ใครจะอยากเป็นคนไม่ดี

ผิดที่ใจไม่จำว่ามันไม่ควรรักใคร

เจ็บที่ใครใครเขาก็มองว่าเราหลายใจ

เกลียดตัวเองจริงจริงที่ฝืนหัวใจไม่ได้

ฉันยอมสองใจเพราะรักเธอ

สองใจ - ดา เอ็นโดรฟิน

'ทศเทียน' เป็นบุตรชายคนเล็กของตระกูล 'สิงหเลิศเดชา' เขาถือกำเนิดขึ้นมาในเวลาเดียวกันกับที่มารดาสิ้นชีวิตลง

แม้'ธานินทร์' บิดาของเขาจะไม่เคยกล่าวโทษเขาเลยแม้สักครั้ง แต่การที่บิดายกเอาบ่าวในเรือนที่เป็น 'ผู้ชาย' ขึ้นมาเชิดหน้าชูตาแทนตำแหน่งมารดาของตน ก็ทำให้ทศเทียนเองเจ็บใจไปไม่น้อย

ยิ่งเด็กหนุ่มมีอายุมากขึ้นก็ยิ่งทำตัวพยศ อารมณ์ร้อน รวมไปถึงทำกริยาหยาบช้าต่ำทราม จนเป็นที่หวาดกลัวของเหล่าบ่าวไพร่ในเรือนตั้งแต่ยังเด็ก แตกต่างจาก ‘แทนไท’ พี่ชายต่างมารดา ที่แม้จะเป็นลูกบ่าวหญิงในเรือนแต่กลับมีนิสัยใจคองดงาม กริยาท่าทางราวกับคนมีสกุลรุณชาติมาแต่ชาติปางก่อน

ทศเทียนรู้ว่า ตนและแทนไทเป็นพี่น้องที่ถูกบ่าวไพร่หรือพวกชาวบ้านแส่นำมาเปรียบเทียบกันอยู่บ่อยครั้ง แต่ถึงกระนั้นทศเทียนก็ไม่เคยสนใจใครหรืออะไรทั้งสิ้น เขามีชีวิตอยู่กับความเกลียดชังและความริษยาไปวันๆ สนุกกับการได้ทำร้ายผู้อื่นด้วยกายหรือวาจา

จวบจนเมื่อเขาอายุได้15ปี

ณ รุ่งเช้าของวันหนึ่งในฤดูฝน ท้องฟ้าที่เคยมืดมัวปกคลุมไปด้วยหมอกหนากลับดูเบิกบานแจ่มใส ไม่มีทีท่าว่าฝนจะลงเม็ดเหมือนเช่นเคย บ่าวผู้ชายที่มาแทนที่มารดาตนคนนั้น พาร่างเล็กร่างหนึ่งปรากฎตัวขึ้นในเรือน

อายุ10ปี

ทศเทียนได้ยินเด็กน้อยบอกกล่าวกับบ่าวไพร่คนหนึ่งด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม

คงจะยิ้มเผื่อคนทั้งโลกแล้วกระมัง

เด็กน้อยมีดวงตาใสแจ๋ว พร้อมทั้งผิวกายสีขาวนวลสะอาดตา ริมฝีปากเป็นสีแดงระเรื่อ ตัดกับเส้นผมและนัยน์ตาที่ปรากฎเป็นสีดำสนิท ทว่ากลับน่าถวิลหาอย่างเสียไม่ได้

พลันเมื่อร่างเล็กเหลือบเห็นเขายืนขมวดคิ้วอยู่ไม่ไกล เด็กน้อยก็ส่งยิ้มกว้างมาให้ท่ามกลางใบหน้าซีดเซียวของเหล่าบ่าวในเรือน

แค่เพียงได้มองเต็มสองตาหัวใจของทศเทียนก็สั่นจนแทบจะทะลุออกมา

“พ่อเทียนมานี่สิ มารู้จักน้อง"

บิดาตบที่นั่งข้างๆบ่งบอกให้เขาเดินเข้าไปนั่ง แต่ทศเทียนยังคงยืนนิ่งงัน ไม่ยอมละสายตาจากเด็กน้อยตรงหน้า

"น้องชื่อรัญนะลูก" เมื่อเห็นว่าบุตรชายคนเล็กไม่ยอมเดินมา ธานินทร์จึงถือวิสาสะกล่าวแนะนำทันที

“น้องจะมาอยู่ที่นี่”

"..."

“น้องเป็นคู่หมั้นของพ่อแทนไท ฝากน้องด้วยนะลูก”

โถ่เอยดวงใจ .. ไม่ทันจะได้เอ่ยคำพูดใดต่อกัน ที่ว่ารู้สึกเหมือนฟ้าถล่มแผ่นดินทลายคงจะเป็นเช่นนี้กระมัง หลังได้ยินคำว่า คู่หมั้นของแทนไท ทศเทียนก็ถอนสายตาออกจากเด็กน้อยด้วยสีหน้าเฉยชาแทบจะทันที ไม่รีรอให้ใครต้องก่นด่าว่าไร้การอบรมสั่งสอน เด็กหนุ่มก้าวขายาวๆของตนเดินฉับๆหนีเข้าห้องนอนไปด้วยความรู้สึกหลากหลายอารมณ์ เป็นทั้งความรู้สึกดีใจ และความรู้สึกเสียใจ ไปพร้อมๆกัน 

ทศเทียนล้มตัวลงนอนบนเตียง พลางเงยหน้ามองฝ้าเพดานอย่างเงียบงัน นัยน์ตาสีนิลเหม่อลอยไปมาเหมือนคนที่กำลังตกอยู่ในภวังค์ความฝัน

นี่เขากำลังจะกลายเป็นเสือร้ายสิ้นฤทธิ์แห่งเรือนสิงหเลิศเดชาแล้วหรือ

ทศเทียนอดยิ้มมุมปากไม่ได้ เมื่อนึกถึงใบหน้าของเด็กน้อยเมื่อสักครู่ ช่างเป็นความรู้สึกที่หวานปนขมเสียสิ้นดี

รัญของพี่

#นิยายเรื่องนี้ผู้เขียนเขียนเพื่อสนองนี้ดตัวเองจากการฟังเพลงสองใจของคุณดาเอ็นโดรฟิน และเป็นนิยายเรื่องแรกที่ผู้เขียนได้แต่งขึ้น โดยเนื้อหาของนิยายจะเกี่ยวกับชายxชาย มีฉากการร่วมเพศ การบังคับขืนใจ การเสียดสี รวมไปถึงถ้อยคำและการกระทำหยาบคาย ขอให้ผู้อ่านใช้วิจารณญาณในการอ่าน หากรับไม่ได้ ควรปิดทิ้งทันที 

ปล.1 เม้นติเพื่อก่อย่อมได้ แต่หากเม้นติเพื่อเอาสะใจแล้วไซร้ .. ออกไป๊!!

ปล.2 *สำคัญมาก* เราแต่งขึ้นโดยไร้หลักการใดๆทั้งสิ้น แฟนตาซีล้วนๆ ไม่มีการอิงประวัติศาสตร์แบบครบถ้วนสมบูรณ์ และหากเราพิมคำไหนผิด หรือเราเขียนไม่เข้าใจ สามารถแจ้งได้เลยนะคะ เราจะรนๆหน่อย พอดีเป็นแต่นักอ่านไม่เคยเขียนเองเลยค่ะ ฮ่าๆๆ

ขอบคุณทุกท่านที่แวะมานะคะ  ~ 

https://youtu.be/Ei1XTuWjoa8