​

 Listen to this for your อรรถรสในการอ่าน

Ocie Elliott - I Got You, Honey

 

XVI

That’s fucking hot, darling.

Photo by Kiki Siepel on Unsplash

 

---

 

Summers breaks, and winter storms

And I don't mind, getting on

As we're going, living, glad to be

Well I'll have you

and you'll have me,

honey

 

---

 

“เทคนิคทั้งหมดที่ว่ามาจะใช้ไม่ได้ผลเลย ถ้านายไม่มีสติ”

“และอย่าลืมว่านี่ไม่ใช่การทดลอง ไม่ได้ปฏิบัติการอยู่ในห้องแล็บ อย่ากดดันตัวเองถ้าเผลอทำอะไรผิดขั้นตอนไป แค่ใช้ใจ...ปล่อยตัวปล่อยใจให้เป็นไปตามความรู้สึกก็พอ อย่าเครียดล่ะไอ้น้อง”

เครียด...

โคตรเครียดเลย ตอนทดลองเครื่องอนุภาคช่วงไฟนอลยังไม่เครียดขนาดนี้ ให้ตายสิวะ!

คาร์ลอสขยุ้มผมที่ยังเปียกชื้นของตัวเอง เขาอาบน้ำเสร็จมาสักพักแล้ว แต่ยังมีแค่ผ้าขนหนูพันท่อนล่างเพราะเจ้าตัวเอาแต่เดินวนไปมา และมาจบที่การนั่งกุมขมับอยู่ข้างเตียง

อัลฟาผมบลอนด์นั่งนึกทุกกระบวนท่าของขั้นตอนการมีเซ็กซ์ เริ่มตั้งแต่ต้นจนจบ มันวนซ้ำในหัวเล่นเอาแทบบ้า เพราะแค่นึกภาพ ฮัน ไนท์ นอนบิดเร่าอยู่ใต้ร่าง เขาก็รู้สึกว่าตัวเองเป็นคนบาปหนา ต้องได้รับการปลดปล่อย

ไม่สิ ฮันอาจจะอยากอยู่ข้างบนก็ได้

“โว้ย!” แล้วคาร์ลอสก็ได้แต่สบถ ยิ่งดึงทึ้งผมตัวเองเข้าไปใหญ่ ยังไม่ทันได้ปรับลมหายใจให้เป็นปกติดี เสียงเคาะประตูจากห้องข้างกัน(ห้องติดกันแถมประตูเชื่อมมาอีกแล้ว)ก็ดังขึ้น

อัลฟาหนุ่มยังไม่ทันเด้งตัวขึ้น จากเสียงเคาะก็กลายเป็นเสียงทุบ มาพร้อมกับเสียงร้องของคนที่เขานึกถึงเมื่อครู่

“ซีแอล…ซีแอล! ช่วยด้วย!”

“ฮันเป็นอะไร— ?!!”

ปึง

“ซีแอล...อึก เรา— ร้อน...ร้อนมากเลย”

ทันทีที่คาร์ลอสกระชากประตูเชื่อมออก ภาพที่เห็นก็ทำให้ทั้งร่างชาวาบ

เขาเกือบจะถลาตัวเข้าไป ถ้าไม่ทันมองว่าเจ้าของเสียงนั่งกองอยู่บนพื้นหน้าประตู

ฮันนั่งทับหน้าขาตัวเองราวกับคนไร้เรี่ยวแรง ตามกรอบหน้าชื้นไปด้วยเหงื่อเม็ดโต เจ้าตัวสวมเสื้อยืดสีครีมกับกางเกงขาสั้นสีเดียวกัน ก็เป็นชุดพร้อมนอนปกติทั่วไป แต่ที่ผิดปกติคงจะเป็นสีหน้าและแววตาของฮัน

เพราะตอนนี้มันหวานเชื่อม หยาดเยิ้มเสียจนอัลฟาตัวโตอ่อนระทวย ไม่ทันสังเกตว่าโอเมกาตัวน้อยไร้ซึ่งกลิ่นฟีโรโมนหอมหวานอย่างเคย

“เราคิดว่าฮีทเตอร์— อึก ห้องเราเสีย ทำไมมันร้อนขึ้นตลอด...ร้อนมากเลย ซีแอล” ฮันชูแขนสองข้างขึ้นมา “ร้อนจนจะไม่มีแรงแล้ว ฮึก อุ้มหน่อยได้ไหม”

คาร์ลอสรีบย่อตัวลงประคองร่างอ่อนเปลี้ย แต่ทันทีที่ผิวเนื้อเปลือยเปล่าสัมผัสกัน ราวกับมีกระแสไฟแล่นผ่านระหว่างร่างสองร่าง

จากที่อัลฟาหนุ่มจะได้อุ้มฮันขึ้น กลับกลายเป็นล้มลงไปทาบทับกันเสียนี่

“ทำไมตัวเธอร้อนขนาดนี้!” พอตั้งสติได้คาร์ลอสก็รีบชันแขน ไม่ทิ้งน้ำหนักไปที่คนตัวร้อนจี๋ ขนาดเขาคร่อมทับอยู่เหนือร่างแบบนี้ยังได้ไอความร้อนผ่าวแผ่ออกมาจางๆ เขารีบแนบหลังมือกับหน้าผากมน “ไม่สบาย? ฉันจะพาเธอไปหาหมอ”

“อึก ไม่ อย่าไปนะ” ฮันรีบรั้งคอหนาไว้ ส่ายหัวเสียจนผมสะบัด ทั้งยังพยายามดึงหัวอัลฟาตัวใหญ่ให้ลงไปใกล้ “เราว่า...เราฮีท”

“แต่เธอไม่— ทำไมฟีโรโมนเธอ...” ถึงเจือจางขนาดนี้ “ไม่ได้นะฮัน ฉันจะพาเธอไปโรงพยาบาล”

คาร์ลอสคิ้วขมวดมุ่น เพราะกว่าจะสังเกตว่ากลิ่นชาคาโมมายล์ที่แสนปลอบประโลมเบาบางลงจนแทบสัมผัสไม่ได้ ก็เป็นตอนที่ตัวเองล้มทับเหนือร่างอีกฝ่ายแล้ว แถมกว่าจะหากลิ่นเจอ ก็ต้องขยับใบหน้าใกล้ต่อมฟีโรโมนจนแทบจะต้องคลอเคลียซุกไซ้ ถึงจะได้กลิ่น

เขาจำได้ว่าโอเมกาควบคุมกลิ่นฟีโรโมนตัวเองไม่ได้ แล้วทำไมถึง...

แถมเจ้าตัวยังพูดถึงเรื่องฮีท ที่ดูจะไม่เข้าข่ายในสถานการณ์นี้อีกด้วย เขาไม่สามารถเชื่อมโยงอะไรได้เลย รู้เพียงแค่ฮันจะต้องปลอดภัย ดังนั้น เขาจะพาอีกฝ่ายไปโรงพยาบาลเพื่อความมั่นใจ

ทว่า

“มีแค่ซีแอลที่ช่วยได้ ฮึก...เรื่องมันยาวอะ ไว้เราจะอธิบาย อะ— แต่ตอนนี้ช่วยเราก่อน!”

“ช่วยยังไง ขอแค่เธอบอกมา ฉันจะทำให้ทุกอย่าง”

คาร์ลอสสอดแขนเข้าใต้ข้อพับขา ช้อนร่างปวกเปียกวางบนเตียงอย่างนุ่มนวล ลูบผมนิ่มที่ปรกใบหน้าทัดหูให้ ซับเหงื่อชื้นข้างขมับ พยายามทำทุกอย่างอย่างระมัดระวังที่สุด แม้ว่าทุกการสัมผัสจะร้อนผ่าว กลิ่นฟีโรโมนชาคาโมมายล์ที่แม้ว่าจะเบาบางจนแทบไม่รู้สึก แต่นั่นกลับยิ่งกระตุ้นสัญชาตญาณในกายให้คุกกรุ่นขึ้นมาทุกขณะ

คาร์ลอสพยายามกดข่มความต้องการที่ดันเกิดขึ้นผิดเวลาของตนเอาไว้ และท่องกับตัวเองในใจว่าฮันกำลังป่วย และเขาจะเป็นที่พึ่งพิงให้คนรักในยามเจ็บไข้

ทว่าการกระทำอันอ่อนโยนทุกอย่างพลันพังทลาย เมื่อฮัน ไนท์ตวัดขาเกี่ยวเอวสอบที่มีเพียงผ้าขนหนูสีขาว แต่ความเบาบางของผ้ามันไม่สามารถซ่อน ‘บางสิ่ง’ ที่เด่นนูน ตั้งชัน ผงาดออกมาจนเห็นเป็นรูปลำผ่านผ้าเช็ดตัวผืนบางไปได้

ฮันหมดความอดทนในวินาทีนั้น เรียวแขนรั้งคอแกร่งมากระซิบข้างหูด้วยเสียงแหบพร่า

“Fuck me, please”

เสียงหวานๆ มาพร้อมกับดวงตาอ่อนเชื่อม เล่นเอาเลือดลมในกายของอัลฟาตัวเขื่องสูบฉีดเต็มกำลัง ทุกอย่างในหัวพลันหายวับ เหลือเพียงความร้อนในกายที่เดือดปะทุ คาร์ลอสก้มลงประทับจูบในทันที

เสียงครางอ่อยๆ ออกมาจากจากริมฝีปากนุ่ม สองเรียวลิ้นตวัดรัดรึงไปมา ยิ่งสัมผัส ราวกับหัวใจจะกระเด็นออกมาจากร่าง มันวูบวาบ หวามไหวเกินทน เสียงเฉอะแฉะของน้ำลายคละเคล้า หยาดน้ำใสเปรอะเลอะข้างริมฝีปาก แต่ไม่มีใครใส่ใจความเปรอะเปื้อน ต่างตะโบมจูบเข้าหากันดั่งแม่เหล็กขั้วตรงข้าม

“...แค่ใช้ใจ ปล่อยตัวปล่อยใจให้เป็นไปตามความรู้สึกก็พอ...”

“ชอบ...ชอบ จูบอีก”

คาร์ลอสรู้ได้ในตอนนั้นเองว่าฮันโดนยาเร่งฮีท แต่ที่ทำให้สงสัยกว่าคือทำไมกลิ่นฟีโรโมนถึงเบาบางจางหายไปหมด เขาสรุปกับตัวเองไม่ได้เพราะไม่ใช่หมอ แต่ละเคสคงแตกต่างกันออกไป

อีกอย่างที่คาร์ลอสอยากรู้เหนือสิ่งอื่นใดคือ ฮันตั้งใจทำให้มันเกิดหรือเปล่า

“เธอใช้ยาเร่งฮีท?” จังหวะพักหายใจ คาร์ลอสถอนจูบออกมาถามคนที่ยังมัวเมาในรสของปลายลิ้นสัมผัส

“ใช่...อยาก ซีแอลจูบอีกนะ นะ”

แม้ว่าจะน่ารักจนใจเจ็บ และความปวดลามไปถึงส่วนล่างขนาดไหน แต่อัลฟาหนุ่มก็จะต้องถามให้ได้ความก่อน

“รู้หรือเปล่าว่าถ้าทำแบบนี้แล้วจะต้องโดนอะไร” เสียงทุ้มต่ำแหบพร่าไม่ต่างกัน

ไม่รู้ว่าเป็นเพราะอะไร แม้ไร้ซึ่งกลิ่นชาคาโมมายล์ที่ชวนหลงใหล เขาก็รู้สึกว่าทุกการกระทำของฮัน ทุกอย่างที่เป็นฮัน มันดึงดูดเขาทุกวินาทีอยู่ดี

“เพราะว่ารู้...เลยทำ” น้ำเสียงนุ่มนวลชวนให้เคลิ้มว่า ฝ่ามือของคนตัวเล็กกว่าไม่อยู่เฉย ค่อยๆ ไล้จากไหล่กว้างลงมาตามแผงอก หน้าท้องที่มีกล้ามเนื้อได้รูปแข็งเกร็งเป็นลอนเมื่อมือเรียวปัดผ่าน

“แต่เธอ...บอกว่าจะไม่ทำตอนฮีท” คาร์ลอสกลืนน้ำลายเหนียวหนืดอย่างยากลำบาก

“แล้วซีแอล...ไม่อยากใช้ถุงยางแล้วเหรอ”

“ใช่ ถุงยางอยู่ไหน” เสียงทุ้มฟังดูดุดันขึ้นเล็กน้อย มันทำให้ฮันตัวสั่น

สั่นสู้...อะนะ

“อยู่...ข้างเตียง”

แน่นอนว่าฮันก็เตรียมพร้อมเอาถุงยางใส่ลิ้นชักข้างเตียงไว้เรียบร้อย เวลาที่อะไรมันฉุกละหุกจะได้ไม่ต้องเสียเวลารื้อกระเป๋า แต่เพราะไม่รู้ ‘ขนาด’ ของคาร์ลอส ฮันเลยจับเอาทุกแบบยัดๆ ใส่ลิ้นชักไป

พอคนตัวโตกว่าเอื้อมไปเปิดลิ้นชักข้างหัวเตียง เขาก็พบกับถุงยางหลากรส หลากกลิ่นสารพัด ซึ่งมันทำให้นิ่งไปนิด

ไม่ โฟกัสเรื่องขนาดให้ถูกก็พอ

แน่นอนว่าคาร์ลอสยังมีสติมากพอที่จะปัดความคิดสกปรกของตัวเองทิ้ง ส่วนดีในหัวยังตะโกนขึ้นมาว่า นี่มันเพิ่งครั้งแรกของฮัน

และถ้าให้ว่ากันตามตรง มันก็คือครั้งแรกของเขาเช่นกัน

“ซีแอล...เราร้อน จะระเบิดแล้ววว” ฮันบิดเร่าอย่างอดรนทนไม่ไหว ก่อนจะจ้องไปยังเบื้องล่าง “ใส่มาเลยไม่ได้เหรอ”

“ไม่ได้!” แน่นอนว่าคาร์ลอสถึงกับโพล่งเสียงเข้ม ใบหน้าคมคายดูดุ เหงื่อชื้นข้างขมับ ผมสีบลอนด์สว่างลู่ลงแนบกรอบหน้า ท่าทางดูอดกลั้นไม่ต่างกัน

แต่ต่อจะให้ต้องฝืนทนขนาดไหน เขาก็จะไม่มีวันทำให้ฮันเจ็บ

นั่นคือสิ่งที่คาร์ลอสตั้งมั่นกับตนเอง ในยามที่ยืดตัวขึ้น ฉีกซองถุงยางแบบธรรมดาด้วยความระมัดระวัง เพราะถ้าฉีกกระชากมันอย่างรุนแรง ถุงยางอาจจะขาด เสียหายและใช้งานไม่ได้ หลังจากนั้นใช้นิ้วชี้และนิ้วโป้งบีบที่ปลายกะเปาะเพื่อไล่อากาศด้านใน

จังหวะนั้นฮันเผลอกลั้นหายใจ เพราะคิดว่าคนตัวใหญ่กว่าจะต้องดึงผ้าเช็ดตัวที่เกาะเอวสอบอยู่หมิ่นเหม่ออกไปแน่ ทว่าผิดคาด คาร์ลอสค่อยๆ รูดถุงยางลงนิ้วกลางและนิ้วนางของตัวเอง แล้วแยกปลายเท้าคนบนเตียงออก

ก่อนที่มืออีกข้างจะดึงกางเกงขาสั้นสีครีมให้หลุดจากสะโพกกลม ฮันเผลอสะดุ้งในตอนแรก แต่ก็ยอมยกสะโพกให้กางเกงที่ดูจะเป็นตัวขัดขวางถูกรูดรั้งออกไป

เผยให้เห็นขาอ่อนสีน้ำผึ้งนวลเนียน ส่วนกลางกายเป็นสีเดียวกัน มันชูชัน แดงก่ำ มีหยาดน้ำหล่อลื่นไหลออกมาเป็นระยะ และสั่นระริกเป็นจังหวะแม้ไม่ได้แตะต้อง ฮันพยายามบีบต้นขาเข้าหากันเพราะทนสายตาที่จ้องมาไม่ไหว แต่การกระทำนั้นยิ่งกระตุ้นความปรารถนาในกามารมณ์ของอัลฟาตัวใหญ่

ไม่ใส่ชั้นใน?

ฮันสังเกตเห็นลูกกระเดือกของคาร์ลอสขยับ ลิ้นเดาะกระพุ้งแก้ม ท่าทางดูหยาบโลนยามมองมา มันโลมเลียเขา มันพาให้ขนอ่อนลุกชันไปทั้งตัว

นัยน์ตาสีฟ้าบัดนี้ราวกับมีไฟสุม ยามที่สัมผัสต้นขาอ่อนนุ่ม บีบเคล้นด้วยมือเปล่า ดันยกให้สะโพกกลมลอยเด่น เพียงเท่านั้นทุกอย่างก็เปิดเผย

รูจีบด้านหลังที่ตอนนี้หยาดเยิ้มไปด้วยน้ำหล่อลื่นของโอเมกา มันมากล้นเสียจนหยดลงกระทบหน้าขา แต่นั่นยังไม่น่าตกใจไปกว่าการที่รอยพับนั้นขมิบเข้าออก กระตุกซ้ำๆ ทุกครั้งที่มือหนาลูบเฟ้น เหมือนพร้อมให้มี ‘อะไร’ เข้าไปเติมเต็มเสียเต็มแก่

“ทำไม...”

คาร์ลอสศึกษามาก่อนหน้านี้เสียมากมาย รู้ทฤษฎีของร่างกายโอเมกาจนข้อมูลล้นไปหมด ทำให้รู้ว่าช่วงฮีทของโอเมกาจะมีเซ็กซ์ง่ายกว่ามาก

ไม่ว่าจะเป็นชายหรือหญิง ช่องทางทำรักก็จะมีน้ำหล่อลื่นออกมา พร้อมสำหรับกิจกรรมบนเตียง แต่ถึงอย่างไรโอเมกาชายก็ต้องมีการเตรียมพร้อมมากกว่าโอเมกาหญิงขึ้นมาเล็กน้อย

ช่องทางด้านหลังของโอเมกาชายจะปรับเปลี่ยนสภาพตัวเองโดยอัตโนมัติ ยามปกติเป็นช่องทางทวารสำหรับขับถ่าย แต่ยามฮีทจะแปรเปลี่ยนสภาพภายในให้เป็นมดลูกเหมือนของเพศหญิง ถึงจะเป็นเช่นนั้น แต่ปากทางเข้าของช่องทางด้านหลังก็ต้องเตรียมพร้อมให้ยืดหยุ่นกว่าช่องทางด้านหน้าของผู้หญิงอยู่แล้ว

แต่สิ่งที่คาร์ลอสเห็นมันเหมือนกับว่า...ฮันเตรียมส่วนล่างรอเขามาก่อนแล้ว

“เข้ามาเลยซีแอล เราพร้อม”

“นี่เธอเตรียม...มาก่อนเหรอ”

“ก็— ก็เตรียมรอนายนั่นแหละเจ้าบ้า! ฮึก เข้ามาสักทีเราจะไม่ไหวแล้ว— อ้า!!” ยังบ่นไม่ทันขาดคำ นิ้วเรียวยาวที่สวมถุงยางก็ชำแรกแทรกเข้าไป เล่นเอาฮันตาเบิกกว้าง ปากกระจับที่กำลังจะฉอดก็ได้แต่อ้าค้างร้องครางเสียงหลง

“ขอโทษที เจ็บหรือเปล่า ฉันใส่เข้าไปทีเดียวสองนิ้วเลย” คาร์ลอสขยับตัวขึ้นไปลูบหน้าผากมนชื้นเหงื่อ นิ้วกลางและนางที่สอดเข้าไปในช่องทางอ่อนนุ่มแช่ค้างไว้อย่างนั้นให้อีกฝ่ายปรับตัว

นี่แค่นิ้วเองนะ...

คำพูดแสนอ่อนโยนแต่ไม่ได้ดูเล้ย...ว่าเรียวขาที่ถูกจับยกลอยอยู่บนอากาศนั้นสั่นเกร็งเป็นเจ้าเข้า!

“ฮ— ฮะ ซีแอล...ซีแอล”

“ครับ จะขยับแล้วนะ”

“ดะ เดี๋ยว— อ๊า!!” ฮันร้องเดี๋ยวก็จริง แต่นั่นเป็นคำอุทานเพราะโอเมกาตัวจ้อยรู้สึกวาบหวามเกินทน ไม่เคยได้รับสัมผัสแบบนี้ ความสุข ความอยากมันล้นจนไม่รู้จะจัดการอย่างไร

ทว่าคาร์ลอสดันหยุดนิ้วจริงเพราะคิดว่าฮันจะไม่ไหว

“ครับ? เจ็บตรงไหนหรือเปล่า”

“หยุด...หยุดทำไม แฮก” ฮันหอบอากาศเข้าปอด เหลือบมองท่าทางน่าอายของตัวเอง

ตอนนี้คาร์ลอสนั่งคุกเข่าอยู่กึ่งกลางระหว่างขา ผมสีสว่างชื้นเหงื่อจนเจ้าตัวต้องยกมือเสยขึ้นเป็นระยะ แผงอกเปลือยเปล่า กล้ามเนื้อหน้าท้องเกร็งขึ้นลอน ท่อนล่างที่พันผ้าขนหนูก็ขึ้นรูปลำและความเปียกชื้นเป็นวง ท่อนแขนที่มีเส้นเลือดไขว้ไปมาจนน่าฉงนว่าสิ่งที่อยู่ใต้ผ้าขนหนูนั้นจะน่าเกรงขามเหมือนกันหรือเปล่า มือใหญ่อีกข้างดันข้อพับขาฮันจนแทบชิดหน้าอก เปิดเปลือยให้เห็นนิ้วสองนิ้วคาอยู่ในร่างของเขา และรูรักของตัวเองที่ขมิบตอดนิ้วยาวเป็นจังหวะ

เสี้ยววิก่อนที่คาร์ลอสจะได้หายคาใจ ฮันก็ทำสิ่งที่เหนือความคาดหมายจากจินตนาการไปมาก

“ขยับ...อึก แบบนี้...แรงๆ” นั่นก็คือการเอื้อมลงไปตะปบมือของคาร์ลอส แล้วบังคับควบคุมให้นิ้วยาวๆ นั่นสอดใส่เข้ามาในรูรักของตนให้แรงขึ้นอีก

“So naughty!”

คาร์ลอสขบกรามแน่น โน้มตัวลงป้อนจูบเพื่อที่เจ้าตัวดื้อจะได้ไม่สามารถพ่นคำซนๆ ออกมาได้อีก นิ้วยาวขยับควานหาปุ่มกระสันภายใน มีเสียงอื้ออึงประท้วงในลำคอทุกครั้งที่ปลายนิ้วแข็งครูดผ่าน

ความรู้สึกประหลาดไม่อาจอธิบายนี้ทำให้ฮันเผลอจิกนิ้วลงบ่ากว้าง อยากจะอ้าปากร้องแต่ก็ติดที่เรียวลิ้นถูกเกี่ยวกระหวัดอยู่ อยากจะหอบอากาศหายใจก็ทำได้ไม่ถนัดเพราะถูกช่วงชิงทุกครั้งที่มีโอกาส

คาร์ลอสขบริมฝีปากอิ่มอย่างมันเขี้ยว ก่อนจะดูดดุนตามหลังเป็นการปลอบโยน จังหวะที่ผละใบหน้าออกมา ดวงตาสองคู่ปรือเปิดขึ้น สายตาเชื่อมประสานเข้าหากัน

ถ้าเปรียบนัยน์ตาเป็นดวงดารา

ดวงหนึ่งคือดาวระยิบระยับบนฟากฟ้า ทว่าเป็นดาวที่เฉิดฉายเฉพาะเวลา ประกายส่งตรงเจาะจงแค่กับใครบางคน คนปกติเห็นดาวยามพบค่ำ จะเห็นต่อเมื่อท้องนภาย่ำมืดมิด แต่ดาวดวงนี้จะผุดผาดสดใสยามพบใครคนหนึ่งเท่านั้น

ส่วนอีกดวงคือดารกะในสายชล แจ่มใสสุกสกาวราวแสงยามเช้าทอมหาสมุทร ดุจดั่งผืนน้ำสีครามเจิดจรัสสุดลูกหูลูกตา เมื่อดาวดวงหนึ่งบนฟ้าผกายแสงลงมา ราวกับทุกสรรพสิ่งได้รับการเยียวยา ประหนึ่งว่าธรรมชาติกลับมาเจริญงอกงาม ทุ่งดอกไม้หลากสีสันกลับมาบานสะพรั่ง

มวลอันทรงพลังไร้ชื่อเรียกทวีขึ้นในขณะที่ดวงดาวแห่งท้องนภาและดวงดาราแห่งสายธารเกี้ยวพานกัน

ในวินาทีนั้น สองจิตเชื่อมเข้าหากันโดยสมบูรณ์ แรงดึงดูดมหาศาลก่อตัวขึ้นอย่างประหลาด ทั้งคู่ไม่อาจต้านทานต่อความรู้สึกนี้ ทันใดนั้นก็มีคำหนึ่งผุดขึ้นมา

...รัก...

ริมฝีปากบดเบียดเข้าหากันอีกครั้งเพราะไม่อาจทานทน ร่างกายท่อนบนของคาร์ลอสทาบทับเสียดสีเสียจนเสื้อยืดของฮันเลิกขึ้นเหนือแผ่นอก เผยให้เห็นตุ่มไตที่สีเข้มกว่าผิวเนื้อส่วนอื่น

ผู้ที่มักจะเผลอไผลจ้องมองมันทุกครั้งตั้งแต่ที่ฮันทำเสื้อหลุดในหอพัก หลังจากวันนั้นอัลฟาหนุ่มก็รู้ว่าตัวเองคลั่งไคล้การดูดดุนเนื้อหน้าอกนิ่มมากแค่ไหน ยอดอกสีสวยที่ไวต่อสัมผัส มันทำให้เขาจินตนาการอยากจะฟอนเฟ้น อยากซุกไซ้ อยากดูดกลืนเอาให้เจ้าของหน้าอกสั่นเร่าร้องเรียกหาแต่ชื่อเขา!

แล้วคาร์ลอสจะอดใจอย่างไรไหวเมื่อเห็นเนินเนื้อสีน้ำผึ้งแสนล่อตาล่อใจนี้ลอยเด่น นอกเสียจากครอบริมฝีปากลงไป ดุนปลายลิ้นรอบราวนมซ้าย มือข้างที่ว่างทำหน้าที่บดขยี้ยอดด้านขวา ส่วนมือที่อยู่เบื้องล่างยังค้นหาจุดกระสันต่อไป

เมื่อปากว่างจากการถูกรุกราน ฮันก็หอบอากาศเข้าปอดเฮือกใหญ่ แต่ยังไม่ทันได้หายใจหายคอก็ต้องร้องเสียงหลงอย่างคนสิ้นท่า

“ซีแอล!!!”

“ตรงนี้สินะ” อัลฟาตัวสูงกระตุกยิ้มอย่างคนมีชัย พลางนึกในใจ

หาไม่ยากอย่างที่คิด

หลังจากนั้นจึงลงมือรัวนิ้วกลางและนิ้วนางเข้ากับปุ่มที่นูนภายในช่องทางด้านหลัง เสียงเฉอะแฉะของน้ำหล่อลื่นดังระงม พวกเขาก็ต่างภาวนาว่าห้องระดับนี้ช่วยเก็บเสียงทีเถอะนะ...

เสียงเจ๊าะแจ๊ะที่ว่าลามก ฮันยังไม่รู้สึกว่ามันน่าอายเท่ากับเสียงครวญครางแทบขาดใจของตัวเอง แต่จะให้ทำอย่างไรได้ ยกมือขึ้นมาปิดปากได้ไม่เท่าไรก็ต้องสะดุ้งทำมือหลุดเพราะเผลอคว้าแขนที่เกร็งจนเส้นเลือดปูดโปนทุกครั้งที่รู้สึกเสียววาบจวนจะระเบิด

ไม่น่าบอกว่าขอแรงๆ เลย!!

“ซี— อะ ซี อึก อ๊ะ ซี! นาย!— ฉันจะ— อ๊า...”

สาบานว่าพูดภาษาคน

“ครับ...ดีไหม” นอกจากจะไม่ชะลอจังหวะให้ฮันได้พูดดีๆ สักประโยคแล้ว คาร์ลอสยังกระซิบเสียงทุ้มนุ่มนวลข้างใบหู ซึ่งน้ำเสียงหล่อเหลาแสนพระเอกนั้น มันโคตรจะขัดกับมือด้านล่างโดยสิ้นเชิง

ฮันเสียวซ่านจนน้ำตารื้น ภาพตรงหน้าเบลอไปหมด แต่ถึงจะพร่ามัวอย่างไร สิ่งที่เห็นก็ทำให้ร่างกายของเขาสั่นสะท้านอยู่ดี

ช่วงแรกๆ ที่เจอกัน ฮันจำได้ว่าอีกฝ่ายดูซีดเซียว ผอมเพรียวเพราะเป็นคนตัวสูงชะลูด ร่องกล้ามเนื้อหรือก็เห็นเป็นเลือนราง เขาเข้าใจได้เพราะคาร์ลอสคงเอาแต่กินนอนทำงานอยู่ในห้องแล็บ ทว่าตอนนี้ถ้าสังเกตให้ดี อัลฟาตรงหน้าเปลี่ยนแปลงไปมาก

แก้มที่เคยซูบตอบตอนนี้ดูสมบูรณ์กว่าเดิม กรอบหน้าคมชัดน่ามอง บ่าไหล่หรือก็กว้างผึ่งผายกว่าเก่า แผงอกตึงแน่นประดับด้วยยอดตุ่มไตสีสวย ต้นแขนมีกล้ามเนื้อขึ้นเป็นมัดทุกครั้งที่ขยับเกร็ง หน้าท้องก็เห็นซิกซ์แพ็กเรียงตัว วีไลน์ที่หายลับลงขอบผ้าขนหนูช่างดูน่าค้นหา และแขนหนาที่ตอนนี้ดูแข็งแรงขึ้นเป็นเท่าตัว ความแข็งแกร่งของกล้ามเนื้อมาพร้อมกับแนวหลอดเลือดที่ดูหยาบโลน

ฮันรู้สึกว่าทั้งร่างอ่อนระทวยทุกครั้งยามมองลงไป เบื้องล่างของเขาราวกับโดนอวัยวะของสัตว์ใหญ่รุกราน

“That’s fucking hot, darling.” ไหนจะเสียงทุ้มต่ำกระซิบชิดกกหูนี่อีก

แง้...อย่ามาดาลง ดาร์ลิ่งนะเฟร้ย

โอเมกาน้อยไม่อยากจะนึกสภาพ ว่าถ้าอีกฝ่ายใช้ ‘อาวุธลับ’ แทนนิ้วเรียวยาวที่กำลังแทงเข้าออกอย่างดุดันอยู่นี้

จะไม่ตายเลยเหรอ...

ก่อนที่ฮันจะตั้งสติได้ ก็ใช้กำลังทั้งหมดที่มีดันร่างหนา คาร์ลอสจึงชะลอนิ้วลงในจังหวะนั้น

“ครับ? เจ็บเหรอ เป็นอะไรครับ” คาร์ลอสเลิกคิ้ว ใช้มือข้างสะอาดลูบผมชื้นเหงื่อ จูบซับตามกรอบหน้า

“เรา...แฮก ทำให้เรา อึก คนเดียวไม่ได้” ฮันก่นด่าตัวเองในใจว่าทำไมไม่หัดออกกำลังกายบ้าง เพราะแค่จะมีแรงพูดให้จบประโยคยังทำไม่ได้เลย!

“หือ?” คาร์ลอสถอนนิ้วออกจากช่องทาง ดันเรียวขาที่ชี้ฟ้าลงบนตักตัวเอง

“ไม่เอา...ไม่ได้นะ...ไม่นิ้ว” ฮันหมายถึงให้เลิกใช้นิ้วช่วยเขาได้แล้ว คาร์ลอสปรนเปรอให้แต่เขาจนตัวเองคงจะปวดหนึบแย่ เขาอยากทำให้บ้าง หรืออยากให้คาร์ลอสทำในสิ่งที่ตัวเองต้องการ อยากทำให้อีกฝ่ายรู้สึกดีเหมือนที่ตนเองรู้สึก

ทว่าสิ่งที่ร่างสูงเข้าใจดูท่าจะผิดเพี้ยนไปเล็กน้อย

“อ๋อครับ...ไม่เอานิ้วแล้ว” คาร์ลอสทวนคำ พลิกร่างที่แปรสภาพเป็นแมวเหลวให้นอนคว่ำ ประคองหัวทุยนอนซบหมอนนุ่ม แล้วใช้หมอนอีกใบช้อนใต้สะโพกกลม คนตัวน้อยจะได้ไม่ปวดเอวในเช้าวันใหม่

ฮันเกร็งตัวเตรียมรับแรงกระแทก ท่องกับตัวเองในใจว่าเราไม่มีทางมาตายอนาถคาเตียงหรอก เขาเชื่อใจซีแอล ดังนั้นต่อให้จะเสียวจนแทบคลั่งขนาดไหน ก็จะยอมทนยกสะโพกค้างไว้จนกว่าอีกฝ่ายจะเสร็จสมอารมณ์หมายเช่นกัน

ปฏิญาณกับตัวเองไม่ทันเสร็จดี สัมผัสประหลาดก็ทำให้ทั้งร่างชาวาบ ขนอ่อนลุกทุกอณูผิว

แผลบ

!!!

“เฮือก!”

ฮันเอี้ยวตัวมองด้านหลังเมื่อมีความนุ่มหยุ่นสัมผัสวนรอบช่องทางทำรัก เขาที่เตรียมตัวจุกให้กับแท่งเรืองแสงในตำนาน(ศัพท์คอมันฮวา^[1]) กลับเห็นเพียงผมสีสว่างของคาร์ลอสที่หลบอยู่หลังก้นตัวเอง

และนั่นทำให้ฮันรู้ว่าอีกฝ่ายไม่ได้กำลังจะสอดใส่แท่งร้อน แต่สิ่งที่กำลังจะใส่เข้ามามันคือลิ้น!

ยังไม่ทันส่งเสียงห้ามว่ามันสกปรก สัมผัสของลิ้นสากก็วนรอบปากทาง บั้นท้ายอวบที่ยืนด้วยเข่าสั่นระริกในจังหวะนั้น ฮันแทบจะทรงตัวยกก้นไม่ไหว เมื่อริมฝีปากอุ่นๆ จูบซับแทะเล็มตามแก้มก้น ต้นขาด้านใน และยิ่งสั่นระทวยเมื่อความร้อนชื้นสัมผัสใกล้ปากทาง

“ซ— ซีแอล”

ฮึบสิวะ ฮึบไว้ก่อน อย่าเพิ่งนะ...

และเมื่อคาร์ลอสส่งลิ้นชื้นเข้าไปด้านใน ทุกอย่างก็พลันขาวโพลน

ฮันเสร็จทันที...แบบไม่มีอะไรกั้น

เสร็จทั้งหน้าและหลังพร้อมกันอย่างคนสิ้นหนทาง

แกนกายด้านหน้าของฮันฉีดพ่นน้ำนมสีขุ่น และด้านหลังก็ปล่อยน้ำรักออกมาเสียอาบน่องขา ก้นกลมกระตุกซ้ำๆ ให้อัลฟาตัวโตประคอง นอกจากจะไม่รังเกียจของเหลวที่ออกมาทั้งหน้าหลังแล้ว ฝ่ามือร้อนยังช่วยนวดเค้นส่วนหน้าของเขาให้ทุกหยาดหยดรดรินออกมา

ฮันครางสะอึกสะอื้น อยากจะบอกว่าคนกำลังอ่อนไหวอย่าเพิ่งมาเค้นสิโว้ย แต่ก็ไม่เหลือแรงเพียงพอจะต่อกรกับคนที่เคยบอกว่าไม่เชี่ยวชาญเรื่องอย่างว่า แต่สิ่งที่เขาเห็นนี่มันไม่ใช่เลยนะ

นี่มันมือโปรเลยไม่ใช่หรอกเหรอ!?

รู้ว่าจุดกระสันอยู่ตรงไหน รู้จังหวะผ่อนหรือเร่งนิ้ว รู้วิธีเก็บกลืนทุกหยาดหยดทั้งส่วนหน้าส่วนหลัง นี่มันไม่เชี่ยวชาญตรงไหน!?

สัมผัสนวดเฟ้นของฝ่ามือและปลายลิ้นร้อนผละออกไปแล้ว พอไม่มีลำแขนแกร่งคอยประคอง สะโพกที่เป็นของเราแต่ไม่ใช่ของเราอีกต่อไปก็อ่อนยวบลงบนเตียง ฮันปรือตามองสิ่งที่เกิดขึ้น เห็นเงาของคาร์ลอสลุกไปหยิบบางอย่าง

“ซีแอล...” ฮันเรียกเสียงแหบแห้ง หัวยังฟุบอยู่กับหมอน

“ครับ ดีหรือเปล่า...สบายตัวแล้วใช่ไหมเรา”

ฮันรู้สึกถึงสัมผัสอ่อนโยนบนหัว คาร์ลอสลูบผมเขาเบาๆ

เสียงทุ้มหล่ออย่างกับพระเอกซีรีส์นั้นมาพร้อมความเปียกชื้นน้อยๆ ระหว่างต้นขา ฮันรู้แค่อีกฝ่ายกำลังเอาอะไรมาเช็ดก้นให้

ไม่ได้สิ! นี่มันไม่ใช่แบบที่คิดไว้เลย ตอนนี้เขาต้องปรนเปรอให้อีกคนบ้างไม่ใช่เหรอ แต่ทำไมถึงมานอนง่อยปล่อยให้ซีแอลเช็ดตูดเหมือนเด็กเบบี๋โดนเปลี่ยนผ้าอ้อมแบบนี้ล่ะ!

“ซีแอล...” ฮันส่งเสียงเรียกอีกรอบ ครั้งนี้เขาได้ยินเสียงหัวเราะทุ้มๆ ลอยมา บอกว่าเหนื่อยก็นอนพักนะครับ แต่ไม่ได้สิ เพราะ “เดี๋ยวเราอมให้...”

เสียงเบาหวิวลอยไปกับลม แล้วสติทุกอย่างก็ดับหายไปพร้อมกับเปลือกตาที่ไม่อาจต้านทานแรงโน้มถ่วงโลก

“พูดอะไรน่ะ” อัลฟาตัวโตส่ายหัวยิ้มๆ มือก็ใช้ทิชชูเปียกทำความสะอาดคราบเหนียวตามร่างกายให้อย่างเบามือ ก่อนจะพลิกร่างที่นอนคว่ำให้กลับมานอนหงาย เช็ดตัวให้เพราะระหว่างทำกิจกรรมอีกคนเหงื่อท่วมเป็นลิตร จะให้นอนทั้งอย่างนี้เกรงว่าจะไม่สบายตัว

ถือวิสาสะหาชุดนอนตัวใหม่มาใส่ให้ เปลี่ยนผ้าปูที่นอน จัดท่าทางของฮันให้นอนสบาย ห่มผ้าให้ ปรับอุณหภูมิห้อง เมื่อจัดการทุกอย่างเรียบร้อยร่างสูงก็แอบยืนปาดเหงื่อ

กลิ่นชาคาโมมายล์ลอยมาอ่อนๆ บ่งบอกว่าโอเมกาน้อยกลับมาอยู่ในสภาวะปกติแล้ว หลังจากนี้เขาก็คงต้องไปจัดการกับตัวเองเหมือนกัน

อัลฟาหนุ่มรู้สึกขอบคุณตัวเองสมัยไฮสคูลที่ตั้งใจฝึกให้ทนต่อฟีโรโมนจนผ่านระดับดีเยี่ยม เพราะเขาเองก็เกือบจะทนไม่ไหวแล้ว

ก็ใครจะทนเป็นพระอิฐพระปูนต่อหน้าคนที่ชอบไหว

ไม่ใช่เพียงเพราะเห็นเรือนร่างเปลือยเปล่าแล้วเกิดอารมณ์ทางเพศ

แต่คนตรงหน้านี้ คือคนที่เขาพร้อมจะให้ความรัก และอีกฝ่ายก็พร้อมที่จะรับมันไป คาร์ลอสรู้ว่านี่ไม่ใช่เพียงความใคร่อยากที่ก่อเกิดจากปฏิกิริยาธรรมชาติ

มันไม่ใช่เพียงอารมณ์ฉาบฉวยที่เราจะมอบให้คู่นอน

ไม่ใช่เพียงเพราะเห็นเนื้อกายผุดผ่องแล้วรู้สึกคะนึงหาอยากครอบครอง หรือเพราะเห็นของสวยงามมายั่วยวนตรงหน้า

คนสวยหล่อมีมากหน้าหลายตา ยิ่งในยุคที่มีแต่คนอยากจะงดงามเหมือนใครก็เป็นได้ตามใจต้องการ

แต่ฮันไม่ใช่...และไม่เหมือนใครอื่นใด

ฮันอาจไม่ใช่โอเมกาที่ดูดีที่สุดบนโลก อาจไม่ได้สวยหวานราวกับนางฟ้านางสวรรค์ ไม่ได้รูปร่างอ้อนแอ้นอรชรเหมือนคนดังในโลกออนไลน์ เนื้อหนังก็ไม่ได้กระชับไปทุกสัดส่วน หน้าท้องมีพุงน้อยๆ เพราะเจ้าตัวบอกว่าไม่ชอบออกกำลังกาย ผิวหรือก็สีทูโทนเพราะบางจุดในร่มผ้าไม่ค่อยโดนแดด มีขี้แมลงวันประปรายตามร่างกาย

แต่ฮันกลับดูดีที่สุดในสายตาเขา

และคาร์ลอสก็รู้เหตุผลแล้ว...

...ว่าทำไมจึงไม่มีผู้ใดอยู่ในสายตาตนอีก

 

αβΩ

 

อ่อนปวกเปียก!

เหลวเป็นน้ำ!

สสารแมว!

“ฮือ” ฮันยกมือปิดหน้าอย่างอับอาย

หลังจากลืมตาตื่นขึ้นมาในเช้ามืดของวันถัดไป ใช้เวลาทวนความจำตัวเองอยู่สักพักใหญ่ สิ่งแรกที่รู้คือความเมื่อยขบของช่วงล่าง ทว่าโล่งสบายอย่างแปลกประหลาด ก่อนที่ดวงตาจะเบิกโพลง กระเด้งตัวลุกขึ้นนั่งบนเตียงนุ่มฟู

แล้วความอับอายขายขี้หน้าก็ผุดแทรกกลางความมืดสลัว

ก็เมื่อคืนเล่นนอนเหลวเป็นน้ำให้ซีแอลช่วยสนองความใคร่ให้ตัวเองอยู่ฝ่ายเดียวยังไงเล่า!

ซึ่งเหตุการณ์ทั้งหมดเมื่อคืน ไม่มีอะไรตรงกับสิ่งที่คิดไว้เลยสักนิด

อย่าหาว่าเขากลับคำเรื่องแผน หรือว่ามีอะไรมาเข้าสิงอยากกลายเป็นนางแมวยั่วสวาทเลยนะ

เรื่องของเรื่องก็คือหลังจากแยกย้ายกันไปอาบน้ำเมื่อวาน เขาก็นึกหาวิธีใหม่ที่จะมาพิสูจน์ความรู้สึกคาร์ลอส โดยไม่ใช้แผนที่ค่อนข้างจะห่ามของเพื่อนๆ ซึ่งแน่นอนว่าเขาไม่ได้อยากใช้ยาเร่งฮีทเพื่อทำให้คาร์ลอสหน้ามืดแล้วทำเรื่องแซ่บๆ ด้วยกันแต่อย่างใด

ฮันตั้งใจว่าจะใช้ยาระงับกลิ่นฟีโรโมน แล้วดูปฏิกิริยาของคาร์ลอส แต่มันผิดแผนตรงกระปุกยาเร่งฮีทมันแตกอยู่ตูดกระเป๋า...เพราะอยากซ่อนไว้ให้ไกลที่สุด ฮันก็เลยยัดมันไว้ซอกในสุด แล้วของชิ้นอื่นมันหนักจนไปทำให้ฝากระปุกมันหัก ฤทธิ์ยาก็เลยระเหยออกมา

ตอนแรกก็ยังไม่รู้หรอกว่าตัวเองเผลอสูดดมเข้าไปแล้ว กระทั่งกลิ่นหอมหวานเริ่มทำให้เคลิ้มเบาๆ เขาก็รีบโยนกระปุกมัดใส่ถุงขยะให้แน่น แล้วเอาของชิ้นอื่นๆ ที่อยู่ใกล้น้องยากำหนัดไปซักล้างในห้องน้ำ

จู่ๆ หน้ามืดตามัวอย่างไรไม่อาจทราบได้ คงเป็นเพราะฤทธิ์ยาเริ่มออก จากซักล้างของที่อาจเปื้อนยาเร่งฮีท ฮันก็เปลี่ยนมา ‘ล้างของตัวเอง’ เสียนี่

ฮันรู้ว่าโอเมกาชายเวลาฮีท ช่องทางด้านหลังจะสลับโหมดตัวเองอัตโนมัติ แต่ในใจก็รู้สึกกังวลอยู่ดีถ้าจะไม่ล้างก้นก่อนไปทำอะไรๆ

เราจะไปทำอะไร!?

ตอนนั้นฮันเถียงกับตัวเองในใจ แต่ความอยากก็ชนะทุกอย่าง เขาทำให้มั่นใจว่าส่วนนั้นสะอาดหอมพร้อมดอมดม นิ้วเรียวคว้านให้ตัวเองซ้ำๆ แต่ก็ไม่เฉียดใกล้กับคำว่าพอ นอกจากความร้อนรุ่มจะไม่ได้ลดลงเลยแม้แต่น้อย ใบหน้าคมคายเจ้าของผมสีบลอนด์ตาฟ้ายังโผล่มากระตุ้นให้ร่างกายมันร้อนขึ้นไปอีก

ในมโนทัศน์ คาร์ลอสเดินเข้ามาทำตัวหล่อๆ ยืนพิงประตูห้องน้ำมองเขาช่วยตัวเอง อีกฝ่ายแสยะยิ้มร้าย(ซึ่งก็หล่ออีก) กวักนิ้วให้เข้าไปหา แล้วเขาจะทำอะไรได้นอกจากเดินไปเคาะประตูห้องเชื่อม

แล้วก็นั่นแหละ...เรื่องก็เป็นแบบที่เห็น

ซึ่งการมีเซ็กซ์กับคาร์ลอสไม่ใช่เรื่องแย่ ไม่ใช่สิ่งที่เขาไม่อยากให้เกิด ฮันรู้ว่ายังไงสักวันเราก็ต้องมีความสัมพันธ์อันลึกซึ้ง แต่นี่จะเรียกว่าเซ็กซ์ได้เหรอ ก็เขานอนให้คาร์ลอสช่วยจนเสร็จ แล้วก็สลบหนีไปดื้อๆ!

น่าอายเป็นบ้า อย่างน้อยเราก็ต้องได้จับน้องซีแอลหน่อยไหมอะ!

แล้วซีแอลจะเกลียดเราไหม สบายตัวแล้วก็ชิงหลับไปก่อน ซีแอลต้องทรมานมากแน่

โว้ยยยยยยย!!

เจ้าของฟีโรโมนชาคาโมมายล์ก็เลยได้แต่ซ่อนตัวเองอยู่ในผ้านวมผืนหนา ไม่ยอมโผล่หน้าออกไปทานอาหารเช้า

คาร์ลอสมาเคาะห้องก็แกล้งหลับทำเป็นไม่ได้ยิน นี่ก็เริ่มสายแล้ว อีกฝ่ายต้องสงสัยแน่ว่าทำไมไม่ออกไปสักที

จะหาจังหวะออกไปตอนไหนดี จะต้องทำหน้ายังไง หรือว่าจะแกล้งลืมเรื่องทั้งหมดไปเลยดี แต่ถ้าเป็นอย่างนั้นซีแอลอาจจะเสียใจ แล้วถ้าซีแอลไม่อยากให้เราจำได้มากกว่าล่ะ

ก๊อก ก๊อก

“ว้ากกก!”

แต่ที่แน่ๆ วิธีแกล้งหลับใช้ไม่ได้ผลแล้วแหละ...

 

TBC

บอกก่อนเลยว่าไม่ได้เขียน NC มานานมากกก ความสามารถด้านนี้นี่ต้องขัดสนิมกันออกมาเลยทีเดียว แต่ของแบบนี้มันอยู่ในสัญชาตญาณ! แม้ว่าจะผ่านมากี่ตอนแล้วก็นับมั่ยหวัย! โชว์ให้โลกรู้! ว่าไม่ได้ขึ้นเรต 18+ ไว้ประดับหน้าเรื่องซือๆ!! ถึงแม้จะยังไปแบบไม่สุดทาง ยังไงก็นับว่าเปน NC! บทจะราม้ก มันก้ราม้กจริง! เด็กอายุต่ำกว่า 18! ใครแอบอ่านอยู่ยกมือมาเด่วนี้เรยนะ! (หลบผู้ปกครองอ่านดีๆ และมีจักรยานในการอ่านกันนะฮะ)

ที่จริงครึ่งหลังจะอัพตั้งแต่เมื่อวาน แต่ไฟล์ดันเปิดไม่ขึ้น แก้อยู่นาน ใจพ้มหร่นไปอยุ่ตาตุ่ม ขออภัยถ้ามาสายฮะ (ไม่สาย ดึกเลย)

5555555555555555555555555555555555 วงวารน้องกระปุกยากำหนัด โดนโยนทิ้งซะแล้ว

(แต่ขอบอกเลยนะว่าฮันร่างมีสติ น้องจะไม่หยุดอยู่ที่แค่นอนเสยๆ แน่)

 

สามารถหวีด ร่วมพูดคุย แสดงความคิดเห็นผ่าน #IABOU

หรือเพื่อติดตามเกร็ดเล็กเกร็ดน้อยของนิยายเรื่องนี้ที่เราจะลงไว้ที่นั่นได้เลย!