หมับ!!

“ชอบที่นี่มั้ยครับ ฟอด!” ดินถามฟ้าครามเมื่อเค้าเดินเข้าไปสวมกอดทางด้านหลังพร้อมกับหอมแก้มนุ่มของแฟนตัวเองไปฟอดใหญ่

ตอนนี้ทั้งคู่เข้ามาที่ห้องพักกันแล้วส่วนคนอื่นๆก็แยกย้ายกันไปพักผ่อนเนื่องจากเมื่อยจากการเดินทาง รอบนี้พวกเค้านอนแยกห้องใครห้องมันไม่ได้พักที่วิลล่าเหมือนอย่างรอบก่อน

“ชอบมากเลยครับแล้วก็สวยมากด้วยแถมบรรยากาศยังดีอีก” ฟ้าครามหันมาบอกกับดินยิ้มๆ เค้าเคยมาที่ปราณบุรีหลายครั้งแล้วแต่ไม่เคยมาพักที่นี่ และไม่คิดว่าที่ปราณบุรีจะมีที่พักสวยขนาดนี้ด้วย

“สวยยังไงก็คงไม่เท่ากับคนตรงหน้าของพี่ตรงนี้แน่นอนครับ พี่ดีใจนะครับที่ฟ้าชอบ จุ๊บ!” ดินพูดจบก็กดริมฝีปากลงไปแนบกับริมฝีปากบางของอีกคนเอาไว้โดยไม่ยอมถอนออกมา

ดินค่อยๆละเลียดขบเม้มริมฝีปากล่างของอีกคนเบาๆ มันเต็มไปด้วยความอ่อนหวานและอ่อนโยน จนฟ้าครามต้องยกมือขึ้นมาดึงชายอีกคนไว้เพื่อประคองตัวเอง

ฟ้าครามเองก็ให้ความร่วมมือเป็นอย่างดีโดยการเผยอปากของตัวเองออกเล็กน้อยเพื่อให้คนพี่ได้เข้ามาฉกชิมความหวานด้านใน

“อ่าส์ ทำไมแฟนพี่น่ารักแบบนี้ล่ะครับ” ดินพูดขณะที่ริมฝีปากของทั้งคู่ยังคงชิดติดกันอยู่ ฟ้าครามเองก็ได้แต่ยิ้มรับด้วยความเขินอาย เพราะตัวเค้าเองก็ต้องการสัมผัสนี้ไม่แพ้อีกคนเหมือนกัน

ตลอดสองเดือนที่คบกันมาดินเป็นสุภาพบุรุษและให้เกียรติกับเค้าเสมอมาถึงแม้ว่าเค้าจะเป็นผู้ชายก็ตามที จะมีอย่างมากก็แค่กอดและหอมเพียงเท่านั้น และนี่ก็เป็นครั้งแรกที่เค้าทั้งสองคนได้จูบกัน

ดินค่อยๆสอดลิ้นร้อนให้ได้เข้าไปฉกชิมความหวานด้านในโพรงปากของฟ้าครามอีกครั้ง โดยที่ฟ้าครามเองก็ให้ความร่วมมืออย่างดีโดยการเกี่ยวตวัดหยอกล้อให้ลิ้นใหญ่ได้ไล่ต้อน ถึงแม้มันจะดูเงอะๆงะๆบ้างก็ตามที แต่ก็ทำให้ดินยิ้มออกมาอย่างพอใจ เพราะนั่นหมายความว่าจูบแรกนี้เป็นของเค้าแค่เพียงคนเดียวเท่านั้น

หลังจากที่ทั้งคู่ต่างได้ชิมความหวานของกันและกันจนเป็นที่พอใจแล้ว จมูกคมก็ค่อยๆเลื่อนลงมาซุกไซร้และดอมดมอยู่ที่ซอกคอหอมของอีกคน ดินใช้ริมฝีปากขบเม้มไปที่ซอกคอของฟ้าครามเบาๆ เค้าไม่อยากให้เนื้อผิวนุ่มละเอียดนี้ต้องเป็นรอย เค้าอยากที่จะเห็นผิวของน้องใสและเนียนอย่างนี้ตลอดไป

“อ๊ะ อ่าส์ พี่ดินครับ” ฟ้าครามส่งเสียงร้องครางออกมาอย่างไม่อาจห้ามอยู่ มือเล็กกำจิกอยู่ที่เสื้อด้านหลังของดินจนแน่นด้วยความเสียว

“หืมม ว่ายังครับคนดีของพี่” ดินพูดพร้อมกับอุ้มตัวฟ้าครามขึ้นมาและเดินไปที่เตียง เค้าวางร่างบางลงบนเตียงอย่างเบามือ ราวกับว่าต้องการถนุถนอมร่างนี้ไว้ให้ดีที่สุด

“ดะ เดี๋ยวก่อนครับ” ฟ้าครามใช้มือยันหน้าอกของดินเอาไว้เมื่อเห็นว่าอีกคนกำลังจะก้มมาจูบเค้าอีกรอบ เค้าลืมไปว่านี่มันเพิ่งจะบ่ายโมงเท่านั้นเอง

“ทำไมล่ะครับ หืมม” ดินพูดถามพร้อมกับใช้นิ้วเกลี่ยเล่นที่ริมฝีปากร่างของคนใต้ร่าง จนฟ้าครามเผลอเผยอปากรับนิ้วเรียวนั้นเข้าไปในช่องปากราวกับว่าต้องมนต์สะกดของอีกคน

“อ่าส์ จะเซ็กซี่ไปแล้วนะครับคนดีของพี่” ดินร้องครางออกมาเมื่อลิ้มนุ่มของอีกคนค่อยๆเกี่ยวตวัดและดูดนิ้วของเค้าเล่น

“จะทำให้พี่หลงไปถึงไหนครับ แค่นี้พี่ก็หาทางออกไม่เจอแล้ว ไปหัดทำแบบนี้มาจากไหนกันครับ อ่าส์” เวลานี้เค้ารู้สึกว่าแฟนของเค้านั้นเซ็กซี่มากเมื่อยามที่ปากของอีกคนเผยออ้าออกและใช้ลิ้นเล็กเกี่ยวตวัดไล่เลียไปมาอยู่ที่ปลายนิ้วของเค้า

ฟ้าครามยิ้มพอใจที่ทำให้อีกคนพอใจได้ เค้าเคยดูหนังอย่างว่ามาบ้างตอนที่เรียนอยู่เพราะเพื่อนๆพากันดูตามแบบฉบับเด็กหัวนอกที่ถือเรื่องเซ็กส์เป็นเรื่องปกติและเป็นเรื่องธรรมชาติของมนุษย์

“ฟ้ายั่วพี่เกินไปแล้วนะครับ” ดินที่ชักจะทนความยั่วของแฟนตัวเองไม่ไหวพูดขึ้นมา เค้าก้มลงไปจูบที่ปากของคนรักอีกครั้ง ครั้งนี้มันเต็มไปด้วยความต้องการแต่ยังแฝงไปด้วยความอ่อนโยนอยู่

จ๊วบ~ จ๊วบ~

เสียงจูบอย่างดูดดื่มของคนทั้งคู่ดังไปทั่วห้อง จนอุณหภูมิภายในห้องเริ่มที่จะร้อนขึ้นมา โดยที่แอร์คอนดิชั่นก็ไม่สามารถช่วยให้อารมณ์ของทั้งคู่เย็นลงได้แล้วในตอนนี้

ดินค่อยๆลดมือลงมาเพื่อถอดเสื้อของฟ้าครามออกเค้าค่อยๆปลดกระดุมออกทีละเม็ดโดยที่อีกฝ่ายยังไม่ทันได้รู้สึกตัวเลยด้วยซ้ำไป

จมูกคมและปากทำหน้าที่สัมพันธ์กันได้อย่างดีเยี่ยม ดินทั้งซุกไซร้และไล่ขบเม้มอยู่ที่ซอกคอ โดยที่ฟ้าครามก็แหงนหน้าเปิดรับและให้ความร่วมมือเป็นอย่างดี

“อ๊าส์ พี่ดิน ดะ เดี๋ยวครับ อื้อ” ฟ้าครามที่เริ่มได้สติเพราะตอนนี้ยังเพิ่งจะช่วงบ่ายก็ร้องเรียกอีกคนด้วยเสียงที่ไม่คงที่มากนัก

“หือ ครับ” ดินที่ยังคงทำหน้าที่ของตัวเองอยู่ เค้าไล่ขบเม้มจากไหปลาร้าลงมาจนถึงเม็ดตุ่มไตสีสวย

“อ๊ะ อื้อ มะ มันยังบ่า... อ๊ะ อ๊าส์” ฟ้าครามร้องออกมาทันทีที่ยังไม่ทันได้พูดจบ เมื่อดินนั้นระรัวลิ้นไปที่ยอดอกสีสวยจนเค้าตั้งตัวไม่ทันกับความเสียวที่อีกคนนั้นมอบให้ แต่แล้ว............

อ๊อด! อ๊อด!

“ไอ้ดินโว้ย” และก็เป็นเหนือที่มากดออดเรียกดินอยู่หน้าห้อง

“อื้อ พะ พี่ดินครับ พี่ นะ เหนือ” ฟ้าครามพยายามดันหัวของอีกคนให้ออกไปจากหน้าอกของเค้าแต่ดูเหมือนกับว่ามันจะไม่ได้ผลสักเท่าไหร่

“อื้ออ...” ฟ้าครามยกมือขึ้นมาปิดปากของตัวเองเอาไว้เมื่อดินลากลิ้นร้อนลงมาที่แอ่งสะดือและยังคงใช้ลิ้นลากเลียวนสร้างความเสียวให้กับเค้าอยู่อย่างนั้น

อ๊อด! อ๊อด!

“ไอ้ดินโว้ย ถ้ามึงยังไม่เปิดกูจะพังประตูเข้าไปแล้วนะโว้ย” เหนือยังคงยืนกดออดอยู่หน้าห้องไม่ไปไหน นั่นทำให้ดินถึงกับอารมณ์เสียขึ้นมาทันที

“ชิท! อะไรของมันนักหนาวะ เออแป๊บ” ดินสบถออกมาอย่างหัวเสีย และตะโกนบอกเหนือไป

“เดี๋ยวฟ้าเข้าไปแต่งตัวในห้องน้ำก่อนนะครับ จุ๊บ!” ดินก้มลงไปบอกกับคนที่นอนหมดแรงอยู่และจูบลงไปที่ริมฝีปากบางอีกครั้ง ก่อนจะอุ้มร่างบางให้ไปนั่งที่เคาน์เตอร์อ่างล้างหน้าในห้องน้ำ

“พี่รักฟ้านะ รักหมดทุกอย่างที่เป็นฟ้าเลย ฟอด!” ดินพูดพร้อมมองไปที่เม็ดตุ่มไตสีสวยที่เค้าเพิ่งได้ชิมความหวานจากมันมาด้วยดวงตาที่เป็นประกาย

“พี่ดินทะลึ่ง ไปเปิดประตูให้พี่เหนือเลยครับ เดี๋ยวประตูจะได้พังซะก่อนหรอก” ฟ้าครามเมื่อเห็นสายตาของดินกำลังมองมาที่ยอดอกของเค้าก็รีบดึงเสื้อมาปิดทันทีด้วยความเขินอาย

“หึๆ ครับ” พอดินเดินออกไปจากห้องน้ำแล้ว ฟ้าครามก็ถึงกับถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่ นี่เค้าทำอะไรลงไปเนี่ย เป็นเพราะผู้ชายคนนี้แท้ๆเลยที่ทำให้เค้าต้องเป็นคนแบบนี้ ทั้งๆที่ผ่านมาเค้าไม่เคยคิดว่าตัวเองจะร้อนแรงได้ถึงขนาดนี้มาก่อนเลย ยิ่งคิดหน้าใสก็ยิ่งขึ้นสีแดงเข้มขึ้นไปอีก

แกร็ก!!!!

“กว่าจะเปิดได้นะมึง กูกดออดจนออดจะพังอยู่แล้ว นี่อย่าบอกนะว่ามึงกำลังปล้ำน้องฟ้าของมึงอยู่น่ะ” เหนือพูดพร้อมกับใช้สายตาสอดส่องไปทั่วเพื่อหาฟ้าคราม

“ระดับกูไม่มีคำว่าปล้ำเว้ย แล้วนี่มึงมีอะไร” ดินยักคิ้วกลับไปให้เพื่อนแบบกวนๆ และเอ่ยถามขึ้น

“ขี้คุยฉิบหาย พวกกูจะออกไปกินอาหารทะเลกันไอ้วายุเลยให้มาตาม แล้วก็รีบๆ ตามไปล่ะเหลือแค่คู่มึงอยู่คู่เดียวเนี่ยแหละ ไอ้ห่ารอให้กลางค่ำกลางคืนก่อนก็ไม่ได้ น้องฟ้าแต่งตัวเรียบร้อยแล้วก็ออกมาได้แล้วนะครับ ไม่ต้องเขินพี่หรอก ฮ่าๆๆ” ก่อนไปเหนือยังไม่วายไปเคาะประตูห้องน้ำและร้องบอกคนข้างในให้ได้อายเล่นอีกรอบ ดินที่ได้ยินเพื่อนแซวเฟนตัวเองก็กระโดดถีบมาที่เพื่อนแทบจะทันที แต่ยังดีที่เหนือยังมีความไวกระโดดหลบได้ทันก่อนที่จะเดินหัวเราะออกไปทิ้งให้ดินได้ด่าตามหลัง

ก๊อก! ก๊อก! ก๊อก!

“ฟ้าครับออกมาได้แล้วครับ ไอ้เหนือมันไปแล้วครับ” ดินเดินไปเคาะประตูห้องน้ำและบอกคนข้างในยิ้มๆ เค้าคิดว่าตอนนี้แฟนเค้าคงต้องหน้าแดงเป็นลูกตำลึงอยู่อย่างแน่นอน

แกร็ก!!

และก็จริงอย่างที่เค้าคิด เพราะพอคนด้านในเปิดประตูออกมาก็พบว่าหน้าของฟ้าครามนั้นแดงมากจนเค้ากลัวว่ามันอาจจะระเบิดทำลายตัวเองในเร็วๆนี้

“หึๆ ไอ้เหนือมันก็พูดเล่นไปอย่างนั้นเองแหละครับ เขินเหรอครับ หืมม” ดินพูดพร้อมกับใช้นิ้วโป้งไล้ไปตามแก้มเนียนใสที่ตอนนี้มันเปลี่ยนเป็นสีแดงระเรื่ออยู่ ‘น่ากัดชะมัด’ ดินได้แต่คิดอยู่ในใจ

“พี่ดินอ่ะ แล้วอย่างนี้ฟ้าจะไปสู้หน้าทุกคนได้ยังไงล่ะครับ” ฟ้าครามพูดพร้อมกับก้าวเข้ามาหาดินและซุกหน้าลงที่อกแกร่ง

“ไม่เป็นไรหรอกครับ มันไม่กล้าล้อต่อหน้าคนอื่นหรอก เรารีบไปกันเถอะครับคนอื่นรอเราอยู่” ฟ้าครามแม้จะยังไม่พร้อมที่จะเผชิญหน้ากับทุกคนในตอนนี้แต่ก็ต้องเดินตามแรงจูงของดินไป เพราะตอนนี้ทุกคนรอเค้าทั้งสองคนอยู่

“อ้าวมาแล้วเหรอวะ กูนึกว่าจะอิ่มแล้วซะอีก” เหนือแซวขึ้นทันทีเมื่อเห็นดินเดินโอบเอวฟ้าครามมา พร้อมกับส่งสายตาล้อๆไปให้คนทั้งคู่

“หุบปากไปเลยมึงอ่ะ” ดินหันไปทำตาเขียวใส่เพื่อนตัวเอง จนเหนือถึงกับต้องหุบปากที่จะแซวต่อทันที เพราะนอกจากดินแล้วเค้ายังโดยเบลหยิกอยู่ที่เอวอีกด้วย

“น้ำว่าเราไปกันเลยดีมั้ยครับ ทุกคนคงจะหิวกันแล้ว” สายน้ำรีบพูดขึ้นทันทีที่เห็นสายตาของเพื่อนฟาดฟันกันอยู่

“ไปครับน้องปั้น กินให้เยอะๆเลยนะนานๆทีจะได้มากินอาหารทะเลสดๆแบบนี้สักที” เป็นออกัสที่เดินคล้องแขนข้าวปั้นออกไป เพราะไฟเห็นว่าข้าวปั้นดูเงียบๆจึงส่งออกัสมาคอยอยู่เป็นเพื่อน เพราะสายน้ำเองก็ต้องดูน้องของขวัญด้วย

สายน้ำปล่อยให้พี่งามตาและพี่น้ำหวานได้พักผ่อนกันอย่างเต็มที่ โดยที่ทั้งสองคนขอไปเดินเล่นตามริมชายหาดและจะหาอะไรกินกันเองพร้อมกับพี่ทับ ซึ่งสายน้ำและวายุเองก็ไม่ได้ขัดอะไร เพราะนานๆทีทุกคนจะได้มาเที่ยวกัน

ข้าวปั้นเดินตามหลังวายุและสายน้ำ เค้ามองไปที่วายุผู้ชายที่ดูนิ่งๆดุๆ ไม่ค่อยพูดค่อยจากับใครพอมาใส่เป้อุ้มเด็กแบบนี้ก็ดูอบอุ่นและน่ารักไปอีกแบบ ส่วนสายน้ำนั้นก็ดูอารมณ์ดีตลอดเวลา ทั้งคู่ดูเหมาะสมกันมาก และพอย้อนกลับมาคิดมองตัวเอง เค้าจะได้มีโอกาสแบบนี้บ้างมั้ยนะ

เพราะเท่าที่เค้ารู้มา วายุและสายน้ำก็เป็นแฟนกันตั้งแต่ตอนที่สายน้ำเพิ่งเข้าปี 1 เหมือนกันกับเค้าและอิฐเหมือนกัน อะไรที่ทำให้รุ่นพี่สองคนนี้ยังรักและยังหวานกันอยู่ รวมทั้งคู่ไฟกับออกัส เหนือกับเบลด้วย แล้วยังจะคู่หินผากับวาริอีกด้วย ข้าวปั้นได้แต่คิดและก็ต้องถอนหายใจสะบัดไล่ความคิดของตัวเองให้ออกไป เค้าไม่อยากให้ทุกคนต้องมากังวลกับเค้ามากนัก

“น้องปั้นอยากกินอะไรสั่งได้เลยนะครับ มือนี้ไอ้ดินมันเลี้ยงครับ” เหนือพูดบอกข้าวปั้นออกมายิ้มๆ เมื่อพวกเค้าทั้งหมดเดินมาถึงร้านอาหารทะเลและนั่งกันเรียบร้อยแล้ว

“มึงถามกูรึยังไอ้เหนือ ที่พักกูก็ให้พักฟรี นี่มากินข้าวมึงยังจะให้กูเลี้ยงอีกเหรอวะ มึงก็ใช่ว่าจะจนนะไอ้เหนือเป็นถึงรองประธานยังจะมาตอดกูอีก” ดินพูดบ่นออกมาไม่จริงจังมากนัก ทำให้ทุกคนพลอยยิ้มขำกันไปด้วย

“น้ำอยากกินอะไรเป็นพิเศษมั้ยเดี๋ยวเบลสั่งให้” เบลหันมาถามสายน้ำที่นั่งอยู่ข้างๆกัน เพราะตอนนี้สายน้ำกับวายุกำลังป้อนข้าวที่พี่งามตาเตรียมมาไว้ให้ให้กับน้องของขวัญอยู่

“น้องเบลไม่น่าถามเลยครับ ของน้องน้ำขอแค่กุ้งตัวใหญ่ๆแค่นั้นก็พิเศษแล้วครับ” ไฟพูดขึ้นยิ้มๆอย่างรู้ใจ

“อ่า พี่ไฟรู้ใจน้ำที่สุดเลย” สายน้ำหันมาพูดกับไฟพร้อมกับส่งยิ้มตาหยีมาให้

“แอ๊ๆ”

“หืออ คุณแม่ป้อนไม่ทันใจเหรอคะลูก” วายุก้มลงไปคุยกับน้องของขวัญที่นั่งอยู่บนตักของตัวเอง น้องของขวัญร้องขึ้นเมื่อสายน้ำหันไปคุยกับไฟพร้อมกับมือที่หยุดป้อนข้าวไปด้วย

“อ้าว! แม่ขอโทษนะครับ อ่ะ อ้ำๆนะครับคนเก่ง กินเก่งนะเราเนี่ยเนื้อจะแตกรึเปล่าเนี่ยเรา หึ๊!” สายน้ำค่อยๆป้อนข้าวคำน้อยใส่ปากน้องของขวัญแต่ก็ยังอดที่จะแซวลูกตัวเองไม่ได้ พาให้ทุกพลอยหัวเราะไปด้วย เพราะน้องของขวัญนั้นหันมาฉีกยิ้มโชว์เหงือกให้กับเหล่าบรรดาลุงๆและน้าๆ

ตั้งแต่ที่น้องของขวัญกินอาหารอ่อนๆที่บดละเอียดได้แล้วเจ้าตัวก็กินเก่งมาก จนทำให้เนื้อตัวที่ดูจ้ำม้ำอยู่แล้วยิ่งดูน่าฟัดเข้าไปอีก

“กินเยอะๆนะครับ เดี๋ยวพอไอ้อิฐมันมา มันจะได้ไม่มาว่าพวกพี่ว่าเลี้ยงดูน้องปั้นไม่ดี” ดินหันมาบอกกับข้าวปั้นยิ้มๆข้าวปั้นก็พยักหน้ารับและยิ้มตอบไป

“หนูยังกินไม่ได้นะคะ รอโตกว่านี้ก่อนนะ” วายุพูดขึ้นตอนที่กำลังป้อนกุ้งให้กับสายน้ำที่มีน้องของขวัญนั่งอยู่บนตัก และน้องของขวัญก็ทำท่าอ้าปากรอเหมือนกับว่าอยากจะกินด้วยเช่นกัน

“เอาไว้เดี๋ยวหนูโต ลุงๆจะพามาใหม่นะคะ ถึงตอนนั้นลุงจะสั่งกุ้งตัวโตๆมาให้หนูเลยดีมั้ยคะ” หินผาหันมาบอกกับหลานสาวที่ทำหน้าตาน่าสงสารเมื่อกุ้งหายเข้าไปในปากของแม่ตัวเอง

“แอ๊ๆ แปะๆ” น้องของขวัญตอบรับพร้อมกับตบมือไปด้วยหลังจากที่หินผาพูดจบ ราวกับว่ารู้เรื่องในสิ่งที่ลุงตัวเองพูด พาให้ทุกคนพลอยหัวเราะไปกับความน่ารักของหลานสาวตัวน้อยไปด้วย

หลังจากที่ทุกคนกินอิ่มกันแล้วก็พากันเดินกลับมาที่รีสอร์ต และแยกย้ายกันเข้าห้องพร้อมกับตกลงกันว่าจะออกมานั่งเล่นที่ชายหาดกันในช่วงเวลา 4 โมงเย็นอีกที เพราะตอนนี้แดดยังคงแรงอยู่ถึงแม้อากาศจะไม่ค่อยร้อนมากก็ตามที

ส่วนค่าอาหารนั้นก็เป็นวายุที่เป็นคนจ่ายอีกตามเคยเพราะเค้าบอกว่าทริปนี้เป็นความคิดของเมียตัวน้อยของเค้า เจ้าตัวเลยขอเป็นคนออกเองซึ่งก็แน่นอนว่าไม่มีใครขัดอีกตามเคยเหมือนกัน

ทางด้านข้าวปั้นนั้นหลังจากที่เข้าห้องมาได้สักพัก เจ้าตัวก็เข้าไปอาบน้ำเพราะรู้สึกเหนียวตัวจากลมทะเล พอได้อาบน้ำให้ได้สบายตัวและเจอกับแอร์เย็นๆเข้าไปจากที่คิดว่าจะนอนเล่นโทรศัพท์มือถือไปเรื่อยๆเพื่อรอเวลา ก็กลับกลายเป็นว่าเคลิ้มหลับไปในเวลาไม่นานมากนัก

“ฟู่ววว!!!” อิฐเป่าลมออกจากปากออกมาด้วยความโล่งใจที่ถึงจุดหมายเสียที และยิ่งดีใจและโล่งใจไปกว่านั้นก็คือรถตู้ของที่บ้านวายุนั้นจอดอยู่ตรงหน้าของเค้า เจ้าตัวนั่งตั้งสติอยู่ในรถสักพักจึงก็เดินเข้าไปติดต่อประชาสัมพันธ์เพื่อถามหาดิน

“ไงวะ มาจนได้นะเก่งนี้หว่า” ดินที่พอประชาสัมพันธ์โทรไปแจ้งก็รีบออกจากห้องมาหารุ่นน้องทันที เพราะที่จริงแล้วเค้าก็รู้สึกสงสารและเป็นห่วงอิฐอยู่เหมือนกัน เพราะถ้าเป็นเค้าคงใจขาดเป็นแน่

“อือ” อิฐตอบออกไปเสียงเนือยๆ เพราะเมื่อคืนทั้งคืนเค้าแทบจะไม่ได้นอนเลย แล้วไหนจะยังขับรถยิงยาวมาที่นี่อีก ไม่วูบลงข้างทางก็ดีเท่าไหร่แล้ว

“เมื่อคืนไม่ได้นอนเหรอวะ” ดินที่เห็นหน้าตาดูอิดโรยของอีกคนก็ถามขึ้น นี่ขนาดเพิ่งจะผ่านไปแค่คืนเดียวยังเป็นได้ถึงขนาดนี้

“อือ นอนไม่ค่อยหลับ” อิฐตอบไปตามความจริง

“แล้วยังเสือกฝืนขับมาอีก ดีเท่าไหร่แล้วไม่ลงไปนอนข้างทาง” ดินพูดว่ารุ่นน้องด้วยหน้าตาและน้ำเสียงที่จริงจังด้วยความเป็นห่วง

“จะให้ทำยังไงล่ะแฟนหายไปทั้งคน เป็นเฮียเฮียก็ต้องทำแบบผมนี่แหละ แล้วนี่จะให้ผมเจอกับปั้นได้หรือยัง”

“เออๆเดี๋ยวกูเอาคีย์การ์ดสำรองให้ รอแป๊บ” ดินพูดจบก็ลุกเดินไปขอคีย์การ์ดสำรองให้กับอิฐ

พออิฐเดินมาถึงหน้าห้องที่ได้รับคีย์การ์ดมา เค้ายืนตั้งสติอยู่สักพักก่อนที่จะตัดสินใจยื่นมือไปจับที่มือจับประตู แปลกที่ใจของเค้ากลับเต้นรัวและเร็วขึ้นเรื่อยๆ เค้ารู้สึกตื่นเต้นและกลัวในเวลาเดียวกัน ตื่นเต้นที่จะได้เจอหน้าคนรัก และก็กลัวว่าน้องจะโกรธและไม่ให้อภัยเค้า

ติ๊ดๆ! แกร็ก!!

อิฐค่อยๆเปิดประตูเข้าไป แต่แล้วก็พบว่าคนที่เค้าเฝ้าคิดถึงมาตลอดทั้งคืนนอนหลับตาพริ้มอยู่บนเตียงนุ่มพร้อมกับมือที่ยังกำโทรศัพท์มือถืออยู่ เค้าได้แต่ยิ้มให้กับภาพตรงหน้า

“จุ๊บ! พี่ขอโทษนะครับ พี่มาหาปั้นแล้วนะครับคนดีของพี่” อิฐเดินไปนั่งลงที่เตียงเบาๆและก้มลงไปจูบที่หน้าผากของคนที่กำลังหลับอยู่ จากนั้นเค้าจึงค่อยๆสอดตัวเข้าไปในผ้าห่มผืนเดียวกันกับที่ห่มให้น้องและดึงร่างบางมากอดเอาไว้อย่างหวงแหน เค้าหวังว่าพอน้องตื่นขึ้นมาแล้วน้องจะไม่โกรธหรือหนีเค้าไปไหนอีก ใช้เวลาไม่นานอิฐก็หลับตามคนในอ้อมกอดไปด้วยความเหนื่อยล้าและเพลีย