอยที่แขนกับขาตัวเองก็ถามแต่ก็เหมือนน้องพอจะรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นเลยขอให้กูเล่าให้ฟัง พอกูเล่าให้ฟังจบก็ขอโทษที่ออกไปโดยไม่บอกกล่าวแต่กูก็ขอโทษน้องไปด้วยที่ไม่ค่อยสนใจถามน้องว่าน้องต้องการหรืออยากได้อะไรวายุพูดเล่าแต่ในตาก็ยังแฝงไปด้วยความเจ็บปวด ภาพที่เค้าเห็นน้องนั่งอยู่ในห้องน้ำและหยิกตัวเองยังคงติดตาเค้าอยู่ หินผาก็พยักหน้ารับรู้แต่ก็ไม่ได้พูดอะไรออกมา

แล้วนี่ป๊ากับม๊ารู้รึเปล่า แล้วท่านอยู่รึเปล่าวายุถามพร้อมกับมองไปรอบๆในตัวบ้าน เค้าไม่รู้ว่าป๊ากับม๊ารู้เรื่องรึยังจึงให้คนตัวเล็กของเค้าใส่ทั้งกางเกงขายาวและเสื้อแขนยาวเพื่อปกปิดรอยช้ำเอาไว้

กูเล่าให้ป๊ากับม๊าฟังแล้ว ท่านก็ไม่ได้ว่าอะไรแค่ไม่คิดว่าเหตุการณ์แบบนี้จะเกิดขึ้นอีก ท่านก็บอกว่าค่อยๆเรียนรู้กันไปเรื่อยๆ ตอนนี้ท่านออกไปข้างนอกน่ะเห็นว่าไปคุยกันเรื่องรายละเอียดที่จะจัดงานหมั้นกับพ่อแม่มึงนั่นแหละพอหินผาพูดจบวายุก็ถอนหายใจออกมาอย่างโล่งอก พร้อมกับพยักหน้ารับรู้

กูว่าเย็นนี้ชวนไอ้พวกนั้นกับน้องๆมาทำอะไรกินที่บ้านดีมั้ยวะ ไม่ได้เจอกันจะเป็นอาทิตย์แล้วหินผาเอ่ยถามเพื่อนขึ้นมาเพราะเห็นว่าวายุนั้นยังคงคิดมากอยู่

อือก็ดี ตัวเล็กก็คงจะคิดถึงเพื่อนเหมือนกัน

พอตกเย็นกลุ่มเพื่อนๆของสายน้ำและวายุก็มากันแบบครบทีม ทุกคนต่างซื้อของกินติดไม้ติดมือกันเต็มไปหมด เนื่องจากไม่ได้เจอกันเกือบอาทิตย์จึงมีแต่เสียงพูโคุยกันไม่หยุด วายุที่นั่งคุยอยู่กับกลุ่มเพื่อนก็คอยหันไปมองคนตัวเล็กของเค้าเป็นระยะ เมื่อเห็นว่าน้องเป็นปกติหัวเราะร่าเริงดีเค้าก็ค่อยหมดห่วงขึ้นมาหน่อย

วายุไม่ต้องคิดมากนะจ๊ะ เรื่องมันผ่านมาแล้ว ไม่มีใครผิดใครถูกหรอกจ้ะแม่ของสายน้ำเมื่อเห็นว่าวายุยังคงคอยหันไปมองลูกชายคนเล็กของเธออยู่บ่อยๆก็พอที่จะเดาใจได้ก็เลยพูดปลอบออกไป

ครับม๊า แต่ผมก็ยังอดเป็นห่วงไม่ได้อยู่ดีครับวายุตอบกลับไปพร้อมกับยิ้มน้อยๆ เพื่อนๆที่ได้นั่งฟังบทสนทนาก็อดแปลกใจไม่ได้แต่ก็ไม่มีใครกล้าถามขึ้นมา

นี่ก็เริ่มดึกแล้วป๊าว่าป๊ากับม๊าขอตัวขึ้นห้องก่อนดีกว่า ส่วนเด็กๆก็ตามสบายกันนะ ถ้ายังไงก็ค้างกันซะที่นี่แหละนะม๊าเค้าให้แม่บ้านทำความสะอาดห้องไว้ให้แล้ว

ครับป๊าขอบคุณป๊าม๊ามากนะครับทุกคนในกลุ่มยกมือไหว้ผู้ใหญ่ทั้งสองคน

น้องน้ำคะ ป๊ากับม๊าขอตัวไปนอนก่อนนะคะ ไว้เดี๋ยวพรุ่งนี้เจอกันที่โต๊ะอาหารตอนเช้านะคะ ฟอด!ก่อนขึ้นห้องม๊าก็ไม่ลืมที่จะแวะไปบอกลูกชายคนเล็กของเธอก่อน

ครับม๊า กู๊ดไนท์นะครับ ฝันดีนะครับ ฟอด!

คืออะไรวะที่ม๊าพูดพอป๊าและม๊าเข้าไปในบ้านแล้วไฟก็ถามขึ้นทันที วายุหันมาสบตากับหินผาว่าจะเล่าให้เพื่อนๆฟังดีมั้ย

กูว่าเล่าให้พวกมันฟังก็ดีนะจะได้ช่วยกันระวังช่วยกันดูแลด้วยอีกแรงหินผาที่พูดเหมือนเข้าไปนั่งอยู่ในใจของวายุ

อะไรของพวกมึงวะ มองหน้าแล้วก็คุยกันอยู่สองคนรู้เรื่องกันอยู่สองคนเนี่ยเหนือที่เริ่มอึดอัดเพราะว่าเพื่อนยังไม่ยอมที่จะเล่า มัวแต่มองหน้ากันไปมาราวกับว่าส่งกระแสจิตคุยกัน

วายุเองก็หันไปมองคนตัวเล็กของเค้าที่นั่งคุยเสียงเจื้อยแจ้วอยู่กับเพื่อน

เกี่ยวกับน้องน้ำเหรอวะดินถามขึ้นเมื่อเห็นเพื่อนหันไปมองแฟนตัวเล็กของตัวเอง

อือ เรื่องที่กูจะเล่ากูขอให้เก็บเป็นความลับและให้รู้เฉพาะพวกเราในกลุ่มเท่านั้นนะวายุมองหน้าเพื่อนและพูดเสียงจริงจังขึ้นมาทันที ต่อจากนั้นวายุก็เล่าเหตุการณ์ที่เพิ่งผ่านมาสดๆร้อนๆเมื่อวานให้เพื่อนๆฟัง โดยมีหินผาคอยมองน้องชายอยู่เกรงว่าน้องจะเดินมาตอนที่กำลังเล่ากันอยู่

โหน้องแม่งโคตรเข้มแข็งเลยว่ะ นี่ถ้ามึงไม่บอกกูก็ไม่รู้เลยนะว่าน้องเพิ่งผ่านอะไรมา มึงก็เบาๆกับน้องบ้างวันหยุดทั้งทีงานการก็อย่าเสือกเอากลับมาทำ แล้วก็ไอ้น้ำเสียงนิ่งๆเย็นๆหน้าตาดุๆโหดๆของมึงเนี่ยก็เก็บเอาไว้ทำกับคนอื่นไม่ต้องมาทำกับน้องลักยิ้มของกูเหนือที่พอได้ฟังก็รีบพูดสั่งสอนเพื่อนทันที

เออๆพอๆแค่นี้ไอ้วายุมันก็รู้แล้วมึงก็ไม่ต้องเสือกไปสั่งสอนมันหรอกเอาตัวเองให้รอดก่อนเถอะมึงน่ะไฟที่เห็นสายตาวูบไหวของวายุในขณะที่เหนือพูดก็รีบพูดตัดบทขึ้นทันที

พี่กายน้องขอกินเค้กอีกได้มั้ยครับ นะๆน้องขอกินอีกชิ้นหนึ่งนะครับ น้องอยากให้เพื่อนๆได้ชิมด้วยว่ามันอร่อยแค่ไหนสายน้ำที่พอคุยกับเพื่อนเสร็จก็รีบมานั่งลงที่ตักของแฟนตัวเองพร้อมกับอ้อนขอกินเค้กไปด้วย สาเหตุที่ต้องขอเพราะว่าวันนี้เค้ากินไป 4 ชิ้นแล้วและพี่กายของเค้าก็บอกว่ากินแค่นี้ก็พอส่วนที่ซื้อไว้ก็เอาไว้ไปกินที่ทำงานพรุ่งนี้เอา

หึๆ เจ้าเล่ห์นักนะเราน่ะ ก็ได้ครับงั้นเดี๋ยวพี่เดินไปเอาให้นะครับวายุพูดพร้อมกับทำท่าจะลุกขึ้น

ไม่เป็นไรครับพี่กายนั่งคุยกับเพื่อนต่อเถอะ เดี๋ยวน้องไปหยิบเองครับ จุ๊บ! ขอบคุณนะครับผู้ใหญ่ใจดีสายน้ำก้มลงไปจูบที่ปากของวายุแล้วก็รีบวิ่งเข้าไปในบ้านทันที

เดี๋ยวนี้มีขอบคงขอบคุณกันแบบนี้ด้วยเหรอวะ เมื่อก่อนกูเห็นน้องเขินจะตายตอนที่มึงทำอะไรแบบนี้เป็นดินที่ถามขึ้นเค้าเองก็ตกตะลึงไปเหมือนกันที่เห็นน้องจูบปากเพื่อนเค้าต่อหน้าต่อตา

หึๆ สงสัยจะดีใจจนลืมตัว ปกติน้องจะทำแบบนี้เฉพาะตอนที่อยู่กับกูแค่สองคนวายุพูดพร้อมกับยกยิ้มมุมปาก