หลังจากเลิกประชุมเชียร์เสร็จแล้ว หินผาก็แยกตัวออกจากเพื่อนๆเพื่อโทรหาน้องชายสุดที่รักแบบหัวฟัดหัวเหวี่ยงจนเพื่อนๆต่างงงกันว่าเกิดอะไรขึ้น ปกติแล้วหินผาเป็นคนค่อนข้างที่จะใจเย็นมากเลยทีเดียว น้อยมากที่จะแสดงอารมณ์โกรธหรือไม่พอใจออกมาให้ได้เห็นกัน

ก็จะไม่ให้พี่ชายอย่างเค้าโกรธหรือโมโหได้ยังไงในเมื่อน้องชายสุดรักสุดหวงของเค้าเป็นที่พูดถึงไปทั่วว่าน่ารักอย่างนั้นอย่างนี้ อยากเอาไปนอนกอดที่บ้านก็มี ฮึ่ม!! คิดๆแล้วก็อารมณ์ขึ้นมีสิทธิ์อะไรจะเอาน้องเค้าไปนอนกอดเค้านอนกอดได้คนเดียวโว้ย สงสัยจะต้องรีบประกาศศักดาการเป็นพี่ชายตั้งแต่วันแรกซะแล้ว ตอนแรกเค้ากะเอาไว้ว่าจะให้พ้นช่วงรับน้องไปก่อนแล้วค่อยให้คนอื่นรู้ว่าสายน้ำเป็นน้องชายสุดที่รักของเค้า เพื่อกันคำคนนินทาว่าเป็นน้องพี่ว๊ากแล้วจะมีอภิสิทธิ์มากกว่าคนอื่น

"ฮัลโหลครับ พี่ผา" เสียงหวานตอบรับมาตาสายของพี่ชาย

"น้องน้ำอยู่ตรงไหนครับพี่มารออยู่ที่โต๊ะมาหินอ่อนใกล้ๆกับที่เราจอดรถเมื่อเช้าแล้วครับ เดินมาหาพี่ได้มั้ยครับหรือจะให้พี่เดินไปรับ"

"ไม่ต้องหรอกครับพี่ผา เดี๋ยวน้องบอกเพื่อนก่อนนะครับว่าจะกลับแล้วเดี๋ยวน้องเดินไปหาเองครับ"

"โอเคครับ ไม่ต้องรีบนะครับพี่รอได้" พอคุยและนัดหมายสถานที่กับน้องชายเสร็จเรียบร้อยแล้วหินผาก็เดินกลับมาที่โต๊ะม้าหินอ่อนที่เพื่อนตนเองนั่งรออยู่ก่อนแล้ว

"เฮ้ย!! ไอ้ผามึงคุยกับใครวะนานสองนาน พวกกูหิวข้าวจนจะแดกช้างได้ทั้งตัวอยู่แล้วเนี่ย" เหนือบ่นพร้อมกับทำท่าจะลุกขึ้นไปโรงอาหาร

"พวกมึงจะไปกันก่อนก็ได้เดี๋ยวกูรอน้องกูก่อน"

"หือ!! /หือ!! /หือ!!" ไฟ ดิน และเหนือร้องออกมาแทบจะพร้อมกันเลยทีเดียว จะมีก็แต่วายุที่เงยหน้าจากโทรศัพท์ขึ้นมามองหน้าหินผาพร้อมกับขมวดคิ้วเข้าหากันยุ่ง หลังจากที่หินผาบอกว่าจะรอน้อง

"น้องชายสุดที่รักของมึงอ่ะนะ น้องที่มึงหวงนักหวงหนาใช่มั้ยที่มึงพูดถึงเนี่ย" ไฟถามเป็นคนขึ้นมา

"เออ"

"น้องมึงเรียนคณะนี้ด้วยเหรอวะเอกไหนวะ กูยังไม่เห็นน้องปี 1 คนไหนจะหน้าตาคล้ายมึงเลยเท่าที่กูกวาดสายตาดู" ดินกล่าวเสริม

"เอกบัญชี พวกมึงเลิกถามเรื่องน้องกูได้แล้วไม่ต้องมาสนใจน้องกูกันให้มาก ที่กูจะแนะนำน้องกูให้พวกมึงรู้จักนี่ก็เพราะจะได้ช่วยเป็นหูเป็นตาแทนกูด้วย"

"พี่ผา น้องมาแล้วรอน้องนานมั้ยครับ"

พรึ่บ!!!!!!

เพื่อนหินผาทั้ง 4 คน หันมาตามเสียงเรียกชื่อหินผา พร้อมกับทำตาโตที่พร้อมจะหลุดออกมาจากเบ้าทันทีเมื่อหันมาเจอเข้ากับสายน้าำ จะมีก็แต่วายุที่มองสายน้ำพร้อมกับยิ้มมุมปากขึ้นมานิดๆ

หินผาเดินไปหาสายน้ำแล้วดึงน้องเข้ามากอดพร้อมจุ๊บที่หน้าผากทันทีด้วยความหวงที่เห็นคนอื่นมองมาที่น้องตัวเอง 

จุ๊บ!

"ไม่นานครับ ป่ะ....เดี๋ยวพี่จะแนะนำเพื่อนๆของพี่ให้รู้จักนะครับ จะได้เป็นช่วยๆกันดูแลน้องด้วย"" หินผาเดินจูงมือสายน้ำไปหาเพื่อนที่ยังอ้าปากพะงาบๆกันอยู่

"นี่เพื่อนพี่ชื่อไฟ ดิน เหนือ แล้วก็วายุครับ ทั้งหมดนี่เรียนกับพี่มาตั้งแต่มัธยมต้นครับไว้ใจเชื่อใจได้ถึงหน้าตาท่าทางจะไม่น่าไว้ใจก็ตาม หึหึ" หินผาแนะนำเพื่อนตัวเองให้น้องได้รู้จักกันทีละคน

"สวัสดีครับพี่ไฟ พี่ดิน พี่เหนือ พี่วายุ น้องชื่อสายน้ำครับ" สายน้ำยกมือไหว้เพื่อนพี่ชายไล่ทีละคนจนมาสบตากับวายุพร้อมกับยิ้มจนเห็นลักยิ้มบุ๋ม

"น..น..น้องลักยิ้ม" เหนือถึงกับติดอ่างพูดไปไม่เป็นเลยทีเดียว

"ไอ้ผาทำไมมึงไม่บอกตั้งแต่ทีแรกว่าน้องลักยิ้มคือน้องมึงวะ" ดินพูดบ่นกับผา

"น้องลักยิ้มคือใครครับพี่ผา"

"ช่างพวกมันเถอะไอ้พวกนี้มันชอบเพ้อเจ้อ ว่าแต่น้องน้ำหิวข้าวรึยังครับ"

"เมื่อกี๊ยังไม่หิวครับ พอพี่ผาถามน้องก็หิวขึ้นมาทันทีเลยครับ แฮร่!!!"

"ครับ ครับ ป่ะ...งั้นเราไปกินข้าวที่โรงอาหารก่อนกลับบ้านกันเน๊าะ" หินผาพูดพร้อมกับยีไปที่ผมของน้องด้วยความเอ็นดู

"พวกมึง 3 ตัวจะกินกันมั้ยข้าวน่ะมัวแต่นั่งจ้องหน้าน้องกูพวกมึงจะอิ่มกันมั้ยห๊ะ" หินผาที่หันไปจะชวนเพื่อนเห็นเพื่อนกำลังนั่งมองน้องชายเค้าจนน้ำลายนี่แทบจะไหลไหนจะตาเยิ้มๆนั่นอีก ไม่รู้คิดถูกหรือคิดผิดที่พาน้องมารู้จักพวกมัน เฮ้อ!!

"ไปไอ้วายุ ปล่อยพวกแม่งนั่งเพ้อกันอยู่นี่แหละ สงสัยกูคงจะพึ่งมึงให้ช่วยดูน้องกูได้คนเดียวนี่แหละดูท่าแล้ว"

"อือ"

วายุลุกแล้วเดินตามหลังสองพี่น้องไปโดยที่สายตาคมก็ได้แต่มองไปที่แผ่นหลังบางของคนตัวเล็กอย่างไม่วางตา

"หอม...หอมมาก" นี่คือสิ่งที่เค้าคิด คนตัวเล็กที่เดินอยู่ข้างหน้าเค้าตัวหอมมากยิ่งยามที่ลมเย็นๆพัดมาจากด้านหน้าด้วยแล้วเค้ายิ่งได้กลิ่นหอมที่มีกลิ่นคล้ายๆแป้งเด็กจากตัวของอีกคน

"น้องน้ำกินอะไรดีครับเดี๋ยวพี่ไปซื้อมาให้ นั่งรออยู่กับไอ้วายุที่นี่แหละ ส่วนมึงข้าวมันไก่เหมือนกูแล้วกันง่ายดีนั่งเป็นเพื่อนน้องกูที่นี่แหละแถวนี้พวกแมลงมันเยอะ" หินผาพูดเสียงดังพร้อมกวาดตามองไปรอบๆเมื่อเห็นว่ามีคนมองมาที่น้องเค้าค่อนข้างเยอะ ทำให้คนที่มองอยู่ถึงกับสะดุ้งกันเป็นแถว

วายุพยักหน้าให้กับหินผา เค้ากินอะไรก็ได้เค้าไม่ใช่คนกินยากอะไร

"น้องเอาข้าวมันไก่เหมือนพี่ผากับพี่วายุก็ได้ครับจะได้ไม่เสียเวลา"

"ครับ งั้นรอแป๊บนะครับ" จากนั้นหินผาก็เดินตรงไปที่ร้านข้าวมันไก่ที่มีเพื่อนๆ 3 ตัวของเค้ายืนต่อแถวอยู่ร้านข้าวราดแกงข้างๆอยู่ก่อนแล้ว

"อืมมมม......." สายน้ำชำเลืองหางตามองไปที่วายุ พร้อมกับส่งเสียงครางในลำคอ ก่อนที่จะเคาะนิ้วตัวเองบนโต๊ะอย่างใช้ความคิด เค้าอยากที่จะชวนวายุคุยเสียเหลือเกินแต่ไม่รู้จะชวนคุยอะไรดีเพราะบรรยากาศมันค่อนน่าอึดอัดเมื่ออยู่ใกล้กับเพื่อนพี่ชายคนนี้

วายุก็พอที่จะรู้ตัวก็ได้แต่ยกยิ้มมุมปาก เค้ากำลังรอดูว่าคนตัวเล็กของเค้าจะชวนเค้าคุยยังไง หึหึ

"เอ่อ....พี่วายุนี่เรียนเอกการจัดการเหมือนพี่ผามั้ยครับ" พอสายน้ำพูดเสร็จก็เม้มปากและอยากจะยกมือขึ้นตบหน้าผากตัวเองซะเหลือเกิน เค้าก็ต้องเรียนเอกเดียวกันอยู่แล้วมั้ยเค้าอยู่กลุ่มเดียวกันแถมสนิทกันมากๆอีกสายน้ำเอ๊ย

วายุละสายตาจากโทรศัพท์และเงยหน้าขึ้นมามองใบหน้าน่ารัก พร้อมกับจ้องมองไปที่ดวงตากลมโต ก่อนที่จะไล่สายตาคมไปที่จมูกรั้นๆเรื่อยลงมาจนถึงปากแดงๆที่ถูกเม้มเอาไว้จนเกือบจะห้อเลือดก่อนที่เจ้าตัวจะตอบน้องออกไป 

"ครับ พี่เรียนเอกเดียวกันกับไอ้ผาครับ" ถึงรู้ว่าน้องคงจะหาเรื่องคุย และไม่รู้ว่าจะเริ่มคุยกับเค้ายังไงแต่เค้าก็ยินดีที่จะตอบคำถามถ้าเป็นคนตัวเล็กตรงหน้าของเค้าเป็นคนถามขึ้นมา

ครั้งแรกที่เค้าได้เห็นคนตัวเล็กยืนขึ้นแนะนำตัวเหมือนกับสิ่งรอบๆตัวได้หยุดเคลื่อนไหวไปชั่วขณะ สายตาของเค้านั้นได้แต่จับจ้องอยู่แต่กับหน้าของคนตัวเล็ก ไหนจะลักยิ้มบุ๋มที่ทำให้คนตัวเล็กนั้นดูมีเสน่ห์และน่ารักเข้าไปอีก เค้ารู้สึกหงุดหงิดเมื่อคนตัวเล็กถูกแซว นี่เค้าคงกำลังตกหลุมรักเป็นครั้งแรกในชีวิตเลยใช่มั้ย

ที่ผ่านมาวายุไม่ค่อยสนใจใครไม่ชอบสุงสิงกับใครนอกจากพ่อแม่พี่ชายและเพื่อนสนิทเท่านั้น เค้าเป็นคนค่อนข้างคุยกับคนยากตั้งแต่เด็กๆ เพื่อนคนแรกที่เค้าสนิทด้วยคือหินผาที่เข้ามาทักและคุยกับเค้าก่อนตามมาด้วยเพื่อนอีก 3 คนที่อยู่กลุ่มเดียวกันกับหินผาอยู่ก่อนแล้ว คงเพราะความรับผิดชอบที่มีที่ได้รับมอบหมายตั้งแต่ยังไม่จบชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5 พ่อเค้าก็ให้เข้าไปศึกษางานที่บริษัทพร้อมกันกับพี่ชายคือวาโย ทำให้ตัววายุเองค่อนข้างจะมีความเป็นผู้ใหญ่ก่อนวันอันควร

วายุไม่เคยสนใจเรื่องผู้หญิงหรือเรื่องรักๆใคร่ๆสักเท่าไหร่ จะมีบ้างบางอารมณ์ที่เกิดขึ้นกับผู้ชายทั่วไปทุกคน เจ้าตัวก็ได้แต่อาศัยดูหนังโป๊บ้างอาศัยแม่นางทั้ง 5 บ้าง วายุและวาโยถูกคุณปู่และคุณย่าสั่งสอนเรื่องศีลธรรมมาตั้งแต่ยังเด็กว่าควรมีรักเดียวใจเดียวรักใครให้รักจริงเหมือนกับที่ปู่ย่าพ่อและแม่ของเค้าเป็นตัวอย่าง