คำถามที่ 9

ถ้าจะต้องบอกว่าตัวเองเหมือนกับสีสีหนึ่ง เธอคิดว่าสีนั้นจะเป็นอะไรเหรอ

-

-ฉัน-

หวา ขอโทษนะ!

ไม่ทันระวังก็เลยทำให้ไม่มีคำตอบไปให้เธออ่านจนได้ ต้องเก็บหนังสือไว้กับตัวตั้งสองสัปดาห์แบบนี้ไม่ดีเท่าไรเลย รอบหน้าฉันจะระวังกว่านี้นะ

แล้วก็

ฉันคิดว่าบนโลกนี้มีสีอยู่เยอะมาก ๆ มันคงจะมีสีบางสีที่เราเหมาะกับมันก็ได้ ฉันคิดอย่างนั้นนะ

แต่ถ้าต้องเลือกสักสีที่เข้ากับตัวเองละก็ ฉันคิดว่ามันคงไม่ใช่คำตอบที่ตอบได้แบบง่าย ๆ แหละ เพราะว่าถ้าต้องเลือกแค่สีเดียวก็คงจะทำไม่ได้หรอก

อ๊ะ แต่ว่า มันไม่ได้จำเป็นจะต้องมีแค่สีเดียวนี่

ถ้าถามว่า สีแรกที่ฉันนึกออกตอนที่พูดถึงตัวเองเป็นสีอะไรกันนะ ฉันจะชอบว่าสีฟ้า เพราะว่าท้องฟ้าตอนที่ไม่มีเมฆ มันให้ความรู้สึกสดใสสุด ๆ ไปเลย!!

ฉันคิดว่าความรู้สึกสดใสคงจะเป็นอะไรที่ทุกคนมองเห็นในตัวฉันหรือเปล่านะ หรือว่าเป็นฉันที่รู้สึกไปเองกันนะ ฮ่า ๆ แล้วก็ไม่ใช่แค่เพราะว่ามันดูสดใสหรอกนะ แต่เป็นเพราะว่ามันให้ความรู้สึกสบายใจด้วยสุด ๆ ไปเลยนี่นา

เป็นคนที่พึ่งพาได้ พลังล้น แล้วก็ทำให้สบายใจ! ฉันคิดถึงสีฟ้าแบบนั้นอยู่

ฉันน่ะคิดว่า ถ้าตัวเองเป็นสีฟ้าได้ก็คงจะดีนะ เพราะว่าอยากจะเป็นสีฟ้าแหละ

คุณแม่น่ะชอบสีฟ้า เสื้อผ้าที่ใส่ถึงเป็นสีฟ้าไปซะเยอะ ฉันก็เลยอยากจะเป็นสีแบบที่แม่ชอบ

ถ้าเราตั้งใจเอาไว้ว่าอยากจะเป็นสีฟ้า เราจะได้เป็นหรือเปล่านะ คำถามอย่างนี้ก็น่าสนใจเหมือนกัน

ฉันคิดว่ามันไม่ใช่แค่เรื่องสีหรอกนะ ยังไงดีล่ะ ฉันคิดว่า ถ้าเราตั้งใจว่าอยากจะให้มันเป็นอย่างนี้ สักวันหนึ่งมันอาจจะเป็นจริงก็ได้ ถ้าเรามองมันเป็นเป้าหมาย ไม่ใช่ความอยากล่ะนะ แต่ก็ ถึงจะทำไม่ได้ก็ไม่เป็นไรหรอก

ฉันคงจะเสียใจแหละ ถ้าเป็นสีฟ้าที่สดใสเหมือนกับท้องฟ้าตอนที่เราเงยหน้ามองไม่ได้

แต่ว่านะ ฉันไม่คิดว่าการได้พยายามไปแล้วเป็นเรื่องที่เสียเปล่าหรอกนะ เพราะเราก็พยายามมาตลอดเลยนี่นา มันมีความเปลี่ยนแปลงเกิดแล้วแหละ อย่างน้อย ๆ ฉันก็คงคล้ายสีฟ้ามากขึ้นอีกนิดหนึ่งแล้วนะ

อะไรอย่างนั้นแหละ

โอ๊ะ ไม่สิ ๆ แบบนี้มันเรียกว่าออกนอกเรื่องแล้ว!

แต่ถ้าถามฉันว่า สีที่นึกถึงตัวเองแล้วละก็ นอกจากสีฟ้าก็คงจะเป็นสีเหลืองหรือเปล่านะ พวกความรู้สึกเต็มไปด้วยพลังหรือไม่ก็อะไรแบบนั้นน่ะ เพราะพวกเธอชอบบอกอย่างนั้นนี่นา

ก็เลยคิดว่า สีเหลืองอาจจะเป็นอีกสีที่เข้าก็ได้นะ แล้วฉันก็ชอบสีเหลืองมาก ๆ เหมือนกัน

เหมือนกันกับดอกทานตะวันเลย คิดอย่างนี้แล้วก็ชอบจัง บางทีสีเหลืองอาจจะเข้ากันกับฉันมากกว่า สีฟ้าก็ได้นะ ความสดใสระดับล้านไปเลย แล้วก็ดูคึกคักกว่ากันมากเลยล่ะ

อืม...พอเป็นอย่างนี้ ถ้าจะพูดว่าฉันอาจจะเป็นสีเหลืองที่อยากจะกลายเป็นสีฟ้าก็คงจะได้หรือเปล่านะ อืม ๆ อาจจะเป็นอะไรอย่างนั้นก็ได้

เอาล่ะ ถึงจะสั้นไปหน่อย แต่ก็ไม่รู้ว่าจะเขียนอะไรแล้ว

ถ้างั้นฉันจะจบเอาไว้ตรงนี้แหละ ไปแล้วนะ!

-เธอ-

คำถามรอบนี้ฟังดูลอยจัง จะว่ายังไงดีล่ะ นามธรรมหรือเปล่านะ พี่สาวบอกว่าอาจจะเป็นคำนี้ ก็ได้

ถ้าถามมาว่า ฉันคิดว่าตัวเองเหมือนกันกับสีอะไร ฉันคิดว่าอะไรแบบนั้น ถ้าจะให้ตอบเองก็อาจจะเป็นการบอกว่าตัวเองอยากจะเป็นแบบไหนกันนะมากกว่าหรือเปล่า?

ฉันไม่คิดว่าคนเรามองเห็นหรอกว่า คนอื่นเห็นตัวเราแบบไหน เหมือนกันกับที่คนอื่นเองก็ไม่เห็นหรอกว่าตัวเราทั้งหมดเป็นยังไงกันแน่นะ เพราะฉะนั้น ถ้าจะให้เลือกสีที่เอามาแทนตัวเองละก็ ก็เหมือนต้องเลือกว่าจะบอกสีที่เราคิดว่าเราเป็นหรือสีที่คิดว่าคนอื่นคิดว่าเราเป็น สีแบบที่เราอาจจะแอบคาดหวังให้คนอื่นเห็นจากเรา อะไรแบบนั้นล่ะมั้ง

ดังนั้น คำถามนี้ ฉันคิดว่า ฉันจะตอบมันด้วยทั้งสองคำตอบล่ะมั้ง

แบบว่านะ สีแรกที่นึกถึงขึ้นมาก็คือสีน้ำตาลแหละ ไม่ใช่น้ำตาลเข้ม ๆ แต่เป็นสีน้ำตาลจาง ๆ ดูจืด ๆ แบบไม้ หรือไม่ก็อะไรที่เกือบจะกลายเป็นสีครีมหรือเปล่านะ ไม่แน่ใจเหมือนกัน บางทีฉันคิดว่าสีน้ำตาลเข้มก็อาจจะเข้าเหมือนกันแหละ

สำหรับฉันแล้ว สีน้ำตาลคงเป็นสีแบบที่เรียบง่าย ไม่ได้โดดเด่นอะไร แต่ก็มีอยู่ให้เห็นเกือบทุกที่ล่ะมั้ง เพราะมันเป็นสีของต้นไม้นี่นา แล้วก็เป็นสีแบบที่พอเข้มขึ้นมาหรือไม่ก็สีอ่อนลงแล้วจะใช้แทนสีขาวหรือดำได้ ในเวลาที่เราไม่ได้อยากให้มันเป็นอย่างนั้น

ฉันคิดว่า ฉันเห็นตัวเองเป็นอย่างนั้น หรือไม่ก็อยากจะเป็นอย่างนั้น คนที่อยู่ได้ทุกที่ แล้วก็เข้าไปแทนที่ได้ในเวลาที่จำเป็น ไม่ต้องโดดเด่นมาก แต่ก็มีอยู่ อะไรทำนองนั้นแหละ มันฟังดูแก่แดดหรือเปล่านะ แต่มันไม่ใช่เรื่องที่ฉันหรือเธอต้องสนใจหรอก

ฉันชอบเป็นคนธรรมดาในแบบของฉันเอง

ไม่ได้หมายความว่าไม่เคยนึกอยากจะโดดเด่นหรือถูกจดจำได้บ้างเลยนะ ฉันแค่คิดว่าในระดับที่มีอยู่ทุกวันนี้ก็พอแล้วล่ะ

แต่ในวันพรุ่งนี้อาจจะไม่ได้คิดอย่างนี้แล้วก็ได้ ซึ่งนั่นไม่เป็นไรหรอก

มันก็แค่ว่า ตัวฉันตอนนี้ ตัวฉันในวันนี้ ไม่ได้อยากจะเป็นสีน้ำตาลที่โดดเด่นมาก แต่ถ้าวันไหนเกิดอยากเป็นขึ้นมา ก็หวังว่าจะตามหาจนเจอว่าเป็นสีน้ำตาลแบบไหน ตรงไหน เวลาไหนนะ

อ๋า พูดอะไรแบบนี้แล้วประหลาดจัง ถ้าเธอมาอ่านต้องหลุดขำแน่เลยนะ

โอเค นั่นแหละ ฉันอยากจะเป็นสีน้ำตาล แล้วก็เห็นว่าตัวเองคงจะเป็นสีน้ำตาล แต่ฉันไม่แน่ใจเหมือนกันว่าในสายตาของคนอื่นจะเห็นฉันเป็นสี แบบไหน

เพราะถึงจะพูดสีออกมาเป็นสีเดียวกัน ภาพในหัวของแต่ละคนก็อาจจะไม่ใช่สีแบบเดียวกันเป๊ะก็ได้นี่นา เพราะฉะนั้นฉันคงตอบไม่ได้หรอกว่าสีแบบไหนกันนะที่เหมาะกับฉันในสายตาของคนอื่น

อาจจะเป็นสีน้ำเงินก็ได้ กรมท่า หรืออะไรทำนองนั้น เพราะว่าพวกเธอชอบบอกว่าฉันทำตัวเหมือนผู้ใหญ่เกินไปหน่อยทุกทีเลยนี่นา หรือไม่ก็อาจจะเป็นสีเขียวหรือเปล่านะ ก็เธอบอกว่าชอบอยู่กับฉันนี่นา สีที่อยู่ด้วยแล้วสบายใจ สำหรับฉันก็คงจะเป็นสีเขียว บางทีฉันก็อาจจะเป็นสีเขียวสำหรับเธอ หรือไม่ก็อาจจะเป็นสีเทาก็ได้ มีบางคนบอกว่าฉันดูมืดมนแล้วก็น่าเบื่อนี่นา ถึงสำหรับฉันจะมองว่าสีเทาก็ดูสวยดีในแบบของมันก็เถอะ แต่คนพวกนั้นก็อาจจะคิดอย่างนั้นก็ได้

แต่นั่นแหละ ฉันคิดว่ามันไม่เหมือนกันหรอก ทั้งสีที่พวกเขาเห็นในหัวเวลาพูดชื่อสีหนึ่งขึ้นมา แล้วก็ฉันในหัวของแต่ละคนด้วย เพราะฉะนั้นการจะตอบอะไรแบบนี้ก็คงจะเป็นไปไม่ได้สักเท่าไร ยกเว้นว่าฉันจะเป็นคนที่คาแรกเตอร์เป็นเอกลักษณ์แบบเธอล่ะมั้ง

สำหรับฉัน เธอคือสีเหลืองนะ ไม่ได้ถึงขั้น พระอาทิตย์ที่ทำให้ร้อน แต่ก็เป็นสีเหลืองแบบนั้น

จะไม่ขยายความมากไปกว่านี้หรอก ไปคิดเอาเองเลยนะ!!

-

คำถามรอบนี้ของเธอ ทำให้ฉันไม่แน่ใจเหมือนกันว่ากำลังเขียนอะไรอยู่

นั่นมันจงใจเอาคืนชัด ๆ เลยนี่นา

แต่ว่าจู่ ๆ วันนี้ฉันก็สงสัยขึ้นมา เพราะว่ามันเป็นวันเกิดของพี่สาวคนรองน่ะนะ

ถ้าเกิดว่าเราจะให้ของขวัญตัวเองได้แค่อย่างเดียว ไม่จำกัดเงิน ไม่จำกัดว่าต้องเป็นของที่มีอยู่จริงหรือเปล่า เธอคิดว่าจะให้อะไรเป็นของขวัญกับตัวเองงั้นเหรอ

แล้วก็นะ ถ้าคิดว่ามันง่ายเกินไป ก็ลองคิดว่า ถ้าต้องให้ของขวัญฉันแค่ชิ้นเดียวในชีวิตด้วย เธอว่าของแบบนั้นจะเป็นอะไรกันนะ

มันจะไม่เป็นการเล่าความลับหรอก ก็ตอนนี้เราเปิดอ่านคำตอบของกันและกันไม่ได้นี่นา เพราะฉะนั้นเขียนมาเถอะ

จะรอนะ

#ถ้าวันนึงเธอหยิบมันมาอ่านอีกทีคงดีนะ