​

 ฉากที่ 14

ราตรีสวัสดิ์คือการจากลาแสนหวาน

 

หลังเติมพลังให้กันในห้องลองเสื้อผ้าของจีมุนเสร็จแล้วเจย์เลนกับกียุลก็ขอตัวกลับ ทั้งสองมีปลายทางคือ One Hannam อพาร์ตเมนท์ เพนต์เฮาส์ของอีโบนีเพื่อไปเตรียมของใช้ (ของสำคัญ) ก่อนไปยังตึกข้าง ๆ ซึ่งเป็นห้องของฮิปนอส พวกเขาตกลงกันว่าคืนนี้จะนอนที่นั่นเพื่อเปลี่ยนบรรยากาศบ้าง โดยต่างคนต่างมีแผนในใจคืนนี้ของพวกเขายังอีกยาวไกลแม้จะดึกแล้วก็ตาม ไม่มีทางที่จะนอนหลับไปง่าย ๆ แน่ เพราะนานทีจะได้อยู่กันสองต่อสองในพื้นที่ของตนเอง

ทันทีที่เข้ามาในห้องก็สัมผัสได้ถึงสไตล์ของเจ้าของห้องได้อย่างชัดเจน ทุกอย่างถูกตกแต่งด้วยสีดำมีไฟ LED สีม่วงประดับอยู่ทั่วเมื่อระบบไฟฟ้าทำงานให้ความรู้สึกเท่และลึกลับแต่ก็เซ็กซี่ในเวลาเดียวกัน

“ยินดีต้อนรับกลับค่ะเจ้านาย” เสียงต้อนรับของระบบดูแลบ้านดังขึ้นเมื่อทั้งสองเดินเข้ามาในห้อง คนท้องตกใจเล็กน้อยเพราะจู่ ๆ เสียงมันก็ดังไปทั่วห้อง

“ทุกอย่างเรียบร้อยไหม แมดดี้” นั่นคือชื่อของแม่บ้านสุดไฮเท็ค

“เรียบร้อยดีค่ะเจ้านาย ให้ฉันเตรียมห้องไว้สำหรับแขกไหมคะ”

“ไม่ต้อง เขานอนกับฉัน นี่เจย์เลน ดูแลเขาด้วยเขาท้องอยู่ ตอนนี้ไม่มีอะไรแล้วเธอออฟไลน์ได้ มีอะไรฉันจะเรียกเอง” เมื่ออยู่กันสองคนอีโบนีก็เริ่มสำรวจห้อง มันเท่ไม่หยอกเพราะไฟสีม่วงนี่ แต่เมื่อเดินไปในที่มืดมากไฟดาวไลท์ก็สว่างขึ้น เทคโนโลยีนี่มันสะดวกสบายเสียจริง ในห้องมีโปสเตอร์ภาพยนตร์ติดอยู่เต็ม มันถูกใส่กรอบไว้อย่างดีราวกับงาน
แกลเลอรีกำลังทำการจัดแสดงอยู่ มีอุปกรณ์ถ่ายทำภาพยนตร์วางอยู่บ้างที่มุมหนึ่งของห้อง ทุกอย่างถูกจัดเป็นสัดส่วน
มีระเบียบสะท้อนให้เห็นว่าเจ้าของห้องมีลักษณะนิสัยแบบใดได้อย่างชัดเจน

“โปสเตอร์เรื่องนี้พี่ได้มายังไงครับเนี่ย หายากมาก แพงมากด้วย เก่าเก็บสุด ๆ”

“นายก็สะสมโปสเตอร์เหรอ พี่มีแหล่งซื้อนะ อยากได้หนังเรื่องไหนล่ะ”

“เรื่องนี้” อีโบนีเล่นมุกชี้ไปที่โปสเตอร์หนังสุดหวงของผู้กำกับ

“บาร์บี้เนี่ยนะ นายชอบด้วย แกล้งพี่แล้วมั้ง” ร่างสูงวางของก่อนจะเดินมาหาคนน้องเชื่องช้าสายตานักล่าฉายให้อีกคนวูบไหวจนต้องขอลองท้าทาย

“เปล่าสักหน่อย” นิ้วชี้ถูกแตะลงที่อกซ้ายแน่นบึ้กของกียุลพร้อมรอยยิ้มร้ายท่าทีเย้าใจสื่อความหมายว่าต้องการ

คนตรงหน้า

“จะทำอะไรครับ ซนเหรอ?”

“อาบน้ำกันไหมครับ?”

“เอาสินายอาบเลย เสื้อผ้านายก็เตรียมมาใช่มั้ย เดี๋ยวพี่ไปเตรียมให้" ริมฝีปากอวบอิ่มฉีกยิ้มเอ็นดูที่จู่ ๆ อีกคนก็
ใสซื่อจึงเอื้อมมือไปคว้าแขนแกร่งไว้แล้วเข้าไปกอดแนบแน่นก่อนเขย่งเท้ากระซิบบอกที่ข้างหูพ่อของลูกว่า…

“ผมหมายถึง...ไปอาบน้ำด้วยกันไหมครับ”

ตุ้บ....

ได้ยินไหม เสียงหัวใจกียุลที่ตกลงพื้น ตอนนี้วิญญาณหล่อเหลาหลุดออกจากร่างไปแล้ว เขาตัวแข็งทื่อไม่ไหวติงเจย์เลนจึงได้ทีแกล้งอีกฝ่ายด้วยการจูบลงไปที่ซอกคอซ้ายและขวาด้วยท่าทีอ้อยอิ่ง แล้วผละออกมามองหน้าคนตัวสูงที่ยังไม่มีสติดี บัดนี้กลิ่นดอกลิลลี่จากตัวร่างเล็กได้ล่อลวงกียุลแล้ว

“ฮะ ฮะ? อาบน้ำด้วยกัน?”

“ครับ พี่ไม่อยากอาบน้ำกับผมเหรอ? งั้นผมอาบคนเดียวก็ได้”

“เดี๋ยวสิเบบี๋” คดีพลิกเมื่อผู้ชายน่ารักตรงหน้ากำลังกลายร่างเป็นหมาป่า เขาต้อนแมวน้อยให้ถอยหลังจนมุมได้เพียงฝีเท้าไม่กี่ก้าวที่ย่างเข้าหา ดวงตาสีน้ำทะเลสั่นระริกด้วยความตื่นเต้นไม่รู้ว่าคนพี่จะทำอะไรกับตัวเองบ้าง กระทั่งมือหนาเริ่มปลดเปลื้องเสื้อผ้าของเขานั่นแหละ ขนกายมันลุกซู่ขึ้นมาตั้งแต่ปลายเท้า

“รู้ไหมว่าตัวเองเป็นผู้ชายที่สวยมากแค่ไหน” เสียงทุ้มเอ่ยพร้อมย่างถอยออกไปดูร่างกายเปลือยเปล่าตรงหน้าที่ลงมือเปลื้องผ้าของเขาเอง ยิ่งพินิจพิเคราะห์ก็ยิ่งพบว่าแม่ของลูกงดงามดุจภาพวาดของเทพบุตร เทพธิดา ในตำนานกรีกโรมันนัก ยิ่งท้องยิ่งเปล่งปลั่ง เจย์เลนเหมือนนางฟ้ากียุลคิดได้เท่านี้เลย

“รู้ตอนพี่บอกนี่แหละครับ แล้วจะปล่อยให้คนสวยของพี่ยืนหนาวแบบนี้เหรอ” คนล่อนจ้อนเอ่ยพลางโอบกอดหน้าท้องของตัวเองเพื่อให้ลูกน้อยอบอุ่นแต่เชื่อไหมว่าแค่ท่าทางธรรมดาแบบนี้แต่คนที่จ้องมองไม่ว่างตาคิดว่ามันเซ็กซี่มาก
ฮิปนอสฉีกยิ้มแล้วก้าวเข้าไปหาตระกองกอดอีโบนีคนสวยไว้แล้วโยกร่างกายไปมาราวกับกล่อมเด็กน้อยนอน

“วันนี้นอนดึกหน่อยนะลิตเติ้ลเบบี๋ คุณป๋าขอรังแกคุณแด๊ดหน่อยนะครับ อย่างอแงนะ พรุ่งนี้ป๋าจะพาไปกินของอร่อย” ว่าจบทั้งคู่ก็อมยิ้มนิด ๆ เสียงขำขึ้นจมูกหลุดรอดออกมา ต่างคนต่างกอดอ้อนอีกฝ่ายด้วยความรัก ก่อนคุณป๋าจะอุ้มคุณแด๊ดขึ้นในท่าเจ้าสาวเดินเข้าห้องน้ำไป

“ลงก่อนนะ พี่เติมน้ำอุ่นใส่อ่างก่อน แช่น้ำอุ่นกัน” กียุลวางเจย์เล่นลงยืนอย่างนุ่มนวล

“ได้ครับ” อีโบนีใช้จมูกไซ้แก้มฮิปนอสเป็นการอ้อนแล้วเดินไปที่ใต้ฝักบัว ทันใดนั้นสายน้ำก็เทลงมามือบางเสยผมยาวปรกหน้าของตัวเองลวก ๆ ทรวดทรงองเอวโค้งเว้าทำให้กียุลหยุดชะงักรีบเปิดน้ำอุ่น ถอดเสื้อผ้า แล้วย้ายร่างไปหา
หุ่นยั่วยวนที่ดึงดูด ร่างกายสูงยืนซ้อนหลังเป้าหมายแล้วมือซุกซนก็ลูบไล้ประเล้าประโลมให้โดยเฉพาะที่หน้าอกและ
อวัยวะเพศ แม้น้ำจะเย็นแต่สัมผัสนั้นร้อนราวกับกำลังถูกเผาเพราะโดนแตะตรงไหนก็สะท้านอยาก ทำให้หลุดเสียงครางเครือทุกที ถึงท่อนเอ็นอุ่นจะทำแค่เพียงเสียดสีไปมาอยู่ที่บั้นท้ายเท่านั้นก็เถอะแต่มันก็ทำให้แทบจะเสร็จสม

“พะ พะ พี่ครับ ผมอยาก...” สีหน้าเว้อวอนขอร้องเอี้ยวตัวไปพูดด้วย

“พี่ก็อยากจะตายอยู่แล้ว ให้พี่เข้าไปไหม?” น้ำเสียงแหบพร่าที่กัดฟันข่มใจอยู่บอกถึงความทรมาน

“ใจผม อยากให้พี่เข้ามากระแทกจะแย่ แต่...ไม่ได้หรอกครับ”

“ทำไมล่ะ?”

เพราะเจย์เลนไม่อยากที่จะทำให้เขาทั้งสองคนผูกพันกันไปมากกว่านี้ เขาไม่ค่อยมั่นใจตัวเองว่าจะเป็นบ้าขึ้นมาอีกเมื่อไหร่ ถึงแม้จะตั้งปณิธานกับตัวเองไว้แล้วว่าจะไม่มีทางทิ้งกียุลไปเด็ดขาดก็ตาม แต่อนาคตไม่มีอะไรแน่นอน บางทีการอยู่ด้วยกันไปแบบนี้ทำหน้าที่ผู้ปกครองของลูกร่วมกันนั้นมันก็อาจจะดีที่สุดแล้ว

“ผมมีเหตุผล...ผมยังไม่มั่นใจตัวเอง ผิดที่ผมพี่ไม่ผิดเลยนะครับ อย่าคิดมากนะ” เจ้าของเสียงหวานถูไถศีรษะไปมากับหัวไหล่เปลือยยามที่หันมาเผชิญหน้า ส่งผลให้กียุลสงสัยแต่เขาเข้าใจเขาจะให้เวลาน้อง

“แล้วเราจะทำยังไงต่อ มาขนาดนี้แล้วนะ ให้กลับไปนอนเหรอ ใจร้าย (T-T) ” ดวงตาประกายหายวับไปจนเจย์เลนหลุดขำแต่พอเห็นเจ้าหมาหูตกก็สงสารขึ้นมาต้องรีบพูดปลอบใจ

“ม้ายยยย ผมให้พี่ได้หมดเลยยกเว้นเอาไอ้นั่นใส่เข้ามา แล้วผมก็จะทำให้พี่ทุกอย่างเลยด้วยไม่ว่าจะให้ผมทำอะไร” ว่าจบแมวยั่วสวาทก็ดันตัวร่างหนาออกจากรัศมีสายน้ำจากฝักบัว ก่อนจะย่อตัวต่ำลงโดยมือก็ลูบไล้ตั้งแต่ข้างบนลงไปข้างล่างกระทั่งนั่งคุกเข่าต่อหน้ากียุล องศานั้นพอดีกับความแข็งขืนที่ชี้หน้าเขาอยู่ ไม่พูดพร่ำทำเพลงมาก ดวงตากลมโตช้อนขึ้นมองเหมือนเป็นการบอกให้เจ้าของความอลังการเตรียมตัวก่อนมือบางจะกอบกุม ห่อปาก เก็บฟัน แล้วอมมันเข้าไปจนสุดเท่าที่จะทำได้ ไม่นานก็เอาออกมาแล้วจูบลำอวบอย่างชอบใจ ใช้ลิ้นและริมฝีปากเลาะไล้ทุกส่วนของเครื่องเพศปลุกอารมณ์ให้คุณป๋าครางเสียงต่ำอย่างพอใจ ยิ่งตอนสบสายตากันความกระหายก็ยิ่งพลุ่งพล่าน

เจ้าของเรือนผมสีบลอนด์นุ่มผงกหัวดูดกลืนไอติมที่กำลังปริ่มน้ำเป็นจังหวะ ส่งผลให้อีกคนเผลอไผลดึงกลุ่มผมนั้นเข้าหามากขึ้นอย่างเอาแต่ใจ มันเริ่มรุนแรงขึ้นจนเจย์เลนต้องจับสะโพกสอบของกียุลไว้เป็นหลักยึด

“เก่งมากเบบี๋ เก่งมาก ซี้ดดดด อ่า โคตรเสียว อื้มมม ดูดลึก ๆ” ทำให้กียุลสบถได้ก็ถือว่าทำดีใช่เล่นล่ะนะคนท้องคิดแล้วเริ่มปิดจ๊อบเพราะร่างกายตัวเองไม่เอื้อให้อยู่ท่านี้นาน ๆ เขาเร่งจังหวะ ดูดท่อนอวบจนแก้มตอบ ใช้ลิ้นขยี้ที่ปลายหัว ลีลาดีทำเอาคนถูกกระทำดิ้นพล่านครางกระหึ่ม

“ห๊า แฮ่ก แฮ่ก blow job เบบี๋ กลืนให้หมดอย่าให้เหลือนะ” เขาหลั่งลาวาจากแท่งไอติมร้อนมันล้นทะลักจนเยิ้มอยู่ที่มุมปากอวบอิ่ม เจย์เลนดูดกลืนมันทุกหยาดหยดห่อลิ้นรองรับก่อนระรัวเรียกน้ำเมื่อไม่ทันใจ ภาพมุมต่ำทำให้กียุลสุขสมเจียนตายอยากจะขย้ำคนตรงหน้าเสียให้รู้แล้วรู้รอดไปเลยแต่ต้องข่มใจไว้ T-T

“ไม่เหลือราดใส่หน้าเลยแฮะ เสียดายจัง” คนตัวเล็กแกล้งพูดจาลามก

“ลุกขึ้นครับ เดี๋ยวเป็นตะคริว พี่จะทำให้ใหม่ไม่ต้องกลัว อยากให้ราดใส่แค่ไหนล่ะที่รัก”

“พี่พูดแบบนี้แล้วผมอยากมากเลยรู้ไหมครับ อย่าทรมานกันสิ” ร่างเล็กค่อย ๆ ลุกขึ้นตามการช่วยเหลือตอนนั้นน้ำในอ่างก็เต็มจนล้นพวกเขาถึงได้ย้ายร่างกันไปที่นั่น คนพี่ลงไปนั่งก่อนและคนน้องลงไปนั่งตักตามอีกทีให้ร่างกายแนบชิด

ยัง.... ทุกอย่างมันยังไม่จบแค่นี้หรอก บอกแล้วว่าคืนนี้ยังอีกยาวไกลมาก

“ใครทรมานใครกันแน่ พี่จะตายอยู่แล้ว ไม่ดูเลยว่าตัวเองน่ากินขนาดไหน ถ้าเป็นคนอื่นไม่รอดแล้วนะ” พูดไปก็
แทะเล็มน้องด้วยริมฝีปาก กดจูบลากไล้ไปตามซอกคอ ลาดไหล่ คนถูกเล้าโลมก็ได้แต่หลับตาพริ้มอย่างผ่อนคลาย ทว่าตื่นเต้นทุกครั้งยามถูกปรนเปรอด้วยกามอารมณ์

“อื้มมม แค่จูบผมก็แข็งไปหมดแล้ว”

“อยากได้มากกว่านี้ไหม” เสียงทุ้มว่าข้างหูแล้วจับท่อนเอ็นจ่อที่ช่องทางใต้น้ำ

“>_O”

“ลองนิดหนึ่งครับ ถ้าไม่ชอบค่อยเอาออก” เจย์เลนได้แต่หัวเราะน้อย ๆ อย่างเขินอายปนนึกไม่ถึงว่าจะโดนรุกแรงขนาดนี้ เอาเข้าจริงถ้าโดนตื๊อมากกว่านี้คืนนี้ได้โดนคุณป๋ากินแน่เขาคิดแล้วยิ้มมากกว่าเดิม ก่อนจะพูดประโยคถัดมา

“มันทำแบบนั้นได้ด้วยเหรอครับ กลัวจะเข้ามาแล้วไม่ยอมออกน่ะสิคนเจ้าเล่ห์ จะเป็นหมาป่าแล้วเหรอครับ?”

“ไม่เลย พี่ก็แค่น้องหมาโกลด์เดนต์น่ารัก ๆ ตัวหนึ่งของนาย”

“รีบอาบน้ำแล้วไปต่อที่เตียงกันดีกว่าครับ ผมเตรียมของเล่นมาด้วย”

“เรายังไม่เคยทำในน้ำกันเลยนะ ไม่ให้พี่ทำจริงเหรอ T-T” กียุลแกล้งตื๊อ

“เคยเถอะ ปีสองตอนไปเที่ยวทะเลที่ปูซานไง อ๊ะ! จะเอาเข้ามาก็บอกก่อนซี่ อื้อออ” เจย์เลนบอกเสียงหวิวเมื่อก้านนิ้วยาวสอดเข้ามาไม่บอกกล่าว

“จำได้ด้วยเหรอ หื้ม? ต้องยกนิ้วให้ซะแล้วสิ เอากี่นิ้วดีครับ?” น้ำเสียงอ่อนโยนแต่นิ้วที่ชักเข้าชักออกมันไม่ได้อ่อนโยนเลยสักนิด

“อ๊ะ ยะ อย่าแกล้งสิครับ อื้อออ”

“หึหึ ลุกขึ้นแล้วเกาะขอบอ่างไว้ได้ไหม”

“ครับ อ๊ะ!” พวกเขาเปลี่ยนท่าทางให้ทุกอย่างราบรื่นขึ้น ตอนนี้เจย์เลนกำลังอยู่ในท่าคุกเข่าแล้วจับขอบอ่างไว้แอ่นก้อนลูกพีชเด้งสู้มือให้พ่อของลูกชิมรสชาติ กียุลส่งลิ้นเข้าไปทักทายโพรงแคบ ๆ เพิ่มสัมผัสอันซ่านหวิวให้เจย์เลนต้องกัดปากข่มเสียงคราง นิ้วมือเกาะขอบอ่างจนซีด ขาสั่นพับ ๆ จนน้ำในอ่างกระเพื่อม

“พี่ครับ อื้อออ พี่กียุล ผมไม่ไหวหรอกนะครับ ไม่ไหว”

“...”

ไม่มีเสียงพูดตอบรับมีเพียงเสียงดูดเลียและแรงกัดเบา ๆ ตอบกลับมา เทคนิคแพรวพราวจนร่างเล็กกว่าแทบระเบิดเป็นเสี่ยงและเมื่อเจย์เลนครางออกมาราวจะขาดใจเขาถึงหยุดไปชั่วครู่

“ที่รัก ค่อย ๆ หายใจ พี่จะเอานิ้วเข้าไปแทนนะ” ร่างเล็กพยักหน้ารับรู้แล้วสั่นสะโพกสู้ให้อีกคนชมว่าน่ารัก สองนิ้วยาวเข้าไปในคราเดียวแล้ววนคว้านอยู่ภายในนานสองนานเรียกเสียงหวานกระทั่งกระแทกเข้ากับจุดกระสัน เจย์เลนถึงกับร้องเสียงหลง

“เจ็บเหรอ?”

“เสียวครับ ตรงนั้นมันเสียว อ๊ะ ขยับครับ ขยับเลย”

“มันดูดนิ้วพี่ใหญ่เลย”

“อย่าพูด อ๊า กระแทกเข้ามาที กระแทกผม พี่กียุล”

“เบบี๋อย่าพูดอย่างนั้น เพราะพี่อาจจะเอาอย่างอื่นกระแทกแทนนิ้ว อื้มมมมม ให้ตายสิ โคตรได้อารมณ์ หุ่นนายยั่วพี่มากไปแล้วนะ”

“มันไม่พอครับ พี่กียุล ฮือออ”

เสียวจนจะร้องไห้มีอยู่จริงแต่ถึงแม้จะเสียวยังไงมันก็ไม่พอที่จะทำให้เสร็จได้ แค่นิ้วมันไม่พอสำหรับเจย์เลน ฮิปนอสเลยประคองน้องขึ้นมาแล้วเข้าไปแนบชิดให้น้องอิงร่างเขาไว้เพื่อทรงตัว เขาเพิ่มสัมผัสจูบที่ซอกคอแล้วดูดดุนจนเกิดร่องรอยสีกุหลาบ ซุกไซ้ ไล้จมูกโด่งคลอเคลีย มือข้างที่ว่างก็ขยำบีบเคล้นหน้าอกบางที่คัดตึงขยี้ที่ติ่งสีเชอร์รีน่ากินว่าแล้วก็จับแขนน้องพาดคอตัวเองไว้โน้มหน้าลงไปดูดกินนมจากเต้า

“ปากอุ่นจังเลยครับพี่กียุล ดูดอีก ดูดแรง ๆ เลย ผมรู้สึกดีมาก อ๊ะ!” ผู้กำกับชื่อดังกำลังทำงานอย่างหนักทั้งมือ
ทั้งปากเขาปรนเปรอแม่ของลูกทั้งสองทางด้วยความเต็มใจ

แผล็บ แผล็บ จ๊วบ!

“อร่อยที่สุดเลยนมเมียพี่”

“อื้อออ ไม่ใช่เมียสักหน่อย”

“ทำไม? หรือนายจะเป็นผัวพี่แล้วให้พี่เป็นเมียนาย?”

“ไม่ใช่อย่างนั้นสักหน่อยคนบ้า อ๊ะ! เอาอีกนิ้วได้ไหมครับ ผมต้องการมากกว่านี้”

“หึหึ ยอมรับว่าตัวเองเป็นเมียพี่ก่อนสิ เดี๋ยวเพิ่มให้ เร็ว พูดว่า... พี่กียุลกระแทกแรง ๆ ให้เมียหน่อย แบบนี้” ใบหน้าหล่อพูดจบก็เงี่ยหูฟังอย่างคนขี้แกล้ง

“ทำไมเป็นคนแบบนี้ไปแล้วอะ อื้ออ มันทรมานนะครับ ผมอยากเสร็จแล้ว T__T”

“ทางแก้ปัญหาง่ายนิดเดียวเองนะ เร็วรอฟังอยู่ เดี๋ยวจัดเต็มให้เลย” เลือดลมพลันซูบฉีดใบหน้าจนแดงซ่านไปทั้งดวงเมื่อคิดว่าจะต้องพูดคำธรรมดานั้นอ้อนคนที่กำลังทำกิจกามด้วยกันอยู่ซึ่งเป็นพ่อของลูกอีกต่างหาก

“พะ พะ พี่กียุล....กระแทกแรง ๆ ให้.......เมียหน่อย....ครับ”

“น่ารักที่สุดเมียพี่ เดี๋ยวพี่ทำให้ครับคนดี” ร่างกายร้อนผ่าวพยักหน้าน้อย ๆ แล้วเตรียมใจรับความหฤหรรษ์ไม่มีแล้วฟอร์มอะไรที่วางไว้ เขาขว้างมันทิ้งไปหมดแล้วหลังจากที่ตัวเองยอมรับว่าเป็นเมียเขา

จากนั้นภายในห้องน้ำก็ร้อนระอุมีแต่เสียงก้องกังวานครางหวานของเจย์เลนดังอยู่อย่างนั้นเคล้าเสียงทุ้มหล่อครางนุ่มด้วยความอดกลั้นที่จะไม่ทำอะไรน้องมากไปกว่านี้ นานสองนานจึงพากันมาที่เตียงแสนอุ่น

“ไหนเตรียมของเล่นอะไรมาครับ” เขาถามตอนที่วางน้องลงที่เตียง

“ในกล่องสีดำครับที่พี่ถือมานั่นแหละ วางอยู่ข้างโซฟา” เสียงหวานว่าพลางปรับลมหายใจทิ้งตัวกับเตียงจาก
ความล้าเล็กน้อย กิจกรรมในห้องน้ำทำเหนื่อยเอาเรื่องคงเพราะมีตัวน้อยในท้องเลยถูกสูบแรงไปมาก

“นี่น่ะเหรอ อะไร? พี่เปิดนะ”

“ครับเปิดเลย หาวววว แต่ผมง่วงแล้วน่ะสิ หรือเอาไว้พรุ่งนี้ดี เราอยู่ห้องกันทั้งวันนี่ครับ”

“พี่อยากรู้ว่าข้างในคืออะไร”

“เปิดตอนนี้ไม่ได้นอนแน่เลย ไม่เปิดหรอก นอนกันดีกว่าครับ ลูกง่วงแล้วตีหนึ่งแล้วเนี่ย”

“ตีหนึ่ง! งั้นนอนก็ได้ พี่ฝันถึงกล่องนี่แน่เลยคืนนี้”

“ฮ่า ๆ ฝันถึงผมดีกว่าอีกมานอนครับ”

“ไปใส่เสื้อผ้าก่อน เดี๋ยวไม่สบาย ลุกขึ้น” ร่างสูงเข้าไปจับมือหมายจะพาน้องลุกขึ้นมาแต่กลับโดนดึงลงไปที่เตียงแทน กลับกลายเป็นว่านอนกอดกันกลมด้วยร่างเปลือยอย่างนั้น

“กอดผมแน่น ๆ สิ แค่นี้ก็อุ่นแล้ว จะไม่สบายได้ไง หาววว ผมนอนแล้วน้า แจ๊บ ๆ” เขี้ยวน้ำลายขนาดนี้ก็ต้องปล่อยให้นอนสินะกียุลคิดก่อนจะจัดท่าทางให้คนน้องนอนดี ๆ ดึงผ้าห่มมาคลุมตัวแล้วเพิ่มฮีทเตอร์ให้อุ่นขึ้นกว่าเดิมเพราะกลัวคนดื้อจะไม่สบายในวันรุ่งขึ้น

“ราตรีสวัสดิ์ครับเบบี๋ จุ๊บ” คืนนั้นเขาสองคนหลับไปด้วยความสุขเคลือบรอยยิ้ม นานแล้วที่ไม่ได้มีช่วงเวลาที่ดีด้วยกันแบบนี้ ฮิปนอสหวังเหลือเกินว่าข้างกายเขาจะมีอีโบนีคนสวยอยู่ด้วยตลอดไปแม้รู้ว่าตลอดไปไม่มีจริงแต่ก็ขอให้มันเกิดขึ้นจริงกับเขาสักครั้ง…

ยามอรุณรุ่งแสงแดดอุ่นแทรกผ่านผ้าม่านเข้ามาให้เป็นเงาพาดตามกายสองที่กกกอดกันอยู่ นี่จะถือเป็นอีกวันที่งดงามสำหรับทั้งสองที่วางแผนมาอยู่ด้วยกัน กียุลตื่นก่อนเพราะเป็นคนตื่นเช้าเขาหอมแก้มใสเป็นพวงเพิ่มกำลังใจแล้วจ้องมองอีกฝ่ายอยู่อย่างนั้นไม่ยอมหุบยิ้ม คลั่งรักที่เขาว่ากันคงเป็นแบบนี้สินะกียุลเข้าใจแล้ว

“ตื่นมาเจอนายทุกเช้าก็ดีสิ ทำไมต้องดื้อกับพี่นักก็ไม่รู้ตัวแสบเอ๊ย” จมูกโด่งเข้าไปชนกับจมูกรั้นน่ารักแล้วผละออกมาดูปฏิกิริยา เจย์เลนก็ไม่ยอมตื่นเขาเลยไม่กวนคนท้องต่อเลือกที่จะไปทำธุระส่วนตัวแล้วเตรียมอาหารเช้าให้น้องแทน พ่อบ้านทำทุกอย่างชำนาญก็เพราะพ่อกับแม่ที่สั่งสอนเขามาเป็นอย่างดี งานบ้านทำเป็นทุกอย่าง อาหารก็ทำเป็น งานช่างซ่อมแซมก็ไม่เป็นรองใคร กียุลทำได้ทุกอย่างเป็นคนเก่งรอบด้านเลยทีเดียว

“จะแปดโมงแล้วยังไม่ตื่นอีกเหรอ” ฮิปนอสถอดผ้ากันเปื้อนเมื่อจัดแจงอาหารเสร็จแล้วดูเวลา เห็นดังนั้นเขาจึงเดินไปดูอีโบนีคนสวย ก็พบว่ายังไม่ตื่น เขาเลยจะไปออกกำลังกายรอเสียหน่อย

ไม่นานนักเจ้าชายน้อยก็ตื่นจากนิทราเดินสะโหลสะเหลลงมาจากเตียงก็พบว่าตัวเองมีเสื้อเชิ้ตสีชมพูอ่อนตัวใหญ่อยู่บนตัวเดาไม่ยากเลยว่าใครใส่ให้แล้วก็ยิ้ม เสื้อตัวนี้ใหญ่ขนาดที่ว่ายาวไปจนจะเป็นกระโปรง เจย์เลนก็เป็นผู้ชายที่สูงนะแต่นี่แทบจะเป็นชุดเดรสแล้ว

คนตัวเล็กเดินหาพ่อของลูกจนไปได้ยินเสียงคนใช้กำลัง จึงตามไปพบว่ากียุลกำลังยกบาร์เบลหลายกิโลกรัมอยู่
เจย์เลนยืนพิงกรอบประตูดูอย่างเพลิดเพลิน กล้ามเป็นมัดตึงเปรี๊ยะ ล่อให้ไล่สายตามอง ตั้งแต่อก ไปไหล่ ไปแขน ไปที่หน้าท้อง มันแน่นบึ้กไปทุกส่วน น่าจับ น่าขยำเสียจริง

“นี่เหรอ ความลับคนหล่อ”

“อ่า!! วู้!! ตื่นแล้วเหรอครับ แฮ่ก แฮ่ก หิวหรือยัง” เสียงยกน้ำหนักนั่นเซ็กซี่เป็นบ้าเลยเจย์เลนคิดในใจ

“หิวครับ” สายตาเย้ายวนบ่งบอกชัดเจนว่าไม่ได้หิวข้าวแต่หิวคนตรงหน้า สองขาเรียวในชุดวับ ๆ แวบ ๆ ทำ

กียุลกลืนน้ำลายลงคออึกใหญ่ เช้า ๆ มันขึ้นง่ายเสียด้วยสิ...

“อกแน่นก็เพราะงี้นี่เอง” สัมผัสที่ลูบลงกลางอกทำสะท้านเสียศูนย์

“...”

“เวลามีเหงื่อบนตัว พี่เซ็กซี่เป็นบ้า”

“งั้นก็เป็นต้นเหตุให้พี่เสียเหงื่อหน่อยสิ” ร่างสูงอุ้มร่างเล็กเข้าเอวกระเตงออกมาจากห้องตรงไปที่โต๊ะอาหาร

“คิกคิกคิก ผมไม่ได้ใส่กางเกงในนะ”

“พูดงี้จะให้พี่ทำอะไร? ทั้งที่ห้ามไว้แบบนั้น จะแกล้ง?”

“คิกคิกคิก” เช้านี้เจย์เลนน่ารักมากเขาจะทนได้สักแค่ไหน… และเขาก็ทนไม่ไหวต้องก้มลงไปจูบเสียให้เข็ด บรรจงจูบอย่างดูดดื่มสะบัดลิ้นนัวเนียจนเกิดเสียงใช้ลมหายใจร่วมกัน แผ่นหลังบางเอนลงเรื่อย ๆ กระทั่งสายใยสีใสขาดออกเมื่อเจย์เลนนอนราบไปกับโต๊ะอาหาร กียุลถึงได้จูบไล่ลงมาตั้งแต่ลำคอ หน้าอก หน้าท้อง (มีแวะคุยกับลูกก่อนด้วยนะ)

“ขออนุญาตรังแกแด๊ดของหนูหน่อยนะครับลูก” แล้วจึงแยกขาเรียวออกกดจูบที่ขาอ่อนด้านในให้คนท้องสะดุ้งเฮือกครางอย่างน่ารักแล้วยังแยกขาตัวเองออกกว้างขึ้นเปิดช่องทางให้

“อื้อออ อย่าครับ”

“หือ? เมื่อกี้ยังท้าทาย” ใบหน้าหล่อยิ้มแล้วกอบกำกล่องดวงใจสีอมชมพูน่ารักของคนน้องแล้วจูบอย่างทะนุถนอมไปทั่วลำ

“อย่า...ช้า”

“ร้ายนะเบบี๋”

กียุลหัวเราะหึ ๆ ในลำคอก่อนจะหยิบท่อนอุ่นขนาดพอดีมือเข้าปาก เขาไม่เกี่ยงที่จะทำให้น้องบ้าง ผู้ชายเหมือนกันมันรู้จุดกันดีอยู่แล้วเลยสามารถมอบความสุขให้น้องได้เต็มที่

“อ๊ะ พี่กียุล เสียว ผมเสียว” มือบางสอดไปที่เรือนผมดำตรงหว่างขาเพื่อระบายอารมณ์ซ่านอยาก เรื่องใช้ปากกียุลก็ไม่เป็นรองเลยเจย์เลนจะตายคาโต๊ะอาหารอยู่แล้ว

“แฮ่ก แฮ่ก โคตรโล่ง”

“อย่าพูดหยาบสิ เดี๋ยวลูกได้ยิน”

“ไม่ได้ยินหรอกน่า ฮือออ หิวข้าวแล้วครับ”

“แต่พี่อิ่มน้ำหวานของนายแล้ว”

“คนลามก พาผมลุกขึ้นก่อน ลุกไม่ได้” อีโรติกได้ไม่นานก็คอมเมดี้เพราะแม่ของลูกดันติดพุงลุกเองไม่ได้ต้องพึ่งพ่อของลูกให้มาช่วย

“จะอาบน้ำหรือกินข้าวก่อน”

“กินเลยครับ ค่อยไปอาบด้วยกัน”

หวานหมูฮิปนอสเลยสิแบบนี้ จากนั้นพวกเขาก็กินข้าวด้วยกันอย่างเอร็ดอร่อยออกจะเร่งรีบสักนิดเพราะใจอยากจะไปอาบน้ำด้วยกัน

เมื่อทานข้าว อาบน้ำด้วยกันเสร็จ พวกเขาก็ตัดสินใจเปิดหนังโปรดมาดูกัน เพนต์เฮาส์ของกียุลใหญ่โตหรูหราไม่แพ้ห้องของเจย์เลนเลยสักนิด แถมยังมีห้องดูหนังที่เครื่องเสียงกระหึ่มราวกับอยู่ในโรงภาพยนตร์ขนาดใหญ่

“แมดดี้ เช็คเสียงหน่อยสิ โอเคไหม”

“รับทราบค่ะเจ้านาย” แค่ทดสอบเสียงอีโบนีก็ตื่นตะลึงแล้วแต่ไม่เท่าการตื่นเต้นกับระบบแม่บ้านอัจฉริยะ

“พี่ใช้ของบริษัทไหนครับ ระบบดูแลบ้านเนี่ย ผมชอบ” เสียงหวานถามข้างหูเพราะนอนหนุนแขนคนพี่อยู่เพื่อเตรียมรอดูหนังจากจอภาพใหญ่ตรงหน้าที่ตอนนี้แมดดี้กำลังเซ็ทระบบให้

“ของบริษัทอินเตอร์ไลฟ์ พี่ก็ว่าดีมากเลยนะ อยากลองสั่งหุ่นแอนดรอยด์มาสักตัวอยู่เหมือนกัน”

“พี่ไม่ชอบเทคโนโลยีนี่”

“ก็อยากลองเปิดรับดูครับ ไม่อยากปิดกั้นตัวเอง มันก็ไม่ได้แย่นะพี่ว่า พี่กำลังพยายามเข้าใจโลกอยู่”

“เนิร์ดอะ แต่ชอบ ฟอด ~” จู่ ๆ ก็โดนหอม เขาก็เลยหอมคืนบ้างหยอกล้อกันอยู่บนโซฟาเบดตัวใหญ่กระทั่งหนังฉายก็ยังไม่เลิกปล้ำจูบปล้ำหอมกัน

“คิกคิกคิก จั๊กจี้แล้ว คิกคิก หยุดหอม หยุดจูบ โอ๊ย ตอหนวด ฮ่า ๆ”

“ฮ่า ๆ ๆ นายเริ่มก่อนนะ จุ๊บ จุ๊บ ฟอด ~ฟอด ~ ชื่นใจ เบบี๋ของพี่ตัวหอมมาก”

“เดี๋ยวไม่ให้ดูของเล่นนะ หยุดเลย” คุณป๋าหยุดชะงักเมื่อได้ยินคำขาดแต่ยังกอดไว้อยู่หลวม ๆ

“แล้วเมื่อไหร่จะได้เปิดครับ พี่ตื่นเต้นนะ”

“หนังจบไงครับ ผมอยากกินขนมอะ เมื่อวานพี่สัญญากับลูกว่าจะพาไปกินขนมนี่ ไม่ดูหนังแล้ว ไปกินหนมกันดีกว่า”

“อะไรเนี่ยเปิดโหมดน่ารักเหรอ หึ ๆ พี่สั่งมาให้แล้วใกล้ถึงแล้วมั้ง มานอนดี ๆ ให้พี่กอดก่อน ของกินนี่คิดได้แล้วก็จะไปกินเลยนะ”

“ลูกเราหิวนี่ พี่ดูสิ” มือน้อย ๆ เลิ่กเสื้อตัวเองขึ้นเผยให้เห็นหน้าท้องกลม

“เห็นม้ายยย ลูกตัวโตแล้ว เขาหิววว”

“ฮ่ะ ฮ่ะ จุ๊บ โตไว ๆ นะครับ ลิตเติ้ลเบบี๋ของคุณป๋า”

“ขอเรียกป๋าบ้างได้ปะ ป๋ากียุลครับ ป๋าครับ คิกคิก” เจย์เลนกระเซ้าเย้าแหย่อย่างน่ารักส่งผลให้ฮิปนอสเอื้อมมือไปบีบแก้มนุ่มหยอกเย้ากลับ ก่อนจะหอมเข้าไปอีกสองสามฟอดใหญ่ ๆ

“มันจะเขินเอานะ ไหนลองเรียกใหม่สิ”

“ไม่ต้องดูหนังแล้วมั้งครับ”

“เหมือนนายไม่อยากกินขนมแล้ว สายตามันอยากกินพี่มากกว่า” ใบหน้าสวยยังคงทำหน้าทะเล้นแล้วโน้มลำคอคนที่อยู่สูงกว่ามาจูบแก้มเป็นคำตอบ สายตาสบกันลึกซึ้งราวกับทั้งคู่กำลังเปลื้องผ้าของอีกฝ่ายด้วยตาเปล่า มันโลมเลียหยาดเยิ้มเสียจนใจเต้นไม่เป็นจังหวะ จู่ ๆ ต่างก็แปลงร่างเป็นเสือ ริมฝีปากเฉียดกันไปมาลมหายใจรดกันจนรู้สึกเพียงอีกนิดก็จะเติมเต็มสัมผัส...

“อาหารมาส่งแล้วค่ะเจ้านาย” แมดดี้ดันขัดจังหวะเสียได้

“เดี๋ยวพี่มาต่อนะครับ” กียุลลุกออกไปรับของที่ประตูอย่างเสียดาย

“เขินเป็นบ้าเลยว่ะ ทำไมพี่เขาหล่อจังวะ” เจย์เลนพึมพำกับตัวเองแล้วจับหน้าที่ร้อนผ่าวจากความเขิน หมายจะดีดดิ้นกลิ้งไปกับโซฟาระบายอารมณ์ ทว่ายั้งความคิดไว้ทันเมื่อนึกได้ว่ามีคนนอนหลับปุ๋ยอยู่ในท้องใหญ่ของตัวเอง

“ป๋าหนูเป็นคนที่น่ารักที่สุดเลย หนูต้องรักเขาให้มากๆ นะครับเด็กดี” เสียงหวานของผู้ชายคุยกับลูกแล้วลูบหน้าท้องเป็นการสื่อสารเพิ่มเติม

ไม่นานพ่อของลูกก็กลับมาพร้อมรถเข็นที่ใส่อาหารและขนมเครื่องดื่มเข้ามา ตาอีโบนีลุกวาวทันทีเมื่อเห็นของกินมากมาย ไฟในห้องดูหนังสว่างขึ้นหนังถูกปิดลงเพราะพวกเขาให้ความสนใจกับอาหารมากกว่าและตกลงว่าจะหาหนังเรื่องใหม่มาดูกัน

“นี่ชีสบอลของโปรดนาย อันนี้รีบกินเลย ไอศกรีมมะนาวราดช็อกโกแลตฟัดจ์ ท็อปปิ้งด้วยเรนโบว์สปริงเคิล” มือหนายื่นถ้วยของหวานให้แม่ของลูกที่รออยู่เหมือนกับเด็กน้อย

“พี่จำได้ขนาดนี้เลยเหรอครับ ฮื่อ น่ารักไปแล้วนะครับ แบบนี้ต้องรีบเปิดของเล่นให้แล้วสิ”

“ไปเอามาเปิดเลยไหมล่ะ?”

“ช้าก่อนพ่อเสือ ขอกินกับดูหนังจบสักเรื่องก่อน เรื่องเมื่อกี้ดูไม่รู้เรื่องเลย”

“เอาหนังอีโรติกไหม เออ หนังเรื่องหน้ามาลองทำแนวนี้กันไหม อยากลองทำ พี่มีเพื่อนที่ไทยมันเปิดบริษัทหนังโป๊อยู่ เดี๋ยวให้มันมาช่วย”

“สนองตัณหาตัวเองเปล่าฮะ?” ดวงตาสีน้ำทะเลมองจับผิดขณะกินไอศกรีม

“เรามากำกับและเล่นเองด้วยกันไหมล่ะ”

“จะแอ้มผมให้ได้เลยนะครับ เจอของเล่นผมแล้วพี่จะร้องไห้”

“พูดบ่อยชักอดใจไม่ไหวแล้ว รีบดูหนังดีกว่า เอาเรื่องอะไรครับ”

“ไหนๆ เราก็จะไปงานทไวไลท์เฟสติวัลฟิล์มแล้ว... งั้นดูทไวไลท์ครับ”

“งั้นเริ่มดูตั้งแต่ภาคหนึ่งเลยนะ”

“เอาสิครับ”

พวกเขาเริ่มจัดแจงที่นั่งนำอาหารมาวางไว้ใกล้ตัว ไฟเริ่มหรี่ลงสลัวอีกครั้ง แล้วภาพยนตร์ในตำนานที่รีเมคมาหลายสิบครั้งก็เริ่มฉาย หลายคนอาจไม่ชอบหนังเรื่องนี้นักเพราะมันค่อนข้างจะไม่ค่อยมีความสมเหตุสมผลเป็นความรักที่เพ้อฝัน ทว่าสองคนนี้ชอบเรื่องราวความรักของเบลล่าและเอ็ดเวิร์ดมาก

“I’ d never given much thought to how I would die. (ฉันไม่เคยคิดมากว่าตัวเองจะตายยังไง) ” เจย์เลนกล่าวพร้อมกับตัวละครในเรื่องเป็นภาษาอังกฤษ

“But dying in the place of someone I love…seems like a good to go. (แต่หากต้องตายแทนคนที่ฉันรัก มันดูจะเป็นการตายที่ดี) ” กียุลต่อบทตามได้อย่างแม่นยำ

“จำบทแม่นนะครับ ผู้กำกับ”

“คุณผู้ช่วยก็เก่งครับ”

แม้ดูเป็นเรื่องขบขันที่ต่อบทหนังเล่นกัน ทว่าลึก ๆ ทั้งสองรู้สึกแบบเดียวกันกับตัวละครที่พูดเช่นนั้น โดยเฉพาะกียุลที่กังวลเรื่องของเจย์เลน เขาคิดนะว่าถ้าหากแลกกันได้เขาอยากจะเผชิญเรื่องนี้แทนคนที่รักเอง มันเป็นความเจ็บปวดทรมานอย่างถึงที่สุดเมื่อแม่ของลูกและลูกจะต้องตกอยู่ในอันตรายจากคนในเงามืด และเขาไม่รู้เลยว่าบุคคลในโลกอื่นนั้นจะทำเรื่องร้ายแรงขึ้นมาตอนไหน ลูกเมียเขาเสี่ยงชีวิตทุกวินาที

“เอ็ดเวิร์ดนี่รักมั่นคงดีนะครับ รักเดียวใจเดียวด้วย” เจย์เลนชวนคุยเสียงงัวเงียเมื่อหนังฉายมาได้ครึ่งเรื่อง สิ่งที่ดูอยู่ไม่ได้น่าเบื่อแต่เมื่อหนังท้องตึงหนังตามันก็หย่อนเป็นธรรมดา

“เบลล่าก็ซื่อสัตย์ต่อใจตัวเองดีนะ”

“นั่นสิครับ ไม่ซับซ้อนเลย รักก็ว่ารัก แล้วก็มั่งคงเหมือนเอ็ดเวิร์ดด้วย” เสียงงึมงำแผ่วอ่อนทำกียุลต้องก้มลงไปดูที่แขนตัวเอง เจย์เลนกำลังจะหลับทั้งที่มือยังคาถุงขนมอยู่ เห็นดังนั้นรอยยิ้มจึงผุดขึ้นแล้วลงมือจัดแจงให้น้องได้นอนอย่างสบาย ถุงขนมถูกเอาออกไป ทิชชู่ถูกหยิบขึ้นมาเช็ดมือเช็ดปากให้คนท้อง เบาเสียงภาพยนตร์ลงแล้วจัดท่าทางตัวเองให้คนน้องได้นอนหนุนสบายขึ้นไปอีก นอนกอดกันกลมความหวานละมุนโอบล้อมรอบตัวพวกเขาไว้ หัวใจเริ่มส่งเสียงดังตึกตักในหูชัดเจนราวกับมีผีเสื้อบินวนอยู่ในท้องกียุล เขาหลงเสน่ห์เจย์เลนอย่างหัวปักหัวปำ

ยามบ่ายพวกเขาได้ตื่นขึ้นมาทำงานหลังจากพักผ่อนกันอย่างเต็มอิ่มไปแล้ว ด้วยความที่บ้างานทั้งคู่วันหยุดที่
แพลนไว้ว่าจะอยู่เฉยๆ ด้วยกันก็เลยยังคงมีงานเข้ามาให้ทำ

“พี่เอาเข้าโปรแกรมแป๊บเดียวก็ได้สตอรีบอร์ดแล้ว อยากได้มุมกล้องแบบละเอียดก็ได้มันมีให้หมด ผมซื้อโปรแกรมไว้ให้เอามาใช้ไหมครับ?”

“พี่อยากทำเองเราจะได้จำได้ด้วย ทำหนังมันก็ต้องแบบนี้สิ ได้คิดได้ช่วยกันทำ”

“นานนะกว่าจะเสร็จ”

“ทำเรื่อยๆ ครับ ไม่ต้องกดดัน เวลาเยอะแยะ”

“งั้นซีนนี้เอาไงครับ” ร่างเล็กเอียงตัวเข้าหาเพื่อถามถึงงาน

“อืมมม Medium shot ครับ แล้วค่อยรับหน้าทางขวาอีกที” เจย์เลนพิมพ์ข้อมูลใส่โน้ตบุ๊กว่าจะใช้มุมกล้องเป็นภาพครึ่งตัว

“อ้อ แก้ตรงนี้ให้พี่ด้วยนะ ซีนแปดหมายเหตุตรงเสียงไว้ว่า Voice over”

“ทำไมพากษ์เสียงใส่ล่ะครับ”

“อยากเพิ่มให้ตัวละครเล่าเรื่องตัวเองหน่อย พี่เพิ่มบทละ อัปเดตเรียบร้อย”

“แอบแก้บทอีกแล้วนะครับ พึ่งมาบอกผมด้วย” อีโบนีคนสวยหน้ามุ่ยขึ้นมาทันทีแล้วชี้นิ้วคาดโทษแต่คนอารมณ์ดีดันแกล้งจะกัดนิ้วส่งผลให้เจย์เลนรีบชักนิ้วออกแล้วยกขาขึ้นเกี่ยวเอวกียุลไว้ทั้งที่นั่งอยู่ กอดฮิปนอสอย่างกับลูกลิง กลายเป็นหยอกเอินกันเสียอย่างนั้น

“อย่าเล่นแรงครับ ระวังด้วย ตัวเองท้องอยู่นะ ลืมเหรอ” มือหนาเอื้อมไปแนบท้องแม่ของลูกอย่างอ่อนโยนแล้วกลับไปทำงานต่อ

“ฮื่อ ก็อยากเล่นด้วยอะ อยากกอด” ความลับเลยนะ เดิมทีเจย์เลนเป็นคนขี้อ้อนติดสกิลชิพมาก

“ก็กอดดีๆ ครับ อย่ากอดแรง มันโดนท้องนะ ทับลูกจะอึดอัด”

“ฟอด ~ฟอด ~ แค่นี้ลูกก็รักคุณป๋าจะแย่แล้ว อย่าทำตัวน่ารักมากสิเดี๋ยวผมตกกระป๋องทำไง เราเลิกทำงานกันเถอะครับ เปิดของเล่นที่ผมเตรียมมาดีกว่า” ล้อมหน้าล้อมหลังเดี๋ยวกอดเดี๋ยวหอมไม่หยุดจนกียุลล่าถอยยอมหยุดทำงาน

“ไม่น่าเชื่อก็ต้องเชื่อว่า แค่พี่เกือบตาย นายก็กลับมาน่ารักเหมือนตอนเราคบกันได้” เอ่ยจบมือหนาจึงถอดแว่นกรอบสีดำที่สวมอยู่ออกพลางยิ้มหวานปานน้ำผึ้ง

“ไม่เอา ไม่พูดเรื่องตาย เก็บของครับ แล้วก็ให้แมดดี้ทำห้องให้มืดด้วย ไม่ต้องปิดม่านแต่เปลี่ยนกระจกให้มืด”

“ได้ยินแล้วใช่ไหมแมดดี้ เคลียร์โต๊ะทำงานออกไปด้วย เอาเตียงขึ้นมาแทน”

“รับทราบค่ะเจ้านาย” แม่บ้านอัจฉริยะทำตามคำสั่งในขณะที่กียุลเก็บอุปกรณ์ทำงานออกไป ส่วนเจย์เลนก็หายเข้าไปในห้องนอนก่อนจะกลับมาในชุดวาบหวิวสีแดงตัดกับผิวขาวและกล่องสีดำขนาดกลางในมือ หากสังเกตดีๆ ที่ด้านหลังมีหางแมวดำโผล่ออกมาด้วย

“เจย์เลน O_O”

“ชอบไหมครับ?” ไม่พูดเปล่าแต่ถกเดรสสีแดงขึ้นไปสูงจนเห็นจีสตริงสีดำลายลูกไม้หนำซ้ำยังหันลูกพีชอวบให้ดูเผยหางแมวดำน่ารักอีก เลือดกียุลแทบจะไหลหมดตัว บทหนังที่ถืออยู่พลันจะโยนทิ้งไปเดี๋ยวนั้น

“แมดดี้ขอไฟสีแดง วันนี้เมียฉันร้อนแรงมาก เปิดเพลงด้วย เอาให้เหมาะกับพวกเรา” ไฟ LED เปลี่ยนเป็นสีแดงตัดกับห้องสีดำสร้างบรรยากาศให้เร่าร้อนมากขึ้น เตียงนอนผุดขึ้นมาแทนที่โต๊ะทำงานราวกับเสกได้แต่แท้จริงมันคือความสามารถของเทคโนโลยีสมัยนี้ต่างหาก

ดั่งเสือสองตัวกำลังดูเชิงกันและเป็นเจย์เลนที่เริ่มเกมก่อนโดยการวางกล่องสีดำ แล้วลงไปคลานเข่าที่พื้นพรม คลานเข้าไปหากียุลด้วยท่าทียั่วเย้า ไม่เท่าไหร่ก็ถึงตัวแล้วจึงหยุดคุกเข่าเงยหน้าไปคุยกับเสือสุ้มที่สายตามีแต่ความหิวโหย

“จะเอาแต่กลางวันเลยเหรอ?”

“เย็นแล้วครับ สักพักก็มืด แต่ตอนนี้เวลาไหนก็ไม่ต่างนะ เราควบคุมได้หมด มานี่สิครับ” ร่างเล็กว่าแล้วดึงสะโพก
กียุลเข้ามาหาพลางพยายามปลดเปลื้องกางเกงของคนตรงหน้าออก ดึงมันลงไปจนถึงข้อเท้ากำจัดมันออกไปไกลๆ แล้วเริ่มเข้าไปทักทายความแข็งขืนที่ปึ๋งปั๋งขึ้นมาเร็วอย่างเหลือเชื่อ สองมือกำรอบลำอวบ สายตามองขึ้นไปหาฮิปนอสที่ตอนนี้กำลังซ่านอยากได้ที่

“ช่วงนี้กินไอติมบ่อย มันจะไม่สบายเอานะครับเบบี๋” เสียงทุ้มเย้าเล่นพลางถอดเสื้อตัวเองโยนทิ้งไปไว้ตรงไหนสักที่ในห้องทำงานที่ตอนนี้ไม่ต่างจากห้องนอน

“ไอติมแท่งนี้ไม่เย็น มันร้อน ไม่ทำให้เป็นไข้หรอกครับ คุณผู้กำกับ”

“งั้นก็รีบกินสิ ค่อยๆ เลียให้นมข้นมันเยิ้มออกมา จะได้อร่อยขึ้น” รอยยิ้มเจ้าเล่ห์ผุดจากใบหน้าของเขาทั้งสอง ต่างคนต่างมีเชิงอยากจะรับบทนำรักกันทั้งคู่ แต่มองอย่างไรวันนี้กียุลก็เป็นรองเจย์เลน

“ก่อนอื่นผู้กำกับต้องทำหน้าที่ของตัวเองก่อนครับ”

“?”

กียุลถามด้วยสีหน้าฉงนเจย์เลนจึงไขข้อสงสัยโดยการหันไปหยิบกล้องมิลเลอร์เลสขนาดพกพาขึ้นมาจากในกล่อง
สีดำ ความคิดของผู้กำกับผุดขึ้นทันทีกล่องนี้น่าจะมีอะไรให้ตื่นเต้นมากมาย

“กดถ่ายแล้วกำกับหนังเรื่องนี้ตามที่ชอบสิครับ...บูบู”

สรรพนามที่ไม่ได้ยินมาเจ็ดปีวันนี้เขาได้ยินมันอีกครั้งแล้ว ฮิปนอสสมองไหลไปกองอยู่ที่พื้นสติก็ไม่มีแต่รับกล้องมาจากคนน้องเรียบร้อย ตอนนี้เปิดกล้องเสร็จแล้วพร้อมถ่ายมาก เขาจะต้องได้รางวัลจากการกำกับหนังโป๊เรื่องนี้อย่างแน่นอนเขาคิดในใจ

“พี่หัวใจวายตายได้เลยนะ แต่เรียกพี่แบบนั้นอีกสิครับเบบี๋”

“บูบูชอบมุมไหน อยากให้เบบี๋ทำยังไงบอกได้เลยนะครับ” ไม่ว่าเปล่าแต่สับเปลี่ยนท่าทางให้กียุลดูพร้อมส่งตาหวานและยั่วยวนไปในเวลาเดียวกัน คนถือกล้องกลืนน้ำลายลงคออย่างยากลำบากเขาไม่เคยหื่นกระหายเท่านี้มาก่อนเลยในชีวิต “กินไอติมพี่หน่อยครับ ค่อยๆ กินนะ”

“ได้ครับ ต้องถือกล้องไว้ตลอดนะ”

นั่นไม่ใช่ปัญหาสักนิดเดียว แต่สิ่งที่เป็นปัญหาคือจะถือกล้องอย่างไรไม่ให้มันสั่นในตอนที่คนน้องกำลังเลีย
ไอติมอย่างเอร็ดอร่อย... แท่งของหวานในมือเจย์เลนใหญ่โตเกินไปหรือมือของเขาเล็กไปอันนี้เจ้าตัวก็ไม่เข้าใจนัก ทว่ามันไม่ใช่สาระสำคัญเท่ากับการชักรูดมันขึ้นลงเป็นจังหวะพร้อมกับการมองหน้าเจ้าของแท่งไอติมอุ่นไปด้วย

“ซี้ดดดดดด เหี้ยเอ๊ย”

“ไม่พูดคำหยาบสิครับบูบู นี่ไม่ใช่นิสัยเลยนะ”

“ก็กินมันสักทีสิเบบี๋ พี่ไม่ไหวแล้ว”

“หึๆ จะเริ่มจากเลียก่อนนะครับ แล้วค่อยอมเข้าไป ผมอยากชิมดูก่อนว่าไอติมแท่งนี้มันรสอะไร”

“แทนตัวเองว่าเบบี๋ได้ไหมครับ”

“เบบี๋จะทานไอติมแล้วนะครับบูบู”

ลีลาอันแสนพลิ้วไหวของลิ้นที่กวาดเลียทุกซอกทุกมุมมันกระชากหัวใจกียุลให้แตกเป็นเสี่ยงๆ อดไม่ได้ที่จะนำมือข้างที่ว่างลงไปลูบไล้เรือนผมสีบลอนด์นุ่มเพื่อระบายอารมณ์ ริมฝีปากอวบอิ่มห่อหุ้มแท่งไอติมร้อนหนักหน่วง จนเผลอกระแทกสะโพกเข้าหา ได้ยินเสียงครางประท้วงมาเบาๆ จากคนปากไม่ว่าง แต่คุณผู้กำกับก็ไม่สามารถหยุดเด้งลำอวบป้อนเข้าปากให้ได้ สัมผัสอันซ่านหวิวทำให้เขาเอาแต่ใจขึ้นขัดกับปกติที่มักตามใจผู้อื่น

“ซี้ดดดดดด เบบี๋ พี่เสียวหัว อ่า คอลึกจริงนะตัวแค่นี้ นั่นแหละเก่งมาก อื้ม!!” เสียงชมปนเสียงฮึดฮัดดังอยู่เหนือหัวเจย์เลนนั่นทำให้เขาได้ใจเห็นช่องแกล้งคนพี่

“อื้อ อื้มม จ๊วบ ผมยังไม่ให้พี่เสร็จหรอก คิกคิก” คนขี้แกล้งหัวเราะเสียงเบาแล้วจึงเข้าบทบาทนักแสดง ไม่ปล่อยให้
ผู้กำกับท้วงติงกับอารมณ์ที่ค้างเติ่ง แมวดำตัวน้อยกำลังคลานไปที่กล่องนั่นอีกครั้งแล้วเททุกอย่างออกมาปรากฏเป็นของเล่นผู้ใหญ่หลากหลายชิ้นและขนาด อีกทั้งยังมีโซ่ แซ่ กุญแจมือ สารพัดของหฤหรรษ์ กียุลเห็นแล้วยิ้มร้ายที่มุมปาก แม่ของลูกเขานี่ร้ายกาจไม่เบา แต่เขาเห็นโอกาสได้แกล้งคนน้องคืนแล้วล่ะ >O<

ผู้กำกับเดินตามไปถ่ายทุกท่วงท่าราวกับกำลังถ่ายสารคดีแมวน้อยกำลังเล่นของเล่น ทั้งที่มุมภาพไม่ต่างอะไรกับหนังเรทอาร์ทุนต่ำ

“อันนี้ใหญ่มากเลยนะครับ มันจะเข้ามาได้ไหมนะบูบู”

ดิลโด้ขนาดใหญ่สีชมพูรูปทรงคล้ายหนวดปลาหมึกแต่ใหญ่มากจนสองมือกำไม่มิดถูกหยิบขึ้นมาแล้วส่งไปให้
ผู้กำกับ “อยากลองใส่ให้ผมไหม?”

“พี่ไม่แน่ใจว่าจะอดใจไหวนะเบบี๋ อื้มม”

กียุลกัดฟันพูดแล้วหายใจฟืดฟาดพยายามกดอารมณ์ดิบจากภาพกระตุ้นอารมณ์ตรงหน้า คนสวยของเขามีร่างกายที่ยั่วยวนกันเกินไปแล้วขนาดว่าท้องอยู่นะ ไหนจะเสียงหวานๆ ชุดที่ใส่อยู่อีก เขาจะอดใจไม่จับคนน้องกดได้เหรอ

“อันนี้เรียกสายตาปลดเสื้อผ้าผมหรือเปล่าครับ ทำไมมองผมแบบนั้น”

“ก็พี่อยากเอาเบบี๋ใจจะขาด” เขาพูดความในใจสีหน้าจริงจังเกินเหตุจนเจย์เลนอดขำไม่ได้

“คิกคิก เวลาอยากนี่ไม่สุภาพเลยนะ ให้ผมแกล้งก่อนสิ แล้วเผื่อผมจะให้...เอา”

“พี่อยากจูบเบบี๋”

“ไม่ได้ห้ามเลย”

“ต้องซื้อเรือแล้วมั้ง ให้ท่าขนาดนี้”

“คิกคิกคิก >_<”

คนขอจูบลงไปจุ๊บปากคนเบื้องล่างอย่างนึกมันเขี้ยวทำให้เสียงหัวเราะยังเล็ดลอดออกมา แต่ไม่กี่วินาทีอีโบนีก็กดจูบลงไปบ้างอย่างออดอ้อน เกิดเป็นความรู้สึกแปลกใหม่เขาสบตากันราวกับมีดวงดาวเปล่งประกายอยู่นัยน์ตาทั้งคู่ ต่างไม่สามารถละไปจากความสวยงามนี้ได้เลย

“ขอให้ลูกเราได้ดวงตานี้ไป จุ๊บ” กียุลเอ่ยแล้วจูบที่ดวงตาคู่สวยตรงหน้า

“ทำไมล่ะครับ ตาบูบูก็สวยนะ จุ๊บ” เจย์เลนทำแบบเดียวกันเพื่อยืนยัน แต่คุณป๋าลูกหนึ่งดันส่ายหัวทั้งรอยยิ้ม

“เหมือนเบบี๋นั่นแหละดีที่สุด ดวงตา จุ๊บ จมูก จุ๊บ ปาก จุ๊บ เหมือนให้หมด” คนโตกว่าอ้อนโดยการจรดหน้าผากชนกับคนเด็กกว่าแล้วถูไถไปมาแผ่วเบาให้ความอบอุ่นส่งผ่านถึงกัน เรียกรอยยิ้มให้ทั้งคู่ ทว่ามวลความน่ารักอยู่ได้ไม่นานเพราะมือซุกซนของใครบางคนได้กระตุกเชือกเดรสสีแดงออก เพียงนิดเดียวชุดก็แปรสภาพ เดรสมันเป็นเพียงฉากหน้าแท้จริงด้านในเป็นยกทรงที่ไม่มีผ้าปกปิดหน้าอก มันมีเพียงโครงที่บ่งบอกว่าเป็นยกทรงเท่านั้นแต่ปกปิดอะไรไม่ได้เลย ไม่ต่างกับการเปลือยกาย ยิ่งช่วงล่างไม่ต้องพูดถึงเดรสสีแดงมันหลุดออกไปแล้วจึงเหลือแค่จีสตริงสีดำลายลูกไม้ที่ด้านหน้าอวดเครื่องเพศสีอมชมพูน่ารักอยู่เท่านั้น

“What The Fuck! นี่มันชุดอะไรเนี่ย”

“ชอบไหมล่ะครับ” ก้นงอนงามแอ่นอัดท้าทายสายตา

“ยั่วแล้วไม่ให้เอานี่มันใจร้ายนะ”

“ก็บอกว่าให้แกล้งก่อนไงครับ เผื่อจะให้...เอา...เอาแรงๆ เลย” จังหวะนั้นร่างเล็กถอยออกไปนั่งชันเข่าเท้าแขนไปด้านหลัง แน่นอนว่าผู้กำกับตามไปถ่ายวิดีโอ มือสองข้างจับหัวเข่าให้อ้ากว้างแต่แรงขืนทำให้เขาหยุด

“ถือกล้องดีๆ สิครับ ผู้กำกับ ตอนนี้ห้ามยุ่งกับนักแสดงนะ ห้ามแตะต้องตัวผม จนกว่าจะอนุญาต นี่คือกฎ”

“กฎก็มาด้วย? กะให้พี่ตายเลยหรือไง”

“ไม่มีใครตายเพราะไม่ได้มีเซ็กส์หรอกครับ” เสียงหัวเราะคิกยังคงดังอย่างน่ารักให้กียุลชมว่าน่ารักนับล้านครั้งผ่านสายตาผู้ล่าที่อยากขย้ำคนน้องทุกวินาที

“ก็จริง แต่พี่เก็บกดมาตั้งเจ็ดปีเลยนะ ไม่เห็นใจพี่เหรอครับ” สายตาลูกหมาอ้อนแล้วอ้อนอีกแต่แมวจอมหยิ่งก็ไม่ยอมใจอ่อนซ้ำยังใช้ปลายเท้าไล้ไปตามแผงอกแน่นลงถึงหน้าท้องและจุดกลางกายเล่นให้อารมณ์ยิ่งวูบวาบ

“อยู่เฉย ๆ ครับ” ขาเรียวแยกออกก่อนมือบางจะเอื้อมลงไปที่ช่องทางรักของตัวเองผ่านปราการสีดำลูกไม้สุดเซ็กซี่นิ้วแหวกเข้าไปภายในด้วยสีหน้ามีอารมณ์ กียุลมองภาพตรงหน้าตาเป็นมันเขาไม่แม้แต่จะมองสิ่งที่ตัวเองถ่ายเลยด้วยซ้ำเขามองด้วยตาเนื้อจ้องมองทุกอากัปกิริยาที่จะทำให้สติเขาหลุดลอย

“อ๊ะ พี่กียุลครับ ผมเสียว” นิ้วชี้และนิ้วกลางทำหน้าที่อย่างหนักเพื่อให้เจ้าของร่างถึงวิมานแต่มันยังไกลลิบลับที่จะไปถึง “ครางอีกเบบี๋ ครางดัง ๆ” มือข้างหนึ่งถือกล้อง มืออีกข้างชักรูดความปรารถนาของตัวเอง ฮีทเตอร์คลายความหนาวในห้องเริ่มร้อนแทนที่จะอุ่นเหตุมาจากพวกเขาสองคนที่ร้อนแรงแข่งกัน

“มันไม่พอ พี่ครับ ช่วยหยิบมาหน่อยสิครับ อันไหนก็ได้” สายตาเว้าวอนถูกส่งมาให้มีหรือกียุลจะไม่ทำให้แต่เขาก็อยากแกล้งคนน้องบ้าง ไหน ๆ พวกเขาก็อยากจะสนุกด้วยกันแล้วก็ต้องไปให้สุด

“อะ อะ อันนี้เลยเหรอครับ ผมจะไหวเหรอ ซื้อมายังไม่เคยใช้เลยนะครับ” เจย์เลนเริ่มไม่แน่ใจว่าหนวดปลาหมึกลำใหญ่เนื้อผิวแสนขรุขระอันนี้มันจะเข้ามาในตัวเขาได้

“พี่ช่วยใส่ให้ครับ” รอยยิ้มร้ายผุดขึ้นก่อนจะเข้าไปหาพร้อมของเล่นสนุก ดวงตาสีสวยมองมันอย่างหวาดหวั่นเล็กน้อยแต่ใจสู้ยั่วคนตรงหน้ากลับ

“เอาแค่ของปลอมใส่เข้ามานะครับ ไม่เอาของจริง อ๊ะ อื้อ!”

กียุลค่อย ๆ ดันมันเข้าไปทีละนิด กล้องจับภาพที่ช่องทางชัดเจนเหยือกใส่น้ำลาวาสีขาวข้นกำลังเขมือบเจ้าปลาหมึกสีชมพูเข้าไปอย่างมูมมามพลางส่งเสียงครางหวิวแผ่วเบาเร้าอารมณ์กาม

“นายกำลังกินมันเข้าไปทั้งอันเลยเบบี๋” จังหวะการเต้นของหัวใจแรงและเร็วขึ้นเพราะคำพูด น้ำเสียงและสายตาของฮิปนอสส่งผลให้อีโบนีต้องควบคุมลมหายใจตัวเองให้ดีแม้กำลังจะทรมานเพราะความอยากทำกามกิจกับพ่อของลูกในท้อง ใจพลอยจะจดจ่ออยู่กับส่วนที่ถูกแท่งขนาดใหญ่ผลุบเข้าผลุบออก มือหนารู้จังหวะดีว่าต้องเริ่มจากน้อยไปมากและเมื่อมันมากขึ้นจนทนไม่ไหว ร่างเล็กถึงได้นอนราบลงไป อ้าขากว้าง ปากร้องครางราวจะขาดใจให้ได้ ร่างสูงเสียวซ่านตามจนเผลอสบถคำหยาบไปหลายครั้ง

“อื้มมมม พี่จะตั้งกล้องแทน อ่า” นาทีนี้อะไรก็ได้ทั้งหมดขอเพียงได้ถูกเติมเต็ม

“เร็วครับผมไม่ไหวแล้ว พี่กียุล” ใบหน้าหวานเหยเกมองตามกียุลที่รีบออกไปทำอย่างปากว่าตาปรือพร้อมกัด
ริมฝีปาก ในใจเจย์เลนคิดแทบทุกวินาทีเลยว่าหรือจะยอมดี...ยอมให้กียุลใส่ของจริงเข้ามาในตัวเขาแทนของปลอมที่คาอยู่ภายในตอนนี้ ทำตามใจไปตอนนี้ก็มีความสุขตอนนี้จริงไหม

“พี่มาแล้วที่รัก”

“ฮื่อ มานั่งข้างหลังผมครับ” ร่างเล็กหยัดกายขึ้นนั่งเมื่อมีร่างกายหนานั่งซ้อนอยู่จึงทิ้งกายพิงหัวกับแผงอกแกร่ง รายนั้นก็โอบกอดหน้าท้องที่เริ่มนูนปล่องชัดเจนพลางจูบไปทั่วลาดไหล่และซอกคอขาวหอมกรุ่น ก่อนกระซิบชิดใบหูด้วยเสียงแหบพร่าชวนให้ขนกายลุกซู่

“ให้พี่ต่อแขนต่อขาลูกให้เถอะครับ พี่จะทำเบา ๆ จุ๊บ จุ๊บ” ลิ้นสากลากวนที่เนื้ออ่อนแล้วทิ้งรอยไว้ทุกที่ที่ไป ริมฝีปากอวบอิ่มเผยอครวญครางเป็นระยะเพราะเป็นจุดที่รู้สึกเป็นพิเศษ

บัดนี้กลิ่นกายเย้ายวนเริ่มปล่อยฟีโรโมนออกมาแข่งกันมากขึ้นดอกลิลลี่คลุ้งทั่วห้องผสมกับกาแฟเร่าร้อนแล้วช่างเข้ากันดีอย่างประหลาด

“ผมก็อยากนะ ทรมานเหมือนกัน แต่ยังไม่พร้อมจริง ๆ อื้อ” ก้านนิ้วร้ายกาจกำลังชำแรกเข้าไปในทางรักแต่เหมือนแกล้งกันเพราะเขาเอาออกไปอย่างรวดเร็วทำให้โดนประท้วงด้วยเสียงคราง

“พี่ปวดไปหมดแล้วเบบี๋ แต่พี่จะทน ไม่ต้องกังวลนายจะมีความสุขจนล้นเลยล่ะ” จีสตริงถูกดึงออกไปจนพ้นทาง ดึงที่ว่าคือดึงจนขาดด้วยมือเดียว

“อ๊า!!”

เสียงหวานหวีดครางเสียงดังเมื่อตัวถูกยกลอยขึ้นก่อนจะโดนกดลงไปกับเจ้าปลาหมึกแท่งเดิม ความคับแน่นถูก
จู่โจมช่วงล่างถึงกับต้องกลั้นหายใจแต่ไม่นานก็หยิกแขนล่ำไปทีสองที กียุลเหลือบดูสีหน้าคนน้องแล้วหลุดยิ้ม ขนาดเวลาแบบนี้ยังดื้อเลย

“พี่แกล้งผม อื้อ! ให้ทำไงล่ะครับ”

“ลองขยับเองก่อนไหม” เจย์เลนพึ่งจะรู้ฟังก์ชันของเจ้าปลาหมึกก็วันนี้แหละมันตั้งกับพื้นได้ด้วย ซึ่งหมายความว่าเขาสามารถขย่มมันเองได้ตามใจชอบแต่จะทำแบบนั้นไปทำไมล่ะในเมื่อมีคนทำให้เขาได้

“ไม่ครับ พี่ทำสิ อ๊ะ! ช้า ๆ ก็ได้ คนบ้า! อื้อ”

โดนด่าแต่ยังยิ้มได้คนโดนด่าต้องรู้สึกยังไงนะ กียุลยกร่างเล็กขึ้นและลงระบายความต้องการกับดุ่นปลอมมันเรียกเสียงครางได้ดีแต่เขาดึงดูดความสนใจด้วยจูบหวาน ครอบปากดูดดึงลิ้นเล็กจนเกิดเสียงน่าอาย สลับใช้เรียวลิ้นตวัดหยอกล้อให้หัวใจลอยเคว้งอยู่กลางอากาศ ลมหายใจถูกพ่นแรงขึ้นเรื่อย ๆ จนเขาต้องผละออกจากกัน

“แฮ่ก แฮ่ก อ๊ะ เสียวครับ ผมไม่ไหวแล้ว มันเข้ามาลึก” ร่างเล็กละล่ำละลักบอกอีกทั้งยังครางไม่เป็นศัพท์ กียุลขบกรามจนมันขึ้นนูนเคลื่อนไปมา เขาทรมานจะตายให้ได้แล้วปลดปล่อยโดยการปรนเปรอความสุขให้คนน้องแทน

“เรียกชื่อพี่สิ” เขาครางต่ำในลำคอแล้วซุกไซ้ดอมดมกลิ่นกายหอมกรุ่นจากซอกคอขาว

“พี่กียุล อ๊ะ จะเสร็จครับ อ๊า ใกล้แล้วครับ” กียุลเร่งจังหวะอย่างระวังเพื่อความปลอดภัยของลูก

กระทั่งความเสียวแล่นตั้งแต่หลังมาจนถึงท้องน้อยมันหดเกร็งในที่สุดก็ปลอดปล่อยออกมาจนเปรอะเปื้อน ร่างกายอ่อนปวกเปียกอยู่ในอ้อมกอดของฮิปนอสอย่างหมดแรง เนินอกเป็นกระเปาะ กระเพื่อมไหวล่อตาล่อใจกียุลจนต้องเลีย
ริมฝีปาก ไวเท่าความคิด

“อยากกินนม”

“แฮ่ก แฮ่ก อารมณ์ไหนครับ ในตู้เย็นไง”

“ซื่อเฉยเลย หมายถึงนมนี้”

“หึ ๆ รู้ครับ แค่แกล้ง เดี๋ยวให้กินครับ อุ้มไปที่เตียงก่อน เบบี๋เมื่อยแล้ว”

ถึงเตียงได้ก็ผลัดกันกินนมกินไอติมกันยกใหญ่ อิ่มท้องกันไปทั้งคู่ กระนั้นแม้จะเมามันกันแค่ไหนก็อดข้าวเย็นไม่ได้เพราะเจย์เลนท้องอยู่พวกเขาเลยต้องพักยกมาทำอาหารทานกัน บทสนทนาของพวกเขายังไม่พ้นเรื่องที่ทำกันไปเลยตั้งแต่ตอนทำอาหารกระทั่งตอนนี้ที่กินข้าวอยู่ก็ตาม

“ถึงจะตื่นเต้นดีแต่พี่เสียเปรียบนะ”

“แต่ก็เสร็จเพราะปากกับมือผมไปหลายรอบนะครับ” คนสวยว่าพลางตักข้าวคำใหญ่กิน

“อยากเสร็จเพราะข้างในเบบี๋ต่างหาก เท่านี้ไม่พอให้พี่หรอกครับ เจ็ดปีเลยนะ พี่บวชเป็นพระยังได้เลยเนี่ย พี่ไม่ได้มีเซ็กส์นานขนาดนั้นเลยนะ”

“อย่าเนียนครับ เจ็ดปีอะไร พี่ตบะแตกไปตั้งแต่ทำผมท้องแล้ว”

“เบบี๋ครับ นั่นก็หลายเดือนแล้วนะ T-T”

“อ๋มอะอินอ้าว เอื่อยแอ้วอ้วย” แปลได้ว่า ผมจะหิวข้าว เหนื่อยแล้วด้วย เคี้ยวข้าวแก้มตุ่ยจนพูดไม่เป็นภาษา

“ครับ ๆ ถึงเวลาพี่บ้างจะคิดทั้งต้นทั้งดอกเบี้ยเลยคอยดู จะไม่ให้ลุกจากเตียงไปไหนไม่ได้สักสามวันสามคืน”

“ทำได้นานขนาดนั้นก็น่าลองนะครับ อื้ม มีเซ็กส์กันทั้งวันทั้งคืน ฟังดูไม่เลวเลย ทำให้ได้เหมือนที่พูดไว้นะครับ ผมจะรอ” สายตาท้าทายนี้มันอะไรกัน ทั้งที่อยากจะมีเซ็กส์เหมือนกันแต่ทำไมไม่ยอมกียุลงุนงง

“มันเริ่มเลยได้นะ”

“เคลียร์กับโซฮีก่อนเถอะครับ”

“เกี่ยวไรกับน้องเขา?”

“จะไปรู้พี่เหรอครับ ชอบเธอปะล่ะ?” เหมือนจะไม่สนใจแต่ก็สนใจมากทีเดียว หน้าบึ้งขึ้นมากะทันหันเลย

“ไม่ได้ชอบ พี่รักนายจะตาย รักนายคนเดียว”

“แต่ผมว่ายัยนั่นชอบพี่มากเลยนะ”

“หึงเหรอครับ” ว่าจบก็เท้าคางกับโต๊ะยิ้มหวานให้

“ผมต้องหึงพ่อของลูกไหมนะ?”

“หึงสิ”

“ไม่” ไม่เหลือน่ะสิ แค่นี้ก็อารมณ์เสียจนอิ่มเลย ตามจริงควรอิ่มแล้วล่ะเพราะเจย์เลนกินไปเยอะมาก

“โถ่ แล้วพี่ผิดเหรอที่หล่อจนน้องเขามาชอบ ที่รัก ไม่งอนสิ”

“ไปล้างจาน -_-” แล้วพ่อบ้านดีเด่นจะขัดใจเมียได้อย่างไรเล่า แต่ก็ลากแม่ของลูกมาด้วยอยู่ดีจัดแจงอุ้มไปไว้บนเคาน์เตอร์กลางครัวให้เฝ้าตัวเองล้างจานเสร็จสรรพ ใช้วิธีลัดโดยการใช้เครื่องล้างจานอัตโนมัติแล้วเดินมาเล่นกับน้องด้วยนะ ร้ายไม่เบาเลยผู้ชายคนนี้

“ผมง่วงแล้ว พรุ่งนี้เราต้องไปหาพี่ซีคแต่เช้าอีกไม่ใช่เหรอครับ หาวววว

“งั้นไปนอนกัน เดี๋ยวให้แมดดี้ดูต่อ ฝากด้วยนะแมดดี้”

“รับทราบค่ะเจ้านาย” พอได้ยินเสียงคนท้องก็นึกขึ้นมาได้

“ที่เราเล่นสนุกกันเมื่อกลางวัน แมดดี้ก็เห็นหมดเลยสิ”

“เห็นทุกอย่าง” ถึงจะเป็นแค่ระบบดูแลบ้านแต่มันก็เขินอยู่ดีนะที่มีคนเห็นกิจกรรมกามของพวกเขา

“คราวหน้าบอกแมดดี้ตัดสัญญาณตัวเองไปเลยนะตอนเราทำอะไรกัน”

“โอ้ มันจะมีอีกหลายครั้งเหรอ พี่ดีใจนะ ฮ่า ๆ ครับๆ ตอนนี้เราไปนอนดูหนังของเรากันดีกว่า พี่จะถ่ายออกมาเป็นยังไงนะ”

“O_O”

อีโบนีคิดว่าตัวเองไม่น่าเล่นอะไรพิเรนทร์ ๆ ก็วันนี้แหละ...

สรุปแล้วคืนนั้นก็ได้ฟุตเทจหนังของเจย์เลนกับกียุลเพิ่ม กว่าจะได้นอนก็ครึ่งค่อนคืนเข้าไปแล้ว...

 

 

.

.

.

.

โปรดติดตามตอนต่อไป...

 

ยังอยู่ดีกันใช่มั้ยคะทุกคนน อ่ยย แจกยาดมค่ะ อยู่ด้วยกันก่อนนะคะ หลานยังไม่คลอดเลย555555

พี่กียุลก็คือใช้ความสามารถในการเป็นผู้กำกับได้ดีมาก เก็บฟุตได้เป็นหนัง10เรื่องแล้วมั้งคะ

 

 

มาคุยเล่นเม้านิยาย หวีดพี่กียุลกับน้องเจย์เลน ได้ที่แฮชแท็กในทวิตเตอร์ #อรุณสวัสดิ์ความรักของผม

รอคุยกับทุกคนอยู่นะคะ เหงาฝุด ๆ

ฉากต่อไปเตรียมใจก่อนนะคะ ยาดม ยาลม ยาหม่องต้องเข้าแล้ว เตรียมใจเลยค่ะ หัวใจรับไม่ไหวกันแน่นอนร้อนแรงมาก!

 

 

ฝากกดติดตาม กดหัวใจ เก็บเข้าชั้น คอมเมนต์ เป็นกำลังใจให้เราด้วยนะคะที่รัก

1 คอมเมนต์ = 1 กำลังใจ

จะตั้งใจเขียนออกมาให้ดีที่สุด เพื่อให้ทุกคนสนุกกับนิยายเรื่องนี้นะคะ

ปกติจะลงทุกวัน ศุกร์-เสาร์ นะคะ สายฟรีรอ 2 วันนี้เลยนะคะ

วันอาทิตย์จะลงเป็นตอนล่วงหน้าให้อ่านกันค่ะ (อันนี้ติดเหรียญน้าา)

ลงจบเรื่องแล้วจะติดเหรียญนะคะ มาอ่านไปพร้อม ๆ กันก่อนติดเหรียญนะคะ (เขียนจบแน่นอนค่ะเรื่องนี้เขียนตุนไว้เกือบจบแล้วค้าบ)

ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่าน เล่นแท็ก คอมเมนต์ไว้ล่วงหน้าเลยนะคะ รักนะคับ!

สแว็กเกิร์ล หัวใจ คุณนักอ่าน

 

 

​