สตูดิโอมนตรี


 

ฮิโรชิที่หายจากอาการแขนเจ็บแล้ว กำลังแต่งหน้าทำผมเตรียมถ่าย MV ตั้งแต่เช้าตรู่อยู่ในห้องแต่งตัวนักแสดง ฮิโรชิหาวนอนหวอดๆ ส่วนเจมส์ที่ฟุบหลับอยู่บนโซฟาก็ตื่นเป็นระยะๆ เพราะมีคนยกของไปมา เขาก็กลัวว่าจะขวางทางใครเข้า


 

“ปกติออกกองกันแต่เช้างี้เลยเหรอครับพี่” ฮิโรชิถามช่างทำผมสาวสอง


 

“ค่ะ เพิ่งเคยออกกองล่ะสิ” ช่างทำผมตอบ


 

“ใช่ครับ ครั้งแรกเลย นี่ผมออกจากบ้านตั้งแต่ตี 4 เลยครับ” ฮิโรชิเล่า


 

“โอ๊ย ปกติค่ะน้อง งานกองถ่ายอ่ะเนอะ” ช่างทำผมพูด “เราอ่ะยังดี เสร็จงานก็ได้กลับก่อน พวกพี่ทีมอาร์ตทีมไฟน่ะเค้ามาก่อนเรา เลิกทีหลังเราอีก”


 

“จะเสร็จกี่โมงอ่ะครับ” ฮิโรชิถาม


 

“ลองถามพี่ผู้ช่วยนะ แต่พี่ว่าก็คงไม่เกิน 6 โมงเย็น ไม่งั้นคิวแหก” เธอบอก


 

“คืออะไรอ่ะครับ” ฮิโรชิถามต่อด้วยความสนใจ


 

“ปกติงานกองถ่ายหนังหรือ MV วันนึงเค้าจะมี 3 คิว คิวแรกคือ Day คือ 6 โมงเช้าถึง 6 โมงเย็น คิวสองคือ Night 1 เริ่ม 6 โมงเย็นถึงเที่ยงคืน คิว Night 2 เที่ยงคืนถึง 6 โมงเช้า แต่ถ้าน้องไปเล่นละคร ก็จะเจอ 8 โมงเช้าถึง 4 ทุ่มอ่ะค่ะ จะไม่เหมือนกัน ถ้าเกินเวลา เราเรียกว่าคิวแหก ก็ต้องจ่ายเงินเพิ่มทั้งคนทั้งของค่ะ” เธออธิบาย


 

“อ๋ออออ” ฮิโรชิพยักหน้า


 

พี่ผู้ชายคนหนึ่งใส่เสื้อยืดสีดำกางเกงขาสั้นท่าทางคล่องแคล่วเดินฉับๆเข้ามาในห้องแต่งตัว


 

“นี่ไง พี่เค้ามาพอดี” ช่างทำผมบอก


 

“สวัสดีครับ” ฮิโรชิยกมือไหว้


 

เจมส์ตื่นขึ้นมายกมือไหว้ด้วย “สวัสดีครับ”


 

“เอ่อ… น้องฮิโรชิ พี่ชื่อพี่เต้นะครับ เป็นผู้ช่วยผู้กำกับ” พี่เต้แนะนำตัว


 

“ครับพี่” ฮิโรชิยิ้มทักทาย


 

“ซีนแรกที่เราจะถ่ายพี่จะถ่ายซิงค์เดี่ยวก่อนนะครับ ไม่มีอะไรมาก เราแค่ร้องโพสๆกับกล้องไปเรื่อยๆ ทำผมเสร็จแล้วออกไปหน้าเซ็ตให้ทีมลองไฟนะครับ” พี่เต้บรีฟ


 

“ครับพี่” ฮิโรชิตอบ


 

“จะเสร็จแล้วค่ะ ขอ 5 นาที” ช่างทำผมคุยกับพี่เต้


 

พี่เต้เดินฉับๆออกไป ฮิโรชิรีบเรียก “เอ่อพี่เต้ครับ”


 

“ครับ” พี่เต้หันกลับมา


 

“วันนี้เสร็จกี่โมงครับพี่” ฮิโรชิถาม


 

พี่เต้หยิบตารางถ่ายทำที่ถืออยู่ขึ้นมาดู “อืมมมม ซีนสุดท้าย 5 โมงเย็นอ่ะ ก็คงเลิก 6 โมงแหละ ซีนแน่นอยู่นะวันนี้” แล้วพี่เต้ก็เดินออกไป


 

เจมส์ลุกขึ้นเดินไปหาฮิโรชิ


 

“ไหวใช่ป่าว ไปเรียนยังไม่นานขนาดนี้เลย” เจมส์ถามด้วยความเป็นห่วง


 

“มาขนาดนี้แล้ว ต้องไหวดิ” ฮิโรชิตอบอย่างมุ่งมั่น


 

……………………………………..


 

การถ่ายทำซีนแรกฮิโรชิใส่ชุดชุดเชิ้ตขาวบางๆ ส่วนท่อนหางเป็นชุดลาเท็กซ์สีดำเงาๆ ซีนนี้มีการเอาพลาสติกดำปูพื้น เอาอิฐมากั้นเตี้ยๆ แล้วก็เทน้ำลงไป รอบๆเป็นต้นไม้และก้อนหินปลอม มีการยิงสปอตไลท์เหมือนอยู่บนเวทีคอนเสิร์ต ผู้กำกับเดินมาบรีฟฮิโรชิก่อนที่จะเริ่มถ่าย


 

“ซีนนี้เดี๋ยวพี่ให้น้องลงไปนอนอยู่ในน้ำแล้วก็โพสท่าเซ็กซี่ๆลิปซิงค์ไปกับเพลงนะครับ อายไลน์คือมองที่กล้องเลยนะ เดี๋ยวพี่ให้ซ้อมก่อน อ่ะลงไปเลย” ผู้กำกับบรีฟ


 

เจมส์กับพี่เต้ช่วยกันอุ้มฮิโรชิลงจากวีลแชร์ คนนึงจับหาง อีกคนหิ้วปีก ก้าวลงไปในน้ำบริเวณที่เซ็ตเอาไว้ วางฮิโรชิลง แล้วก็รีบวิ่งออกมา


 

“คิวเพลง” พี่เต้พูดใส่วิทยุ


 

เพลง Black Lagoon ดังขึ้นจากลำโพงตัวใหญ่ กล้องที่ใช้ถ่ายทำถูกติดอยู่บนเครนฮอตเฮด อุปกรณ์เคลื่อนกล้องที่เป็นก้านเหล็กยาวๆ เหมือนหุ่นยนต์ตัวใหญ่ๆ มันเคลื่อนไหวไปมาเพื่อจับภาพฮิโรชิ ฮิโรชิก็ลิปซิงค์ไปตามเพลง ผู้กำกับนั่งดูภาพอยู่ที่หน้ามอนิเตอร์ เจมส์ก็ยืนอยู่ข้างหลังไม่ไกลนัก


 

“เอามือลูบๆหน้าอกหน่อย เออออ เซ็กซี่ ยั่วๆ นั่นแหละ” ผู้กำกับพูดใส่ไมโครโฟน ฮิโรชิก็ทำตาม


 

“ทำบอดี้เวฟได้มั้ย” ผู้กำกับสั่งอีก ฮิโรชิก็ทำบอดี้เวฟเลื้อยๆจากหน้าอกไปถึงหาง


 

พี่ลอร่าเดินเข้ามาในสตูดิโอ เธอเดินเข้าไปนั่งข้างๆผู้กำกับ ผู้กำกับยกมือไหว้ พี่ลอร่าดูในมอนิเตอร์แล้วก็หัวไปกระซิบกับผู้กำกับ ส่วนฮิโรชิก็ลิปซิงค์ไปเรื่อยๆจนจบเพลง


 

“อ่ะ เดี๋ยวถ่ายจริงละ ฮิโรชิพี่ขออินเนอร์ปีศาจๆอีกหน่อย ให้เราเป็นปีศาจที่ลากคนลงไปกินในน้ำอ่ะ แต่ไม่ใช่เหี้ยนะ” ผู้กำกับบรีฟ ทีมงานขำกันคิกคัก


 

“ได้ครับ” ฮิโรชิตอบ


 

“ขอบอดี้เวฟหลายๆรอบหน่อยนะ” ผู้กำกับสั่ง


 

“ครับพี่”


 

คนตีสเลทวิ่งเข้าไปหาฮิโรชิ เอาเสลทจ่อที่หน้าเลนส์กล้อง


 

“กล้อง” พี่เต้ตะโกน


 

“สปีด” ตากล้องตะโกนตอบ


 

“Black Lagoon ซีน 1 เทค 1” คนตีสเลทตะโกน แล้วตีเสลทดังแก๊บ ก่อนจะวิ่งออกจากหน้าเซ็ตอย่างรวดเร็ว


 

“แอนด์ แอ็คชั่น” พี่เต้ตะโกน


 

เพลง Black Lagoon ดังขึ้นอีกครั้ง ฮิโรชิก็เล่นไปจนจบเพลง


 

“คัท!” พี่เต้ตะโกน แล้ววิ่งไปหาผู้กำกับ


 

“โอเคมั้ยพี่” พี่เต้ถาม


 

“ดูผมน้องหน่อย คือมันกึ่งเปียกกึ่งแห้ง พี่ว่าถ้าจะเล่นเปียกก็ให้มันเปียกไปเลยน่าจะดีกว่า เอาอีกเทคนึงละกัน” ผู้กำกับบอก


 

“พี่ช่างผมเชิญที่หน้ามอนิเตอร์หน่อยครับ” พี่เต้พูดใส่วิทยุ


 

พี่ช่างผมวิ่งมา คุยกระซิบกระซาบกับพี่เต้ แล้วก็ถอดรองเท้าลุยน้ำลงไปหาฮิโรชิ เอาฟ้อกกี้ฉีดใส่ผมฮิโรชิให้มันเปียกๆ


 

“ขอเปียกแบบเปียกน้ำไปเลยครับ ไม่เอาฟ้อกกี้” ผู้กำกับพูดใส่ไมค์ “เอาน้ำราดเลย ให้เหมือนเพิ่งโผล่ขึ้นมาจากน้ำ”


 

“โห พี่อุตส่าห์ทำผม” ฮิโรชิคุยกับช่างผมเบาๆ


 

พี่ช่างผมไม่พูดอะไร แต่จัดการเอามือกวักน้ำใส่หัวฮิโรชิจนเปียกแล้วก็เอามือจัดๆผมตามหน้าผาก


 

“โอเคมั้ยคะ” ช่างผมตะโกนถาม


 

พี่ลอร่าหยิบไมค์ขึ้นมา “ลองเสยขึ้นไปเลยได้มั้ยคะ”


 

พี่ช่างผมเสยผมฮิโรชิขึ้น


 

พี่ลอร่าพูดใส่ไมค์ “ดูดุไป เอาลงเหมือนเมื่อกี๊น่ารักกว่าค่ะ เอากลับลงมาค่ะ”


 

“ไม่แบ๊วไปเหรอพี่” ผู้กำกับถามพี่ลอร่า


 

“มันเป็นเพลงออกแนวปีศาจก็จริง แต่ว่าพี่อยากได้ฟีลแบ่บ น้องพยายามจะบอกทุกคนว่ากูอ่ะปีศาจนะ กลัวกูด้วย แต่ทุกคนก็จะพูดว่าน้อนนน น่ากลัวตรงไหน น้อนคือไอ้ต้าว ฟีลนั้น” พี่ลอร่าอธิบาย


 

“โอเคพี่” ผู้กำกับพยักหน้า แล้วหันไปหาพี่เต้ “พร้อมยัง”


 

“พร้อมละพี่” พี่เต้บอกผู้กำกับ แล้วตะโกน “กล้อง!”

“สปีด!” ตากล้องตะโกนตอบ


 

คนตีเสลทที่เอาสเลทจ่อหน้าเลนส์อยู่แล้วก็ตะโกน “Black Lagoon ซีน 1 เทค 2” จากนั้นก็ตีสเลทดังแก๊บ แล้วก็วิ่งออกมาจากหน้าเซ็ตเช่นเคย


 

“แอนด์ แอคชั่น” พี่เต้ตะโกน


 

เพลง Black Lagoon ดังขึ้นอีกครั้ง ฮิโรชิก็เล่นอีกรอบนึง ส่วนเจมส์ที่ยืนอยู่ไกลๆพึมพำกับตัวเอง


 

“หลอนเพลงนี้ละเนี่ย” เขาบ่น


 

……………………………………….


 

บ้านบูรพาทิศ


 

ตกกลางคืน เจมส์เข็นฮิโรชิเข้ามาในบ้าน สภาพของทั้งคู่ดูเหน็ดเหนื่อยจากการทำงานทั้งวัน ทั้งบ้านปิดไฟมืด เจมส์เลยต้องเปิดไฟเอง


 

“กลับมาแล้วคร้าบ” ฮิโรชิตะโกน


 

แต่ไม่มีใครตอบ


 

“ป้าไม่อยู่อีกแล้วอ่ะ” ฮิโรชิบ่น


 

“ไปไหนอ่ะ ไม่ค่อยเห็นอยู่บ้านเลย” เจมส์ถาม


 

“พอตลาดหุ้นปิดเค้าก็ไปหาเพื่อนเค้าอ่ะ” ฮิโรชิตอบ


 

“จะลงอ่างเลยป่าว หรืออยากกินอะไรก่อน” เจมส์ถาม


 

“ม่ายอ่ะ ลงเลยละกัน เหนื่อย” ฮิโรชิตอบ


 

เจมส์เลยเข็นฮิโรชิไปที่ห้อง เปิดไฟ


 

“อ่ะ แก้ผ้าออกเลยไอ้ต้าวปลาน้อย เดี๋ยวเก็บให้” เจมส์สั่ง


 

“เรียกแบบนี้อีกแล้วอ่ะ” ฮิโรชิบ่น

“ก็นายเป็นไอ้ต้าวปลาน้อยอ่ะ ทำไม ไม่พอใจ?” เจมส์พูดกวนๆ


 

ฮิโรชิหน้าหงิก แล้วก็ปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตออก เจมส์ยืนดูยิ้มๆ


 

“ยิ้มทำไมอ่ะ” ฮิโรชิถาม


 

“กลับมาเล่นฟิตเนสได้นี่ นมเริ่มใหญ่แล้วนะ” เจมส์แซว


 

“ไอ่บ้า!” ฮิโรชิตอบแบบอายๆ


 

“ชอบจังเลยอ่ะ มีแฟนนมใหญ่” เจมส์ยังไม่หยุดแซว


 

“พอเลย เห็นทุกวันยังไม่ชินรึไง” ฮิโรชิเบรค


 

“ก็ชอบดูอ่ะ ไม่ได้เหรอ แบกไปโน่นมานี่ทุกวันให้ดูไม่ได้รึไง” เจมส์กวนไม่หยุด เขาเดินไปบีบนมฮิโรชิ


 

“เฮ้ย!” ฮิโรชิตกใจ เขาแกล้งบีบนมเจมส์กลับทันที “อ้าว ใหญ่เหมือนกันนี่”


 

“ไม่ใหญ่ได้ไง แบกนายทุกวัน แขนก็ใหญ่นะ นี่!” เจมส์เบ่งกล้ามแขนให้ดู


 

ฮิโรชิยิ้มชอบใจ


 

“ถามอะไรตรงๆได้มะ” ฮิโรชิเปลี่ยนอารมณ์


 

“ว่ามา” เจมส์เปลี่ยนอารมณ์บ้าง


 

“นายเคยแอบช่วยตัวเองเพราะเราใช่มั้ย วันนั้นที่นายกินข้าวไม่เสร็จอ่ะ” ฮิโรชิถาม


 

เจมส์อึ้งไปนิดหนึ่ง


 

“ใช่” เขาตอบ


 

“เราเคยดูแต่ในคลิป แต่ไม่เคยเห็นของจริงอ่ะ นายทำให้ดูหน่อยได้มั้ย” ฮิโรชิขอ


 

“ได้ …. แต่ต้องแฟร์ๆ วันนี้เราต้องได้เห็นนายเสร็จเหมือนกัน โอเคมั้ยล่ะ” เจมส์ยื่นหมูยื่นแมว


 

“เราจะเปิดซิงกันเหรอ” ฮิโรชิพูดเบาๆ


 

“ยัง แค่อยากดู” เจมส์ตอบ


 

เจมส์ถอดเสื้อผ้าออกทีละชิ้นจนหมด แล้วก็ไปถอดกางเกงให้ฮิโรชิ


 

“เราเพิ่งเคยเห็นคนแก้ผ้าต่อหน้าก็วันนี้แหละ” ฮิโรชิบอก


 

“เราก็เพิ่งเคยเห็นเงือกมีอารมณ์วันนี้แหละ” เจมส์บอก


 

เจมส์อุ้มฮิโรชิขึ้นจากวีลแชร์ ฮิโรชิเอามือคล้องไหล่เจมส์ เขามองหน้าเจมส์อย่างหลงไหล เจมส์ก็มองตอบ


 

“เราเปลี่ยนใจละ” เจมส์พูด


 

“ทำไมอ่ะ” ฮิโรชิงง


 

“เราไม่ดูเฉยๆละ … เราอยากทำมากกว่านั้น” เจมส์พูด


 

เขาก้มหน้าลงไปจูบกับฮิโรชิอย่างดูดดื่ม พอจูบเสร็จเขาก็ค่อยๆวางฮิโรชิลงในอ่าง ลงไปนอนข้างๆกัน แล้วก็จูบกันอีกครั้ง


 

โปรดติดตามตอนต่อไป