"อ๊าส์~ พี่กาย" สายน้ำที่ตอนนี้เนื้อตัวสั่นเทาร้องเรียกชื่อคนพี่ไม่หยุด

จมูกคมดอมดมและซุกไซร้ไปมาอยู่ตามซอกคอหอม ส่วนริมฝีปากหยักหนาก็ขบเม้มไปด้วยอย่างอดใจไม่อยู่

"พี่กายขอรักน้องได้รึเปล่าครับ" วายุพูดขอด้วยน้ำเสียงแหบพร่าขณะที่จมูกและปากก็ยังคงคลอเคลียอยู่ที่ซอกคอของน้องไม่หยุด 

"นะ น้องกลัวครับน้องยังไม่เคย มันจะเจ็บมั้ยครับ" สายน้ำพูดตอบคนพี่แต่ก็ยังไม่กล้าที่เงยหน้าขึ้นมาสบตาคม แค่นี้เค้าก็เขินจนตัวจะแตกแล้ว

"พี่กายขอรักน้องแค่ภายนอกนะครับ เดี๋ยววันศุกร์เราต้องไปรับน้องเดี๋ยวน้องจะไม่สบายเอา" พูดจบวายุก็ช้อนปลายคางคนตัวเล็กให้เงยหน้าขึ้นมาสบตากับเค้า

ริมฝีปากหยักค่อยๆเคลื่อนเข้ามาสัมผัสกับริมฝีปากบางของคนน้องพร้อมทั้งขบเม้มริมฝีปากล่างอย่างอ่อนโยนก่อนที่คนพี่จะค่อยๆเน้นและเพิ่มน้ำหนักไปเรื่อยๆ

"อ้าปากให้พี่กายหน่อยครับ"

คนน้องทำตามอย่างว่าง่ายไม่ว่าคนพี่จะสั่งให้ทำอะไรเค้าคงจะทำตามทั้งหมดต่อให้ไม่เต็มใจเค้าก็คงไม่มีแรงที่จะขัดขืนอีกต่อไป สายน้ำรู้สึกเหมือนตัวเองกำลังล่องลอยไปกับสัมผัสที่ได้รับ สมองที่ขาวโพลนตอนนี้มีแต่ความว่างเปล่าร่างกายอ่อนระทวยเมื่อได้รับสัมผัสที่แปลกใหม่จากคนพี่

ลิ้นร้อนของคนพี่ตวัดเข้าไปชิมความหวานในโพรงปากของคนตัวเล็กอย่างไม่มีเบื่อ จนเมื่อสายน้ำรู้สึกเหมือนกับว่าตนเองนั้นกำลังจะขาดอากาศหายใจจึงได้ทุบไหล่คนพี่เพื่อเป็นสัญญาณบอก

วายุถอนริมฝีปากออกมาพร้อมกับไล่ซุกไซร้ซอกคอหอมของคนตัวเล็กที่ตอนนี้มีแต่เสียงหอบเหนื่อย มือหนาค่อยๆลูบไล้เข้าไปใต้เสื้อนอนพร้อมสะกิดยอดอกที่ตอนนี้มันกำลังแข็งเป็นไตสู้มือเค้าอยู่

"อ๊ะ อ๊า พะ พี่กาย"

เมื่อได้ยินเสียงครางของน้องก็ยิ่งทำให้อารมณ์ทวีความต้องการมากขึ้น วายุจัดการถอดเสื้อของคนตัวเล็กออกพร้อมทั้งค่อยๆดันร่างบางให้นอนลงกับที่นอนนุ่ม

สายตาคมไล่มองคนตัวเล็กของเค้าอย่างรักใคร่และหลงใหล หน้าของสายน้ำตอนนี้กระตุ้นอารมณ์ของเค้าได้เป็นอย่างดี ดวงตากลมโตใสที่บัดนี้ได้เปลี่ยนเป็นดวงตาที่หวานเยิ้มเหมือนกับเชิญชวนเค้าอยู่ตลอดเวลา ริมฝีปากอวบอิ่มที่บวมเล็กน้อยจากการบดจูบของเค้าก็เผยออ้าออก เนื้อตัวนุ่มนิ่มนวลเนียนขาวอมชมพูที่ปรากฏต่อสายตาของเค้าจนเค้าอยากที่จะทำรอยตรีตราจองทุกที่ที่ริมฝีปากได้ลากผ่าน

วายุถอดเสื้อตัวเองออกพร้อมโน้มตัวลงไปสัมผัสริมฝีบางอวบอิ่มอีกครั้งอย่างไม่รู้จักอิ่ม ลิ้นร้อนชอนไชไล่ต้อนลิ้นเล็กที่ไม่ประสา จูบแล้วจูบเล่าที่วายุมอบให้กับคนตัวเล็กใต้ร่าง

ริมฝีปากร้อนของคนพี่ค่อยๆไล่ชิมความหวานของคนตัวเล็กซุกไซร้ซอกคอหอมไล่ลงมาจนถึงยอดอกสีชมพูที่กำลังแข็งเป็นไตเชื้อเชิญให้เค้าได้ชิมความหวาน

"อ๊ะ อ๊ะ อ๊า พี่กาย น้องเสียว น้องไม่ไหวครับ" ทันทีที่ลิ้นร้อนของคนพี่ตวัดชิมความหวานจากยอดอกสีชมพูสายน้ำก็ครางออกมาด้วยความเสียวที่เพิ่งเคยได้รับ

วายุที่ได้ยินเสียงน้องครางเรียกชื่อตัวเองก็ยกยิ้มมุมปากอย่างได้ใจ ลิ้นร้อนสลับกันดูดชิมความหวานอย่างเท่าเทียมกันทั้งสองข้าง ข้างใดที่ว่างเค้าก็ใช้นิ้วบดขยี้อย่างไม่ให้ได้น้อยเนื้อต่ำใจ

ริมฝีปากร้อนลากจูบลงมาเรื่อยจนถึงหน้าท้องแบนราบไปจนถึงเอวที่คอดกิ่วคล้ายเอวผู้หญิง สายน้ำได้แต่นอนบิดเร่าร้องครวญคราง ทุกที่ที่ริมฝีปากและลมหายใจร้อนของคนพี่ลากผ่านได้มอบสัมผัสที่แปลกใหม่ให้กับสายน้ำเป็นอย่างยิ่ง

วายุทั้งขบเม้มและดูดดุนอยู่ที่เอวคอดกิ่วของคนตัวเล็ก พร้อมกับทิ้งรอยรักสีกุหลาบไว้หลายรอย มือหนาค่อยๆเลื่อนมาถอดกางเกงนอนและอันเดอร์แวร์สีขาวสะอาดตาของคนใต้ร่าง

วายุมองร่างเปลือยเปล่าของคนตัวเล็กด้วยสายตาที่หลงใหล สายน้ำพอได้สติว่าตัวเองกำลังนอนตัวเปลือยให้คนพี่ได้เชยชมอยู่ก็รีบยกมือขึ้นมาปิดแกนกายสีชมพูขนาดพอดีตัวเอาไว้ด้วยความเขินอาย

"หึๆ" วายุยกยิ้มเอ็นดูกับการกระทำของคนตัวเล็ก ไม่ว่าน้องจะทำอะไรก็ดูน่ารักน่าเอ็นดูไปเสียหมด วายุลุกขึ้นขยับตัวเพื่อถอดกางเกงของตัวเองออก แกนกายที่ใหญ่โตกว่ามาตรฐานชายไทยดีดผึงขึ้นมาปรากฏอยู่ตรงหน้าของคนตัวเล็ก ร่างกายกำยำสมส่วมซิกแพคเป็นลอนและวีเชฟที่น่ามองทำให้สายน้ำหันหน้าออกพร้อมหลับตาปี๋ทันที

"ตัวเล็กครับ พี่รักตัวเล็กมากนะครับ" วายุก้มมากระซิบพร้อมเป่าลมร้อนใส่หูคนตัวเล็กที่ยังหลับตาปี๋อยู่

ริมฝีปากร้อนค่อยๆจูบซับตั้งแต่ซอกคอของคนตัวเล็กไล่ลงมาถึงยอดอกพร้อมทั้งขบเม้มและกัดเบาๆ

"อ๊ะ อ๊ะ อ๊า พี่กาย ยะ อย่ากัดครับ~" สายน้ำนอนบิดเร่าด้วยความเสียวที่ก่อตัวขึ้นมาใหม่อีกครั้ง

วายุไล่จูบลงมาจนถึงแกนกายเล็กสีชมพูพร้อมทั้งไล่เลียหัวสีชมพูที่กำลังปริ่มน้ำ พร้อมทั้งดูดกลืนแกนกายเล็กเข้าไปจนมิด

"อ่าส์~ พะ พี่กาย อย่าครับ มันสกปรกครับ" สายน้ำที่ตอนนี้หน้าตาบิดเบี้ยวด้วยความเสียวกระสันที่คนพี่มอบให้ ปากก็ร้องห้ามคนพี่แต่มือก็เอื้อมไปดึงรั้งผมคนพี่ไว้ด้วยความเสียวที่ไม่อาจบ่งบอกออกมาเป็นคำพูดได้

"อ๊ะ อ๊ะ อ๊าส์~ พี่กาย พอก่อนครับ นะ น้องปวดฉี่" สายน้ำที่เอื้อนเอ่ยออกมาด้วยความยากลำบากบอกให้คนพี่หยุดเพราะเค้ารู้สึกเหมือนกำลังจะปลดปล่อยอะไรสักอย่าง

วายุที่รู้ว่าน้องกำลังจะถึงจุดสุดยอดก็รีบเร่งทั้งดูดทั้งเลียจนกระทั่งคนตัวเล็กร่างกระตุกพร้อมกับปล่อยน้ำสีขาวข้นเข้ามาเต็มปากของคนพี่ วายุไม่ได้คายน้ำรักของคนตัวเล็กออกมาแต่อย่างใดแต่เค้ากลับกลืนลงคอไปจนหมด

"อ่าส์~ พี่กายกลืนไปทำไมครับมันสกปรกนะ" สายน้ำเมื่อได้ปลดปล่อยออกมาแล้วก็ยังคงนอนหอบเหนื่อยอยู่พร้อมทั้งถามคนพี่ด้วยท่าทางเขินอาย

"ไม่สกปรกเลยครับ น้ำของตัวเล็กหวานมาก" วายุไม่พูดเปล่าแต่ยังโน้มตัวลงมาประกบจูบและตวัดลิ้นเข้ามาในปากของคนน้องอย่างคนไม่รู้จักพอ

เมื่อตะโบมจูบน้องจนพอใจแล้วเจ้าตัวก็เลื่อนตัวลงมาพร้อมจับขาน้องแยกออกกว้างเป็นรูปตัวเอ็ม สายตาคมมองไปยังช่องทางรักสีชมพูที่ขมิบเชิญชวนเค้าอยู่

"พะ พี่กายไหนว่า....." สายน้ำพูดตะกุกตะกักเมื่อเห็นสายตาเป็นประกายของคนพี่ที่จ้องมองช่องทางรักของเค้าอยู่

"ชู่วววว! พี่สัญญาครับว่าพี่จะไม่เข้าไป พี่แค่จะขอชิมความหวานครับ เชื่อใจพี่นะครับคนดี" วายุพูดพร้อมโน้มตัวลงมาจูบขมับของคนตัวเล็ก

"ตะ แต่มันสกปรกนะครับ"

"อะไรที่เป็นของน้องมันไม่สกปรกสำหรับพี่เลยครับ" วายุพูดจบก็ดันตัวลงพร้อมเลื่อนหน้าเข้าไปใกล้ช่องทางรักสีสวยของคนน้อง

สายน้ำได้แต่เบือนหน้าหนีกับการกระทำของคนพี่ด้วยความเขินอาย

"อ๊ะ อ๊า พะ พี่กาย" ทันทีที่วายุใช้ลิ้นปาดเข้าไปที่รอยจีบสีสวยสายน้ำก็ร่างกระตุกทันทีพร้อมทั้งยกก้นลอยส่ายไปส่ายมาด้วยความเสียวซ่าน

ลิ้นร้อนทำหน้าที่ชอนไชเข้าไปในรูรักที่ยังไม่เคยได้มีใครล่วงล้ำเข้าไป วายุทั้งจูบทั้งเลียด้วยความหลงใหลจนกระทั่งตัวเค้าเองรู้สึกปวดที่แกนกายใหญ่ไปหมด

วายุลุกขึ้นนั่งพร้อมทั้งจับตัวน้องพลิกให้อยู่ในท่าคลานเข่าและแทรกแกนกายใหญ่ให้ไปอยู่หว่างขาของคนตัวเล็ก

"ตัวเล็กหนีบขาเข้าหากันหน่อยครับหนีบไว้แน่นๆเลยนะครับ" สายน้ำก็ทำตามที่คนพี่บอกอย่างว่าง่าย เจ้าตัวพอที่จะรู้จุดประสงค์ของคนพี่ว่าคนพี่ต้องการอะไร

"ซี๊ดส์ อ่าส์~~" วายุร้องคำรามออกมาเมื่อเค้าค่อยๆขยับตัวอย่างช้าๆโดยที่มีขาเรียวของน้องหนีบแกนกายของเค้าไว้

พั่บ! พั่บ! พั่บ! พั่บ! เสียงหยาบโลนที่ดังขึ้นเรื่อยๆตามแรงอารมณ์

"อ๊ะ พี่กาย" สายน้ำสะดุ้งกับสัมผัสที่คนพี่เอื้อมมือมาจับแกนกายเล็กของตัวเองพร้อมกับชักรูดตามแรง

เสียงครวญครางที่สลับกันร้องด้วยความเสียวดังไปทั่วห้อง ยังดีที่ทุกห้องในบ้านหลังนี้เก็บเสียง ไม่อย่างนั้นคงได้มีใครตื่นมาเคาะห้องเรียกกันบ้าง

"อ๊าส์~/ซี๊ด อ่าส์~" จนกกระทั่งผ่านไปได้สักพัก ทั้งคู่ก็ส่งเสียงร้องออกมาแทบจะพร้อมกันเมื่อน้ำรักถูกปลดปล่อยออกมาพร้อมกัน

วายุล้มตัวลงนอนพร้อมกับดึงคนตัวเล็กเข้ามากอดและจูบซับที่ขมับด้วยความรักและหวงแหน พร้อมกับมองคนตัวเล็กที่อยู่ในอ้อมอกของตัวเองที่ตอนนี้หมดแรงและหลับไปแล้ว พอเห็นดังนั้นเค้าจึงลุกขึ้นและอุ้มคนตัวเล็กเพื่อไปอาบน้ำอีกรอบ

หลังจากอาบน้ำแต่งตัวให้คนที่หลับไม่รู้เรื่องเสร็จแล้วก็เข้าไปจัดการตัวเองในห้องน้ำอีกรอบและกลับมาล้มตัวลงนอนพร้อมดึงคนข้างกายเข้ามากอดและหลับตาลงด้วยรอยยิ้มที่ปรากฏขึ้นบนใบหน้าที่เคยแสนเย็นชา

เค้าไม่รู้ตัวว่าเมื่อไหร่กันที่เค้าค้นพบโหมดหื่นโหมดเจ้าเล่ห์ในตัวเอง คงจะตั้งแต่ที่เจอคนตัวเล็กในอ้อมกอดของเค้ากระมัง วายุได้แต่คิดในใจและหลับตามคนในอ้อมกอดของเค้าไปในที่สุด