“ปั้นนอนพักก่อนนะ เดี๋ยวที่เหลือพี่จัดการเอง” อิฐบอกข้าวปั้นเมื่อพวกเค้ากลับมาถึงบ้านกันแล้ว และอิฐก็อุ้มข้าวปั้นขึ้นมาพักข้างบนห้องนอน ก่อนที่จะค่อยๆประคองข้าวปั้นให้นอนลงอย่างเบามือ

หลังจากที่ข้าวปั้นฟื้นขึ้นมาทุกคนก็อยู่พักฟื้นที่โรงพยาบาลต่ออีก 3 วัน และนอนพักอยู่ที่โรงแรมอีก 4 วันด้วยกัน โดยคนที่เหลือก็ทำหน้าที่ไปเที่ยวและช้อปปิ้งแทนคนที่นอนติดเตียงอยู่ที่โรงแรม แต่ก็จะมีบ้างที่มาอยู่เป็นเพื่อนคุยแต่ก็แค่พักเดียวเท่านั้น เพราะคนคนป่วยทั้งหมดจะต้องพักผ่อนให้มากๆนั่นเอง

ผลการผ่าตัดของทั้งออกัส ฟ้าคราม และข้าวปั้นนั้น ถือว่าอยู่ในเกณฑ์ที่ดีมาก เพราะก่อนที่ทั้งสามคนจะออกมาจากโรงพยาบาลลุงหมอหรือนายแพทย์คณินก็ได้ทำการตรวจเช็คร่างกายของทั้งสามคนอย่างละเอียดอีกครั้งหนึ่งแล้ว แต่ก็จะต้องกลับไปที่โรงพยาบาลใหม่ในอีก 3 เดือนข้างหน้า เพื่อติดตามผลการผ่าตัดปลูกถ่ายมดลูก ซึ่งต้องตรวจเช็คในทุกๆ 3 เดือน

ซึ่งลุงหมอยังแนะนำอีกด้วยว่าช่วงแรกๆ นั้นคนไข้จะต้องพักผ่อนให้มากๆ แต่ก็จะต้องให้เดินออกกำลังบ้างโดย 3 อาทิตย์แรกควรที่จะเดินออกกำลังเฉลี่ยอย่างน้อยวันละ 1-2 ชั่วโมง พอหลังจากผ่านพ้นช่วงนี้ไปแล้วคนไข้ก็สามารถกลับมาดำเนินชีวิตประจำวันได้ตามปกติ จะยกเว้นก็คือตลอด 1 ปีนี้ห้ามยกของหนักหรือห้ามออกกำลังกายที่หนักๆ เป็นอันขาด ส่วนเรื่องอาหารการกินนั้นก็ต้องดูแลเป็นพิเศษด้วยซึ่งเรื่องนี้สายน้ำนั้นก็จะเป็นคนจัดการดูแลให้อีกทีหนึ่ง

หลังจากที่ข้าวปั้นหลับไปแล้วเพราะเหนื่อยจากการเดินทางและยังคงเจ็บที่แผลอยู่ อิฐก็จัดการรื้อกระเป๋าเสื้อผ้าและจัดการกับของที่ข้าวปั้นนั้นขนซื้อมาทั้งของตัวเองและของฝากหลานสาว จนต้องซื้อกระเป๋าใบใหญ่เพิ่มอีก 1 ใบเพราะกระเป๋าที่เอาไปนั้นขนกลับมาไม่หมด ซึ่งนั่นก็รวมถึงแม่บ้านทุกคนด้วยที่พากันขนซื้อของจนทุกคนคิดว่าจะกลับมาเปิดร้านขายของที่นี่กัน

“น้องปั้นหลับไปแล้วเหรออิฐ” สายน้ำที่เดินออกมาจากครัวของบ้านอิฐก็ถามขึ้นที่เห็นว่าอิฐกำลังเดินลงมาจากชั้น 2

“หลับไปแล้วคงจะเหนื่อยแล้วก็เพลียน่ะ แล้วนี่น้ำเอาอะไรมาเหรอ”

“น้ำเอาข้าวต้มหมูมาไว้ให้น้องปั้นน่ะ ถ้าน้องตื่นมาอิฐก็อุ่นให้น้องกินได้เลยนะ ส่วนของอิฐก็เป็นข้าวผัดทะเลนะ กินง่ายๆไปก่อนแล้วเดี๋ยวตอนเย็นน้ำจะดูให้อีกที”

“ขอบใจน้ำมากเลยนะที่คอยจัดการให้ทุกอย่างเหนื่อยแย่เลยสินะ อิฐคิดถูกจริงๆ ที่มาอยู่ใกล้ๆกับน้ำ” อิฐพูดพร้อมกับเดินไปลูบผมเพื่อนตัวเล็ก

“ไม่เป็นไรแค่นี้เอง อิฐยังช่วยเลี้ยงน้องของขวัญให้น้ำมาจนโตเลยนี่นามีอะไรก็ต้องช่วยกันสิจริงมั้ย งั้นเดี๋ยวน้ำไปบ้านพี่ดินก่อนนะจะเอาข้าวต้มกับข้าวผัดไปให้พี่ฟ้ากับพี่ดินด้วย” สายน้ำพูดออกมายิ้มๆ เค้ารู้ว่าทุกคนเกรงใจเค้ามาก แต่เค้าก็อยากที่จะทำให้และอยากที่จะช่วยอะไรที่พอจะช่วยได้บ้าง ตอบแทนที่ทุกคนนั้นช่วยกันเลี้ยงลูกสาวตัวน้อยของเค้ามาจนน้องของขวัญใกล้จะได้ขวบหนึ่งแล้ว หนำซ้ำทุกคนยังทั้งรักและทั้งเอ็นดูน้องของขวัญมากอีกด้วย

“หึๆ เป็นเด็กเดินปิ่นโตตั้งแต่เมื่อไหร่หึ๊เรา แล้วพอเสร็จแล้วน้ำก็ไปพักบ้างนะเดี๋ยวเฮียวายุจะมาโวยวายใส่อิฐกับเฮียๆเอาว่าใช้งานเมียเค้าหนัก” อิฐพูดพร้อมกับยีผมของสายน้ำเล่นไปด้วยด้วยความเอ็นดู

“รับทราบครับผม เดี๋ยวเสร็จน้ำก็จะไปนอนกลางวันกับลูกบ้างแล้ว ง่วงอยู่เหมือนกัน งั้นน้ำไปก่อนนะ” สายน้ำพูดจบก็หันตัวเดินออกไปจากบ้านของอิฐเพื่อไปส่งปิ่นโตให้กับดินและฟ้าครามต่อ

…

“ฟ้าครับ ตื่นขึ้นมากินข้าวก่อนครับ” หลังจากที่ปล่อยให้ฟ้าครามได้นอนหลับพักผ่อนไปประมาณ 2 ชั่วโมงกว่า ดินก็วางมือจากงานและเดินมาปลุกฟ้าครามเพื่อที่จะได้กินข้าวกลางวันกันเพราะนี่ก็เลยเที่ยงไปครึ่งชั่วโมงได้แล้ว

“อื้ออ... ขอนอนก่อนได้มั้ยครับ ฟ้ายังไม่หิวเลยครับ” ฟ้าครามยังไม่ทันที่จะได้ลืมตาตื่นขึ้นมาก็พูดขอดินออกมาพร้อมกับหันหน้าหนีไปด้วย

“หึๆ ไม่ได้ครับ ลุงหมอบอกว่าฟ้าจะต้องกินข้าวให้ตรงเวลาเพราะว่าต้องกินยาด้วยฟ้าลืมไปแล้วเหรอครับ หืมม ฟอด!” ดินก้มลงไปหอมที่แก้มนุ่มฟอดใหญ่ด้วยความมันเขี้ยวที่อีกคนพยายามที่จะดึงผ้าห่มขึ้นมาคลุมหน้าตัวเองเอาไว้

“จริงสิครับฟ้าลืมไปขอโทษะครับ ต้องลำบากพี่ดินด้วยเลย” พอได้ยินที่ดินพูดฟ้าครามก็ลืมตาขึ้นมาทันที เพราะลุงหมอบอกว่าเรื่องอาหารกับยานั้นสำคัญมากๆและต้องกินให้ตรงเวลาด้วย

“ไม่เป็นไรครับ พี่รู้ว่าฟ้ายังง่วงแล้วก็ยังเจ็บแผลอยู่ด้วย เดี๋ยวพอกินข้าวแล้วก็กินยาเสร็จเรียบร้อยแล้วพี่จะให้ฟ้านอนต่อได้ยาวจนถึงเย็นเลยดีมั้ยครับ” ดินพูดขึ้นอย่างเอาใจคนที่เค้ากำลังช่วยประคองให้ลุกขึ้นนั่งด้วยหน้าตาที่เหยเกเล็กน้อย

“ไม่ดีครับ ลุงหมอบอกว่าให้เดินออกกำลังบ้าง ขืนกินแล้วนอนตลอดฟ้าได้อ้วนเป็นหมูตอนแน่ๆเลยครับ เดี๋ยวกินข้าวเสร็จแล้วเราไปหาน้องของขวัญกันนะครับฟ้าคิดถึงหลานแล้ว แต่ตอนนี้ฟ้าของล้างหน้าล้างตาก่อนได้มั้ยครับ” ฟ้าครามบอกออกมายิ้มๆเมื่อนึกถึงหลานสาวตัวป้อมๆที่น่าจับฟัดขึ้นมา

“ได้ครับมาครับเดี๋ยวพี่อุ้มไปห้องน้ำนะ” พูดจบดินก็ช้อนตัวอุ้มคนที่บอกว่าจะเป็นหมูทันทีเพื่อที่จะพาไปห้องน้ำ ‘ตัวเบาขนาดนี้จะเอาอะไรมาเป็นหมูก็ไม่รู้’ ดินได้แต่คิดอยู่ในใจ

...

“อ้าว!! ไม่ได้นอนกันอยู่หรอกเหรอ แล้วนี่เดินไหวแล้วรึไงไม่เจ็บแผลเหรอกัส” เบลที่กำลังนั่งเล่นของเล่นกับน้องของขวัญอยู่ในคอกกั้นเด็ก พอเห็นว่าเพื่อนของตัวเองเดินเข้ามาโดยมีไฟคอยประคองไว้อยู่ก็รีบกระโดดออกมาจากคอกกั้นเพื่อมาดูเพื่อนทันที

“ลุงหมอบอกว่าต้องเดินบ้างให้ได้เฉลี่ยสัก 1-2 ชั่วโมงต่อวันก็ยังดี เพราะเดี๋ยวแผลจะยึดติดกันแล้วเราจะเดินตรงไม่ได้น่ะ” ออกัสหันไปบอกกับเพื่อนขณะที่ทั้งไฟและเบลค่อยๆประคองออกัสให้นั่งลงที่โซฟา

“แอ๊ๆๆ แอ๊ะ อื้อๆๆ” น้องของขวัญที่เห็นว่าไม่มีใครสนใจตัวเองก็ร้องเรียกลุงและป้าเป็นการใหญ่ ทั้งยังเขย่าคอกจนหัวสั่นหัวคลอนและพยามที่จะปีนออกมาจากคอกกั้นเองด้วย

“ฮ่าๆๆ หัดเรียกร้องความสนใจตั้งแต่เมื่อไหร่กันคะ หืมม ฟอดๆๆๆ คิดถึงจังเลยหลานสาวคนสวยของลุง” ไฟรีบเดินไปหาหลานสาวตัวน้อยทันทีด้วยความคิดถึงพร้อมกับจับน้องของขวัญยกขึ้นจนตัวลอยและฟัดไปที่แก้มและพุงกลมๆ จนน้องของขวัญหัวเราะเอิ๊กอ๊ากใหญ่ เพราะลุงๆของเค้าแต่ละคนชอบเล่นด้วยแรงๆด้วยกันทั้งนั้น

“เอิ๊กๆๆ แอ๊ะๆ เอิ๊กๆ” น้องของขวัญหัวเราะพร้อมกับยื่นมือมาตีที่หน้าของลุงไฟไปด้วย ส่วนไฟเองก็ทั้งไล่งับนิ้วมือป้อมๆผลัดกับฟัดไปที่พุงจนเสียงหัวเราะของน้องของขวัญนั้นดังลั่นบ้านไปหมด

“เดี๋ยวคืนนี้ลูกกูนอนละเมอนะมึง” วายุที่เดินลงมาจากชั้นบนบอกกับไฟด้วยใบหน้านิ่งๆ แต่ไฟก็ไม่ได้สนใจอะไรยังคงหันกลับมาฟัดกับหลานต่อเพื่อให้หายคิดถึงที่ไม่ได้เจอกันตั้งอาทิตย์กว่า วายุเองก็ได้แต่ส่ายหน้าไปมาและเดินเข้าไปในครัวเพื่อไปหาเมียตัวเล็กของตัวเอง

“หือ!!! ไม่พักกันรึไงวะ” เหนือที่เพิ่งตื่นและเดินออกมาจากห้องนอนชั้นล่างของบ้านวายุก็เอ่ยทักขึ้นมาเมื่อเห็นว่าทุกคนกำลังมานั่งล้อมวงเล่นกับหลานของเค้าอยู่ จะยกเว้นก็แต่ออกัส ฟ้าคราม และข้าวปั้น ที่นั่งอยู่บนโซฟาเท่านั้น

“นอนกันมาแล้วเมื่อตอนที่มาถึงน่ะครับ ไม่อยากนอนเยอะเดี๋ยวคืนนี้จะนอนไม่หลับเอา” ออกัสเป็นคนตอบเหนือออกไป เหนือก็ได้แต่พยักหน้าและเดินไปหาเบลที่นั่งเล่นอยู่กับหลานสาว

“ฟอด! พี่จะเดินไปดูบ้านสักหน่อยหนูจะไปด้วยกันมั้ยคะ” เหนือลงไปนั่งซ้อนที่ด้านหลังของเบลพร้อมกับกดจมูกคมหอมไปที่แก้มของเบลฟอดใหญ่ก่อนที่จะถามขึ้นมา เพราะตอนนี้บ้านของเค้าและเบลนั้นสร้างมาได้เกือบจะ 90% แล้ว เหลือแค่รอให้เค้าไปตรวจดูแล้วก็เก็บรายละเอียดอีกนิดหน่อยเท่านั้นเอง

“ไปด้วยก็ได้ค่ะ เบลอยากไปดูไว้เผื่อว่าเจอของตกแต่งบ้านถูกใจจะได้ดูว่าจะเอามาไว้มุมไหนดี” หลังจากนั้นทั้งคู่ก็พากันขอตัวไปดูบ้านที่ถัดไปจากหลังของไฟและออกัส

“เอิ๊กๆๆ แอ๊ๆ แปะๆๆ” วันนี้น้องของขวัญอารมณ์ดีเป็นพิเศษเพราะว่ามีเพื่อนเล่นเยอะจนลืมเวลาหิวเวลานอนกันไปเลยทีเดียว ส่วนลุงๆ ป้าๆ น้าๆ นั้นด้วยความที่คิดถึงหลานสาวก็ต่างผลัดกันหลอกล่อให้หลานสาวเดินมาหาตนเอง เพราะว่าน้องของขวัญในวัย 11 เดือนกว่านั้นเดินได้แข็งแรงขึ้นมากแล้วแม้ว่าจะมีล้มมีเซอยู่บ้างบางครั้งก็ตาม แต่ทุกคนก็ไม่ได้ห่วงอะไรมากเท่าไหร่นัก เพราะพื้นที่ของห้องโถงครึ่งหนึ่งนั้นวายุได้สั่งปูพรมหนาเอาไว้ทั้งหมดเพื่อป้องกันลูกสาวของตัวเองล้มแล้วเจ็บนั่นเอง

พอผ่านไปสักพักหลานสาวตัวน้อยก็เริ่มที่จะขยี้ตาเพราะว่าเหนื่อยกับการเล่นและการหลอกล่อของทุกคน อิฐที่เห็นดังนั้นจึงรีบลุกขึ้นไปชงนมให้กับหลานทันทีอย่างรู้หน้าที่

“นี่นมของใครน๊า ใช่ของน้องของขวัญมั้ยคะ” พอจัดการชงนมเสร็จเรียบร้อยอิฐก็ชูขวดนมพร้อมกับเขย่าๆให้กับหลานดู หลานสาวก็รีบเดินมาหาลุงอิฐอย่างเร็วพร้อมกับชูมือขอขวดนมมาแต่ไกล อิฐจึงส่งขวดนมให้และอุ้มพาหลานสาวเข้าไปนอนในคอกกั้นเด็กที่ดินได้จัดการทำและปูที่นอนไว้ให้พร้อมหมดแล้วเมื่อตอนที่อิฐไปชงนม พร้อมกับตบก้นกล่อมนอนไปด้วยเบาๆ ส่วนไฟนั้นก็จัดการเก็บของเล่นที่กระจัดกระจายอยู่ใส่กล่องเพื่อเตรียมไปให้พี่เลี้ยงได้ทำความสะอาด

“ถ้าเรามีลูกคงจะสบายแน่ๆเลยเพราะทุกคนดูจะคล่องกันหมดแล้ว” ออกัสหันไปพูดกับฟ้าครามและข้าวปั้นที่นั่งมองลุงๆทั้งสามคนช่วยกันเลี้ยงหลาน

ฟ้าครามกับข้าวปั้นก็พยักหน้าเห็นด้วยทันที เพราะลุงๆทุกคนนั้นดูจะคล่องกันมากเลยทีเดียว ทั้งการจัดการเปลี่ยนแพมเพิสรวมไปถึงจัดการทำความสะอาดเวลาที่ต้องเปลี่ยนแพมเพิสหรือเวลาที่หลานอึ๊ด้วย โดยทุกคนสามารถทำได้คล่องจนพวกเค้ายังคิดแปลกใจ เพราะไม่คิดว่าผู้ชายตัวโตๆจะมานั่งทำอะไรแบบนี้ได้

“หืออ!! หลับกันหมดเลยเหรอครับ” สายน้ำที่เพิ่งเดินออกมาจากครัวหลังจากที่ทำกล้วยบวชชีเสร็จก็เอ่ยถามขึ้นทันทีที่เห็นว่าทั้งสามลุงนั้นได้สลบตามหลานสาวตัวน้อยไปแล้ว โดยที่น้องของขวัญนั้นซุกตัวเข้าหาอิฐจนแทบจะจมหายเข้าไปในอกของลุงอิฐเลย ส่วนดินนั้นก็นอนอยู่ข้างๆน้องของขวัญอีกข้างโดยมือนั้นจับอยู่ที่เท้าของหลานสาว และตามด้วยไฟที่นอนอยู่ที่ด้านหลังของอิฐอีกทีหนึ่งด้วย

“หึๆ สามลุงคงจะเหนื่อยกันน่ะครับเพราะตั้งแต่กลับมายังไม่ได้พักกันเลยมัวแต่ดูแลพวกเรา” ฟ้าครามเป็นคนตอบออกมาและหันไปมองลุงกับหลานที่นอนหลับกันอยู่ยิ้มๆ

“หึๆ” วายุที่เดินถือถาดที่มีกล้วยบวชชีอยู่ พอได้เห็นภาพตรงหน้าก็ถึงกับยิ้มออกมาทันที

“ทุกคนลองชิมกันดูนะครับ น้ำเพิ่งเคยลองทำเป็นครั้งแรกไม่รู้ว่าจะถูกปากกันรึเปล่า น้ำทำแบบไม่หวานมากเท่าไหร่กลัวพี่ๆจะเลี่ยนเอา” สายน้ำจัดการส่งถ้วยกล้วยบวชชีให้กับทุกคนยกเว้นวายุ เพราะรายนั้นแค่ชิมด้วยกันกับสายน้ำคำเดียวก็เกินพอแล้ว

“หืมม! อร่อยมากเลยครับพี่น้ำ ไม่หวานมากแถมยังมันดีด้วยกล้วยก็กำลังดีเลยล่ะครับไม่สุกจนเกินไป อีกหน่อยปั้นต้องอ้วนเป็นหมูแน่ๆเลยครับถ้าขืนพี่น้ำยังทั้งอาหารคาวอาหารหวานอร่อยๆอยู่แบบนี้” ข้าวปั้นเอ่ยชมออกมาและซดน้ำกะทิไปด้วย โดยมีออกัสและฟ้าครามคอยพยักหน้าสนับสนุนอยู่ ส่วนสายน้ำก็ยิ้มออกมาแก้มแทบปริเมื่อเห็นว่าทุกคนชอบกัน

หลังจากที่กินของหวานเรียบร้อยแล้วทั้ง 5 คนก็นั่งดูหนังกันต่อโดยเปิดเสียงดังไม่มากนัก เพราะเกรงว่าจะรบกวนการนอนของลุงและหลาน ซึ่งตอนนี้หลานสาวตัวแสบนั้นได้เปลี่ยนท่านอนไปเป็นที่เรียบร้อยแล้ว โดยที่หัวของน้องของขวัญนั้นขึ้นไปนอนอยู่ที่แขนของดินส่วนเท้านั้นก็พาดอยู่ที่ช่วงคอของอิฐกำลังพอดิบพอดีเลยเชียว

สายน้ำที่เห็นอย่างนั้นก็อดไม่ได้ที่ยกมือถือขึ้นมาถ่ายและอัฟรูปการนอนของสามลุงและหนึ่งหลานสาวลงในไอจีของตัวเองและไม่ลืมที่จะแท็กหาทั้งสามลุงด้วย ซึ่งใช้เวลาไม่นานรูปที่สายน้ำอัพนั้นก็มียอดกดไลค์นั้นเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วเลยทีเดียว โดยเฉพาะสาวๆที่ต่างเข้ามาคอมเม้นท์ว่าลุงทั้งสามน่ารักอย่างนั้นน่ารักอย่างนี้ และยังอยากได้สามลุงนั้นไปเป็นพ่อของลูกตัวเองกันอีก สายน้ำก็ได้แต่นั่งอ่านคอมเม้นท์และขำไปโดยมีวายุที่นั่งอ่านอยู่ข้างๆด้วยเช่นกันพร้อมกับโยกหัวเมียของตัวเองไปมาด้วยความมันเขี้ยว

“อื้อหืออ!! ท่านอนโคตรจ๊าบเลยหลานสาวกู ไอ้อิฐแม่งก็เกือบจะได้ดูดนิ้วหลานอยู่แล้วยังไม่รู้ตัว” เหนือที่เดินเข้ามากับเบลหลังจากที่ไปดูบ้านมาแล้วก็พูดขึ้นเมื่อเห็นว่าหลานสาวของตัวเองนั้นนอนกลับหัวกลับหางอยู่ แถมขานั้นยังแยกออกไปคนละทิศละทางโดยที่ขาข้างหนึ่งนั้นวางพาดอยู่ที่คอของดิน ส่วนอีกข้างนั้นนิ้วเท้าก็ได้ไปจ่ออยู่ที่ปากของอิฐกำลังพอดิบพอดีเลย ทำให้ทุกคนต่างหัวเราะออกกันที่ได้เห็นเมื่อเหนือพูดทักขึ้นมา เพราะต่างก็มัวเพลินกับการดูหนังเลยไม่ทันได้สังเกตว่าน้องของขวัญได้เปลี่ยนท่านอนไปแล้ว และก็เป็นสายน้ำอีกเช่นเคยที่ลุกขึ้นไปถ่ายรูปไว้เป็นที่ระลึกและอัพลงในไอจีอีกเช่นเดียวกัน

“โห!! กูก็ว่าแล้วว่าทำไมคอกูมันดูหนักๆจังวะ” ดินที่ลืมตาขึ้นมาพร้อมกับจับไปที่ขาของหลานสาวที่ยังคงนอนหลับอยู่ให้ออกจากคอของตัวเอง และหันพูดไปพูดกับไฟที่ตื่นได้สักพักแล้วและกำลังถ่ายรูปท่านอนของหลานสาวและลุงอีกสองคนเอาไว้อยู่

“หึๆ กูว่ามึงยังดีกว่าไอ้อิฐนะ โชคดีที่กูเลือกนอนตรงนี้” ไฟพูดขึ้นขำๆขณะที่กำลังก้มลงไปถ่ายรูปใกล้ๆที่เท้าของหลานสาวที่จ่ออยู่ที่ปากของอิฐ โดยที่มีทุกคนกำลังนั่งดูกันอยู่อย่างขำๆ

“หึๆ ตัวแสบดูสินอนหลับไม่รู้เรื่องเลยมันน่าฟัดว่ะ ฟอด!” ดินพูดขึ้นอย่างมันเขี้ยวและกดจูบไปที่ฝ่าเท้านุ่มนิ่มของหลานสาว จากนั้นเจ้าตัวจึงลุกเดินไปล้างหน้าล้างตาที่ห้องน้ำและจึงมานั่งลงข้างๆกับฟ้าคราม

“ฟ้าเป็นยังไงบ้างครับ นั่งนานๆเจ็บแผลรึเปล่า พี่ขอโทษนะครับเผลอหลับยาวเลย” ดินถามฟ้าครามออกมาด้วยความรู้สึกผิดที่ตัวเองไม่ได้อยู่ดูแล

“ไม่เลยครับไม่ค่อยเจ็บเท่าไหร่แล้วเหลือแค่ตึงๆมากกว่า ฟ้าเองก็อยากให้พี่ดินได้พักบ้างมัวแต่ดูแลฟ้าจนตัวเองไม่ค่อยได้พักเลยดีแล้วล่ะครับที่พี่ดินได้นอน” ฟ้าครามพูดออกมายิ้มๆอย่างเข้าใจคนรักดี

“อื้อหืออ!! คุณหลานสาวสุดที่รัก ลุงยังไม่หิวค่ะยังไม่ต้องป้อนลุงขนาดนั้นก็ได้มั้งคะ ง่ำๆๆ” สิ้นสุดคำพูดของอิฐทุกคนที่กำลังนั่งดูหนังกันอยู่ก็หันมามองที่อิฐทันทีก็พบว่าลุงอิฐนั้นกำลังนอนเล่นกับหลานอยู่ โดยที่น้องของขวัญนั้นแกล้งเอานิ้วขยับเข้าไปใกล้ๆแถวๆปากของอิฐ ส่วนอิฐเองก็แกล้งอ้าปากไล่งับนิ้วเท้าป้อมๆอยู่ โดยมีเสียงหัวเราะเอิ๊กอ๊ากของหลานสาวเสียงดังลั่นไปหมดจนทุกคนอดที่จะยิ้มตามไม่ได้

“เอ้าเฮียดูทีสิแพมเพิสหลานเต็มรึยังวันนี้ยังไม่ได้เลี้ยงหลานเลยไม่ใช่ไง ผมขอไปล้างหน้าล้างตาก่อน” พอเล่นกันไปได้สักพักอิฐก็อุ้มพาน้องของขวัญมาส่งให้กับเหนือซึ่งเหนือก็รับหลานมาอย่างงงๆ

“อะไรวะ ทำไมจะต้องเป็นกูวะ พ่อแม่หลานกูก็นั่งหัวโด่กันอยู่ตรงนี้รึเปล่าวะ ใช่มั้ยคะสุดสวยของลุง” เหนือพูดบ่นออกมาและหันไปถามหลานสาวที่ส่งยิ้มมาให้กับตัวเองอยู่ แต่เจ้าตัวก็ลุกเดินพาหลานสาวไปตรงที่เปลี่ยนแพมเพิสอยู่ดีถึงแม้ว่าปากจะบ่นก็ตามที

พอมาถึงช่วงเย็นหินผาและวาริที่เพิ่งมาจากคอนโดกันก็มาสมทบ ทุกคนจึงได้กินข้าวเย็นกันอย่างพร้อมหน้าพร้อมตา และหลังจากนั้นก็พากันมานั่งคุยกันต่อสักพักก่อนที่ทุกคนจะแยกย้ายกันไปพักผ่อนเพราะพรุ่งนี้เหล่าบรรดาพ่อบ้านจะต้องกลับไปเคลียร์และสะสางงานที่ได้ทิ้งเอาไว้แล้ว