ห้องบันทึกเสียง

ฮิโรชินั่งบนเก้าอี้บาร์อยู่ตรงหน้าไมค์ กำลังซ้อมร้องเพลงใหม่ที่พี่ลอร่ากับพี่เอแต่งให้ ซึ่งทั้งคู่ก็นั่งอยู่ที่แผงมิกซ์เช่นเคย ส่วนเจมส์นั่งดูอยู่ตรงโซฟาข้างหลัง บรรยากาศวันนี้มีความเครียดเจือปนอยู่จนฮิโรชิก็รู้สึกได้ พอซ้อมไปท่อนหนึ่งพี่ลอร่าก็ส่งซิกให้พี่เอปิดเพลง

“อารมณ์มันยังไม่ได้ว่ะ ฮิโรชิ พี่อยากให้มันเศร้ากว่านี้ คือเพลงนี้มันต้องตีความไปว่าเรากำลังจะโดนทิ้งนะ มองหน้ากันนิดนึงได้มั้ย อะไรแบบนี้น่ะ เคยโดนใครทิ้งป่ะ” พี่ลอร่าคอมเม้นท์ผ่านอินเตอร์คอม

“ไม่เคยครับพี่” ฮิโรชิตอบ

“โชคดีจังนะ” พี่ลอร่าพูด ถอนหายใจ เอามือเท้าเอว คิดว่าจะบรีฟยังไงดี

“ขอเบรคไปห้องน้ำแป๊บนึงนะครับพี่” ฮิโรชิพูดผ่านไมค์

“โอเค” พี่ลอร่ากดอินเตอร์คอมตอบ

เจมส์ลุกไปช่วยฮิโรชิขึ้นวีลแชร์ แล้วเข็นออกไปจากห้องอัด พี่ลอร่านั่งคุยกับพี่เอ

“กูเปิดหนังเศร้าๆให้มันดูแล้วค่อยอัดดีมั้ยวะ” พี่ลอร่าเสนอ

พี่เอคิ้วขมวด “ให้มันร้องไห้มันก็ทำได้นะพี่ แต่ฟังแล้วก็ยังรู้สึกว่ามันยังไม่ใช่”

พี่ลอร่ากับพี่เอนั่งเงียบพูดอะไรไม่ออกกันครู่หนึ่ง

“พี่เขียนเพลงนี้มาเพื่ออะไร” พี่เอถาม

“ให้มันง้อคนฟัง” พี่ลอร่าตอบ

“ผมว่านะพี่ เราไม่บอกเจตนาที่แท้จริงของเพลง น้องมันก็ร้องออกมาไม่ได้หรอก บอกความจริงมันไปเถอะ” พี่เอแนะนำ

“แต่น้องมันจะนอยด์และเจ็บมากเลยนะ ป้ามันก็เพิ่งเสีย มาเจอเรื่องนี้อีก ไม่ฉิบหายเลยเหรอ” พี่ลอร่าค้าน

“โอกาสสุดท้ายของมันแล้วพี่ ถ้าเป็นผมนะ ผมจะทำให้มันเป็นเพลงที่พิเศษที่สุด” พี่เอพูด

พี่ลอร่าพยักหน้า “ก็ได้วะ”

……………………….

เจมส์เข็นฮิโรชิกลับเข้ามาที่ห้องอัด จัดแจงอุ้มฮิโรชิขึ้นไปนั่งบนเก้าอี้ แล้วก็ออกมานั่งบนโซฟา ฮิโรชิใส่หูฟังแล้วก็กระแอมให้เส้นเสียงพร้อมร้องเพลง

“พร้อมละครับพี่” ฮิโรชิพูดผ่านไมค์

พี่ลอร่ากดอินเตอร์คอม

“ฮิโรชิ พี่มีอะไรจะเล่าให้ฟัง” พี่ลอร่าพูด

“ครับ” ฮิโรชิทำหน้าสงสัย

“สองอาทิตย์ที่แล้ว พี่เพิ่งไปประชุมบอร์ดมา หุ้นส่วนเค้าดูผลกำไรแล้ว … ฮิโรชิทำได้ไม่เข้าเป้า” พี่ลอร่าพยายามพูด

“เอ่อ…ค... ครับ” ฮิโรชิเสียงสั่น

“ทางนั้นก็เลยลงความเห็นว่า จะให้พี่ดร็อปฮิโรชิ …. พี่ขอโอกาสเค้าครั้งสุดท้ายให้เรา เพื่อมาทำเพลงนี้” พี่ลอร่าพูด

เจมส์ถึงกับนั่งไม่ติดเก้าอี้ เขายืนขึ้นฟัง

“ผมจะโดนปลดเหรอครับ” ฮิโรชิถามด้วยเสียงสั่น

“ยัง” พี่ลอร่าตอบ

“ถ้าเพลงนี้ได้ 10 ล้านวิว แล้วติด Top 10 ของทุกชาร์ต ฮิโรชิจะได้อยู่ต่อ” พี่ลอร่าพูด

“จะได้เหรอครับพี่ ผมไม่เคยมีเพลงไหนถึง 2 ล้านวิวเลย” ฮิโรชิพูด

“พี่ไม่รู้ แต่พวกพี่จะพยายามให้ถึงที่สุดแหละ” พี่ลอร่าพูด

“ครับ” ฮิโรชิก้มหน้า

“แต่ถ้าไม่ได้ แล้วเราจะไม่ได้มาร่วมงานกันอีก … พี่ก็ขอให้เพลงนี้เป็นเพลงพิเศษ เพลงสุดท้ายของพวกเราละกัน” พี่ลอร่าพูด

เจมส์พยายามจะพูดอะไรซักอย่าง แต่พูดไม่ออก สุดท้ายเขาก็นั่งลง

“นี่คือความหมายจริงๆของเพลงนี้ใช่มั้ยครับพี่” ฮิโรชิถาม

พี่ลอร่ากับพี่เอพยักหน้าผ่านกระจก

“อัดเลยครับพี่ พร้อมละครับ” ฮิโรชิตอบ

พี่ลอร่าปิดอินเตอร์คอม หันไปพูดกับพี่เอ

“ตอนนี้แหละ อารมณ์กำลังสดๆ” พี่ลอร่ากระซิบ

พี่เอเปิดแบ็คกิ้งแทรคให้ทันที ฮิโรชิก็เริ่มร้องเพลงด้วยเสียงแหบเครือและแผ่วเบา

[คลิกที่วิดีโอเพื่อฟังซาวด์แทรค]

ไม่ใช่คนคนนั้น

ไม่ได้เป็นคนสำคัญ

ไม่ได้เป็นคนในสายตา

ให้เสียงดังแค่ไหน

เธอก็ไม่เคยสนใจ

เมื่อไม่ใช่คนในสายตา

แต่ก่อนที่ฉันจะไป

ไม่ได้เจอหน้าเธออีก

อยากจะขอร้องสักเพียงครั้งนึง

Before I say goodbye

ก่อนจะไม่เหลือเยื่อใย

ก่อนที่ตัวเธอจะลืมฉันไป

Could I have a glance from you

โปรดชายตามองฉันบ้างสักหน่อย

Could I have a glance from you

สิ่งสุดท้ายที่ฉันอยากจะขอ

ฮิโรชิเพิ่มระดับเสียงขึ้นตามอารมณ์เพลง

ไม่ไหวอีกต่อไป

จะสู้ยังไงได้อีก

เมื่อแพ้ก็ต้องยอมรับมัน

ให้รักมากแค่ไหน

ให้ค่าเธอมากเท่าไหร่

ก็ไม่ใช่คนในสายตา

แต่ก่อนที่ฉันจะไป

ไม่ได้เจอหน้าเธออีก

อยากจะขอร้องสักเพียงครั้งนึง

Before I say goodbye

ก่อนจะไม่เหลือเยื่อใย

ก่อนที่ตัวเธอจะลืมฉันไป

Could I have a glance from you

โปรดชายตามองฉันบ้างสักหน่อย

Could I have a glance from you

สิ่งสุดท้ายที่ฉันอยากจะขอ

ฉันทำดีที่สุดแล้ว

ให้เธอมาสนใจกันบ้าง

แต่คำตอบมันกลับไม่ได้สวยงาม

พยายามที่สุดแล้ว

ไม่อาจจะเข้าถึงใจเธอ

ดึงดันต่อไปก็มีแต่จะฝืน

ฮิโรชิผ่อนเสียงลงอีกครั้งเมื่อดนตรีเหลือแค่เปียโน

Could I have a glance from you

โปรดชายตามองฉันบ้างสักหน่อย

Could I have a glance from you

สิ่งสุดท้ายที่ฉันอยากจะขอ

จบท่อนนี้เขาเพิ่มเสียงขึ้นอีกครั้ง แล้วเอนตัวออกห่างๆไมค์ เจมส์ที่นั่งดูอยู่ถึงกับอ้าปากค้าง

Yeah Yeah

Yeah Yeah

Could I have a glance from you

สิ่งสุดท้ายที่ฉันอยากจะขอ

พอดนตรีจบลง พี่ลอร่าเอามือประสานกันแล้วชูขึ้นไปสั่นๆอยู่เหนือหัว แล้วก็กดอินเตอร์คอมพูดกับฮิโรชิ

“ขอบคุณมาก ขอบคุณมาก” พี่ลอร่าพูด

“พี่ครับ ถ้านี่เป็นครั้งสุดท้ายจริงๆ ผมขอบคุณพี่สำหรับทุกอย่างนะครับ” ฮิโรชิพูดผ่านไมค์ น้ำตาคลอเบ้า

“ฮิโรชิคือประสบการณ์สุดพิเศษของพี่ พี่ต่างหากที่ต้องขอบคุณ” พี่ลอร่าพูด

“เอาเทคนี้ใช่มั้ยพี่” พี่เอถาม

“เทคนี้แหละ ใช่เลย” พี่ลอร่าตอบ

“เสร็จแล้วใช่มั้ยครับพี่ ผมขอพาฮิโรชิกลับนะครับ ผมว่าเค้าเริ่มไม่ไหวละ” เจมส์ถาม

“โอเค ฝากด้วยนะ อาทิตย์หน้าถ่าย MV เตรียมตัวกันด้วย” พี่ลอร่าตอบ

“ครับ” เจมส์โค้งให้ แล้วเขาก็สะพายกระเป๋า เดินไปพาฮิโรชิขึ้นวีลแชร์ แล้วก็เข็นออกมา ฮิโรชิไหว้ทุกคนก่อนจะออกจากห้องอัด

……………………….

ในรถ

เจมส์ขับรถพาฮิโรชิกลับบ้าน ฮิโรชินั่งเงียบ เหม่อออกไปนอกหน้าต่าง เจมส์คอยมองด้วยสีหน้าเป็นกังวล

“นายโอเคป่าว” เจมส์ถาม

“ป้าเราเพิ่งเสีย ตอนนี้กำลังจะตกงาน นายว่าเราโอเคมั้ยอ่ะ” ฮิโรชิตอบแบบเหม่อๆ

“นายไม่เห็นต้องกลัวอะไรนี่ ถึงนายไม่มีงานทำ นายก็มีเงินใช้จากหุ้นที่คุณป้าซื้อไว้ให้อยู่แล้ว” เจมส์ปลอบ

“ไม่รู้สิ เรารู้สึกแย่ที่เราทำอะไรไม่สำเร็จซักอย่าง” ฮิโรชิพูด

“ที่รัก ลองหันหลังกลับไปดูสิ่งที่นายทำมาตลอดนะ ถึงเพลงนายจะไม่ดัง แต่นายก็ยังมีผลงาน มันอาจจะไม่ดังวันนี้ แต่ไม่แน่ว่าอีก 40 ปีมันอาจจะกลับมาดังเหมือนเพลง Plastic Love ที่ป้านายชอบฟังก็ได้” เจมส์อธิบาย

“แต่ไปดังตอนนั้น มันก็ไม่ได้ช่วยให้เราไม่ตกงานนี่ เราอยากดังวันนี้ เราไม่ได้อยากดังตอนเราไปไหนไม่ไหวแล้ว” ฮิโรชิพูด

“ไหวสิ นายมีเราเป็นขา เดี๋ยวเราจะพานายไปทุกที่เลย” เจมส์ตอบ แล้วก็เอามือลูบหัวฮิโรชิ

“ตอนนั้นนายจะไหวเหรอ” ฮิโรชิหันมาถาม

“เฮ้ย 60 นะ ไม่ใช่ 90 ดาราบางคน 60 ยังเป็นพระเอกหนังแอ็คชั่นอยู่เลย แบบ เลียม นีสัน ไง” เจมส์ตอบกึ่งหัวเราะ

“นายนี่ก็นะ....” ฮิโรชิเริ่มยิ้มออก

“นายยังมีโอกาสอีกเยอะ โดนปลดจากค่ายนี้ นายก็ไปค่ายใหม่ดิ หรือจะทำเพลงเองก็ได้ จริงป่าว” เจมส์พูด

“แต่เราชอบที่นี่อ่ะ เสียดายนะที่เราไม่ได้เป็นอย่างที่เค้าคาดหวัง” ฮิโรชิกลับมาเหม่ออีกรอบ

“ไปกินไอติมกัน” เจมส์ตัดบท

“อะไรของนายเนี่ย” ฮิโรชิหันมาทำหน้างง

“ก็ถ้าเค้าโทรมาเรียกนายตอนเรากินไอติม งั้นเราไปกินไอติมแก้เคล็ดกันเถอะ” เจมส์เสนอ

“จำได้ด้วยเหรอเนี่ย” ฮิโรชิถามด้วยความแปลกใจ

“อื้อ” เจมส์พยักหน้า

“ก็ดีเหมือนกันนะ” ฮิโรชิเริ่มรู้สึกดีขึ้น

……………………….

ห้องซ้อมเต้น Bang Factory, 1 เดือนต่อมา

ฮิโรชินั่งอยู่บนเก้าอี้บาร์หน้าลิมโบสีขาวที่ทีมงานเอามาตั้งอยู่ตั้งอยู่ในห้องซ้อมเต้น ทีมงานเอาไมค์มาติดที่เสื้อ แล้วฮิโรชิก็เริ่มเทสเสียง มีทีมงานชุดเล็กๆ 3 คนอยู่ในห้อง

“พร้อมยัง” ตากล้องถาม

“พร้อมครับพี่” ฮิโรชิตอบ

“3, 2, 1, แอ็คชั่น” ตากล้องสั่งแอ็คชั่นเอง

ฮิโรชิยกมือไหว้กล้อง

“สวัสดีครับทุกคน ผมฮิโรชิเองครับ ก่อนอื่นอยากจะแจ้งให้ทุกคนทราบว่า...” ฮิโรชิพูดด้วยสีหน้าเคร่งเครียด

“ตอนนี้เพลง A Glance From You ได้ยอดวิวไป 50 ล้านวิวแล้วครับ!!!” ฮิโรชิจบประโยคด้วยรอยยิ้มบนใบหน้าและน้ำเสียงที่ดีใจสุดขีด

มีพี่ๆทีมงานที่แอบอยู่หลังลิมโบ ยิงเปเปอร์ชู้ตเข้ามา ฮิโรชิสะดุ้ง แล้วทุกคนก็ปรบมือเฮกันใหญ่

“ตกใจหมดเลยอ้ะ!!!” ฮิโรชิเอามือทาบอก แล้วก็พูดต่อ “ก็ ตอนนี้ไม่โดนดร็อปแล้วนะครับ เพราะเพลงขึ้นอันดับ 1 ทุกชาร์ตไปแล้ว ขอบคุณมากๆครับ” ฮิโรชิยกมือไหว้ ทีมงานปรบมือ

“ข่าวดียังไม่หมดแค่นี้ เดี๋ยวผมจะมีคอนเสิร์ตแรกต้นปีหน้า ตอนนี้อย่าลืมไปช่วยกันฟังเพลงอื่นๆด้วยนะครับ สวัสดีครับ บ๊ายบายยยย” ฮิโรชิยกมือไหว้ แล้วก็โบกมือให้กล้อง

“คัท” พี่ตากล้องตะโกน

ทีมงานไปช่วยกันปลดไมค์ออกจากเสื้อฮิโรชิ เจมส์เข็นวีลแชร์เข้ามาแล้วอุ้มฮิโรชิลงจากเก้าอี้บาร์

“ทีนี้ไปไหนต่ออ่ะ” ฮิโรชิถาม

“ไปออกรายการวิทยุ ตึกแกรมมี่ รายการสด อีก 2 ชั่วโมง” เจมส์ตอบ

“แวะกินข้าวก่อนได้มั้ย หิวมากเลย” ฮิโรชิถาม

“เราซื้อข้าวกล่องไว้ละ ไปกินในรถ เดี๋ยวไม่ทัน เดี๋ยวเราพานายไปเติมน้ำก่อน เดี๋ยวหางนายแห้งกลางทาง” เจมส์ตอบ

“โอเค” ฮิโรชิพยักหน้า

……………………….

ร้านกาแฟใกล้ๆออฟฟิศ Bang Factory

MV เพลง A Glance From You ของฮิโรชิถูกเปิดบนจอทีวีในร้าน คราวนี้เปิดเสียงเบาๆไว้ด้วย พี่ลอร่ากับทีมมานั่งประชุมกันที่โต๊ะเดิม

“สรุปคร่าวๆนะคะพี่ ตอนนี้ยอดวิวไต่ขึ้นเร็วมาก จะแตะ 80 ล้านวิวแล้วค่ะ แล้วก็สตรีมมิ่งตอนนี้ยังค้างอยู่ที่อันดับ 1 ทุกชาร์ตมา 2 วีคแล้วค่ะ ฟีดแบ็คโดยรวมคือเพลงโดนใจคนอกหักนะคะ มีด่าว่าขายหน้าตา หรือเอาตัวประหลาดมาขายบ้าง แต่ก็ส่วนน้อยค่ะ แค่ไม่กี่คอมเม้นท์ ก็จะโดนทัวร์ลงไปแล้ว” พี่ไก่สรุป

พี่ลอร่าถอนหายใจด้วยความโล่งอก

“แม่งงง กูลุ้นมาเป็นเดือน กูนึกว่ากูจะต้องเชือดลูกกูเองละ สบายใจละ” พี่ลอร่าพูด

“ผมก็ลุ้นชิบหายเหมือนกัน” พี่เอพูด

“อ่ะ วันนี้พี่จะคุยกับพวกเราเรื่องคอนเสิร์ตของฮิโรชิ อ่ะ ครีเอทีฟ ขายมาซิ เกด” พี่ลอร่าหันไปพูดกับครีเอทีฟ แล้วก็ยกกาแฟขึ้นมาจิบ

เกด ครีเอทีฟสาวหล่อกางแมคบุ๊คแล้วหันไปโชว์ทุกคน “โอเคฮะ ทุกคนรู้กันอยู่แล้วว่าฮิโรชิเป็นเงือก เพราะฉะนั้นคอนเซปต์ก็คงไม่พ้นน้ำทะเล เกดเลยทำให้มันพิเศษหน่อย ด้วยการทำให้คอนเสิร์ตนี้เหมือนแสดงอยู่ใต้ทะเล ซึ่งใต้ทะเลนี้ก็จะมีเมืองไฮเทคซ่อนตัวอยู่ เกดตั้งชื่อคอนเสิร์ตนี้ว่า…”

เกดกดปุ่ม Space bar แล้วหน้าจอก็ขึ้นโลโก้

HIROSHI : THE ATLANTIS CONCERT

โปรดติดตามตอนต่อไป