“ไอ้วายุมึงว่าเดี๋ยวนี้น้องน้ำของมึงกับฟ้าของกูดูมีลับลมคมในกันแปลกๆรึเปล่าวะ มึงรู้สึกเหมือนกูบ้างมั้ยวะ” ดินเอ่ยถามเพื่อนออกมาเมื่อเห็นว่าสายน้ำและฟ้าครามที่นั่งเล่นอยู่กับน้องของขวัญทำท่าซุบซิบอะไรกันอีกแล้ว และนี่ก็ไม่ใช่ครั้งแรกซะด้วยที่เค้าเห็น

วายุที่กำลังดูงานในแมคบุ๊คอยู่ก็เงยหน้าขึ้นมามองเมียตัวเล็กของตัวเองตามคำพูดของเพื่อน

“อือ” วายุตอบเพื่อนไปสั้นๆแล้วก้มหน้าทำงานต่อ

“อืออะไรของมึงวะ มึงช่วยขยันพูดกับกูเหมือนที่ขยันพูดกับเมียมึงหน่อยได้มั้ยวะ” ดินชักจะเริ่มหงุดหงิดขึ้นมานิดๆเมื่อเพื่อนตอบเค้ามาสั้นๆเพียงคำเดียวเท่านั้น

“เฮ้อ!! เอาไว้กูจะลองถามให้แล้วกัน” วายุเงยหน้าขึ้นมาและถอนหายใจออกมาเสียงดังและปิดแมคบุ๊คลงทันที เพราะเค้าคิดว่าคงจะไม่มีสมาธิทำงานแล้ว

“เออ บอกกูแบบนี้ตั้งแต่แรกก็สิ้นเรื่อง” ดินพูดว่าออกมาและยังไม่วายหันไปมองค้อนเพื่อนตัวเอง

“พี่กายเป็นอะไรหรือเปล่าครับ เห็นถอนหายใจเสียงดังเชียวงานมีปัญหาเหรอครับ” สายน้ำเดินมาถามทันทีด้วยความเป็นห่วงเมื่อได้ยินเสียงถอนหายใจของวายุ

“ไม่มีอะไรหรอกครับ พี่แค่รำคาญไอ้ดินมันน่ะ ขอบคุณนะครับ ฟอด!” วายุบอกออกไปยิ้มๆและหอมแก้มของสายน้ำไปฟอดใหญ่เป็นการขอบคุณที่เป็นห่วงเค้า

“ทีกับเมียนี่แม่งพูดซะยาวเชียว ทีกับกูนี่แม่งพูดอย่างกับกลัวดอกพิกุลจะร่วง กูไปเล่นกับหลานก็ได้วะ” ดินพูดจบก็เดินไปหาฟ้าครามและน้องของขวัญที่อยู่ในคอกกั้นเด็ก ในตอนนี้น้องของขวัญเริ่มที่จะคลานแล้วแต่ก็ยังไม่เร็วมากเท่าไหร่ จึงต้องให้อยู่ในคอกกั้นของเด็กซะเป็นส่วนใหญ่ ไม่อย่างนั้นก็ตามจับกันแทบจะไม่หวาดไม่ไหว

“คุยอะไรกับแฟนไอ้ดินมันเหรอครับ เห็นช่วงนี้แอบซุบซิบอะไรกันบ่อยๆ” วายุที่เห็นดินอุ้มน้องของขวัญออกไปที่สวนพร้อมกับฟ้าครามแล้วจึงยกตัวสายน้ำให้ขึ้นมานั่งบนตักและถามขึ้น

“คิ๊กๆความลับครับน้องบอกไม่ได้ พี่กายอย่าถามเลยนะครับ เดี๋ยวเอาไว้ถึงวันน้องจะบอกนะครับ จุ๊บ!” สายน้ำบอกกับวายุและจบลงด้วยการจูบลงมาที่ริมฝีปากหยักอย่างเอาใจ วายุเองก็พยักหน้าเข้าใจและไม่ได้ถามอะไรต่อ

“หลานกูหายไปไหนวะ ปล่อยให้พ่อแม่มานั่งจู๋จี๋กันอยู่ได้” เหนือที่เดินเข้ามาในบ้านพร้อมกับเบลเอ่ยแซวขึ้นมา เมื่อเห็นว่าเพื่อนของตัวเองนั้นกำลังจะซุกหน้าเข้าหาซอกคอของเมียตัวเองอยู่

“เฮ้อ!! ทำไมวันนี้ถึงได้มีแต่มารผจญกูวะ” วายุถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่เมื่อโดนขัดจังหวะสวีทกับเมีย เพราะตอนกลางคืนลูกสาวตัวน้อยของเค้าก็คอยขัดตลอดอยู่แล้ว นี่ยังจะมาเพื่อนเค้าอีก

ส่วนเหนือก็ไม่ได้ตอบอะไรออกมาได้แต่ยักคิ้วยักไหล่กลับไปให้เพื่อนอย่างกวนๆอย่างไม่รู้สึกรู้สาอะไร

“แล้วนี่หายไปไหนกันหมดไม่เห็นมีใครเลย” เบลถามสายน้ำขึ้นมาเมื่อไม่เห็นมีใครอยู่เลยนอกจากวายุและสายน้ำเท่านั้น

“พี่ดินกับพี่ฟ้าพาน้องของขวัญไปเดินเล่นที่สวน ส่วนอิฐเห็นบอกว่าวันนี้จะพาน้องปั้นไปหาพ่อกับแม่แล้วก็จะเลยอยู่กินข้าวเย็นที่นั่นเลยแต่ยังไม่รู้ว่าจะค้างหรือเปล่า แล้วก็พี่ไฟกับกัสก็กลับบ้านของกัสเหมือนกันเพราะไม่ได้กลับไปเป็นเดือนแล้ว และก็จะนอนค้างด้วยเลยคืนหนึ่ง แล้วก็พี่ผาพาน้องวาบินไปเชียงใหม่หาพ่อกับแม่ตั้งแต่เมื่อวานตอนเย็นแล้ว เห็นบอกว่าน้องวาบ่นคิดถึงพ่อกับแม่ พี่ผาเลยพาไปสักหน่อยเห็นบอกจะค้างสัก 3-4 คืน” สายน้ำบอกกับเบลไปอย่างละเอียด เบลกับเหนือก็พยักหน้ารับเข้าใจ

“แล้วเรื่องที่ของมึงไปถึงไหนแล้ว” เมื่อนั่งคุยกันไปสักพักวายุจึงถามเหนือขึ้นมา

“หืออ พี่เหนือกับเบลจะซื้อที่ที่ไหนเหรอครับ” สายน้ำถามออกมาทันทีด้วยความตื่นเต้น เพราะตอนนี้เหนือยังอยู่ที่คอนโดอยู่และเบลเองก็ไปๆมาๆระหว่างบ้านของตัวเองและคอนโดของเหนืออยู่

“หึๆ พี่ซื้อที่ต่อจากบ้านไอ้ไฟไปน่ะครับ เพิ่งตัดสินใจกันได้เมื่ออาทิตย์ที่แล้วนี่เอง ตอนแรกว่าจะซื้อที่แถวๆบ้านของเบล แต่พอมาคิดดูอีกทีถ้าเกิดเรามีลูก พี่ก็อยากให้ลูกๆของเราได้อยู่ใกล้ๆกัน คอยดูแลช่วยเหลือกันและกันเหมือนอย่างกับรุ่นของพวกเราน่ะครับ ก็เลยตัดสินใจซื้อที่ตรงนี้” เหนือพูดออกมายิ้มๆ มื่อเห็นสีหน้าตื่นเต้นดีใจของสายน้ำ

“เย้ๆ เบลจะได้มาอยู่ใกล้น้ำแล้ว เราจะได้อยู่ด้วยกันแล้วน้ำดีใจจัง ฟอดๆ” สายน้ำรีบลุกขึ้นมาหาเบลและกอดเบลเอาไว้จนแน่นพร้อมกับหอมแก้มเบลไปสองฟอดใหญ่ด้วยความดีใจ วายุกับเหนือก็นั่งมองอยู่อย่างยิ้มๆ

“จ้ะๆ ดีใจขนาดนั้นเชียวเบลก็ดีใจที่จะได้มาอยู่ใกล้ๆกันสักที” เบลพูดออกมาขำๆให้กับท่าทางตื่นเต้นดีใจของเพื่อนตัวเล็กของเธอ

“งั้นกลางวันนี้เราไปหาอะไรอร่อยๆกินฉลองกันดีมั้ยครับ อาหารญี่ปุ่นก็ได้ แล้วเดี๋ยวพอทุกคนกลับมากันครบเราค่อยมาฉลองพร้อมกันอีกที ตกลงตามนี้นะครับ เดี๋ยวน้ำขอไปบอกพี่ดินกับพี่ฟ้าก่อน” สายน้ำพูดเองเออเองเสร็จสรรพ พร้อมกับรีบวิ่งออกไปที่สวนเพื่อบอกกับดินและฟ้าครามทันที

“ไม่ใช่ว่าน้องน้ำอยากจะกินอาหารญี่ปุ่นอยู่แล้วเหรอวะ” เหนือหันมาถามวายุยิ้มๆ

“อือ เห็นบ่นอยากกินมาหลายวันแล้ว เข้าทางเค้าล่ะ” วายุพูดออกมายิ้มๆและส่ายหัวไปมาเบาๆก่อนที่เหนือและเบลจะหัวเราะออกมาจนเสียงดัง

…

ก๊อก! ก๊อก! ก๊อก!

“ฟ้าเอาชามาให้ครับ” ฟ้าครามเคาะประตูและเปิดเข้ามาในห้องทำงานของดินที่อยู่ชั้นล่างของบ้านพร้อมกับชาที่ส่งกลิ่นหอมกรุ่นจนคนที่นั่งทำงานอยู่ถึงกับยิ้มออกมาทันที

วันนี้เป็นวันหยุดอีกหนึ่งวันหลังจากที่เมื่อวานพวกเค้าได้ออกไปฉลองให้กับเหนือที่จะมาสร้างบ้านอยู่ด้วยกันแล้ว วันนี้ทั้งวันทั้งคู่อยู่ที่บ้านของตัวเองซะเป็นส่วนใหญ่ โดยที่ทั้งคู่ก็ใช้เวลาว่างด้วยกันโดยการดูหนังกันหรือสลับไปดูซีรีส์ เพื่อที่วายุและสายน้ำจะได้มีความเป็นส่วนตัวกันบ้าง จนตกเย็นหลังจากที่ไปกินข้าวที่บ้านของวายุและกลับมาอาบน้ำกันเสร็จเรียบร้อยแล้ว ดินก็ขอเข้ามาเคลียร์งานที่ค้างไว้สักหน่อย

“ขอบคุณนะครับ น่ารักจังแฟนใครครับเนี่ย หืมม” ดินพูดพร้อมกับดึงมือฟ้าครามให้มานั่งที่ตักของตัวเอง โดยฟ้าครามก็เดินมานั่งแต่โดยดีแต่ไม่ได้นั่นหันหน้าออกอย่างที่ดินต้องการ แต่เจ้าตัวกลับนั่งหันเข้าหาดินและซบลงไปที่อกแกร่งของดินทันที

‘ระหว่างที่จะใกล้จะถึงวันเกิดของพี่ดิน พี่ฟ้าต้องทำอะไรที่มันต้องใกล้ชิดกันมากๆบ้างนะครับ เพราะพอถึงวันจริงเราจะได้คุ้นชินและจะได้มีความกล้าแล้วก็จะได้ไม่เขินมากยังไงล่ะครับ’ ฟ้าครามนึกถึงคำพูดของอาจารย์สายน้ำของเค้าขึ้นมาก็เลยทำให้กล้าที่จะทำอะไรที่ไม่เคยคิดจะทำมาก่อนเช่นในตอนนี้

‘สู้ๆนะฟ้าครามนายต้องทำได้’ เจ้าตัวได้แต่พูดให้กำลังใจตัวเองอยู่ในใจ

“เป็นอะไรไปครับ เดี๋ยวนี้ทำไมถึงได้ดูอ้อนจังเลยครับ หืมมม” ดินถามแฟนของตัวเองออกมาอย่างแปลกใจ เพราะช่วงนี้ฟ้าครามดูอ้อนๆเค้ามากกว่าปกติยังไงไม่รู้

หลังจากคืนนั้นที่เค้าเกือบจะห้ามใจตัวเองเอาไว้ไม่อยู่จนทำให้อีกคนต้องเสียน้ำตานั้น นี่ก็ผ่านไปได้สองอาทิตย์กว่าแล้ว และเค้าก็ไม่กล้าที่จะทำอะไรฟ้าครามอีกเลยนอกจากกอดและหอมกันธรรมดาเพียงเท่านั้นเอง เพราะเค้ากลัวว่าตัวเองจะไม่อาจห้ามใจไว้อยู่เหมือนกับที่ผ่านมานั่นเอง

“ไม่มีอะไรหรอกครับ ฟ้าแค่อยากกอดอยากอ้อนพี่ดินบ้างไม่ได้เหรอครับ หรือว่าพี่ดินรำคาญฟ้ารึเปล่าครับ” ฟ้าครามถามออกมาพร้อมกับทำท่าจะลุกออกไป จนดินต้องรีบรั้งด้วยการกอดเอวบางเอาไว้แน่นทันที

“ไม่ครับไม่ พี่แค่ถามไปอย่างนั้นเองครับ อย่าน้อยใจไปเลยนะครับคนดี พี่ดีใจนะครับที่ฟ้าชอบกอดแล้วก็ชอบเข้ามาอ้อนพี่แบบนี้ จุ๊บ!” ดินพูดขึ้นอย่างเอาใจและจูบลงไปที่ขมับของฟ้าครามเพื่อเป็นการปลอบใจอีกฝ่ายไม่ให้คิดมาก

“พี่ดินทำงานต่อเถอะครับ ฟ้าไม่กวนแล้ว” ฟ้าครามพูดออกมายิ้มๆอย่างไม่อยากคิดอะไรมาก มันก็แค่อารมณ์น้อยใจชั่ววูบของเค้าเท่านั้นเอง เพราะตลอดสองอาทิตย์ที่ผ่านมาดินไม่แม้แต่จะจูบเค้าอีกเลยสักครั้งเดียว เค้าทั้งโหยหาและคิดถึงสัมผัสของอีกคนเป็นอย่างมากเลยทีเดียว

“ไม่เอาครับ ฟ้านั่งเป็นกำลังใจให้พี่ตรงนี้ก่อนนะครับ พี่จะได้มีแรงทำงานนะครับคนดี” ดินพูดเสียงอ้อน เค้ารู้ว่าอีกคนคงจะน้อยใจเค้าอยู่บ้างที่ช่วงนี้เค้าไม่ค่อยจะได้แสดงออกหรือสัมผัสอีกคนมากเท่าไหร่นัก เค้าอยากที่จะให้น้องพร้อมสำหรับเค้าจริงๆ ก่อนก็เท่านั้นเอง

“แต่พี่ดินจะหนักเอานะครับ ฟ้าก็ใช่ว่าจะตัวเล็กๆซะเมื่อไหร่กัน” ฟ้าครามพูดเสียงอู้อี้ออกมาอยู่ที่ไหล่ของดิน

“หึๆ จะเอาที่ไหนมาหนักครับ หืมม ตัวก็แค่นี้เอง” ดินพูดออกมาขำๆเพราะถึงแม้ฟ้าครามจะดูสูง แต่จริงๆแล้วเจ้าตัวนั้นยังตัวบางอยู่มากแต่ก็ไม่ถึงกับผอมไปซะทีเดียวแต่ดูมีเนื้อมีหนังกำลังพอดี ตัวแค่นี้ไม่ทำให้เค้าหนักได้หรอก

“งั้นพี่ขอทำงานต่ออีกหน่อยนะครับ ถ้าฟ้าง่วงก็หลับได้เลยนะครับ เดี๋ยวพี่อุ้มขึ้นไปนอนเอง” ดินพูดพร้อมกับยกชาขึ้นมาดื่มและลงมือทำงานต่อทันที เมื่ออีกคนดูจะนิ่งไปแล้ว

ที่จริงแล้วฟ้าครามไม่ได้หลับเหมือนอย่างที่ดินคิด เพียงแต่ว่าเจ้าตัวกำลังใช้ความคิดและกำลังนึกถึงคำพูดของสายน้ำที่คอยพร่ำสอนเค้าตลอดสองอาทิตย์ที่ผ่านมานั่นเองต่างหาก

‘บางทีพี่ฟ้าก็ต้องเป็นฝ่ายเริ่มเองบ้างนะครับ ไม่ใช่รอให้อีกฝ่ายเป็นคนเริ่มอยู่ฝ่ายเดียวเท่านั้น พี่ดินเค้าอาจจะคิดว่าพี่ฟ้ายังไม่พร้อมหรือยังไม่อยากที่จะให้พี่ดินสัมผัสก็ได้หลังจากที่ผ่านคืนนั้นมาแล้ว น้ำว่าเรื่องคืนนั้นมันอาจจะยังฝังใจพี่ดินอยู่ก็เป็นได้นะครับ แล้วน้ำก็จะบอกอะไรให้นะครับ การที่จะทำให้อีกคนหนึ่งมีความสุขได้ไม่ใช่ว่าเราจะต้องมีอะไรด้วยกันเสมอไป แต่เราสามารถมอบความสุขให้กับอีกคนหนึ่งได้ด้วยสิ่งนี้ของเราครับ’ หลังจากนั้นสายน้ำก็ยกมือทั้งสองข้างของฟ้าครามขึ้นมาและใช้นิ้วแตะมาที่ปากของฟ้าคราม ฟ้าครามยังจำได้ดีตอนที่สายน้ำบอกกับเค้าเมื่อวานนี้เค้าถึงกับตาโตเป็นไข่ห่านและหน้าทั้งหน้าก็รู้สึกร้อนขึ้นมาทันทีและคงจะแดงมากเลยทีเดียวถึงเค้าจะไม่เห็นหน้าของตัวเองก็ตามที

และยังไม่เท่านั้นพอตกเย็นสายน้ำก็ยังส่งคลิปวีดีโอการทำออรัลเซ็กส์มาให้เค้าได้ดูอีกด้วย ถึงแม้ว่าตัวเค้าเองจะเป็นเด็กนอกแต่ที่ผ่านมาเค้าก็มุ่งมั่นและตั้งใจเรียนเพียงอย่างเดียวเท่านั้นไม่ได้สนใจเรื่องรักๆใคร่ๆอะไรนี่เลย อาจจะมีบ้างที่แค่ดูแค่ผ่านๆเมื่อเพื่อนในกลุ่มเปิดดูกันก็เท่านั้นเอง

พอฟ้าครามนั่งใช้ความคิดอยู่สักพักเจ้าตัวก็เริ่มที่จะขยับตัว ซึ่งพอดินเห็นฟ้าครามเริ่มขยับตัวก็ลูบหลังให้พร้อมกับตบลงมาที่หลังเบาๆราวกับว่ากำลังกล่อมเด็กให้นอน

“แป๊บนะครับคนดี พี่ใกล้จะเสร็จแล้วครับ” ดินพูดออกมาเสียงเบา เมื่อเห็นว่าฟ้าครามเริ่มขยับตัวบ่อยขึ้น นั่นคงจะเป็นเพราะหลับอยู่ในท่าที่ไม่ค่อยจะสบายเท่าไหร่นักนั่นเอง

‘นี่ไงแฟนเค้าน่ารักแบบนี่นี่ไงเค้าถึงได้หลงขนาดนี้’ ฟ้าครามได้คิดอยู่ในใจและแอบยิ้มออกมาอยู่คนเดียว

“อื้ออ...” ฟ้าครามแกล้งร้องครางออกมาและขยับให้จมูกและริมฝีปากของตัวเองให้ไปแนบชิดอยู่ที่ซอกคอของดิน ‘แฟนเค้านี่ตัวหอมชะมัด’ ฟ้าครามถึงกับรำพึงรำพันอยู่ในใจคนเดียวเมื่อได้กลิ่นตัวที่หอมและเป็นเอกลักษณ์ของอีกคน

ดินถึงกับชะงักนิ้วมือที่กำลังจะกดลงไปที่แป้นคีย์บอร์ดทันที ที่ได้รับรู้ถึงไอร้อนและสัมผัสนุ่มจากริมฝีปากของอีกคน สัมผัสที่เค้าได้รับในตอนนี้ถึงกับทำให้เค้าจิตใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัวเลยทีเดียว

“อื้ออ….” ฟ้าครามแกล้งขยับตัวอีกครั้งแต่ครั้งนี้เค้าใช้จมูกซุกไซร้ไปที่ซอกคอของดินพร้อมทั้งยังตั้งใจเป่ารดลมหายใจร้อนไปที่ซอกคอของดินอีกด้วย และไม่เพียงแต่ขยับท่อนบนเท่านั้นเจ้าตัวยังแกล้งบดเบียดช่วงล่างเข้าหากันอีกด้วย จนทำให้ดินถึงกับเชิดหน้าขึ้นมาทันที

ดินถึงกับนั่งตัวเกร็งและกำมือของตัวเองเอาไว้แน่นเพื่อข่มอารมณ์ของตัวเองเอาไว้อย่างยากลำบาก จะผิดมากมั้ยถ้าเค้าอยากที่จะจับคนบนตักปล้ำซะให้มันรู้แล้วรู้รอดไปเลย

ทางด้านฟ้าครามเองก็ถึงกับยกยิ้มขึ้นมาอย่างได้ใจ เมื่อได้เห็นอาการนั่งตัวเกร็งและเสียงหอบหายใจแรงของอีกคนเค้าก็ยิ่งขยันขยับตัวมากขึ้นไปอีก

“อื้มม! ฟ้าครับ เราไปนอนกันดีกว่านะครับ” ดินรีบจับหน้าของฟ้าครามให้ออกมาจากซอกคอของตัวเองอย่างเร็วเพราะกลัวว่าอารมณ์ของเค้ามันจะยิ่งเตลิดไปมากกว่านี้ เพราะตอนนี้ความเป็นชายของเค้ามันเริ่มที่จะตื่นตัวแล้วหลังจากที่ถูกอีกคนบดเบียดเข้ามาหลายครั้งด้วยกัน

“อื้อ...พี่ดินทำงานเสร็จแล้วเหรอครับ” ฟ้าครามแกล้งงัวเงียถามออกมาเมื่ออีกคนจับประคองเค้าให้นั่งหลังตรง

“ครับ เสร็จแล้วครับ เราขึ้นไปนอนกันดีกว่านะครับ ฟ้าน่าจะง่วงมากแล้ว” ดินพูดพร้อมกับลุกขึ้นยืนโดยยังมีฟ้าครามเกาะอยู่ที่ตัวเค้าอยู่

พอดินอุ้มฟ้าครามมาถึงที่เตียงก็จัดการวางฟ้าครามลงนอนบนเตียงนอนอย่างเบามือ พอเสร็จแล้วเจ้าตัวก็เดินหายเข้าไปในห้องน้ำเพื่อสงบสติอารมณ์ของตัวเองพักใหญ๋โดยที่ไม่ได้มีการช่วยตัวเองแต่อย่างใด

“เอายังไงต่อดีล่ะครับอาจารย์” ฟ้าครามลอบมองไปทางประตูห้องน้ำและพูดบ่นกับตัวเอง และพยายามคิดทบทวนไปถึงบทเรียนที่สายน้ำได้พร่ำสอนเค้ามาเป็นเวลาหลายวัน

“เอาก็เอาวะด้านได้อายอดอาจารย์น้ำได้สอนไว้ สู้ๆฟ้าคราม” ฟ้าครามได้แต่พูดกับตัวเองด้วยน้ำเสียงที่เบาและยังไม่วายพูดให้กำลังใจตัวเองไปด้วย

แกร็ก!!

พอได้ยินเสียงประตูห้องน้ำเปิดออกฟ้าครามก็รีบหลับตาลงทันที พร้อมด้วยก้อนเนื้อที่อกด้านซ้ายที่กำลังเต้นเร็วและแรงอยู่

“เฮ่อ! จะได้อีกสักกี่วันกันวะไอ้ดิน” ดินมองมายังร่างบางที่นอนอยู่บนเตียงและพูดบ่นออกมากับตัวเองเบาๆ เพราะว่าตอนนี้สิ่งที่เค้าเห็นกำลังทำให้ความเป็นชายของเค้านั้นตื่นขึ้นมาอีกครั้งหลังจากที่มันยอมสงบลงไปแล้วรอบหนึ่ง

ดินมองสำรวจไปที่แฟนร่างบางของตัวเองที่นอนหงายอยู่บนเตียงด้วยท่าทางที่แสนจะเซ็กซี่ พร้อมกับคอเสื้อที่เปิดกว้างที่เผยให้เห็นไหปลาร้าและไหล่ลาดเนียนข้างหนึ่งที่โผล่พ้นเสื้อออกมา และไหนจะยังชายเสื้อที่ร่นขึ้นมาจนเผยให้เห็นหน้าท้องแบนราบและเนียนนั่นอีก โดยเฉพาะกางเกงขาสั้นที่มันร่นขึ้นมาจนเห็นขาอ่อนที่เค้าอยากจะสัมผัสและชิมมันเหลือเกิน

ดินยืนจ้องมองร่างบางที่นอนอยู่บนเตียงอยู่อย่างนั้นพร้อมกับพยายามที่จะข่มใจเอาไว้ ฟ้าครามเองก็ได้แต่นอนนิ่งๆและพยายามบังคับลมหายใจของตัวเองให้เข้าออกให้เป็นปกติที่สุดเท่าที่จะทำได้ ทั้งๆที่ในใจของเค้าในตอนนี้นั้นมันกำลังเต้นเร็วและรัวเหมือนกับว่ามีคนกำลังมาตีกลองอยู่ในนั้นก็ไม่ปาน

ฟ้าครามได้ตั้งปฏิญาณกับตัวเองเอาไว้เลยว่าถ้าดินเป็นฝ่ายเริ่มและรุกเค้าเมื่อไหร่เค้าจะเป็นคนทำให้ดินได้มีความสุขเอง โดยจะขอแก้ตัวจากครั้งที่แล้ว

ดินยืนนิ่งและคิดอยู่สักพักก่อนที่จะตัดสินใจหมุนตัวออกไปจากห้องเพื่อลงไปทำงานต่อให้จบ เผื่อว่าเลือดในกายของเค้าที่มันกำลังร้อนรุ่มอยู่ในตอนนี้มันจะเย็นลงมาบ้าง

พอเสียงปิดประตูห้องเงียบลงแล้ว ฟ้าครามก็ค่อยๆลืมตาขึ้นมาพร้อมกับน้ำตาที่มันกำลังรินไหลออกมาอย่างไม่ขาดสาย นี่เค้านอนให้ท่าถึงขนาดนี้แล้วอีกคนยังไม่รู้สึกอะไรเลยเหรอ ไหนยังจะหนีเค้าไปอีก

“หืออ...เช้าแล้วเหรอวะ” เช้านี้ดินตื่นขึ้นมาในห้องทำงานของตัวเองที่อยู่ชั้นล่างของบ้าน โดยเมื่อคืนเค้าคิดว่าจะขอนอนพักสายตาแค่แป๊บเดียวแล้วค่อยขึ้นไปนอนข้างบน แต่พอไปๆมาๆเจ้าตัวก็เลยเผลอหลับยาวจนถึงตอนนี้เลย

“ฟ้าครับ อยู่ไหนครับ” พอเจ้าตัวเปิดประตูห้องเข้ามาแต่ไม่เจอฟ้าครามนอนอยู่จึงเดินไปดูที่ห้องน้ำและแต่งตัวพร้อมกับเรียกไปด้วย

“ไปบ้านน้องน้ำแต่เช้าเลยเหรอวะ” พอคิดได้ดังนั้นเจ้าตัวจึงไม่รีบไม่ร้อนอะไรเพราะนี่เพิ่งจะหกโมงเช้าเท่านั้นเอง บ่อยครั้งที่เช้าๆแบบนี้ฟ้าครามชอบไปเดินเล่นที่สวนหรือไม่ก็เข้าไปช่วยในครัวที่บ้านของสายน้ำ ดินจึงไม่ได้คิดอะไรมากนักและเดินไปหยิบผ้าขนหนูเข้าห้องน้ำไป