"ใครมันค้ามนุษย์ในกาสิโน" 

 

                        คำถามอัดแน่นด้วยเสียงเยือกเย็นสะกัดกั้นไม่ให้ตะคอกออกไป วาววามองคนรายงานสรุปผลกาสิโนไร้เยื่อใย คนตรงหน้าเงียบจนเขาปักใจแล้วว่าคนนี้ส่งมาเป็นหนอนบ่อนไส้ในตระกูลเวหาแน่นอน

 

                        "รายชื่อ...คุณอาคิร--" ไม่ทันพูดจบ มีเสียงตบโต๊ะสนั่นจนไม่สามารถโกหกได้ ความโกลาหลเข้ามาคืบคลาน หากหนีก็คงไม่ใช่เรื่อง เมื่อฝ่ามือเข้ามาหยิบปกคอเสื้อให้ประชิดเข้าหาตัวจนหายใจไม่ออก สุดท้ายแล้วไม่เป็นผลดีจึงทำได้แค่วิงวอนขอความเห็นใจ

 

                       "ดูก็รู้ว่านั่นไม่ใช่ลายมือมัน" กวาดสายตา มองหน้าหาเรื่องให้คนปากดีนิ่งงัน วาววาแน่ใจว่านี่ไม่ใช่ลายมือหว่อง ก่อนเข้าโรงพยาบาลลายมือหว่องงดงามคล้ายเช่นนั้น พอออกจากที่นั่นก็แอบเละเหมือนไก่เขี่ย

 

                        "..."

 

                        ​​​ใครส่งมึงมา กูสั่งให้ตอบ!" ความอ้อมค้อมจากวาววาไม่มีให้เห็นในคำพูด เมื่อเลือกปดในวาจา การอดทนก็ไม่มีอีกต่อไป วาววาชักปืนสั้นขึ้นมาจ่อหัวคนรายงานอย่างเหลืออด ที่ผ่านมาเขาเพิ่งเข้าใจว่าเขาโง่และหลงกลว่าหว่องเป็นคนพยายามหักหลังมาตลอด

 

                        "อ--"

 

                        "ถ้าพูดชื่ออาคิราอีกรอบ"

 

                        "..."

 

                       "มึงไม่ตายดีแน่"

 

 

 

                       ในยามเช้าวันใหม่ ลูคัสมีโอกาสซื้อหนังสือพิมพ์เกือบทุกฉบับตามข้างทาง พอเปิดดูเนื้อหา ส่วนใหญ่มักพบเรื่องการค้ามนุษย์ทั้งสิ้น ลูคัสพยายามระงับความอ่อนไหวไม่ให้รู้สึกแย่จนกู่ไม่กลับมา 

 

                       ณ เวลานี้คือฉากที่หว่องจะโดนหาว่าเป็นคนเปิดการค้ามนุษย์และประเวณีในกาสิโน ลูคัสหยิบปาท่องโก๋มาอีกหนึ่งชิ้นก่อนเคี้ยวหน้ามุ่ยไม่สบอารมณ์ เขาไม่รู้เลยว่านอกจากตระกูลสาโรชแล้วมีตระกูลอะไรอีกลงมือด้วย

 

                       "แล้วทำไมพี่แทนไม่บอกวะ"

 

                        จริง ๆ มีตระกูลหนึ่งอยู่ในลางสังหรณ์ ตระกูลดารัณเป็นอีกตัวเลือกควรหยิบขึ้นมาคิด ลูคัสหยิบสมุดบันทึกขึ้นมาก่อนไปหน้าบันทึกตัวละครของหลิงไว้ ลูคัสเกือบลืมตัวละครคนหนึ่งไปชั่วขณะ เนื่องจากแทนไม่ได้เขียนให้ความสำคัญกับคนนั้น เอาเข้าจริงตัวละครที่ไม่ค่อยโผล่มามักอันตรายที่สุด โทรศัพท์กดปุ่มดังขึ้นก่อนเป็นรายชื่อเฮิงเข้าสายหาเขา

 

                       "ลูคัส อยู่ไหน" 

 

                       อย่าได้สงสัยว่าทำไมเฮิงเรียกชื่อนี้ เพราะเขาบอกเองว่าเป็นชื่อตอนเกิดที่ครอบครัวตั้งให้และอยากให้เรียกกันอยู่สองคน (จริง ๆ อยากได้ยินชื่อตัวเองเลยโกหกให้เฮิงเรียกแบบนั้นไป)

 

                       "ร้านปาท่องโก๋ มีอะไรเหรอ"

 

                       "วาววามาหา"

 

 

 

 

                      "รู้เรื่องการค้ามนุษย์แล้วใช่ไหม"

 

                      "ใช่ มีอะไรหรือเปล่า"

 

                      "มีคนอ้างว่าเธออนุมัติให้ทำแบบนั้น"

 

                       ลูคัสคิดไว้ไม่ผิดว่ามันต้องเกิดขึ้น สีหน้าเคร่งเครียดจากวาววาทำเอารูัสึกอดเป็นห่วงไม่ได้ ด้วยความเคยตัวจึงนำมือแนบแก้มให้วาววาหันมามองแล้วนวดคิ้วให้ผ่อนคลายลง ถึงวาววาจะงุนงงแต่ก็ไม่ทันปฏิเสธ ลูคัสรู้ดีว่าทำไปเพื่ออะไร เอาเข้าจริงจะบอกว่าให้วาววารู้สึกใจเต้นก็ไม่ใช่

 

                       เขาแค่ไม่อยากให้วาววาเครียดจนมีปัญหาสุขภาพในอนาคต

 

                      "จริง ๆ เราสงสัยคนหนึ่ง"

 

                      "ใคร"

 

                      "ชิชา" เมื่อพูดจบวาววาจ้องเขม็งใส่ราวกับเขามีความลับ เอาเข้าจริงหากพูดชื่อหลิงไปมันจะทำให้เขาตายเร็วขึ้นหรือหาว่าใส่ร้ายคนรักของวาววาก่อนแน่

 

                      "คนสนิทของหลิงเหรอ"

 

                     "ใช่..ก็เป็นคนสนิทของแฟนวาว--"

 

                      "แฟน?"

 

                      "ก็แฟนวาววาไง"

 

                       วาววามองหน้าหาเรื่องใส่ลูคัสจนเขาก้มหน้าครุ่นคิดว่าเขาพูดอะไรผิดไป ทำไมถึงทำสีหน้าหงุดหงิดขนาดนั้น

 

                      "ฉันกับหลิงเป็นแค่เพื่อน ไม่มีอะไรมากกว่านั้น"

 

                      ลูคัสพยักหน้าอย่างเข้าใจก่อนเล่ารายละเอียดว่าทำไมเป็นชิชาที่น่าสงสัยที่สุด เมื่อวันก่อนเขาเห็นจินทำหน้างุนงงกับรายชื่อคนเข้าใช้บริการกาสิโนด้วยความเป็นคนใส่ใจเรื่องชาวบ้านเก่งจึงไปถามแล้วเหลือบเห็นชื่อชิชาอยู่ในนั้น ตอนเขาอ่านตัวละครก็ทำให้พลอยนึกได้ว่าคุ้นจากที่ไหน เอาเข้าจริงเขาไม่สามารถกล่าวอ้างว่าชิชาเป็นคนทำได้เพราะไม่มีหลักฐานอะไรแน่ชัด

 

                     "จะเก็บไปคิดดู ขอบคุณที่บอกข้อมูลให้ฉัน"

 

                     "จะกลับเลยหรือเปล่า"

 

                     "ฉันถ่อหาเธอมาที่นี่ คิดจะไสหัวฉันออกไปเลย?"

 

                     "คือ.."

 

                     "ทีกับเฮิง แทบรั้งไม่ให้กลับบ้าน"

 

Tbc