~ จึักๆ ~

“เอ่อ...พี่ดินครับฟ้าไปเข้าห้องน้ำแป๊บนะครับ” ฟ้าครามหันมาบอกกับดินที่นั่งคุยอยู่กับเพื่อนๆและรุ่นน้อง เมื่อสายน้ำยื่นมือมาสะกิดที่ขาของตัวเองเบาๆ ดินเองก็หันมาพยักหน้าให้เป็นการรับรู้และมองตามคนรักไปจนฟ้าครามเดินหายเข้าไปในบ้าน

พอฟ้าครามลุกออกไปแล้วสายน้ำก็หันไปมองหน้ากับออกัส และทั้งสองคนก็ค่อยๆลุกออกไปอย่างเงียบๆระหว่างที่คนอื่นกำลังคุยกันอยู่อย่างออกรสออกชาติ

วายุและไฟที่เห็นท่าทางมีพิรุธของเมียตัวเองต่างก็ยกยิ้มมุมปากและหันมามองหน้ากันอย่างคนรู้ใจกันและไม่ต้องพูดอะไรมาก เพราะทุกการกระทำของเมียของพวกเค้าทั้งสองคนใช่ว่าเค้าทั้งสองคนจะไม่รู้ เพียงแต่ว่าไม่พูดออกมาเท่านั้นเอง และอีกอย่างมันก็ไม่ใช่เรื่องที่จะเอามาพูดกันด้วย

ช่วงหลังๆมานี้สายน้ำและออกัสชอบปลีกตัวไปคุยกันสองคนอย่างลับๆ แรกๆวายุก็แอบสงสัยอยู่บ้างแต่พอเห็นสายน้ำที่ชอบทำตัวลับๆล่อๆเพื่อแอบไปคุยกับฟ้าครามด้วยอีกคนก็พอที่จะเดาเรื่องออกอยู่บ้าง และยิ่งใกล้ถึงวันเกิดของเพื่อนเค้าเมียตัวเล็กก็ยิ่งอยู่ไม่สุขเข้าไปอีก ก็เมียของเค้าน่ะเคยโกหกใครรอดซะที่ไหนกันล่ะ

“ฮืออ!! น้องน้ำ น้องกัส พี่ขอเปลี่ยนใจได้มั้ยครับ” เมื่อผู้ร่วมกระบวนการทั้งสามคนมาถึงที่ห้องของดินกันแล้วฟ้าครามเองก็เริ่มป๊อดขึ้นมาทันทีอย่างช่วยไม่ได้

“อืออ ถ้าพี่ฟ้ายังอาย ยังกลัวหรือยังไม่กล้าอยู่ เรายกเลิกก็ได้นะครับ” สายน้ำบอกออกมาอย่างหน้าตาเฉยจนฟ้าครามและออกัสหันมามองหน้าของสายน้ำแทบจะพร้อมกัน

“จริงเหรอครับ พี่ยกเลิกได้ใช่มั้ยครับ” ฟ้าครามถามสายน้ำและยิ้มออกมาทันที

“จริงสิครับ เรื่องแบบนี้มันขึ้นอยู่ที่ความสมัครใจของพี่ฟ้าเอง ไม่มีใครสามารถบังคับพี่ฟ้าได้หรอกนะครับ รวมทั้งน้ำแล้วก็กัสด้วย แต่ถ้าวันใดวันหนึ่งพี่ดินเกิดทนไม่ไหวขึ้นมาหรืออยากหาที่ระบายตามวิสัยของผู้ชายบ้าง พอถึงวันนั้นพี่ฟ้าเองก็ต้องทำใจยอมรับมันให้ได้เหมือนกันนะครับ แล้วอีกอย่างพี่ฟ้าจะทำใจได้มั้ยล่ะครับถ้าพี่ดินจะต้องตกไปเป็นของคนอื่นแทนที่จะเป็นพี่ฟ้า” สายน้ำพูดออกมาตรงๆตามที่ตัวเองคิด เพราะอะไรมันก็ไม่แน่ไม่นอนเสมอไปหรอก วันๆหนึ่งเราไม่รู้หรอกว่าคนรักของเราต้องออกไปเจอกับใครที่ไหนบ้าง แล้วถ้าเกิดว่าวันไหนต้องไปกินข้าวหรือพบปะลูกค้าหรือโดนยั่วให้มีอารมณ์ขึ้นมา ไอ้อารมณ์ที่ไม่เคยได้ถูกปลดปล่อยมันอาจจะปะทุขึ้นมาตอนไหนก็ได้ใครจะไปรู้

เหมือนอย่างคู่ของเค้ากับวายุ ที่เค้ากล้าปล่อยให้วายุไปทำงานไกลหูไกลตาโดยที่ตัวเองยอมอยู่บ้านเลี้ยงลูก นั่นก็เพราะว่าเค้ามั่นใจว่าวายุจะไม่ไขว้เขวไปไหนแน่นอน เพราะเค้าเองก็มอบความสุขให้กับวายุอย่างเต็มที่ทุกครั้งที่มีโอกาส

ถึงใครจะว่าว่าเรื่องบนเตียงเป็นเรื่องไม่สำคัญยังไงก็ตาม แต่เค้าคิดว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องสำคัญเอามากๆเลยสำหรับชีวิตคู่ และยิ่งคนรักของเราเป็นคนที่หลายๆคนคอยจ้องที่จะตะครุบด้วยแล้วล่ะก็

“ชุดอยู่ไหนครับน้องน้ำ พี่จะใส่มันเดี๋ยวนี้แหละครับ” พอฟ้าครามได้ฟังที่สายน้ำพูดเลือดในกายแห่งความหวงและความหึงก็สูบฉีดขึ้นมาในทันที เค้าจะไม่ยอมให้คนรักต้องตกไปเป็นของใครเป็นอันขาด

“ต้องอย่างนี้สิครับพี่ฟ้า พี่ฟ้าฟังน้ำดีๆนะครับ เราไม่รู้ว่าเวลาที่คนของเราคลาดสายตาจากเราไปแล้ว เค้าต้องไปเจอะหรือเจอกับใครบ้าง เราไม่สามารถที่จะมานั่งเฝ้าเค้าได้ตลอด 24 ชั่วโมงหรอกนะครับ

แต่ถ้าเราสามารถทำให้เค้ามีความสุขและอิ่มสุขจากเราได้โดยที่เค้าจะได้ไม่ต้องมีสายตาที่จะไปแลใครได้อีก เราต้องขยันยั่วบ้างอ่อยบ้างให้ชีวิตคู่พอได้มีสีสัน ภาพของเราจะได้ติดอยู่ที่หัวของเค้าตลอดเวลายังไงล่ะครับ

เรื่องความสุขบนเตียงเป็นเรื่องที่สำคัญมากของผู้ชายนะครับ ถึงปากเค้าจะบอกว่าไม่เป็นไรนั่นแหละครับมันคือเป็น เชื่อน้ำนะครับน้ำจับเข่าคุยกับพี่กายมาเรียบร้อยแล้ว” สายน้ำพูดออกมายิ้มๆซึ่งออกัสเองก็คอยพยักหน้าเห็นด้วยอยู่ข้างๆ

ฟ้าครามพอได้คิดตามที่สายน้ำพูดก็ยิ่งฮึกเหิมเข้าไปอีก เพราะดินเองก็ไม่ได้ตัวติดอยู่กับเค้าตลอดเวลาเสียเมื่อไหร่กัน มีบ้างที่ดินต้องไปประชุมหรือไปดูงานที่ต่างสาขา โดยที่เค้าก็ไม่ได้ไปด้วยเพราะต้องอยู่รับงานแทน และอีกอย่างเค้ายังเคยได้ยินพนักงานคุยกันอีกด้วยว่า เหล่าบรรดาลูกค้า VIP ทั้งหลายทั้งแหล่ต่างก็จ้องที่จะตะครุบหรือจับคนรักของเค้าตาเป็นมันด้วยกันทั้งนั้น ดังนั้นเค้าจะต้องทำตามวิธีที่สายน้ำแนะนำให้จงได้ เค้ามั่นใจและเชื่อมั่นในตัวของรุ่นน้องทั้งสองคนนี้เป็นอย่างมาก เพราะดูจากวายุผู้ชายที่นิ่งๆติดเย็นชายังไปไหนไม่รอดเลย และไหนจะยังไฟที่ดูท่าทางจะกรุ้มกริ่มๆขี้เล่นก็ยังต้องกลับมาตายรังที่ออกัสตลอด

พอตกลงกันได้แล้วสายน้ำก็รีบเดินไปหยิบชุดที่เจ้าตัวนำมาซ่อนไว้เมื่อตอนเย็นตอนที่ทุกคนกำลังยุ่งกันอยู่เพราะเดี๋ยวถ้านานกว่านี้ทุกคนจะสงสัยเอาได้ว่าพวกเค้าหายไปไหนกันนานสองนาน

“หืออ!!!” พอสายน้ำและออกัสช่วยกันหยิบชุดออกมาจากถุง ฟ้าครามก็ตกตะลึงตาค้างจนเข่าแทบทรุดทันที นี่เค้าจะต้องใส่ชุดที่อยู่ตรงหน้าจริงๆน่ะเหรอ ไอ้ความมุ่งมั่นและความฮึกเหิมเมื่อสักครู่มันหายไปในทันทีเมื่อได้เห็นชุดที่ตัวเองจะต้องใส่

“อย่ามัวแต่ตะลึงอยู่ครับ พี่ฟ้ารีบเข้าไปเปลี่ยนชุดเลยครับ เดี๋ยวน้ำกับกัสจะช่วยเตรียมของให้แล้วพอเปลี่ยนชุดเสร็จพี่ฟ้าก็ปิดไฟและเตรียมตัวเอาไว้นะครับ แล้วเดี๋ยวน้ำจะส่งข้อความมาบอกทันทีที่พี่ดินจะมานะครับ” สายน้ำพูดพร้อมกับดันตัวของฟ้าครามที่ยังยืนตาค้างอยู่เข้าไปในห้องน้ำ และตัวเองกับออกัสก็หันมาเตรียมของให้กับฟ้าคราม

“น้องน้ำไปไหนกันมาครับแล้วนี่ฟ้าล่ะครับ เห็นไอ้วายุบอกว่าไปดูหนังสือกัน” ดินถามขึ้นทันทีที่เห็นสายน้ำเดินออกมาจากบ้านพร้อมกับออกัสแต่ไม่เห็นคนรักของตัวเอง

เพราะเมื่อกี๊เค้าหันไปถามวายุ วายุก็บอกกับเค้าว่าเห็นว่าจะไปดูหนังสืออะไรด้วยกันสักอย่างเค้าเลยไม่ได้ตามไปดู

“อ๋อ ครับไปดูหนังสือที่น้ำเพิ่งซื้อมาใหม่น่ะครับ” สายน้ำหันไปมองหน้าคนรักที่ยกยิ้มส่งมาให้นิดๆและตอบดินออกไป

ติ๊ง!! ติ๊ง!!

ยังไม่ทันที่ดินจะได้ถามอะไรต่อ มือถือของสายน้ำก็มีข้อความเข้ามาเสียก่อน สายน้ำจึงหยิบออกมาดูและก็เป็นฟ้าครามที่ส่งข้อความมาบอกว่าพร้อมแล้ว พอเจ้าตัวเห็นก็ยิ้มพอใจออกมาทันที โดยที่วายุเองก็ได้อ่านข้อความนั้นด้วยเช่นกันเพราะสายน้ำนั้นนั่งอยู่ที่ตักของวายุ

“พี่ดินครับ พี่ฟ้าบอกว่ารู้สึกไม่ค่อยสบายน่ะครับเลยขอตัวกลับห้องไปนอนก่อน” สายน้ำเงยหน้ามาบอกกับดินยิ้มๆเพราะตัวเองก็แทบจะกลั้นยิ้มเอาไว้ไม่อยู่แล้ว

“อ้าว แล้วไม่เห็นเดินหรือโทรมาบอกพี่เลย งั้นพี่ขอตัวไปดูฟ้าก่อนนะครับไม่รู้ว่าเป็นอะไรมากรึเปล่า ขอบคุณน้องน้ำมากนะครับสำหรับงานวันนี้ พวกมึงกูขอตัวไปดูฟ้าก่อนนะ” ดินพูดออกมาด้วยสีหน้าเครียดๆแต่ก็ยังไม่ลืมที่จะหันไปขอบคุณสายน้ำและหันไปบอกกับทุกคนก่อนที่จะเดินออกไปด้วยสีหน้าที่เป็นกังวลอย่างเห็นได้ชัด

แป๊ะ!!!

พอดินเดินหายเข้าไปในบ้านแล้ว สายน้ำกับออกัสก็ยกมือขึ้นมาไฮไฟว์กันทันที จนทุกคนหันมามองกันอย่างงงๆ จะมีก็แต่วายุและไฟที่ส่ายหัวไปมานิดๆให้กับความแสบและความเจ้าเล่ห์ของเมียตัวเอง

“อะไรกันเหรอครับน้องน้ำ มีอะไรที่พี่ควรจะรู้แต่ไม่รู้บ้างมั้ยครับ” เหนือหันมาถามสายน้ำด้วยความสงสัย

“ไม่มีอะไรหรอกครับ แล้วก็ไม่มีอะไรที่พี่เหนือควรจะต้องรู้แต่ก็ไม่รู้ด้วยครับ” สายน้ำตอบออกมายิ้มๆจนเหนือเองถึงกับเงยหน้าคิดตามคำพูดของสายน้ำอย่างงงๆ

“ฮ่าๆๆ หน้าพี่เหนือโคตรจี้เลย” ขนมพายหัวเราะออกมาเสียงดังที่เห็นเหนือทำหน้างงพร้อมกับคิดไปด้วย ตอนแรกเค้าก็งงที่สายน้ำพูดอยู่เหมือนกัน แต่พอนึกตามคำพูดดีๆก็เก็ตขึ้นมาทันที เพราะมันสามารถแปลสั้นๆได้ว่าพี่เหนือไม่ควรจะต้องรู้นั่นเอง

“เดี๋ยวเหอะไอ้พายกูยิ่งงงๆอยู่ เดี๋ยวกูยุให้ไอ้ไนท์เลิกจีบมึงเลยนี่ ทำเล่นตัวเข้าไปเถอะมึงสักวันถ้ามันเบื่อตามตื๊อขึ้นมากูจะสมน้ำหน้าให้” เหนือที่ยังไม่ค่อยจะเก็ตกับคำพูดของสายน้ำก็หันมาพาลใส่ขนมพาย

“ช้าไปแล้วครับต๋อย เค้าสองคนเป็นแฟนกันแล้วเหอะ” ขนมพายบอกออกมาและยักคิ้วกวนๆส่งไปให้เหนือพร้อมกับขยับตัวเข้าไปกอดแขนของไนท์เอาไว้และซบไปที่ไหล่ของไนท์อีกด้วย

“ฮิ้วว เพื่อนผมครับเพื่อนผม ยินดีด้วยนะไนท์ในที่สุดก็จีบพี่พายได้สำเร็จแล้ว” ข้าวปั้นรีบเอื้อมมือไปจับมือแสดงความยินดีกับเพื่อนสนิทของตัวเองทันที เพราะเรื่องที่ไนท์กับขนมพายเป็นแฟนกันนั้นยังไม่มีใครรู้แม้กระทั่งนัทเองก็ตาม

ระหว่างที่ทุกคนกำลังสอบปากคำขนมพายและไนท์อยู่นั้นก็มีอีกคู่ที่ไม่ค่อยจะได้สนใจใครสักเท่าไหร่อย่างกับโลกนี้มีแค่เราสองคนเท่านั้นเอง

“ไปทำอะไรมาครับพี่รู้นะ แสบใช่เล่นนะเราน่ะ ฟอดๆๆ” วายุกดจมูกคมหอมไปที่แก้มนุ่มของเมียตัวแสบอย่างอดมันเขี้ยวไม่ได้

“คิกๆ ก็น้องอยากให้พี่ดินได้ของขวัญวันเกิดแบบพี่กายบ้างยังไงล่ะครับ แล้วพี่กายล่ะครับอยากได้ของขวัญวันเกิดปีนี้ล่วงหน้าบ้างมั้ยครับ” สายน้ำกระซิบถามไปที่หูของวายุและยังเป่าลมร้อนให้วายุได้รู้สึกขนลุกเล่นอีกด้วย

“หึๆ อยากได้สิครับ งั้นคืนนี้พี่ขอแบบชุดใหญ่ไฟกะพริบเลยนะครับ จุ๊บ!” วายุกระซิบบอกกับสายน้ำด้วยแววตาที่หวานเยิ้มและจูบลงไปที่ริมฝีปากบางของสายน้ำโดยที่ไม่ได้สนใจสายตาของน้องๆที่มองมาอยู่เลยสักนิด

ข้าวปั้นที่นั่งมองคนทั้งคู่อยู่ก็ถึงกับหน้าแดงและซบไปที่ไหล่กว้างของอิฐอย่างเขินอาย อิฐเองก็ได้แต่ยิ้มขำแฟนตัวเองและล็อกคอของข้าวปั้นมาจูบลงไปที่กลุ่มผมอย่างเอ็นดู ที่ตัวเองเป็นคนไปแอบมองเค้าแท้ๆแต่กลับมาเขินเองซะอย่างนั้น

ด้านดินที่เดินมาถึงในตัวบ้านของตัวเอง ก็รีบวิ่งขึ้นไปที่ชั้นบนทันทีอย่างรีบร้อนด้วยความเป็นห่วงคนรัก เพราะตั้งแต่คบกันมาเค้ายังไม่เคยเห็นฟ้าครามป่วยเลยสักครั้งเดียว

แกร็ก!!!!

“หืออ!! ทำไมมืดจัง ฟ้าคะ......”

 

“Happy birthday to you, Happy birthday to you

Happy birthday Happy birthday

Happy birthday to you.

Happy birthday to you, Happy birthday to you

Happy birthday Happy birthday

Happy birthday to you.”

 

 

ยังไม่ทันที่ดินจะได้เอ่ยเรียกฟ้าครามจนจบ ดินก็ได้ยินเสียงของฟ้าครามร้องเพลง Happy Birthday ออกมาจากห้องแต่งตัว เค้าจึงมองไปยังที่มาของเสียง และก็ได้เห็นแสงสีส้มจากเทียนที่ค่อยๆส่องสว่างออกมาให้ได้เห็นพร้อมกับใบหน้าสวยหวานของคนรักที่สายน้ำบอกว่าไม่ค่อยสบายกำลังร้องเพลงพร้อมกับถือเค้กอยู่ในมือและกำลังเดินมาหาเค้าอยู่

และเมื่อฟ้าครามเดินร้องเพลงมาถึงตรงที่ดินยืนอยู่ ดินเองก็ถึงกับต้องตะลึงตาค้างไปในทันที เพราะชุดที่ฟ้าครามใส่อยู่นั้นมันช่างเชื้อชวนให้เค้าอยากจะกระโดดเข้าไปปล้ำซะเหลือเกิน ตอนที่ฟ้าครามเดินร้องเพลงออกมาเค้าเองก็ไม่ทันได้สังเกตเพราะมัวแต่มองใบหน้าสวยและริมฝีปากที่ขยับเวลาร้องเพลงให้กับเค้าอยู่บวกกับในห้องที่มันมืดมากด้วย

“สุขสันต์วันเกิดนะครับที่รักของฟ้า พี่ดินอธิษฐานแล้วก็เป่าเค้กก่อนนะครับ” ฟ้าครามพูดออกมาด้วยความเขินอาย เพราะว่าดินนั้นไม่ยอมละสายตาไปจากเรือนร่างของเค้าเลย แม้ว่ามันจะเห็นไม่ชัดก็ตามแต่เค้าก็ยังอายอยู่ดี

“คะ ครับ เป่าครับเป่า” ดินที่ได้ยินฟ้าครามบอกก็รีบดึงสติของตัวเองกลับมา และพนมมือขึ้นมาพร้อมกับตั้งจิตตั้งใจอธิษฐาน

‘ขอให้ลูกและคนรักได้อยู่ครองสุขและรักกันตลอดไป อย่าได้มีสิ่งใดมาพรากลูกทั้งสองไปจากกันได้เลย สาธุ’

ฟู่วว!! พรึ่บ!!

หมับ!!

พอดินเป่าเทียนดับไปแล้ว ฟ้าครามก็รีบวางเค้กลงพี่พื้นอย่างรวดเร็วพร้อมกับเดินเข้ามากอดดินเอาไว้จนแน่น

“พี่ดินอย่างเพิ่งเปิดไฟนะครับฟ้าอาย ฟ้าขอเตรียมตัวเตรียมใจก่อนนะครับ” ฟ้าครามบอกดินออกมาในความมืด

“นี่ใช่ของขวัญวันเกิดที่ฟ้าบอกจะให้พี่รึเปล่าครับ หืมม” ดินถามฟ้าครามออกมาพร้อมกับซุกไซร้จมูกคมลงไปที่ซอกคอของฟ้าครามอย่างไม่อาจห้ามใจได้อยู่ นี่ขนาดเค้าเห็นเรือนร่างสวยผ่านความมืดยังขนาดนี้ถ้าได้เห็นตอนเปิดไฟจะขนาดไหนกันเชียว

“ใช่ครับ ฟ้าอยากให้ตัวเองเป็นของขวัญวันเกิดให้กับพี่ดินจะได้มั้ยครับ พี่ดินยินดีที่จะรับมันไว้รึเปล่าครับ” ฟ้าครามพูดอ้อมแอ้มออกมาไม่เต็มเสียงมากนัก

“ยินดีครับพี่ยินดีมาก ขอบคุณนะครับที่ทำเพื่อพี่ขนาดนี้ พี่รักฟ้าที่สุดเลยครับ” ดินพูดออกมาด้วยน้ำเสียงที่แหบพร่า

“อ่าส์~ ฟ้าครับนี่มันจะเกินไปแล้วนะครับ ฟ้าจะทำให้พี่คลั่งฟ้าจนตายเลยรึไงครับ หืมม” ดินพูดออกมา เมื่อเค้าใช้ฝ่ามือลูบไล้ไปทั่วเรือนร่างที่เค้าหลงใหลแต่กลับพบว่าเรือนร่างของคนรักของเค้านั้นแทบจะไม่มีอะไรห่อหุ้มเอาไว้เลย มือทั้งสองของดินลูบไล้ลงไปจนถึงสะโพกมนและสองก้อนกลมเด้งที่ไม่มีอะไรปกปิดเอาไว้เลยเหมือนกับว่าคนรักของเค้านั้นใส่จีสตริงอยู่

“อื้ออ พี่ดิน ฟะ ฟ้า อ่าส์~” ฟ้าครามถึงกับขนลุกเมื่อดินทั้งซุกไซร้ทั้งขบเม้มลงมาที่ซอกคอของตัวเอง และไหนจะยังมือที่ยังลูบไล้ไปทั่วทั้งตัวของเค้าและบีบขยำอยู่ที่ก้นของเค้าอีกด้วย

“ฟ้าทำไมเหรอครับคนดี บอกพี่ได้มั้ยครับ” ยิ่งได้ยินเสียงของฟ้าครามครางออกมาก็ยิ่งทำให้ดินแทบจะอดใจเอาไว้ไม่อยู่ ถึงแม้ว่าทั้งคู่จะยังคงอยู่ในความมืดแต่มันก็ดูเร้าใจและตื่นเต้นไปอีกแบบ

“ฟะ ฟ้า เสียว อ๊ะ อ๊าส์ พะ พี่ดิน” ฟ้าครามร้องครางออกมาเมื่อดินบดเบียดความเป็นชายของตัวเองที่มันเริ่มแข็งเข้าหาฟ้าคราม

“ซี๊ดด อ่าส์ พี่เปิดไฟได้รึยังครับคนดี พี่อยากเห็นฟ้าจะแย่แล้วครับ” ดินพยายามพูดเกลี้ยกล่อมฟ้าครามด้วยน้ำเสียงที่ออดอ้อน เพราะเท่าที่เค้าเห็นชุดที่คนรักใส่อยู่นั้นคงจะไม่ธรรมดาเป็นแน่ ขนาดเค้าเห็นแค่ในที่มืดน้องชายของเค้ามันปวดหนึบขึ้นมาแล้วทันที

ของขวัญวันเกิดของเค้าในปีนี้มันช่างวิเศษอะไรเช่นนี้ นี่ก็คงจะไม่พ้นฝีมือใครไปไม่ได้นอกเสียจากน้องชายสุดที่รักของเค้าอย่างสายน้ำนั่นเอง เห็นทีจะต้องตบรางวัลให้กับน้องชายสุดที่รักอย่างงามแล้วกระมัง

“ฟ้าอายครับ ฟ้าไม่มั่นใจว่าพี่ดินจะชอบ” ฟ้าครามพูดพร้อมกับซบหน้าลงไปที่อกของดินในความมืด

“ไม่เห็นมีอะไรน่าอายเลยครับ ฟ้าของพี่สวยออกจะตายไป พี่อยากเห็นใจจะขาดอยู่แล้ว นะครับคนดีพี่ขอนะครับ” ดินพูดออกไปแต่มือก็ยังคงลูบไล้ไปมาอยู่ที่เรือนร่างเนียนนุ่มไม่หยุด พร้อมกับค่อยๆพาฟ้าครามขยับเดินไปยังสวิตซ์ไฟทีละน้อยไปด้วย

ฟ้าครามเองเมื่อพอนึกถึงคำพูดของสายน้ำขึ้นมาได้ ก็ตกลงและพยักหน้าให้กับดินทั้งที่ยังคงซบอยู่อกแกร่งอยู่ด้วยความเขินอาย

“ขอบคุณนะครับคนดี จุ๊บ!” ดินเมื่อได้รับอนุญาตให้เปิดไฟได้แล้วก็ยิ้มออกมาทันทีและกดจูบไปที่กลุ่มผมนุ่มหอม ก่อนที่จะยื่นมือไปค่อยๆคลำหาสวิตซ์ไฟ

แป๊ก!!!

พรึ่บ!!!

 

ตัดฉับ ​

 

✂️✂️✂️✂️✂️✂️✂️✂️✂️✂️✂️✂️