บทที่ 19

คืนดีแล้วนะ -NC

 

คำเตือน

มีการบรรยายฉากการร่วมเพศระหว่างเพศชายกับชาย เหมาะสำหรับเยาวชนที่มีอายุ 18 ปีขึ้นไป หากไม่ชอบข้ามไปได้นะคะ

ดอกทิวลิปสีแดง

สัญลักษณ์แห่งความรัก ความหลงใหล และความปรารถนาอันชั่วนิรันดร์ ใช้มอบเพื่อสื่อความในใจว่า “ฉันรักเธอหมดใจ” หรือ “ฉันจะรักเธอตลอดไป”

 

“ทำไมปล่อยให้ตัวเองเมาแบบนี้นะ รู้ไหมว่าพี่ยิ่งเป็นห่วง”

คนเมาลืมตา มือที่วางอยู่ข้างตัวยกขึ้นมาจับมือที่ยังลูบไล้แก้มเขาให้อยู่นิ่ง “ถ้าเป็นห่วงทำไมไม่มาอยู่ดูแลกันละครับ”

 

คนเมาช้อนตาขึ้นมองชายหนุ่มด้วยตาหวานเยิ้ม ร่างสูงรู้สึกว่าเขาแพ้แล้วแพ้อีก คนเมาคงไม่รู้ว่าเวลาปกติแค่นั่งเฉย ๆ เขาก็หลงจนโงหัวไม่ขึ้นอยู่แล้ว แต่พอเมาแล้วออดอ้อน เขาตายตั้งแต่จับมือเขาค้างเอาไว้ ดวงตาหวานเยิ้มด้วยฤทธิ์แอลกอฮอล์จ้องมองมายังเขาอันนี้สิ้นชีพต่ออีกรอบ

 

“ถ้าน้องวีตื่นแล้ว ลุกไปล้างหน้าล้างตาสักหน่อยนะครับ” หนึ่งพยายามอดกลั้นความรู้สึกจะเข้าหาน้องและเตรียมตัวผละออก แต่อีกคนกลับพูดออกมาจนใจเขาอ่อนยวบ

 

“พาวีไปได้ไหมครับ วีไปเองไม่ไหว” เสียงออดอ้อนอันหวานหู เพราะด้วยฤทธิ์แอลกอฮอล์ทำให้เขามีความกล้าจะทำอะไรแบบนี้

หนึ่งเผยรอยยิ้มอย่างเอ็นดูและว่าหยอก “จะให้อุ้มหรือพยุงไปดีครับ”

คนตัวเล็กเม้มปากขวยเขิน ตอบด้วยเสียงอ้อมแอ้ม “แล้วแต่พี่หนึ่งเลยครับ”

 

ชายหนุ่มช้อนตัวคนตัวเล็กขึ้นในท่าเจ้าสาว วียกแขนคล้องคอไม่ให้ตัวเองตกลงไป แอบอิงแนบหน้าซบแผ่นอก ด้วยความใกล้ชิด เขารับรู้ถึงเสียงหัวใจอยู่ภายในตัวของคนพี่มันเต้นแรงและเป็นจังหวะเดียวกันกับเขา

 

วีอาศัยโอกาสอยู่ตามลำพังกับคนพี่ เขาจะไม่ยอมให้มันหลุดมือไปเป็นอันขาด สิ่งที่เพื่อนสาวได้สั่งสอน รวมถึงการฝึกซ้อมหน้ากระจก

“พี่หนึ่ง วีขอโทษ...” คนตัวเล็กช้อนสายตาเว้าวอน น้ำเสียงเต็มไปด้วยความสำนึกผิด

 

คนตัวสูงวางเจ้าตัวในห้องน้ำและถอนหายใจไปหนึ่งรอบ ยกมือถูหน้าตัวเองอย่างแรง บอกกับคนขี้ยั่วโดยยังเอามือปิดบังใบหน้าเอาไว้ เพราะตัวเขาเองไม่กล้าสบตากับน้อง พยายามอดกลั้นจะไม่จับน้องลงไปฟัดคาห้องน้ำ

“พี่รู้แล้วครับ วีล้างหน้าแล้วค่อยออกมาคุยกับพี่ข้างนอก...นะคะ” ชายหนุ่มรีบหันหลังกลับไปยังด้านนอกโดยเร็ว

“ครับ” วีมองท่าทีของอีกคนคล้ายยังไม่พอใจ ใจเขานั้นตกไปยังตาตุ่ม แต่พอคำท้ายประโยคทำให้เจ้าตัวยิ้มออกมาทันที

 

หนึ่งนั่งมองประตูห้องน้ำว่าเมื่อไหร่เจ้าคนน่ารักจะเดินออกมาสักที เขารู้สึกว่าเสี้ยววินาทีของการรอคอยในค่ำคืนนี้มันแสนนานนับชั่วโมง จนกระทั่งร่างบางเดินเม้มปากออกมาปะทะกับสายตาของเขามองเจ้าตัวอย่างไม่วางตา จนมาหยุดตรงหน้าเขา

“อะ!!” คนตัวเล็กร้องอย่างตกใจโดนดึงให้ลงไปนั่งบนตัก

 

แขนหนารวบกอดเอวบาง กดจมูกลงบนบ่าเล็กสูดกลิ่นกายของคนตัวเล็ก “คิดถึงจังเลยค่ะ” เสียงอู้อี้บอกทั้งที่จมูกยังฝังอยู่ ส่วนปากขบเม้มบ่าพอให้หายมันเขี้ยว

“อื่อ...พี่หนึ่งไหนว่าจะคุยไงครับ” ร่างบางถามอีกคนด้วยเสียงสั่นพร่า บิดตัวหนีด้วยความเขินอาย เสียงพูดอันหวานหูและค่อย ๆ ลดเสียงให้เบาบางลงอย่างเป็นกังวล “พี่หนึ่งไม่โกรธวีที่เคยต่อว่าและบอกว่าเกลียด...”

ชายหนุ่มละมือโอบกอดเอวย้ายมทาบใบหน้าขาวสวย “พี่ไม่เคยโกรธน้องวีเลยค่ะ มีแต่กลัวหนูจะอึดอัดเวลาต้องทนเห็นหน้าพี่ต่างหาก หนูเองน่ะสิ ยังโกรธพี่อยู่ เมื่อตอนมาถึงบ้านพักยังไม่ยอมมองพี่เลย”

พอคนพี่พูดขึ้นมา เจ้าตัวน้อยนึกขึ้นมาได้ คนพี่ยังมีคดีที่ยังไม่เคลียร์อีกหนึ่ง คนตัวเล็กยู่ปากไม่พอใจขึ้นมาทันที เขาเองก็รู้ว่าพี่ละอองฝนนั้นนิสัยดี เข้ากับคนอื่นได้ง่าย ขนาดต้องมานั่งทนเล่นเกมกับเด็กอย่างพวกเขาก็ยังเล่นแบบบ้า ๆ บอ ๆ ได้เลย

“น้องวีไม่โกรธพี่หนึ่งแล้ว แต่...วีจะถามเรื่องเกี่ยวกับพี่ละอองฝนครับ สรุปว่าพี่กับเค้าเป็นอะไรกัน” เจ้าตัวถามด้วยความไม่แน่ใจ และกลัวในคำตอบอย่างมาก

หนึ่งฉีกยิ้มกว้าง ยกมือขึ้นมาปิดปากกลบเกลื่อนไม่ให้หัวเราะอย่างบ้าคลั่งในความภูมิใจที่โดนน้องหึงหวง เจ้าตัวน้อยเห็นคนพี่แอบขำหลังจากเขาพูดออกไป ฝ่ามือเล็กแรงเท่าแมวฟาดต้นแขนหนา “วีถามยังจะมาหัวเราะใส่อีก” เจ้ากระต่ายน้อยดุใส่คนพี่

 

ชายหนุ่มยกตัวคนร่างบางลงจากตักของเขาดันให้ยืนขึ้น ส่วนตัวเองลงไปคุกเข่าลงบนพื้น มือหนาทั้งสองข้างจับมือของอีกคนเช่นกัน เงยหน้าสบตาและมองใบหน้าสวยจนเขาหลงใหลถึงวันนี้ และถ้าหากสิ่งที่เขาจะพูดต่อไปจากนี้ได้เป็นจริง คงเป็นใบหน้าที่เขาต้องหลงใหลไปทั้งชีวิต

 

“พี่กับฝนเป็นเพียงแค่เพื่อนกันครับ คนที่พี่รักและอยากจะใช้ชีวิตต่อจากนี้กับเขาเพียงแค่สองคนคือคนตรงหน้าพี่ พี่รักวีมากนะคะ แล้วน้องวีล่ะครับรู้สึกกับพี่ยังไง ให้ผู้ชายคนนี้อยากดูแลน้องวีของพี่หนึ่งไปจนชั่วชีวิตได้ไหมครับ”

 

คนตัวเล็กฟังคำสารภาพรักจากปากคนรักของเขา เจ้าตัวกัดปากแน่นเพื่อไม่ให้ตัวเองหลุดกรี๊ดออกไป ใบหน้าเห่อร้อน ใจเต้นรัวราวกับกลอง มือบางชื้นจนเย็นเฉียบ ซึ่งอีกคนสามารถรับรู้ได้เช่นกัน มือหนาช่วยคลึงมือคลายความประหม่า ความรู้สึกตีรัวไปหมดเลย

 

คนตัวเล็กโน้มตัวใช้ริมฝีปากแตะกับสิ่งเดียวกัน จุ๊บ และค่อย ๆ ถอนออกอย่างช้า จนคนพี่ลืมตาขึ้นมามอง “วีก็รักพี่หนึ่งเหมือนกัน ช่วยดูแลน้องวีคนนี้ด้วยนะครับ” เสียงตอบอย่างขวยเขินใบหน้าแดงปลั่งลามไปยังใบหูและต้นคอ

 

หนึ่งรีบลุกขึ้นปล่อยมือที่จับเอาไว้ มาประคองใบหน้าหวานแนบริมฝีปากประกบจูบ ขบเม้มละเมียดชิมริมฝีปากบนลามลงมายังริมฝีปากล่าง วีเผยอปากเล็กน้อย เรียวลิ้นร้อนแทรกเข้าไปหยอกล้อเรียวลิ้นเล็ก ก่อนจะกวาดต้อนไปทั่วทุกซอกทุกมุมในโพรงปาก หนึ่งค่อยถอดริมฝีปากออกอย่างเสียดาย เขาแนบหน้าผากลงสิ่งเดียวกันน้อง สัมผัสถึงแรงหอบหายใจเข้าปอดของคนตัวเล็ก

“วีครับ รู้ใช่ไหมว่าพี่ไม่ใช่คนดี คืนนี้พี่คงไม่แค่จับมือเหมือนตอนนั้น” เจ้าตัวหยุดสูดลมหายใจเข้าปอด ต้องอดกลั้นข่มความอยากเอาไว้ ขบกรามแน่น “แล้วหนูรู้ไหมว่าที่ผ่านมาพี่ต้องอดทนขนาดไหน วันนี้พี่ขอวีได้ไหมครับ ขอรักวีในแบบที่พี่อยากรัก”

“แล้วใครบอกให้พี่หนึ่งอดทนล่ะครับ” เสียงกระซิบอันแหบพร่าหวานหูของเขา

 

ร่างสูงถึงกับเงยหน้าขบกรามแน่น และสูดปากด้วยความโล่งใจที่ไม่ต้องอดทนต่ออะไรทั้งสิ้น เขารีบช้อนตัวแฟนหมาด ๆ ด้วยแขนแกร่งทั้งสองข้าง เดินตรงไปยังบันไดพาขึ้นไปบนชั้นสองห้องนอนส่วนตัว ถึงแม้เขาจะรู้ว่าคืนนี้คงไม่มีใครเข้ามาบ้านนี้ แต่เขาก็อยากให้เรื่องที่จะเกิดขึ้นมีเพียงแค่สองเรา

 

ประตูห้องเปิดค้างไว้ในตอนน้องชายสุดรักพาคนเมาตัวเล็กมา และเขาเองปิดไม่สนิท หนึ่งใช้เท้ายันให้เปิดกว้างพาเจ้ากระต่ายน้อยเข้าไปข้างในก่อนจะใช้สิ่งเดิมถีบกลับให้ปิดจนสนิท

 

ชายหนุ่มบรรจงวางคนรักลงบนเตียงอย่างนุ่มนวล ย้ายตัวเองปีนขึ้นไปนอนคร่อม ป้อนจูบแสนหวาน เขาละเมียดละไมชิมทุกหยาดหยดที่เขาจะตักตวงได้ในค่ำคืนอันแสนหวาน

“แฮก ๆ ๆ” เสียงเจ้าตัวน้อยกอบโกยอากาศเข้าปอดหลังจากคนพี่ยอมปล่อยปากออกจากกัน “อื่อ...” ปากสีสวยอิ่มบวมเจ่อรับจูบซ้ำอีกครั้ง

“อ้าปากหน่อยค่ะ” เจ้ากระต่ายน้อยยอมทำความคำสั่งแต่โดยดี เขาแทรกเรียวลิ้นเข้าไปในปากอันเล็กตอนนี้คับแน่น ชายหนุ่มตวัดหยอกเย้ากับลิ้นเล็ก เจ้าตัวเล็กจูบตอบกลับอย่างเงอะๆ งะ ๆ จนตัวเขาอยากแกล้งดูดดุน จนมือเล็กออกแรงทุบลงบนบ่า

“แฮก ๆ เจ็บอะ...” เสียงร้องไม่พอใจ

 

ร่างสูงผละริมฝีปากออก จ้องมายังคนใต้ร่างนอนหอบตัวแดง เขาจับคนตัวเล็กเปลื้องผ้า ลูบไล้สัมผัสผิวบางนุ่มลื่น เลิกเสื้อยืดตัวบางร่นขึ้นไปกองด้านบน แลบลิ้นเลียริมฝีปาก และจับยกเสื้อตัวนั้นให้พ้นหัวเจ้าตัวน้อยตามด้วยกางเกงขาสั้นกระชากออกไปพร้อมกับชิ้นส่วนอันน้อยนิด ผิวขาวราวกับน้ำนมบวกกับกลิ่นกายหอมเย้ายวนใจเขาเป็นอย่างมาก ถึงแม้เขาจะเคยเห็นและสัมผัสกันมาแล้วในคราวคนตัวน้อยเมายา แผ่นอกขาวตัดกับตุ่มไตสีชมพูสวยจนเขาอดใจไม่ไหว ครอบปากลงไปเลียชิมอย่างหิวกระหาย

“อะ อ๊า...อืม...”

เสียงครางด้วยความเสียว ร่างบางแอ่นหลังโค้งตอบรับการตวัดลงลิ้นระรัวของร่างสูงพร้อมร่างบิดเร่า มือว่างลงบี้ขยี้ตุ่มไตกับอีกข้างจนแข็งชูชัน เขาย้ายจากข้างหนึ่งไปอีกข้าง หยอกเย้าอยู่นานจนพอใจ

 

หนึ่งผละตัวออกมาจัดการเสื้อผ้าอาภรณ์บนร่าง แก่นกายขยายปูดบวมคับแน่นดีดผึงชูชัน ร่างบางถึกกับตาโตอ้าปาก กลืนน้ำลายฝืดลงคอกับความใหญ่โต หน้าถอดสี หากว่าสิ่งนั้นเข้าไปในร่างเขา เขาจะไม่ตายเอาเหรอ

 

คนตัวโตยกนิ้วชี้และกลางมาอมรูดในปากตัวเองจนชุ่มไปด้วยน้ำลาย เขาโน้มกายลงยังแก่นกายของคนรัก ริมฝีปากจูบประทับส่วนสงวนสีชมพู ลงลิ้นลากเลียไปรอบส่วนหัวลงไปยังโคนอันน้อย ลามเลียไปยังช่องทางด้านหลัง

“อื่อ...พะ พี่หนึ่ง มะ ไม่ ตะ ตรงนั้นไม่...ได้ อื่อ... อ๊า!”

เสียงพูดละล่ำละลักปนเสียงครางไม่เป็นศัพท์ คนด้านบนลงลิ้นร้อนร่องจีบจนชุ่มไปด้วยน้ำลาย มือหนารูดรั้งส่วนอ่อนไหวของคนตัวเล็ก

“หนูรู้ไหมคะ ทุกส่วนบนร่างกายหนูมันน่ากินไปหมดเลยค่ะ”

ชายหนุ่มส่งสายตาหวานเยิ้ม เขาแลบลิ้นเลียปากอย่างหื่นกระหายใคร่กระสันอยาก ริมฝีปากหนาลงไปครอบและชายหนุ่มขยับปากห่อลิ้นรูดรั้งแก่นกาย นิ้วยาวลูบไล้สัมผัส กดดันเข้าไปยังช่องทางด้านหลัง

“อื่อ...” คนตัวเล็กร้องครางด้วยความเจ็บแปลบพร้อมใบหน้าที่เหยเก

ชายหนุ่มเพิ่มจังหวะการขยับรูดรั้งด้วยปากให้สอดรับนิ้วยาวขยับเข้าออก นิ้วค่อย ๆ เพิ่มขึ้น จากหนึ่งเป็นสองและสาม ความเสียวกระสันค่อย ๆ ไต่ขึ้นจนถึงระดับสูงสุด ปลายเท้าเขางองุ้มจิกเกร็ง สมองขาวโพลน ตามมาด้วยน้ำหวานสีขาวขุ่นฉีดพุ่งเข้าในลำคอคนตัวสูง

“อ๊า!!...” เสียงกรีดร้องของร่างบางหายใจหอบอย่างคนหมดแรง

“พ พี่หนึ่ง คะ คายมันออกมา” เสียงเหนื่อยหอบของคนเพิ่งสุขสมบอกให้คนรักของเขาคายน้ำรักเพิ่งกลืนกินออกมา

“น้ำรักครั้งแรกของเรา ข้นไปหน่อยอร่อยหวานมากค่ะ” เขาใช้ลิ้นตวัดเลียน้ำขาวเลอะออกมาทางมุมปาก

ร่างสูงหยิบเจลว่านหางจระเข้ชโลมแท่งร้อนของเขาแทนเจลหล่อลื่น เขาลงไปคุกเขาจ่อส่วนหัวกดเข้าไปทางเข้าช่องทางคับแคบ คนใต้ร่างคว้าท่อนแขนบีบระบายความเจ็บ

“อื่อ...จะ เจ็บ...เจ็บ”

คนตัวเล็กปวดร้าวช่องทางด้านล่าง จุกเสียดคับแน่นราวกับร่างจะแยกเป็นสองส่วน เหงื่อเม็ดโตผุดรอบกรอบหน้าสวย ร่างสูงรับแรงตอดรัดจากคนตัวเล็กจนของเขาแทบขาด โน้มตัวไปจูบซับน้ำสีใสไหลรินจากหางตาคนรักเขา

“พี่รักวีนะครับ” ชายหนุ่มกระซิบบอกเสียงกระเส่า โลมเลียติ่งไตให้ร่างบางผ่อนคลาย แรงตอดรัดคลายลดลง ชายหนุ่มขยับดันแก่นกายเข้าไปจนกลางลำ

“พะ พี่หนึ่งขา ขะ เข้าหมดหรือยัง” เสียงหอบหายใจถามพร้อมกัดริมฝีปากระบายความเจ็บ

“อีกนิดนะคะ” ชายหนุ่มจูบไล่ไปตามกรอบหน้าป้อนจูบดูดดื่ม เขากัดฟันดันเข้าไปจนมิดด้าม

“อ๊า!!! / อืม!!!”

เสียงกรีดร้องของคนตัวเล็กอย่างสุดเสียงผสานกับเสียงร้องครางของชายหนุ่ม ฝ่ามือจิกเกร็งจิกข่วนแผ่นหลังหนา ชายหนุ่มยังไม่หยุดป้อนจูบ สอดเรียวลิ้นสำรวจไปทั่วโพรงปาก เลียชิมเก็บหยดน้ำสีใสหยดไหลออกมาจากมุมปาก ลิ้นลากเลียไปยังลำคอฝากรอยสีแดงกุหลาบเพิ่มอีก ย้ายไปขบเม้มใบหู จนช่องทางรักปรับสภาพ

ร่างสูงประทับริมฝีปากคลอเคลีย ขบกัดอย่างแผ่นเบา เขาจ้องมองไปยังใบหน้าคนรักนัยน์ตาสะท้อนภาพกันและกัน หนึ่งกระซิบแหบพร่า

“พี่รักน้องวีนะครับ รักอย่างสุดหัวใจ ตั้งแต่นี้ตอนไปวีคือคนของพี่ น้องวีของพี่หนึ่ง”

“วีก็รักพี่หนึ่งครับ” ร่างบางยกหน้าประกบจูบปากหนา ผละออกตามด้วยยิ้มหวานมอบแก่ชายหนุ่มคนรัก

“พี่่จะขยับแล้วนะคะ”

เอวหนาสอบขยับออกและกดเข้าอย่างช้า ๆ คนร่างเล็กคว้าแขนคนพี่ช้อนตามอง หนึ่งหยุดเอวทันควัน “พี่หนึ่งขาอ่อนโยนกับหนูวีหน่อยนะคะ” ร่างบางอ้อนเสียงหวาน

แก่นกายที่อยู่ภายในร่างพองขยายขึ้นมา ชายหนุ่มขบกรามแน่น สูดปากอย่างอดกลั้น “พี่จะไม่อ่อนโยนกับหนูเพราะเสียงยั่วแบบนี้ละคะ”

ชายหนุ่มบดเอวขยับช้า ๆ ค่อย ๆ เพิ่มความเร็วทีละน้อย ความเจ็บในคราวแรกแปรเปลี่ยนเป็นความรู้สึกแปลกใหม่ สร้างความวาบหวามภายในช่องทางด้านหลัง ยิ่งส่วนหัวกระแทกเข้าจุดกระสันแรงเขายิ่งตอดรัด ความเสียวซ่านจนเขาเผลอปากร้องครางอย่างสุดกลั้น

“อ้า...อื่อ..อ๊า...”

เสียงครางต่ำแข่งกับเสียงครวญครางดังกึกก้องภายในห้องนอนของชายหนุ่มร่างสูง เอวหนาสอบขยับทวีความเร็วและแรงขึ้นตามอุณหภูมิร่างกายสูงขึ้นเช่นกัน หนึ่งใช้มือมารูดรั้งส่วนสงวนของร่างบางตามจังหวะการเข้าออก

“อะ...อ๊า...มะ ไม่ไหวแล้ว...วะ วี...อ๊า!”

เสียงกรีดร้องของร่างบางแขนเล็กคว้าแผ่นหลังชุ่มไปด้วยหยาดเหงื่อ เล็บทั้งสิบกดจิกลงแรงจนเกิดรอยบุบเป็นนิ้ว ตามด้วยลาวาสีขาวพวยพุ่งเลอะหน้าท้องขาว แรงตอดรัดหดเกร็งของช่องทางด้านหลังพาให้ร่างสูงไปยังฝั่งฝันฉีดพ่นจนเต็มช่องทางรัก

หนึ่งถอดถอนสิ่งที่เชื่อมประสาน ทิ้งตัวลงนอนข้างประคองร่างคนรักให้มาแนบชิด เขาใช้ปลายนิ้วเกลี่ยปอยบนหน้าผากที่ชุ่มไปด้วยเหงื่อแล้วกดจูบ

“ขอบคุณนะคะ” เสียงกระซิบแหบพร่า

หนึ่งเอื้อมมือไปหยิบขวดน้ำบนโต๊ะข้างเตียงมากรอกใส่ปาก ป้อนจูบให้น้ำไหลลงคอร่างบางที่นอนหอบหมดแรงอย่างปลาขาดน้ำ เจ้าคนตัวเล็กรับน้ำดื่มผ่านปากอย่างหิวกระหาย ตวัดลิ้นเลียน้ำไหลร่วงจากปากอีกคน คนจอมหื่นเจออาการยั่วตาใสจากคนรัก สิ่งที่สงบลงไปเมื่อครู่กลับมาขยายใหญ่ขึ้นอีกรอบ

ชายหนุ่มลุกนั่งตัวตรง พยุงร่างอ่อนปวกเปียกของคนรักมานั่งบนตักแกร่ง แท่งร้อนตั้งตรงสัมผัสส่วนอ่อนไหวที่ยังอ่อนตัวของร่างบาง ชายหนุ่มบังคับยกร่างบางขึ้นจับส่วนแข็งขืนใส่ช่องทางหลังร่างบางอย่างช้า ๆ

“อื่อ...พะ พี่หนึ่ง...”

เสียงร้องครางถามในการกระทำของคนพี่ที่เพิ่งเสร็จสมไป เขาหมดแรงยังไม่ทันได้พัก คนพี่จอมหื่นจับเอามายัดไว้ที่เดิมอีกรอบ ช่องทางหลังชุ่มไปด้วยของเหลวช่วยหล่อลื่น จังหวะสอดเข้าไปจึงไม่รู้สึกเจ็บ มีแค่ความคับแน่น

“ขา...หนูวี ยั่วพี่เองนะคะ”

หนึ่งใช้ลิ้นเลียปลายคางไล่มายังปากบวมเจ่อจากการจูบของเขา ลากลิ้นไปยังซอกคอ ฝังจมูกสูดดมกลิ่นเหงื่อหอมยวนใจราวกับยาปลุกเร้าทำให้เขาหลงแล้วหลงอีก ผละลงไปเลียชิมหน้าอกเต็มไปด้วยเหงื่อความเค็มปะแล่ม คนขี้ยั่วตาใสแอ่นอกรับลิ้นร้อนจน เขาใช้ฟันขบกัดเบา ๆ จนเป็นรอยฟันเล็ก ๆ

“อื่อ...อ๊า!!!...อ้า...”

“หนูวีขาขยับให้พี่หน่อยค่ะ”

“วีทำไม่เป็น...ไม่เคยทำครับ...” เสียงตอบกระดากเก้อเขิน

หนึ่งประคองกายบางยกขึ้นค่อย ๆ กดลงเป็นตัวอย่าง “ทำแบบนี้นะคะ นั่นแหละค่ะ ยกขึ้น อืม...บดแบบนี้แหละค่ะ อื่อ...”

คนตัวเล็กขยับกายขึ้นลงตามคนพี่บอก ถึงเขาจะไร้ประสบการณ์ทำไปตามสัญชาตญาณความใคร่ ร่างสูงประคองโอบแผ่นหลังควบคุมจังหวะเด้งสวนขึ้นในบางครั้ง เสียงดังเฉอะแฉะจากน้ำจากช่องทางหลั่งไหลลงมาตามจังหวะการขยับ การกอดรัดโอบโยกกันและกันเต็มไปด้วยความรักของพวกเขา

“อื่อ...พี่หนึ่ง วีไม่ไหวแล้ว...” เสียงครวญครางอย่างหมดแรง

ชายหนุ่มดันร่างบางลงไปนอนราบ สอบเอวขยับเข้าออกตามแรงราคะ เขาอยากจะตอกย้ำให้โลกรู้ว่าเจ้าของคนใต้ร่าง ร่างหนาจับขาเรียวอ้าออกกว้างพาตัวเขาเข้าไปลึกและแนบชิด

“อะ...อ้า ...อ๊า...พี่หนึ่ง วะ วี มะ ไม่ไหวแล้ว...”

เสียงครางอย่างแหบแห้งของคนตัวเล็กหลังจากถูกเคี่ยวกรำเกือบสองชั่วโมง คนรักตัวโตกว่าเขาหลายเท่า จับเขาพลิกร่างไปหลายท่า คราบน้ำตาเปียกชุ่มด้วยความเสียว เขาปลดปล่อยนับไม่ถ้วน กรีดร้องอย่างหมดแรง อีกคนที่ยังไม่ท่าทีจะปล่อยแต่อย่างใด

“อืม...อ้า...”

หนึ่งใช้แรงเอวกระหน่ำกระแทกจนมิดดุ้น ร่างบางกรีดร้องปล่อยน้ำสีใส เขาเองปลดปล่อยลาวาสีขาวขุ่นเข้าภายในร่างของคนรักที่หมดแรง จนหลับไปหลังจากปลดปล่อย

หนึ่งถอดแก่นกายออกจากช่องทางคับแคบประคอง ร่างบางหมดแรงสลบไสลย้ายไปนอนตรงเก้าอี้เขาที่เอาไว้นั่งเอนผ่อนคลายอารมณ์ และหันมาจัดการเปลี่ยนผ้าปูที่นอนอันเก่าเลอะไปด้วยคราบน้ำรักทั้งของเขาและของน้อง

ชายหนุ่มสำรวจช่องทางรักของคนรักที่บวมแดงและมีรอยฉีกขาดอยู่บ้าง เขาจึงพาไปทำความสะอาดและเช็ดตัวก่อนจะพามานอน ส่วนตัวเขาก็ไปจัดการอาบน้ำและผละไปเตรียมยา รวมถึงผ้าเช็ดตัวผืนน้อยและกะละมังไว้ใกล้ตัว จัดการตั้งนาฬิกาปลุกไว้อีกสองชั่วโมงจะปลุกคนตัวน้อยมากินยา

ชายหนุ่มย้ายตัวเองขึ้นไปนอนกอดคนรัก คนที่เขาโคตรจะคิดถึงและวันนี้เขาได้ครอบครองสมใจ และต่อจากนี้เขาจะได้มีน้องไว้กอดในทุกค่ำคืน

“น้องวีของพี่หนึ่ง” จุ๊บสัมผัสทะนุถนอมอย่างแผ่วเบาลงหน้าผากขาว

 

To be continued…

 

ฝากกดหัวใจ คอมเม้นเล็กๆ น้อยๆ เป้นกำลังใจให้หน่อยนะคะ เจอคำผิดหรือประโยคแปลกทักบอกได้น้าาาา ขออภัยมาณที่นี่ด้วยนะคะ 

ติดตามข่าวสารแจ้งเตือนที่ TW@TYokmanee 

Tiktok @tminesnovel