Chapter 18

Number nine My Sun

หมายเลขเก้าของดวงตะวัน

#IXMYSUN

ตั้งแต่ทั้งคู่ไปพากันและกันไปกินข้าวที่บ้าน เรื่องความสัมพันธ์พัฒนาไปทางดีขึ้นอย่างมาก เขาทั้งสองใช้เวลายามว่างด้วยกันมากขึ้น ถึงแม้อาจจะเป็นช่วงสั้นในวันหยุดหรือหลังเลิกงาน ไนน์ยังคงไปทานข้าวที่บ้านช่วงวันเสาร์อาทิตย์ตามเคยแต่อาจจะมีซันขอมาด้วยในบางครั้ง ถ้าหากในช่วงนั้นพี่ๆ เขาไม่ว่างกัน ตั้งแต่เจ้าสัวชัชยอมรับและให้เขาเรียกว่าปู่เหมือนไนน์ บรรดาพี่ๆ ของไนน์เริ่มกีดกันเขามากขึ้นกว่าเมื่อก่อน คงพอจะรับรู้เป็นนัยๆ ว่าจะมีสมาชิกที่ไม่ต้องการมาแย่งความรักของน้องไปอีกหนึ่งคน

การรับประทานอาหารเย็นนี้เป็นฝีมือนมแย้มเหมือนดังเดิม เพิ่มเติมคือหลานชายคนใหม่ที่มาเพิ่มพร้อมกับคำออดอ้อนยิ่งกว่าใครในบ้าน

“นมครับวันนี้กับข้าวอร่อยมากเลยครับ ดูสิครับผมถึงขั้นปลดเข็มขัดเลย ถ้านมทำให้หุ่นผมหายไปแล้วไนน์เลิกสนใจผม นมต้องรับผิดชอบด้วยการให้ผมย้ายมาอยู่บ้านนี้ด้วยนะครับ” น้ำเสียงออดอ้อนไปยังแม่นมของแฟนหนุ่มที่นั่งอยู่มุมห้องคอยดูการขาดเหลือต่างๆ

“..” ไนน์ถึงกับกลอกตาขึ้นบน

ถึงแม้ทั้งบ้านจะเคยบอกว่าให้นมแย้มมานั่งกินข้าวด้วยกันกับพวกเขา แต่นมก็ไม่ยินยอมบอกแต่ว่ามันไม่ควร นมเป็นแค่ลูกจ้างที่กินเงินเดือนจะมาเทียบเท่าเจ้านายได้อย่างไร แต่ก็ดีกว่าเมื่อก่อนที่ยอมนั่งเก้าอี้คอยดูแลระหว่างที่พวกเขากินข้าวกัน ที่นั่งเพราะโดนไนน์กับพี่ๆ เขาบังคับก็อีกนั่นแหละ ถึงขั้นขู่ว่าถ้าไม่นั่งดูจะไม่ยอมกินข้าวในมื้อนั้นถึงยอมฟัง คนแก่เนี่ยดื้อที่สุด คำบ่นจากคนในครอบครัวทั้งหมด คนแก่เนี่ยรวมถึงคนที่นั่งหัวโต๊ะตอนนี้ด้วยนะ

“...” นมได้แต่ยิ้มหน้าบาน

“ปู่ครับ ปลาช่อนผัดขึ้นฉ่ายไหมครับ” ไนน์ตักเนื้อปลาช่อนที่ทอดจนเหลืองพร้อมกับใบขึ้นฉ่ายนิดหน่อยลงไปจานข้าวปู่

“ปู่ครับ นี่ต้มจืดเยื่อไผ่ ซดน้ำจะได้คล่องคอครับ” ซันยกด้วยซุปต้มจืดที่เขาตักแบ่งถ้วยส่งให้

“ขอบใจลูก พวกเราก็กินกันไปเถอะคอยแต่ตักให้แต่ปู่” ประมุขของบ้านตักข้าวกิน และหันมาถามคนร่วมโต๊ะ “ช่วงนี้งานเป็นไงมั่ง ไม่ค่อยมาที่บริษัทเลย” อันนี้เป็นอันเข้าใจว่าถามใคร สำหรับชายชราคนนี้หลานรักไม่มีอะไรสำคัญไปกว่านี้ ซันคิดไม่ว่าเขาจะไปไหนคงมีคนตามดูอย่างแน่นอน

“ตอนนี้ทางบริษัทได้ร่วมหุ้นกับบริษัท Tesry (บริษัทผลิตรถสปอตที่ใช้ไฟฟ้าอันดับตันของโลก) จะมาผลิตรถยนต์ตีตลาดฝั่งเอเชียโดยใช้ TNT เป็นฐานผลิตและวิจัยให้เหมาะกับความต้องการของคนเอเชียครับ แต่คงเริ่มที่บ้านเราก่อนครับค่อยขยายไปยังประเทศอื่นแทบนี้”

“โปรเจคน่าสนใจ” ชายชราผงกหัวพร้อมกับครุ่นคิดตามที่ซันพูด ที่เขาคิดคือเรื่องโครงสร้างการก่อสร้าง รูปร่างอย่างไรดี รวมผลประโยชน์ที่จะตกมายังคอนโดของหลานชาย

“ครับ เสร็จแล้วพี่จะพาไปดูนะ” ซันให้ไปมองคนรักที่ตาเป็นประกายทุกครั้งที่เขาเล่าเรื่องโปรเจกนี้ให้ฟัง เขายอมรับในความชื่นชมเครื่องยนต์ของคนน้อง

รถที่จะผลิตครั้งนี้เป็นรถสปอตสุดหรูที่ใช้พลังงานไฟฟ้าทั้งหมด เขาต้องจัดการพื้นที่สำหรับใช้มีที่ชาร์จไฟ ส่วนใหญ่ยังไม่สะดวกและยังไม่เป็นที่ยอมรับในเมืองไทยและแทบเอเชียเท่าไหร่ เขาพยายามดันเรื่องนี้มาสักพักแล้ว แต่ด้วยโครงสร้างของประเทศนี้ที่ยังเอื้อประโยชน์ให้กลุ่มนายทุนที่อยู่ในหุ้นน้ำมันมันเลยยากที่จะเปลี่ยนแปลงอะไร

“ปัญหาของรถที่จะผลิตออกมาเนี่ย คือที่หาแท่นชาร์จยาก ต่างจังหวัดไม่ต้องพูดถึงเลยหาไม่มีแน่” ไนน์พอจะเข้าใจเพราะเขาได้เข้าไปดูโปรเจคนี้ช่วงแรกแต่ขอถอนตัวออกมาก่อน เพราะเขาไม่สามารถดูจนจบโปรเจคได้

“ใช่ครับ ตราบใดที่กลุ่มทุนส่วนใหญ่อยู่ที่น้ำมัน” เขาเห็นด้วยกับสิ่งที่น้องพูด นี่คือปัญหาที่เขาต้องให้ในทีมแก้

“ปู่ชอบความคิดนี้นะ เรื่องพลังงานสะอาดการดูแลสิ่งแวดล้อม อย่างเดอะทัชของไนน์ เน้นสวนไปแล้วเจ็ดสิบห้า ที่อยู่อาศัย ตอนนี้ไม่ใช่จะไม่มีรถไฟฟ้ามาวิ่ง อย่างพวกรถจักรยนต์ไฟฟ้าก็วิ่งกันเกลื่อนแล้วนะ ต่างประเทศก็มีใช้กันเยอะแล้ว”

“ครับ ที่เดอะทัชไนน์ทำที่ชาร์จไว้รองรับแล้ว พร้อมมีระบบแจ้งเตือนเมื่อชาร์จเสร็จแก่เจ้าของผ่านแอฟ”

“ปู่ว่าทำสำหรับรถยนต์เพิ่มดีไหม อย่างที่บอกว่ามีไว้ดีกว่าไม่มีไว้ใช้” ปู่เลิกคิ้วพร้อมกับมองที่ซัน

ซันยกมือไหว้ปู่ของไนน์ “ขอบคุณครับปู่”

“ได้ครับ งั้นให้ถ้าว่าให้ทางทีมนัดวันเข้าไปคุยกับทาง APT ได้เลยนะครับ ไนน์จะแจ้งให้อีกที ถ้าเร็วยิ่งดีให้เสร็จก่อนตัวจะดีมากเลย”

ซันไม่รู้จะขอบคุณครอบครัวนี้ยังไง การที่โปรเจคนนี้เข้ามาอยู่ร่วมกันกับโครงการเครือ ศิริกิจวัชรโชติกรุป เท่ากับเป็นโครงการระดับประเทศไปแล้ว ยังสามารถขยายไปยังต่างจังหวัดตามโรงแรมหรือคอนโดในเครืออย่างง่ายดาย

“ผมไม่รู้จะขอบคุณปู่ยังไงสำหรับเรื่องนี้” เขาพูดด้วยความตื้นตันใจอย่างที่สุด เขาคือใครแทบจะไม่มีความสำคัญอะไร เพียงแค่เป็นคนที่จะมาจีบหลานชายสุดที่รัก ตอนนี้ยังไม่ได้เป็นอะไรกันด้วยซ้ำยังช่วยเหลือขนาดนี้

“ทางเราก็ไม่ใช่ไม่ได้ผลประโยชน์เลยซะทีเดียว” ใช่ครับอันนี้ทุกคนยอมรับ คนเราย่อมตอบสนองต่อสิ่งที่เอื้ออำนวยความสะดวกสบายให้แก่ชีวิตมากที่สุดอยู่แล้ว

เจ้าสัวชัชเชื่อว่าถ้ารถแบรนด์นี่เข้ามาตีตลาดในไทย คนย่อมแห่หันมาสนใจกันอย่างมาก นวัตกรรมใหม่ใครก็ชอบ ยิ่งถ้ามีคอนโดที่รองรับแล้ว ใครจะไม่อยากมาซื้อล่ะทั้งรถและคอนโด ถึงจะมีความสะดวกไว้รองรับแต่คนเราย่อมอยากรถสวยๆ หรูๆ ไว้ครอบครองเป็นธรรมดา อย่างเช่นเจ้าหลานคนที่นั่งตาเป็นประกายอยู่เนี่ย เล่นขอสร้างที่จอดรถสำหรับรถตัวเองคนเดียว ไอ้พวกหลานที่เหลือรวมถึงคนบ่นด้วยก็ยอมให้สร้าง

แม่นมคนเก่งที่สังเกตว่าทุกคนหยุดกินและเริ่มพูดคุยกันมากขึ้น สั่งคนยกของหวานมาเสิร์ฟทันที เมนูวันนี้คือของโปรดไนน์ ทับทิมกรอบนมสดเพราะตั้งแต่ปู่ป่วยเขาพยายามสั่งให้แม่บ้านมีหน้าที่คอยควบคุมอาหารการกิน อะไรที่ควรงดก็งดไป อะไรที่งดไม่ได้ก็หาหรือเปลี่ยนของที่ดีต่อสุขภาพมาแทน

การมานอนห้องนอนของไนน์ ถึงแม้จะไม่ใช่ครั้งแรกแต่ก็ไม่บ่อยเท่าห้องนอนที่คอนโด ครั้งแรกที่มานอนบ้านหลังนี้คือการนอนห้องรวมที่ด้านหลัง หรือที่เป็นห้องนั่งเล่นในโซนครอบครัวติดกับบ่อปลาคราฟ นอนแน่และแน่นอน เขาได้นอนใกล้ที่สุด จะบอกก็ได้ว่า เริ่มแรกเขากับน้องนอนด้วยกันนอนข้างกันถึงแม้จะไม่ได้กอดหรือจับมืออย่างที่เคยทำ แต่พอเริ่มหลับเขาโดนอุดปากและลากออกมายังนอนห้องทันที โดยไม่สนอะไรทั้งสิ้น แถมยังขู่อีกว่าโชคดีแค่ไหนแล้วที่ไม่ปล่อยลงบ่อปลา ส่วนเขาทำไงได้นั่งยอมรับชะตากรรมไป ผ่านไปไม่นานข้างในกลับตีกันเองคือแย่งที่นอนใกล้คนของเขามากที่สุด และจากที่คุยกระซิบกระซาบเสียงเริ่มดังขึ้น จนไนน์ตื่นขึ้นมาลุกขึ้นมาจูงมือพาเข้ามาที่ห้องนอนตัวเอง ล็อกประตูพร้อมกับแขวนป้ายสีแดง DO NOT DISTURB ที่หน้าประตู

บนห้องมีแต่กลิ่นหอมบนตัวไนน์ที่เป็นเอกลักษณ์เต็มไปทั่วทั้งห้อง ห้องอยู่สุดท้ายเดินส่วนห้องที่อยู่ตรงข้ามเขาไม่รู้ว่าห้องใคร เพราะไม่เคยเจอเจ้าของห้อง ส่วนห้องพี่คนอื่นจะบ่งบอกเจ้าตัวที่หน้าประตูอย่างชัดเจน โมเดลรถยนต์ต่างๆ เรียงรายในตู้โชว์กินพื้นที่ไปหนึ่งในสามของห้อง อย่างถามว่าทั้งหมดนี่มีกี่คัน และแต่ละคันนั้นราคาเท่าไหร่ และบางส่วนยังมีอยู่คอนโดอีก

สิ่งแรกที่เขาเข้ามาในห้องนี้คือรูปที่อยู่ฝาผนังห้องถัดจากประตู คือที่หญิงชายคู่หนึ่งจับเด็กชายนั่งบนรถของเล่น สองคนต่างพากันมองไปยังเด็กชายด้วยรอยยิ้ม ส่วนเด็กชายเงยหน้ามองทั้งคู่ ซันเดาว่านี่คงเป็นภาพเบื้องหลังการถ่ายภาพแน่นอนเพราะทั้งสามไม่มีใครมองกล้อง ส่วนภาพที่ถัดมาคือชายคนนั้นอุ้มเด็กชายและโอบหญิงสาวที่ยืนเคียงข้าง เชาพบว่าเด็กชายคนนั้นคือไนน์ในตอนเด็กและภาพนั้นคือภาพที่ถ่ายได้หนึ่งเดือนก่อนที่ทั้งคู่จะประสบอุบัติเหตุเสียชีวิตในวันเกิดของลูกชายพอดี ไนน์ได้โครงหน้ามาจากพ่อทั้งหมด ส่วนเครื่องหน้าเขาเอามาจากคนแม่อีกไม่ว่าจะดวงตา คิ้ว จมูกและปาก จะถ้าหากมองโดยรวมไนน์จะมีความหล่อดูดีอย่างมาก และเมื่อไนน์ยิ้มจะกลับกลายเป็นคนหน้าหวานขึ้นมามีเสน่ห์ในอีกแบบ และนั้นคือส่วนที่ซันหวงที่สุด

มันเป็นอีกคืนที่เขายังคงได้ใช้ชีวิตร่วมกันคนรักอย่างไนน์ และขอบคุณนะครับคุณพ่อและแม่ที่ทำให้ไนน์เกิดมาเป็นคนรักของผม ขอบคุณที่ได้มอบเด็กชายที่ได้ช่วยชีวิตผมและทำให้เขาเป็นคนรักและคนที่รักผมด้วยเช่นกัน ซันยังบอกตัวเองทุกครั้งที่ได้เข้ามาห้องน้องและยืนบอกกับทั้งสองรูปนี้

วันนี้เขาต้องเขามาตรวจมาที่หัวหินเหลือไม่เท่าไหร่งานทุกอย่างก็เสร็จสิ้นแล้ว กว่าทางอีกฝั่งจะยอมให้เขาได้มาคุมงานนี้ฟาดกันไปหลายรอบเหมือนกัน ไนน์ต้องเข้าไปเจรจาลับกับปู่เรื่องที่ไปเจอมา แต่ปู่บอกว่าไม่อยากให้ตรวจสอบอะไรรองานใหญ่อย่างเดอะทัชผ่านไปก่อนค่อยมาจัดการ แต่สำหรับไนน์ไม่ยอมปล่อยเรื่องนี้ผ่านไปโดยงานเพราะคือเรื่องความปลอดภัยของชีวิตคน เขาไม่ชอบอย่างมากไม่ว่าอะไรที่มีชีวิตคนเข้ามาเกี่ยวมันสำคัญหมด อย่างระบบรถที่เขาเคยทดสอบที่ผู้ใช้แจ้งว่าคันเร่งค้าง แต่ค้างในระดับต่ำที่ยี่สิบกิโลเมตรต่อชั่วโมง พี่ๆ หลายคนมาทดสอบแต่ก็ไม่พบปัญหา เกรงว่าลูกค้าจะเข้าใจผิด ไนน์เลยแย้งว่าถ้าไม่มีปัญหาเขาคงไม่ส่งรถมาให้ เขาเลยขอทดสอบเองอยู่นานหลายวัน พบว่าคันเร่งไม่ได้ค้างตอนเริ่มขับต้องขับไปสักพักถึงจะค้างแต่ทุกคนเข้าใจว่ามันมาแรงเฉื่อยของรถ เขาทำการแก้ไขและเปลี่ยนระบบคลัตช์ นั่นแหละมันคือชีวิตคนทั้งคนนะ เขาไม่อยากให้อุบัติเหตุที่เกิดขึ้นจากความผิดพลาดของสิ่งที่เราสามารถป้องกันได้ แต่ถ้ามาจะเกิดขึ้นของให้เกิดจากสิ่งมันนอกเหนือจากนี้เถอะ

โครม!!!!

“คุณไนน์!!” เสียงร้องตะโกนเรียกของคีนและบายดังมาพร้อมกัน

นั่งร้านสำหรับทาสีภายนอกอาคารตกลงมาใส่ไนน์อย่างฉิวเฉียด สิ่งที่ไนน์ชอบอย่างหนึ่งในชั่วนี้คือการมองดวงตะวันที่เขายกให้เป็นตัวแทนของพี่ซัน แต่อยากบอกคนนั้นไปนะ เดี๋ยวจะได้ใจไปใหญ่ เขามั่นใจว่าเห็นที่ด้านบน แต่ก่อนจะเข้างานแจ้งไว้ล่วงหน้าแล้วจึงไม่มีการเข้ามาทำงานตรงนี้ แต่ด้วยความสงสัยเขาก็เลยเงยมองซ้ำไปอีกรอบ ก็เห็นนั่งร้านร่วงลงมาแล้ว ทักษะการป้องกันตัวที่โดนเขี้ยวเข่นให้เรียนตั้งแต่ห้าขวบก็ได้ช่วยชีวิตตัวเองอีกครั้ง เขาพุ่งตัวหลบนอนกลิ้งไปกับพื้นอย่างเร็ว สิ่งนั้นห่างตัวไปไม่ถึงสิบเซ็น

“คุณไนน์!”

“คุณไนน์!”

เสียงโหวกเหวกโวยวายของบอดี้การ์ดและทีมงานก่อสร้างต่างพากันร้องเรียกชื่อเขา ยังได้ยินเสียงใครตะโกนบอกให้เรียกรถพยาบาลมารอ เศษเหล็ก เศษไม้กระดาษกระจัดกระจาย ฝุ่นผงคละคลุ้งตลบอบอวลไปหมด ไนน์โดนคว้าตัวโดยบาย

“คุณไนน์บาดเจ็บตรงไหนครับ!” เสียงถามด้วยความหัวเสียอย่างแรงพร้อมกับสบทออกมาอย่างดัง “แม่งเอ๋ย! พวกมึงไปตรวจให้ละเอียดนะว่ายังมีไหม! ไปลากตัวคนทำมาให้ได้! อย่าให้มันหนีไปเด็ดขาด!” เสียงตะโกนสั่งงานลูกน้องคนอื่น “ไอ้คีนมาคุณไนน์ไปโรงพยาบาลมึงต้องประกบติดห้ามห่างแม่แต่เซนเดียวนะ”

“ครับ!!” เสียงขานรับจากบรรดาบอดี้การ์ดทั้งหมดรวมถึงคีนด้วย

“กูไม่เป็นไรไม่ต้องพยุง” เขาปัดมือคีนออกและลุกขึ้นปัดฝุ่นตามตัว “บายเมื่อกี้ที่พูดมาหมายความว่ายังไง ‘ที่ว่ายังมีอะไรไหม’ ”

บายเพิ่งรู้ตัวว่าหลุดพูดอะไรออกมา “ผมก็พูดไปตามหน้าที่ครับ” หันไปมองลูกน้องที่ยืนอยู่ “ไปจัดการตามที่สั่ง!” เสียงดังและกดต่ำด้วยความโมโห บายแทบอยากจะไปลากตัวไอ้คนทำมาด้วยตัวเองถ้าหากไม่ติดว่าต้องคุ้มครองเจ้านายตรงนี้

“คุณไนน์เข้าไปข้างในเถอะครับ รถพยาบาลกำลังมาครับ” ไนน์พยักหน้าและเดินเข้าไปด้านใน

นั่งรอไม่ถึงยี่สิบนาทีรถพยาบาลก็มา เขาไม่อยากไปโรงพยาบาลที่สุด ทั้งคีนและบาย รวมถึงกลุ่มทีมของAPT รบเร้าอย่างหนัก สายตาที่กดดันอย่างหนั

ก

เขาถอนหายใจอย่างไม่พอใจ “เฮ้ย... ยอมไปก็ได้” เขาจ้องไปที่บายหัวหน้าบอดี้การ์ดเลิกคิ้วไปหนึ่งที และยอมเดินไปขึ้นรถแต่โดยดี ขาที่ก้าวขึ้นไปหนึ่งข้างบนรถเขาหันมามองหน้าบายอีกครั้งยิ้มที่มุมปาก “อย่าเพิ่งบอกเรื่องนี้กับใครจนกว่าผมจะรู้เรื่องทั้งหมดที่เกิดขึ้นได้ไหมครับ คุณหัวหน้าบอดี้การ์ด” ชื่อสุดท้ายเขาเน้นย้ำทีละคำ เพราะตอนนี้เขาไม่แน่ใจว่าคนที่อยู่ตรงหน้ารับคำสั่งจากใครมาบ้าง

“ครับผม” เสียงตอบกลับอย่างเลี่ยงไม่ได้

ระยะอีกเพียงไม่ถึงสามเดือนกำหนดการเปิดตัวคอนโดเดอะทัชที่กำหนดไว้จากแรกที่เป็นปลายปี เลื่อนออกมาเพราะไนน์ต้องดูแลโรงแรมที่หัวหินด้วย ทุกอย่างเลยต้องเลื่อนไปเพราะเขาต้องการเก็บรายละเอียดทั้งหมดเอง วันนี้คือการสรุปงานครั้งสุดท้ายและครั้งหน้าคือการพรีเซ็นงานให้แก่ผู้ถือหุ้นฟัง เขาก็ไม่เข้าใจว่าทำไมมาพรีเซ็นให้ผู้ถือหุ้นฟัง มันทำงานซ้ำซ้อน เอกสารที่เกี่ยวข้องก็ส่งไปให้ดูแล้ว น่ารำคาญชะมัด

การประชุมใหญ่สำหรับผู้ถือหุ้นทั้งหมด เพราะต้องมาฟังรายงานหรือการพรีเซนต์โครงการที่จะเปิดใหม่ทุกครั้งเพื่อประเมินผลตอบแทนอย่างเลี่ยงไม่ได้ รองประธานอย่างไนน์หรือจะพูดในอีกหน้าที่หนึ่งคือผู้รับผิดชอบโครงการ เขามาเตรียมตัวตั้งแต่เช้าแล้ว แน่นอนคนที่ฟังการซ้อมพรีเซนต์คงไม่พ้นแฟนหนุ่มอย่างซัน รวมถึงเลขาและผู้ช่วยเลขาอีกสองคน ผู้ช่วยที่เพิ่มมาอีกคนนอกจากคีนแล้ว คือกุ๊บกิ๊บ หญิงสาวที่มาดหมั้น ตัวเล็ก ในสายตาเขาเหมือนตุ๊กตาตัวเล็ก แต่สิ่งที่เหนือความคาดหมายคือการทำงานที่ลุยไม่หวงสวยทำงานกับผู้ชายอย่างพวกเขาได้อย่างสบายใจ กุ๊บกิ๊บบอกว่าการที่โตกับพี่ชายและน้องชายการที่จะอยู่ร่วมหรือทำงานกับผู้ชายได้อย่างสบายใจมากกว่าการทำงานร่วมกับผู้หญิงที่ชอบคิดเล็กคิดน้อย

การพรีเซนต์โครงการผ่านไปด้วยดีและมีคำถามออกมานิดหน่อย ถือว่าไม่เหลือบ่ากว่าแรงที่จะตอบเพราะโครงการนี้เขาทำเองมากับมือ สรุปคือทุกอย่างผ่านไปด้วยดี

“แจ้งผู้ถือหุ้นให้ทราบ การประชุมจะมีวาระเพิ่มเติมนอกเหนือจากเรื่องโครงการที่เปิดในเดือนหน้า คือการลงจากตำแหน่งประธานบริหารของเจ้าสัวชัชรินทร์” เลขาคนสนิทอย่างธานินเป็นคนประกาศออกมา

บรรยากาศภายในห้องเงียบลงไปสักครู่ก่อนจะตามาด้วยเสียง ก่อนจะถามมาด้วยพึมพร่ำอย่างตกใจและแน่นอนหลายอย่างไนน์ตกใจอยู่ไม่ใช่น้อย เขาหันไปมองปู่เขา ที่มีน้าเบญที่นั่งอยู่ข้างๆ

“คุณพ่อค่ะ หมายความว่ายังไง” น้าสาวเขาแตะที่แขนของผู้เป็นบิดา

“อืมแกนั่งฟังเฉยๆ ไป พ่อจะพูดต่อเอง” เจ้าสัวลุกขึ้นยืน “ผมจะโอนหุ้นยี่สิบเปอร์เซ็นต์ของฉันให้แก่เจ้าไนน์หรือตอนนี้ดำรงตำแหน่งรองประธานบริหาร นั่นคือสิ่งที่แม่ของเจ้าตัวเหลือไว้ให้ และตำแหน่งประธานบริหารเดิมเป็นของแม่เขาตั้งแต่แรก ถึงเวลาที่ผมต้องคืนให้แก่เขาดังเดิม”

“...” ถ้าคุณพ่อยกหุ้นให้แก่เจ้าหลานชายคนนี้เท่ากับเจ้าไนน์จะมีหุ้นถึงสามสิบเปอร์เซ็นต์

“แต่ตอนนี้ผมเกรงว่าจะไม่เหมาะสมนะครับ ถึงเขาจะมีความสามารถที่คุมโครงการใหญ่จนสำเร็จก็จริง แต่นั่นผมก็ว่ายังไม่ถึงเวลาที่จะให้คนที่อายุน้อยและยังอ่อนประสบการณ์ในการบริหารมานั่งในตำแหน่งที่สูงนะครับ” หนึ่งในกรรมการบริหารแย้งขึ้นมา

“ดิฉันเห็นด้วยค่ะ ทางด้านคุณวุฒิยังพอได้นะคะ แต่ทางด้านวัยวุฒิยังดูอ่อนเกินไป อีกทั้งบริษัทยังต้องร่วมทุนกับต่างชาติอีกหลายที่ ดิฉันว่าคงต้องให้ศึกษางานทางด้านนี้ไปก่อน รอจนถึงเวลาเหมาะสมจะไม่ดีกว่าเหรอคะ” ผู้จัดการแผนกฝ่ายวางแผนพูดออกมา

“ทางผมเห็นด้วยกับการที่จะให้เรียนรู้งานไปก่อน” หนึ่งในกรรมการเสนอย้ำมาอีกรอบ

“ใช่ๆๆ” เหล่าคนอื่นต่างสนับสนุนความคิดนี้และพูดเป็นเสียงเดียวกัน

เจ้าสัวรอจนเสียงพูดเงียบลง “ไนน์เป็นคนจัดทำเรื่องแผนการตลาดและยุทธศาสตร์ รวมถึงทิศทางการตลาดในรูปสารสนเทศที่ผมเสนอไปเมื่อปีที่แล้ว แต่ด้วยที่เขายังเด็กและไม่อยู่ในฐานะอะไรกับบริษัทนี้ผมจะเป็นคนนำเสนอเรื่องนี้เอง ยังรวมไปถึงโครงที่อยู่ภายใต้การดูแลของผมทั้งหมดเมื่อห้าปีที่แล้ว ยังไม่รวมถึงโปรแกรมต่างๆ และแอปพลิเคชันที่ใช้ภายในองค์กร เขาคือคนออกแบบและดูแลทั้งหมด

ตอนนี้โลกเปลี่ยนไปเยอะมากแล้วผู้บริโภคมีแต่วัยรุ่นต้องหาคนที่รุ่นเดียวกันและเข้าใจสิ่งที่พวกเขาต้องการ คนแก่อย่างผมตามไม่ค่อยทัน จะให้มาหัดเรียนรู้อะไรใหม่ๆ มันก็ไม่ไหวแล้ว ถ้าไม่งั้นบริษัทเราอาจจะต้องเดินตามหลังกลุ่มอื่นที่ยอมเปลี่ยนแปลงให้เด็กรุ่นลูกขึ้นมาดูแลแทนแล้ว ตอนนี้เขาก็ได้พิสูจน์ให้พวกคุณเห็นแล้วไม่ใช่เหรอ”

“...” บางคนหันไปมองเขาด้วยสายงุงงงและบางคนหันไปมองด้วยสายตาชื่นชม

“กระแฮ่ม! ขอแย้มโครงการที่ไนน์เพิ่งเสนอมาอีกอันหนึ่งนะ การร่วมทุนระหว่างทางระบบข่ายโทรศัพท์”

เขามองเห็นมองการที่ทุกคนใช้โทรศัพท์เป็นส่วนหนึ่งของชีวิต สิ่งแรกที่พวกเราทั้งหลายทำหลังจากลืมตาตื่นคือการคว้านหาโทรศัพท์มือถือ เขาอยากประสานเทคโนโลยีเข้ามาใช้ในชีวิตประจำวัน รวมถึงเรื่องต่างๆ ผ่านบนมือถือ แต่ส่งที่ต้องควบคุมคือระบบความปลอดภัยในการเข้าถึงนั่นเอง เรื่องนี้ยังต้องผ่านขั้นตอนอีกเยอะ

“อย่าเพิ่งนอกประเด็นไป ผมยังต้องการสนับสนุนให้เขาขึ้นมาเป็นประธานบริหาร” เจ้าสัวพยายามอธิบายความสามารถของหลานชาย ถึงแม้ในอนาคตไนน์จะถือหุ้นมากที่ตามสุดก็ตามนั้นแล้ว เขามีอำนาจในการบริหารเต็มตัว แต่คณะกรรมการก็ยังคงมีอำนาจในการถอดถอนการบิหารอยู่ดี

“ดิฉันขอเสนอแบบนี้ดีไหมคะ ให้ไนน์นี้อยู่ตำแหน่งนี้ไปก่อน แต่หลังจากการผ่านพ้นเรื่องเปิดตัวเดอะทัชแล้วเราค่อยมาดูกันอีกทีหลังจากนี้” เบญพยายามหาจุดตรงกลางระหว่างปู่เขากับกรรมการบริหารที่ไม่เห็นด้วย “แต่ดิฉันก็ยังเห็นด้วยว่าไม่มีใครเหมาะสมตำแหน่งนี้มากกว่าหลานชายของฉันค่ะ” เธอหันมาส่งยิ้มหวานและสายตาที่เชื่อมั่นให้กับไนน์

“เอาตามนั่นก็ได้ ไปวันนี้เลิกประชุม” เจ้าสัวบอกปัดอย่างอารมณ์เสีย

หลังจากคนอื่นออกไปตอนนี้เหลือเพียงแค่ปู่ ไนน์และเบญ ทั้งสามมองหน้ากันไปมา ก่อนที่ปู่เขาจะโวยวายดังลั่นบรรเทาอาการที่คณะกรรมการขัดใจและบางคนยังส่งสายตามองหลานรักด้วยความไม่พอใจ สำหรับเจ้าสัวขัดใจยังไม่เท่ามองหน้าหลานเขาแบบนั้น

“พวกมันกล้าขัดใจฉัน พวกแกดูนะฉันทำงานหาเงินให้พวกมันเท่าไหร่ บ้าน รถ ข้าวของต่างๆ ได้มากจากเงินที่ฉันหามาทั้งนั้น ฉันจะเลือกใครมาทำตำแหน่งไหนพวกมันมีสิทธิมาห้ามด้วยเหรอ!!”

“หลานฉันไม่ดีตรงไหน!! ห๊า! พวกมันแค่ต้องการหาคนที่จะหาเงินให้พวกมันเยอะเท่านั้นเอง ไอ้พวกกรรมการเฮงซวย!!!” เสียงตวาดด่ากราดดังลั่นให้ห้องประชุม แต่ก็ยังดีที่ห้องนี้เป็นห้องเก็บเสียง

“คุณพ่อใจเย็นค่ะ ระวังความดันด้วยค่ะ โมโหไปก็แค่นั้นค่ะห่วงสุขภาพตัวเองก่อนนะคะ” น้ำเสียงที่เป็นห่วงเป็นใยพยายามปลอบโยนบิดาที่กำลังโมโห

ไนน์หันไปบอกปู่ด้วยน้ำเสียงที่เรียบนิ่งและสุขุม “ปู่ครับ ไม่ต้องห่วงเรื่องตำแหน่งครับ ไนน์จะทำให้พวกนั้นรู้ว่าไนน์คู่ควรกับตำแหน่งนี้ จะไม่มีใครกล้ามาว่าปู่ว่าใช่เส้นให้ไนน์ได้มาอยู่ตรงนี้ครับ”

วันเปิดตัวโครงการคอนโดเดอะทัชเป็นโครงการที่ถูกจับตามองมากที่สุดในเวลานี้ โครงการที่มีการลงทุนในระดับพันล้าน ไม่เพียงเป็นแค่โครงการที่หรูหรา ยังตอบสนองด้วยเครื่องอำนวยความสะดวกที่แทบจะประเคนให้ถึงหน้าคอนโด ไม่ว่าจะรถไฟฟ้าทั้งลอยฟ้าและใต้ดิน ยังมีทางด่วนลงปุ๊บวนเข้าคอนโดได้เลย ยังมีสถานท่องเที่ยว ห้างสรรพสินค้าที่จะทยอยเปิดตัวตามมา ทำเลที่ทางปู่เขาวางโครงการเรียกว่าทำเลทอง

“โอเคไหมครับ ถ้ากลัวมองมาที่พี่นะ” ซันจับบีบที่มือของไนน์เบา แต่มือคนจับเย็นและเหงื่อชุ่มกว่าคนที่ขึ้นไปพูดอีก

“โอเคครับ แต่เหมือนพี่จะตื่นเต้นกว่าไนน์อีกนะ” เขาสองคนพูดคุยกันระหว่างรอให้การแสดงใกล้จบ

“ไม่มีอะไรครับ” เขาไม่ได้ตื่นเต้นแต่ออกจะกลัวมากกว่า กลัวว่าน้องจะเป็นที่รู้จักมากขึ้น

“ขอบคุณการแสดงจากบนเวทีด้วยนะคะ”

“ตอนนี้ถึงเวลาขอเชิญ คุณทวิชากานต์ ศิริกิจวัชรโชติ รองประธานบริหารของศิริกิจวัชรโชติกรุปค่ะ” เสียงพิธีกรสาวประกาศเรียกเขาขึ้นไปยังบนเวที

“ไปจบงานก่อนนะครับ” เขาบอกกับคนที่นั่งข้างและหันไปยิ้มให้หันปู่

ปู่กวักมือเรียกให้เขาก้มลงไปหาและกระซิบที่หูเขา “ไนน์รอยยิ้มเราขายได้นะ” และปู่ยิ้มอย่าเจ้าเล่ห์ที่มุมปาก ยักคิ้วให้อีกหนึ่งที ดูท่าแล้วเหมือนแค่เล่นกันตามประสาปู่หลาน แต่เขาเข้าใจในที่ปู่สื่อออกมา

พ้นหลังจากเจ้านายของตัวเองออกตัวเดินไปคีนก็มารายงานกับเลขาธีว่า “ตอนนี้ทุกอย่างยังไม่มีปัญหาอะไร คนของเราคอยควบคุมดูแลอยู่ครับ” ส่วนบายที่คอยดูแลความปลอดภัยก็ไปยืนอยู่ที่ด้านหลังหลบอยู่ในมุมที่ยังมองเห็นเจ้านายชัดเจน และส่งเสียงผ่านหูฟัง “ทางนี้ยังไม่อะไรครับ แต่ยังคงจับตาดูอยู่” 

ไนน์ก้าวเดินขึ้นไปบนเวทีตามเวลาที่กำหนด แสงที่ส่องตามก้าวที่เขาเดินขึ้นไปพร้อมเสียงปรบมือดังก้อง และที่เสียงดังสุดๆ มาจากกลุ่มของพี่ชายและเพื่อนเขาที่ได้เชิญมาอยู่กลุ่มวีไอพี เสียงเป่าปากและเสียงกรี๊ดดังไม่หยุดจนเขามายืนหยุดบนเวที

“โห! เสียงเชียร์ดังไม่หยุดเลยนะครับ รู้สึกกลุ่มที่ส่งเสียงหน้าคุ้นๆ นะครับ” พิธีกรหนุ่มแซวไปยังกลุ่มพี่ชายและเพื่อนสนิทเขา พร้อมกับแสงที่สิ่งไปยังกลุ่มนั่น พิธีกรชายที่เขาจ้างพิเศษมาทำหน้าที่คือพี่ไอซ์แฟนหนุ่มของเพื่อนสนิทเจโอ มาช่วยเรียกกระแสได้อีก

“สวัสดีครับ” เขายกมือไหว้แขกที่มาร่วมงาน “ที่แท้จริงผมเป็น....หลานประธานบริษัทครับ” เขายกมือเกาแก้ม “พอได้หรือเปล่าครับ กลัวตกเทรนเลยขอเล่นบ้าง” เขายิ้มอายในเล่นมุกตลกในพิธีกรทั้งสอง

“พอได้ครับ”

“พอได้ค่ะ”

ทั้งสามหัวเราะกันแบบตลกที่มุกฝืดมากกว่า แต่ไอ้ส่วนคนชอบอวยคือพี่เขา เล่นใหญ่ตัวการหัวเราะเสียงดัง จนเขาต้องหันไปมองในความเยอะของพวกพี่เขา ส่วนเพื่อนเขาทั้งห้าคนถึงกับกุมขมับ

“ก่อนที่จะไปถึงขั้นตอนพิธีการที่มากกว่านี้ พอจะเล่าถึงความเป็นมาของโครงการนี้ได้ไหมครับ”

“ครับ โครงการนี้เริ่มมาจากตามชื่อโครงการเลยครับ Touch ผมอยากให้ทุกอย่างที่เราอยากจะเล่นอยากที่มีอยู่ใกล้ตัวสามารถสัมผัสถึงได้ ผมเป็นคนหนึ่งที่ชอบทำกิจกรรมต่างๆ แต่เวลาที่เราจะไปทำกิจกรรมต่างๆ การเล่นสเกตบอร์ด ปั่นจักรยานวิ่งหรือเดินออกกำลังกาย ว่ายน้ำ ยิงธนู พายเรือเล่น ทุกอย่างที่จะให้ครอบครัว คนรัก แม้แต่คนที่ชอบอยู่คนเดียวสามารถมีที่ทำกิจกรรมต่างๆ ได้”

ขณะที่เขาบรรยายไปที่กิจกรรมต่างๆ ภาพบนสไลด์ก็จะมีให้เห็น ทางที่มีสำหรับวิ่งและจักรยานแยกกัน ลานสำหรับเซิร์ฟสเกตและสเกตบอร์ด สระว่ายน้ำที่ผสมผสานสวนน้ำเข้ามาด้วยกัน

“ยังมีพื้นที่จะมานั่งชิวปาร์ตี้นั่งดื่ม ปิ้งย่าง และโซนนั่งพักผ่อนที่แบ่งโซนไว้อย่างชัดเจน ส่วนที่เช่น ฟิสเนส ห้องอบซาวหน้า และบริการนวดต่างๆ มีครบครันครับ

ในพื้นที่ทั้งหมด จะมีพื้นที่เป็นสวนและต้นไม้ถึงเจ็ดสิบห้าเปอร์เซ็นต์ ผมอยากให้สวนตรงนี้ช่วยเพิ่มออกซิเจน กรองสารพิษและฝุ่นละอองสำหรับคนในเมือง ผมอยากให้คอนโดของเราเป็นปอดที่สองของคนที่อยู่อาศัยครับ” 

ภาพบนหน้าจอเป็นต้นไม้ รวมถึงสวนดอกไม้อภินันทนาการจากตรงจาก ไร่หนึ่งดาหลา ไร่ของหนึ่งพี่ชายคนโตของเขาที่เชียงใหม่ ที่มีอยู่ในโครงการ เป็นภาพมุมสูงที่โครนที่ถ่ายออกมา

เขาหันไปพยักหน้าให้กับพิธีกร เพื่อบอกว่าจบสิ่งที่เขาพูดแล้ว

“ขอบคุณมากครับสำหรับการแนะนำที่มาและรวมถึงบรรยากาศ สิ่งอำนวยความสะดวก ต้นไม้และนานาพรรณนี่สวยมากครับ”

“เห็นบรรยากาศแบบนี้ น่าอยู่และสดชื่นมากเลยนะคะคุณไอซ์ แล้วทางคุณทวิชากานต์พอจะบอกแขกที่มาร่วมงานในวันนี้ได้ไหมคะเกี่ยวกับสิทธิพิเศษภายในงานวันนี้” พิธีกรพร้อมกับทำหน้าใคร่อยากรู้ตามที่นัดแนะกันไว้

“ผมมีสิทธิพิเศษสำหรับผู้ที่จองห้องภายในเดือนนี้ แต่สิทธิพิเศษเป็นของแถม คืออะไร... ผมขออุ๊บไว้ก่อน” ไนน์ยกนิ้วมาเตะที่ปากทำเสียง ‘ชู่’ และยิ้มกว้างให้กับกล้องที่ซูมเข้ามาที่หน้า “จนกว่าจะได้มาดูและสัมผัสด้วยเอง ในแบบเดอะทัช” ไนน์แจกยิ้ม ยิ้มที่สดใส ยิ้มที่คนมองต้องยิ้มตาม

“อุ๊ย! ต้องขอโทษท่านผู้ฟังด้วยนะ ดิฉันต้องขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วย พอเห็นรอยยิ้มของหนุ่มหล่อลืมหน้าที่พิธีกรไปเลยค่ะ จริงไหมคะคุณเจโอ”

“จริงครับคุณเลม่อนผมต้องขอบอกไว้ตรงนี้เลยนะครับ ไม่ใช่คุณคนเดียวที่เคลือบเคล้มไปรอยยิ้มอันสดใส ผมเห็นแล้วยังต้องยิ้มตามเลย เห็นทีว่าผมต้องรับไปจองคอนโดสักห้องแล้ว” พิธีกรหนุ่มหน้าหวานหยิบตาและส่งยิ้มให้เขา นั่นแหละเสน่ห์เฉพาะตัวในความขี้เล่นของดาราหนุ่ม

“...” เขาแต่ได้ยิ้มกว้างตอบกลับ

“ของแถมเนี่ย เหมือนรถที่จอดตรงหน้างานหรือเปล่าคะ” พิธีกรสาวถามให้คนที่อยู่ภายในงานเริ่มสงสัย

ไอซ์พิธีกรแกล้งทำตาโต “โห!...นั่นรถ Tesry ใช่ไหมครับ”

“ชู่...” เขายกนิ้วมาแตะปากอีกครั้ง “แต่...ถ้าจองภายในงานวันนี้! หลังงานจบจะมีผู้โชคดีขับรถออกไปทันทีหนึ่งคันเลยครับ”

ใช่แล้วเพราะของแถมคือรถสปอร์อย่าง Tesry ที่นำมาจอดโชว์ถึงห้าคัน จะนำมาจับรางวัลสำหรับคนที่จองคอนโดภายในเดือนนี้เท่านั้น

“ค่ะ งั้นวันนี้เราทั้งสามคนลาไปก่อนนะคะ สวัสดีค่ะ หนูจะเอารถกลับบ้านค่ะ”

“สวัสดีครับ ผมก็เช่นเดียวกัน กุญแจรถคันสีแดงคันนั่นเจ้าของมาแล้ว”

“สวัสดีครับ” ทั้งสามยกมือไหว้ ก่อนจะพูดพร้อมกัน “แล้วพบกันที่เดอะทัช!!” และพลุกระดาษ เศษกระดาษสีต่างๆ กระจายบนเวที

วันรุ่งขึ้น ข่าวการเปิดตัวคอนโดของศิริกิจวัชรโชติกรุป โครงการเดอะทัชมีการเข้ามาจองกันอย่างมากมาย การจองตั้งแต่ในงานได้เกือบครึ่งแล้ว แต่ที่เป็นกระแสจนคนแห่เข้ามาขอดูตัวอย่าง รวมถึงการเข้ามาจองอย่างไม่ขาดสายคือ คนหล่อเหลาอย่างหลานชายคนเล็กของตระกูล ขึ้นมีคำที่ติดแฮชแท็ก #สะใภ้คนเล็กศิริกิจวัชรโชติ #รอยยิ้มแสนหวาน ยังรวมถึงคำที่ค้นหาในโลกอินเทอร์เน็ตเป็นชื่อของชายหนุ่มชื่อ

ทวิชากานต์ ศิริกิจวัชรโชติ

ทายาทคนเล็กศิริกิจวัชรโชติกรุ๊ป

ไนน์ ทวิชากานต์ ศิริกิจวัชรโชติ

คนรู้ใจ ไนน์ทวิชากานต์ ศิริกิจวัชรโชติ

และยังอีกหลานคำเกี่ยวกับที่พูดถึงกันอย่างมากมาย และยังมีบางข้อความส่งพูดถึง -คนนี้หน้าเหมือนคนที่เคยทำงานบริษัทเดียวกันเราเลย -นี่คือพี่ไนน์ที่อยู่กลุ่มทายาทร้อยล้านไหมถึงว่าพวกพี่คบกันตั้งแต่มหาลัยแล้ว และยังมีข้อความตอบกลับมาอีก -ใช่ตอนนั้นก็ว่าอยู่ทำไมหลานคนโตของบ้านมาหาถึงมหาลัยคิดว่ามาจีบ ไปๆ มาคบกับเพื่อนสนิทด้วยซ้ำ - 

คนที่นั่งดู Gif ของคนรักที่แจกรอยยิ้มหวานที่ชาวเน็ตต่างพากันทวีตกันอย่างหนัก ยังไม่รวมคลิปที่พูดคุยกันบนเวที ยิ่งตอนที่ไนน์ยกนิ้วมือแนบปากที่ห้ามส่งเสียง นั่นน่ารักโคตรๆ หน้าตาบูดบึ้งด้วยความไม่พอใจแต่มือก็กดเซฟไม่หยุด แต่สิ่งที่เขาชอบมากที่สุดคือ คลิปที่เขาเดินถือดอกทานตะวันช่อใหญ่ไปมอบให้ไนน์บนเวที เรียกเสียงฮือฮาได้ดังมาก

และข่าวที่เขาต้องการอ่านก็มาถึง หนุ่มนักธุรกิจชื่อดังเปลี่ยนอาชีพจากขายรถมาขายขนมจีบให้แก่ทายาทคนเล็กที่เพิ่งเปิดตัวคอนโดเมื่อค่ำคืนวาน พร้อมกับรูปที่เขาโอบเอวไนน์เดินลงจากเวที

ซันยกยิ้มและหัวเราะเบาๆ “เจ้าของตัวจริงอยู่นี่โว้ย”

TBC…