คำถามที่ 6

ถ้าสามารถรู้อนาคตได้หนึ่งอย่าง เธออยากจะรู้อะไรงั้นเหรอ

-

-เธอ-

คำถามก็คือ ถ้าสามารถรู้อนาคตได้หนึ่งอย่าง อยากจะรู้อะไรใช่ไหมล่ะ คำถามทำนองนี้มันวัดใจมากเหมือนกันนะ เป็นแบบนี้อีกหนแล้วที่ฉันมาคิดว่า อ๋า ไอ้คำถามแบบนี้มันอันตรายเอาเรื่องเลยนี่นา

มันเหมือนกำลังโดนถามว่า เอาล่ะ ในสถานการณ์ที่เลือกได้แค่หนึ่ง อะไรจะเป็นสิ่งที่เธอเลือกเหรอ บอกมาสิว่า คนอย่างเธอมันโลภมากในเรื่องพรรค์ไหนกัน อะไรทำนองนั้น

ห้ามพูดว่า ฉันคิดในแง่ร้ายจนเกินไปเด็ดขาดล่ะ เพราะมันไม่ใช่อย่างนั้น

อย่างน้อยก็ซะทีเดียว

เอาเป็นว่า ถ้าเป็นฉันละก็ ของแบบนี้คงต้องใช้เวลาในการคิดสักพักล่ะมั้ง

มันคืออนาคตอีกไกลแค่ไหนกันนะ ตอนนั้นฉันกำลังสนใจอะไรอยู่กันนะ อยู่ที่ไหน แล้วกำลังทำอะไรอยู่ เพราะฉะนั้นคำถามแบบนั้น ถ้าต้องตอบด้วยตัวเองตอนนี้มันก็คงจะไม่พ้นเรื่องเรียนล่ะมั้ง เพราะว่าฉันยังเป็นเด็กนักเรียนนี่นา

เด็กประถมสี่ก็ยังเป็นเด็กนักเรียนนะ ถึงพวกผู้ใหญ่จะไม่ค่อยคิดว่าพวกเราต้องเรียนอะไรหนัก ๆ เท่าไรก็เถอะ

อืม...คำตอบรอบนี้ออกจะไร้จินตนาการไปหน่อย แต่ฉันไม่สนใจหรอกนะ

ฉันคิดว่ายังไงก็คงจะเป็นเรื่องทั่ว ๆ ไปอย่างในอนาคตฉันทำได้ดีหรือเปล่า อย่างเช่นเรื่องของการสอบเข้ามอหนึ่ง จะทำได้อย่างที่ตั้งใจหรือเปล่านะ หรือว่าจะต้องเสียใจ สำหรับตัวฉันตอนนี้ก็คงจะไม่พ้นเรื่องพวกนี้หรอก น่าเบื่อใช่ไหมล่ะ แต่ช่วยไม่ได้ล่ะนะ เพราะว่าเด็กแบบเราก็สนใจได้อยู่ไม่กี่อย่างนี่นา

อ๊ะ หรือต้องพูดว่าเด็กแบบฉันกันล่ะ เพราะว่าถ้าเป็นเธอ ก็คงจะไม่เป็นไรหรอก

ดังนั้น ใช่

คำตอบของฉันตอนนี้คงเป็นคำว่า ฉันอยากรู้ว่าตัวฉันในอนาคตจะทำทุกอย่างที่ตอนนี้ต้องการได้สำเร็จไหม จะไม่ทำให้ตัวเองผิดหวังใช่ไหม หรือต่อให้ตอนนี้ผิดหวังเข้าจริง ๆ ฉันก็อยากรู้ว่าตัวฉันในอนาคตตอนนั้นจะไม่รู้สึกเหมือนกัน

อนาคตมันเป็นสิ่งที่น่ากลัวใช่ไหมล่ะ ยิ่งเวลาที่มีอะไรที่กำลังทำอยู่อย่างตั้งใจ (หรือไม่ก็อาจไม่ได้ตั้งใจมาก) แล้วไม่รู้ว่าตอนสุดท้ายผลตอบรับมันจะเป็นยังไง ถ้าได้รู้ว่าทุกอย่างจะไม่เป็นไรก็คงดี

กำลังใจน่ะมีผลกับคนเรามากกว่าที่คิดนะ

อะไรแบบนี้ ฉันเรียนรู้มาจากเธอทั้งนั้น

แต่ไม่รู้ว่าฉันในอนาคตจะจำอะไรพวกนี้ได้ไหมเหมือนกัน

อืม ตอบเท่านี้จะสั้นเกินไปหรือเปล่านะ ช่วยไม่ได้ ฉันมันคนที่เอาแต่นึกถึงตัวเองนี่นา แต่ก็ไม่ได้เกลียดนิสัยทำนองนี้ของตัวเองหรอกนะ

ตราบใดที่ไม่ได้ทำให้ใครลำบาก คนเราจะคิดถึงแต่ตัวเองก็ไม่เป็นอะไรหรอก

แต่ต้องไม่มีใครลำบากนะ ฉันขีดเส้นใต้เลย

ฉันกำลังคิดว่า ถ้าจะขอรู้หนึ่งอย่างเพื่อคนอื่น

ตัวฉันจะเลือกอะไรกันนะ อยู่ล่ะ น่าจะเพราะกลัวว่า ถ้าเขียนตอบไปเท่านี้มันจะสั้นจนน่าเกลียด

ฉันไม่เคยรู้ว่าเธอเขียนยาวขนาดไหน เพราะพวกเราติดเทปทับหน้าที่เขียนไปแล้วอยู่ตลอดนี่นา ฉันไม่มีทางมานั่งนับหรอกว่าเธอเขียนไปหนึ่งหรือสองหน้า

แต่ไม่ต้องเขียนให้มันยาวยืดนักหรอก บางทีข้อความพวกนี้อาจส่งไปไม่ถึงใครเลยก็ได้

ถึงอย่างนั้น เธอก็คงตั้งใจเขียนมันอยู่ดี ฉันคิดว่านะ เพราะฉะนั้นก็เลยอยากจะตั้งใจด้วยเหมือนกัน

ใช่แล้ว ถ้าฉันถามหนึ่งอย่างเพื่อคนอื่นได้ ฉันจะอยากรู้อะไรกันนะ คำตอบอย่าง อยากรู้ว่าทุกคนมีความสุขดี จะดูน้ำเน่าไปหรือเปล่า แต่มันคงเป็นคำตอบที่ดีที่สุดเท่าที่ตัวฉันตอนนี้จะรู้สึกได้แล้วล่ะ

คำถามกว้าง ๆ อย่างนี้ ใครสักคนที่ตอบคำถามเราคงปวดหัวน่าดู เพราะฉะนั้น ถ้าเป็นไปได้ ฉันคงอยากจะถามถึงครอบครัว

หรือไม่ก็เธอ

อืม คงเป็นครอบครัว เพราะถ้าเป็นเธอ ฉันเชื่อว่าคงไม่เป็นไร

นั่นแหละ ขนลุกชะมัดที่เขียนอะไรพวกนี้ลงไปจนได้ น่าเหลือเชื่อชะมัด เธอเอาแต่พล่ามใส่ฉันซ้ำ ๆ เรื่องอยากให้เธอมีความสุขนะอยู่เรื่อย ๆ ได้ยังไงกัน

คำพูดทำนองนั้นน่าขนลุกจะตาย อ้า สิ่งมีชีวิตจากมิติอื่นอย่างเธอนี่น่าอิจฉาชะมัด

เท่านี้แหละ!

-ฉัน-

คำถามรอบนี้ดูไม่ค่อยสมเป็นเธอเท่าไรเลย ฮ่า ๆ เหมือนว่าจะติดเข้าแล้วสิท่า นิสัยของฉันน่ะ!

แต่ว่าน้า คำถามแบบนี้ คำตอบมันมีเยอะแยะจนพูดออกมาได้ไม่หมดเลยล่ะ เพราะแบบนั้น เธอเลยบอกว่ามาแค่หนึ่งอย่างใช่ไหมล่ะ รอบคอบชะมัด (ใช่ ๆ มันหมายความว่าเธอขี้งก!) (ฉันค่อนข้างมั่นใจว่าตัวเองเขียนคำว่ารอบคอบถูก รอบคอบน่ะ ไม่ใช่รอบครอบ)

การที่จะต้องเลือกแค่หนึ่งอย่างจากทุกความสงสัยในหัวเหมือนหายนะเลยล่ะ ความรู้สึกเหมือนกันกับตอนที่ไปร้านโดนัทกับคุณแม่แล้วโดนถามว่าจะเลือกอะไร เพราะแม่อนุญาตให้แค่ชิ้นเดียว ไม่งั้นจะอิ่มจนไม่ยอมกินข้าว การต้องเลือกระหว่างโดนัทลายดอกไม้ สีชมพูกับไส้ครีมสีขาวนุ่ม ๆ เป็นโจทย์ยากมาตลอดเลย

คำถามของเธอตอนนี้ก็ด้วย

อย่างแรกที่ฉันอยากรู้ตอนนี้ก็คือ ในอนาคตคนเราต้องไปอยู่ดาวอังคารไหม แต่นั่นอาจจะไกลตัวไปสักหน่อย..หรือเปล่านะ ตอนที่ฉันอายุสี่สิบ ถ้าได้ออกไปมองเห็นดวงดาวจากบนอวกาศก็คงจะเท่น่าดู หรือไม่ก็รถในอนาคตข้างหน้าจะลอยฟ้าได้ไหม เพราะว่าคนสมัยนี้สร้างอะไรแปลก ๆ ออกมาก็เยอะ ของที่อยู่ในหนังมาตั้งแต่หลายปีก่อนก็คงจะสร้างสินะ! คิดแบบนั้นอยู่แหละ

แล้วก็เอเลี่ยนมีจริงไหม โลกของเราในวันข้างหน้าจะเท่หรือเปล่า ภาวะโลกร้อนจะหายไปไหม อะไรทำนองนั้นก็น่าสงสัยอยู่เหมือนกัน มากจนเลือกแค่อย่างเดียวไม่ถูกเลยล่ะ

เพราะฉะนั้นก็เลยคิดว่า คงต้องเป็นคำถามอย่างอื่นสินะ

คำถามที่ถ้าได้ถามออกไปแล้วรู้สึกว่าคุ้มจังน้า คำถามแบบนั้น

พอคิดแบบนี้แล้ว ฉันคิดว่า ฉันคงถามว่า ในอนาคตฉันจะมีความสุขหรือเปล่าล่ะ เพราะมันเป็นเรื่องสำคัญใช่ไหมล่ะ ความสุขน่ะ

ฉันอยากรู้ขึ้นมาว่าจะได้โตเป็นผู้ใหญ่ที่มีความสุขหรือเปล่านะ ถ้าไม่แล้วละก็ ฉันที่มีความสุขอยู่ตอนนี้จะช่วยอะไรตัวเองที่กำลังแย่ในวันพรุ่งนี้ได้หรือเปล่า อะไรแบบนั้น ถ้าได้คิดล่วงหน้าก็คงจะดี

แต่ว่าฉันน่ะ ไม่คิดว่าคำตอบของสิ่งที่เราถามไปจะต้องเป็นอย่างที่ถามไปตลอดหรอกนะ

หมายถึง...ถึงจะถามออกไปแล้ว ได้คำตอบมาแล้ว ตัวฉันวันพรุ่งนี้ก็คงจะทำอะไรสักอย่างที่ไม่เหมือนกันกับวันนี้ อะไรสักอย่างนั่นอาจจะเปลี่ยนตัวฉันในคำตอบให้เป็นอย่างอื่นไปก็ได้ เพราะฉะนั้นก็เลยคิดว่าไม่เป็นไรหรอก

ตัวฉันในอนาคตจะมีความสุขอยู่หรือเปล่า ตัวฉันวันนี้ก็จะทำให้มีความสุขเองล่ะนะ!

อะไรทำนองนั้นแหละ

แต่ความจริงแล้ว ในความคิดของฉันตอนนี้ที่มองว่าความสุขคือการได้กินกับข้าวอร่อย ๆ ฝีมือคุณแม่ กับความสุขของฉันในวันพรุ่งนี้ก็อาจจะไม่เหมือนกันแล้วก็ได้ เพราะฉะนั้นความสุขของฉันในอนาคต หรือความเสียใจในอนาคตอันไกลโพ้นนั่นก็อาจจะเคยเป็นความสุขตอนนี้ก็ได้

ดังนั้นไม่ว่าจะเป็นอะไร ก็มีความสุขกันเถอะนะ!

ความคิดอย่างนี้ มันพอจะมีเหตุผลอยู่หรือเปล่านะ ฮ่า ๆ อะไรแบบนี้มันยากจังน้า

แต่พี่ชายพูดขึ้นมาเมื่อกี้แหละว่า ชีวิตคนเราถ้ามองใกล้ ๆ จะเป็นหนังเศร้า แต่ถ้ามองไกล ๆ ก็จะเป็นหนังสุข เท่ดีใช่ไหมล่ะ เห็นว่ามาจากนักแสดงฝรั่งคนหนึ่ง

เพราะฉะนั้นฉันก็เลยคิดว่าคงใช่แหละ

ถ้าถามว่าฉันในอนาคตจะมีความสุขไหม ถ้ามองจากอนาคตแสนไกลโพ้นนนนนละก็ จะต้องมีความสุขแน่เลย เพราะฉะนั้นก็ดีแล้วล่ะ

อ๊ะ เหมือนว่าจะหลุดประเด็นไปแล้วเลยล่ะ แฮะ

ฉันอยากได้ยินคำว่า มีความสุขสิ จากปากของใครสักคนแหละ เพราะฉะนั้นเลยคิดว่าคงจะถามคำถามนี้ ถ้ามีโอกาส แต่ถ้าทำได้ ฉันก็อยากจะถามเหมือนกัน

พวกเราในวันพรุ่งนี้มีความสุขไหม

ทั้งฉันทั้งเธอเลย

แต่เพราะมันมีแค่อันเดียวนี่นา เธอที่รอบคอบกว่าฉันต้องถามแน่ ๆ อยู่แล้วว่าตัวเองจะมีความสุขไหม เพราะฉะนั้นคำถามนี้จะยกมันให้ตัวเองล่ะนะ

โอ๊ะ แล้วก็คงถามถึงดาวอังคารกับรถลอยฟ้าด้วยล่ะ ใช่แล้ว ต้องถามล่ะนะ

-

เอาล่ะ! รอบนี้ตาฉันบ้าง

อืมมม พอมาถึงคำถามที่เจ็ดแล้วก็ยากขึ้นมาเหมือนกันนะ

อืม อืม เอาเป็นว่า อันนี้แล้วกัน!

ถ้าเราไปเที่ยวที่ไหนในโลกก็ได้หนึ่งที่กับคนอีกหนึ่งคน เธอจะไปที่ไหนกับใครงั้นเหรอ

น่าสนุกใช่ไหมล่ะ จะรออ่านนะ!

#ถ้าวันนึงเธอหยิบมันมาอ่านอีกทีคงดีนะ