แกร็ก!!!

“มาหาพี่หน่อยครับ” เมื่อฟ้าครามเดินออกมาจากห้องน้ำหลังจากที่อาบน้ำสระผมเสร็จเรียบร้อยแล้ว ดินก็ตบที่ตักของตัวเองและเรียกฟ้าครามให้มานั่ง

ฟ้าครามเองที่ยังอยู่ในชุดคลุมอาบน้ำอยู่ก็เดินก้มหน้าก้มตาไปนั่งที่ตักของดินด้วยท่าทางหงอยๆจนดินถึงกับยิ้มออกมาด้วยความเอ็นดูคู่หมั้นตัวเอง

“พี่ดินโกรธฟ้าเหรอครับ ฟ้าขอโทษนะครับ” ฟ้าครามพูดขอโทษออกมาและยังไม่ยอมเงยหน้าขึ้นมามองหน้าดินอยู่ดีเพราะคิดว่าอีกคนคงจะโกรธมาก เพราะตั้งแต่เค้ากลับมาดินยังไม่ยอมยิ้มให้เค้าเลย

“ครับ พี่โกรธมาก โกรธที่ฟ้าไปไหนไม่บอกพี่ รู้มั้ยครับว่าพี่เป็นห่วงมากขนาดไหน ที่ตื่นมาแล้วไม่เจอฟ้าอยู่ในห้องด้วยกัน ถ้าเกิดฟ้ากับทุกคนเป็นอะไรขึ้นมาจะทำยังไงกัน” ดินแกล้งพูดขึ้นมาด้วยเสียงที่ค่อนข้างดังกว่าปกติและดูเป็นเสียงที่ติดดุและแข็ง เพราะพอได้เห็นท่าทางหงอยๆของคู่หมั้นตัวเองแล้วก็เกิดนึกอยากจะแกล้งขึ้นมาซะอย่างงั้น

ฟ้าครามที่พอได้ยินดินพูดออกมาอย่างนั้นก็ถึงกับชะงักไปทันทีโดยที่ดินเองก็ไม่ทันได้สังเกตเห็น เพราะนี่เป็นครั้งแรกที่ดินพูดกับฟ้าครามด้วยน้ำเสียงเช่นนี้ตั้งแต่คบกันมาได้จะเกือบปีแล้ว

“ฟ้าขอโทษอีกครั้งนะครับ ที่ทำให้พี่ดินต้องเป็นห่วงทำให้พี่ดินต้องโกรธ ขอโทษนะครับที่ฟ้าทำอะไรไม่คิดให้ดีก่อน คราวหน้าฟ้าจะไม่ทำอีกแล้วครับ ฟ้าขอตัวไปแต่งตัวก่อนนะครับ” ฟ้าครามพูดออกมาด้วยน้ำเสียงนิ่งๆพร้อมกับยกมือไหว้ขอโทษดิน เค้าไม่รู้ว่าเค้าผิดอะไรนักหนาก็แค่อยากออกไปเที่ยวกับน้องๆบ้างก็เท่านั้นเอง และมันก็อยู่ในบริเวณไร่ด้วยไม่ได้ออกไปไหนกันไกลสักหน่อย คนอื่นๆก็ยังไม่เห็นว่าจะว่าหรือโกรธหรืออะไรเลย ขอโทษก็ขอโทษไปแล้วไม่เห็นจะต้องมาใช้น้ำเสียงแบบนี้กับเค้าเลยก็ได้ เค้าโตแล้วพูดกันดีๆเค้าก็เข้าใจได้

พูดจบฟ้าครามก็ลุกขึ้นจากตักของดินและเดินไปหยิบเสื้อผ้าที่วางอยู่บนเตียงเดินเข้าห้องน้ำไปทันทีโดยที่ไม่หันมามองหน้าดินอีกเลย ดินเองก็ถึงกับอึ้งไปเหมือนกันที่โดนอีกคนพูดขอโทษด้วยน้ำเสียงนิ่งๆที่เค้าเองก็ไม่เคยได้ยินเหมือนกัน เค้าคิดว่าคนรักของเค้าคงจะออดอ้อนขอให้เค้ายกโทษให้ซะอีก

แกร็ก!!!

หลังจากที่ฟ้าครามแต่งตัวเสร็จเรียบร้อยแล้ว เจ้าตัวก็ออกมาทาครีมที่หน้าและผิวพร้อมกับทาแป้งโดยที่มีดินคอยนั่งมองอยู่ตลอด แต่อีกคนก็ไม่ได้สนใจหรืออะไรเลยกลับนิ่งใส่ซะอย่างนั้น จนกลับกลายเป็นดินเองนึกใจแป้วขึ้นมา นี่จะต้องเป็นเค้ารึเปล่าวะที่เป็นคนโกรธ ไหงมันดูเหมือนเค้ากำลังโดนโกรธอยู่ยังไงยังงั้นเลย

“เอ่อ...ฟ้าครับ”

“เราไปกินข้าวกันเถอะครับป่านนี้ทุกคนน่าจะมารอกันแล้ว” ยังไม่ทันจะที่ดินจะได้พูดอะไรออกมาจนจบ ฟ้าครามก็พูดแทรกขึ้นมาซะก่อนและเดินเปิดประตูออกจากห้องไปโดยที่ไม่ได้รอดินเลย ทำให้ดินถึงกับงงเป็นครั้งที่สอง และคิดว่าตัวเองคงจะโดนงอนเข้าให้แล้วจริงๆนั่นแหละ

“เป็นไงล่ะมึงอยากเล่นดีนัก เชื่อเพื่อนตั้งแต่ทีแรกก็จบแล้วไอ้ดินเอ๊ย!!” ดินไม่วายพูดบ่นกับตัวเองระหว่างที่เดินออกมาจากห้องตามหลังฟ้าครามออกไป หากเค้าเชื่อวายุตั้งแต่ทีแรกก็คงจะไม่เกิดเหตุการณ์แบบนี้ขึ้นหรอก

“พี่ฟ้าครับทางนี้ครับ” ข้าวปั้นที่เห็นฟ้าครามเดินมาก็รีบโบกมือเรียกทันทีพร้อมกับส่งยิ้มมาให้

“ไม่โดนดุโดนโกรธกันใช่มั้ยครับ” ฟ้าครามหันไปถามทุกคนที่นั่งกันอยู่ด้วยเสียงที่เบา เพราะกลุ่มพ่อบ้านนั่งกันอยู่อีกฝั่งหนึ่งของโต๊ะ ทุกคนก็พากันส่ายหน้าไปมายิ้มๆฟ้าครามจึงพยักหน้ารับยิ้มๆแต่มันก็เป็นยิ้มที่ฝืนจนทุกคนจับสังเกตได้

ระหว่างที่นั่งกินข้าวกันอยู่นั้น ดินก็เอาแต่คอยหันมามองฟ้าครามอยู่แทบจะตลอดเวลาโดยไม่ยอมละสายตาไปไหนเลย ส่วนฟ้าครามเองก็แทบจะไม่สนใจมองมาทางดินเลยเช่นกัน ทำให้บรรยากาศบนโต๊ะค่อนข้างที่จะตึงเครียดเล็กน้อย

“ทะเลาะกันเหรอวะ” ไฟหันไปถามดินเมื่อเห็นว่าเพื่อนตัวเองและคู่หมั้นของเพื่อนดูผิดปกติ

“ก็ไม่เชิงทะเลาะว่ะ กูก็แค่อยากจะแกล้งเล่นก็เลยบอกว่าฟ้าไปว่ากูโกรธมาก แล้วก็พูดดุเสียงดังใส่ไปด้วย” ดินพูดออกมาด้วยหน้าตาหงอยๆพร้อมกับเขี่ยข้าวในจานไปมา

“สม กูเตือนมึงแล้ว” วายุพูดจบก็ส่ายหน้าไปมาให้กับเพื่อนที่ไม่ฟังเค้าพูด

“เอาน่าเฮีย เดี๋ยวกินข้าวเสร็จค่อยไปง้อก็แล้วกัน เดี๋ยวพรุ่งนี้ไปเที่ยวจะหมดสนุกกันซะเปล่าๆ ทริปเที่ยวแบบนี้มันควรจะเป็นทริปที่น่าจดจำไม่ใช่เหรอเฮีย ดีนะที่ผมทำตามคำแนะนำของเฮียวายุไม่งั้นก็คงเป็นเหมือนคู่เฮียนี่แหละ” อิฐพูดพร้อมกับหันไปมองคนรักของตัวเองที่พอเห็นว่าเค้ามองอยู่ก็ส่งยิ้มมาให้ทันที ทำให้ดินอดนึกอิจฉาขึ้นมาไม่ได้

...

“พี่ดินกับพี่ฟ้าเค้าทะเลาะกันเหรอครับ” หลังจากที่ทุกคนกินข้าวกันเสร็จเรียบร้อยแล้วอิฐและข้าวปั้นก็ออกมาเดินเล่นรอบๆรีสอร์ตเพื่อเป็นการย่อยอาหารไปในตัว เพราะรอบๆรีสอร์ตนั้นจะเปิดไฟส่องสว่างตลอดทั้งทาง

ส่วนคนอื่นๆต่างก็แยกย้ายกันไปเป็นเดินเล่นเป็นคู่เช่นเดียวกัน จะยกเว้นก็คู่ของดินและฟ้าครามที่พวกเค้ายังไม่เห็นคุยกันเลยสักคำตั้งแต่กินข้าว

“ก็ไม่เชิงทะเลาะกันหรอกครับ เฮียแกแค่อยากจะแกล้งพี่ฟ้าเล่นน่ะ แต่พอดีพี่ฟ้าไม่เล่นด้วยก็เลยดูตึงๆกันน่ะครับ แต่เดี๋ยวโดนเฮียง้อนิดง้อหน่อยก็น่าจะหายแล้วล่ะ” อิฐพูดบอกออกมาอย่างมั่นใจในฝีมือของเฮียตัวเอง ข้าวปั้นเองก็พยักหน้าเข้าใจและไม่ได้ถามอะไรต่อ

“อย่าไปสนใจเรื่องของคนอื่นเลยครับ มาสนใจเรื่องของเรากันดีกว่าว่าพี่จะทำโทษปั้นยังไงดีน๊า” อิฐก้มลงมาและพูดชิดอยู่ที่ใบหูของข้าวปั้นพร้อมกับเป่าลมร้อนไปด้วย ทำให้ข้าวปั้นถึงกับหดคอหนีทันที

“ทะ ทำโทษอะไร ปั้นไม่เห็นรู้เรื่องเลย ปั้นไม่ได้ทำอะไรผิดสักหน่อย พี่อิฐอ่ะมั่วปั้นไปเดินเล่นทางนู้นดีกว่า แบร่!!!” ข้าวปั้นพูดจบก็รีบสะบัดแขนของอิฐที่คล้องคอตัวเองอยู่ออกทันที และวิ่งหนีอิฐไปโดยที่ไม่ลืมที่จะหันมาแลบลิ้นปลิ้นตาหลอกไปด้วย

“หึๆ คิดว่าคืนนี้จะรอดเหรอเด็กแสบ” อิฐพูดและยกยิ้มเจ้าเล่ห์ออกมาพร้อมกับเดินตามเด็กแสบของเค้าไปด้วยความอารมณ์ดี

“อ๊ะ อื้อ~” พอทั้งคู่เดินกันมาได้สักพักก็ได้ยินเสียงแปลกๆดังขึ้นมาไกลๆ ข้าวปั้นจึงหยุดชะงักเท้าเดินทันทีและรีบเข้าไปกอดที่แขนอิฐเอาไว้ เพราะที่ตรงนี้ค่อนข้างที่จะไกลจากตัววิลล่าที่เค้าพักอยู่พอสมควรเลยทีเดียวและยังไม่มีคนอีกด้วย ทำให้เจ้าตัวนึกกลัวขึ้นมาทันที

“พี่อิ….อุ๊บ!” ยังไม่ทันที่ข้าวปั้นจะพูดจบก็โดนอิฐใช้มือใหญ่ยกขึ้นมาปิดที่ปากเอาไว้พร้อมกับใช้นิ้วมือจุ๊ไว้ที่ปากให้เงียบข้าวปั้นจึงพยักหน้ารับ อิฐจึงค่อยๆปล่อยมือออก

ทั้งสองค่อยๆพากันย่องไปตามเสียงที่ได้ยินอย่างเบาเท้า โดยที่ข้าวปั้นเองก็ยกมือขึ้นมาปิดปากของตัวเองเอาไว้ เพราะกลัวว่าจะเผลอหลุดอุทานเสียงดังออกมาหลังจากที่แน่ใจแล้วว่าไม่ใช่เสียงจากสิ่งเล้นลับที่ไหน

“อ๊ะ นะ นัท พะ พอก่อนครับ อ๊าส์ ดะ เดี๋ยวใครมาเห็น อื้อ~ พี่จะไม่ไหว อ๊าส์” ยิ่งเข้าใกล้ทั้งคู่ก็ยิ่งได้ยินเสียงชัดขึ้นเรื่อยๆ และก็คงจะเป็นใครไปไม่ได้นอกจากนัทและพี่นพที่พวกเค้าได้ยินอีกคนนั้นเรียกชื่อของนัทออกมาอย่างชัดเจนเลยทีเดียว

อิฐและข้าวปั้นค่อยๆย่องเข้าไปหาต้นไม้ใหญ่ที่ทั้งสองคนอยู่ โดยอาศัยกิ่งไม้ใบไม้อันรกทึบของต้นไม้อีกต้นให้คอยปิดบังอำพรางตัวเค้าทั้งสองคนเอาไว้เพื่อไม่ให้คนทั้งคู่เห็นหรือรู้ตัว ระหว่างที่ก้าวเดินไปข้างหน้าทั้งสองก็ใจเต้นส่ายระส่ำไม่เป็นจังหวะพอๆกันด้วยกันทั้งคู่ เพราะพวกเค้าก็ไม่เคยจะต้องมาแอบดูใครแบบนี้เลยสักครั้ง

ข้าวปั้นถึงกับตาโตขึ้นมาทันทีที่ได้เห็นภาพตรงหน้า เพราะมันเป็นภาพอีโรติกแนว 18+++ นั่นเอง ภาพที่คนทั้งคู่เห็นนั่นก็คือนัทนั่งลงไปนั่งคุกเข่าอยู่ที่พื้นโดยที่ในปากมีแกนกายขนาดพอดีตัวของนพพรอยู่ พร้อมกันนั้นเค้ายังใช้ปากชักรูดเข้าออกเร็วบ้างช้าบ้างสลับกันกับดูดเลียอยู่ที่แกนกายของนพพรจนนพพรร้องครางออกมาไม่หยุด

ด้านนพพรเองนั้นก็ยืนพิงอยู่กับต้นไม้ใหญ่ และก็ยกมือขึ้นมาปิดปากเอาไว้ไม่ให้ส่งเสียงร้องครางเสียงดังออกมา โดยที่มืออีกข้างก็ทั้งดึงและจิกอยู่ที่ผมของนัทเอาไว้ด้วยความเสียวพร้อมกับแอ่นสะโพกเข้าหาเวลาที่นัทใช้ปากชักรูดที่แกนกายให้ด้วย

“อ๊ะๆ อ๊าส์ อื้ออ อ๊าส์~” ในที่สุดร่างกายของนพพรก็ชักกระตุกเกร็งและปลดปล่อยน้ำรักออกมาจนเต็มและล้นปากของนัทออกมาซึ่งนัทเองก็ได้กลืนกินเข้าไปจนหมดทุกหยาดหยดพร้อมกับดูดเลียทำความสะอาดแกนกายให้กับนพพรด้วย

“หึๆ นี่คือบทลงโทษที่นพดื้อออกไปเล่นซนโดยที่ไม่ยอมบอกนัทเอาไว้ก่อน ถ้ามีคราวหน้าอีกนพจะต้องโดนลงโทษหนักกว่านี้เข้าใจมั้ยครับ จ๊วบๆ” นัทพูดจบก็ก้มลงไปดูดดึงที่ริมฝีปากบางของนพพรจนเกิดเสียงดัง นพพรเองก็ได้แต่พยักหน้าตามช้าๆอย่างหมดแรง ที่เค้ายืนอยู่ได้ในตอนนี้ก็เพียงเพราะได้นัทคอยประคองไว้อยู่นั่นเอง

ทางด้านอิฐและข้าวปั้นเองก็ได้แต่ยืนดูภาพอีโรติกตรงหน้าด้วยความตื่นเต้น โดยที่ข้าวปั้นยกมือข้างที่ว่างที่ไม่ได้ปิดปากของตัวเองมาปิดที่ตาทั้งสองข้างของตัวเองเอาไว้ แต่ก็ยังไม่วายที่จะแยกนิ้วชี้และนิ้วกลางออกจากกันเพื่อแอบดู

อิฐเองก็ไม่คิดว่ารุ่นน้องของเค้าคนนี้มันจะร้อนแรงและดุดันได้ถึงเพียงนี้ ขนาดที่ว่าจับอีกคนมาลงโทษนอกสถานที่อย่างนี้ก็ได้เหรอวะ เค้าล่ะเชื่อมันเลยจริงๆเห็นเงียบๆขรึมๆแบบนี้ก็เถอะ

พอสิ้นสุดบทลงโทษโดยการบดขยี้ไปที่ริมฝีปากของนพพรเป็นเวลาเนิ่นนานหลายนาทีแล้ว นัทก็เดินประคองนพพรที่แข้งขาอ่อนออกไปและตรงไปยังที่พักโดยที่ทั้งคู่ไม่รู้ตัวเลยว่ากำลังถูกอิฐและข้าวปั้นแอบดูอยู่

“พี่ว่าบทลงโทษแบบไอ้นัทก็ไม่เลวเลยนะครับ หรือปั้นว่ายังไงครับ หืมม” อิฐหันไปพูดกับคนที่ยังยืนอึ้งตาโตอยู่ และทั้งหน้าและตัวก็ขึ้นสีแดงอย่างเห็นได้ชัดเลยทีเดียวขนาดว่าตรงนี้ไม่ค่อยจะสว่างสักเท่าไหร่นัก พร้อมกันนั้นอิฐยังยื่นมือไปลูบที่สีข้างของข้าวปั้นไปมาจนข้าวปั้นที่เพิ่งจะรู้ตัวถึงกับขนลุกซู่ขึ้นมาทันที

“พะ พี่อิฐทะลึ่ง พี่อิฐคนหื่น ปั้นไม่คุยกับพี่อิฐด้วยแล้ว ปั้นไปเล่นเกมของปั้นดีกว่า” ข้าวปั้นพูดว่าอิฐออกมาอย่างไม่จริงจังมากนักก่อนที่จะเปลี่ยนเรื่องและเดินออกไปทันที โดยที่มีอิฐเดินหัวเราะตามไปติดๆ

...

พอทั้งคู่เดินมาถึงห้องฟ้าครามก็มานั่งลงที่โซฟาและเปิดโทรศัพท์มือถือเพื่อเข้าไปดูรูปในไอจีที่สายน้ำบอกให้เข้าไปดูด้วย เพราะเจ้าตัวลงรูปไว้เยอะมากเลยทีเดียว

ดินที่เดินตาฟ้าครามเข้ามาทีหลังก็เห็นคู่หมั้นของตัวเองนั้นกำลังนั่งยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ให้กับโทรศัพท์มือถือของตัวเองอยู่ เจ้าตัวจึงสูดลมหายใจเข้าลึกๆและทำใจดีสู้เสือ ก่อนที่จะค่อยๆเดินเข้าไปนั่งข้างๆกับฟ้าคราม แต่จนแล้วจนรอดเจ้าก็ไม่รู้จะเริ่มต้นพูดยังไงดี เพราะเค้าก็ไม่เคยเจอคู่หมั้นตัวเองในโหมดแบบนี้เหมือนกัน

“ฟ้าครับฟ้างอนพี่โกรธพี่อยู่เหรอครับ” ในที่สุดดินก็ทนไม่ไหวและเอ่ยถามฟ้าครามออกมาในที่สุด

“หืออ!! ฟ้าน่ะเหรอครับจะกล้างอนกล้าโกรธพี่ดิน ก็พี่ดินไม่ใช่เหรอครับที่กำลังโกรธฟ้าอยู่ คนโกรธกันเค้าก็ต้องไม่คุยกันยังไงล่ะครับ นี่ฟ้าทำผิดทำอะไรหรือทำอะไรไม่ถูกใจพี่ดินหรือฟ้าทำให้พี่ดินโกรธฟ้าอีกแล้วเหรอครับเนี่ย” ฟ้าครามหันไปพูดและถามกับดินออกมาทันทีที่ดินพูดจบด้วยใบหน้าที่เศร้าและเสียงที่บ่งบอกถึงความน้อยใจ

“ไม่ครับไม่ ฟ้าไม่ได้ทำอะไรผิดเลยครับที่รัก พี่เองต่างหากที่เป็นคนผิดครับ พี่ไม่ได้คิดจะโกรธฟ้าจริงจังเลยนะครับคนดี พี่ก็แค่ล้อเล่นเท่านั้นเอง แต่พี่ก็ไม่คิดว่าฟ้าจะจริงจังขนาดนี้นี่ครับ พี่ขอโทษนะครับถ้าพี่ทำให้ฟ้ารู้สึกไม่ดี” ดินพูดพร้อมกับขยับตัวเข้าไปหาฟ้าครามและดึงตัวฟ้าครามมากอดเอาไว้แนบอก แค่เวลาไม่ถึงชั่วโมงที่ฟ้าครามเมินใส่เค้าเค้าก็แทบจะทนไม่ไหวแล้ว

“พี่ดินไม่โกรธฟ้าแล้วจริงๆนะครับ” ฟ้าครามถามออกมาเพื่อความแน่ใจอีกครั้ง ด้วยน้ำเสียงที่ดูเศร้าสร้อยเต็มที

“ไม่เลยครับคนดี พี่ไม่เคยคิดโกรธฟ้าเลยครับ อีกอย่างฟ้าเองก็ไม่ได้ไปเที่ยวไหนไกลสักหน่อยนี่ครับ แค่เที่ยวอยู่ในไร่นี่เอง จุ๊บ!” ดินพูดบอกออกมาพร้อมกับลูบหลังปลอบคนที่ทำเสียงเศร้าใส่เค้าไปมาและก้มลงจูบลงไปที่ผมนุ่ม โดยหารู้ไม่ว่าคนที่อยู่ในอ้อมกอดของตัวเองกำลังยกยิ้มดีใจอย่างผู้ชนะอยู่

หลังจากที่ปรับความเข้าใจกันดีแล้ว ฟ้าครามก็ขอตัวมาเข้าห้องน้ำและไม่ลืมที่จะแอบหยิบโทรศัพท์มือถือของตัวเองติดมือมาด้วย โดยที่ดินเองก็ไม่ทันได้สังเกตเหมือนกัน

Housewife

Fhakhram : ??❤

Sainam : เป็นยังไงบ้างครับพี่ฟ้าสำเร็จรึเปล่า

Fhakhram : ต้องสำเร็จสิครับอาจารย์น้ำสอนมาดีขนาดนี้

Bel : ข้าน้อยขอคารวะท่านอาจารย์สายน้ำค่ะ 555

Orgat : ดีนะที่น้ำรู้ทันว่าพี่ดินจะมามุกนี้เลยเตรียมการไว้แต่เนิ่นๆ ไม่อย่างนั้นพี่ฟ้าของเราต้องแย่แน่ๆเลย

Sainam : พวกท่านก็ชมข้าเกินไปแล้ว เรื่องแค่นี้เองถือว่าจิ๊บจ๊อยมาก 555

Kanompie : ข้าน้อยขอฝากตัวเป็นศิษย์ด้วยคนนะครับอาจารย์สายน้ำ

Kaopan : อย่ามาเลยพี่พายอ่ะ พี่พายก็แผนสูงพอๆกับพี่น้ำนั่นแหละ 555

Kanompie : นี่คือปั้นกำลังชมพี่กับพี่น้ำอยู่ใช่มั้ยครับ?

Kaopan : ชมสิครับพี่พายอ่ะคิดมากไปได้ ไม่งั้นปั้นจะยกให้พี่น้ำกับพี่พายเป็นอาจารย์ของปั้นเหรอครับ

Bel : แล้วนี่น้องวากับพี่นพหายไปไหนซะแล้วล่ะ เงียบเชียว

Wari : วามาหาพ่อกับแม่กับพี่ผาที่บ้านใหญ่น่ะครับ กำลังจะกลับแล้ว

Bel : ?

Sainam : แล้วพี่นพล่ะ ไม่เห็นอ่านไลน์เลย จะว่าไปก็ไม่เห็นตั้งแต่กินข้าวเสร็จแล้วนะ ไปเดินเล่นก็ไม่เห็นเจอ

Kaopan : ??

Sainam :????

Bel : น้องปั้นรู้อะไรมาบอกมาเดี๋ยวนี้เลยนะ

Orgat : เร็วๆเลยครับน้องปั้นเดี๋ยวคืนนี้พี่นอนไม่หลับ

Fhakhram :????

Kanompie : ต้องมีอะไรในกอไผ่แน่ๆเลยใช่มั้ยครับน้องปั้น

Kaopan : ปั้นไม่รู้ไม่เห็นอะไรเลยครับ ปั้นไม่ได้ออกไปเดินเล่นที่ไหนมาเลย จริงจริ๊ง แค่นี้ก่อนนะครับพี่อิฐมาเคาะประตูห้องน้ำเรียกแล้ว บ๊ายบาย หลับฝันดีนะครับทุกคน??

Bel : น้องปั้นจะมาหลอกให้อยากแล้วจากไปอย่างนี้ไม่ได้นะ

Orgat : แล้วคืนนี้เราจะนอนหลับมั้ยเนี่ย

Sainam : ให้พี่ไฟกล่อมนอนสิกัสเดี๋ยวก็หมดแรงหลับไปเองนั่นแหละเชื่อน้ำ

Orgat : คุณสายน้ำเพื่อนรักทำไมเดี๋ยวนี้คุณกลายเป็นคนอย่างนี้ไปได้อย่างไรกันครับ

Sainam : ไปดีกว่าไปให้พี่กายช่วยกล่อมนอนดีกว่า หลับฝันดีนะครับทุกคน บ๊ายบาย ??

Kanompie : ???

Fhakhram : ???