คำถามที่ 13

เธอคิดว่าครอบครัวหมายความว่ายังไงงั้นเหรอ

-

-ฉัน-

จู่ ๆ ช่วงนี้ฉันก็สงสัยขึ้นมาแหละว่าครอบครัวหมายถึงอะไรกันแน่ แปลกเนอะ

ทั้งที่เราเองก็รู้จักครอบครัวเป็นอย่างแรก ๆ ในชีวิตแท้ ๆ แต่พอเป็นตอนนี้ฉันดันไม่ค่อยแน่ใจเท่าไรว่า มันคืออะไรกันนะ

ฉันเคยคิดว่าครอบครัวหมายถึงพ่อ แม่ แล้วก็ลูกแหละ เพราะฉะนั้นมันก็เลยมีพี่น้อง พอมาอยู่รวมกันก็จะเป็นตระกูลใหญ่ ๆ จนมีลูกพี่ลูกน้อง คุณลุง คุณ-ป้า คุณน้า คุณอา แล้วก็คุณตา คุณยาย แต่พอถึงวันนี้ฉันก็รู้สึกขึ้นมาได้ว่า มันอาจจะไม่ใช่อย่างที่พวกเราเคยเรียนก็ได้

ถ้าครอบครัวเราขาดใครไป มันจะทำให้ครอบครัวไม่เป็นครอบครัวหรือเปล่านะ พวกเราก็เคยนี่ใช่ไหม

สงสัยกับครอบครัวของเด็กปอสามที่ย้ายเข้ามาใหม่ว่า ทำไมครอบครัวของเขาถึงมีแค่คุณแม่ พอมานึกตอนนี้ ฉันก็สงสัยขึ้นมาว่า มันจะทำให้บ้านของเขาไม่เป็นครอบครัวแค่เพราะไม่มีพ่อหรือเปล่านะ

ถ้ามันไม่ใช่ละก็ งั้นอะไรกันล่ะ ที่ทำให้คนเป็นครอบครัวเดียวกันน่ะ จะบอกว่าเลือดงั้นเหรอ ฉันเองก็ไม่แน่ใจว่าของพวกนั้นมันส่งผลกับความรู้สึกของคนด้วยอย่างงั้นเหรอ

แต่ถ้าไม่ใช่เลือดแล้วละก็ ฉันเองก็ไม่รู้เหมือนกันว่าคนเรากลายเป็นครอบครัวกันด้วยของแบบไหนกันนะ มันไม่เหมือนที่เราเป็นเพื่อนกัน เพราะว่าเรียนชั้นเดียวกันเหรอ หรือว่าจะเหมือนกันกันนะ

ของที่เรียกว่าความผูกพันนี่มันอะไรกัน มีแต่คำถามทั้งนั้นเลยแฮะ

คำว่าครอบครัวเนี่ยหมายความว่ายังไงงั้นเหรอ

ถ้าฉันได้รู้คำตอบของเธอก็คงจะดีนะ เพราะว่าเธอเป็นคนที่เข้าใจเรื่องพวกนี้มากกว่าฉันมากเลยนี่นา แต่เพราะตกลงกันเอาไว้แล้วว่าจะไม่เปิดอ่านก่อนเด็ดขาด ก็เลยทำอะไรไม่ได้ล่ะนะ

แต่ว่าฉันน่ะ

คิดว่าครอบครัวเป็นอะไรที่แปลกประหลาด สุด ๆ ไปเลยล่ะ มันเป็นทั้งคำที่ทำให้เราอยู่ด้วยกัน ทั้งคำที่ทำให้รู้สึกว่า ถ้าจะไม่อยู่ด้วยกันน่ะ ไม่ได้หรอกนะ ใช่ไหมล่ะ ทำไมแค่คำคำเดียวถึงได้มีความสามารถขนาดนี้กันนะ ประหลาดจัง

ถ้าเราไม่มีคำว่าครอบครัว เวลาที่มีคนไม่อยู่ด้วย เราจะรู้สึกแย่น้อยลงไหมนะ ของแบบนี้ถึงสงสัยไป ก็คงจะหาคำตอบไม่ได้ง่าย ๆ แน่เลย น่าเสียดายเหมือนกันนะเนี่ย ฮ่า ๆ

แต่ว่านะ ฉันคงจะจบมันไว้ตรงนี้แหละ

ขอโทษทีนะ แต่คำถามนี้ ฉันเองก็ไม่มีคำตอบเหมือนกัน มันยากเกินไปสำหรับฉันนี่นา

แต่ว่าฉันรู้นะว่า เธอคงจะเขียนอะไรที่น่าสนใจสุด ๆ ออกมาแน่เลย เพราะฉะนั้นฉันเลยจะบอกว่าจะรออ่านนะ!

-เธอ-

อะไรกันเนี่ย นี่เธอกินอะไรแปลก ๆ เข้าไปหรือไง ถึงได้คิดคำถามอย่างนี้ออกมา

อืม จะว่ายังไงดีล่ะ มันดูไม่สมเป็นเธอเท่าไร ถึงจะบอกว่าเอาคืนก็เถอะ แต่นี่มันเกินไปแล้วนะ

ครอบครัวคืออะไรงั้นเหรอ คำถามที่เหมือนไม่มีทางหาคำตอบได้นี่มันอะไรกันเนี่ย

ร้ายกาจชะมัด

สำหรับฉันน่ะนะ ครอบครัวอาจจะเป็นอะไรที่ซับซ้อนกว่าคนล่ะมั้ง แบบว่า ไม่ใช่เพราะเป็นคนนี้ก็เลยเป็นครอบครัวกัน ไม่ใช่เพราะเกิดแล้วโตที่นี้ก็เลยเป็นครอบครัวกัน แต่เจ้าของพวกนั้นเป็นปัจจัยหนึ่งที่ทำให้เรากลายเป็นครอบครัวกันมากขึ้น อะไรทำนองนี้ล่ะมั้ง

เพราะว่าถ้าพูดถึงครอบครัว อย่างแรกที่นึกถึงก็คงจะเป็นพ่อแม่ แล้วก็พี่น้องใช่ไหมล่ะ ซึ่งฉันก็มีทั้งสองอย่าง เธอเองก็เหมือนกันนี่

อืม พอเห็นคำถามแล้ว ฉันก็คิดขึ้นมาได้ว่า ฉันรู้สึกว่าพี่ ๆ เป็นครอบครัวฉันเพราะอะไรกันนะ คำตอบที่พอมีก็มีแค่สายเลือด บ้าน แล้วก็เพราะ ทุก ๆ คนบอกว่าพวกเราเป็นแบบนั้น

แต่ฉันไม่คิดว่าอย่างนั้นหรอกนะ หมายถึง…

ของพวกนั้นคงเป็นอย่างหนึ่งที่ทำให้เรารู้สึกว่าเป็นครอบครัว แต่สุดท้ายสิ่งที่ทำให้เป็นครอบครัวกันจริง ๆ ก็อาจจะเป็นความผูกพันที่เกิดมาจากการใช้เวลาร่วมกันนาน ๆ ล่ะมั้ง ฉันเคยดูในหนังน่ะ พี่คน-โตเป็นคนเปิด

มันเล่าเรื่องของคนแปลกหน้าที่มาอยู่ด้วยกันจนกลายเป็นครอบครัว ดูแปลกใช่ไหมล่ะ คนแปลกหน้าแท้ ๆ แล้วทำไมถึงกลายเป็นครอบครัวกันไปได้นะ ฉันเองก็ไม่ค่อยแน่ใจ พอดูจบถึงได้คิดว่าบางทีมันคงไม่ได้เกี่ยวอะไรกับสายเลือดหรอก

พวกเราเองก็เคยได้ยินนี่นา เรื่องของการรับเด็กไปเลี้ยงหรือว่าอะไร ถ้าเป็นครอบครัวที่เกิดจากอะไรแบบนั้นจะบอกว่าพวกเขาไม่ใช่ครอบครัวงั้นเหรอ

ฉันคิดว่าความคิดอย่างนั้น มันเสียมารยาทเกินไปแล้วล่ะ

หรือไม่ก็ครอบครัวของเด็กคนนั้น เธอคงจะนึกออก การที่ครอบครัวทุกคนไม่ได้มี เหมือนที่เรามี มันจะทำให้ครอบครัวของเขาไม่ใช่ครอบครัวงั้นเหรอ

หรือแม้แต่เจ้าเหมียวของเธอ ฉันรู้ว่าใครหลาย ๆ คนก็นับสัตว์เลี้ยงเป็นคนในครอบครัว

ถ้าอย่างนั้น ครอบครัวคืออะไรกันแน่ล่ะ ในเมื่อสิ่งที่ไม่ใช่คนก็ยังเป็นของแบบนั้นได้เลย

สุดท้ายฉันถึงคิดว่าครอบครัวคงเป็นอะไรก็ได้ทั้งนั้นล่ะมั้งนะ

ฉันไม่คิดว่ามันเป็นคำตอบที่ดีหรอก แต่ว่าช่วยไม่ได้นี่นา ก็มันนึกออกแต่คำนี้นี่

ฉันว่าครอบครัวเป็นแค่คำคำหนึ่ง ที่ก็คงมีความหมายของมันแหละ แต่ละคนคงมีคำจำกัดความเกี่ยวกับมันไม่เท่ากัน ทั้งฉันและเธอเองก็คงมองมันไม่เหมือนกันไปซะหมดหรอก ซึ่งมันคงเป็นเรื่องปกติ ก็มันไม่ใช่โจทย์การบ้านวิชาคณิตศาสตร์สักหน่อย

เพราะฉะนั้นฉันเลยคิดว่า มันจะเป็นยังไงก็ได้ จะเป็นสถานที่ที่ชอบแล้วอยากกลับไปก็ได้ เป็นอะไรที่ไม่อยากจะอยู่ด้วยอีกเลยก็คงจะได้ (ถึงฉันจะไม่ค่อยเข้าใจก็เถอะ พี่สาวแค่พูดขึ้นมาน่ะว่า ไม่ใช่ทุกบ้านหรอกนะที่ปลอดภัยสำหรับทุกคน)

ไม่ว่าจะเป็นแบบไหน ครอบครัวก็จะเป็นครอบครัว ถ้าคนคนนั้นเรียกสิ่งนั้นว่าครอบครัวแหละ

คำตอบอย่างนี้พอจะเข้าทีหรือเปล่านะ

แต่ถ้าสำหรับฉันแล้ว อืม พูดอะไรอย่างนี้ก็ออกจะน่าอายอยู่เหมือนกันนะ

ถ้าเป็นคำว่าครอบครัวสำหรับฉันแล้วละก็ ฉันนึกถึงห้องครัวล่ะ

ถ้าเป็นบ้านของฉัน เวลาที่รู้สึกถึงคำว่าครอบครัวมากที่สุดก็คือตอนกินข้าว

ตอนที่พี่คนโตเถียงอะไรสักอย่างกับแม่แบบที่ไม่จริงจังเท่าไร เรื่องที่ฉันเองก็เข้าใจบ้าง ไม่เข้าใจบ้าง เวลาที่พี่คนรองโดนเอ็ดว่าอย่าเอานิยายมาอ่านตรงโต๊ะสิ หรือว่าตอนที่คุณพ่อตักอะไรสักอย่างที่ฉันเอื้อมไม่ถึงมาให้

ครอบครัวคงเป็นความรู้สึกอย่างนี้แหละ ฟังดูนามธรรมดีชะมัด

(ฉันไม่แน่ใจว่าฉันใช้คำคำนี้ถูกไหม แต่ช่างเถอะ)

เพราะฉะนั้น สำหรับฉันแล้ว ครอบครัวก็คืออะไรแบบนั้นแหละ ช่วงเวลาที่เราอยู่ด้วยกันได้แล้วอีกฝ่ายก็รู้ว่าเราอยู่ด้วย เป็นความเคยชิน หรืออะไรสักอย่างที่บรรยายเป็นคำพูดไม่ถูก

มันฟุ้งเหมือนละอองในลม เป็นสิ่งที่คนเราเรียกกันว่าบรรยากาศนั่นแหละ

ยิ่งเขียนยิ่งฟังดูน่าอายชะมัด ไม่ไหวแล้ว

ฉันจะจบมันไว้ตรงนี้แหละ

ฉันคิดว่าตัวเองตอบคำถามไปครบถ้วนเท่าที่จะคิดออกแล้ว แต่เธอจะเข้าใจไหม ฉันเองก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน เพราะตัวเองก็ยังไม่รู้เลย

แต่มันไม่ใช่ปัญหาของฉันแล้ว!

-

พอเจอคำถามแบบนี้ของเธอเข้าไปแล้ว มันทำให้บรรยากาศพิลึกชะมัด

แต่ว่าไม่ได้แย่หรอกนะ ฉันแค่งง ๆ น่ะ

เพราะฉะนั้นก็เลยคิดว่า ถ้าเป็นตอนนี้ ถึงจะถามเจ้านี่ ก็คงจะไม่เป็นอะไรหรอก

เธอกลัวอะไรมากที่สุดงั้นเหรอ

เป็นคำถามที่น่าสยองใช่ไหมล่ะ แต่ฉันคิดว่าพอเราโตขึ้นแล้วมาอ่าน มันอาจจะไม่ได้แย่มากก็ได้ พอคิดแบบนั้นก็เลยอยากจะลองดูน่ะ

หวังว่ามันจะออกมาดีนะ

#ถ้าวันนึงเธอหยิบมันมาอ่านอีกทีคงดีนะ