เซิ่งไคฉาฮวา《盛开茶花》ความอาลัยอาวรณ์เป็นเรื่องของคนที่เจ็บไม่รู้จักจำ และมักจะจำแต่คนที่ทำให้เจ็บ ไม่ว่าจะผ่านไปนานขนาดไหน เซียวเยี่ยนจื่อก็ไม่ใช่คนที่ชอบทำอะไรโง่ๆ แบบนั้น
เธอไม่มีวันทำพลาดซ้ำสองด้วยการกลับไปรักคนที่เคยทำให้เธอเจ็บ
แต่เซียวเยี่ยนจื่อไม่มีวันรู้ว่าคนที่จีบเธอ (?) แบบแปลกๆ จนเธอที่หลงใหลในตรรกะและเหตุผลจากที่แค่สงสัยก็เริ่มสนใจขึ้นมาแล้วนั้น เคยเป็นความผิดพลาดของเธอ
ส่วนเขา ทั้งๆ ที่รู้ว่าเธอเองก็สนใจเขาอยู่บ้างเหมือนกัน เขากลับลังเล ทั้งไม่รุกและไม่ถอย เพราะกลัวว่าจะได้ยินประโยคนั้นอีก...
‘การรักเขาคือความผิดพลาดเดียวในชีวิตเธอ’ เธอเป็นคนพูดแต่เขาเป็นคนจำ ถึงจะผ่านมานานขนาดนั้นแล้วแต่เขากลับไม่มีสิทธิ์จะลืมมัน จนกว่าการรักเขาจะไม่ใช่ความผิดพลาดในชีวิตเธออีก
เขารอเธอได้ไม่ว่าอีกกี่ร้อยปี เพราะสุดท้ายแล้วเขาก็ยังจะรักได้แค่เธออยู่ดี
-------------------------------------------------------------------
“มองกันนานเกินไปแล้วหรือเปล่า” เซียวเยี่ยนจื่อชูสองนิ้วส่ายไปมาตรงลูกตาสองข้างของชายหนุ่ม “ฉันรู้ตัวอยู่ว่าตัวเองสวย แต่จะมองก็ให้มันมีศิลปะหน่อยสิคะ ไม่ใช่จ้องอย่างกับจะสูบวิญญาณแบบนั้น”
หงเทียนสิงใบหน้าร้อนผ่าว กะพริบตาถี่ๆ พลางเสไปตั้งอกตั้งใจทำงานที่อยู่ตรงหน้าต่อ ครู่หนึ่งก็เริ่มกลับมาตั้งหลักได้
“สวยหรือเปล่า ไม่ใช่ว่าต้องให้คนอื่นชมเหรอครับ”
เซียวเยี่ยนจื่อไม่แม้แต่จะชะงัก เอ่ยอย่างไม่ยี่หระ “งั้นก็ชมสิ ฉันรอฟังอยู่”
หงเทียนสิงหัวเราะจนหน้าหมองๆ ซูบๆ เหมือนคนป่วยดูสดใสขึ้นมา “อยากฟังจริงๆ เหรอ”
หญิงสาวหันมามองเขา ก่อนจะกะพริบตาพูดอย่างใสซื่อ “ไม่จำเป็นหรอก ยังไงฉันก็รู้ตัวเองอยู่แล้วนี่คะ”
หงเทียนสิงหัวเราะออกมาอีกครั้ง “ใจร้ายกับผมอีกแล้ว” เขามองใบหน้าด้านข้างของเธอที่ก้มต่ำลงเล็กน้อย ครู่หนึ่งถึงเอ่ยออกมาอีกว่า “แต่ผมชอบที่คุณรักตัวเองแบบนี้แหละ”
เซียวเยี่ยนจื่อชะงัก หันขวับไปมองเขาอย่างไม่เชื่อหู “เมื่อกี้คุณว่าอะไรนะ”
หงเทียนสิงแทบจะชะงักกับคำพูดตัวเองพร้อมๆ กันกับเธอ แต่ตอนที่เธอหันมา โชคดีที่เขาดึงสายตากลับมาแล้ว ตอนนี้จึงพอกลบเกลื่อนทัน
“ครับ? ” ชายหนุ่มทำหน้างง “ผมพูดอะไรเหรอ เสียงเด็กๆ เล่นกันหรือเปล่า”
เซียวเยี่ยนจื่อยังคงจ้องเขาไม่วางตา ความจริงเธอได้ยินชัดเต็มสองหู มั่นใจว่าไม่ได้ฟังผิดไปแน่ แต่ที่อยากจะยืนยันคือ ในที่สุดเขาก็ยอมรับแล้วพูดมันออกมาเสียที
ทว่าดูเหมือนจะพลั้งปากสินะ คนคนนี้นี่ยังไงกัน
เซียวเยี่ยนจื่อค่อนข้างหงุดหงิดที่จับเขาคาหนังคาเขาไม่ได้ เพราะมันทำให้รู้สึกว่าเธอกำลังหลงตัวเอง
สถานะ: ยังไม่จบ
เริ่มเผยแพร่ : 26 APR 2022
แก้ไขล่าสุด : 05 OCT 2022
Comments (0)