23 ตอน ตอนที่ 23 ง่าย
โดย chickipeach
สถานที่ที่ยกอ้างอิงในเป้าหมายเป็นเรื่องสมมุติทั้งหมด
ใช้เวลาไม่กี่นาทีในการเดินทางมาพระสีหนุ ประเทศกัมพูชา โดยแทนดำเนินความสะดวกในการเดินทางให้ทั้งหมด เป็นเรื่องดีที่ไม่ต้องเสียเวลายุ่งยากกับเอกสารต่าง ๆ ก่อนหน้านั้นแทนนัดหว่องให้ดูสถานที่เคยวางในเป้าหมายเพื่อวางลาดเลาและมีอันตรายน้อยที่สุดตอนเริ่มภารกิจ (ซึ่งเรื่องนี้ชิชาและเฮิงไม่รู้) ชิชาจัดการสัมภาระของทั้งสามไว้ก่อนสำรวจและไม่พบสิ่งใดผิดปกติ
"คุณเฮิงกับคุณแทนต้องการอะไรหรือเปล่าครับ"
"ไม่ต้อง ผมมีเรื่องอยากจะบอกคุณ" แทนกล่าวถึงอีกฝ่ายทันทีเพราะตั้งแต่วางคาแรกเตอร์นี้มา..
"..."
"ถ้าคิดว่ามันง่ายก็อย่าทำให้ตัวเองตายง่ายด้วยแล้วกัน"
ไม่งั้นฉันจะฉาปแก คอยดู
เวลาเลยพระอาทิตย์ตกดินจนได้เวลาพระจันทร์ทำหน้าที่แต่ถูกเมฆบัง แทนเหม่อมองด้วยความระเหี่ยใจ สุดท้ายจึงเลือกโทร.หาลูคัสอย่างอดไม่ได้
"พี่แทน คุณหว่องชอบกินอะไร!"
ทักมาก็งามหน้าเลย
ประโยคพรั่งพรูสั่นเครือคล้ายร้องไห้ทำเอาเขาต้องปลอบโอ๋พักใหญ่ ตอนที่เขาโทร.หาลูคัส อีกฝ่ายกำลังนอนพักพร้อมอาหารเครื่องดื่มโดยวาววาเป็นคนเตรียม ส่วนแทนทำเพียงพยักหน้าฟังด้วยรอยยิ้มก่อนเริ่มเข้าเรื่องชิชาทันที
"หว่องไปสืบมาแล้วนะ จำตอนที่ 20 ได้ไหม"
"จำได้ดิ อย่าบอกนะ.."
"เออ แล้วจินกับวาววาคุยเรื่องการก่อจลาจลไหมล่ะ"
"คุยดิพี่ เนี่ยพี่--แม่ง คัสลืมได้ไงวะ"
"มึงไม่ได้ลืม มึงเหนื่อย อยู่ที่นั่นก็พักผ่อนไป ยังไงตัวละครที่มีชีวิตจริงคือกูกับมึง"
"..."
"อย่าลืมนะ ว่าเราต้องรอด ดังนั้นเป็นอะไรอย่าเก็บไว้"
ยังไม่ทันได้พูดต่อ มีใครบางคนชอบทำตัวเหมือนแมวมาขอคุยกับลูคัส จะเป็นใครไม่ได้ คุณหว่องตัวเอกที่ตายอย่างไม่ยุติธรรมจนร้องขอมาให้คนเขียนนิยายแก้เนื้อเรื่องให้
"เหมือนฝั่งสาโรชกำลังเล่นสงครามประสาทครับ"
"หลิงล่ะ"
"อันนี้ไม่รู้เลยครับ รู้แค่ว่าหัวเสียเพราะทำแฟลชไดร์ฟหาย แต่ความจริงวาววาขโมยมา"
"ขอบคุณนะ ฝากชมวาววาด้วย"
โอ้โฮ ไม่น่าคาดหวังอะไรเลย
ว่าจบหว่องส่งโทรศัพท์คืนโดยบอกว่า "เลื่อนยังไง ตัดสายไม่เป็น" แทนอยากกุมหัวรอบที่ร้อย ไม่รู้เหมือนกันว่าเมื่อไรเขากับหว่องจะอยู่แบบสงบสุขบ้าง ก่อนได้เถียงฉอดต่อพบเงาดำเคลื่อนตัวเข้าใกล้พวกเขา ฟังเสียงเท้าเดินกระทบทราย เมื่อการพิจารณาจากหว่องแล้วไม่ใช่บุคคลอันตรายแต่เป็นเฮิงที่เข้ามา
"คุณแทนกำลังทำอะไรอยู่ครับ"
"มาเดินดูน้ำทะเลน่ะ แล้วคุณล่ะ"
"ผมก็ด้วยครับ"
บทสนทนาสั้น ๆ จบลงไร้ซึ่งความอึดอัดในบรรยากาศมีเพียงความเงียบและเสียงลมล่องลอยตามธรรมชาติ แทนวิคราะห์ใบหน้าบุคลิกพลาง ๆ ถือว่าตรงตามที่คิดไว้ มีบางอย่างเขารู้สึกถึงการเปลี่ยนแปลงตั้งแต่จับตัวชิชาและเฮิงเข้ามาร่วมมือช่วยสักพักแล้ว ไม่แน่ใจเช่นกันว่าควรจะถามหรือเก็บไว้ก่อนดี
"คุณแทนครับ"
"ครับ มีอะไรหรือ"
"เมื่อกี้ผมกับชิชาไปเดินตรวจมา เจอเหยื่อที่เกี่ยวข้องแต่ยังไม่ใช่คุณจันทร์แล้วนะครับ"
"..."
"เที่ยงคืนนี้เราลงมือเลย"
"หว่อง..ไหวไหม" เสียงปลุกใครบางคนทำให้ลูคัสลืมตาสลึมสลือ ยิ่งมีแสงไฟเปิดไว้สว่างจ้าแล้ว เขาจึงขยี้ตาพร้อมถามคนตรงหน้าด้วยเสียงขี้เซา
"ใคร.."
"วาววา"
ป๊าด เขาตื่นเลยทีนี้
ลูคัสเด้งตัวตรงส่งยิ้มแฉ่งให้จนคนด้านข้างหลุดขำออกมาเล็กน้อย เขาไม่รู้เหมือนกันว่าทำเพื่ออะไรแต่ทุกครั้งที่เจอ ลูคัสมักส่งยิ้มดูเป็นมิตรหวังวาววาเมตตากรุณาไม่ฆ่าหว่องในทุกวินาทีที่เจอกัน
"อาการดีขึ้นบ้างไหม"
"โฮ ยิ่งกว่าดีอีก นอนอิ่มมาก"
"น่ารักทุกวันไม่เบื่อบ้างเหรอ"
ถ้าตอบว่าก็ไม่อยากให้เตงฆ่าตายจะว่าอะไรไหม
จินเคาะประตูส่งเสียงขออนุญาตเข้าไป นั่งลงด้านข้างอีกฝั่งเพื่อตรวจสอบอาการหว่องอีกครั้ง ลูคัสงุนงงไม่น้อยว่าทำไมอยู่ดี ๆ เขาถึงได้เห็นสองคนนี้ผลัดวนเวียนดูแลตลอดที่หลับอยู่ โชคดีเขาสงสัยแต่ไม่ถามออกไปเพราะวาววาบอกกับจินว่าหว่องอยากพักผ่อนและไม่สบายเล็กน้อย ทั้งที่ความจริงเขาไม่ได้หืออือบอกอะไรเลย เมื่อลูคัสหลุดจากภวังค์พบสัมผัสอบอุ่นจากฝ่ามือวาววากอบกุมไว้
"ไม่ต้องกลัว"
"..."
"ไม่ต้องกลัวนะลูคัส"
อาการใจว้าวุ่นไม่อยู่กับเนื้อกับตัวเกิดขึ้น หลังจากหลิิงแวะเข้าไปหาเพื่อคุยธุระสำคัญกับไฉไล ตอนแรกเขาคิดไว้ว่าจะเดินออกมาเฉิดฉายแต่ไม่คิดเลยว่ากลับต้องเดินออกอย่างหมาหัวเน่าแทน ความผิดใจเริ่มทวีคูณมากขึ้นส่งผลให้หลายฝ่ายขอยกเลิกการส่งสินค้าอาวุธและปื่นเถื่อน ไฉไลเองก็หงุดหงิดเมื่อคนที่เขาไว้ใจขายข้อมูลให้กับคู่แข่งรอบที่สอง โดยรอบแรกเขายังหาตัวปัญหาไม่ได้ อำนาจที่ครอบครองเริ่มสั่นคลอนไม่คงอยู่ หากไม่รั้งไว้ทุกอย่างจะพังทลายและสิ้นลมหายใจ
เหตุนี้ไฉไลจึงสั่งหลิงหยุดการล่อวาววาก่อนเพราะลางสังหรณ์บอกเขาให้อยู่นิ่ง หากปรบมือข้างเดียวคงไม่ดัง
ต้องเล่นเกมสักนิดให้ดูเป็นขวัญตา
และอีกไม่นานสงครามระหว่างตระกูลสาโรชและเวหาจะเริ่มต้นอย่างแน่นอน
TBC
Comments (0)