“ปิดเทอมนี้พวกเราไปเที่ยวที่รีสอร์ตบ้านพี่วาริกันดีมั้ยครับ” ระหว่างที่ทุกคนกำลังนั่งพักการติวกันอยู่ ข้าวปั้นก็เป็นคนพูดชวนทุกคนขึ้นมา เพราะเค้าได้ยินสายน้ำและเบลพูดถึงกันบ่อยๆ รวมทั้งภาพถ่ายที่ปรากฏอยู่ในเพจของมหา'ลัยด้วย นั่นจึงทำให้เค้าอยากไปเอามากๆเลยทีเดียว

“ดีเหมือนกันนะครับ ทุกคนจะได้ไปเที่ยวพักผ่อนกันด้วย นะครับพี่กาย น้องอยากไปช่วยคนงานที่สวนเก็บส้มอีก” สายน้ำรีบพูดสนับสนุนและหันมาอ้อนวายุทันที

“หึๆ เอาสิครับจะไปวันไหนก็บอกพี่อีกทีแล้วกันพี่จะได้รีบเคลียร์งาน” พูดจบวายุก็หันไปมองหน้าเพื่อนๆของตัวเองที่นั่งอยู่ ทุกคนก็ต่างพากันพยักหน้าตอบรับวายุเป็นอันเข้าใจกันตามนี้

วันนี้เป็นวันหยุดและเป็นวันที่ทุกคนได้มาอยู่รวมกันอย่างพร้อมหน้าพร้อมตา เพราะวันนี้ทุกคนมารวมตัวกันติวหนังสือ เนื่องจากวันจันทร์ที่จะถึงนี้เริ่มที่จะสอบปลายภาคกันแล้ว และนี่ยังเป็นครั้งแรกของนุ่นและไออุ่นอีกด้วยที่ได้มาที่บ้านของวายุและสายน้ำ

“แล้วงานหมั้นมึงเตรียมไปถึงไหนแล้ววะ” ไฟถามดินขึ้นระหว่างที่นั่งคุยกันอยู่

“ก็เกือบจะพร้อมหมดแล้ว คงเหลือแค่งานจุกจิกที่แม่กูกับแม่ของฟ้าต้องดูแล้วก็เก็บรายละเอียดกัน” ดินพูดออกมาในท่าทีที่สบายๆพร้อมกับใช้นิ้วมือสางผมของฟ้าครามที่นั่งอยู่ตรงหว่างขาของตัวเองเล่นไปด้วย

งานหมั้นของดินและฟ้าครามค่อนข้างที่จะล่าช้ามาหลายเดือนเลยทีเดียว เพราะพระที่แม่ของดินนับถือนั้นท่านบอกว่ายังไม่มีฤกษ์ดีใกล้ๆ ทั้งคู่จึงรอจนมาได้ฤกษ์ที่จะถึงในอีกสามอาทิตย์ข้างหน้านี่เอง

“น้ำจ๋า เบลว่าวันนี้เราพอกันแค่นี้ก่อนได้มั้ยอ่ะ เบลสมองจะระเบิดตายอยู่แล้วเนี่ย” หลังจากที่นั่งติวกันมาได้สามชั่วโมงแล้วเบลก็เอ่ยขอสายน้ำซึ่งเป็นคนติวขึ้นมาด้วยท่าทีที่หมดแรงเต็มที พร้อมทั้งยังลุกขึ้นไปนั่งและซบไปที่อกของเหนืออีกด้วย

“หึๆ มันขนาดนั้นเลยเหรอคะ หืมม จุ๊บ!” เหนือพูดแซวขึ้นยิ้มๆและก้มลงไปจูบที่ผมของเบล เบลก็ได้แต่พยักหน้าขึ้นลงอย่างช้าๆ

“งั้นวันนี้พอแค่นี้ก่อนก็ได้ เรายังเหลือเวลาอีกตั้งสองวัน” สายน้ำบอกออกมายิ้มๆเพราะว่าพวกเค้านั้นจะเริ่มสอบกันวันอังคารไม่เหมือนกลุ่มของวาริและข้าวปั้นที่จะเริ่มสอบกันในวันจันทร์ที่จะถึงนี้แล้ว

“เฮ้อ! ค่อยยังชั่ว” พอสายน้ำพูดจบออกัสก็ถึงกับโยนปากกาทิ้งทันที และเอนตัวลงนอนราบไปกับพื้นทันที

“เมียครับขึ้นมานั่งข้างบนดีๆครับมา” ไฟที่เห็นว่ากางเกงขาสั้นที่ออกัสใส่อยู่นั้นมันร่นขึ้นมา เจ้าตัวก็เลยรีบเรียกเมียตัวน้อยให้ขึ้นมานั่งด้วยกันทันที ถึงคนที่อยู่ในนี้ทั้งหมดจะเป็นคนกันเองและถึงจะไม่มีใครคิดอะไรก็ตามทีแต่เค้าก็อดที่จะหวงไม่ได้ ซึ่งพอออกัสได้ยินไฟเรียกเค้าเจ้าตัวก็รีบลุกขึ้นมาทันทีอย่างว่าง่ายและเดินไปหาไฟที่ยื่นมือมารับไว้อยู่ก่อนแล้ว

“เป็นไงบ้างวะไอ้นัท เห็นไอ้อิฐบอกว่ามึงจีบเลขาของมันติดแล้วเหรอวะ” เหนือถามนัทขึ้นมาเมื่อพวกเค้าย้ายออกมานั่งดื่มกันอยู่ข้างนอกตรงสวนน้ำตก

“จีบติดตั้งแต่เดือนแรกแล้ว” นัทตอบออกไปพร้อมกับยักคิ้วส่งไปให้เหนือแบบกวนๆ

“เก่งนี้หว่าอย่างนี้ค่อยสมกับเป็นน้องของพวกกูหน่อย มาเว้ยมาฉลองให้กับคนไม่โสดกันหน่อย” ไฟพูดพร้อมกับชูแก้วเบียร์ขึ้นมา จนทุกคนที่นั่งอยู่ก็ยกแก้วขึ้นมาชนด้วยยิ้มๆ

“แล้วนี่ไอ้อิฐมันหายไปไหนของมันวะ” พอนั่งไปได้สักพักดินก็ถามหารุ่นน้องคนสนิทขึ้นมา เพราะข้างในบ้านจะเหลือแค่กลุ่มของข้าวปั้น วาริ และขนมพายเท่านั้นที่อยู่ด้านในให้หินผาช่วยติวให้อยู่ ส่วน สายน้ำ เบล ออกัส และฟ้าครามต่างก็พากันเข้าครัวเห็นบอกว่าจะทำเมี่ยงก๋วยเตี๋ยวหรืออะไรสักอย่างกินกันนี่แหละ

“มันจะหายไปไหนได้นอกจากไปนั่งเฝ้าแฟนมันติวอยู่นั่นแหละ ไอ้ไนท์ก็อีกตัวไม่รู้ว่ากลัวไอ้พายมันจะหายไปไหนกูเห็นเดี๋ยวมองเดี๋ยวมอง” เหนือพูดถึงรุ่นน้องสองคนให้เพื่อนฟังอย่างอดหมั่นไส้ไม่ได้

“อะไรเฮียนินทาอะไรผม ผมไปเลี้ยงหลานมาต่างหากอย่ามาปรักปรำกันสิ ใช่มั้ยคะน้องของขวัญคนสวยของลุงอิฐ” อิฐที่เดินจับประคองน้องของขวัญออกมาจากบ้านและทันที่จะได้ยินรุ่นพี่พูดถึงตนเองก็รีบค้านขึ้นมาทันที

“แอ๊ๆ” น้องของขวัญพอเห็นหน้าพ่อตัวเองก็ยิ้มจนโชว์ฟันทั้ง 4 ซี่และส่งเสียงร้องออกมาเสียงดังพร้อมกับรีบเดินมาหาวายุ จนอิฐต้องรีบจับไว้แทบไม่ทันเพราะกลัวว่าหลานจะล้มลงไป

ตอนนี้น้องของขวัญเกือบจะครบ 10 เดือนแล้ว และกำลังเริ่มที่จะเกาะและหัดเดินเองได้แล้ว แต่ก็ยังต้องมีคนคอยประคองและช่วยจับอยู่

“คิดถึงพ่อเหรอคะคนสวย หืมม ฟอดๆ” วายุลุกขึ้นไปหาลูกสาวตัวน้อยและอุ้มมาไว้ในอ้อมอกก่อนที่จะหอมแก้มยุ้ยทั้งสองข้างของลูกด้วยความมันเขี้ยว

“เดี๋ยวผมเข้าไปเอานมมาไว้ก่อนนะเพิ่งตื่นยังไม่ได้กินนมเลย” อิฐพูดจบก็เดินเข้าไปในบ้านอีกรอบเพื่อหยิบนมให้หลาน เพราะพอหลานสาวตื่นและล้างหน้าล้างตาเสร็จแล้วเค้าก็แย่งมาจากพี่งามตาเลยทันที

“น้องของขวัญมาหาลุงเหนือเร็วค่ะ ลุงเหนือคิดถึงหนูจังเลย” เหนือยื่นมือทั้งสองข้างออกไปเพื่อรับหลาน น้องของขวัญเองพอเห็นลุงยื่นมือทั้งสองข้างมารับก็รีบโผเข้าหาและยิ้มให้ทันที

“ฟอดๆ อ่าา ชื่นใจจังแก้มใครน๊าห้อมหอม หืมมม” เหนือที่เห็นแก้มยุ้ยของหลานสาวคนสวยก็ยิ่งอดใจไม่ไหวที่จะก้มลงไปฟัดจนน้องของขวัญหัวเราะออกมาไม่หยุดเพราะโดนลุงฟัดทั้งแก้มฟัดทั้งพุง

“กูว่ากูคงจะต้องเตรียมไว้หนวดจริงๆซะแล้วมั้งงานนี้” ไฟพูดขึ้นยิ้มๆพร้อมกับมองหลานสาวที่หัวเราะเอิ๊กอ๊ากอยู่กับเหนือ

“อือ กูก็ว่างั้นแหละว่ะ น้องของขวัญยิ่งโตยิ่งน่ารักน่าเอ็นดูเข้าไปทุกวัน นี่ขนาดยังไม่โตเท่าไหร่ยังฉายแววสวยออกมาซะขนาดนี้เลย” ดินพูดขึ้นมายิ้มๆเพราะหลานสาวของเค้านั้นทั้งผิวพรรณและหน้าตาถอดแบบสายน้ำมาแบบไม่มีผิดเพี้ยนเลยทีเดียว รวมทั้งลักยิ้มบุ๋มสองข้างด้วยแล้วที่แทบจะก็อปพิมพ์เดียวกันมาเลย

“หึๆ” วายุได้แต่หัวเราะในลำคอ เพราะประเด็นของลูกสาวของเค้ากลายเป็นวาระแห่งชาติของลุงๆไปซะแล้ว

พอนั่งคุยกันไปได้สักพักน้องของขวัญที่เล่นกับลุงๆจนเหนื่อยก็ร้องหิวนมขึ้นมา ดินจึงจับหลานให้นอนลงที่ตักและให้หลานได้ถือขวดนมกินเอง ส่วนพวกลุงๆก็คุยกันต่อโดยมีน้องของขวัญคอยหันมองคนนู้นทีคนนี้ทีไปด้วย พอผ่านไปสักพักใหญ่หลานสาวคนสวยของพวกเค้าก็เริ่มที่จะตาปรือขึ้นมาอีกครั้งดินจึงอุ้มไปส่งให้พี่งามตาเอานอน

“ไงมึงติวเสร็จแล้วเหรอวะ” ไฟถามหินผาขึ้นมาเมื่อเห็นเพื่อนเดินออกมาพร้อมกับวาริ ข้าวปั้น และขนมพายและที่จะขาดไม่ได้ก็คือไนท์ที่เดินตามติดขนมพายแจเลย ส่วนนุ่นและไออุ่นขอตัวกลับไปก่อนเพราะว่าจะไปเดินซื้อของกันและจะมาใหม่ในวันพรุ่งนี้เช้า

“อือ เสร็จแล้วเดี๋ยวพรุ่งนี้ค่อยให้น้องๆทวนกันเองอีกรอบ” หินผานั่งลงพร้อมกับจับวาริให้มานั่งที่ตักของตัวเองด้วย ซึ่งวาริก็ขัดขืนเล็กน้อยแต่ด้วยแรงของหินผาที่มีมากกว่าเจ้าตัวจึงต้องยอมนั่งแต่โดยดีด้วยใบหน้าที่แดงขึ้นมาเล็กน้อย ซึ่งทุกคนก็ได้แต่ยิ้มไปให้วาริ เพราะกลุ่มของพวกเค้ามักจะแสดงความรักออกมาอย่างไม่ปิดบังกันจนกลายเป็นความเคยชินไปแล้ว ยิ่งคู่ของวายุและสายน้ำด้วยแล้วนั้นเรียกได้ว่าหมดความเขินอายไปแล้ว

“เมี่ยงก๋วยเตี๋ยวอร่อยๆรสชาติเด็ดมาแล้วค่า” พอผ่านไปสักพักทุกคนได้ยินที่เบลพูด และพร้อมใจกันหันไปมองทันที และทุกสายตาก็ต่างจับจ้องไปที่ถาดที่อยู่ในมือของทั้ง 4 คนพร้อมกับกลืนน้ำลายลงคอดังเอื้อกใหญ่

“หืออ น่ากินมากเลยครับ” วาริมองตามเมี่ยงก๋วยเตี๋ยวที่อยู่ในถาดที่สายน้ำเพิ่งวางลงตรงหน้า พร้อมกับแววตาพราวระยิบระยับ จนหินผาต้องยกมือขึ้นมายีผมของคู่หมั้นความเอ็นดู

“พี่ไม่เคยกินเลยนะครับเนี่ย น้องน้ำเก่งมากเลยนะที่ขยันสรรหาอะไรใหม่ๆมาให้พวกพี่ได้กินอยู่เรื่อยเลย แถมยังอร่อยด้วย” ไฟเอ่ยชมขึ้นมา เพราะตั้งแต่สายน้ำผันตัวไปเป็นคุณแม่ สายน้ำก็หัดทำอาหารมาเรื่อยๆและนับวันฝีมือการทำอาหารของสายน้ำนั้นก็ยิ่งอร่อยขึ้นเรื่อยๆเช่นเดียวกัน แถมยังชอบสรรหาเมนูใหม่ๆมาให้พวกเค้าได้กินกันอีกด้วย

“อย่าเพิ่งชมกันสิครับ ลองกินกันก่อนนะครับว่าถูกปากกันรึเปล่า” พอหลังจากที่เจ้าตัวพูดจบก็แจกถุงมือแบบใสให้กับทุกคน และเริ่มลงมือห่อเมี่ยงก๋วยเตี๋ยวให้ดูเป็นตัวอย่าง

“นี่ครับ เริ่มจากเอาแผ่นก๋วยเตี๋ยวมาวางลงแบบนี้แล้วก็ใส่เครื่องลงไป จากนั้นก็ห่อแล้วก็เหลือช่องไว้หยอดน้ำจิ้มลงไปครับ คำแรกน้องให้พี่กายได้ชิมก่อนใครเพื่อนเลย” สายน้ำเริ่มจากการนำแผ่นก๋วยเตี๋ยวมาวางไว้ที่มือของตัวเอง จากนั้นก็หยิบปลาทู ไข่เจียวหั่นฝอย กุ้งแห้ง ถั่วลิสงที่คั่วแล้ว ตามด้วยผักกุ้ยช่ายและถั่วงอกลวกแล้ว จากนั้นจึงห่อให้เป็นคำ และตักน้ำจิ้มหยอดลงไป ก่อนที่จะหันไปป้อนให้กับวายุ

“อื้มม อร่อยมากเลยครับตัวเล็ก ขอบคุณนะครับ ฟอด!” พอวายุลงมือเคี้ยวก็ยิ้มออกมาและไม่ลืมที่จะเอ่ยชมเมียตัวน้อยขึ้นมาด้วย พร้อมกับกดจมูกคมหอมไปที่แก้มใสของเมีย

พอหลังจากนั้นทุกคนก็เริ่มลงมือกินกันทันที โดยที่ไม่มีใครพูดกับใครเลยเพราะในปากของทุกคนตอนนี้เต็มไปด้วยเมี่ยงก๋วยเตี๋ยวคำโตกันทั้งนั้น

“หื้มม โคตรอิ่มเลยครับ อิ่มจนพี่กินเบียร์ต่อไม่ได้แล้วเนี่ย ขืนน้องน้ำทำของอร่อยๆให้พวกพี่กินกันแบบนี้ทุกวันมีหวังพวกพี่ได้อ้วนเป็นหมูกันแน่เลยครับ” ดินพูดพร้อมกับลูบท้องตัวเองไปมา ซึ่งพอหันไปมองทุกคน ทุกคนก็มีอาการไม่ต่างกันมากนัก

และพอมองไปที่ถาดทั้ง 4 ถาดก็เหลือแต่เพียงเศษซากจนแทบจะมองไม่ออกเลยว่ามันคืออะไร ขนาดว่าสายน้ำนั้นทำมาเยอะเอามากๆ แล้ว เพราะตอนแรกฟ้าครามยังท้วงขึ้นมาเลยว่าจะกินกันหมดเหรอเพราะด้วยความที่มันเยอะมากเลยทีเดียว แต่พอมาดูตอนนี้สิฟ้าครามถึงกับต้องเห็นด้วยกับสายน้ำทันที

“อร่อยมากเลยครับพี่น้ำ น้ำจิ้มก็เปรี้ยวหวานกำลังดีเลย พายเคยไปกินที่ร้านมาครั้งหนึ่งน้ำจิ้มนี่หวานเจี๊ยบเลยครับ ไม่อร่อยเหมือนที่พี่น้ำทำให้กินเลย” ขนมพายพูดพร้อมกับเอนตัวไปพิงไนท์เอาไว้และลูบท้องตัวเองไปมาด้วยความรู้สึกอิ่ม ส่วนไนท์ก็ขยับตัวนั่งดีๆให้ขนมพายได้พิงได้สบายมากขึ้น

“น้ำดีใจนะครับที่ทุกคนชอบกัน จริงๆแล้วก็ช่วยๆกันทำนี่แหละครับ เพียงแต่ว่าทีเด็ดมันอยู่ที่น้ำจิ้มอย่างที่ขนมพายว่า เอาไว้วันหลังน้ำจะทำให้กินกันอีกนะครับ มันทำง่ายไม่ได้ยากอะไร” สายน้ำพูดขึ้นมายิ้มๆ

“ว่างๆมึงก็พาแฟนมึงมาเที่ยวบ้างสิวะหรือไม่ก็พรุ่งนี้ก็ได้ จะได้รู้จักกันเอาไว้ เผื่อมีอะไรจะได้ช่วยเหลือกัน เห็นไอ้อิฐบอกว่าแฟนมึงเหลือตัวคนเดียวไม่มีญาติพี่น้องที่ไหนแล้ว” ไฟที่เห็นนัทมองไปที่ขนมพายและไนท์ก็เอ่ยขึ้น เพราะนัทคงจะคิดถึงแฟนของตัวเองอยู่เหมือนกันดูจากสายตาที่ดูนิ่งและเศร้าลงผิดปกติ

รุ่นน้องของเค้าคนนี้เป็นคนไม่ค่อยพูดค่อยจาเท่าไหร่หรือบางทีอาจจะพูดน้อยกว่าเพื่อนของเค้าอย่างวายุด้วยซ้ำไป บางครั้งก็จะพูดเมื่อถูกพวกเค้าถามเท่านั้นเอง พวกเค้ารู้ว่านัทคงจะไม่กล้าพาใครมาที่บ้านของพวกเค้าสุ่มสี่สุ่มห้าหากไม่ได้รับอนุญาตซะก่อน และถ้าจะรอให้มันเอ่ยขออนุญาตเหมือนขนมพายล่ะก็คงจะไม่มีวันนั้นเป็นแน่

“ไว้ผมจะลองโทรชวนดู แต่ถ้าพรุ่งนี้พี่นพมาผมจะไลน์มาบอกกับพวกพี่ๆไว้ก่อนแล้วกัน” นัทพูดออกมายิ้มๆอย่างขอบใจ เค้าคงไม่กล้าพาใครมาที่นี่โดยพลการเพราะรุ่นพี่ของเค้านั้นค่อนข้างที่จะหวงพื้นที่ส่วนตัวกันทุกคน แต่ถ้าลองได้คบหากับใครแล้วล่ะก็ รุ่นพี่ของเค้าทุกคนนั้นก็เต็มที่และจริงใจกับทุกคนด้วยเช่นเดียวกัน ตัวเค้าเองก็อยากที่จะให้แฟนของตัวเองได้รู้สึกและสัมผัสกับความอบอุ่นแบบนี้บ้างเหมือนกัน

หลังจากนั้นทุกคนก็นั่งคุยกันต่อด้วยเรื่องสัพเพเหระทั่วๆไปเรื่อยๆ และพอได้เวลาต่างคนก็ต่างแยกย้ายกันกลับบ้านและเข้าห้องใครห้องมัน โดยที่หินผาและวารินั้นค้างที่บ้านของวายุ เช่นเดียวกันกับเหนือและเบล ส่วนไนท์ก็ขับรถไปส่งขนมพายที่บ้านเหมือนเช่นทุกครั้ง

ทางด้านนัทเองก็ขับรถกลับคอนโดของตัวเองด้วยสีหน้าที่ยิ้มและแววตาที่เต็มไปด้วยประกายแวววาว เมื่อนึกถึงคำพูดของไฟขึ้นมาโดยที่มีวายุ ดิน เหนือ และหินผาคอยพยักหน้าเห็นด้วยอยู่ แค่นี้หัวใจเค้าก็รู้สึกชุ่มชื่นขึ้นมาแล้ว อย่างน้อยพี่นพของเค้าก็จะได้มีเพื่อนคุยและไม่ต้องรู้สึกโดดเดี่ยวอย่างที่ผ่านมาอีก

…

“ปั้นขอไปอาบน้ำก่อนนะครับพี่อิฐ เหนียวตัวม้ากกก” ข้าวปั้นพูดลากเสียงยาวจนอิฐหัวเราะออกมา

“หึๆ มันมากขนาดนั้นเลยเหรอครับ ไหนมาให้พี่พิสูจน์ทีสิครับ” อิฐพูดพร้อมกับขวักมือเรียกแฟนเด็กของตัวเองให้เดินมาหา

“อ๊ะๆ จะหลอกแตะอั๋งเค้าล่ะสิไม่ว่า ไม่หลงกลหรอกนะ ไม่อาบน้ำดีกว่า แบร่ ฮ่าๆๆ” ข้าวปั้นพูดออกมายิ้มๆพร้อมกับยกมือขึ้นมาชี้ตรงไปที่หน้าของอิฐอย่างรู้ทัน และยังหันมาทำท่าแลบลิ้นปลิ้นตาใส่อิฐก่อนที่เจ้าตัวจะเดินหัวเราะหายไปในห้องน้ำ

“หึๆ เด็กแสบ นับวันจะยิ่งแสบขึ้นเรื่อยๆ” อิฐส่ายหัวไปมาเล็กน้อยพร้อมกับบ่นออกมายิ้มๆอยู่คนเดียว

“พี่อิฐครับ ปั้นอาบเสร็จแล้วพี่อิฐไปอาบต่อเร็วเดี๋ยวจะได้มานอนดูหนังกับปั้น” พอข้าวปั้นอาบน้ำเสร็จก็เดินมาบอกกับอิฐที่นั่งดูงานอยู่ที่โซฟาทันที

“แป๊บหนึ่งนะครับ พี่ขอดูงานที่พี่นพส่งมาให้ก่อน ปั้นไปนอนดูคนเดียวก่อนได้มั้ยครับ แล้วเดี๋ยวพอพี่ดูงานแล้วก็อาบน้ำเสร็จแล้วพี่จะไปนอนดูเป็นเพื่อนนะครับเด็กดี” อิฐเงยหน้าขึ้นมาจากจอแมคบุ๊คและบอกกับข้าวปั้น

“ได้ครับ เดี๋ยวปั้นไปดูหนังรอนะครับ แต่พี่อิฐก็ไม่ต้องรีบนะครับปั้นรอได้ พี่อิฐทำงานของตัวเองให้เรียบร้อยก่อนก็ได้ ฟอด!” พูดจบข้าวปั้นก็ก้มลงมาหอมแก้มของอิฐ พร้อมกับหันแก้มของตัวเองมาให้อิฐหอมด้วยเช่นกัน

อิฐมองตามข้าวปั้นไปอย่างยิ้มๆเพราะถึงแม้ข้าวปั้นจะยังดูเด็กอยู่มาก แต่แฟนเด็กของเค้าคนนี้ก็เข้าใจเค้าทุกอย่างที่เค้าขอหรือพูดออกไปโดยไม่เคยงอแงให้เค้าต้องหนักใจเลย และยิ่งนับวันข้าวปั้นก็ยิ่งทำให้เค้ารักตกหลุมรักมากขึ้นในทุกๆวันซ้ำแล้วซ้ำอีก

นับจากวันที่เค้าและข้าวปั้นตกลงคบกันเป็นแฟนนี่ก็ผ่านมาได้ 9 เดือนแล้ว แรกๆ พวกเค้าทั้งสองคนอาจจะมีทะเลาะกันและไม่เข้าใจกันบ้างตามประสาคนสองคนที่ต้องมาอยู่ด้วยกัน แต่พอนานวันเข้าเค้าทั้งสองคนก็ค่อยๆปรับตัวเข้าหากันเรื่อยๆ โดยมีที่ปรึกษากิตติมศักดิ์อย่างสายน้ำและพี่ๆทุกๆคนคอยช่วยเหลือและให้คำปรึกษา

“พี่อิฐมองปั้นอยู่แบบนี้แล้วอย่างนี้เมื่อไหร่งานพี่อิฐจะเสร็จล่ะครับ” ข้าวปั้นที่เสร็จจากการเช็ดผมที่เปียกจนแห้งแล้วและทาครีมทาแป้งเรียบร้อยแล้ว แต่พอหันมาก็พบว่าอิฐนั้นกำลังมองมาที่ตนเองอยู่จึงเอ่ยทักออกไป

“อ๋อ ครับๆทำงานเดี๋ยวนี้ล่ะครับ” อิฐพอได้ยินที่ข้าวปั้นทักขึ้นมาก็รีบหันมาทำงานของตัวเองต่อทันที โดยมีข้าวปั้นที่แอบหัวเราะอยู่ ทำไมเค้าจะไม่รู้ว่าอิฐมองเค้าอยู่แทบจะตลอดเวลา ‘ทำยังไงได้ล่ะก็คนมันน่ารักนี่เน๊าะ’ ข้าวปั้นได้แต่คิดอยู่คนเดียวในใจก่อนที่จะคลานขึ้นเตียงไปด้วยรอยยิ้มที่มีอยู่บนใบหน้าหวานตลอด

“ฟอดๆ อ่าา ชื่นใจจัง แก้มใครครับเนี่ยทั้งนุ่มทั้งหอมเลย” เมื่ออิฐตอบเมลกลับไปให้เลขาของตัวเองเรียบร้อยแล้วก็ไปอาบน้ำต่อทันที ก่อนที่จะขึ้นมานอนกอดข้าวปั้นเอาไว้และหอมแก้มแฟนเด็กไปสองฟอดใหญ่ พร้อมทั้งยังเอ่ยชมอย่างต้องการเอาใจที่เค้ามาช้าจนหนังเล่นไปได้จะครึ่งเรื่องแล้ว

“คิ๊กๆ แฟนพี่อิฐคนนี้ไงครับ ฟอด!” ข้าวปั้นพูดออกมาอย่างขำๆและหอมแก้มอิฐกลับไปด้วยเหมือนกัน เมื่อก่อนข้าวปั้นก็ไม่กล้าที่จะเป็นฝ่ายหอมแก้มของอิฐก่อนหรอก แต่เค้าเห็นรุ่นพี่อย่างสายน้ำทำและมันดูน่ารักดีเค้าเลยลองทำบ้าง ซึ่งนั่นก็ทำให้เค้าค้นพบว่าแก้มของอิฐนั้นหอมมากเลยทีเดียว กลายเป็นว่าเป็นเค้าเองที่ติดการแสดงความรักแบบนี้ไปแล้ว

“ปั้นครับ” ระหว่างที่กำลังดูหนังกันอยู่ จู่ๆอิฐก็เรียกข้าวปั้นขึ้นมา

“ครับพี่อิฐ” ข้าวปั้นขานรับอิฐออกไป แต่ตายังคงจ้องมองไปที่จอทีวีจอใหญ่ด้านหน้าอยู่

“ปั้นรู้มั้ยครับว่าวันเกิดพี่วันไหนเดือนไหนครับ” อิฐถามข้าวปั้นออกมาอย่างลุ้นๆ เพราะเค้าไม่เคยบอกกับข้าวปั้นเลย แต่วันเกิดของข้าวปั้นนั้นเค้าแอบดูจากบัตรประชาชนของน้องแล้ว

“รู้สิครับ พี่อิฐก็รู้ว่าปั้นเนี่ยเป็น FC ตัวยงของพี่อิฐเลยนะครับ” ข้าวปั้นตอบออกไป เพราะอีกสองเดือนข้างหน้าวันที่ 29 นั้นคือวันเกิดของแฟนเค้านั่นเอง

“แล้วปั้นคิดเอาไว้รึยังครับว่าจะให้อะไรเป็นของขวัญวันเกิดพี่” อิฐยังคงถามออกไปอีกจนข้าวปั้นต้องยอมละสายตาจากหน้าจอและเงยหน้าขึ้นมาจากอกของอิฐอย่างสงสัย

“พี่อิฐอยากได้อะไรเป็นพิเศษรึเปล่าครับ ปั้นจะได้เตรียมและหาดูให้ แต่มันก็จะไม่เซอร์ไพรส์น่ะสิ” ข้าวปั้นถามออกไปอย่างซื่อๆ เพราะคิดว่าที่อิฐถามคงเป็นเพราะเจ้าตัวคงอยากได้อะไรเป็นพิเศษจากเค้านั่นเอง แต่ประโยคหลังก็อดที่จะบ่นกับตัวเองไม่ได้เหมือนกัน

“พี่ไม่ได้อยากได้อะไรเป็นพิเศษหรอกครับ พี่แค่ถามดูก็เท่านั้นเอง พี่ไม่อยากให้ปั้นต้องคิดมากเรื่องของขวัญของพี่น่ะครับ แต่ถ้าปั้นยังคิดไม่ออกปั้นลองไปปรึกษากับน้ำหรือไม่ก็กัสดูก็ได้นะครับสองรายนั้นเค้าชอบมีไอเดียอะไรแปลกๆ” อิฐพูดพร้อมกับพยายามที่จะกลั้นยิ้มและข่มอารมณ์ความตื่นเต้นของตัวเองเอาไว้

เพราะวันนี้ตอนที่เค้าไปรับน้องของขวัญลงมาจากข้างบน เค้าเผอิญไปได้ยินสายน้ำและออกัสพูดแซวฟ้าคราม ถึงเรื่องของขวัญวันเกิดที่ฟ้าครามให้กับดินที่ผ่านมาเมื่อสองเดือนที่แล้ว เลยทำให้เค้าได้รู้ว่าดินนั้นได้ของขวัญวันเกิดเป็นกวางน้อยจากเมียตัวเอง โดยไอเดียนี้มีสายน้ำเป็นตัวตั้งตัวตีและมีออกัสเป็นคนช่วยกันคิดไอเดียอีกที เค้าจึงมีความคิดที่อยากจะได้ของขวัญวันเกิดอย่างเฮียไฟ เฮียวายุ และเฮียดินบ้าง มันคงจะตื่นเต้นและมีความสุขน่าดูเลยทีเดียว

“อืมม อย่างนั้นเหรอครับ แต่ว่าปั้นมีคิดไว้แล้วว่าอยากจะให้อะไรพี่อิฐ รับรองพี่อิฐจะต้องเซอร์ไพรส์แล้วก็ชอบอย่างแน่นอนเลยล่ะครับ พี่อิฐเชื่อฝีมือข้าวปั้นคนนี้ได้เลยครับ รับรองว่าปั้นจะไม่ทำให้พี่อิฐต้องผิดหวังอย่างแน่นอน” ข้าวปั้นพูดออกมาพร้อมกับทำหน้าทำตาว่ามั่นใจมาก

อิฐเองพอได้ยินแฟนเด็กพูดออกมาอย่างนั้น เจ้าตัวถึงกับต้องแอบลอบถอนหายใจออกมาเบาๆที่แฟนเด็กไม่ยอมหลงกลแผนของเค้า ‘เอาวะไอ้อิฐวันเกิดปีหน้ายังมีน่า’ อิฐได้แต่คิดคร่ำครวญอยู่ในใจคนเดียว