หลังจากที่พวกเธอทานอาหารเสร็จก็ถึงเวลาแยกย้ายกันเสียที ตอนแรกก็นัดกันไว้ว่าจะเดินช็อปปิ้งกันสักพักค่อยแยกย้าย แต่เมื่อขาดคนขาช็อปอย่างอิงฟ้าไปพวกเธอก็รู้สึกว่ามันจะกร่อยเร็วขึ้นมานิดนึง ก็แน่แหละ อิงฟ้าเป็นคนที่ช็อปนานช็อปเยอะที่สุดในกลุ่มแล้ว พอไม่มีอิงฟ้า ก็ไม่มีคนชี้ชวนให้ดูนู่นนี่น่ะสิ สุดท้ายก็เลยตกลงว่าแยกกันไปใช้ชีวิตตัวเองเถอะ

แน่นอนว่าวิเวียนกับเจ้าจอมก็คงไม่ได้จะตรงดิ่งกลับบ้านหรอก เธอเห็นสองคนนั้นจูงมือกระหนุงกระหนิงพากันขึ้นรถไปก่อนใครเพื่อนเลย ส่วนเยว่เมื่อไม่มีอะไรทำก็เลยขอแยกตัวไปทำงานที่คณะตัวเองต่อนานแล้ว

…เหลือก็แต่เธอกับเซียนสองคนที่ตอนนี้ไม่รู้จะไปรอเวลานัดที่ไหนยังไงต่อดีนี่แหละ

“หนูจะไปเลยมั้ย” เซียนหันมาถามคนข้าง ๆ ที่ยืนไถโทรศัพท์ตัวเองด้วยใบหน้าที่ขมวดคิ้วยุ่ง …ก็ตอนแรกอิงฟ้าคิดว่าจะได้อยู่กับเพื่อนนานกว่านี้นี่ ถึงได้เลื่อนเวลานัดของพี่หมอธีออกไปก่อน แต่สุดท้ายก็เลยต้องมารอแกร่วตั้งหนึ่งชั่วโมงกว่า ๆ แบบนี้

“เหลืออีกตั้งชั่วโมงกว่าอะป๊า ไปรอไหนดีเนี่ย” คนตัวเล็กได้ยินอย่างนั้นก็เก็บโทรศัพท์เข้ากระเป๋าด้วยใบหน้าหงิกงอ ไม่พอปากเล็กนั่นก็มาหลุดทำเสียงงอแงใส่เธออีก เผลอจริงหรือเปล่าเนี่ย หรืออินบทบาทน้องหนูผู้เอาแต่ใจกัน

เซียนมองยิ้ม ๆ กับท่าทีเอาแต่ใจแต่กลับน่าเอ็นดูแบบนั้น มองอะไรก็เอ็นดูไปหมดแล้วแหละตอนนี้ เธอเห็นแล้วอยากจะเอาใจอย่างไรไม่รู้สิ คนตัวสูงจึงส่งมือไปเกาคางอีกคนอย่างกับหยอกล้อลูกแมวน้อย

“โอ๋ ๆ ไปนั่งรอก็ได้นี่” เซียนว่าแล้วชักมือกลับมาเก็บไว้ข้างตัวเหมือนเดิมเมื่อแมวของเธอทำหน้าเซ็งไม่เลิก เธอจึงเสนอทางเลือกให้ไปหาที่นั่งเย็น ๆ รอเวลากันก่อนก็ได้ เซียนเองก็ยินดีจะอยู่ด้วยกันจนกว่าจะแยกไปเดทได้อยู่แล้วไม่มีปัญหา

“อื้อ พาไปหน่อย เอาแถวนี้นะ”

“เอาแถวนี้เลยเหรอ ไม่ติดนะ” อิงฟ้าที่ได้ยินคำพูดคำจาสองแง่สองง่ามก็จิกตาใส่ให้มันเลิกพูดแบบนั้นสักที พอคนกวนเห็นแบบนั้นก็เลยทำทีเปลี่ยนเรื่องเอาตัวรอดอย่างรวดเร็ว

“งั้นก็ไปนั่งโคเวิร์คกิ้งสเปซด้วยกันมั้ย ป๊าจะได้นั่งอ่านหนังสือด้วย” อิงฟ้าที่ได้ยินอย่างนั้นก็เผลอทำหน้าหน่ายขึ้นมาเมื่อสมองมันปรับไม่ทันละว่าอีกฝ่ายมันเป็นคนยังไงกันแน่ เมื่อกี้ก็พึ่งจะหื่นใส่เธอ แล้วมาตอนนี้มันชวนเธออ่านหนังสือเป็นเด็กรักเรียนขึ้นมาซะงั้น

ขนาดมาเที่ยวก็ยังพกหนังสือมาด้วยขนาดนี้ กลัวคนเขาไม่รู้หรือไงว่าเนิร์ด

“อะไรกันป่ะป๊า มีเวลาเหลือกับหนูตั้งเป็นชั่วโมงจะมัวแต่นั่งอ่านหนังสือเหรอคะ” คนตัวเล็กเอ่ยเสียงกระแนะกระแหนอย่างอดไม่ได้ จนคนฟังกระพริบตาปริบ ๆ ตกลงอิงฟ้าอยากเห็นเธอเป็นคนยังไงกันแน่เนี่ย พอลามกก็มาด่ากัน พอเธอไม่ได้จะทำอะไรก็มาแหย่กันอีก

เอาใจยากซะจริง

“แล้วหนูอยากได้อะไร ให้ป๊าเปิดห้องเลยมั้ยล่ะ” เซียนเอ่ยทีเล่นทีจริง ก็ไม่ติดหรอกนะถ้าอิงฟ้าอยากจะไปนอนกลิ้งบนเตียงกับเธอสองต่อสองน่ะ เผลอ ๆ บางทีหล่อนอาจจะอยากเทนัดคู่เดทแล้วมาใช้เวลากับเธอแทนก็ได้ป้ะ

เธอคิดพลางเหลือบมองอีกฝ่าย แต่ก็ต้องหลุดหัวเราะออกมาเมื่อทันเห็นยัยคนหน้าสวยทำหน้าอ้วกล้อเลียนใส่เธอลับหลังอย่างนั้น พอเธอหันกลับไปก็ทำเป็นตีสีหน้าเรียบได้ทันทีราวกับเป็นนักแสดงเจ้าบทบาทอย่างไรอย่างนั้น

พอเห็นเซียนทำท่าจะแยกเขี้ยวเอาคืน อิงฟ้าก็รีบเดินมาควงแขนกันแล้วเป็นฝ่ายลากเธอเดินแทนจนเซียนตั้งตัวไม่ทัน แล้วยังจะหันกลับมายิ้มหวานกลบเกลื่อนอีก

แหม รู้จักเอาตัวรอดเก่งดีนะ

“โคเปซก็โคเปซจ้า ไปกัน” ไม่รอให้บ่นหรอก อิงฟ้าคิดในใจแล้วเป็นฝ่ายเดินกึ่งลากอีกคนขึ้นรถหรูเองซะเลย

ไม่กี่นาทีหลังจากนั้น เธอกับเจ้าคนขับรถส่วนตัวอย่างเซียนก็พาเธอมาเหยียบโคเวิร์คกิ้งสเปซขนาดใหญ่ใจกลางเมืองจนได้ อิงฟ้าหันซ้ายหันขวางง ๆ อย่างไม่รู้ว่ามันมีอะไรให้เธอทำบ้าง จะไปงีบก็เดี๋ยวจะหลับยาว แล้วก็ขี้เกียจอ่านหนังสือแบบเซียนด้วย อีกอย่างเธอเองก็ไม่ได้มีเวลาให้ทำกิจกรรมอะไรได้มากมายด้วยสิ สุดท้ายเธอก็เลยตัดสินใจเดินตามคนชำนาญพื้นที่อย่างเซียนดีกว่า

เซียนพยายามเดินซอกแซกมองหามุมที่เงียบและเป็นส่วนตัวมากที่สุด โชคดีที่เวลานี้ก็ไม่ค่อยมีคนอยู่แล้วจึงมีพื้นที่ให้เธอจับจองค่อนข้างมาก เธอมองหาอยู่ไม่นานก็ถูกใจมุมหนึ่งที่ค่อนข้างจะอยู่ลึกและเป็นส่วนตัวพอสมควร มุมนั้นมีโซฟาขี้เกียจขนาดกลางที่นั่งเบียดได้สองคนพอดี แถมทั้งสองข้างยังขนาบไปด้วยชั้นหนังสือบังให้เธอเสร็จสรรพ ถ้าเธอไม่บังเอิญเดินมาทางนี้ก็คงจะไม่สังเกตเห็นเหมือนกัน เห็นอย่างนั้นเธอจึงรีบจูงอิงฟ้าไปมุมนั้นทันที

พอมาถึงเซียนก็ล้มตัวลงไปนอนแผ่บนโซฟานั้นเต็มพื้นที่ราวกับเป็นเตียงบ้านตัวเองอย่างไรอย่างนั้น จนคนที่เดินตามมาด้วยขมวดคิ้วงง ๆ มองซ้ายขวาก็ไม่เห็นจะมีที่นั่งให้เธอเลย อิงฟ้าทำท่าจะเดินเลี่ยงไปหาที่นั่งเอง พลันก็ถูกอีกคนฉุดลงไปนั่งด้วยกันอย่างรวดเร็วจนเธอเผลอร้องว้ายด้วยความตกใจ

“ว้าย! เซียน เล่นบ้าอะไรเนี่ย!” อิงฟ้าแหวออกมาอย่างตกใจจนเซียนหัวเราะเย้าแหย่อีกแล้ว

กลายเป็นว่าตอนนี้เธอล้มลงมานั่งทับมันแทบจะทั้งตัวอยู่แล้วเนี่ย!

“แล้วเมื่อกี้จะไปไหนล่ะ ป๊าก็ต้องดึงไว้สิเดี๋ยวลูกแมวมันจะหนี” คนตัวสูงขยับเข้ามากระซิบข้างหูกันอีกแล้วจนอิงฟ้าต้องย่นคอหนี พลันเธอจะขยับลุกหนีมันก็เอื้อมมือมากอดเกี่ยวเอวเธอไว้เสียแน่น แล้วขยับจัดท่าทางให้เธอนั่งบนตักมันดี ๆ ราวกับเธอเป็นตุ๊กตาอย่างไรอย่างนั้น

“อะไรของมึงเนี่ย กูนั่งไม่ถนัด” เธอเอ่ยเสียงสะบัดเพราะโดนมันแกล้งอีกแล้ว ช่วงนี้มันเป็นอะไรของมันนักหนาเนี่ย ชอบมานัวเนีย มาจับเธอทำนู่นทำนี่อยู่ได้

“กูอะไร ทำไมไม่แทนตัวเองว่าหนูล่ะ ป๊าไม่ค่อยชอบเท่าไหร่เลยนะคะ” เซียนแสร้งทำเสียงดุ แล้วกดจมูกลงบนต้นคอเธอฟอดใหญ่ราวกับจะทำโทษกันซะอย่างนั้น

โอ๊ย ไอ้ตัววอแว!

“อีป๊ามึงจะปล่อยหนูได้ยัง ขยับไปนั่งดี ๆ เลย จะอ่านก็อ่านหนังสือไปสิมากวนกันอยู่ได้” พอได้ยินเสียงบ่นก็แทนที่จะปล่อยกัน เซียนกลับพันธนาการแน่นหนากว่าเดิมอย่างชอบใจ

“อยู่ ๆ ก็ขี้เกียจ น้องอิงอ่านให้ป๊าฟังหน่อยได้มั้ยคะ” ว่าแล้วก็พยักเพยิดหน้าไปทางกระเป๋าของตัวเองที่เก็บหนังสืออ่านเล่นไว้ คนบนตักถอนหายใจมาอย่างปลง ๆ แล้วว่ามันคงจะกวนตีนไม่ปล่อยกันเร็ว ๆ นี้หรอก จึงเอื้อมมือไปหยิบหนังสือให้มันอย่างติดรำคาญ

“แล้วบอกจะมาอ่านหนังสือ ๆ หลอกกูมาปล้ำป้ะเนี่ย” อิงฟ้าบ่นพึมพำกับตัวเองอย่างไม่ปิดบัง จนเซียนหัวเราะร่วนที่ได้ยินอย่างนั้น ตกลงจะบ่นหรือจะด่าเธอก่อน พึมพำเสียงดังขนาดนั้นไม่ตะโกนข้างหูเธอไปเลยล่ะ

“อ่านไปเถอะน่า เดี๋ยวก็ไม่ปล่อยซะหรอก” เธอจิ๊ปากไปทีนึงแต่ก็ยอมเปิดหนังสืออ่านออกเสียงให้มันฟัง มันชี้ ๆ หาหน้าให้เธออ่านสักพักก็ละมือกลับไปเกาะเอวเธอต่อ แล้วไม่ใช่หนังสือเรียนด้วยนะ ไอ้บ้านี่เอานิยายรักมาให้เธออ่าน!

“เร็ว ๆ ทำดีเดี๋ยวป๊ามีรางวัล” เซียนเอ่ยเบ่งอย่างอวดดีราวกับตัวเองเป็นป่ะป๊าของเธอจริง ๆ อย่างนั้นแหละ เจ้าของร่างเล็กกลอกตาไปทีหนึ่งแต่ก็ถูกใจข้อเสนอไม่น้อย จึงเริ่มออกเสียงอ่านอย่างนุ่มนวลจนคนฟังเคลิบเคลิ้ม

เสียงเพราะแบบนี้ อ่านอะไรก็เพราะไปหมดแหละ ขนาดอิงฟ้าด่าเธอเธอว่ายังรื่นหูเลย

“เขาว่าอย่างนั้นแล้ว… หนิ มืออะมือ ไม่ต้องมาเนียนเลย” อิงฟ้าหยุดอ่านแล้วก้มลงมองมือเรียวของคนข้างหลังเสียงดุ ที่อยู่ ๆ มันก็ทำเนียนวางมือสอดใต้เสื้อเธออีกแล้ว วันนี้มันวุ่นวายอะไรกับหน้าท้องเธอนักหนาเนี่ย

“จับนิดเดียว ..อิงอ่านต่อสิ” เซียนพยักเพยิดหน้าต่ออย่างหน้าไม่อายจนเธอเองก็เหนื่อยจะห้ามแล้ว อ่านจบไปหน้านึงก็แล้วยังไม่หยุดลูบ มันจะเพลินมือเกินไปไหม

แต่กระนั้นเธอก็ปล่อยให้อีกฝ่ายลูบอยู่อย่างนั้นไม่ยักจะรังเกียจอะไร

“หล่อนร้องเสียงแหบพร่ายามมือเรียวออกแรงบีบ…อีเซียน ให้กูอ่านเหี้ยอะไรเนี่ย!!” อ่านได้ไม่ทันไร เจ้าของเสียงหวานที่กำลังอ่านเจื้อยแจ้วให้เธอฟังก็หลุดตวาดเสียงแหลมออกมาอย่างฉุนเฉียวเมื่ออ่านมาถึงบทอัศจรรย์อันเป็นจุดพีคของเรื่อง ปากก็ก่นด่าเธอไม่หยุดที่ใช้ให้เธออ่านอะไรสยิว ๆ แบบนี้ในพื้นที่สาธารณะ!

ทางด้านเจ้าของตักนุ่มที่อิงฟ้ากำลังนั่งพิงอยู่ก็พลันหัวเราะร่วนออกมาอย่างสะใจเป็นรอบที่ร้อยของวันเพราะสามารถแกล้งเธอได้สำเร็จอีกแล้ว ทำไมจะไม่รู้ล่ะว่าเธอให้มันอ่านอะไร ก็เธอชอบบทนี้มากจนอ่านซ้ำไปมาไม่รู้กี่รอบแล้วมั้ง เซียนหัวเราะคิกคักเสียจนโดนคนบนตักมองค้อนแล้วมองอีกเซียนก็ยังหน้าไม่อายอยู่ดี

“ทำไมอะ ก็นิยายปกติป้ะ ทำเป็นเขินไปได้”

“พอเลย! แกล้งอยู่ได้” อิงฟ้าบ่นกระปอดประแปดแล้วอมลมเข้าปากอย่างงอแง พออะไรไม่ได้ดั่งใจมาทำท่าทางแบบนี้อีกแล้ว ทำอย่างกับเด็กน้อยโดนขัดใจอย่างไรอย่างนั้น

ไม่รู้เหรอว่าคนมองมันมันเขี้ยวจะแย่อยู่แล้ว! อยากจับมากัดให้หายหน้าดื้อสักที

คนโดนแกล้งก็ไม่อยากอ่านแล้ว แกล้งกันอยู่ได้ อิงฟ้าก็เลยโยนหนังสือในมืออย่างไม่กลัวเจ้าของเขาจะว่าเลยสักนิด กอดอกหน้าบึ้งแล้วนั่น.. พองอแงเข้ามาก ๆ เซียนก็ต้องตัดใจเลิกแหย่ละ เดี๋ยวจะโดนแมวหน้าดื้อนี่ข่วนเข้าให้จริง ๆ แล้วจะเป็นเรื่อง เธอก็เลยย้ายร่างเจ้าตัวเล็กลงจากตักเธอมาวางจุ้มปุ๊กลงข้างตัวแทน แต่มือซ้ายก็ไม่ได้ละออกไหน ยังคงพาดเกี่ยวเอวบางไว้ข้างตัวเหมือนเดิมอย่างกับหวงอะไรเธอนักหนา

มันอินบทป่ะป๊าเกินไปป้ะ…โซฟาก็ไม่ได้เล็กอะไรขนาดนั้นสักหน่อย เซียนก็เอาแต่เกี่ยวตัวเธอไม่ห่างตัวราวกับพื้นที่มันจำกัดอะไรขนาดนั้น

อิงฟ้าถอนหายใจปลง ๆ แต่ก็ไม่ได้อึดอัดอะไร ก็ปล่อยเลยตามเลยไปแล้วกัน เห็นอินขนาดนี้ก็ปล่อยให้มันทำตัวเป็นป่ะป๊าของเธอหน่อยก็ได้มั้ง คิดอย่างนั้นเธอก็เลิกเกร็ง ยอมเอนตัวพิงอกคนนั่งซ้อนหลังด้วยท่าทีสบาย ๆ ใบหน้าสวยนั่นก็หันมาวางซบลงบนบ่าเค้าไปด้วย จนกลิ่นหอม ๆ ของแชมพูลอยแตะจมูกเซียนเข้าอย่างจัง

อย่างกับแมว! เดี๋ยวก็งอแง เดี๋ยวก็นิ่ง เดี๋ยวก็อ้อน อะไรก็ไม่รู้แล้วเนี่ย

“ขี้อ้อนจังนะ ไม่งอแงแล้วเหรอ” เซียนก้มลงไปถามอีกคนเสียงค่อย เห็นมันหลับตาเตรียมจะงีบเธอก็ไม่กล้ากวนอะไรแล้ว

“อ้อนเหี้ยอะไรคะป่ะป๊า เงียบ ๆ หน่อยจะนอน”

ก็ยังไม่วายทำเสียงแข็งใส่เธออีกเนอะ

“......”

“เงียบทำไมอะ”

เอ้า?!

เซียนขมวดคิ้วงุนงงที่อยู่ ๆ อิงฟ้าก็ถามเสียงสะบัดใส่เธอเฉยเลย จะเอายังไงวะคะ

“ก็หนูบอกให้เงียบป้ะ อะไรเนี่ย”

“ชวนคุยหน่อย ไม่อยากหลับยาว”

"อะ ๆ งั้นวันนี้จะไปเดทที่ไหนกันล่ะ" เซียนทำเป็นถามไปงั้นราวกับไม่ได้อยากจะฟังคำตอบเท่าไหร่ แต่จริง ๆ ก็แอบอยากรู้เหมือนกันนั่นแหละ

"ช็อปปิ้งแถวนี้แหละ" คนตัวเล็กนิ่งเงียบไปพักหนึ่ง แล้วแสร้งช้อนสายตาขึ้นมอง "ว่าจะไปรูดเงินเล่นสักหน่อย"

"บัตรใคร"

"บัตรป่ะป๊าไงคะ" ได้ยินอย่างนั้นคนตัวสูงที่นั่งเป็นหมอนอิงให้ก็ขมวดคิ้วมุ่น

บอกตอนไหนว่าจะให้วะ

พอเห็นอีกฝ่ายขมวดคิ้วงงเหมือนไม่รู้เรื่องอะไรแบบนั้น คนตัวเล็กก็เลยรีบพูดออดอ้อนแทรกขึ้นมา

"ไม่ได้เหรอคะ ไหนบอกเป็นป่ะป๊าไง" เซียนกระพริบตามองคนหน้าอ้อนระยะประชิดขนาดนี้ก็ตาพร่าไปเลย จะเอาไรมาไม่ได้อะ

"สมบทบาทไปเปล่า" ถึงจะพูดอย่างนั้นแต่พอเห็นมันพยายามขนาดนั้นเซียนก็ได้แต่ถอนหายใจปลง ๆ ยอมคีบบัตรเครดิตให้ไปใบนึงจริง ๆ จนอิงฟ้าเบิกตาโตอย่างอึ้ง ๆ 

"เห้ย ให้จริงอะ"

"เอามาคืนด้วยจ้า อย่าใช้เพลิน" อิงฟ้าได้ยินอย่างนั้นก็คว้าหมับเก็บเข้ากระเป๋าทันที คุ้มแล้วที่โดนมันลวนลามมาทั้งวันเนี่ย! คนตัวเล็กยิ้มคิกคักแล้วมุดหน้าออดอ้อนกับบ่าอีกคนราวกับลูกแมว

"ป่ะป๊าน่าร้ากกกก"

“ตอบแทนด้วยการไปนอนเล่นที่เพนท์เฮาส์ป๊าดิ” เซียนที่นึกเรื่องสรรพเพเหระไม่เก่งก็เลยพูดเรื่องของตัวเองแทน แต่ดูเหมือนจะเป็นเรื่องน่าสนใจสำหรับอิงฟ้าอยู่พอสมควร เพราะพอได้ยินคำว่า ‘เพนท์เฮาส์’ คนตัวเล็กก็ผละใบหน้ามาจ้องหน้าเธอซะตาเป็นประกายวิบวับเชียว

“เพนท์เฮาส์?? ที่เตี่ยบอกว่าจะซื้อให้เมื่อปีก่อนอะเหรอ”

“ใช่แล้ว นี่ย้ายเข้าไปอยู่แล้วนะ”

“กรี๊ด!!” เซียนยิ้มบาง ๆ เมื่อเห็นคนตัวเล็กดูจะตื่นเต้นดีใจกว่าตอนจิ๊กบัตรเธอไปเสียอีก ก็นะ.. อิงฟ้าตื่นเต้นตั้งแต่เธอเล่าให้ฟังเมื่อนานมาแล้วแล้วแหละ มันบอกว่าอยากเห็นเพนท์เฮาส์ของเธอว่าจะยิ่งใหญ่แบบในซีรีส์เกาหลีหรือเปล่า

ตอนนั้นก็ด่าไปเหมือนกันว่าบ้าหรือเปล่า

… เพราะระดับเซียนแล้วต้องยิ่งใหญ่กว่านั้นอยู่แล้วป้ะ อยากจะอวดมันจะแย่แล้วเนี่ย

“ย้ายเข้าไปแล้วก็ไม่บอก เมื่อไหร่จะพาไปอ่า อยากไปทำคลิปโฮมทัวร์ ๆๆๆ ” เซียนอยากจะแขวะมันเหลือเกินว่านั่นบ้านกูนะคะ แต่พอเห็นสายตาออดอ้อนระยะใกล้แบบนี้แล้วใครมันจะปฏิเสธลงกัน…

แล้วดูมัน ตื่นเต้นขนาดไหนของมันก็ไม่รู้นะ ขนาดเธอวนนิ้วไล้ไปมาบนหน้าท้องที่มันหวงนักหนาตั้งนานแล้วก็ไม่ยักจะแวดใส่เธอเลยแฮะ ตื่นเต้นจนลืมเลยเหรอว่ากำลังโดนเธอลวนลามอยู่เนี่ย

อย่างนี้ก็สบายโจรสิคะ

“อยากไปว่ายน้ำมั้ยล่ะคะ มีสระด้วยนะ” อีกฝ่ายรีบพยักหน้าหงึกหงักตอบกลับมารัว ๆ อย่างน่ารักสดใสเชียว พาลให้คนมองอย่างเซียนเริ่มจะตาพร่าอีกแล้วเพราะแพ้อิงฟ้าเวอร์ชั่นน่ารักแบบนี้เหลือเกิน

อยากยกมือมากุมใจ แต่เดี๋ยวมันจะรู้ตัวว่าเธอเสียอาการให้มัน ไม่ได้หรอก

ส่วนอิงฟ้าก็ไม่ได้รู้เรื่องอะไรด้วยหรอก ในหัวคิดแผนการทำคลิปเสร็จสรรพแล้วว่าจะถ่ายอะไรตรงไหนบ้าง ก็ไม่รู้หรอกว่าบ้านเซียนมันจะเป็นยังไง แต่เธอรู้แน่ ๆ แหละว่ามันไม่ธรรมดา!

ก็บ้านเซียนมันก็เป็นเจ้าสัวไม่ต่างอะไรกับเจ้าสัวซีพีน่ะสิ คนระดับเดียวกันแบบนั้นจะมีอะไรเหมือนคนธรรมดาได้ยังไง แค่คิดก็ตื่นเต้นแล้วนะเนี่ย

“ไปวันนี้เลยนะป๊า หนูอยากไปดูแล้วอะ นะนะ” อิงฟ้าเขย่าแขนอ้อนแล้วยังลู่คิ้วน่าเอ็นดูอีก จนเซียนรู้สึกจริง ๆ แล้วนะว่าอิงฟ้าเป็นหนูขาของเธออ่ะ

…ทีแบบนี้มาขยันอ้อนใส่กันเก่งเชียวนะไอ้ตัวเล็ก

“ได้ค่ะ กลับมาจากเดทค่อยว่ากัน”

………………………………………....

แล้วเวลาก็ผ่านไปอย่างรวดเร็ว เซียนที่นั่งรอนอนรอคนตัวเล็กอยู่ที่เดิมหลายชั่วโมงก็เริ่มจะเบื่อขึ้นมา ความจริงอิงฟ้าก็ไม่ได้บอกว่าให้รอหรอก แต่เซียนคิดว่าไหน ๆ ก็ออกจากบ้านมาแล้ว รอรับอิงฟ้ากลับบ้านเธอไปพร้อมกันเลยก็คงไม่เป็นไร แล้วเธอก็อยากเป็นฝ่ายพามันมาเห็นเพนท์เฮาส์เธอเองด้วยตัวเองมากกว่าด้วย

เซียนยกโทรศัพท์มาดูก็บอกเวลาเกือบสองทุ่มแล้ว โชคดีที่โคเวิร์คกิ้งสเปซมันเปิดตลอด 24 ชั่วโมง เธอเลยไม่จำเป็นต้องรีบอะไรนัก แต่เธอก็คิดว่าตัวเองใช้เวลากับที่นี่มากเกินไปอยู่ดี

เมื่อไหร่จะเดทกันเสร็จเนี่ย

เซียนขมวดคิ้วอย่างขัดใจ ในใจลึก ๆ ก็หมั่นไส้มันอยู่เหมือนกันนะ อะไรจะบริหารเวลาเก่งขนาดนั้น เอาเวลาที่ไหนไปเมเนจไม่ให้รถไฟชนกันได้นะ วันก่อนก็เจษ วันนี้ก็หมอธี แล้วพูดได้ไหมว่าวันนี้ควรจะเป็นวันของเธอด้วยซ้ำน่ะ!

จริง ๆ อิงฟ้ามันไม่ได้นับเธอหรอก ก็เป็นเพื่อนกันนี่เนอะ มันจะมานับรวมเธอเป็นประเภทเดียวกับคนคุยมันได้ยังไง

นั่งรอไม่นานหลังจากนั้น อิงฟ้าก็เป็นฝ่ายโทรมาถามทางกับเธอก่อนเพราะจะให้พี่หมอธีอะไรนั่นพามันไป เซียนที่เป็นคนค่อนข้างหวงพื้นที่ส่วนตัวอยู่แล้วก็เลยไม่ค่อยจะชอบใจเท่าไหร่ และเป็นฝ่ายบอกว่าจะเป็นคนไปรับมันเอง

อิงฟ้ามันก็งง ๆ แหละแต่ก็ยอมเออออตอบตกลง เซียนถึงได้รีบผุดลุกจากที่นอนชั่วคราวตัวเองแล้วมุ่งหน้าไปรับน้องหนูอิงฟ้าของเธอทันที

“โหอะไรเนี่ย มารับไวจัง” ทันทีที่รถหรูของเธอจอดเทียบฟุดบาทตรงหน้า อิงฟ้าก็เอ่ยทักเธอด้วยความประหลาดใจ เธอไม่ได้ตอบอะไรเพียงยิ้มรับเท่านั้น ก่อนจะเหลือบไปเห็นผู้ชายข้าง ๆ กันที่ยิ้มให้เธอซะหล่อเลย เธอเห็นแล้วก็ค่อย ๆ ลดรอยยิ้มลงมา เกือบจะเบะปากใส่ไปแล้วสิ ว่าแล้วก็ลอบมองคนสองคนที่ยืนอยู่ด้วยกันอย่างพิจารณาซะหน่อย

เหอะ ไม่เห็นจะเหมาะสมกันเลยสักนิด เธอว่าเธอหน้าตาดีกว่าหมอนั่นเยอะมากด้วย!

เป็นรอบที่เท่าไหร่แล้วไม่รู้ที่เซียนอดเปรียบเทียบตัวเองกับเหล่าคนคุยของอิงฟ้าไม่ได้ เธอเองก็ไม่ค่อยเข้าใจตัวเองเท่าไหร่ว่าจะไปเหม็นหน้าพวกนั้นทำไมนักหนา แต่ก็ไม่รู้สิ ไม่ถูกชะตา อิงฟ้ามันก็ชอบไปคั่วแต่กับคนแปลก ๆ ด้วย

เธอสลัดความคิดไร้สาระในหัวเบา ๆ แล้วบีบแตรเรียกให้มันมาขึ้นรถสักที …อะไรจะร่ำลากันขนาดนั้นก่อน มันเป็นห่างกันไม่ได้เลยมั้ง (กับพี่เจษเธอก็เห็นมันเป็นงี้)

“รู้แล้ว ๆ จะบีบแตรทำไมเนี่ย… ไปแล้วจริง ๆ นะคะ พี่หมอธีถึงแล้วโทรหาอิงนะ”

แหวะ ‘พี่หมอธีถึงแล้วโทรหาอิงนะ’ จะอ้วกค่ะ เซียนได้ยินอย่างนั้นก็เข้าใจความรู้สึกวิเวียนเลยที่ต้องมาเจอสถานการณ์แบบนี้บ่อย ๆ ขนาดเธอที่ไม่ได้สนิทเท่าวิเวียนยังหมั่นไส้มันเลย!

“คือชาตินี้จะไม่ได้เจอกันแล้วเหรอ หรือยังไง หรือพี่ธีของมึงจะไปบวช” พออิงฟ้าขึ้นรถมาได้ไม่ทันไร ความปากเสียของเซียนก็เริ่มทำงานแบบอัตโนมัติ

“กวนตีน มันรอไม่ได้เลยดิ หืม มันต้องบ่นขนาดนั้นเลย” อิงฟ้ายิ้มคิกคักอย่างไม่คิดอะไร แล้วหันมาหยอกล้อเธอที่ทำหน้าทำหน้าเบื่อหน่ายใส่มันอย่างไม่ปิดบัง แถมหัวเราะให้ได้ยินอีกต่างหาก

จะว่าอะไรก็ว่าเถอะ เพราะตอนนี้อิงฟ้าอารมณ์ดีมากกกกก

เธอโน้มตัวไปแตะจูบสันกรามคนขับรถหน้าหมีข้าง ๆ แผ่วเบาแล้วหย่อนบัตรเครดิตของอีกคนลงกระเป๋าคืนให้อย่างขี้เล่น กระซิบว่าขอบคุณแล้วกลับไปนั่งเล่นโทรศัพท์ต่อราวกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น ทำเอาคนโดนหว่านสเน่ห์ใส่แบบนั้นชะงักค้างไปเลย

โดนเล่นกับใจแล้วหนึ่ง

“ป่ะป๊าขา ขับเร็ว ๆ เลยนะ หนูอยากว่ายน้ำดูวิวบนเพนท์เฮาส์สุดหรูของป่ะป๊าแล้วอะ” เซียนที่ได้ยินอย่างนั้นก็เผลอยิ้มเอ็นดูอย่างไม่รู้ตัว อะไรจะเสียงเล็กเสียงน้อยได้ขนาดนั้น แล้วมาบอกเพนท์เฮาส์สุดหรูนี่มันรู้ได้ยังไงก่อน พากษ์ซะเวอร์เชียวนะ

เซียนคิดอย่างนั้นพลางส่งมือไปขยี้หัวคนข้าง ๆ อย่างหยอกล้อ

“จ้า ป่ะป๊าก็อยากเห็นหนูใส่ชุดว่ายน้ำเหมือนกัน” ว่าแล้วก็ส่งสายตามองอย่างกะลิ้มกะเหลี่ยไปทั่วร่างเล็ก ๆ นั่นอย่างหื่นกระหาย พยายามจะไม่จินตนาการตามแล้วนะ แต่สลัดภาพอิงฟ้าในชุดว่ายน้ำตัวเล็กออกไปจากหัวไม่ได้เลย..

อิงฟ้าอยากเห็นห้องเธอ ส่วนเธออยากเห็นมันโป๊ ถือว่าแฟร์ไหมนะแบบนี้

“รอดูสิคะ นี่ถึงกับไปลองบิกินี่มาใหม่เลยนะ พี่ธีเห็นก็บอกว่าสวย”

อะไรนะ

เซียนหันขวับมามองอย่างไม่ชอบใจที่ได้ยินอย่างนั้น อะไรกัน ธีอะไรนั่นมันได้เห็นชุดว่ายน้ำก่อนเธออย่างนั้นเหรอ?!

“แหม ป๊ามึงไม่ต้องสมบทบาทขนาดนั้นจ้า ไม่ต้องหวงน้าเดี๋ยวก็ได้ดูแล้ว” อิงฟ้าที่เหลือบมาเห็นหน้าเธอเข้าพอดีก็เอ่ยแซวกัน ทำหน้าเหมือนหวงเธออะไรอย่างนั้น แต่เธอก็คงคิดไปเองแหละมั้ง เซียนมันน่าจะหมั่นไส้เธอมากกว่า

“ฮึ” เซียนเองก็ไม่ได้พูดอะไรต่อเพราะก็ไม่เข้าใจตัวเองเท่าไหร่ ก็อาจจะหวงเพื่อนก็ได้

ไม่นานเซียนก็เคลื่อนรถเข้ามายังเขตพื้นที่เพนท์เฮาส์จนได้ ส่วนคนข้าง ๆ ก็ตาลุกวาวตั้งแต่เห็นดีไซน์ตึกสูงนี่มาแต่ไกลแล้ว มองไกล ๆ ก็รู้แล้วว่ารวย! ยิ่งพอเธอขับผ่านพื้นที่ส่วนกลางลึกเข้ามาเรื่อย ๆ ก็ยิ่งดูหรูหราและเป็นส่วนตัวมากขึ้นราวกับพื้นที่พวกนี้เป็นของเธอทั้งหมด อิงฟ้าตกใจด้วยที่รู้ว่าเซียนมีรถเยอะจนถึงขนาดต้องมีพื้นที่โรงจอดรถส่วนตัว ซ้ำมันยังเชื่อมกับลิฟท์ของห้องเจ้าตัวได้โดยตรงด้วย เพราะงั้นตั้งแต่ขับเข้ามาจนถึงส่วนในแล้วเธอแทบจะไม่เห็นลูกบ้านคนอื่นเลย

เล่นใหญ่เวอร์ โคตรรวย!

ทันทีที่ลิฟท์ส่วนตัวเปิด คนตัวเล็กก็ตาเป็นประกายที่เห็นพื้นที่ชั้นหนึ่งของเพนท์เฮาส์เซียนเป็นครั้งแรก ผนังห้องทั้งสามด้านเป็นกระจกใสยาวจนเกือบจะรอบห้องทำให้เห็นท้องฟ้ายามค่ำคืนได้อย่างชัดเจน ส่วนผนังอีกด้านก็ติดทีวีขนาดใหญ่จนแทบจะเป็นเธียร์เตอร์ขนาดย่อมอยู่แล้ว นี่แค่พื้นที่แรกที่โผล่เข้ามาเป็นแค่ห้องรับแขกนะ เจ้าของห้องนางบอกว่าเดินทะลุไปปีกซ้ายก็จะเป็นพื้นที่สำหรับปาร์ตี้ แล้วมันก็มีสระน้ำขนาดใหญ่อย่างที่เซียนว่าจริง ๆ แถมยังติดกับผนังกระจกใสด้วย หากเดินไปอีกหน่อยก็จะเป็นพื้นที่ของระเบียงที่มีขนาดใหญ่ราวกับชั้นลอยนั้นอีก

เธอเห็นแล้วว่าพื้นที่ตรงระเบียงนั่นมีสวนเล็ก ๆ อยู่ด้วย เธออยากจะไปเดินเล่นอยู่เหมือนกัน

…แค่นี้ก่อน แค่พื้นที่ชั้นแรกเธอก็ไม่รู้จะบรรยายยังไงหมดแล้ว ยังเหลือปีกขวาที่เธอยังไม่ได้ไปดูอีกนะ เซียนบอกว่ามันคือพื้นที่ครัวกับห้องนั่งเล่น และบันไดใหญ่ที่เชื่อมไปยังชั้นสองและชั้นสาม …แค่ชั้นแรกเธอยังดูไม่หมดเลย!

“สวยอะเซียน! ป่ะป๊าไปเปลี่ยนชุดเร็ว ไปว่ายน้ำกัน” อิงฟ้าเห็นสระน้ำใหญ่ก็เอ่ยราวกับเจอของถูกใจเธออะไรอย่างนั้น ไม่พอยังจะมากอดแขนเธอลากไปเปลี่ยนชุดด้วยกันอีก

เค้าจะไปว่าอะไรได้ เห็นเพื่อนตัวเล็กดูมีความสุขขนาดนั้นก็แอบภูมิใจกับตัวเองอยู่หน่อย ๆ ถึงเธอจะไม่ได้เป็นคนสร้างบ้านนี้ขึ้นมาแต่อย่างน้อยเธอก็เป็นเจ้าของมันป้ะ

“มาเร็ว ๆ นะหนู ป๊ารอดูบิกินี่อยู่นะ” ก่อนเซียนจะยอมเดินไปเปลี่ยนเป็นชุดสบาย ๆ บ้าง ก็ไม่วายตะโกนแซวคนตัวเล็กที่กำลังเปลี่ยนเสื้อผ้าอย่างตื่นเต้นอยู่ห้องน้ำข้าง ๆ ขึ้นมาอีก แต่คนกำลังอารมณ์ดีอยู่อย่างนั้น แซวอะไรไปมันก็เล่นกลับมาหมดแหละ…

“ระวังจะน้ำลายหกนะคะป่ะป๊า คิก” อิงฟ้าเอ่ยตอบกลับมาอย่างร่าเริงจนเป็นเธอซะเองที่จินตนาการนำหน้าไปไกลแล้ว เซียนสะบัดหัวน้อย ๆ แล้วเดินเลี่ยงไปเปลี่ยนกางเกงของตัวเองบ้าง

เซียนสวมแค่กางเกงขาสั้นสบาย ๆ กับเสื้อกล้ามครึ่งตัวเท่านั้น ระหว่างนั้นก็เดินไปหยิบไวน์มาขวดนึงเพื่อสร้างบรรยากาศ เธอถือมันมาวางไว้บนบาร์ข้างสระแล้วนั่งจิบรอคนตัวเล็กอย่างใจเย็น

ไม่กี่อึดใจ คนตัวเล็กที่ว่าก็เดินนวยนาดอวดหุ่นสวยเข้ามาอย่างเชื่องช้า ให้คนมองได้มีเวลากลืนน้ำลายตัวเองสักหน่อยเดี๋ยวจะเผลอน้ำลายหกขึ้นมาจริง ๆ อิงฟ้าเดินเข้ามาหาอีกคนอย่างมั่นใจพลางหมุนตัวอวดให้ดูชุดรอบนึง

“เป็นไง สวยมั้ยล่ะ” อิงฟ้าว่าอย่างนั้นแล้วโพสท่าสวยราวกับเป็นนางแบบของดีไซน์เนอร์มือฉมังอย่างไรอย่างนั้น เซียนพิจารณาชุดบนตัวอิงฟ้าด้วยใจที่สั่นเล็ก ๆ เพราะอะไรที่อยู่บนตัวอิงฟ้ามันดูเพอร์เฟคไปหมดเลยตอนนี้

ที่บอกว่ารอดูบิกินี่ ก็ไม่คิดว่ามันจะใส่บิกินี่จริง ๆ นี่หว่า

หน้าอกหน้าใจที่เธอชอบแอบมองบ่อย ๆ ตอนนี้มันแทบไม่จำเป็นต้องแอบดูก็เห็นเลยมั้ง ผ้าชิ้นบางที่โอบอุ้มเต้าสวยนั่นก็อัดแน่นจนเธอแอบเห็น…จุก ดันเนื้อผ้าออกมา

ผ้ามันบางเกินไปไหมเนี่ย!!

แต่นมมันก็ทรงสวยดีนะ

“สวย” เซียนรีบตอบพลางเสสายตาหนีภาพตรงหน้า ไอ้สวยมันสวยอยู่แล้ว แต่มันโป๊ไปหน่อยไหมนะ

ขนาดเธอที่ขี้หื่นแบบนี้ยังเขินที่จะมองเลย อิงฟ้ามันเคยเขินเธอบ้างไหมเนี่ย

คิดแบบนั้นแต่ก็อดจะเหลือบมองอีกทีไม่ได้ เธอลอบมองร่างเล็กที่เดินนวยนาดไปทางสระน้ำอย่างพิจารณาอีกครั้ง ชิ้นบนก็มีแค่สายคล้องคอบาง ๆ ที่เธอคิดว่าเผลอไปแตะโดนนิดเดียวก็คงจะหลุดออกมาแล้วมั้ง ไหนจะชิ้นล่าง.. สายบางไม่ต่างจากชิ้นบนสักนิด

กระตุกต่อมหื่นได้ดีมาก ดีจนเกินไปแล้ว!

“นี่ ป่ะป๊าเช็ดน้ำลายหน่อยค่ะ” เซียนสะดุ้งโหยงเมื่อได้ยินน้ำเสียงหยอกล้อนั้นดังมากระทบหู เธอกระพริบตาปริบ ๆ ตั้งสติแล้วก็เห็นว่าอีกคนลงไปแช่น้ำตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้ แถมยังเท้าคางมองเธอล้อ ๆ แบบนั้นอีก

เธอสติหลุดไปตั้งแต่ตอนไหนเนี่ย

เซียนกลืนน้ำลายแล้วยกไวน์ในมือขึ้นกระดกรวดเดียวเพื่อเรียกสติตัวเอง จากนั้นก็เดินถือไวน์ทั้งขวดไปด้วยพลางหย่อนขานั่งลงข้างสระบ้าง

“ไง หนูสวยขนาดนั้นเลยเหรอคะ” คนช่างยั่วเอ่ยขึ้นพลางวางคางลงบนต้นขาเธอบ้างอย่างที่เธอเคยทำ

คิดจะเอาคืนกันป้ะเนี่ย

“สวย ชอบ น่าเอา”

“มาเอา” ดูมันท้าทาย!!

“ทำไมคำพูดคำจาน่าเย็ดจังเลยคะ” เซียนเลือกใช้คำพูดห่าม ๆ ออกไปเพราะรู้สึกว่ายัยตัวเล็กมันชักจะเหิมเกริมเกินไปแล้วที่มาท้าทายเธออย่างนี้ ถึงมันจะสวยจนเธออาจจะเผลอน้ำลายหกจริงก็เถอะ แต่มันไม่ใช่เรื่องที่ต้องมาล้อเธอไหมเล่า

เซียนพูดอย่างนั้นพลางกัดริมฝีปากมองเรือนร่างอีกคนไม่ปิดบัง

ส่วนคนที่ได้ยินอย่างนั้นแทนที่จะฟาดงวงฟาดงาใส่กันเหมือนเดิม อิงฟ้ากลับเอาแต่หัวเราะร่าแล้วหมุนตัวกลับไปแหวกว่ายอยู่กลางสระนั้นอย่างไม่สนใจเธอเลย

เห็นอย่างนั้นเซียนก็ขมวดคิ้วมุ่น มันอารมณ์ดีจนบ้าไปแล้วเหรอ ทำไมไม่ด่าเธออะ เซียนครุ่นคิดพลางวางไวน์ในมือลง แล้วกระโดดจ๋อมลงพื้นสระบ้าง

เธอก็ทำเพียงแค่ลอบมองคนตัวเล็กที่ดูมีความสุขกับการเล่นน้ำเหลือเกิน ดำผุดดำว่ายอยู่หลายครั้งจนเธอเองก็เผลอหลุดยิ้มออกมาด้วยไม่ได้ เห็นแล้วก็น่ารักดี อยากเล่นด้วย..

เซียนคิดพลางยกยิ้มมุมปากอย่างขี้เล่น เธอกลั้นหายใจค่อย ๆ มุดน้ำดำลงไป มุ่งไปยังคนตัวเล็กที่ยังคงเล่นน้ำไม่สนใจเธอตรงมุมนั้นอย่างเงียบเชียบ พอเข้าถึงตัวอีกฝ่ายได้เธอก็จัดการ..

ตะครุบรวบคนตัวเล็กเข้าเต็มรักทันที

“กรี๊ด!!!”

อิงฟ้ากรี๊ดลั่นด้วยความตกใจซะจนแทบจะหงายหลังจมสระไปแล้ว ดีที่เซียนรีบกระชับอ้อมแขนไว้แล้วดึงเข้าหาตัวจนอีกคนกอดเกี่ยวร่างสูงเธออย่างหมิ่นเหม่ แนบชิดไปหมดทุกสัดส่วน

ปั่ก!

“เซียน! มึงแกล้งกูอีกแล้วนะ!!” พอตั้งสติได้อีกฝ่ายก็หันมาทุบมาตีเธอเต็มแรงด้วยใบหน้าแดงก่ำด้วยความตกใจ เห็นอย่างนั้นคนแกล้งก็เป็นฝ่ายหัวเราะสะใจขึ้นมาบ้าง ชอบนักแหละเห็นอิงฟ้ามันหงุดหงิดอะ

“ไอ้เหี้ย ไอ้ควาย! ถ้ากูจมน้ำจะทำยังไงฮะ?!” พอเปิดสวิชท์เครื่องด่าทีก็หยุดไม่ได้ละ คนอย่างอีเซียนโดนด่าครั้งเดียวมันไม่สลดหรอก! อิงฟ้าคิดแล้วก็กระหน่ำตีมันไม่หยุดจนอีกฝ่ายร้องโอดโอยเสียงดัง ถึงแม้ตัวเธอจะยังโดนเซียนโอบอุ้มรอบตัวเธออยู่ก็เถอะ

แกล้งแล้วก็มากอด มันโรคจิตป้ะเนี่ย!

“โอ๋ ๆ อย่าโมโหสิ หนูจะไปจมได้ยังไง ป่ะป๊าก็อยู่ตรงนี้” เซียนเอ่ยยิ้ม ๆ แล้วแกล้งเอามือเปียก ๆ ขยี้หัวอีกคนจนพันกันไปหมด

“อีเซียนนน! อีควายเป็นอะไรนักหนาเนี่ย!!” อิงฟ้าโวยวายยิ่งกว่าเดิม คนอย่างไอ้บ้านี่โดนด่าอย่างเดียวไม่เคยพอ สงสัยชอบโดนใช้กำลัง! คิดอย่างนั้นอิงฟ้าก็ทั้งทุบทั้งจิกมันอย่างไม่ออมแรง

“โอ๊ย! โอ๊ยยย หนูขาพอแล้ว เจ็บบบบบบ”

กว่าศึกในน้ำจะสงบตัวเซียนก็แดงไปทั้งตัว….

ไม่น่าไปกวนขนาดนั้น กว่าเซียนจะคิดได้ตัวเองก็มีรอยแดงเต็มตัวไปหมดแล้วเนี่ย แล้วไม่ใช่รอยแดงจากจูบหรืออะไรนะ

มาจากรอยมือล้วน ๆ !!

ตอนนี้คนตัวเล็กที่คงจะหมดแรงจากการว่ายน้ำ (รวมถึงตีเธอด้วย) ก็ว่ายเข้าฝั่งไปสักพักแล้ว เธอเห็นมันนั่งไถโทรศัพท์ ถ่ายนู่นถ่ายนี่อยู่พักใหญ่ ๆ เธอถึงไม่ได้เข้าไปกวนอะไร กระทั่งมันวางโทรศัพท์ในมือลงแล้วนั่นแหละ เซียนถึงค่อย ๆ ว่ายเข้าหาอีกคนเชื่องช้า

อิงฟ้ามองคนที่ว่ายเข้ามาใกล้กันด้วยสายตาหวาดระแวง “ไปว่ายไกล ๆ นู่น”

“ไล่เจ้าของบ้านก็ได้เหรอหืม” เซียนเอ่ยน้ำเสียงกวนประสาท ก่อนจะว่ายไปใกล้ ๆ แล้ววางแขนขนาบสองข้างต้นขาคนที่นั่งด้านบนอย่างถือวิสาสะ

“ก็มึงชอบกวนอะ”

“เรียกป่ะป๊าสิ หนูหลุดคาแรคเตอร์บ่อยจัง” เซียนแสร้งทำหน้าไม่พอใจ

“ก็ป่ะป๊ากวนส้นตีนอะ ชอบแกล้งหนู” อิงฟ้าทำปากขมุบขมิบบ่นอย่างไม่จริงจังนัก แต่คนมองเนี่ยมองว่ามันน่ารักมากเลยที่ทำอย่างนั้น คำพูดคำจาก็น่ารัก หน้าตาก็น่ารัก

เห็นแล้วอดใจไม่ไหว เธอเลยก้มไปกดจูบต้นขามันทีนึงอย่างมันเขี้ยว

“ก็ใครให้หนูน่ารักอะ มันอยากแกล้งให้ร้องไห้อะ” เซียนเอ่ยหน้าตายจนโดนคนด้านบนมองค้อนเข้าให้

“โรคจิต”

“หืม ด่าป่ะป๊าโรคจิตเลยเหรอ เดี๋ยวจะโดน” ไม่ว่าเปล่า เซียนก็แกล้งกดจูบต้นขาซ้ำ ๆ จนอีกฝ่ายจั๊กจี้ อิงฟ้าก็ไม่กล้าจะผลักมากเพราะกลัวตัวเองจะหล่นน้ำไปด้วย เธอเลยทำได้แค่ดันหน้ามันออกแต่มันก็ยังวกมาไล้ปากเลียขาเธออยู่นั่นแหละ

รู้สึกแปลก ๆ ชะมัด

“ออกไปปปป”

“อย่าดิ้นสิ เดี๋ยวหล่นน้ำนะ หล่นมาแล้วนี่จะถลกกลางสระจริง ๆ ด้วย” เซียนเอ่ยทีเล่นทีจริงจนอีกคนนึกกลัวว่ามันจะทำขึ้นมาจริง ๆ ถลกบ้าถลกบออะไรก่อน! พูดมาได้ไม่อายปาก

“โอ๊ยอีนี่ ไม่ให้เย็ด!!” อิงฟ้าหน้าแดงก่ำ เห็นท่าทางหื่นกระหายที่ไม่รู้จริงหรือปลอมของมันก็ทำเอาเธอระแวงข้ึนมาจริง ๆ แล้วนะ! เธอคิดแล้วยกตีนถีบมันเป็นพัลวัน

เซียนเห็นแบบนั้นก็ขัดใจขึ้นมา อะไรจะรังเกียจกันขนาดนั้นก่อนเอ่ย

ตอนแรกก็กะจะแกล้งเล่น แต่สะดิ้งขนาดนี้ต้องโดนเอาคืนเท่านั้นถึงจะหายดื้อ เซียนคิดอย่างนั้นแล้วพุ่งตัวจับขามันทั้งสองข้างมาล็อครอบตัวเธอซะเลย ส่วนเธอก็เอาตัวแทรกกลางหว่างขาอีกคนแล้ววางแขนกอดเอวบางนั้นเสียแน่นเพื่อไม่ให้มันขยับตัวได้

“อีเซียน! อีบ้ากาม!” พอไม่รู้จะตอบโต้ยังไงก็ด่าแม่งซะเลย เซียนยิ้มหึในลำคอแล้วก็กระชับกอดแน่นขึ้นไปอีก เธอเงยหน้ามองใบหน้าแดงก่ำนั้นด้วยรอยยิ้มติดเจ้าเล่ห์

“บ้ากามอะไร ยังไม่ได้จับเย็ดสักหน่อย” เซียนยกยิ้มแล้วฝังหน้าตัวเองเข้ากับหน้าท้องขาวนุ่มนิ่มที่เธอแอบจับแอบลูบมาตลอดทั้งวันเสียจนแนบแน่น ก็พุงขาวล่อตาล่อใจมาอยู่ตรงหน้าเธอแล้วมันจะไปอดใจยังไงให้ไหวก่อน จะไม่ทำอะไรเลยก็ไม่ใช่เซียนแล้วไหม เซียนคิดอย่างไม่สะทกสะท้านแล้วจัดการถูไถหน้าไปมาอย่างมันเขี้ยว

พออิงฟ้ายิ่งดิ้น เธอก็ยิ่งออกแรงดันตัวไปข้างหน้าจนอีกคนต้องใช้แขนท้าวไปกับพื้น เพราะกลัวตัวเองจะหงายหลังลงไปจริง ๆ “อื้อ! อย่าแกล้งดิ้”

ตอนนี้เซียนไม่ได้สนใจเสียงงอแงนั่นเลยสักนิด เธอส่ายหน้าถูไถไปมาบนหน้าท้องนุ่มนิ่มของอีกคนจนอิงฟ้าไม่รู้แล้วว่าตัวเองจั๊กจี้หรือมันรู้สึกสยิวกันแน่.. ขาที่ถูกเซียนจับให้ล็อคอยู่กับเอวก็บีบเข้าหากันจนอีกคนไม่ต้องใช้แรงอะไรตรึงเธอเลย

พอคนตัวเล็กเริ่มหายพยศขึ้นมาบ้างแล้วเซียนถึงผละสัมผัสออกมาเล็กน้อย แต่ริมฝีปากก็ยังคงแตะอยู่อย่างนั้นไม่ได้เคลื่อนออกไปไหน เธอแอบเหลือบมองอิงฟ้า พลันสายตาก็ทันเห็นมันปรายตาลงมามองสบกันพอดี

โอ้… มุมนี้แอบเซ็กซี่จัง

เซียนคิด แล้วก็ขยับไปกดจุ๊บสั้น ๆ ลงบนตำแหน่งเดิมย้ำ ๆ อีกหลายที สายตาก็ไม่ได้ละออกจากดวงตาหวานนั้นเลย จนคนถูกมองอย่างอิงฟ้าก็ขัดเขินจนอยากจะให้มันหลบสายตาเธอไปสักที หน้าท้องเธอก็หดเกร็งทุกครั้งที่มันสัมผัสริมฝีปากลงมาซ้ำ ๆ แบบนั้นอย่างห้ามไม่อยู่

จุ๊บ

พออิงฟ้าไม่ได้ผลักเธอแล้ว เซียนก็เลยเริ่มทิ้งสัมผัสที่หนักหน่วงมากขึ้น… เธอกดจูบเสียงดังจนได้ยินเสียงจูบนั้นหลายต่อหลายทีจนคนฟังก็อดขนลุกไม่ได้ ครั้นอิงฟ้าได้ยินเสียงครางฮึมฮำในลำคออย่างพึงพอใจจากคนกระทำแบบนั้น …เธอกลับรู้สึกไม่ได้อยากจะห้ามอะไร

เซียนกดจูบอยู่อย่างนั้นเช่นเดียวกับที่ทำบนคอของเธอคราวก่อนไม่มีผิดเพี้ยน

ก็ไหน ๆ ได้ทำตรงคอเธอแล้วนี่ ทำตรงนั้นเธอก็ไม่ได้คิดว่าเป็นเรื่องใหญ่กว่าอะไร …อิงฟ้าคิดอย่างนั้นแล้วส่งมือไปลูบหัวอีกคนแผ่วเบา

“ฮืม…” เซียนครางรับอย่างพึงพอใจ จากที่กดจูบสั้น ๆ เธอก็เริ่มแลบลิ้นตวัดลงแผ่วเบา พาลให้ร่างกายคนตัวเล็กเริ่มหดเกร็ง ขนลุกชันด้วยความสยิว ยิ่งเธอใช้ลิ้นลากเลียไปส่วนไหน หน้าท้องก็เกร็งตอบสนองกลับมาจนเธอชักจะสนุกที่เห็นอีกคนทรมานกับสัมผัสเธอซะแล้ว

มือที่ลูบหัวอยู่พลันก็อยากจิกมันกดน้ำชะมัด… อิงฟ้าคิดอย่างหมั่นไส้เมื่อรู้สึกว่าอีกคนมันชักได้ใจเกินไปแล้ว แต่มือไม้เธอก็อ่อนเกินกว่าจะออกแรงทำอะไรได้

ยิ่งเซียนเอาแต่ดูดดุนเนื้อเธออย่างนั้น เธอก็สะดุ้งแล้วสะดุ้งอีกจนไม่รู้จะเอาคืนยังไงแล้ว

“อื้อ! เซียนอย่าทำรอย! เป็นบ้าเหรอ” อิงฟ้าเอ่ยอย่างประชดประชัน แต่อีกคนก็ไม่ได้สลดเลยสักนิด เธอเห็นมันยิ้มคิกคักแล้วก้มลงไปละเลียดเลียมันซ้ำ ๆ ตรงนั้นอยู่ท่าเดียวเลย

“พอแล้ว จะกินอะไรนักหนา”

กินเหรอ ใช้คำน่ารักไปไหม เซียนคิดแต่ก็ยอมหยุดแกล้งให้ก็ได้ เธอแกล้งกัดเบา ๆ ไปทีนึงแล้วผละออก

“ความจริงเซียนอยากกินตรงนี้มากกว่านะ” เซียนยกยิ้มมุมปาก แล้วทำทีเป็นไถหน้าลงมาจ่อพื้นที่ที่ต่ำกว่านั้นอย่างน่าหวาดเสียว อิงฟ้าที่เห็นอย่างนั้นก็รีบส่งมือตัวเองไปปิด 'ส่วนนั้น' อย่างรวดเร็ว ปากก็แวดด่าเธอเสียหยาบคายด้วยใบหน้าแดงก่ำ

“อีเซียน อีเด็กเหี้ย!!” คนโดนก็ด่าไม่สะทกสะท้าน เซียนหัวเราะแล้วแกล้งก้มลงไปจูบมือมันที่ปิดอยู่ตรงนั้นส่วนไว ๆ จนคนตัวเล็กสะดุ้งเฮือกไปทั้งตัว

“จองไว้ก่อน วันหลังจะมากิน”

ตู้ม!!

นั่นแหละ… เธอจำได้ว่าโดนถีบหงายหลังลงน้ำไปเลย…

พลังคนขี้โวยวายอะเนอะ… เซียนคิดพลางส่ายหน้าหัวเราะน้อย ๆ ขณะนั่งเช็ดผมรอคนตัวเล็กอาบน้ำ ตอนนี้เธอสองคนขึ้นสระมาแยกย้ายกันอาบน้ำอาบท่าแล้วหลังจากตีกันในน้ำเสียนาน เซียนคิดอย่างขำ ๆ แต่ก็เปี่ยมไปด้วยความสุขที่ได้ทำอย่างนั้นกับอิงฟ้า

ก็อิงฟ้าสวย เนื้อตัวก็นุ่มนิ่ม ตัวก็หอม มีเสน่ห์ไปซะทุกอย่างเลย นิสัยช่างวีนแต่ก็ไม่ยักจะร้ายตรงไหน ยิ่งเป็นแบบนั้นก็ยิ่งอยากแกล้งให้มากกว่านี้ อยากทำกับอิงฟ้ามากกว่านี้

เซียนสะดุ้งที่ตัวเองเผลอจินตนาการไปไกลกว่าที่เคยคิดซะแล้ว แต่ยังไม่ทันที่เขาจะคิดอะไรต่อ คนตัวเล็กที่อาบน้ำเสร็จพอดีก็เดินหน้ามุ่ยมุ่งหน้ามาทางนี้แต่ไกล

“มีอะไร งอแงอะไรคะ” เซียนเอ่ยน้ำเสียงติดเอ็นดู มองอีกคนที่ยังสวมเสื้อคลุมอาบน้ำอยู่อย่างงง ๆ

อิงฟ้าไม่ได้พูดอะไร แต่ก็ยังคงหน้ามุ่ยแล้วมากระแทกตัวนั่งข้าง ๆ เธอไม่พูดไม่จา

“ไม่ไปแต่งตัวล่ะ ออกมาอย่างนี้อยากโดนเย็ดจริง ๆ ใช่ป้ะ”

“โอ๊ยอีเซียน เลิกหื่นสักวันมันจะตายมั้ย” โดนแวดเข้าให้

“ก็ไม่ตายหรอก อ่อกー” เซียนพูดอย่างนั้นแต่อยู่ ๆ ก็แสร้งทำตาเหลือกราวกับหายใจไม่ออก แล้วล้มตัวแกล้งตายฉับพลัน

แหม นักแสดงเจ้าบทบาท

อิงฟ้ามองคนกวนประสาทข้าง ๆ อย่างระอาใจ ไม่กวนประสาทก็หื่นกามอะคนแบบมัน

“ฟื้นเดี๋ยวนี้ อีประสาท”

“โหย หนูขาของป๊าพูดจาหยาบคายจัง” เซียนเอ่ยเสียงอ่อยแล้วขยับเอาหน้ามาถู ๆ ไหล่เธอราวกับจะอ้อนกัน ส่วนเธอก็รำคาญจนตีหัวมันไปทีนึง

“แล้วตกลงมีอะไรคะ อยากได้อะไรเปล่า” ในที่สุดก็เข้าเรื่องสักที อิงฟ้าถอนหายใจแล้วจึงหันไปตัดพ้อใส่มันอย่างจริงจัง

“....เซียนกินไวน์หมดทำไมอะ”

“ฮะ??!” คนฟังก็งงตาแตกไปเลยสิคะ…

“ก็ไวน์ขวดนั้นไง” อิงฟ้าชี้ไปยังขวดเปล่าที่วางอยู่ตรงหน้าแล้วเอ่ยต่อ “นี่อุตส่าห์รีบไปอาบน้ำจะได้มาจิบไวน์ มึงกินหมดทำไมอะ”

เซียนกระพริบตาปริบ ๆ “อ้าว.. ก็ไม่บอกอะ”

“แล้วกินคนเดียวได้ยังไง ไม่ได้เอามาให้แขกหรือไง!” ยิ่งพูดก็ยิ่งงอแง เซียนเห็นอย่างนั้นก็รีบแก้ตัวพัลวัน

“มันมีไม่เยอะอยู่แล้ว อิงก็ได้กินตอนว่ายน้ำแล้วไม่ใช่เหรอ”

“ก็อยากกินอีกอะ!!”

งอแงชิบหาย…. แต่ก็แอบน่ารักอยู่นะ

“จะกินอะไรเยอะแยะ เดี๋ยวพวกเธอก็ไปกินเหล้าด้วยกันอยู่แล้วไม่ใช่เหรอ” เซียนเอ่ยปลอบอีกคนอย่างเอ็นดูแต่ก็ปรามมันไปด้วย ก็จริง ๆ เธอไม่ค่อยอยากให้มันมากินตอนช่วงสอบแบบนี้นักหรอก เพราะเธอรู้ว่าอิงฟ้ากินทีแล้วกินจนสุด อ่านหนังสือก็แทบจะไม่ทันอยู่แล้วยังจะกินเหล้าอีก แต่ความจริงอีกใจคือเธอหวงของอะเนอะ…

เซียนคิดพลางนึกไปถึงห้องเก็บไวน์ชั้นสองที่เธอซ่อนไว้ ห้องสุดรักของเธอก็ตั้งใจออกแบบเป็นอย่างดี สัญญาเลยว่าจะไม่ให้ยัยขี้เมาเหยียบเข้าไปได้อย่างแน่นอน

“โคตรขัดใจเลย ฮึ่ย” เมื่อทำอะไรไม่ได้ คนขี้งอนก็เลยสะบัดหน้าเชิด เดินหนีขึ้นชั้นสองไปอย่างรวดเร็วราวกับคุ้นชินบ้านเธอไปแล้ว

“นี่ ถ้าขึ้นไปแล้วเธอยังไม่แต่งตัว เซียนจับเย็ดจริงนะเว้ย!” เซียนตะโกนทิ้งท้ายอีกคนไปอย่างทะเล้น จนได้ยินเสียงด่าทอกลับมานั่นแหละเธอถึงได้หลุดหัวเราะออกมาเสียงดัง

“พ่อมึงอะ!!!!”