[KNY FF] - In Time With You

Special Chapter 08 - New Moon In Spring Time

 

1st Published : 18 JUN 2022

===========

 

เขาฝันอีกแล้ว...

 

ความฝันที่ตามหลอกหลอนเขามาตั้งแต่ครั้นจำความได้...

 

ภาพหญิงสาวในเสื้อคลุมฮาโอริโบราณแสนแปลกตา เคลื่อนไหวไปมาดุจผีเสื้อเริงระบำ ความงดงามที่ติดตราตรึงใจตั้งแต่ยามแรกฝันถึงเธอผู้นี้

 

ภาพชายหนุ่มผู้มีสีหน้าละม้ายคล้ายคลึงกับเขาหากสูงวัยกว่า นั่งเคียงคู่หญิงสาวร่างเล็กชมจันทร์วันเพ็ญด้วยกัน ห่างกันเพียงแค่ปลายนิ้วสัมผัส

 

มือเล็กของเธอขยับคืบเคลื่อนเข้ามาสัมผัสมือสากกร้านของเขาทีละน้อย ก่อนจะเกาะกุมไว้อย่างแน่นหนา ท่ามกลางสายลมเย็นของปลายฤดูใบไม้ผลิ ที่พัดกลีบดอกฟูจิให้ปลิวว่อนไปทั่วบริเวณ

 

เจ้าหล่อนค่อย ๆ เบือนหน้ามา แม้เงาแมกไม้ทาบดวงหน้าของเธอจนไม่อาจมองเห็นชัดเจน หากนัยน์ตาสีม่วงคู่งามส่องเป็นประกายไม่แพ้แสงจันทราบนฟ้า ริมฝีปากสีชาดแย้มยิ้ม ก่อนจะเอื้อนเอ่ยถ้อยคำที่เขาจดจำได้ตั้งแต่ครั้งแรกที่ฝัน...

 

...ถ้อยคำที่ตราตรึงอยู่ในหัวใจทั้งยามหลับและยามตื่น...

 

“...กิยู ตื่นได้แล้วนะ”

 

เด็กหนุ่มมุ่นคิ้วแน่นยามแว่วเสียงพี่สาวคนเดียวปลุกเขาจากห้วงนิทรา เรียกเขาให้ตื่นก่อนที่เขาจะได้ยินเสียงใสเอ่ยถ้อยคำแสนประหลาดจบประโยค หากแสงตะวันที่ส่องลอดผ่านผ้าม่านก็บ่งบอกถึงอรุณรุ่งของเช้าวันใหม่ที่มาถึง

 

เวลาที่รัตติกาลคล้อยเลือนหายลับไปพร้อมฝันประหลาด...

 

นัยน์ตาสีครามเบือนสบดวงหน้าสะสวยอ่อนหวานของพี่สาวคนเดียว... ครอบครัวที่เหลืออยู่หลังมรณกรรมของบิดามารดาจากอุบัติเหตุเมื่อสองปีก่อน รอยยิ้มอ่อนโยนที่เห็นเจนตาทุกเช้าวัน ขณะที่เจ้าหล่อนรีบกุลีกุจอเปิดม่านสีทึมเร่งรุดให้เขาตื่นตัวขึ้น

 

“นี่ เช้าวันนี้มีซ้อมเคนโด้ตอนเช้ากับซาบิโตะคุงและมาโคโมะจังไม่ใช่เหรอ ถ้าช้าเดี๋ยวสองคนนั้นมายืนตะโกนเรียกอีกพี่ไม่รับรู้แล้วด้วยนะ”

 

ชื่อเพื่อนสนิททั้งสองกับกิจกรรมตอนเช้าเรียกให้เด็กหนุ่มตื่นเต็มตา ก่อนที่จะก้าวลงจากเตียง เสียงตะโกนจากหน้าบ้านเรียกชื่อเขาของคนทั้งสองเร่งให้เขารีบผลัดเสื้อผ้าก่อนที่ทั้งคู่จะถือวิสาสะเข้ามาลากเขาลงจากเตียงเหมือนสมัยเขายังเป็นเด็กประถม

 

รอยยิ้มสดใสหากแฝงแววรู้ทันของมาโคโมะทำเด็กหนุ่มลอบกลืนน้ำลาย ขณะที่เพื่อนสนิทเจ้าของผมสีประหลาดอย่างซาบิโตะถอนใจเฮือกใหญ่อย่างเหนื่อยอ่อน

 

“ให้ตายสิ... จนขึ้นมอปลายมาเป็นเดือน นายก็ยังทำตัวแบบเดิมไม่เปลี่ยนเลย”

 

“บ่นแบบนี้ เป็นห่วงกิยูสินะ”

 

“ก็เล่นตื่นยากตื่นเย็นแบบนี้ ไม่ให้ฉันเป็นห่วงมันได้ยังไง”

 

ซาบิโตะว่าพลางส่ายศีรษะอย่างอ่อนอกอ่อนใจ ขณะคนที่เป็นหัวข้อหลักของบทสนทนาเหม่อมองท้องฟ้ายามเช้าตรู่ ท้องฟ้ากลางเดือนพฤษภาคมใสกระจ่างไร้เมฆหมอกบดบัง แต่ก็ยังคงไร้เงาของดวงจันทร์ให้ได้เห็น

 

“มองหาอะไรอยู่เหรอกิยู”

 

“ถ้าให้เดา มันก็คงมองหาพระจันทร์ตามเคย” ซาบิโตะตอบสั้น ๆ ซึ่งเด็กหนุ่มก็ไม่ปฏิเสธแต่อย่างใด “นายฝันอีกแล้วสินะ”

 

อีกครั้งที่กิยูพยักหน้ารับ ความฝันประหลาดที่เพื่อนสมัยเด็กทั้งสองทราบคร่าว ๆ แต่ไม่มีใครรู้ซึ้งรายละเอียดที่สลักลึกอยู่ในความทรงจำของเขาทั้งยามหลับและยามตื่น

 

หากแต่... มีบางสิ่งที่รบกวนจิตใจของเขา

 

“ซาบิโตะ มาโคโมะ...” เขาเผลอเรียกทั้งสองก่อนที่จะห้ามตนเองได้ทัน “คือ... พระจันทร์สวยดีนะ... มันแปลว่าอะไรเหรอ”

 

คำถามเรียกนัยน์ตาสีฟ้าสดของเพื่อนสาวให้เปล่งประกายอย่างขบขัน ขณะที่อีกหนึ่งหนุ่มผู้มักจะมีสีหน้าเคร่งขรึมสมกับตำแหน่งประธานนักเรียนเมื่อปีกลายถึงกับเผลอหลุดหัวเราะร่วนออกมาอย่างห้ามตัวเองไม่ทัน

 

ท่าทีที่นัยน์ตาสีครามได้แต่กะพริบปริบ ๆ กับปฏิกิริยาของคนทั้งคู่ที่แสดงออกมา... จนเขาได้แต่สงสัยว่ามีบางสิ่งที่เขาทำพลาดไปหรือไม่

 

“ไม่รู้จริง ๆ เหรอกิยู” คำถามที่เรียกเด็กหนุ่มพยักหน้าหงึก ๆ ทำเอาเด็กสาวคนเดียวในกลุ่มหัวเราะคิกออกมาอีกระลอก “ตายล่ะ ไม่รู้จริง ๆ แหละซาบิโตะ”

 

“ถ้ามันรู้ มันจะถามออกมาแบบนี้เหรอ” ซาบิโตะเอ่ยนิ่ง ๆ แม้ดวงหน้าจะยังเปื้อนรอยยิ้มจาง ๆ “เห้อ เอาเป็นว่าอย่าไปเที่ยวถามใครที่ไหนมั่วซั่วแล้วกันนะ”

 

“ทำไมล่ะ...”

 

เขาเอ่ยถามจ๋อง ๆ ขณะเฝ้ามองคนทั้งสองที่สบตากันอย่างอ่อนใจ

 

“ถ้านายว่าง ๆ ก็ลองเสิร์ชในอินเทอร์เน็ตดู หรือหาดูในห้องสมุดแล้วกันนะ” ซาบิโตะตอบก่อนพลางเปลี่ยนเรื่อง “เห็นว่าวันนี้จะมีเด็กมอต้นมาฝึกซ้อมด้วย”

 

“เห แปลกจัง” มาโคโมะเอ่ยอย่างฉงนสงสัย “ปกติลุงของนายไม่ค่อยจะยอมให้เด็กขนาดนี้มาฝึกกับพวกเราไม่ใช่เหรอ”

 

“อื้อ ก็จริงของเธอ เห็นว่าเด็กคนนี้ฝีมือดีกว่าเด็กวัยเดียวกันมาก ถึงจะตัวเล็กไปหน่อยก็เถอะนะ... เห็นว่าเทคนิคนี่กินขาดเด็กวัยเดียวกันไปเยอะนะ”

 

“เอ๊ะ ใช่น้องสาวของโคโจซังเปล่านะ”

 

ชื่อที่แสนคุ้นหูเรียกนัยน์ตาสีครามหันมองเพื่อนสาวอย่างฉงน ชื่อที่ราวกับสลักลึกอยู่ในจิตใต้สำนึกของเขา เหมือนกับว่าครั้งหนึ่งเขาเคยคุ้นกับชื่อนี้เป็นอย่างดี

 

“ใคร...”

 

“เพื่อนร่วมห้องของฉันน่ะ เพิ่งย้ายมาอยู่เมืองนี้ไม่นานเอง” มาโคโมะอธิบายด้วยรอยยิ้มกว้าง “เขาก็อยู่ชมรมเดียวกับพวกเรานะ คนที่สวย ๆ คนนั้น ที่ทำแผลให้ชินาซึงาวะคุงเมื่อวันก่อน ญาติของรุ่นพี่ เอ๊ย อาจารย์ฮิเมจิมะไง”

 

ใบหน้าของหญิงสาวผู้ย้ายเข้ามาอยู่เมืองนี้เมื่อไม่กี่เดือนก่อนลอยเข้ามาในห้วงความคิด หญิงสาวเจ้าของใบหน้าสะสวยจนเป็นที่เลื่องลือไปตามห้องต่าง ๆ แต่ที่สะดุดใจเขาก็เห็นจะเป็นทีท่าของชินาซึงาวะ ซาเนมิ หนึ่งในเพื่อนร่วมกลุ่มของพวกเขาที่ดูจะมีท่าทีพิลึกพิลั่นยามเธอผู้นี้คอยทำแผลจากการฝึกซ้อมให้

 

บรรยากาศที่ยิ่งสะกิดความรู้สึกบางอย่าง ราวกับเขาเห็นภาพเช่นนี้มานับครั้งไม่ถ้วน... ราวกับสิ่งเหล่านั้นเกิดขึ้นจนเป็นเรื่องปกติ... หากแต่ก็มีบางสิ่งที่ขาดหายไป... จนทำให้ภาพที่เห็นอยู่ตรงนั้นไม่สมบูรณ์

 

บางสิ่ง... ที่อาจเป็นบางคนที่ขาดหายไป ราวกับมีใครที่ต้องอยู่ตรงนั้นอีกคน...

 

คนที่เป็นดั่งภาพฝันตลอดกาลของเขา...

 

“โย่! โทมิโอกะ!” เสียงห้าวที่เต็มเปี่ยมด้วยพลังของชายหนุ่มผู้เป็นเพื่อนร่วมชั้นตั้งแต่มัธยมศึกษาตอนต้นดังขึ้นหน้าโรงเรียน “วันนี้ก็มาซ้อมอย่างเต็มที่เถอะนะ!”

 

“นายนี่ก็พลังงานล้นเหลือตลอดนะ เรนโงคุ” อิงุโระ โอบะไน ถอนใจพลางเอ่ยประชดประชัน “ถ้าเจ้าโทมิโอกะมันกระตือรือร้นได้ซักครึ่งหนึ่งของนายได้ก็คงดี”

 

“ขนาดไม่กระตือรือร้น ฝีมือโทมิโอกะก็เรียกว่าใช้ได้เลยนะ” เด็กหนุ่มผมดำที่มีรอยยิ้มประดับบนใบหน้าเอ่ยขึ้น “เอาชนะซาเนมิมันได้ ต้องบอกว่าไม่ธรรมดาเลยดีกว่า”

 

“ไม่ธรรมดาอะไร ฉูดฉาดได้ขนาดนั้น ไม่สมเป็นโทมิโอกะผู้เซื่องซึมเลยเถอะ!”

 

“เหอะ! ครั้งนั้นไม่นับโว้ย อุซุย!”

 

“แพ้แล้วอย่าพาลสิ ชินาซึงาวะ!” เคียวจูโร่ตบบ่าเพื่อนร่วมชมรมอย่างแรง จนทำอีกฝ่ายแค่นลมออกมาอย่างไม่พอใจ “คนเราต้องรู้จักแพ้รู้จักชนะนะ”

 

“หรือนายมีปัญหากับเพื่อนของฉัน ชินาซึงาวะ”

 

ซาบิโตะเอ่ยขรึม ๆ ขณะเดินไปผจญหน้ากับเพื่อนร่วมชั้นที่มักแสดงตนเป็นปรปักษ์กับเพื่อนสมัยเด็กของตนอยู่เนืองนิตย์ หากก่อนมวยระหว่างเด็กหนุ่มสองคนจะบังเกิดขึ้นอีกครั้ง เสียงหวาน ๆ ของสมาชิกคนล่าสุดของชมรมก็ดังขึ้นเป็นเชิงปราม

 

“ไม่เอาสิ อย่าทะเลาะกันเลย อยู่ชมรมเดียวกันต้องสามัคคีกันเข้าไว้นะ เนอะ อุโรโกะดากิคุง ชินาซึงาวะคุง”

 

คำปรามที่ซาบิโตะได้แต่ส่ายหัว หากก็เห็นด้วยกับที่โคโจ คานาเอะ ว่าไว้ ขณะที่คู่กรณีอีกฝ่าย แม้จะมีท่าทีฟึดฟัด แต่ยามนัยน์ตาสีหวานของอีกฝ่ายจับจ้องมา เด็กหนุ่มเลือดร้อนก็ได้แต่ถอนใจอย่างไม่สบอารมณ์ ขณะดวงหน้าคร้ามเข้มขึ้นสีระเรื่อเมื่ออีกฝ่ายเขยิบเข้าใกล้พร้อมกับแย้มรอยยิ้มอ่อนหวาน

 

“เอ๋ นั่นใครซ้อมกันนะ ใช่มุราตะคุงกับน้องสาวของโคโจซังหรือเปล่าเอ่ย”

 

มาโคโมะเอ่ยถามยามได้ยินเสียงดาบฟาดปะทะกันอย่างหนักหน่วง เรียกนัยน์ตาสีครามให้หันไปมองการฝึกซ้อมที่เป็นไปอย่างหนักหน่วง... อยู่เพียงฝ่ายเดียว

 

ด้วยเจ้าของร่างเล็ก... ชนิดว่าเล็กกว่าเพื่อนสาวสมัยเด็กของเขาตอนขณะอยู่วัยเดียวกัน หากฝีมือเจ้าหล่อนนั้นคงจะไม่เกินความจริงตามที่ซาบิโตะว่า ด้วยการที่เธอผู้นั้นใช้เทคนิคทำคะแนนจากผู้แก่วัยกว่าถึงสามปีได้ในชั่วพริบตา

 

ชัยชนะที่เรียกเสียงผิวปากหวือจากอุซุย เทนเง็น และเสียงปรบมือดังกึกก้องจากเรนโงคุ เคียวจูโร่ และคุเมโนะ มาซาจิกะ ภาพเพลงดาบสุดท้ายที่แสนงดงามที่แทบหยุดลมหายใจของคนที่ได้เข้าชม ด้วยฝีมือที่งดงามและร้ายกาจเกินกว่าจะเป็นเพียงฝีมือของเด็กชั้นมัธยมศึกษาตอนต้น...

 

แต่ไม่ใช่กับเขา...

 

หัวใจของเขาแทบหยุดเต้น ทันทีที่ได้เห็นเพลงดาบที่งดงามดุจผีเสื้อเริงระบำ...

 

รูปร่างเล็กแบบนั้น ท่าทีแบบนั้น...

 

ภาพที่ซ้อนทับกับความทรงจำบางอย่างที่ปิดตายอยู่ในห้วงจิตใต้สำนึก ไม่ต่างกับยามเขาพบกับซาบิโตะและมาโคโมะเป็นครั้งแรก ไม่ผิดเพี้ยนจากยามเขาพบกับเหล่าเพื่อนฝูงคนอื่นในชมรมนี้...

 

บางสิ่ง... ที่กระตุ้นความทรงจำที่ติดตัวมาตั้งแต่ชาติปางก่อน... ความทรงจำที่ผูกติดกับดวงวิญญาณ... ความทรงจำที่รอวันเปิดผนึกเมื่อวันและเวลาอันสมควรมาถึง...

 

ก่อนเขาจะทันได้เห็นหน้าของเด็กคนนั้นได้ชัดเจน เสียงของอาจารย์อุโรโกะดากิ ซากอนจิ ที่ปรึกษาชมรมและคุณลุงของซาบิโตะก็ดังขึ้น จนกว่าจะพูดคุยธุระเกี่ยวกับการแข่งขันนัดต่อไปจนแล้วเสร็จ ก็ถึงเวลาฝึกซ้อมของเช้านี้

 

หากพอเขาฝึกประลองกับซาบิโตะเสร็จ เธอผู้นั้นก็หายออกไปจากสนามเป็นที่เรียบร้อยแล้ว

 

“ตายจริง... เด็กคนนี้ รีบจนลืมกล่องข้าวอีกแล้ว”

 

โคโจ คานาเอะ อุทานออกมา ดวงหน้าสะสวยเต็มไปด้วยเหงื่อเกาะพราวเหลียวมองหาร่างของน้องสาวร่วมสายเลือดคนเดียวของเธอ หากแผ่นหลังเล็ก ๆ ที่เดินออกไปอยู่ห่างไกลลิบจนเธอไม่อาจส่งเสียงเรียกเด็กคนนั้นให้หันกลับมาได้

 

เด็กสาวร้อนใจ ด้วยใกล้จะถึงเวลาเข้าเรียน และเธอยังคงอยู่ในชุดฝึกซ้อมเต็มยศ ไม่ทันที่ใครจะอาสา กิยูรู้สึกประหลาดใจยามเขาเป็นฝ่ายเอื้อมมือไปหยิบห่อกล่องข้าวจากมือพี่สาวของเธอคนนั้นมาไว้ ก่อนรีบสาวเท้าเดินไล่ตามหลังร่างเล็กที่ออกจากโรงฝึกไปเป็นที่เรียบร้อย

 

ใช้เวลาไม่นาน เขาก็เดินมาทันกับเธอคนนั้น ภาพเด็กสาวร่างเล็กในชุดกะลาสียืนชมความงามของดอกฟูจิที่บานสะพรั่งนั้นช่างคุ้นตา ตอกย้ำความรู้สึกว่านี่ต้องไม่ใช่ครั้งแรกที่เขาพบเธอคนนี้...

 

“เธอ... อ่า... โคโจ...”

 

กิยูหลุดเรียกชื่อที่สลักฝังลึกในห้วงความทรงจำออกไป ทำร่างเล็กหันกลับมาตามเสียงที่ได้ยิน นัยน์คู่สวยที่ประทับอยู่ในภาพฝันสบเข้ากับนัยน์ตาสีครามที่เบิ่งกว้างราวกับไม่เชื่อสายตาตัวเอง

 

นัยน์ตาสีม่วงของเธอผู้นั้น!

 

กิยูขยับกล่องข้าวในมือเป็นเชิงแก้เก้อ อากัปกิริยาที่เรียกเสียงร้องโวยวายจากเด็กสาวคนนั้น ก่อนจะรีบโค้งตัวเป็นเชิงขอบคุณขณะที่เอื้อมมือไปรับห่อข้าวจากมือเขา

 

เสี้ยววินาทีที่มือทั้งสองแตะโดนกัน เสี้ยววินาทีที่ราวกับโลกทั้งใบหยุดหมุน เสี้ยววินาทีที่สายธารแห่งความทรงจำจากอดีตชาติไหลย้อนกลับ แม้ภาพนั้นจะแสนเลือนราง แต่นั่นเป็นนัยน์ตาคู่งามคู่เดียวกับที่จำหลักทั้งในความทรงจำที่ถูกซ่อนในจิตใต้สำนึกส่วนลึก... และความฝันตลอดกาลของเขา

 

“ขอบคุณมากนะคะ”

 

รอยยิ้มกว้างจนตาหยีถูกส่งมาให้ รอยยิ้มแสนซุกซนที่ทำให้หัวใจของเขาเต้นระรัว ก่อนจะเฝ้ามองแผ่นหลังของเธอเดินจากไปพร้อมกับสายลมที่พัดพากลีบดอกฟูจิให้ปลิวไสวไปทั่วบริเวณ

 

ชั่วขณะที่เข็มนาฬิกาของโชคชะตาเริ่มขยับเดินไปข้างหน้า โชคชะตาที่มาจากคำอธิษฐานจากจิตใจอันแหลกสลายของเขาที่ต้องสูญเสียคนสำคัญไปก่อนเวลาอันควร โชคชะตาที่มาจากห้วงคำนึงสุดท้ายของเธอผู้นั้นที่ไม่อาจทำตามสัญญาได้ โชคชะตาที่มาจากคำภาวนาของใครหลายคนที่วิงวอนขอพรให้แก่ทุกคนที่เสียสละชีวิตความสุขของตนเพื่อแลกมากับความสงบสุขของโลกใบนี้

 

ความสงบสุขของโลกที่หลายคนไม่มีโอกาสสัมผัส...

 

เข็มนาฬิกาของโชคชะตาคอยนำพาเส้นทางของคนสองคนให้หวนกลับมาบรรจบพบพานกันอีกครั้ง... พร้อมกับจุดเริ่มต้นใหม่ของความสัมพันธ์ของพวกเขา... ด้วยด้ายแดงแห่งโชคชะตาที่ถักทอร้อยเรียงเขาทั้งสองไว้

 

ในห้วงเวลาของสองเรา...

 

- FIN –

 

===========

Author's Talk 18 JUN 2022

สวัสดีค่า ในที่สุดก็ได้ฤกษ์ลงตอนพิเศษ 8 ที่ยังไม่เคยเผยแพร่ในเว็บไหนนะคะ จะมีคนที่ได้เล่มจากเราแล้วที่ได้อ่านตอนนี้ตั้งแต่ช่วงเดือนพฤษภาคมค่ะ

ใจจริงอยากลงตั้งแต่ส่งเล่มแล้วค่ะ แต่อยากลงรีไรท์ให้ครบก่อน เลยต้องขออภัยมาก ๆ ที่เพิ่งจะได้ลงเอาวันนี้นะคะ

ตอนที่กำลังพิพม์ Talk ตอนนี้ รู้สึกใจหายมากเลยค่ะ แต่ก็ดีใจที่การเดินทางของคุณกิกับคุณชิก็มาถึงจุดที่เค้าได้เจอกันใหม่ คุณกิได้เห็นรอยยิ้มของคุณชิในแบบที่ติดตรึงใจเขามาตั้งแต่ AU หลักเสียที

เป็นการเดินทางที่ยาวนานมากสำหรับสองคนนี้ คนอ่าน รวมถึงตัวเราด้วยค่ะ

ฟิคนี้เหมือนเป็นการกลับมาเขียนงานแนวฟิคชั่นของเราในรอบเกือบหกปีเนอะ แล้วก็เป็นเรื่องยาวที่จบเรื่องแรกด้วยค่ะ ทำเล่มครั้งแรกอีกต่างหาก ดีใจที่มีหลายคนชื่นชอบฟิคเรื่องนี้นะคะ เพราะเราก็รักเรื่องนี้มากเหมือนกัน

ไม่รู้ว่าบทสุดท้ายนี้จะเป็นอะไรที่ประทับใจของคนอ่านกันไหม แต่เราชอบที่เราจบแบบนี้มากค่ะ โดยเฉพาะประโยคสุดท้าย ที่เป็นที่มาของชื่อเรื่องภาษาไทยเลยนะคะ มันเหมือนเป็นประโยคเดียวที่สรุปความสัมพันธ์ของคุณกิคุณชิในฟิคเรามากค่ะ

ใครคิดเห็นอย่างไร แวะมาเล่าหรือคอมเมนต์ให้ฟังหน่อยนะคะ

เราได้เขียน Talk ท้ายเรื่องฉบับยาวไว้ใน Privatter ค่ะ ทุกคนสามารถกดไปอ่านได้ ที่นี่ เลยนะคะ เป็นความในใจที่เราเขียนไว้โคตรยาวมาก 5555 ดูจากวันที่ก็น่าจะเดาได้ว่า เขียนไว้นานมากแค่ไหนค่ะ

ขอบคุณทุกท่านที่ร่วมเดินทางกับเรามาในฟิคเรื่องนี้นะคะ เราคงไม่สามารถจบเรื่องนี้ได้อย่างสวยงามหากปราศจากการสนับสนุนไม่ว่าทางใดของใครแต่ละคนเลยค่ะ เป็นอะไรที่เราซึ้งใจมากจริง ๆ ค่ะ เวลาที่เห็นคอมเมนต์ หรือมีคนหลังไมค์บอกว่าชอบงานเรื่องนี้มาก ๆ

ทั้งนี้ สำหรับตอนก่อนหน้า เราจะเก็บไว้สำหรับ update ในการลงงานใหม่ หรือเปิดพรี/ออกอีเวนต์สำหรับใครที่อยากเก็บเล่มไว้เป็นที่ระลึกนะคะ

ส่วนเรื่องพรีเล่มทั้งเล่มกิยูชิโน หรือเล่มซาเนคานาช่วงนี้ จนกว่าจะส่งโรงพิมพ์ในเดือนหน้า ก็ยังสามารถสะกิดสั่งได้เรื่อย ๆ ค่ะ กับจริง ๆ หลังส่งโรงพิมพ์ เราก็คงมีสั่งเกินมาจำนวนหนึ่งค่ะ เผื่อใครอยากเก็บเป็นที่ระลึก (แต่อย่าลืมดูความจำเป็นเบื้องต้นของตัวเองด้วยนะคะ)

ลองดูเล่มตัวอย่างได้จากที่เราอัพเดท หรือในเทรดทวิตเตอร์นี้นะคะ

แล้วก็ ใครที่มีความสนใจอยากเก็บฟิคเล่มนี้ รวมถึง KNY FF - In The Remembrance of Her #แด่เธอในความทรงจำนิรันดร์ เป็นที่ระลึก ตอนนี้เราเปิดพรีฟิคอีกรอบค่ะ โดยสามารถดูรายละเอียดเบื้องต้นของรวมเล่มทั้งสองเล่ม ฉบับปรับปรุงล่าสุด 16 APR 2022 มาให้ได้ศึกษานอกเหนือจากตัวฟิคที่สามารถอ่านตอนหลังได้ใน ReadAWrite | Dek-D | ReadHaus นะคะ

รายละเอียด KNY FF - In Time With You #ห้วงเวลาของเราสอง (Tomioka Giyuu x Kochou Shinobu)

รายละเอียด KNY FF - In The Remembrance of Her #แด่เธอในความทรงจำนิรันดร์ (Shinazugawa Sanemi x Kochou Kanae)

ถ้าสนใจ จิ้มลิงค์สั่งจองด้านล่างได้เลยค่ะ หรือดูรายละเอียดพร้อมกรอกแบบฟอร์มได้ที่นี่นะคะ [Link]

แต่ทั้งนี้ ใครไม่สะดวกไม่เป็นไรนะคะ รับรองได้อ่านเนื้อหาเหมือนเดิม และในรูปแบบ Rewrite เหมือนกันค่ะ เพียงแต่อาจจะได้อ่านตอนพิเศษช่วงท้ายหลังจากเราส่งเล่มล็อตแรกนะคะ

หรือจะรอไปเก็บรอบงาน Comic Avenue ก็ได้เหมือนกันค่า

ถ้าเกิดทันอย่างไร วีคหน้า อาจจะได้เริ่มอ่านตอนพิเศษ 2 ของ KNY FF - In The Remembrance of Her นะคะ ^^ และหวังว่าจะได้เจอกับทุกท่านหลังลงรีไรท์ KNY FF - In The Remembrance of Her ทั้งหมด กับ KNY FF - The Tales of Butterfly Effects ในช่วงปลายปีนี้กันค่ะ

ขอบคุณทุกคนอีกครั้ง ที่คอยส่งกำลังใจ คอยให้การสน้ับสนุน คอยหวีด ทุกสิ่งมีค่ากับเราจริง ๆ ค่ะ

แล้วพบกันเร็ว ๆ นี้นะคะ

- rene_recluse -