2 ตอน คำถามที่ 1 ; ถ้านักวิทยาศาสตร์ประกาศว่าดวงอาทิตย์ของเราจะดับมอดกลายเป็นเศษหินขนาดยักษ์บนอวกาศในอีกสิบปีข้างหน้า เราจะเป็นยังไงงั้นเหรอ
โดย ณาลิ
คำถามที่ 1
ถ้านักวิทยาศาสตร์ประกาศว่าดวงอาทิตย์ของเราจะดับมอดกลายเป็นเศษหินขนาดยักษ์บนอวกาศในอีกสิบปีข้างหน้า เราจะเป็นยังไงงั้นเหรอ
-
-ฉัน-
คำถามที่ถามเราว่า ถ้าอีกสิบปีข้างหน้า ดวงอาทิตย์จะดับมอดไป ดูเป็นคำถามที่ไกลตัวมาก ๆๆๆๆๆ เลยเนอะ เธอว่าไหม อะ จริงสิ เธอจะไม่ได้ตอบจนกว่าเราจะโตพอจะกลับมาอ่านพวกมันใหม่สินะ บางทีตอนนั้นอาจจะครบสิบปีพอดีก็ได้ หวังว่าวันนั้นดวงอาทิตย์จะยังไม่ดับไปนะ
ความจริงตอนที่พี่ชายถามคำถามนี้ขึ้นมา ฉันก็ไม่รู้เหมือนกันว่าควรตอบกลับไปว่าอะไรดี ไม่รู้สิ เวลาสิบปีมันไม่ใช่ช่วงเวลาที่สั้นหรอกนะ ถ้าให้พูดจริง ๆ มันเท่ากับอายุของเราตอนนี้เลยไม่ใช่เหรอ
เพราะฉะนั้น ถ้าถามว่าเราจะเป็นยังไง
ตอนนั้นเราก็จะอายุยี่สิบพอดียังไงล่ะ
นั่นเป็นคำตอบที่ฉันตอบพี่ไปตอนนั้นน่ะนะ มันฟังดูไม่สร้างสรรค์เอาซะเลยใช่ไหมล่ะ ฉันเองก็คิดแบบนั้นเหมือนกัน แต่พี่ชายก็ไม่ได้ว่าอะไร แล้วก็บอกว่าฉันพูดถูก บางทีมันคงไม่ใช่คำตอบที่แย่มากล่ะมั้ง
เอาล่ะ กลับเข้ามาที่คำตอบดีกว่า
ใช่แล้ว ตอนนั้นฉันจะอายุยี่สิบ คงจะต้องทำเยอะแยะ เพราะว่ากำลังเรียนมหาวิทยาลัยอยู่ ไม่รู้เหมือนกันว่าตอนนั้นจะโตเป็นผู้ใหญ่แบบไหน ไม่สิ คนที่อายุยี่สิบนี่นับเป็นผู้ใหญ่แล้วใช่ไหมนะ
พี่ชายบอกว่ายังหรอก แต่ฉันไม่ได้คิดอย่างนั้นนะ ไม่รู้สิ (อ๊า ฉันเขียนคำว่าไม่รู้สิอีกแล้ว)
ก็สิบปีเป็นระยะเวลาที่นานเหมือนทั้งชีวิตของเราเลย เพราะฉะนั้นฉันเลยคิดว่าคงจะต้องโตขึ้นมาก ๆๆๆๆ แน่ ๆ เลย
อย่างน้อย ๆ สิบปีนี้เราก็คงได้ทำนั่นนี่อีกเยอะ ฉันไม่รู้หรอกว่า ถ้าดวงอาทิตย์ดับไปแล้วจะเกิดอะไรขึ้นบ้าง แต่ฉันรู้นะว่าเธอจะต้องรู้แน่ ๆ เพราะว่าเธอชอบเรื่องพวกนี้นี่นา เธอน่ะ เรียนเก่งกว่าฉันตั้งเยอะ
จริง ๆ มันก็อดสงสัยไม่ได้เลยล่ะว่าพวกไก่จะงงไหมนะ ว่าพวกมันต้องส่งเสียงขันตอนไหน รูปภาพของภูเขาบนกระดาษของเด็กที่เกิดในปีนั้นจะยังมีรูป พระอาทิตย์อยู่ระหว่างกลางไหม คนเราจะพัฒนาตัวเองจนมองเห็นในความมืดได้หรือยังนะ (จริง ๆ ฉันอยากเขียนคำที่มันยาก ๆ กว่านี้ แต่ถ้าเขียนไปแล้วมันผิด ต้องเขินน่าดูเลยอะ) ตอนที่ดวงอาทิตย์ดับไป เราจะหนาวหรือเปล่านะ ถ้างั้นก็คงต้องซื้อเสื้อกันหนาวอุ่น ๆ ไว้เยอะ ๆ แล้วล่ะ
ฉันคิดว่า ฉันตอบไม่ได้หรอกว่าอีกสิบปีข้างหน้าจะเป็นยังไง ไม่ว่าดวงอาทิตย์จะดับหรือไม่ดับ เวลาสิบปีมันก็นานมาก ๆ จนทำอะไรได้หลายอย่างสำหรับเราอยู่ดี เพราะฉะนั้นตัวฉันที่อายุยี่สิบในปีที่ดวงอาทิตย์กำลังจะดับไปก็คงจะเป็นฉันที่โตขึ้นแล้วรู้ว่าควรจะทำอะไรมากกว่าตอนนี้ล่ะมั้งนะ
แต่ฉันหวังว่าในอีกสิบปีข้างหน้าจะยังมีเธออยู่ด้วยกันนะ
-เธอ-
คำถามแรกของเธอนี่ดูสิ้นหวังมากกว่าที่ฉันคิด น่าตกใจที่คนโลกสวยอย่างเธอจะถามอะไรอย่างนี้ ไม่สิ ไม่แน่เธออาจจะมองโลกในแง่ดีเกินกว่าจะคิดว่า พอดวงอาทิตย์ดับไปแล้วทุกคนจะต้องตาย หรือไม่ก็เชื่อมั่นใจมนุษยชาติมากกว่าที่ฉันเป็น
ถ้าดวงอาทิตย์ดับไป คำตอบมันก็แน่อยู่แล้วว่ามันเป็นคราวอวสานของระบบสุริยะยังไงล่ะ!
แต่ฉันก็คิดว่ามนุษย์เราเป็นสิ่งมีชีวิตที่ดื้อรั้นกว่านั้นนะ
คนพวกนี้จะไม่ยอมแพ้กับอะไรง่าย ๆ
การมีเวลาเตรียมตัวสิบปีอาจจะทำให้พวกเขา
พยายามดันทุรังสร้างอะไรสักอย่างขึ้นมาก็ได้ ฉันเองก็ไม่แน่ใจเหมือนกันว่า มันจะออกมาเป็นยังไงกัน แต่การใช้ชีวิตตลอดเวลาเป็นสิบปีโดยที่รู้ว่าสุดท้ายจะต้องตายก็คงทำให้ไม่มีความสุขเท่าไรล่ะมั้ง
เวลาจะขยับทีก็คงคิด อ้า เดี๋ยวอีกสิบปีก็ตายแล้วนี่นา หรือไม่ก็ โอ๊ย อีกแค่สิบปีเองนะ ความคิดแบบนั้นต้องคอยวนไปวนมาในหัวให้รู้สึกแย่เปล่า ๆ แน่ ๆ
ไอ้พวกนักวิทยาศาสตร์ที่ตัดสินใจปล่อยข้อความแบบนี้ออกมา ตั้งใจจะทำให้คนทั้งโลกใจฝ่อกันไปหมดหรือยังไงกันนะ
แต่ว่านะ บางทีการใช้ชีวิตอยู่โดยที่รู้ว่าจะต้องตายตอนไหน อาจจะไม่แย่ขนาดนั้นก็ได้
มันจะมีบ้างใช่ไหมล่ะ ที่รู้สึกว่าน่าอายจนอยากจะหาย ๆ ไป แต่ถ้าโลกจะดับสูญตามไปในอีกไม่กี่ปี ความคิดแบบนั้นก็อาจจะหายไปก็ได้
ถึงจะน่าอายยังไง สุดท้ายพวกเราก็ต้องตายกันนี่นา
ความคิดแบบนั้นอาจจะมีก็ได้นะ
แต่สำหรับฉันแล้วก็นั่นแหละ ความสิ้นหวังที่ได้รู้ว่าทุกคนจะต้องตายในอีกสิบปีข้างหน้าอาจจะกัดกินฉันจนไม่อยากทำอะไรเลยก็ได้ ถ้าฉันพูดแบบนี้ออกไปจะโดนคุณครูบอกว่าแก่แดดอีกหรือเปล่านะ แต่ก็ช่างสิ มันก็ดูจะเป็นอย่างนั้นนี่นา
แต่ว่านะ เพราะโลกคงจะไม่แตกไปในวันพรุ่งนี้ ยังไงก็คงจะได้เจอเธอไปอีกเรื่อย ๆ ก่อนนั่นแหละ
บางทีสิบปีที่มีเธออยู่ด้วยอาจจะไม่มีโอกาสได้หมดอาลัยตายอยากขนาดนั้นก็ได้
อ่า ใช่ วันนั้นเราจะอายุยี่สิบนี่นา ตอนนั้นก็คงจะไม่น่าเบื่อมากก็ได้ เพราะว่าก็จะมีโอกาสได้ทำอะไรอีกตั้งเยอะแยะนี่นา จริงไหม ฉันน่ะ หวังให้เธอที่เป็นคนอ่านไม่กลายเป็นใครอื่นที่ต่างไปจากตอนนี้นะ แต่เวลาสิบปีที่เราจะผ่านไป มันคงเหนื่อยน่าดูเลย
มันอาจจะน่าอายหน่อย แต่ถ้าเธออ่านมันในวันที่ผ่านไปอีกสิบปี ฉันหวังว่าเธอจะยังมีความสุขดีนะ
-
อ๋า ใช่สิ คำถามต่อไป ไอ้ของแบบนั้นพอจะมาให้คิดเฉย ๆ มันก็คิดไม่ออกนะ เพราะฉะนั้น ถ้ามันฟังดูไม่เข้าท่า ก็อย่ามาโทษกันล่ะ
เอาล่ะนะ คำถามก็คือ
ถ้าจู่ ๆ ก็ได้เงินยี่สิบล้านบาทมาไว้ในมือของตัวเอง เธอจะทำยังไงกับมันงั้นเหรอ
ฟังดูน่าเบื่อใช่ไหมล่ะ แต่ฉันไม่สนใจหรอกนะ ไปแล้ว!!
#ถ้าวันนึงเธอหยิบมันมาอ่านอีกทีคงดีนะ
Comments (0)