1

"ข้าตั้งใจจะล้มงานสมรสของพวกเจ้า เหตุใดกลับกลายเป็นเร่งงานสมรสของพวกเจ้าให้เร็วขึ้น! ชายโฉดหญิงชั่วเหตุใดถึงไม่ได้รับการลงโทษจากสวรรค์ เหตุใดมีแต่ข้าที่เป็นฝ่ายถูกกระทำ ข้า!!.. หรงลี่จู ไม่ยอม ข้าจะล้ม จะพังงานสมรสของพวกเจ้าให้สิ้นซาก!!"

 

หรงลี่จูก่อนตายนางได้อธิษฐานย้อนคืนกลับมายังอดีต เพื่อยับยั้งแก้ไขเรื่องราวร้ายๆ ที่กำลังจะเกิดขึ้น…

ภพเก่าก่อนนั้นนางเป็นถึงพระชายาของสวีจวิ้นอ๋อง แต่กลับถูกน้องสาวต่างมารดาหักหลังสมคบคิดเป็นชู้กับผู้ที่ได้ชื่อว่าเป็นพระสวามี พระสวามีของนางก็โฉดเหลือคณา ตลอดเวลาสองปีที่รู้จักกันมา สวีจวิ้นอ๋องเก็บงำซ่อนเร้นทุกอย่างไว้ได้อย่างยอดเยี่ยม ไม่เคยแสดงพฤติกรรมน่าสงสัยใดให้นางจับพิรุธได้เลยสักครา สวมบทบาทเป็นท่านอ๋องที่ดี เป็นพระสวามีที่ยอดเยี่ยม แสร้งทำเป็นรักทะนุถนอมนางจนเสียนิสัย แต่พอหมดประโยชน์กลับคิดทรยศหักหลังความรักที่นางมอบให้ สั่งฆ่าได้แม้กระทั่งพระชายาของพระองค์เอง เพียงเพราะน้องสาวต่างมารดานั่น หรงลี่จูมองแล้วเห็นจะเป็นเพราะความโลภและกิเลสตัณหาบังตาให้สวีจวิ้นอ๋องทรงกระทำเรื่องชั่วช้าพันธุ์นั้น

แผนการขององค์ชายสี่ 'สวีจวิ้น' หรือ 'อ๋องจื่อ' รู้เมื่อสาย เมื่อพระองค์มีพระราชประสงค์จะอภิเษกสมรสกับนาง 'หรงลี่จู' คุณหนูใหญ่สกุลหรง ที่มีบิดาเป็นถึงท่านเสนาบดีฝ่ายขวา ทั้งหมดนี้ก็เพื่อจะปูทางสู่อำนาจในราชสำนัก หวังโค่นล้มราชบัลลังก์ของพระราชบิดา และพระเชษฐาที่ถือตำแหน่งรัชทายาทองค์ปัจจุบัน

เดิมสวีจวิ้นอ๋องเป็นแค่เพียงพระราชโอรสที่ไร้ประโยชน์ ไม่ได้อยู่ในสายพระเนตรของพระราชบิดา เพราะพระมารดาแท้ๆ ล่วงลับตั้งแต่พระองค์เยาว์วัย อำนาจต่างๆ แทบจะไม่มีอยู่ในราชสำนัก พระองค์จึงคิดเข้าหาคุณหนูใหญ่จวนสกุลหรง เพื่อผลประโยชน์ทางการเมือง

ส่วนนาง.. น้องสาวต่างมารดาที่หรงลี่จูทั้งรักและเอ็นดู แต่ไหนแต่ไรแล้ว 'หรงลี่จิ่น' ไม่คิดเทียบชั้นพี่สาวอย่างพระนางเลยสักครา แต่ครั้งนี้.. นางกลับได้รู้เมื่อสาย อาการป่วยกระเสาะกระแสะที่นางประสบพบเจอหลังจากอภิเษกสมรสเข้าวังของสวีจวิ้นอ๋อง สาเหตุทั้งหมดมันมาจากนาง!! นังน้องทรพี!!!

แสร้งห่วงใยคอยส่งน้ำส่งยา เช้าถึงตำหนักของนาง เย็นถึงแท่นบรรทมของพระสวามีชั่ว ในใจของหรงลี่จูทำทั้งหมดนี้เพื่อหวังผลประโยชน์ส่วนของตน และยาที่ส่งมานั้นสตรีนางใดได้ดื่มกิน ยิ่งหมดหนทางผลิตทายาท

'นี่หรือคือน้องรัก? นางคืออสรพิษเดินได้ต่างหาก!!'

ไหนจะภาพบาดตาบาดใจที่หรงลี่จูได้พบเห็นนี่อีก.. น้องสาวที่รักของนางกำลังเล่นชู้กับพี่เขยตอนกลางวันตะวันยังไม่ตกดินด้วยซ้ำ เพียงได้ยินชายโฉดพูดกับหญิงชั่วว่า..หลังจากที่นางสิ้นพระชนม์ไป จะจัดพิธีสู่ขอ.. อภิเษกสมรสนังน้องทรพีผู้นี้เป็นพระชายาอย่างถูกต้องเหมาะสม หญิงชั่วได้ยินเช่นนั้นก็ตอบรับอย่างยินดี ทั้งๆ ที่รู้ทั้งรู้ว่าพี่สาวอย่างนางกำลังประชวรนอนซมอยู่ในตำหนักเดียวกัน มีเพียงฉากไม้กั้นเท่านั้น พี่น้องแบบไหนหรือถึงกระทำกันอย่างเลือดเย็นเช่นนี้...

ก่อนสิ้นใจนางจึงอธิษฐานให้พวกมันตายตกไปตามกัน หากเป็นไปได้อยากจะย้อนวันเวลากลับคืนมาแก้ไขอดีต และเหมือนว่าสวรรค์จะยังคงเมตตานางอยู่ หลังจากที่นางสิ้นลมหายใจ รู้สึกกายตื่นลืมตาขึ้นมาอีกครั้ง กลับพบว่าตนเองนอนอยู่บนเตียงภายในจวนของ 'หรงเวินซวิน' เสนาบดีฝ่ายขวาผู้เป็นบิดา ท้ายที่สุดนางกลายเป็นดรุณีสาวแรกแย้มอีกครั้ง..

ถามไถ่หาความจากหวานเอ๋อร์สาวรับใช้คนสนิทจึงได้รู้ว่าตนย้อนกลับมาเกิดใหม่ยังอดีตเมื่อ 2 ปีก่อน ก่อนที่นางจะได้อภิเษกสมรสเป็นพระชายาของสวีจวิ้นอ๋อง และเมื่อวานเป็นครั้งแรกที่นางได้พบกับพระองค์ บุรุษที่ช่วยนางฟื้นคืนจากน้ำ หากไม่รู้จักความชั่วช้าของสวีจวิ้นอ๋องนางเองก็พอจะเข้าใจได้ที่ตนเองในอดีตตกหลุมรักบุรุษหนุ่มรูปงามผู้นี้

สวีจวิ้นอ๋องใช้เล่ห์เหลี่ยมสั่งการให้คนแสร้งผลักดันให้คุณหนูใหญ่อย่างนางตกลงไปในน้ำ ในเทศกาลประจำปีที่คึกคัก และใช้กลยุทธ์บุรุษช่วยสาวงาม ทำให้นางตกหลุมพราง เปิดใจให้สวีจวิ้นอ๋องเข้ามาอยู่กลางใจอย่างไม่ทันระวังตัว

'หึ แต่ตอนนี้ข้าไม่ใช่พระชายาของเจ้าอีกต่อไป ความโง่เง่าทั้งหมดนั้น ข้าขอทิ้งเอาไว้เบื้องหลัง นำมันมาเป็นบทเรียนต่อกรกับคนทรราชเช่นเจ้าให้ตายตกไปตามกัน'

คุณหนูใหญ่กำมือแน่นอย่างเคียดแค้น ก่อนที่จะเห็นสาวรับใช้หน้าห้องเข้ามาแจ้งบางอย่างกับหวานเอ๋อร์ที่ยืนอยู่ไม่ไกลจากตนเอง

"คุณหนูรองขอเข้าพบอยากเยี่ยมดูอาการป่วยของคุณหนูใหญ่เจ้าค่ะ"

"คุณหนูรอง จิ่นเอ๋อร์นะหรือ? "

"เจ้าค่ะ ให้บ่าว ชะ..เชิญ"

"ไม่ต้อง บอกให้นางกลับไป ข้ารู้สึกปวดเมื่อยตัว เวียนศีรษะอยากพักผ่อนเสียหน่อย"

"ตะ..แต่"

หวานเอ๋อร์สาวรับใช้คนสนิทแสดงท่าทางงุนงง โดยปกติแล้วแม้คุณหนูใหญ่ของนางจะร้าย แต่ก็ไม่เคยใจร้ายกับคุณหนูรองมาก่อน ทั้งยังทะนุถนอมให้ความรักอย่างพี่สาว แม้ว่าคุณหนูรองจะเป็นแค่บุตรีที่เกิดจากท่านเสนาบดีกับสาวใช้อุ่นเตียงภายในจวน

"เจ้า.. บอกไปเช่นนี้ แต่หากนางจะรอ ปล่อยให้นางรอไปก่อน ข้ายังรู้สึกเวียนศีรษะไม่พร้อมออกไปต้อนรับผู้ใด"

พูดเสร็จหรงลี่จูก็พลิกกายนอนตะแคงข้างไล่สาวรับใช้ทางอ้อม

'ในเมื่อข้าได้มีโอกาสย้อนกลับคืนมายังอดีตก่อนที่จะได้ร่วมหอกับเต้า.. ข้าก็จะจัดการคนโฉดอย่างพวกเจ้าไปพร้อมๆ กันเอง'

หรงลี่จูหลับตาลงก่อนจะลืมตาขึ้นเมื่อคิดบางอย่างขึ้นได้ นางเดินไปหยิบพู่กันกับกระดาษมา ขีดๆ เขียนๆ เรื่องราวในอนาคตที่กำลังจะเกิดขึ้น นางต้องยับยั้งงานอภิเษกสมรสที่จะเกิดขึ้นให้ได้ ภายหน้าจะได้ไม่ก่อเกิดภัยกับบ้านเมืองยามที่สวีจวิ้นอ๋องคิดก่อกบฏปฏิวัติบ้านเมืองเพื่อขึ้นครองราชย์ปกครองบัลลังก์มังกรนี้

'หึ ข้าไม่ยินยอมเสียอย่าง ก็ให้รู้ไปสิว่าเจ้าจะบังคับให้ข้าอภิเษกสมรสกับเจ้าได้!'

"คุณหนูไม่นอนพักแล้วหรือเจ้าคะ"

หวานเอ๋อร์กลับเข้ามาเห็นคุณหนูใหญ่ตั้งหน้าตั้งตาฝนหมึกขีดๆ เขียนๆ บางอย่างอยู่ ก็เกิดข้อสงสัย

'อาการของคุณหนูก็ดีขึ้นมากแล้ว เหตุใดถึงปฏิเสธพบหน้าคุณหนูรองเล่า?'

หวานเอ๋อร์ไม่ได้รับคำตอบใดจากปากของคุณหนูใหญ่ นางจึงนั่งลงข้างกายช่วยฝนแท่งหมึกนั้นให้แทน

"หวานเอ๋อร์สองวันนี้ข้า อยากอยู่เงียบๆ ไม่อนุญาตให้ผู้ใดเข้าพบ ไม่เว้นแม้แต่ท่านพ่อกับท่านแม่ เจ้าไปคิดหาวิธีรับมือให้ดี อย่าให้เกิดเรื่องหมางใจได้"

คุณหนูใหญ่หรงลี่จูหันไปสั่งการหวานเอ๋อร์ แม้สาวรับใช้ผู้นี้จะไม่ฉลาดนัก แต่นางก็ทนมือทนเท้าอยู่ข้างกายนางมาตลอด

"เจ้าค่ะ!"