Day 03 - Intoxicant Blood

 

Prompt: “You did this?”

 

Spoiler | TW | CW

 

1st Published : 10 MAR 2021

Rewrite : 06 OCT 2022

==========

 

คืนวันถัดมา

 

ทันทีที่ได้รับภารกิจจากอีกาสื่อสาร ชินาซึงาวะ ซาเนมิ รีบฉวยดาบนิจิรินแล้วทะยานพุ่งตัวออกไปโดยไม่รอช้า

 

เพราะเพียงเสี้ยวนาทีที่เขาชักช้า อาจจะหมายถึงหนึ่งชีวิตที่ต้องดับสูญไปก็ได้...

 

เขาออกวิ่งด้วยความเร็วสูง ไม่แยแสถึงอาการเสียวแปล๊บบริเวณชายโครงซ้ายและแขนขวาที่ถูกโจมตีเมื่อวาน อาศัยใจที่มุ่งมั่นต่อเป้าหมายสูงสุดที่เขาปวารณาชีวิตให้นับตั้งแต่ค่ำคืนแห่งการสูญเสียนั่น ไม่ช้าเขาก็ถึงกระท่อมเล็กบริเวณชายป่าทางทิศตะวันออกอันเป็นสถานที่ที่ได้รับแจ้ง

 

ลมพัดพากลิ่นคาวเลือดฟุ้งเข้าจมูกของชายหนุ่มเป็นสิ่งแรก ทำเจ้าตัวกัดฟันกรอดอย่างโกรธแค้น ภาพร่างขาดครึ่งของเด็กสองคนที่ก่ายกองแนบกัน กับภาพอสูรที่ราวกับปีศาจในร่างหญิงสูงวัยกำลังกัดกินร่างหญิงสาวที่แลดูจะเป็นมารดาของเด็กน้อยสองคนนั้น เป็นสิ่งบ่งบอกว่าเขามาไม่ทันการ

 

“บัดซบ!”

 

ซาเนมิสบถ ใบหน้าแดงก่ำ มือที่กำดาบแน่นสั่นระริกด้วยแรงโทสะ

 

อีกสามชีวิตที่ต้องดับไปด้วยฝีมือพวกมัน... อภัยให้ไม่ได้!

 

“ปราณวายุกระบวนที่สี่ พายุทรายหมุน!”

 

ซาเนมิเปิดฉากโจมตีโดยไม่รอให้อีกฝั่งทันตั้งตัว แต่อสูรตนนี้ดูจะแข็งแกร่งกว่าอสูรตัวเมื่อวานอย่างเทียบไม่ติด เมื่อเพลงดาบที่ควรจะตัดร่างอสูรออกเป็นท่อน ๆ กลับตัดได้เพียงท่อนแขนสองข้างของมันเท่านั้น

 

ใบหน้าของอสูรชราค่อย ๆ เอี้ยวหันมองเขา แลบลิ้นเลียคราบเลือดที่ติดอยู่ตามมุมปากอย่างไม่แยแสสิ่งใด

 

“ต๊าย! ไม่คิดว่าวันนี้จะมีเหยื่อเดินมาหาข้าเองถึงที่นี่... วิเศษที่สุด!”

 

การเคลื่อนไหวที่เหมือนจะเชื่องช้าในช่วงแรก เปลี่ยนเป็นการพุ่งเข้าหาเขาด้วยความเร็วที่แทบไม่ด้อยไปกว่าการโจมตีของซาเนมิเมื่อครู่ หากความว่องไวของเขาเป็นต่ออีกฝ่าย ซาเนมิจึงกระโดดหลบการโจมตีนั้นแทบทันท่วงที

 

กระนั้นการโจมตีที่แรงและกระชั้นชิด สร้างแรงลมปะทะร่างของเขาปลิวไปกระแทกกับต้นไม้ใหญ่ แม้จะออกเพลงดาบเพื่อใช้ลดแรงกระแทกได้ทันท่วงที แต่ขาซ้ายของเขาที่กระแทกกับต้นไม้เข้าอย่างจังก็ดูเหมือนจะบาดเจ็บสาหัสถึงขั้นร้าวหรือหักได้

 

“แม่งเอ๊ย!”

 

ถึงจะไม่ใช่ครั้งแรกที่เขาบาดเจ็บสาหัสขนาดนี้ หากความเคียดแค้นชิงชังในจิตใจของเขาที่ทรงพลานุภาคเหนือกว่าความเจ็บปวดที่ได้รับ ซาเนมิจึงตัดสินใจพุ่งโจมตีต่ออย่างไม่รอช้าแต่อย่างใด

 

“ปราณวายุกระบวนที่สาม ลมทุ่งต้นไม้ไหว!”

 

ซาเนมิเปิดฉากการโจมตีอีกระลอก ตามด้วยการใช้กระบวนท่าที่หนึ่งซ้ำอีกครั้ง แต่เพลงดาบที่ควรจะตัดหัวอสูรตัวนี้ได้อย่างง่ายได้ กับสามารถทำได้แค่เปิดแผลของอีกฝั่ง แล้วสมานตัวก่อนที่เขาจะทันได้ออกกระบวนท่าอีกครั้ง

 

นี่มันไม่ปกติ!

 

ราวกับพลังการโจมตีของเขาถูกทอนให้เหลือเพียงครึ่งหนึ่งของที่ควรจะเป็นเท่านั้น...

 

“มนต์อสูรโลหิตของแกสินะ...”

 

นัยน์ตาสีม่วงอ่อนเบิ่งกว้างทันทีที่ประมวลผลสถานการณ์ตรงหน้าได้ หากมีใครสักคนมาช่วยสนับสนุนการโจมตีก็คงจะดีไม่น้อย

 

แต่เขาไม่เคยคิดจะฝากความหวังไว้กับใคร... เว้นแต่ความฝันที่เขาฝากฝังให้น้องชายคนเดียวนับแต่วันที่เขาตัดสินใจกระโจนเข้าสู่การต่อสู้อันไร้จุดจบ

 

ความหวังที่น้องชายของเขาจะได้ใช้ชีวิตในโลกอันแสนสงบสุข โดยมีคนบาปอย่างเขาทำหน้าที่เก็บกวาดสิ่งชั่วร้ายอันจะรบกวนความสุขของคนผู้นั้น!

 

อสูรชราเปิดฉากโจมตีเขาอีกครั้ง ด้วยไหวพริบที่ติดตัวมาแต่กำเนิดผนวกกับประสบการณ์การต่อสู้ตลอดช่วงเวลามืดมนที่ผ่านมา ทำให้ซาเนมิเบี่ยงตัวหลบออกได้ หากอาการบาดเจ็บที่ขาก็ทำให้ความว่องไวของเขาลดลง

 

มือที่ยืดยาวเฉียดยังชายโครงซ้าย ตำแหน่งเดียวกับที่อสูรตนเมื่อวานจู่โจมเขา บาดแผลที่เพิ่งสมานตัวเมื่อเช้าปริออก โลหิตแดงไหลรินออกจากปากแผล หยาดหยดลงบนพื้นหญ้าเป็นด่างดวง สร้างความชะงักงันแก่อสูรชราตนนั้น

 

รอยยิ้มกว้างผุดบนใบหน้าคร้ามคม

 

บัดนี้ประตูแห่งชัยชนะอยู่ไม่ไกลเกินเอื้อม...

 

“นี่มัน เลือดหายาก!”

 

คำพูดของอสูรชราที่เรียกเสียงหัวเราะราวกับปีศาจจากชายหนุ่ม เมื่ออสูรที่เคยโจมตีเขาอย่างฉับไวกลับเดินซวนเซ ราวกับถูกมอมเมาด้วยสุราเลิศรสชั้นดี

 

“ทีข้าล่ะ! ปราณวายุกระบวนที่หนึ่ง พายุหมุนบดขยี้!”

 

การโจมตีที่หมายยังคอของอสูรร้าย ผู้ถูกมอมเมาด้วยเลือดหายากจนไม่อาจใช้มนต์อสูรโลหิตต้านการโจมตีไว้ได้ จนคอของตนถูกสะบั้นขาดในชั่วพริบตา

 

นัยน์ตาสีม่วงอ่อนจับจ้องร่างอสูรที่ค่อย ๆ สลายร่างด้วยแววตาเย้ยหยันจากความรังเกียจสุดขั้วหัวใจ ก่อนจะเซทรุดฮวบลงด้วยบาดแผลที่ปริออกกว้างจนหยาดโลหิตไหลรินเจิ่งนองบนพื้นหญ้า และความเจ็บปวดที่ขาจากการถูกโจมตีเมื่อครู่ จนไม่อาจทรงตัวยืนได้อีกต่อไป

 

“เห้ย! ซาเนมิ แกอยู่ไหนวะ!”

 

เสียงแหวของมาซาจิกะลอยมาตามสายลมดังแว่วเข้าหูของชายหนุ่ม หากบัดนี้เขาหมดแรงจะตะโกนตอบ ชั่วพริบตา บุคคลผู้ตั้งตนเป็นศิษย์พี่ของเขาก็ตามกลิ่นเลือดจนวิ่งมาถึงตรงนี้ได้

 

นัยน์ตาสีดำของมาซาจิกะทอดมองร่างของสองแม่ลูกที่หาชีวิตไม่อย่างสะเทือนอารมณ์ มือสองข้างกำแน่นและสั่นระริกด้วยฤทธิ์โทสะ ก่อนจะตวัดไปมองเศษซากที่หลงเหลืออยู่ของอสูรร้ายตนนั้น

 

“...แกจัดการมันเองเหรอ”

 

“เออสิ! ไม่ใช่ข้าแล้วจะใคร...!”

 

ซาเนมิตวาดอย่างอ่อนแรง เลือดตรงชายโครงยังคงไหลรินออกมาไม่ขาดสาย ความปวดระบมจากแรงปะทะของการต่อสู้ตลอดสองวันที่ผ่านมาและการบาดเจ็บหนักที่ขาก็เหมือนจะสาหัสกว่าที่เขาคาดไว้

 

เขามองเพื่อนร่วมสำนักที่กวาดสายตามองร่างเขา เห็นแววสั่นไหวอันฉายวาบในนัยน์ตาที่มักฉายแววอ่อนโยน สะท้อนถึงความโกรธขึ้งที่เขาไม่เคยได้เห็นมาก่อน

 

“แกควรจะรอข้าว่ะ...”

 

“รอให้แกมาเก็บศพข้าเรอะ!” ถึงจะสัมผัสถึงความเป็นห่วงในน้ำเสียงของอีกฝ่ายได้ แต่ซาเนมิก็อดไม่ได้ที่จะจิกกัดอย่างอ่อนแรง “ไอ้นี่มันร้ายกว่าตัวเมื่อวานมาก”

 

เขาเห็นนัยน์ตาศิษย์พี่มองยังเลือดที่ไหลรินจากชายโครง นึกรู้โดยพลันว่าอีกฝ่ายจะถามว่าอะไร จึงชิงพูดเองก่อนที่จะอีกฝ่ายจะปริปากถาม

 

"ข้าไม่ได้กรีดละกัน แต่แผลมันปริเอง ก็ดีแล้ว จะได้จบ ๆ ไปซะ"

 

คำตอบที่ไม่ได้ทำให้คนฟังมีสีหน้าที่ดีขึ้น ตรงกันข้าม มาซาจิกะกัดสันกรามกรอด หากรู้ว่าเปล่าประโยชน์ที่จะตำหนิศิษย์น้องตรงนี้ เพราะสีหน้าซีดเผือดจนเข้าขั้นวิกฤตกับอาการเจ็บปวดของซาเนมินั้นเกินกว่าที่เจ้าตัวจะปิดบังไว้ได้อีกต่อไป

 

“เอาว่าช่างมันก่อน... ข้าว่าแกต้องหาหมอ”

 

“อย่าสอด...”

 

เสียงตวาดที่บัดนี้อ่อนระโหยโรยแรงจนมาซาจิกะรีบตะโกนเรียกโกโต หัวหน้าเหล่าคาคุชิที่เพิ่งเดินทางมาถึงสถานที่ ก่อนเจ้ากี้เจ้าการจับเขามัดขึ้นเปลเป็นการยกใหญ่

 

ถึงปากจะอยากด่ากราดสั่งสอนความจุ้นจ้านแก่อีกฝ่าย แต่เขาก็หมดแรงเกินกว่าจะเอ่ยอะไรได้อีกแล้ว

 

หากก่อนจะสิ้นสติด้วยความอ่อนล้า เขาได้ยินเสียงเพื่อนร่วมสำนักบงการให้พาเขาไปยังคฤหาสน์แห่งหนึ่งเป็นการด่วน โดยที่เขาไม่อยู่ในสภาพที่จะปฏิเสธหรือโต้แย้งสิ่งใดได้

 

และนั่นคือครั้งแรกที่เขาได้ยินชื่อคฤหาสน์ผีเสื้อ ที่จะกลายเป็นสถานที่แห่งความทรงจำของเขาหลังจากนี้ไปอีกนานแสนนาน...

 

==========

Author's Talk 10 MAR 2021

สวัสดีค่า จบไปกับบทที่สามแล้วนะคะ ^^

สารภาพเนอะ มีใครแอบผิดหวังไหมที่พี่คานาเอะยังไม่ปรากฏตัวในบทนี้ 555555 รู้ว่าต้องมีแน่

จริง ๆ ก็อยากจะให้เจอกันในบทนี้เนอะ แต่ด้วยคีย์เวิร์ดที่ดูจะเอื้อต่อการต่อสู้มากกว่า กอปรกับบทที่แล้วคุณซาเนมิยังบาดเจ็บสาหัสไม่พอค่ะ นิสัยแก ณ ตอนนั้น แค่รักษาหมอปกติเรายังไม่คิดเลยว่าพี่แกจะยอมเลยค่ะ

เลยต้องให้เจ็บตัวแบบนี้ก่อนแหละค่ะ ถึงจะโดนคุณมาซาจิกะจับส่งไปยังคฤหาสน์ผีเสื้อโดยไม่ออกฤทธิ์เดชมาก 55555 เพราะขนาดกรีดเลือดตัวเองในบทให้สายลมนำทาง คุณซาเนมิยังไม่ยอมไปคฤหาสน์ผีเสื้อแต่โดยดีเลยค่ะ

คุณพี่ซาเนมิดื้อเนอะ

ปล. ถูกใจคอมเมนต์ของตอนที่แล้วมากค่ะ ที่มีผู้อ่านท่านนึงบอกว่าสะดุ้งตอนพี่ซาเนมิพูดคำว่าเสือก 5555 เราแต่งเองก็สะดุ้งค่ะ แต่ก็พี่ซาเนมิละเนอะ

(สลับกับตอนเขียนคุณกิยูเลย รายนั้นพูดในใจเยอะมาก แต่กว่าพิกุลจะร่วงจากปากที ลุ้นแล้วลุ้นอีกค่ะ)

ยังไงบทหน้าเราไม่หักหลังทุกคนแน่ค่ะ เค้าจะเจอกันแล้ว (ซักทีเนอะ) แต่จะเจอกันแบบไหนและยังไง มาลุ้นกันในตอนต่อไปนะคะ :P

แล้วพบกับตอนที่ 4 ในวันเสาร์ช่วงเย็นค่า ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่าน ให้กำลังใจ และคอมเมนต์นะคะ ^^

Author's Talk 06 OCT 2022

สวัสดีค่า มาถึงคิวลงฉบับ Rewrite สำหรับรวมเล่มนะคะ เพื่อให้เนื้อหาออกมาสมบูรณ์ที่สุดเท่าที่เราจะทำได้ค่ะ

ช่วงนี้ร่างแหลกมากค่ะ น่าจะเอฟเฟตจากที่โหมหนักมาหลายเดือนติดต่อกัน ^^" อยากซื้อเวลานอนมากเลยค่ะ เลยยังแพคของไม่ถึงไหนเลย

แต่อย่างน้อย ใครที่เลือกไปรับที่งาน CA7 เราแพคทันแน่ค่ะ แต่รอบไปรษณีย์อาจจะขอส่งดีเลย์เป็นบางท่านนะคะ สำหรับใครที่เราส่งดีเลย์ ขออนุญาตแถมโปสการ์ดที่คุณ Airin No Sekai ขายเป็นการขอโทษค่ะ

ใครอยากเจอเราที่งาน CA7 แวะมาพบกันได้ที่บูท E23 โต๊ะทำงานบ้านผีเสื้อ เราออกบูทกับคุณไอริน @AirinNoSekai คนวาดภาพประกอบเล่มของเรานะคะ แวะมาเยี่ยมเยียนกันได้ค่ะ ^^

แต่ถ้าใครไม่สะดวกมาเยี่ยมเยียน แต่ยังอยากเก็บฟิคเล่มนี้ รวมถึง KNY FF - In Time With You #ห้วงเวลาของเราสอง เป็นที่ระลึก ช่วงนี้เราเปิดรอบพรีสำหรับงาน CA7 นะคะ

โดยสามารถดูรายละเอียดเบื้องต้นของรวมเล่มทั้งสองเล่ม ฉบับปรับปรุงล่าสุด 16 APR 2022 มาให้ได้ศึกษานอกเหนือจากตัวฟิคที่สามารถอ่านตอนหลังได้ใน ReadAWrite | Dek-D | ReadHaus นะคะ

รายละเอียด KNY FF - In Time With You #ห้วงเวลาของเราสอง (Tomioka Giyuu x Kochou Shinobu)

รายละเอียด KNY FF - In The Remembrance of Her #แด่เธอในความทรงจำนิรันดร์ (Shinazugawa Sanemi x Kochou Kanae)

ถ้าสนใจ จิ้มลิงค์สั่งจองด้านล่างได้เลยค่ะ หรือดูรายละเอียดพร้อมกรอกแบบฟอร์มได้ที่นี่นะคะ [Link]

แต่ทั้งนี้ ใครไม่สะดวกไม่เป็นไรนะคะ รับรองได้อ่านเนื้อหาเหมือนเดิม และในรูปแบบ Rewrite เหมือนกันค่ะ เพียงแต่อาจจะได้อ่านตอนพิเศษช่วงท้ายหลังจากเราส่งเล่มล็อตแรกนะคะ

หรือไม่ก็รอตอนเราเปิดพรีอีกรอบ ช่วงเราทำแอนโธ Days Rise, Nights Fall หรือเขียน KNY FF - The Tales of Butterfly Effects จบค่ะ ^^ คงอีกทีต้นปีหน้าเลย

แล้ววันเสาร์นี้ มาพบกันตอนที่สี่ฉบับรีไรท์กันนะคะ ทุกคนอย่าลืมดูแลรักษาสุขภาพกันด้วยนะคะ ทั้งกายทั้งใจเลย เราเจอข่าวกราดยิงวันนี้คือไม่ไหวค่ะ

ใครไม่ไหวกับข่าวช่วงนี้ อย่าลืมเซฟสภาพจิตใจตัวเองนะคะ เราต้องขอเซฟสภาพใจวันนึงเหมือนกัน