28 ตอน Glass #24 NC
โดย Wizard Pandas
“ด...เดี๋ยวครับ คุณคิดจะทำอะไร?” ชเนย์ดันหัวอีกคนออกจากคอของตน
“ก็เห็นว่าเจ้าน่าจะอึดอัดเลยจะช่วยไง” เจ้านรกเลื่อนมือข้างหนึ่งลงสัมผัสส่วนกลางที่เด่นนูนด้วยฤทธิ์เหล้าของคนบนตัก ชเนย์สะดุ้งเกร็ง ทั้งโดนจู่โจมกะทันหัน ทั้งโดนบุคคลที่สามมองอยู่ แบบนี้มัน...
อเวเค่นกำมือแน่น สายตายังคงจดจ้องภาพที่ถูกบังคับให้จำต้องมองตรงหน้า อยากจะปิดหูที่ได้ยินเสียงคนถูกปรนเปรอที่พยายามเก็บเสียงที่เล็ดลอดออกมาจากปาก แต่ไม่ว่าจะพยายามสะกดกลั้นเท่าไหร่ก็ไม่เป็นผลเพราะร่างสูงใหญ่ก็ดูเหมือนจะรู้จุดอ่อนของคนที่อยู่บนตักเป็นอย่างดี
“อึ่ก...อ่ะ” ทุกครั้งที่นายเหนือหัวแห่งปราสาทหลังนี้ลากมือสัมผัส ไม่ว่าจะแตะที่ตรงไหนก็ทำให้ชเนย์ต้องหลุดเสียงครางออกมาทุกครั้ง กลายเป็นเรื่องยากที่จะบังคับตัวเองได้
นักฆ่าหนุ่มตัดสินใจเปิดเหล้าขวดใหญ่ขึ้นมากระดกดื่มรวดเดียวอย่างเร็วจนแทบสำลัก ได้แต่หวังให้ตัวเองรีบเมาสุราจนสลบหมดสติไปโดยเร็วจะได้ไม่ต้องทนเห็นภาพบาดตา ก่อนที่มันจะเลยเถิดไปถึงขั้นที่คนสองคนตรงหน้าทำอะไรกันมากกว่านี้ต่อหน้าแขกไม่ได้รับเชิญอย่างเขา
แต่ดูเหมือนเจ้านรกจะรู้ทันความคิดของมนุษย์ที่ถูกลากเข้ามาเป็นผู้ชม มือแกร่งที่ยังสวมเกราะแขนเต็มยศเอาไว้เริ่มปลดเข็มขัดและกางเกงปราการชั้นล่างของคนในอ้อมแขนตนออกอย่างรวดเร็ว
“อย่าครั...อื้อ!” แม้ชเนย์จะพยายามเอ่ยห้ามก็ไร้ผล เพราะไม่กี่วินาทีต่อมา ริมฝีปากที่ส่งเสียงประท้วงก็ถูกปิดด้วยปากและลิ้นเร่าร้อนที่บดเบียดลงมาในทันที
มือของคนถูกจู่โจมพยายามบังช่วงล่างเปลือยเปล่า ขาทั้งสองข้างพยายามเกี่ยวกันไว้ ทว่ามือใหญ่ก็จับแยกมันออกจากกันอย่างง่ายดาย ฟันคมแกล้งกัดลงไปที่ริมฝีปากล่างของคนดื้อรั้นให้หยุดต่อต้าน ลิ้นร้อนยังคงเกี่ยวกระหวัดไม่ปล่อยและชักจูงให้คนถูกจูบร้อนแรงนั้นคล้อยตาม มือใหญ่สัมผัสรูดรั้งแก่นกลางจนมันตื่นตัวแข็งขืนตั้งชันอย่างไม่อาจปกปิดได้
“อะ อา...” ชเนย์หอบเพราะรสจูบที่แทบช่วงชิงลมหายใจเมื่อครู่ปล่อยให้เป็นอิสระยามที่อีกคนถอนจูบออก แต่ก็ยังเชื่อมต่อกันด้วยหยาดน้ำสีใสจากปากของทั้งคู่ สติของเขาเริ่มเตลิดไปไกลจนยากจะควบคุมตัวเองให้เหมือนเดิม
“นี่ ข้าบอกว่าให้หันมาดูยังไงล่ะ”
เสียงทุ้มทรงอำนาจสั่งคนที่ดื่มเหล้าเหมือนกระดกน้ำเปล่าเข้าปากเป็นขวดที่สอง และจับคางให้ใบหน้าของชเนย์หันไปหาอเวเค่นที่มองมาด้วยแววตาที่ไม่อาจบรรยายความรู้สึกได้
“อเว...เค่น?” ริมฝีปากช้ำเพราะรสจูบพยายามส่งเสียงเรียกอีกฝ่าย แต่ดวงตากลับเห็นแต่รอยยิ้มที่แสนจะฝืนทนส่งมาให้
“เชิญพวกคุณสนุกกันให้เต็มที่เลย คิดซะว่าผมไม่ได้อยู่ที่นี่ก็แล้วกัน”
พอเห็นว่าอเวเค่นตัดสินใจแบบนั้นแล้ว เจ้านรกจึงเปลี่ยนตำแหน่งมือที่กอบกุมความเป็นชายของคนบนตักให้ล้วงลึกผ่านกางเกงที่ร่นต่ำลงไป นิ้วที่หุ้มเกราะเย็นเปรอะเปื้อนด้วยน้ำหล่อลื่นกดแทรกเข้าช่องทางด้านหลังคับแน่นของชเนย์อย่างรวดเร็ว
“อ๊า! อื้อ!” ชเนย์นั่งเกร็งเพราะรับรู้ถึงสิ่งแปลกปลอมที่น่าจะเป็นของอันตรายได้หากออกแรงดิ้นมาก สติก็ดูจะไม่เข้าที่เข้าทางเพราะน้ำเมาจำนวนมาก ยิ่งทำให้เขาจิตใจไม่อยู่กับตัวมากขึ้นไปอีก
อเวเค่นจำยอมนั่งมองสิ่งที่เกิดขึ้น เมื่อลองสงบสติอย่างยากลำบากจึงเห็นว่าชเนย์เริ่มต่อต้านน้อยลงแล้ว นั่นอาจจะเป็นเพราะความวาบหวามที่โถมเข้ามาจากนิ้วที่เริ่มขยับปลุกเร้าให้ก็เป็นได้ บทสนทนาเงียบหายไปเนิ่นนานกระทั่งรู้ตัวอีกทีท่อนล่างของชเนย์ก็ไม่เหลือสิ่งปกปิดใดๆ ร่างที่สั่นระริกถูกจับบังคับให้หันหน้าออกไปเผชิญกับคนที่นั่งมองอยู่
“เจ้าเองก็อยากลองเล่นตรงนี้ดูบ้างมั้ยล่ะ? น่าสนุกดีนะ” เจ้านรกเอ่ยคำเชิญชวนชายหนุ่มร่วมห้องอีกคนที่เกือบจะเป็นส่วนเกินไปแล้วให้หันมาร่วมสนุกด้วยกัน
“ตามสบายเถอะ ผมขอนั่งดูเฉยๆ ดีกว่า” อเวเค่นยกมือเป็นเชิงปฏิเสธ ดวงตาสีทองสบมองตาของชเนย์เพื่อไม่ให้ตนไปสนใจสิ่งที่ร่างสูงใหญ่พยายามเสนอให้เขาชม แต่พอมาเห็นสีหน้าที่กำลังทรมานด้วยการถูกกระตุ้นปลุกเร้าแล้ว ตัวเขาเองนั่นแหละที่เริ่มจะแย่ตามไปด้วย
ทั้งที่เจ็บใจแท้ๆ แต่ร่างกายมันกลับทำในสิ่งตรงกันข้ามกัน อเวเค่นเปลี่ยนไปนั่งไกลๆ เพื่อจะได้ไม่มีใครเห็นความผิดปกติที่ตื่นตัวขึ้นมาอย่างผิดเวลา นึกอยากเอาขวดเหล้าฟาดหัวตัวเองที่ดันเกิดอารมณ์ทั้งที่เห็นภาพบาดตาแบบนี้ พอเห็นอเวเค่นหลบมุมพยายามนั่งไขว่ห้างปิดบังตัวตนที่ตื่นขึ้นมา เจ้านรกก็ยิ่งรู้สึกสนุกปนเอ็นดูมนุษย์น้อยตรงหน้า
“ตามใจเจ้าละกัน”
ขาทั้งสองของชเนย์ถูกจับแยกออก ท่อนแขนแข็งแรงยกร่างด้านบนขึ้นเพื่อสอดใส่แกนกลางอุ่นร้อนที่ตื่นตัวพร้อมออกล่าเข้าไปในตัวอีกคน
“อา..อ๊า..!” เสียงครางลั่นออกมาจากปากสั่นที่จู่ๆ ช่องทางด้านหลังก็ถูกบดเบียดส่วนแข็งขืนเข้ามาจนมิดลำ ทั้งเจ็บทั้งจุกแต่นับว่ายังดีที่เจ้านรกยังมีเมตตาอยู่บ้างถึงได้นิ่งค้างอยู่ครู่หนึ่งเพื่อรอให้ตรงนั้นของชเนย์ปรับตัวก่อน
“เจ้าเองก็อย่าเอาแต่หลบหน้าสิ” เห็นคนบนตักพยายามนั่งห่อตัวก้มหน้าลงเพราะไม่อยากให้อเวเค่นต้องมาเห็นภาพอะไรๆ ที่กำลังเกิดขึ้นชัดๆ แล้วมือหนาก็คว้าเอาชายเสื้อของชเนย์ดึงขึ้นเพื่อถอดออก แต่ไม่ได้โยนทิ้งไปให้พ้นๆ เสียเปล่า เสื้อสีดำถูกร่นไปกองไว้ที่ข้อมือทั้งสอง แขนที่ถูกพันธนาการถูกยกไปพาดไว้หลังต้นคอของตน เมื่อไร้เสื้อผ้ามาขวางกั้นก็เห็นได้ชัดว่าก่อนหน้าที่อเวเค่นจะเข้ามาในห้องนี้ พวกเขาทั้งคู่ได้โหมโรงไปก่อนสักพักแล้ว รอยจูบไม่ได้มีเพียงแค่ช่วงต้นคอ แต่ถูกประดับเสียเต็มลำตัวช่วงบนจนละลานตา
“ให้ผมออกไปข้างนอกจะดีกว่าไหม เผื่อคนของคุณอาจไม่สะดวกใจที่ผมนั่งขัดคออยู่ตรงนี้” ชายหนุ่มนักฆ่าเสนอตัวด้วยความหวังดีเพื่อหาทางออกให้ตัวเองไปด้วย ชเนย์ส่งสายตาเว้าวอนมาที่เจ้านรกคล้ายกำลังขอร้องด้วยอีกคน ทว่า...
“ไม่ต้องไปไหนหรอก นั่งอยู่เป็นเพื่อนกันนี่แหละ” เสียงทุ้มสั่งกึ่งบังคับ ทั้งที่ตอนแรกยังพูดเหมือนว่าตามใจเขาอยู่แท้ๆ ไม่ว่าจะดูยังไงก็มีเจตนากลั่นแกล้งทั้งคนที่กำลังฝืนทนดูภาพการร่วมรักอย่างอดกลั้นทั้งที่ร่างกายเต็มไปด้วยความกระหายอยาก และอีกคนที่กำลังทรมานเพราะความกระสันซ่านที่ถูกปลุกปั่นแต่ยังไม่ได้รับการเติมเต็ม
“ท่านเจ้า...ได้โปรด” ชเนย์ซุกหน้าหลบลงตรงข้างบ่าที่มีเกราะไหล่สวมอยู่เต็มยศ ไม่อยากให้อเวเค่นต้องมาเห็นสภาพของเขาในตอนนี้เลย แต่เขาเองก็ใกล้จะถึงขีดจำกัดแล้วเหมือนกัน
“อะไรกัน แค่นี้เจ้าก็ทนไม่ไหวแล้วงั้นรึ?” เจ้าของรอยยิ้มเอ่ยราวกับเห็นใจ แต่ในหัวกำลังคิดถึงเรื่องสนุกที่กำลังจะทำต่อจากนี้ไป “ถ้าทำตัวดีๆ ข้าจะให้รางวัลนะ”
“อื้อ...” เสียงตอบรับบางเบาในลำคอผสมกับเสียงสั่นเล็กน้อย ทำให้รู้ว่าอีกคนเริ่มจะว่าง่ายขึ้นมาเพราะโดนความรู้สึกหลากหลายอย่างที่ผสมปนเปกันจู่โจม จนทำให้สติยั้งคิดไม่สนใจแล้วว่าความอับอายที่เกิดขึ้นในวันนี้จะเป็นยังไง
“น่ารักจริงๆ” เสียงเอ่ยชมเบาบางราวกับต้องการหยอกล้อ ก่อนที่มือทั้งสองจะช้อนร่างบนตักขึ้นและเริ่มกิจกามใดๆ ทันที
“อ้า! อึก...” การกระแทกกระทั้นรุนแรงตั้งแต่แรกเริ่มไม่ทันตั้งตัวส่งให้เสียงร้องนั้นเผลอครางระรัวออกมาอย่างลืมตัว
อเวเค่นเองก็ใช่จะเป็นพระอิฐพระปูน ตอนนี้เขาเริ่มอยู่ไม่สุขกับภาพตรงหน้าที่ชักจะทวีความร้อนแรงขึ้นเรื่อยๆ ใบหน้าของคนคุ้นตาในภาพลักษณ์ต่างไปจากเดิมที่เพิ่งจะเคยเห็นดูเย้ายวนยิ่งกว่าที่คิดไว้มากมาย กว่าจะรู้ตัวเขาก็เผลอใช้สายตาโลมไล้ไปทั่วทั้งตัวของชเนย์แล้ว
“อ่ะ..อา... อเวเค่น” น้ำเสียงสั่นเครือเรียกชื่อด้วยความกระสันและสับสนต่อสายตาคู่นั้นที่จ้องมองมา แต่ก็ไร้คำตอบรับใดๆ จากคนที่ยังนั่งอยู่ฝั่งตรงข้าม
“โฮ่ นี่เจ้ากล้าเมินข้าที่อยู่ตรงนี้เชียวเหรอ?” เจ้านรกกระซิบลงข้างหูที่แดงเรื่อ มือข้างหนึ่งเลื่อนมากอบกุมส่วนกลางร้อนที่เต็มไปด้วยน้ำใสเอ่อล้นและเริ่มปรนเปรอให้ทั้งส่วนหน้าและช่องทางคับแคบนั้นอย่างรุนแรง จนผู้ถูกกระทำส่งเสียงรัญจวนต่อเนื่องไม่ได้หยุดพัก
อเวเค่นเผลอกลืนน้ำลายลงคอขณะที่มองภาพทั้งสองร่างกำลังเสพสมอยู่ตรงหน้าตน อุณหภูมิร่างกายที่ร้อนขึ้นไม่รู้ว่าด้วยเพราะฤทธิ์สุราหรือแรงอารมณ์ที่ปะทุจนต้องปลดเนคไทและกระดุมที่คอเสื้อออกระบายความคุกรุ่น ดวงตาคมของผู้เรืองอำนาจแห่งนรกเหล่มองเจ้าของผมสีแดงที่กำลังจับจ้องมองมา ก่อนที่เจ้านรกจะกระซิบข้างหูคนที่กำลังร้องครางไม่ได้ศัพท์อยู่บนร่างของตัวเอง
“ไหนลองเรียกชื่อเจ้านั่นอีกทีสิ” ริมฝีปากเอ่ยคำพูดที่ทำให้ทั้งเจ้าของชื่อและคนถูกสั่งเผลอเบิกตากว้าง
“บะ...แบบนั้นมัน...” ในหัวชเนย์กำลังสับสนไปหมดว่าเจ้านรกกำลังล้อเล่นอะไรกับเขาในเวลาแบบนี้
“เอ้า เรียกสิ ทางนั้นเองก็คงต้องการเหมือนกันนะ ลองหันไปมองดูเจ้านั่นดีๆ สิ” ชเนย์ละสายตาจากอเวเค่นเลื่อนมองต่ำลงจนถึงกลางลำตัวคนตรงหน้า และก็เข้าใจความหมายที่เจ้านรกเอ่ยทันที
“...อะ...อเวเค่น” ทว่าเจ้าของชื่อพยายามทำเป็นไม่สนใจตอบรับไม่ว่าเขาจะเรียกชื่อสักกี่ครั้ง
“ใจแข็งจังเลยนะเจ้าหนุ่ม” เสียงทุ้มเอ่ยชม อยากรู้จริงๆ ว่ามนุษย์ตรงหน้าจะอดทนได้อีกสักกี่น้ำ
“อึ่ก...อ่ะ...ค...เคน”
ดวงตาสีทองเบิกกว้าง เส้นความอดทนที่มีอยู่น้อยนิดขาดลงอย่างง่ายดายทันทีที่เสียงร้องเรียกชื่อเอ่ยออกมา เจ้านรกเอนตัวไปพิงเบาะโซฟานุ่มทำให้ชเนย์เองก็พลอยต้องนอนราบไปบนตัวอีกฝ่ายด้วย
“เริ่มอยากมาสนุกด้วยแล้วล่ะสิ” ไม่พูดเปล่า นิ้วหุ้มเกราะโลหะเย็นข้างที่จับขาของชเนย์ไว้ไต่ลงมากดลงใกล้กับช่องทางที่ถูกรุกล้ำเหมือนเป็นการเชิญชวน อเวเค่นลุกจากโซฟาฝั่งตนแล้วเดินมาหาอีกสองคน
“ผมเกลียดคุณชะมัดเลย โดยเฉพาะตอนนี้” ดวงตาสีทองเต็มไปด้วยความต้องการแรงกล้าส่งสายตาจ้องเขม็งไปหาเจ้านรกอย่างไม่เกรงกลัว
“ข้าห้ามไม่ให้เจ้าคิดแบบนั้นไม่ได้หรอก แต่ขอบใจที่พูดออกมาตรงๆ นะ” ร่างสูงใหญ่หัวเราะชอบใจ
“เคน...?” เรียกได้แค่นั้น คนตรงกลางก็ถูกเจ้าของชื่อประทับจูบลงมา เพียงแต่ไม่ได้ร้อนแรงหรือเร่งเร้าดังเช่นคนที่โหมโรงไปก่อนหน้านี้ อเวเค่นจูบปลอบเขาอย่างอ่อนโยนอย่างที่ไม่เคยได้รับมาก่อน
“ถ้าคุณไม่ต้องการ ผมก็จะไม่ทำ”
ประโยคคุ้นหูถูกพูดคืนแก่คนที่มักจะบอกเขาอยู่เสมอ
เจ้านรกดึงเอาเสื้อที่พันแขนชเนย์ออกให้ทั้งสองมือเป็นอิสระ ก่อนที่แขนทั้งสองข้างจะเอื้อมไปกอดคอของอีกฝ่ายลงมาจูบเสียเองและเอ่ยด้วยเสียงปะปนไปกับความซาบซ่านเต็มไปด้วยเสน่ห์เหลือล้น
“ช่วย...ใส่มันเข้ามาเถอะครับ”
จบคำ เขาก็ไม่ปล่อยให้อีกฝ่ายรอนาน มือถอดเข็มขัดออกและกางเกงถูกดึงร่นลงเพียงบางส่วนให้ลงมาต่ำพอจะทำกิจตรงหน้าได้ ส่วนร้อนแข็งขืนที่อดทนรอมานานชั่งใจที่จะสอดใส่เข้าไปในช่องทางที่ถูกเตรียมพร้อมไว้ก่อนล่วงหน้า
“เคน?” ชเนย์เรียกชื่อจริงของคนตรงหน้าอีกครั้งที่เห็นอีกฝ่ายไม่เข้ามา แต่หยิบซองรูปร่างคุ้นตาที่อยู่ด้านในเสื้อนอกของเจ้าตัวออกมากัดฉีกและสวมใส่ให้แก่นกลางของตัวเองก่อนจะก้มหน้าลงมาพูดข้างหู
“ผมขอเข้าไปนะ...” ริมฝีปากอุ่นจูบที่เปลือกตาทั้งสองข้าง มือจับส่วนร้อนที่ใส่อุปกรณ์ป้องกันจ่อเข้าไปตรงช่องทางรักที่ถูกเจ้าของปราสาทเบิกทางล่วงล้ำไปก่อนหน้าแล้ว ดวงตาสีทองสบตาเอาเรื่องคนที่อยู่ด้านหลังชเนย์ซึ่งมองมาและยิ้มให้เหมือนไม่รู้สึกอะไร
“อึ้ก!” ความคับแน่นที่จุกจนคนตรงกลางพูดอะไรไม่ออกเมื่อตรงนั้นถูกลำแท่งระอุของอีกคนดันเข้ามา
“อา...” อเวเค่นก้มหน้าซุกลงตรงอกที่หอบกระเพื่อมของชเนย์แล้วส่งเสียงออกมาหลังจากสามารถเบียดของตัวเองเข้าไปได้ ช่องทางคับแคบรัดแน่นมากจนแทบจะเสร็จตั้งแต่เข้าไป จุดกระสันด้านในถูกับความเป็นชายของผู้มาใหม่โดยที่ไม่จำเป็นต้องควานหา
เจ้านรกยิ้มพอใจกับภาพตรงหน้า ก่อนจะเปลี่ยนมาจับเอวของคนกลางแล้วออกแรงให้เริ่มขยับตัวอย่างช้าๆ และเร่งเครื่องในทันทีเพราะเขาอดทนรอเล่นเกมนี้มานานพอแล้ว
“อื้อ! อ๊าา! อ่ะ..” เสียงครางหวานลั่นทุกครั้งที่ถูกบังคับให้ขยับกระแทกเร่งเร้าอารมณ์ของคนที่เพิ่งเข้ามาใหม่ อเวเค่นรู้สึกถึงความเสียวซ่านอย่างที่ไม่เคยรู้สึกว่ามันยอดเยี่ยมขนาดนี้มาก่อน แม้มันจะขยับได้ยากเพราะช่องทางแคบมากจนเขาแอบกลัวว่าตรงนั้นของอีกฝ่ายจะฉีกขาด แต่ก็อดไม่ได้และเผลอเลียริมฝีปากตัวเองหลังจากที่เห็นสีหน้าของชเนย์บิดเร้า ดวงตาคู่นั้นรื้นด้วยน้ำตาทั้งที่เจ็บเหมือนจะตายแต่กลับสุขสม และมันกระตุ้นสัญชาตญาณดิบของนักล่าที่หิวกระหายซึ่งเขามักจะกดมันเอาไว้ให้ลึกยามที่มีอารมณ์ร่วมรักกับใคร
สะโพกขยับเข้าออกถี่ๆ และกระแทกดันเข้าไปให้ลึกกว่าเดิมจนแก่นกลางของผู้รุกล้ำทั้งสองเสียดสีอยู่ภายในช่องทางของคนที่รองรับแรงตัณหาตรงกลาง เสียงร้องครางดังลั่นที่แทบแยกไม่ออกว่าของใครเป็นของใครดังสลับกันอยู่ภายในห้องรับรองแขกที่เป็นดั่งเขตหวงห้ามไม่ให้คนอื่นเข้ามา
“อ๊า! อื้อ! ระ...แรง...อีก”
เสียงสั่นหวานหูที่เพิ่งจะเคยได้ยินกระซิบข้างหูคนเบื้องหน้าจนอเวเค่นยังต้องผละหน้าออกมามองเหมือนจะถามว่าให้ทำแบบนั้นจริงหรือ แต่แล้วรอยยิ้มพึงใจแสนร้อนร่านแปลกตาก็สร้างความฉงนให้กับผู้ถูกเรียกร้องเพิ่ม
“เจ้าคงยังไม่รู้สินะ”
“อะไร?”
เจ้านรกถอดเกราะออกจากมือข้างหนึ่งก่อนสอดแทรกเข้าไปในปากอุ่นของชเนย์ ส่วนอีกมือเลื่อนลงไปจับส่วนแข็งขืนของผู้ถูกประกบทั้งด้านหน้าและด้านหลัง ก่อนจะใช้นิ้วหนึ่งกดจิกลงไปบนส่วนปลายของลำแท่งจนอเวเค่นที่มองอยู่ยังรุ้สึกเจ็บแทน
ทว่า ร่างกายของผู้ถูกกระทำกลับอ้าแอ่นอกรับ ช่องทางด้านหลังที่คับแคบยิ่งตอบรับการขยับรุกเร้ามากขึ้นกว่าเดิม
“ก็อย่างที่เห็นนั่นแหละ พอทำรุนแรงแบบนี้แล้วท่าทางเจ้านี่จะยิ่งชอบมากเลยด้วย” เจ้านรกวางหน้าแนบไว้กับแก้มสีแดงจัดของอีกคนแล้วยักคิ้วให้อเวเค่นเหมือนต้องการอวดให้อีกคนรู้ เพื่อจะได้เข้ามาสนุกกับสิ่งแปลกใหม่นี้ด้วยกันอยู่เนืองๆ
ชายหนุ่มนักฆ่าเผลอกัดฟันที่เจ้านรกรู้รสนิยมของคนตรงหน้าที่เขากำลังร่วมรักด้วยดีกว่าตน ถึงจะแอบไม่พอใจอยู่บ้าง แต่มันก็ทำให้อเวเค่นไม่ต้องสะกดกลั้นความอดทนที่อยากลองกระทำรุนแรงดูสักครั้งแบบนี้มานานแล้ว
“อ๊าา!! อื้ออ....ฮ้า!” ร่างกายของชเนย์รองรับแรงกระแทกที่รุนแรงเร่าร้อนยิ่งกว่าเก่า แถมอเวเค่นยังกัดเข้าที่คอด้วยความมันเขี้ยวจนเป็นรอยฟันไปเสียหลายที่โดยไม่กลัวว่าจะเหลือรอยช้ำให้ใครต่อใครเห็น แต่ถึงอย่างนั้นชเนย์ก็ไม่ประท้วงห้ามกลับยิ่งส่งเสียงเรียกชื่อจริงเขาอย่างถวิลหา
“เคน...เคน!”
“อื้อ...ผมอยู่นี่แล้ว” ดวงตาสีทองจ้องมองอย่างรู้สึกเสน่หาจนเผลอยิ้มออกมาและจูบอย่างดูดดื่มไม่สนใจว่าจะมีใครอีกคนที่กำลังกดแก่นกายใหญ่เบียดเข้ามาจนเขาเผลอครางต่ำในลำคอเพราะแก่นกายของตนก็โดนเสียดสีไปด้วย
“อ๊าาา! อ่ะ” ผู้อยู่คั่นกลางระหว่างนักล่าทั้งสองคนบิดเร้าพร้อมเปล่งเสียงร้องหวานอย่างพอใจเมื่อส่วนกลางที่ถูกมือใหญ่กอบกุมไว้กระตุกตัวปล่อยความปรารถนาล้นออกมาจำนวนมาก แรงบีบตอดรัดที่ด้านหลังเป็นจังหวะกระตุ้นให้อีกสองคนถึงสวรรค์ไล่เลี่ยกัน เจ้านรกถึงกับโน้มใบหน้าอ้าปากกัดลงบนไหล่สั่นระริกเพื่อสะกดกลั้นทุกเสียงร้องที่จะหลุดออกจากปากตน ผิดกับอเวเค่นที่ก้มลงซุกที่ไหล่อีกฝั่งแล้วปลดปล่อยทุกเสียงระส่ำที่เอ่อล้นออกมา
ชายหนุ่มนักฆ่าหอบหายใจหนักก่อนจะถอนแก่นกลางออกมาและดึงถุงที่เต็มไปด้วยน้ำสีขาวขุ่นของตนออก แต่นอกจากของที่ตัวเขาเองหลั่งออกมาแล้ว ข้างนอกถุงมันยังเปรอะไปด้วยน้ำรักของอีกคนที่ปลดปล่อยออกมาพร้อมกัน
จะหลั่งเยอะไปไหนฟะไอ้นี่…
Comments (0)