อเวเค่นเบิกตากว้างก่อนจะเปลี่ยนเป็นรอยยิ้มที่ชเนย์ไม่เคยเห็นมาก่อน

“ได้เลยคุณพ่อครัว”

“ช่วยลุกออกจากตัวผมก่อนครับ” ร่างเล็กกว่าเอียงคอสงสัยแต่ก็ลุกออกไปแต่โดยดี คนสั่งก็ลุกตามมายืนประชิด “พอดีท่าเมื่อกี้ไม่ค่อยถนัด”

จบประโยคชเนย์ก็โอบเอวอีกคนเข้ามาแนบติดกับตัวเองแล้วก้มลงจูบอีกฝ่ายอย่างเร่าร้อนผิดกับที่ผ่านๆ มาที่มักจะค่อยเป็นค่อยไป

แม้จะเตรียมใจมาดีแล้ว แต่พอถูกจู่โจมเข้าจริงๆ นักฆ่าหนุ่มก็แทบตั้งตัวไม่ติด รสเหล้าที่ยังติดอยู่ปลายลิ้นของทั้งคู่ผสมปนเปกันจนรู้สึกเมามายยิ่งกว่าแอลกอฮอล์ทั้งหมดที่ดื่มเข้าไป

ชเนย์ถอนริมฝีปากออกเพียงครู่เดียวก็ประกบปากลงไปใหม่ มือหนาช้อนหลังคอให้ใบหน้าของอีกคนอยู่ในมุมที่เขาจูบได้ถนัดมากขึ้น อเวเค่นเริ่มจะแข้งขาอ่อนแรงยืนไม่อยู่ คนตัวสูงกว่าดันร่างอีกคนติดผนังห้องและมือเริ่มรุกไล่ไปที่เข็มขัดของร่างเล็กกว่าด้วยความรวดเร็วและความชำนาญงาน

สูททั้งสองชั้นของอเวเค่นถูกปลดออกจนหมด ชเนย์หยุดแลกจูบกับอีกฝ่ายแล้วลากลิ้นลงมาตั้งแต่ต้นคอจนกระทั่งถึงขอบกางเกง ไม่คิดจะแวะทักทายจุดอื่นๆ ให้เสียเวลา

“...ไม่คิดว่ามันเร็วไปหน่อยเหรอ?” อเวเค่นหอบหายใจไม่ทันกับอารมณ์ราวพายุของคนที่ตนปั่นหัวเล่น

“ก็นิดหนึ่ง พอดีโดนใครบางคนรบเร้าเลยเตลิดน่ะ” ยักคิ้วกวนๆ ปนขบขันให้ระหว่างที่มือก็แกะเอาทั้งเข็มขัดและอะไรๆ ก็ตามที่ขวางทางออกอย่างว่องไว แต่ยังไม่ยอมเปิดเอาส่วนสงวนของอีกฝ่ายออกมาทันที

ชเนย์อ้าปากใช้ฟันงับตามลำแท่งอีกคนเบาๆ ไซร้จมูกและปากซุกซนไปทั่วจนส่วนสำคัญนั้นเริ่มแข็งตัวขึ้นมาเต็มที่

“อึ่ก...” อเวเค่นยกมือข้างขวาปิดปากไม่ให้เสียงเล็ดลอดออกมา กางเกงชั้นในเริ่มตึงคับแน่นเพราะส่วนล่างที่ถูกปลุกเร้าจนแข็งขืนตื่นตัวจากปากที่กำลังปรนเปรอช่วงล่างให้

“อยากให้ทำอะไรบอกได้นะครับ” แอบช้อนตาขึ้นเงยมองหน้าคนที่กำลังทรมาน เมื่อกี้เขาโดนทำไว้เยอะจึงอยากแกล้งลงโทษให้อีกฝ่ายรู้สึกพ่ายแพ้บ้าง

“เอามันออก...” เสียงสั่นตอบลอดมือที่ยังปิดปากตัวเอง เจ็บใจนิดหน่อยแต่แค่ประคองตัวให้ไม่ให้ล้มก็แทบจะไม่ไหวแล้ว

ชเนย์ใช้ปากงับดึงกางเกงลง ส่วนกลางตื่นตัวปรากฏให้เห็น คนกลั่นแกล้งอมน้ำลายไว้ในปากแล้วรูดริมฝีปากผ่านตั้งแต่ส่วนหัวลงไปจนถึงปลายลำแท่งอย่างรวดเร็วจนอเวเค่นไม่มีโอกาสได้อายด้วยซ้ำ

“ฮ้ะ!” เผลอหลุดครางออกมาทีหนึ่งอย่างไม่ทันตั้งตัว แถมคนข้างล่างไม่ปล่อยให้อีกฝ่ายได้เก็บเสียง เรียวลิ้นรุกกดลงบนส่วนปลายที่อ่อนไหวสลับกับการดูดเบาๆ เหมือนรีดเร้นเอาน้ำจากลำแท่งอุ่น เพียงเท่านี้ก็ทำเอาคนถูกปรนเปรอแทบดิ้น

“เพิ่งจะเริ่มเองนะครับ” ชเนย์ได้โอกาสก็แอบแซะ แหงล่ะ...ที่ผ่านมายังไม่มีใครทนฝีมือการใช้ปากของเขาได้สักราย

มือข้างซ้ายที่ยังว่างจับเส้นผมคนที่ยังยุ่งอยู่กับการใช้ลิ้นปรนเปรอให้เขาจิกลงไปเป็นการเอาคืน ชเนย์สะดุ้งที่โดนดึงรั้งผมเล็กน้อย แล้วก็ตอบโต้ด้วยลิ้นที่ตนภูมิใจดูดเอาส่วนที่แข็งขืนใกล้จะถึงจุดหมายนั้นเร็วและรุนแรงยิ่งขึ้นจนอีกฝ่ายเผลอโยกสะโพกรับกับปากของเขา

“อึ้ก!” แค่เวลาไม่กี่นาทีร่างเล็กกว่าก็ปลดปล่อยของเหลวร้อนสีขุ่นออกมา บางส่วนก็ล้นออกมาเลอะมุมปากของชเนย์ แข้งขาอ่อนแรงจนต้องเกาะไหล่อีกคนเพื่อพยุงตัวไว้

“...ข้นจังนะครับ อยู่ที่นี่ไม่ค่อยได้ปลดปล่อยเหรอ?”

“ใครมันจะหื่นเหมือนคุณล่ะ แล้วที่นี่ก็ไม่มีสาวๆ ให้ทำแบบนั้นด้วย” พอได้ปล่อยออกมาสักครั้งก็รู้สึกว่าสติเริ่มล่องลอย แต่ก็ยังมีแรงต่อปากต่อคำอีกฝ่าย

“นึกว่าคุณจะเชี่ยวชาญซะอีก” ชเนย์ยิ้มขบขัน และลุกขึ้นพร้อมอุ้มกึ่งลากตัวอเวเค่นมาไว้บนเตียงแล้วเริ่มเล้าโลมใหม่อีกครั้ง

“...กับผู้ชายด้วยกันยังไม่เคยนี่หว่า”

ถึงจะใช้ปากเหมือนกัน แต่ที่ผ่านมาก็ไม่มีสาวๆ คนไหนทำเขาเสร็จได้ไวขนาดนี้ เพราะเป็นเพศเดียวกันเลยรู้จุดที่ทำให้รู้สึกดีเหรอ?

“อือ...” เพิ่งจะปล่อยไปทำให้ร่างกายของอเวเค่นยังไวต่อความรู้สึกเกินกว่าจะรับห้วงอารมณ์ใหม่ แน่นอนว่าชเนย์รู้ดีจึงค่อยๆ ปลุกเร้าอย่างค่อยเป็นไปผิดกับครั้งแรก ขบฟันลงไปตามแนวไหปลาร้าและถอดยางรัดผมของอเวเค่นออก

“จะว่าไปเพิ่งเคยเห็นคุณอยู่ในสภาพนี้นะครับ”

รอยยิ้มเหมือนจะสื่อได้ว่าค่อนข้างตื่นเต้นกับลุคใหม่ของนักฆ่าปากหนักพอสมควร เพราะปกติแล้วอเวเค่นมักจะแต่งตัวเนี้ยบแถมมิดชิดเสียจนมองแล้วอดสงสัยไม่ได้ว่าไม่อึดอัดบ้างหรือที่ต้องใส่สูทแทบจะตลอดเวลา ถึงแม้เมื่อวานจะเห็นหมดแล้วตอนที่อุ้มขึ้นจากสระที่ห้องอาบน้ำใหญ่ก็ตาม แต่ตอนนั้นก็ไม่ได้มานั่งพิจารณารูปร่างสมส่วนเหมือนอย่างในเวลานี้

“จะจ้องอีกนานมั้ย?” คว้าหมอนมาตีใส่หน้าคนมองที่แทะโลมด้วยสายตาลามก ปกติชอบทำสายตาเหมือนคนว่างเปล่า แต่ทีเวลาอย่างนี้กลับเป็นประกายยังกับสัตว์กินเนื้อเจอเหยื่อชั้นดี

“ดูนิดดูหน่อยก็ไม่เห็นเป็นไรนี่ครับ ยังไงก็จะโดนผมกินอยู่แล้ว”

“ไม่ใช่อาหารนะเฮ้ย!”

“เสียใจด้วย ตอนนี้คุณเป็นจานหลักเรียบร้อยแล้วครับ” พ่อครัวหนุ่มแย่งเอาหมอนออกไปและก้มหน้าลงไปใช้ลิ้นที่ชำนาญเล้าโลมต่อ ส่วนมือที่ว่างก็ปลดเสื้อผ้าอีกคนออก

“อย่าถอดหมด” อเวเค่นเอ่ยเสียงสั่น

“หืม?” ชเนย์หยุดกระทำแล้วเงยหน้าคล้ายจะถามว่าทำไม

“เดี๋ยวเห็นแผลตามตัวผมแล้วคุณจะหมดอารมณ์ทำเปล่าๆ” ดวงตาสีทองสื่อถึงความกังวลที่ปิดไว้ไม่มิด

“ตอนที่ไปติดฝนข้างนอกด้วยกันผมก็เห็นไปตั้งเยอะแล้ว อย่ากลัวไปเลยครับ” เอ่ยปลอบและจูบที่ขมับ มือก็ปลดเสื้อผ้าอาภรณ์เนื้อดีออกจนเหลือแค่เสื้อเชิ้ตสีขาวเป็นปราการสุดท้าย

สายตาก้มมองดูและมือไล้ไปทั่วร่างกายที่ถูกฝึกมาอย่างดี นอกจากใบหน้าแล้วก็แทบไม่มีส่วนไหนที่ว่างเว้นจากแผลเลย

“น่าเกลียดใช่รึเปล่า?”

“ไม่หรอกครับ...” ตรงกันข้าม พอเขามองบาดแผลพวกนี้แล้วกลับรู้สึกอยากจะอ่อนโยนกับอีกฝ่ายให้มากที่สุด

“ไม่ต้องถนอมกันหรอกน่า ทำตามใจชอบเถอะพ่อสุภาพบุรุษ” ทั้งเหน็บแนมและพูดเหมือนรู้ทันความคิดอีกฝ่าย อเวเค่นดันตัวขึ้นไปกระซิบข้างหู “ถึงคุณจะทำรุนแรงผมก็ไม่ว่าหรอก”

“ผมไม่ใช่พวกซาดิสม์หรอกนะครับ” ดันร่างเล็กกว่าให้นอนลงไปและยันตัวขึ้นคร่อม “แถมนี่ก็เป็นครั้งแรกของคุณอีกด้วย”

อเวเค่นอายจนหน้าแดงก่ำ พอจะยกมือขึ้นปิดหน้าก็โดนมือจับเอาไว้ไม่ให้ทำได้

“อย่าหลบสิครับ หน้าตาเวลาแบบนี้ของคุณมันหาดูยากนะ” ชเนย์จูบลงตามแผ่นอกอย่างบางเบา เผยอวาดริมฝีปากเป็นวงกลมไปทั่ว ตรงที่มีรอยแผลขนาดใหญ่ยิ่งมันเขี้ยวดูดกัดลงจนเป็นรอยแดง สองมือไม่เว้นว่างลูบสำรวจไปทั่วตัวอีกคนและเนียนถอดเสื้อเชิ้ตและกางเกงแสนเกะกะขวางทางนั้นออก

เสียงเครือในลำคอค่อยๆ ถี่ขึ้นตามการปลุกเร้า ใช้เวลาสักพักกว่าร่างเล็กที่นอนแผ่อยู่จะกลับมาเครื่องติด แต่คนเล้าโลมก็ไม่ได้เร่งรีบอะไร

“ความอดทนสูงจังนะ...” อเวเค่นลูบไล้เข้าไปใต้เสื้อยืดสีดำของอีกฝ่ายอย่างกล้าๆ กลัวๆ ยังรู้สึกเขินแบบแปลกๆ อยู่ เพราะไม่นึกฝันว่าเขาจะได้ทำแบบนี้กับผู้ชาย

“เรื่องอดทนรอนี่ของถนัดล่ะ” ชเนย์ก้มลงจูบหนักลงบนต้นคอที่เริ่มชื้นเหงื่อจากอุณหภูมิของร่างกาย “ทนเจ็บหน่อยนะครับ”

“เอ๊ะ?” มัวแต่เคลิ้มกับการพรมจูบระรานไปทั่วตัวจนลืมนึกถึงมือที่ลูบต่ำลงไปจนถึงต้นขาที่กำลังวนเวียนอยู่แถวๆ ส่วนน่าอายสำหรับท่านชายทั้งหลายที่ยังคงระลึกว่าตนเป็นชายแท้ๆ “ด...เดี๋ยวสิ!”

“ไม่เกร็งนะ” นิ้วอุ่นกดแทรกเข้าไปทางช่องด้านหลังทีละนิดพลางกอดคนข้างล่างไว้เหมือนจะปลอบไปในตัว

“อึ้ก!!” อเวเค่นขบเม้มริมฝีปากข่มความกลัวต่อสิ่งแปลกปลอมที่บุกรุกเข้ามาตรงช่องทางคับแคบ นิ้วยาวกวาดเข้าไปสำรวจและค่อยๆ เพิ่มจำนวนนิ้วให้ร่างที่กำลังบิดเร้าให้คุ้นชินทีละนิด

“ไม่ต้องกลัว ผมไม่ทำร้ายคุณหรอก” เสียงทุ้มพยายามปลอบคนที่ยังไม่เคยมีประสบการณ์ถูกรุกรานจากด้านหลังมาก่อนให้สงบจิตใจลง

“อือ...” ดวงตาสีทองมองตาคนที่อยู่ด้านบนไม่ให้ใจเผลอไปคิดเรื่องไม่เป็นเรื่อง มือกำแน่นจิกผ้าปูที่นอนอย่างหาที่ระบายความรู้สึกแปลกๆ ที่เริ่มเข้ามาแทนที่ความเจ็บในครั้งแรก

ชเนย์สังเกตเสียง ท่าทาง ใบหน้าของอีกคนให้กลับมามีอารมณ์ร่วม เมื่อไร้แรงเกร็งต้านเรียวนิ้วจึงขยับหาจุดกระสันในช่องทางลับที่ชายหลายคนหาได้เคยลองไม่

“อ่ะ...อ๊ะ” เพียงครู่เดียวก็เจอโดยง่ายดาย ลูบไล้สะกิดหยอกเล่นเพียงนิดก็ทำคนเพิ่งได้ลองเผลอเปล่งเสียงน่าอายออกมาไม่หยุด และเพราะไม่รู้จะบรรเทาความรู้สึกนี้ยังไงอเวเค่นเลยทำได้แค่กอดคอคนข้างบนแล้วซุกหน้าหนีบนซอกคอนั้น ทว่ากลับช่วยให้เสียงครางของตัวเองอยู่ใกล้หูชเนย์มากขึ้น

“มาร้องข้างหูแบบนี้มัน...ออกจะเซ็กซี่เกินไปนะครับ” พูดเท่านั้นยังไม่พอ คนโดนยั่วยวนขบเม้มใบหูแดงให้รู้ว่าเขาเองก็แทบทนรอไม่ไหวเช่นกัน

“ก็ไม่ต้องฟังสิ” ถึงอารมณ์จะเตลิดแต่ก็ยังติดพูดจาปากดีอย่างที่เคยชิน และมันทำให้คนโดนยั่วอยากแกล้งเอาคืน นิ้วกดย้ำๆ โดนจุดกระสันภายในช่องคับแคบของร่างเล็กจนต้องดิ้นพล่าน

หนอย! แกล้งกันนี่!

อเวเค่นแกล้งงับหูอีกคนเป็นการเอาคืน แต่กลับได้ผลตรงข้ามเพราะชเนย์กลับรู้สึกเสียวซ่านมากกว่าจะรู้สึกเจ็บ และตอนนี้ส่วนล่างของเขามันก็ตื่นตัวจนแทบจะระเบิด คนข้างบนถอนนิ้วก่อนถอดเสื้อตนออกและก้มลงมายันแขนคร่อมไว้ตามเดิม

“ขอเตือนไว้ก่อนว่าถึงคุณจะร้องไห้อีก แต่คราวนี้ผมจะไม่หยุดแล้วนะครับ”

“มาถึงขนาดนี้แล้ว ตามสบายเลย” อเวเค่นโอบคอชเนย์ลงมาจูบร้อนแรง ท่อนขาเปลือยยกขึ้นแอบอิงกับขาอีกคนเป็นสัญญาณว่าเขาก็ต้องการมันพอๆ กัน

สองมือปลดกางเกงของตนให้ลำท่อนร้อนระอุได้ออกมาเตรียมตัว สัมผัสได้ชัดว่าอีกคนตัวสั่นขนาดไหน แต่ก็ทำได้แค่กอดไว้แนบอกเพราะแรงอารมณ์ปะทุจนไม่อาจจะหยุด

“ผมจะใส่แล้วนะครับ” บอกกล่าวเพื่อให้อีกคนเตรียมใจ ก่อนจับเอาท่อนล่างอุ่นร้อนมาจ่ออยู่ที่ปากทางเข้า อเวเค่นเผลอหลับตามุ่นคิ้วและกลั้นหายใจรอรับความเจ็บปวดที่กำลังจะแทรกเข้ามา ชเนย์จูบลงที่เปลือกตาไล่ลงมาที่ริมฝีปากก่อนมอบจุมพิตเร่าร้อนอีกครั้งให้อีกฝ่ายไม่มีเวลาคิดถึงตอนที่เขากระแทกความเป็นชายเข้าไปจนสุดในทีเดียว

“อื๊อออ!” เสียงร้องอื้ออึงในลำคอ แต่ลิ้นร้อนยังคงกระหวัดเกี่ยวพันในช่องปากและขยับสะโพกปรนเปรอร่างเล็กกว่าทั้งด้านบนและด้านล่างไปพร้อมๆ กัน

“อ๊าาา!! อึกก!” พอถอนริมฝีปากออก อเวเค่นก็ครางเสียงกระเส่าอย่างอัดอั้น ชเนย์มองภาพเบื้องล่างตนเพลิดเพลิน แต่คนถูกจ้องไม่มีที่ว่างในสมองให้คิดถึงความอับอายนี้ ทำได้เพียงเกาะยึดเอาแขนอีกคนไว้และจิกลงตามแรงอารมณ์ที่เพิ่มขึ้นทุกขณะ

“อา...” ร่างสูงเปล่งเสียงหอบต่ำเคล้าตามไปกับคนข้างล่าง เพราะอเวเค่นเกร็งตัวเสียแน่นยิ่งทำให้ช่องทางคับนั้นบีบรัดแก่นกลางเขาจนรู้สึกดีสุดๆ “อเวเค่นครับ”

“อือ...อะไร?” เสียงเรียกดึงสติคนที่กำลังสุขสมให้กลับมา

“ชอบผมมั้ย?” จู่ๆ ชเนย์ก็ผ่อนแรงกระแทกลงเหมือนจงใจไม่ให้ถึงที่หมายกันเสียก่อน

“วะ...เวลาแบบนี้ยังจะถามอีกนะ” สายตามองคาดโทษไปยังคนที่ทำให้ขาดช่วงทั้งที่เขาใกล้จะเสร็จอยู่แล้ว

“พูดให้ฟังหน่อยน่า...นะครับ” ชเนย์ยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์และหยุดขยับสะโพกกลางคัน สีหน้าของคนที่ถูกทำให้อารมณ์ค้างตอนนี้ช่างน่าดูเสียเหลือเกิน

“ทำให้เสร็จก่อนไม่ได้เหรอ?” ทั้งใบหน้าและคำพูดแกมขอร้องนั้นทั้งยั่วและน่ารังแกในเวลาเดียวกัน ร่างสูงเผลอกลืนน้ำลายลงคอแต่ยังอยากแกล้งต่ออีกสักนิด

“ไม่ได้ครับ” ยิ้มให้และมองดูแววตาที่เหมือนอยากจะร้องไห้นั้นอย่างเอ็นดู

“หลงคิดว่าเป็นคนนิสัยดี ที่แท้ก็มีมุมแย่ๆ ในเวลาแบบนี้งั้นเหรอ?” คนอารมณ์ค้างอยู่ด้านล่างหรี่ตามองอย่างผิดหวังในตัวคนข้างบนนิดๆ

“เหมือนผมจะเคยบอกไปแล้วนะครับว่าจริงๆ แล้วผมเองก็ไม่ใช่คนดีอะไร” ชเนย์ยิ้มและยังคงรอดูท่าที

“อา...ก็ดีแล้ว”

ร่างสูงทำหน้าแปลกใจนิดหน่อยกับสิ่งที่อีกฝ่ายพูดออกมา

“ยังไงเหรอครับ?” ชเนย์ยังคงมึนงงกับคำพูดของคนร่วมเตียง

“ก็เพราะ...ตัวคุณที่เป็นแบบนี้แหละ ผมถึงได้ชอบ” ดวงตาสีทองจ้องมองมาและตอบอย่างซื่อตรงต่อใจตัวเอง พอโดนจ้องตรงๆ แบบนั้นแล้วกลับเป็นชเนย์ที่เผลอหลบหน้าเพราะเขินเสียเอง

“...ที่เหลือเอาไว้ค่อยพูดให้ฟังทีหลังก็แล้วกันนะครับ” ชเนย์หันหน้ากลับมา และสายตาที่จ้องมาก็เปลี่ยนไปจนอเวเค่นแอบหวั่นใจเล็กๆ

“อะ...อ๊ะ! เดี๋ยว...!” อเวเค่นร้องเมื่อคนข้างบนเอามือจับขาทั้งสองข้างแยกออกเพื่อให้ลำตัวและสะโพกสอดแทรกเข้าไปในช่องทางแคบได้ลึกขึ้น

“อ๊ะ! อ๊า!!” อเวเค่นร้องครางไม่หยุด เสียงกระเส่าเร่งเร้าคนที่กำลังถาโถมแก่นกายเข้ามา ความเจ็บแปรเปลี่ยนเป็นความสุขสมทุกครั้งที่ถูกกระแทกโดนจุดที่ไม่เคยรู้สึกดีขนาดนี้มาก่อน

“ร...แรงอีก” ไม่ต้องให้ร้องขอ ชเนย์ก็เร่งจังหวะสอดแทรกขึ้นเองตามแรงอารมณ์ที่พุ่งขึ้นจนแทบจะแตะจุดสุดยอดนั้น

“...ถึงเป็นครั้งแรก แต่ตรงนั้นของคุณนี่ลามกใช้ได้เลยนะครับ”

“หุบปากน่า!” ปากว่าแต่ร่างกายกลับตอบสนองอย่างซื่อตรง ส่วนแข็งขืนที่เร่าร้อนเสียดสีกับช่องทางแคบที่ตอดรัดถี่ๆ จนทั้งคู่ใกล้จะถึงฝั่งพร้อมกัน มือหนาคว้าเอาหมอนที่พึ่งจะโดนใช้ฟาดหัวตัวเองมาหนุนแทรกสะโพกอีกคนไว้ให้ยกสูงขึ้นพอดีกับการร่วมรัก

“ดี...ดีจัง...” สติชเนย์ค่อยๆ ล่องลอยไปไหนต่อไหน เผลอพูดอะไรออกมาบ้างก็ไม่รู้แล้ว หน้าเจือสีแดงระเรื่อพอๆ กับคนร่วมเตียงก้มซุกอยู่ตรงซอกคอและโปรยจูบไปทั่วโดยลืมที่จะคิดว่าคอเสื้ออีกฝ่ายจะปิดมิดหรือเปล่า

“อื้อ! ชเนย์...” เสียงสั่นครางเรียกหาผู้ปรนเปรออย่างลืมตัวหลายครั้ง “ผมจะ...”

จนเมื่อทุกอย่างถึงปลายทาง อเวเค่นสะดุ้งเกร็งและเปล่งเสียงรัญจวนใจอย่างซาบซ่านดังประสานกับเสียงครางต่ำต่อเนื่องของอีกคน ชเนย์สวมกอดตัวคนข้างล่างแนบแน่นและปล่อยให้ของเหลวอุ่นของตัวเองทะลักเข้าช่องทางเล็กๆ นั่น

“อ้า...❤” ท้องน้อยของนักฆ่าหนุ่มเต็มไปด้วยน้ำรักข้นที่ถูกปล่อยออกมาอีกครั้ง แม้จะเสร็จกิจไปแล้วแต่อารมณ์บางส่วนที่ยังคั่งค้างก็ยังส่งให้ต่างคนต่างยังหอบครางไปอีกครู่ใหญ่

“ต่อเลยมั้ยครับ?” ร่างสูงมองตาคนที่เสร็จไปสองครั้ง แต่ก็รู้ว่าที่เพิ่งทำไปนั้นยังเติมเต็มความกระหายอยากของอีกฝ่ายไม่เพียงพอ ร่างเล็กกว่าเป็นฝ่ายพลิกตัวดันร่างของคนข้างบนให้นอนราบลงไปกับที่นอน ส่วนตัวเองตวัดขาขึ้นมาคร่อมอยู่บน

“ท่าที่คุณชอบสินะ?”

“คุณทำเป็นเหรอ?” ชเนย์ถามลองเชิงคนบนตัวที่ยังหอบกระเส่า

“ไม่เป็น เพราะงั้นก็สอนผมสิ เชฟ”

“เรียกแบบนี้มัน...” รู้สึกเหมือนกำลังเล่นโรลเพลย์เหมือนในหนังผู้ใหญ่จนต้องยิ้มเขินออกมา

“ทำไมล่ะ? เร้าใจดีออกนี่” อเวเค่นยังคงพูดหยอกล้อและก้มลงมาจูบประปราย “หรือต้องเปลี่ยนไปเรียกคุณครูชเนย์แทนรึเปล่า?”

ยิ่งเห็นอีกคนทำตัวไม่ถูกยิ่งพูดแกล้งให้อายแทบมุดผ้าห่มหนี ชเนย์เลยต้องรีบเปลี่ยนเรื่อง

“คุณก็แค่กดสะโพกลงมา”

“...แบบนี้?” สิ่งที่ถูกปลดปล่อยไว้เมื่อครู่ช่วยเป็นตัวหล่อลื่นอย่างดี “อ...อา”

ดูท่าคงไม่ต้องสอนอะไรแล้วล่ะ...

คราวนี้อเวเค่นเป็นคนคุมเกมเองเลยค่อยๆ กดแทรกลำท่อนที่แม้จะปล่อยไปแล้วครั้งหนึ่งก็ยังคงแข็งขืนพร้อมปฏิบัติภารกิจต่อได้

ชเนย์นอนจ้องภาพที่คนอยู่ข้างบนกำลังยกสะโพกขยับขึ้นลงบนตัวเขา ถึงจะบอกให้สอนแต่ดูเหมือนนักเรียนคนนี้จะเรียนรู้ได้เร็วเพราะเชี่ยวชาญเรื่องอย่างว่านี้อยู่แล้ว ก็แค่ไม่เคยต้องเป็นฝ่ายอยู่บนตัวใครแบบนี้มาก่อน

“ดูทำหน้าเข้าสิ...คุณนี่เร่าร้อนจริงๆ เลยนะครับ” ชเนย์เอ่ยพลางขยับช่วงล่างของตัวเองให้สอดรับเข้ากับจังหวะของคนข้างบนที่กระแทกลงมาจนร่างเล็กกว่าถึงกับสะดุ้งเพราะโดนจุดกระสันพอดี

“อึ้ก! อ่ะ! ...แล้วไม่ชอบรึไง?” เสียงที่ขาดห้วงถามโดยที่แทบไม่ได้สติ เพียงพูดโต้ตอบไปตามที่หูพอจะได้ยิน

“เปล่าครับ ยิ่งชอบมากกว่าเก่าอีก” ชเนย์ชันเข่ายกขึ้นดันหลังให้อีกคนกระเถิบขึ้นมา พอกดสะโพกลงช่องทางตอดรัดก็ยิ่งเสียดสีถูกจุดจนหยุดขยับย้ำๆ ไม่ได้

“อ๊า! อ๊ะ! ฮ้าา!” เสียงหอบสลับครางดังไปทั่วทั้งห้องอย่างลืมอาย มือหนาที่ว่างอยู่เลื่อนขึ้นไปสะกิดตุ่มไตแข็งที่อกซึ่งเป็นจุดที่ไวต่อความรู้สึกของผู้ชายเช่นกัน

“อึ้ก! อย่าเล่นสิ” อเวเค่นดุเสียงสั่น แววตาเริ่มปรือฉ่ำด้วยแรงปรารถนาที่พุ่งสูงอีกครั้ง

“วิวตรงนี้ดีสุดๆ เลยล่ะครับ” เมื่อโดนห้ามก็ยอมๆ ไปสักเรื่องก่อนจะยันตัวเองลุกขึ้นมาใช้ลิ้นกับส่วนยอดอกนั้นแทน

“อ้ะ!...บอกว่าอย่าเล่นไง!” คราวนี้ห้ามไปก็ไม่หยุด ลิ้นนุ่มชโลมยอดอกจนชุ่มสนุกปากในขณะที่มือทั้งสองจับเอาเอวของร่างเล็กกว่าให้ขยับตามใจเขาเสียเอง

“ฮะ! อ๊าา!” ส่วนร้อนกระแทกเข้ามาอย่างเอาแต่ใจ และด้วยท่าที่ทำอยู่มันก็ยิ่งง่ายต่อการสอดใส่เข้ามาให้ลึกยิ่งกว่าเดิม อเวเค่นยกแขนขึ้นโอบรัดคอร่างสูงยึดไว้เป็นหลักในขณะที่กระแทกกระทั้นซอยสะโพกถี่ๆ เพราะใกล้ถึงฝั่งอีกครั้ง

“จะ...ไม่ไหวแล้ว” เสียงครางไม่ได้ศัพท์ของคนข้างบนบอกข้างหูอีกฝ่าย

“ทนอีกนิดนะครับ ผมเองก็ใกล้แล้ว” ชเนย์ออกแรงขยับเพื่อให้แรงอารมณ์ตามทันร่างเล็ก

“อ๊าา!”

นอกจากกระแทกสอดใส่ที่ด้านหลัง แก่นกายด้านหน้ายังถูกมือหนารูดรั้งให้ จากที่ใกล้จะถึงจุดสูงสุดอยู่ร่ำไรก็เหมือนโดนเร่งหนักกว่าเดิม อเวเค่นโถมตัวกอดอีกคนแน่น

“เด็กดี...รับรางวัลไปนะครับ”

เสียงกระซิบแหบพร่าก่อนมือข้างที่กอบกุมส่วนกลางอีกฝ่ายจนเลื่อนนิ้วไปกดสัมผัสที่ส่วนปลาย รูดวงนิ้วผ่านเส้นที่ด้านหลังของลำแท่งซึ่งทั้งอ่อนไหวและไวต่อสัมผัส แค่เพียงเท่านั้นร่างเล็กกว่าก็ไม่อยู่รอให้ชเนย์ได้ปลดปล่อย

“ฮ้าา! อ๊าา!” เสียงครางเสียวซ่านที่ดังระงมอยู่ข้างหูกับช่องทางแคบที่กลืนกินความเป็นชายของเขาจนมิดนั่นก็เกร็งรัดจนรู้สึกดีพอจะทำให้ร่างสูงไปถึงสวรรค์พร้อมๆ กัน