“อื้ออ...อึก!!...โอ๊ย!!” ฟ้าครามรู้สึกตัวขึ้นมาตอนบ่ายสองโมง ด้วยความเคยชินพอเจ้าตัวรู้สึกตัวก็บิดขี้เกียจเลยทันที ทันทีที่กระดิกตัวฟ้าครามก็รู้สึกร้าวระบมและเจ็บปวดไปหมดทั้งตัวจนน้ำตาไหลออกมา หนำซ้ำเค้ายังรู้สึกเจ็บและแสบที่ช่องทางด้านหลังเป็นอย่างมากอีกด้วย ตอนนี้เค้าจึงไม่กล้าที่จะกระดิกตัวเลยสักนิดเดียว

ฟ้าครามได้แต่นอนนิ่งๆอยู่สักพัก แต่พอหันไปมองข้างกายก็ไม่พบคนที่เป็นสาเหตุให้ต้องมานอนระบมอยู่อย่างนี้น้ำตาที่มันรินไหลออกมาก็ยิ่งพากันไหลตามออกมาอย่างท่วมท้นด้วยความน้อยใจที่อีกคนไม่ยอมอยู่ดูแลตัวเอง

“ฮึกๆ ฮืออ ฮึก” ฟ้าครามนอนร้องไห้อยู่อย่างนั้นจนตาบวมเปล่งไปหมดก็ยังไม่เห็นคนรักของตัวเอง และตอนนี้เค้าก็อยากจะเข้าห้องน้ำมากๆเลยด้วย

“ฮึกๆ อื้ออ…” ฟ้าครามกัดฟันและริมฝีปากของตัวเองเอาไว้แน่นจนห้อเลือด และพยายามที่จะลุกขึ้นด้วยร่างกายที่แสนจะเจ็บปวดและร้าวระบมไปหมดไหนจะช่องทางด้านหลังที่มันเจ็บปวดทุกครั้งที่เค้าขยับตัว ทุกการเคลื่อนไหวของร่างกายคือความเจ็บปวดอันแสนสาหัสเลยทีเดียว

ฟ้าครามพยายามฝืนความเจ็บปวดจนสามารถลุกขึ้นมานั่งได้ และค่อยๆหย่อนขาลงข้างๆเตียงแต่ก็พบว่ามันดูสั่นมากเลยทีเดียว เค้าไม่คิดว่ามันจะเจ็บปวดได้ถึงขนาดนี้มันเจ็บจนแทบจะขาดใจเลยทีเดียว เค้าจำได้ว่าก่อนที่เค้าจะหลับหรือหมดสติไปร่างกายเค้ายังไม่เจ็บหรือปวดมากขนาดนี้เลยนี่นา

“อ๊าา...อื้มม” ฟ้าครามถึงกับร้องออกมาเสียงดังพร้อมกับน้ำตาที่ไหลรินออกมาอีกครั้ง เมื่อเค้าลองที่จะทิ้งน้ำหนักตัวลงไปที่ขาเพื่อที่จะลุกขึ้นเดิน

ฟ้าครามค่อยๆพยุงตัวเองลุกขึ้นและยืนด้วยขาที่สั่นๆและไม่มีแรง ถึงแม้ว่าจะเจ็บปวดมากแค่ไหนก็ตาม แต่เค้าก็อยากที่จะเข้าห้องน้ำมากกว่าในตอนนี้ เมื่อเจ้าตัวยืนนิ่งๆ และพอที่จะทรงตัวได้แล้วเจ้าตัวก็ค่อยๆยกขาเพื่อที่จะก้าวเดิน

ตุบ!!!!

“อ๊าา โอ๊ย!! ฮึกๆ ฮืออ”

แกร็ก!!!

“ฟ้า!!!” ดินเปิดประตูเข้ามาพอดีกับจังหวะที่ฟ้าครามล้มลงไปก้นกระแทกกับพื้น เค้าจึงรีบวางชามข้าวต้มที่อยู่ในมือและรีบวิ่งมาดูฟ้าครามที่นั่งร้องไห้อยู่ด้วยสีหน้าที่เจ็บปวดทันที

“ออกไปไม่ต้องมาจับฟ้า พี่ดินจะไปไหนก็ไปเลยไม่ต้องมาสนใจฟ้า ไป!!! ฮึกๆ” ทันทีที่ดินจะจับตัวของฟ้าคราม ฟ้าครามก็ปัดมือของดินออกไปอย่างแรงและยังออกปากไล่ดินอีกด้วย เพราะด้วยความเจ็บและความน้อยใจที่มันมีอยู่มากนั่นเอง ตอนนี้ความรู้สึกเหล่านั้นมันผสมปนเปกันยุ่งไปหมดจนทำให้เจ้าตัวไม่อาจที่จะห้ามอารมณ์ของตัวเองเอาไว้ได้

ดินเองก็ถึงกับตกใจกับท่าทางและอาการของคนรัก เค้าไม่น่าที่จะดื้อเดินไปที่บ้านของสายน้ำเลย แถมยังแวะคุยกับวายุเรื่องโครงการของโรงแรมอยู่เป็นนานสองนานเพราะคิดว่ากว่าอีกคนจะตื่นก็คงจะเย็นๆเค้าชะล่าใจเกินไป

“พี่ขอโทษนะครับคนดี พี่ไปเอาข้าวต้มมาให้ฟ้ายังไงล่ะครับ แล้วก็แวะคุยงานกับไอ้วายุมันนิดหน่อยเท่านั้นเอง” ดินพูดและมองหน้าคนรักไปด้วย เค้ารู้สึกผิดขึ้นมาทันทีที่เห็นว่าตาของฟ้าครามนั้นทั้งแดงและทั้งบวม นี่คงจะตื่นขึ้นมานานแล้วและคงจะอยากเข้าห้องน้ำไหนเค้าจะยังไม่อยู่ด้วยอีก คิดแล้วก็อยากจะตบหัวตัวเองแรงๆสักทีสองทีให้สาสม

“ฮึกๆ” ฟ้าครามยังคงสะอื้นและไม่พูดอะไรตอบกลับมา ทั้งยังพยายามที่จะลุกขึ้นเองอีกด้วย

“ฟ้าจะเข้าห้องน้ำใช่มั้ยครับมาครับพี่ช่วยนะ” ดินค่อยๆยื่นมือออกไปเพื่อที่จะจับไปที่แขนของฟ้าคราม ซึ่งฟ้าครามเองก็ไม่ได้ว่าอะไร เพราะตอนนี้เค้าปวดอยากเข้าห้องน้ำมากถ้าจะให้เดินไปเองวันนี้ก็คงจะไม่ถึงหนำซ้ำถ้าล้มก้นกระแทกพื้นแบบเมื่อกี๊นี้อีกเค้าคงต้องตายแน่ๆ

ดินรู้สึกใจชื้นขึ้นมาหน่อยที่ฟ้าครามยอมให้เค้าจับตัว ก่อนที่จะตัดสินใจอุ้มฟ้าครามขึ้นมาไว้แนบอก เพื่อที่คนรักจะได้ไม่ต้องเจ็บจากการเดิน เค้าไม่รู้หรอกว่าคนรักของเค้านั้นเจ็บมากขนาดไหนแต่ดูจากอาการแล้วคงจะเจ็บมากเลยทีเดียว พอมาคิดๆดูแล้วเค้าไม่น่าที่จะเอาแต่ใจตัวเองขนาดนั้นเลยเพราะนี่เป็นครั้งแรกของน้องแท้ๆ

เมื่อส่งฟ้าครามทำธุระส่วนตัวเรียบร้อยแล้ว ดินก็หันมาเตรียมน้ำอุ่นไว้ให้ทันทีเพื่อที่จะให้ฟ้าครามได้แช่ตัว

“ฟ้าครับเดี๋ยวฟ้าแช่ตัวในน้ำอุ่นสักหน่อยนะครับจะได้สบายตัวขึ้น” ดินเดินมาบอกกับฟ้าครามที่นั่งรอเค้าอยู่บนฝาชักโครก ฟ้าครามเองก็ได้แต่พยักหน้าโดยที่ยังไม่ยอมพูดอะไร ดินเองก็ไม่รู้จะทำยังไงคงจะรอให้อีกฝ่ายใจเย็นกว่านี้และหายน้อยใจเค้าซะก่อน

ดินเป็นคนลงมือถอดเสื้อผ้าให้กับฟ้าคราม ซึ่งเป็นเพียงเสื้อยืดตัวใหญ่เพียงตัวเดียวที่ดินใส่ให้จึงทำให้ไม่ยุ่งยากในการถอดมากนัก ด้านฟ้าครามเองถึงแม้ว่าจะเขินหรืออายเพียงใด แต่เค้าต้องยอมให้ดินจัดการให้อยู่ดี เพราะทุกครั้งที่เค้าขยับตัวมันคือความเจ็บปวดทุกครั้ง

“เดี๋ยวพี่ไปเตรียมเสื้อผ้าให้นะครับ คนดีนอนแช่น้ำให้สบายตัวก่อนนะครับ จุ๊บ!” ดินพูดจบก็จูบลงมาที่หน้าผากมนของฟ้าครามและเดินออกจากห้องไป

หลังจากดินเดินออกไปแล้วฟ้าครามก็น้ำตาไหลออกมาทันที นี่เค้าทำอะไรลงไป เค้าทั้งตีและตะคอกใส่คนที่เค้ารักอย่างที่ไม่เคยทำมาก่อน ทั้งๆที่เค้าเป็นคนเลือกที่จะทำแบบนี้เอง เค้าเลือกที่จะยอมรับความเจ็บปวดที่มันจะต้องเกิดขึ้นเอง มันไม่ใช่ความผิดของใครเลยนอกจากเค้าคนเดียวเท่านั้น ยิ่งคิดฟ้าครามก็ยิ่งวนอยู่กับความรู้สึกผิดของตนเองอยู่อย่างนั้นพร้อมกับน้ำตาที่รินไหลออกมาไม่ขาดสาย

“ฟ้า! ฟ้าเป็นอะไรครับไหนบอกพี่ทีสิครับ ฟ้าเจ็บตรงไหน ไม่เอาไม่ร้องแล้วนะครับคนดีเดี๋ยวจะปวดหัวเอา ดูสิตาบวมไปหมดแล้วเนี่ย” ดินที่เพิ่งกลับมาจากเตรียมเสื้อผ้าพอมาเห็นฟ้าครามนั่งร้องไห้อยู่ในอ่างอาบน้ำก็ตกใจและรีบเดินมาหาฟ้าครามทันที ฟ้าครามเองก็ได้แต่ส่ายหน้าไปมาโดยไม่ยอมพูดอะไรออกมา

“พี่ขอโทษครับ พี่ขอโทษ พี่ทำให้เราเจ็บมากเลยใช่มั้ยครับ พี่ขอโทษที่เอาแต่ใจไปหน่อยนะครับ ขอโทษนะครับคนดี” ดินดึงตัวของฟ้าครามเข้ามากอดไว้แนบอกและเอ่ยขอโทษด้วยความรู้สึกผิดนี่ถ้าเค้าหยุดอยู่แค่รอบเดียวกันกับน้อง น้องคงจะไม่ต้องมานั่งเจ็บปวดอยู่อย่างนี้

พอผ่านไปสักพักฟ้าครามก็หยุดร้องไห้ลง ดินเองก็รีบอุ้มฟ้าครามขึ้นมาจากอ่างอาบน้ำทันทีเพราะกลัวว่าถ้านานไปกว่านี้คนรักจะไม่สบายเอา ดีที่เมื่อเช้าเค้าป้อนยาและก็ทายาให้ฟ้าครามไปอีกรอบอีกคนจึงไม่มีไข้ให้ได้เห็น

เมื่อแต่งตัวให้ฟ้าครามจนเสร็จเรียบร้อยแล้วดินก็อุ้มฟ้าครามให้มานั่งลงบนเตียงอย่างเบามือที่สุด เพราะกลัวว่าอีกคนนั้นจะเจ็บ จากนั้นเค้าจึงขอตัวไปอาบน้ำด้วยเช่นกันเพราะตัวเค้าก็เปียกไปหมดจากการอุ้มฟ้าคราม

“ข้าวต้มเย็นหมดแล้ว เดี๋ยวพี่เอาไปอุ่นให้ใหม่นะครับ” ดินพูดและกำลังจะหันหลังกลับไปแต่ก็ถูกมือของฟ้าครามดึงเอาไว้ซะก่อน

“ฟ้าจะเอาอะไรเหรอครับ บอกพี่ได้นะเดี๋ยวพี่ไปเอามาให้” ดินหันมาถามเพราะคิดว่าคนรักคงอยากจะได้อะไร

หมับ!!!

“ฮึก! ฟ้าขอโทษครับที่นิสัยไม่ดีใส่พี่ดิน ฟ้าทำตัวไม่น่ารักเลยใช่มั้ยครับ ฮึก! พี่ดินอย่าโกรธอย่าเกลียดฟ้าเลยนะครับ ฟ้าขอโทษ ฟ้าควบคุมตัวเองไม่ได้จริงๆ ฮือๆ ฟ้าทั้งเจ็บแล้วก็กำลังน้อยใจพี่ดินด้วย ฟ้าขอโทษ” ฟ้าครามโผตัวเข้ามากอดดินเอาไว้แน่น และพูดขอโทษออกมาพร้อมด้วยเสียงสะอึกสะอื้นจากการร้องไห้อย่างหนัก

ดินถึงกับอึ้งไปทันที เพราะไม่คิดว่าที่ฟ้าครามเงียบลงไปและร้องไห้ตอนอยู่ในห้องน้ำนั้นจะเป็นเพราะว่าน้องคิดโทษตัวเองอยู่นั่นเอง

“ไม่ครับพี่ไม่เคยคิดโกรธฟ้าเลยนะครับคนดี พี่ต่างหากที่ทิ้งให้ฟ้าต้องอยู่ในห้องคนเดียว พี่ต่างหากที่เอาแต่ใจมากจนเกินไป ทั้งๆที่พี่ควรจะหยุดไว้แค่รอบเดียวแต่พี่ก็ยังเอาแต่ใจ พี่ขอโทษนะครับที่ทำให้เราต้องเจ็บมากขนาดนี้ ไม่เอาแล้วนะครับไม่ร้องแล้วนะ ถ้าฟ้าร้องอีกทีนี้พี่จะโกรธฟ้าจริงๆแล้วนะครับ” ดินพูดปลอบอีกคนและทั้งยังพูดขู่ไปพร้อมๆกันอีกด้วย

“พี่ดินไม่โกรธไม่เกลียดฟ้าจริงๆนะครับ” ฟ้าครามเงยหน้ามาถามดินอีกครั้งเพื่อความแน่ใจ เพราะเค้ายังมีอีกคดีที่ต้องเคลียร์จากที่ดินสารภาพมาเมื่อกี๊นี้

“ไม่โกรธครับพี่แค่ตกใจเท่านั้นเอง พี่รู้ครับว่าฟ้าเจ็บมากแล้วพี่ก็ยังไม่อยู่อีก จะช่วยเหลือตัวเองก็ไม่ถนัด ตอนล้มลงไปฟ้าคงจะเจ็บมากเลยใช่มั้ยครับ” ดินพูดออกมายิ้มๆเมื่อเห็นว่าคนรักอารมณ์เริ่มที่จะกลับมาเป็นปกติแล้ว

“ครับ เจ็บมากๆเลยครับ ตอนล้มก้นฟ้ากระแทกกลงไปกับพื้นด้วย เจ็บจนแทบจะทนไม่ไหวเลย มันทั้งปวดร้าวทั้งระบมไปหมดเหมือนกับว่าร่างจะแตกออกเป็นเสี่ยงๆเลยล่ะครับ” ฟ้าครามได้ทีจึงรีบอ้อนดินขึ้นมาทันที เพราะก่อนหน้านี้เค้ามัวแต่โกรธและน้อยใจ แถมยังรู้สึกผิดที่พูดจาไม่ดีใส่คนรักไปอีกด้วย

“หึๆ ครับๆ งั้นเดี๋ยวพี่จะคอยอยู่ข้างๆฟ้า จะดูแลจนกว่าฟ้าจะหายดี ดีมั้ยครับ” ดินถามออกไปอย่างเอาใจเมื่อเห็นหน้าอ้อนๆของคนรัก

“ครับ ฟ้ารักพี่ดินนะครับ ฟ้าขอโทษอีกครั้งนะครับที่ทำตัวไม่น่ารัก ฟ้าจะไม่ให้เกิดเหตุการณ์แบบนี้ขึ้นอีกนะครับ” ฟ้าครามเอ่ยขอโทษไปอีกครั้งเพราะยังคงรู้สึกผิดอยู่

“หึๆ ไม่เป็นไรครับ พี่จะได้รู้ว่าฟ้ามีมุมเหวี่ยงมุมวีนกับเค้าด้วยเหมือนกัน น่ารักดีออกพี่ว่า” ดินพูดออกมายิ้มๆอย่างเอาใจคนรัก

หลังจากนั้นทั้งคู่ก็คุยเพื่อปรับความเข้าใจกัน โดยที่พวกเค้าจะไม่ปล่อยให้อีกคนต้องมีเรื่องค้างคาใจอีก พอทั้งคู่คุยเข้าใจกันดีแล้ว ดินก็ลงไปในครัวเพื่ออุ่นข้าวต้มให้กับฟ้าครามและของตัวเองด้วย จากนั้นดินก็ขึ้นมาป้อนข้าวให้กับฟ้าครามพร้อมกับกินของตัวเองไปด้วยจนหมด

“เดี๋ยวฟ้ากินยาก่อนนะครับ แล้วเดี๋ยวพี่จะทายาให้ด้วยจะได้หายเร็วๆ” พอดินขึ้นมาจากเก็บชามข้าวต้มลงไปไว้ที่ครัวแล้ว เจ้าตัวก็รีบหายาให้กับฟ้าครามได้กินทันที

“เดี๋ยวนะครับ ฟ้ายังมีอีกเรื่องที่ยังไม่ได้ถามพี่ดินเลยครับ ฟ้าเกือบลืมไปแน่ะ” ฟ้าครามพูดออกมาหลังจากที่กินยาเข้าไปเรียบร้อยแล้ว ดินถึงกับต้องกลืนน้ำลายลงคอไปอึกใหญ่ หวังว่าคงจะไม่ใช่เรื่องที่เค้าเผลอพูดออกไปหรอกนะ

“เอ่อพี่ว่าเดี๋ยวพี่ทายาให้ฟ้าก่อนดีกว่านะครับ เดี๋ยวฟ้าจะได้นอนพักจะได้หายเร็วๆ เน๊าะ” ดินรีบเปลี่ยนเรื่องทันทีและทำท่าจะเข้าไปประคองให้ฟ้าครามนอนลง

“พี่ดินครับ” ฟ้าครามเรียกดินออกมาเสียงดัง เมื่อเห็นว่าดินรีบเปลี่ยนเรื่องและไหนจะยังจะพยายามเข้ามาจับให้เค้ารีบนอนลงอีก

“คะ ครับ ไม่เอาครับไม่ดุพี่นะครับ ไหนมีอะไรจะถามพี่เหรอครับคนดี” ดินรีบถามฟ้าครามและเข้าไปกอดเอาไว้อย่างเบามือเพราะกลัวว่าอีกคนจะเจ็บอย่างเอาใจทันที เมื่อฟ้าครามมองมาที่เค้าจนตาเขียว นี่เค้าเป็นคนกลัวเมียตั้งแต่เมื่อไหร่กันวะ

“ที่พี่ดินพูดก่อนหน้านี้ว่าพี่ควรจะหยุดแค่รอบเดียวนี่คืออะไรเหรอครับ” ฟ้าครามถามออกมาพร้อมกับจ้องไปที่หน้าของดิน ซึ่งดินเองก็ได้แต่หลบสายตาพิฆาตของเมียหมาดๆแทบจะไม่ทัน ทำไมพอได้น้องมาเป็นเมียแล้วเค้ารู้สึกเหมือนกับว่ากลัวน้องยังไงก็ไม่รู้

“เอ่อ…แหะๆ ก็อย่างที่พี่เคยบอกฟ้ายังไงล่ะครับ ว่าพอเป็นฟ้าพี่ก็กลายเป็นคนมักมากขึ้นมาทันทีเลย มันเลยหยุดอยู่ที่รอบเดียวไม่ได้นี่ครับ ก็ฟ้าของพี่ทั้งน่ากินทั้งสวยทั้งตอดดีรัดดีแล้วข้างในก็ยังอุ่นมากๆอีกด้วย แล้วจะให้พี่อดใจไหวได้ยังไงกันล่ะครับ หืมม ฟอด!” ดินพูดบอกออกมาเสียงอ้อนพร้อมกับกอดฟ้าครามเอาไว้อย่างต้องการเอาใจ ฟ้าครามเองก็ได้แต่หน้าแดงด้วยความเขิน คนอะไรจะพูดตรงได้ขนาดนี้เนี่ยมีอย่างที่ไหนมาบอกว่าของเค้านั้นตอดดีรัดดีแถมยังอุ่นอีกด้วย ฟ้าครามอยากจะบ้าตาย

“แล้วที่บอกว่าไม่ใช่แค่รอบเดียวนี่กี่รอบเหรอครับ” ฟ้าครามยังถามต่อไปอีก เพราะเค้ากำลังสงสัยว่าไอ้ที่บอกว่าไม่ใช่แค่รอบเดียวนี่มันกี่รอบกันแน่ มันถึงได้ทำให้ตัวเค้าเจ็บระบมไปทั้งตัวได้ขนาดนี้ คราวหน้าเค้าจะได้ระวังตัวและจะได้ไม่เผลอหลับไปก่อนเหมือนกับรอบนี้อีก

“ก็แค่สามรอบเองครับที่รัก แต่ว่ากว่าจะได้เสร็จก็ตีสามแล้วครับ พี่รักฟ้านะครับ ฟอดๆ” ดินตัดสินใจบอกออกไป พร้อมกับรีบบอกรักและรีบหอมแก้มเอาใจคนรักทันที

ฟ้าครามถึงกับกรอกตามองบนทันที มิน่าล่ะเค้าไม่แปลกใจเลยว่าทำไมตัวเองถึงได้ตกอยู่ในสภาพแบบนี้ เพราะเมื่อวานเค้าเริ่มทำกิจกรรมกับดินตอนสี่ทุ่มก็เท่ากับว่ากว่าดินจะเสร็จแต่ละรอบนั้นปาเข้าไปรอบละ 2 ชั่วโมงเลยทีเดียว นี่ยังโชคดีนะที่เอวเค้ายังไม่หักไปซะก่อน เฮ้อ!แต่จะให้มาว่าหรือมาทำอะไรตอนนี้ก็คงจะไม่ได้แล้ว เค้าเลยเลือกที่จะปล่อยเลยตามเลย เอาไว้ค่อยหาวิธีป้องกันคนขี้หื่นเอาครั้งหน้าก็แล้วกัน

“มาครับเรามาทายากันดีกว่านะครับ เดี๋ยวฟ้าจะได้นอนพักอีกสักหน่อยตื่นมาคงจะค่อยยังชั่วขึ้นเยอะ” เมื่อดินเห็นว่าฟ้าครามไม่ได้พูดว่าอะไรตนเองออกมาก็รู้สึกโล่งใจทันทีและรีบอุ้มตัวของฟ้าครามให้นอนลง

“ดะ เดี๋ยวครับพี่ดิน ฟ้าขอทาเองได้มั้ยครับ” ฟ้าครามรีบดึงกางเกงขาสั้นของตัวเองไว้ทันทีที่ดินกำลังจะถอด เพราะเค้าเพิ่งนึกได้ว่าที่ดินบอกว่าจะทายานั้นคือทาที่ช่องทางรักของเค้านั่นเอง ซึ่งนั่นมันดูน่าอายมาก

“หึๆ ไม่ต้องอายหรอกครับ พี่ทาให้ฟ้าตั้งหลายรอบแล้วครับตอนที่ฟ้าหลับ แป๊บเดียวนะครับฟ้าจะได้นอนนะครับคนดี” ดินพูดออกมายิ้มๆพร้อมกับจับมือคนที่นอนหน้าแดงอยู่ออก จากนั้นเค้าจึงถอดกางเกงขาสั้นและชุดชั้นในของฟ้าครามออก โดยพี่ฟ้าครามก็รีบหนีบขาของตัวเองเข้าหากันและเอามือมาปิดของสงวนของตัวเองเอาไว้ทันที

“แล้วอย่างนี้พี่จะทายาได้ยังไงล่ะครับที่รัก ไม่ต้องอายหรอกครับพี่เคยเห็นเคยสัมผัสแล้วก็เคยชิมมาหมดแล้วนะครับ” ดินยังไม่วายพูดแซวให้อีกคนได้หน้าแดงขึ้นไปอีก เมื่อเห็นว่าฟ้าครามนั้นมีอาการหน้าแดงตัวแดงอย่างเห็นได้ชัดเลยทีเดียว มันทำให้เค้าอยากที่จะแกล้งอีกคนซะเหลือเกิน

พอพูดจบดินก็ใช้มือจับขาขอบฟ้าครามให้แยกออกจากกันจนกว้างอย่างเบามือ เผยให้เห็นรอยจีบที่มันอ้าออกเล็กน้อย และอาการที่บวมแดงก็เริ่มที่จะทุเลาลงแล้วด้วย ฟ้าครามรีบเอาหมอนมาปิดหน้าตัวเองเอาไว้ทันทีด้วยความอาย ที่เห็นว่าดินจ้องมองอยู่ที่ช่องทางรักของเค้าอยู่

“หึๆ กวางน้อยของพี่” ดินพูดแกล้งให้ฟ้าครามได้ยิน จากนั้นเค้าจึงบีบยาลงไปที่นิ้วมือและสอดเข้าไปด้านในของช่องทางรัก

“อ๊ะ อื้ออ...” ฟ้าครามสะดุ้งขึ้นมาทันทีที่ดินสอดนิ้วเข้าไป เพราะมันเจ็บและแสบมากเลยทีเดียว

“พี่ดิน ฟ้าเจ็บ อื้ออ” ฟ้าครามบอกดินออกมาด้วยหน้าตาที่เหยเกเพราะความเจ็บพร้อมกับน้ำตาที่ไหลออกมาอีกครั้งเมื่อดินควานนิ้วเข้าไปจนลึกและหมุนควงอยู่ในนั้นเพื่อทายา

“แป๊บนะครับ อดทนหน่อยนะครับคนดี พี่ขออีกรอบนะครับ” ดินพูดออกมาด้วยความสงสารคนรักจับใจ เค้าสัญญากับตัวเองตั้งแต่ตอนนี้เป็นต้นไปเลยว่า เค้าจะไม่เอาแต่ใจและเอาแต่อารมณ์ขนาดนี้อีกแล้ว เพราะเค้าแท้ๆอีกคนจึงต้องมาเจ็บขนาดนี้

“นอนซะนะครับคนดี ตื่นมาก็หายแล้วครับเชื่อพี่นะ” เมื่อทายาและใส่เสื้อผ้าให้กับฟ้าครามเสร็จเรียบร้อยแล้วดินก็ขึ้นมานอนกอดและปลอบฟ้าครามเอาไว้ แต่เค้ากอดอีกคนได้แค่เพียงหลวมๆเท่านั้น เพราะแค่เพียงเค้าขยับตัวเพียงนิดก็ไปกระทบอีกคนจนร้องเสียงหลงออกมาแล้ว โชคยังดีที่ฟ้าครามไม่ได้มีไข้ร่วมด้วยไม่อย่างนั้นคงจะอาการแย่และหนักกว่านี้เป็นแน่

“พี่ดินงดไปเลยนะเดือนหนึ่ง” อยู่ๆฟ้าครามก็พูดออกมาทั้งที่กำลังจะหลับไม่หลับแหล่ แต่กับดินที่พอได้ยินประโยคนี้ก็ถึงกับกระเด้งตัวลุกขึ้นทันที โดยลืมตัวไปว่าตัวเองจะไปกระแทกอีกคนให้ต้องเจ็บ

“โอ๊ย!!! พี่ดินฟ้าเจ็บนะครับ” ฟ้าครามร้องออกมาเสียงหลงจนน้ำตาเล็ด เมื่อดินกระเด้งตัวลุกขึ้นโดยทิ้งตัวเค้าที่นอนเอาหัวเกยอยู่ที่หน้าอกของดินอยู่ทิ้งลงไปที่เตียงอย่างเร็วและแรง

“พี่ขอโทษครับพี่ลืมตัวไปหน่อย เจ็บมากมั้ยครับ” ดินหน้าเสียขึ้นมาทันทีที่ฟ้าครามร้องออกมา และรีบเข้าไปจะจับตัวฟ้าคราม

“งดไปเลยนะครับสองเดือน แล้วก็ไม่ต้องมากอดฟ้าแล้วด้วย ถ้าจะนอนก็ไปนอนห่างๆเลยครับ เดี๋ยวจะมาโยนฟ้าทิ้งอีก” ฟ้าครามพูดออกมาอย่างเคืองๆและหลับตาลงทันทีเพราะเค้าไม่อยากที่จะอารมณ์เสียใส่คนรักมากไปกว่านี้

“เมียจ๋า สองเดือนพี่ก็เฉาตายพอดีน่ะสิครับ ขอเหลือแค่สองอาทิตย์ได้มั้ยครับเมีย” ดินพยายามพูดอ้อนออกมาด้วยเสียงสองเสียงสามจนหมดมาดท่านรองประธานไปเลย จนฟ้าครามเองยังอดที่จะอมยิ้มให้กับความน่ารักของอีกคนไม่ได้ แต่ก็ต้องกลั้นเอาไว้ก่อนเพราะเดี๋ยวอีกคนจะได้ใจ

“ฟ้าขอดูพฤติกรรมก่อนนะครับ ถ้าพี่ดินทำตัวดีฟ้าอาจจะลดโทษให้เหลือแค่สองอาทิตย์ก็ได้” ฟ้าครามลืมตาขึ้นมาพูดกับดินที่นั่งจ้องหน้าตัวเองอยู่ อย่าว่าดินจะเฉาตายเลยเค้าเองก็คงจะเฉาตายเช่นเดียวกัน เพราะเค้าก็ชอบที่จะมีความสุขกับคนรักเช่นเดียวกันแต่รอบหน้าเค้าจะไม่ยอมหลับก่อนอีกเป็นแน่

“ขอบคุณนะครับกวางน้อยของพี่ พี่จะทำตัวดีๆเลยครับ เผื่อจะมีคนใจอ่อนยอมยกโทษให้พี่เหลือแค่อาทิตย์เดียว นอนซะนะครับ จุ๊บ!” ดินพูดออกมายิ้มๆเมื่อเห็นว่าสีหน้าและน้ำเสียงของฟ้าครามดูไม่ได้จริงจังสักเท่าไหร่เหมือนอย่างในตอนแรก

“พี่ดินอย่าทิ้งฟ้าให้อยู่คนเดียวอีกนะครับ” พอฟ้าครามเริ่มที่จะหลับเพราะฤทธิ์ยาเจ้าตัวก็เอ่ยปากบอกดินออกมาด้วยตาที่ปรือใกล้จะหลับเต็มทีแล้ว และยังเอื้อมมือมาจับมือคนที่เค้าไล่ให้ไปนอนห่างๆเอาไว้อีกด้วย

“หึๆ พี่ไม่ไปไหนหรอกครับ นอนซะนะครับคนดี พี่จะอยู่กับฟ้าตรงนี้นี่แหละครับ” ดินพูดพร้อมกับยกมือข้างที่ไม่ถูกจับมาเกลี่ยแก้มใสเล่น จนอีกคนเคลิ้มหลับไปด้วยรอยยิ้มบนใบหน้า

“จุ๊บ! หลับฝันดีนะครับกวางน้อยของพี่” เมื่อฟ้าครามหลับไปแล้วดินก็ขยับเข้าไปกอดฟ้าครามเอาไว้อย่างเบามือและจูบไปหน้าผากมนก่อนที่เจ้าตัวจะหลับตามคนในอ้อมกอดไปเช่นเดียวกัน