​

​

8

มือกระป๋อง จากลีโอสู่รูมเมต

ผมเหาะกลางอากาศบนฟ้าสูง

แสงอาทิตย์ยามบ่ายสาดกระทบแผ่นหลัง ทำให้เกิดเงาดำฉายลงบนพื้นด้านล่าง ทับเจ้าสัตว์ประหลาดแมงมุมตัวสีดำ

เป็นเรื่องยากที่จะสังเกตเห็นเชือกเส้นเล็กที่ผูกขามันยึดติดกับพื้น ตาของมนุษย์ไม่ได้ละเอียดขนาดนั้น ไม่ต้องพูดถึงกล้องที่ผู้กำกับหลายคนกำลังหันเลนส์มาทางนี้

“ย้ากกกกกก” ผมร้องด้วยน้ำเสียงฮึกเหิม

ฮีโร่มือใหม่อันดับ 400 ลีโอ ตีลังกาถีบยอดหน้าแมงมุมยักษ์สุดแรง

กรร!

เจ้าแมงมุมคำราม ไม่ได้สะทกสะท้านที่ถูกโจมตี ผมดีดตัวกลับมายืนบนพื้น ปล่อยให้ลูเซียนวิ่งเข้าไปชกหนึ่งหมัด

กี๊!

ขาแมงมุมหักบิดเบี้ยว ผมอึ้งกับพลังโจมตีของลูเซียน

เดี๋ยวสิ...เขาให้โจมตีเบาๆ ไม่ใช่เหรอ?

ลูเซียนที่ต่อยหมัดแย็บอย่างแผ่วเบา ไม่ได้มีสีหน้าประหลาดใจ ทำให้ผมสงสัยว่าหรือนั่นจะเป็นการโจมตีเบาๆ ของเขา

ทำไมต่างกับผมขนาดนั้นล่ะครับ

ขณะตั้งคำถามต่อสวรรค์ กล้องก็แพลนไปยังชายอีกสองคน

จัสติน REAPER-RO ยมทูตปราบอสูร เหาะนำหน้านักแสดงสุดหล่อ ลอยข้ามฟ้าตรงมายังปีศาจแมงมุม

เคียวเล่มโตกวัดแกว่งเป็นรูปเสี้ยวพระจันทร์ ตัดขาแมงมุมขาดเป็นชิ้นๆ ในพริบตา รุนแรงจนน่าใจหาย เสียงกรีดร้องของสัตว์ประหลาดดังโหยหวน

กล้องตัวหนึ่งถ่ายจากด้านหลังแมงมุม ทำให้เห็นฮีโร่คนสุดท้าย

VAMPIRE-RO

เอเวน อดีตฮีโร่อันดับ 1 เมื่อหลายปีก่อน สวมเสื้อสูทคลุมไหล่ยาวลากพื้นสีดำเหลือบม่วง โซ่ทองคำขาวห้อยเชื่อมสูททั้งสองด้าน เสื้อตัวในเป็นเชิ้ตรัดรูปโชว์สัดส่วนอกกำยำ เอวเว้าเซ็กซี่ กางเกงขายาวสีเดียวกับสูทรัดเป้านูน ใหญ่โตยิ่งนัก

​

​

[เอเวน] Rank -

พลังปีศาจดูดเลือด

​

VAMPIRE-RO แวมไพร์มือปราบ อดีตฮีโร่ที่แข็งแกร่งที่สุดในประเทศ แบมือเรียกเคียวสีม่วงยาวเกือบ 3 เมตรออกมา ดูน่าเกรงขามยิ่งกว่าจัสตินหลายขุม

เอเวนไม่จำเป็นต้องเหาะเข้าไปใกล้ เขาหมุนตัวตวัดเคียวเป็นเส้นตรง เกิดคลื่นพลังสีม่วงอ่อนพุ่งตัดสัตว์ประหลาดขาดเป็นสองซีก ทั้งยังทลายพื้นลงลึก

ฝุ่นคละคลุ้งทั่วบริเวณ พัดลมตัวใหญ่เป่าให้ฝุ่นลอยไปทางอื่น ก่อนที่ชายผู้เป็นฮีโร่ทั้ง 4 จะเดินมาจับมือกัน

ผมจับมือกับเอเวน เมินมือของจัสติน ทำให้จัสตินต้องจับมือกับลูเซียน

พวกเรานอกจากเอเวนยิ้มกว้าง แบบที่คิดว่าดูดีที่สุดในกล้อง

“คัท!” ผู้กำกับสั่งคัท

การถ่ายทำวิดีโอเปิดตัวรายการเรียลลิตีโชว์ ‘ปลุกความเป็นฮีโร่แก่ฮีโร่มือใหม่’ เสร็จสิ้นแล้วเป็นที่เรียบร้อย

สำหรับผมมือคือรายการ ‘จับอดีตฮีโร่มาปี้กับฮีโร่มือใหม่’ แน่นอน เอเวนจะต้องกลายมาเป็นคนรักผม

แต่ถ้าเขาไม่ยอมเป็นแฟน ขอปี้สักครั้งก็ยังดี

ไม่ได้หัวใจ แต่ขอร่างกายเธอได้หรือไม่

โลกใบนี้เรื่องเซ็กซ์เป็นเรื่องธรรมชาติ ถ้าต่างฝ่ายยังไร้คนรัก ไร้คู่แต่งงาน จะปี้หรือใช้บริการหอคอยแห่งรักก็ไม่มีความผิดใด

“พัก 30 นาที แล้วจะถ่ายฉากเข้าบ้านพัก!”

ผู้กำกับตะโกนบอกทุกคนในกองถ่าย จากบริเวณนี้ไม่ห่างจากบ้านพักที่สร้างไว้นอกเมืองห่างไกลผู้คนสักเท่าไร ความสงบเป็นสิ่งสำคัญในการถ่ายทำ นั่นเพราะมันจะไม่มีเสียงรบกวนจากยานยนต์ และผู้คนละแวกใกล้เคียง

เอเวนขึ้นรถส่วนตัว ทิ้งผมไว้กับจัสตินและลูเซียน

ผมเบะปาก อยากจะเข้าหาเอเวนก็ทำไม่ได้ หยิบหูฟังออกมาเสียบหู เดินขึ้นรถอีกคันร่วมกับลูเซียน โดยที่จัสตินขึ้นไล่หลัง

“เกาะกันอะไรขนาดนั้นวะ” จัสตินพูดอย่างหงุดหงิด

ลูเซียนโอบเอวผมแน่น “ฟังเพลงอยู่เหรอครับ” ไม่สนใจจัสตินที่หัวร้อนอยู่ด้านหลัง นั่งข้างผมไม่พอ ยังเบียดจนผมแทบจะตกเก้าอี้

“เปล่าหรอก” ผมตอบ

“ถ้าไม่ได้ฟังเพลง แล้วพี่ลีโอฟังอะไรอยู่เหรอ?” ลูเซียนสงสัย

ผมกระซิบให้ได้ยินกันสองคน “ผมฟังเสียงครางของ เซนัส น่ะ”

“เซ...นัส...” ลูเซียนขมวดคิ้ว

ไม่มีใครไม่รู้จัก เซนัส นักแสดงหนังโป๊ ดาวเด่นแห่งวงการ HERO AV ชายตัวเล็กสวมหน้ากากสีเงินล้อมเพชรวาว ผิวเนียนละเอียด กลีบทางฉ่ำน้ำเมือกที่ทำให้พระเอกแห่งวงการ HERO AV น้ำหมดตัวไปหลายราย

นายเอกยอดนิยมแห่งวงการ HERO AV

นอกจากเรือนร่างน่าหลงใหล รูสวยแน่นเปรี๊ยะ เซนัสยังมีเสียงครางเร้าใจชวนให้ปึ๋งปั๋งอีกด้วย

วิดีโอที่เซนัสแสดง เป็นวิดีโอยอดนิยมหลายปีติดต่อกัน

“อ๊า อิ๊ อ๊างงงงง แน่นมากครับ เราจะไม่ไหวแล้ว อื้อออออ”

เสียงครางของเซนัสดังกรอกหูผม ผมแอบกุมเป้าไม่ให้ลูเซียนเห็นบางสิ่งที่แข็งชูชันเพราะเสียงนั้น ส่วนสาเหตุที่ผมฟังเสียงครางของเซนัสน่ะเหรอ?

ผมจะฝึกครางแบบเซนัสยั่วเอเวน!

คอยดูเถอะ ผมจะครางให้เขาอยากปี้ผมให้ได้!

“ฟังทำไมเหรอครับพี่ลีโอ” ลูเซียนมุ่ยหน้า กระซิบข้างหูผม “ผมครางให้พี่ฟังได้นะ ไม่จำเป็นต้องฟังเสียงของคนอื่นเลย แบบนี้ครับ อะ อาาาา”

เสียงแหบพร่าของลูเซียนทำให้ผมเบิกตากว้าง เลือดสูบฉีดไปทั่วตัว รีบหันไปขอให้เขาครางให้ฟังอีกรอบ “ลูเซียน อีกที!”

ลูเซียนแก้มแดง “อาาา พี่ลีโอครับ แน่น อืมมมมม แน่นมากครับ”

ฮีโร่รุ่นน้องทำให้ผมเขินอาย เสียงครางของลูเซียนน่าฟังไม่ต่างจากเซนัส แต่กลับให้ความรู้สึกต่างกัน

เซนัส เหมือนผมกำลังกระแทกช่องทางสวยนั่นอยู่

แต่ของลูเซียน...เหมือนผมกำลังโดนเขากระแทก

ลูเซียนไม่ครางเปล่า สอดนิ้วแทรกมือผมที่ปิดจุดกลางกาย จับท่อนเอ็นอย่างวาบหวาม เขาพูดยั่วข้างหู “พี่ครับ ก่อนถ่ายทำฉากต่อไป เข้าห้องน้ำกับผมหน่อยไหมครับ ผมจะช่วยพี่ปลดปล่อยเอง”

ผมมองเป้าที่ปวดตุบๆ หากไม่ปลดปล่อย อาจจะลำบากต่อการเข้าฉากต่อไป จึงหยักหน้าตอบลูเซียน “ได้ครับ”

ตึง!

จัสตินที่นั่งเบาะหลังถีบเบาะผมอย่างโมโห

“เลิกตัวติดกันสักที มันน่ารำคาญ!”

ลูเซียนหันกลับไป “รำคาญก็หันไปมองทางอื่นสิครับ”

ตึง!

จัสตินถีบเบาะรัวๆ จนถึงบ้านพัก

บ้านพักสร้างในโทนสีครีม ประกอบด้วยไม้เป็นบางจุดให้ความร่มรื่น เช่นพื้นไม้ทางเข้าตัวอาคาร เมื่อมองสภาพบรรยากาศรอบด้าน เขตนอกเมืองที่ปลูกต้นไม้เทียมทดแทน ตัวบ้านจึงดูกลมกลืนมาก

ลูเซียนรีบดึงแขนผมเดินเข้าด้านในตัวบ้าน เขาค่อนข้างคุ้นเคยกับบ้านหลังนี้ดี เพราะก่อนถ่ายทำทุกคนจะต้องชมสถานที่จริงก่อน

ห้องน้ำมีหลายห้องมาก ลูเซียนพาผมเข้าห้องน้ำในมุมหนึ่งของบ้าน บ้านหลังใหญ่ขนาดนี้ผมยังจำแผนผังได้ไม่ครบ แต่ดูท่าเด็กคนนี้จะจำได้หมด

“อ๊างงงงงง ใหญ่มาก เข้ามาอีก ลึกๆ เลย อาาาา” เสียงครางของเซนัสดังกรอกหูผม ครู่หนึ่งผมรู้สึกคุ้นเคยกับเสียงนี้

มันเหมือนเสียงของเซน

ผมสะบัดหัวไล่ความคิด ฮีโร่สายพยากรณ์อย่างเซนน่ะเหรอจะครางด้วยประโยคน่าอาย ไม่มีทาง!

ผมถอดหูฟังออก จิ้มหน้าจอโทรศัพท์มือถือ ใช้คำสั่งหยุดเล่นเสียง ทำให้พบกับภาพหน้าปกวิดีโอของ เซนัส ชายร่างเล็กที่กำลังอ้าขาโชว์กลีบทางสวย นิ้วแหวกช่องทางเผยอกว้างจนเห็นผนังชุ่มเมือกคู่ขา

ไม่ใช่แค่เสียง รูปร่างก็เหมือนเซน

เพราะมีหน้ากากบดบังใบหน้า ผมจึงไม่กล้าฟันธงว่าเซนัสคือเซนจริงๆ

บ้า! ฮีโร่สายพยากรณ์แห่งสำนักงานฮีโร่แห่งชาติ ไม่ใช่เซนัสหรอก!

ถึงจะไม่ใช่เรื่องแปลกกับการทำอาชีพนายเอก HERO AV สุดแซ่บ แต่เซนดูไร้เดียงสาจะตายไป

“พี่ลีโอ รีบหน่อยนะครับ เดี๋ยวไม่ทัน” ลูเซียนยิ้ม ถอดกางเกงผมลงตั้งแต่เมื่อไรก็ไม่ทราบ

ผมมองพื้นกระเบื้องลายไม้ มันเหมือนไม้จริงๆ มากจนเกือบแยกไม่ออก ลูเซียนลากผมไปนั่งบนขอบอ่างแช่น้ำฝั่งด้านในสุด ติดกับกำแพง เขาปลดกางเกงตัวเองลง

“ผมช่วยพี่ พี่ก็ช่วยผมด้วยนะครับ”

“ฮะ?”

ขณะที่ผมกำลังพยายามตามเหตุการณ์ปัจจุบันให้ทัน ลูเซียนก็ยืนคร่อมหน้าผม เอื้อมแขนทั้งสองข้างไปด้านหลัง มือทิ้งดิ่งกอบกุมลีโอน้อย

ผมครางเมื่อโดนรูดรั้ง ส่วนหัวไถลไปกับอุ้งมือนุ่ม เสียดสีเส้นเอ็นบริเวณข้อมือของลูเซียน เวลานั้นเองที่ลูเซียนแอ่นหลังเพื่อจับให้ถนัด แก่นกายอวบอ้วนของเขาพลันจิ้มจมูกผม

“พี่ครับ ใช้ปากให้ผมได้ไหมครับ” ลูเซียนยิ้มเขิน

เขาทำให้ผมขนาดนี้ จะปฏิเสธก็ยังไงอยู่

ผมอ้าปากดูดส่วนหัวอวบ น้ำหล่อลื่นของลูเซียนกระจายทั่วลิ้น ก่อนจะค่อยๆ โน้มหน้าให้มันครูดไปตามเพดานปาก

“อาาาา ปากพี่ร้อนมากเลยครับ” ลูเซียนคราง ตั้งใจรูดแก่นกายผม “อืม พี่ครับ ขอลึกกว่านี้ได้ไหมครับ”

ผมจับหลังลูเซียน กดตัวเขาเข้ามา

“อึก” แก่นกายอวบคับปาก ผมครอบมันสุดโคน

“อ๊าาาาาา ดีจังเลยครับ” ลูเซียนตัวสั่น เขาเร่งมือที่กอบกุมของลับผม

ผมหยีตาเมื่อลูเซียนไม่อยู่นิ่ง เขาขยับเอวเข้าออกจนด้านในปากผมโดนกระทุ้งไม่หยุด “อื้อ!” ผมอึดอัด เปลี่ยนมาดันหน้าท้องลูเซียน

“พี่ครับ ผมขออีกนิด!”

ปึก ปีก ปีก!

รอบปากผมกระแทกเนื้อลูเซียนจนเจ็บไปหมด แต่ไม่มากไปกว่าตรงคางที่โดนต่อมน้ำเชื้ออ้วนกลมสองลูกเหวี่ยงมาตี

เจ็บ! เหมือนโดนลูกบอลกระแทกเลย!

ผมจำต้องรวบลูกบอลทั้งคู่ไว้ในมือข้างหนึ่ง ป้องกันคางตัวเอง ลูเซียนถูกจับต่อมผลิตน้ำเชื้อก็ยิ่งเสียวซ่าน เร่งจังหวะกระแทกและความเร็วที่สาวแก่นกาย

“อื้อ!” ผมครางเสียงอื้ออึง ฉีดน้ำเลอะอ่าง

ฉูด!

“ดะ ดีมากครับ อาาา” ลูเซียนปล่อยมือจากแก่นกายผม มาจับหัวแล้วกดให้ครอบครองสิ่งอวบอ้วนเต็มลำ “ผมขอปล่อยข้างในนะครับพี่”

เนินแก่นกายลูเซียนเรืองแสงสีม่วงเป็นรูปสัญลักษณ์ประหลาด

เห็นรอบนี้ยิ่งมั่นใจว่าเหมือนของจัสติน

วินาทีต่อมาผมก็รับรู้ถึงของเหลวขุ่นร้อน สิ่งใหญ่โตกระตุกกระแทกฟันผมจนปวด ผมผลักลูเซียนออกทำท่าจะคายน้ำรักทิ้ง แต่ลูเซียนก็สวนแก่นกาย ดันพวกของเหลวทั้งหมดลงคอผม

ปึกกกก!

“อื้อ!” ผมทุบท้องลูเซียน

ไอ้เด็กบ้านี่!

“กลืนผมได้ไหมครับพี่ลีโอ” ลูเซียนหยิกแก้มผม ตาแป๋วน่ารัก “นะครับ”

ผมโดนอ้อนก็ใจอ่อน ดูดน้ำบนแก่นกายอวบเข้าปากทั้งหมด เสียงครางกระเส่าของลูเซียนดังไม่ห่าง

“สยิวมากๆ ครับพี่” ลูเซียนถอยตัวออก

ผมใช้มือซ้ายจับแก่นกายลูเซียน “ขอผมลองอะไรหน่อยนะ”

จัดการหมุนตัวให้ฮีโร่รุ่นน้องหันหลัง ผมกดไหล่ให้ลูเซียนนั่งบนตัก ซึ่งเขาก็ทำตามอย่างว่าง่าย หอบเพราะเพิ่งถึงฝั่งฝัน

มือขวาผมกำเป็นกำปั้นไร้ช่องว่าง ก่อนจะทาบส่วนหัวชุ่มน้ำของลูเซียนตรงกับร่องนิ้วก้อย ทำให้คนเด็กกว่าขำ

“ฮะๆ ทำอะไรเหรอครับพี่” ลูเซียนยิ้มตาหยี “ขยายกำปั้นหน่อยสิครับ มันเข้าไปไม่ได้หรอก...อ๊าาาาาาาา โอ๊ย พี่ลีโอ อ๊า”

ลูเซียนดิ้นพล่าน เมื่อแก่นกายผลุบเข้าไปในช่องเล็กได้อย่างน่าอัศจรรย์ มันแน่นเสียจนน้ำขาวขุ่นพุ่งจากร่องด้านบน ผมหัวเราะแล้วขยับมือสาวแก่นกายให้ฮีโร่รุ่นน้อง

“อ๊ากกกกก พี่ครับ แน่นเกิน ผมไม่ไหว!” ลูเซียนจับต้นขาผม ยกตัวขึ้น

“ลูเซียนนั่งลง” ผมหมุนข้อมือเหมือนบิดก๊อกน้ำ

ลีโอครางลั่น “อ๊าาาาา” เขาขาสั่นจนไม่อาจยืนไหว นั่งทับแก่นกายผมจนมันมุดเข้าช่องทางแคบ

“อึก!” ผมตกใจเล็กน้อย

“อักกกก” ลูเซียนน้ำตาคลอเบ้า น้ำลายไหลย้อยลงปลายคาง

กำปั้นผมที่แทบจะไร้ช่องว่าง ด้วยพลัง ‘ใหญ่แค่ไหน ก็ยัดได้หมด’ ทำให้สิ่งอวบอ้วนมุดเข้ามาได้ แน่นอน มือผมแน่นยิ่งกว่าช่องทางใด ต่อให้คุณจะบริสุทธิ์ ปราศจากการโดนย่ำยี แต่ก็ไม่มีทางแคบกว่ามือผมแน่นอน

ผมขอตั้งชื่อท่านี้ว่า มือกระป๋อง by ลีโอ

“อะ อ๊าาาาา ผม ผมไม่ไหว”

ลูเซียนแอ่นเอว แก่นกายผมเสียบค้างช่องทางครึ่งลำ อีกฝ่ายพ่นน้ำเชื้อเป็นสายยาวเปรอะอ่างน้ำ กระเด็นลงกระเบื้องไม้ แต่ผมก็ไม่หยุดสาวมือ

“พี่ครับ พอแล้ว” ลูเซียนขอร้อง แก้มเปียกน้ำตา

ผมพยายามดึงแก่นกายตัวเองออกจากบั้นท้ายลูเซียน “ลูเซียน เลิกดิ้นก่อน เดี๋ยวผมจะ...อา...”

สุดท้ายผมก็ปลดปล่อยด้านในช่องทางฮีโร่รุ่นน้อง

ลูเซียนดิ้น ขาข้างหนึ่งเหยียบขอบอ่าง “พี่ลีโอ อ๊าาา”

ซา...

คนโดนมือกระป๋อง by ลีโอครางสนั่น หลังจากฉีดของเหลวสีขาวขุ่น ก็ฉีดของเหลวสีเหลืองกระฉูดเป็นสายยาว อ่างน้ำกลายเป็นที่ให้ลูเซียนปลดทุกข์

ผมปล่อยมือจากแก่นกายอวบ

“อือออออออ เสียวมากๆ เลยครับ” ลูเซียนตาปรือ เสียงครางสั่น ปัสสาวะด้วยสีหน้าเขินอายจนเต็มอ่าง

ผมลูบหัวลูเซียนเบาๆ แล้วถอดแก่นกายออกจากช่องทางรัด ของเหลวด้านในไหลเยิ้ม ผมลุกขึ้นไปเปิดน้ำในอ่าง เพื่อล้างให้สะอาดดังเดิม

“แฮก แฮก” ลูเซียนพิงผนัง หลับตาหอบพักหายใจ

ผมได้อาวุธเอาไว้พิชิต xxx เอเวนแล้ว

พิชิตใจด้วย พิชิต xxx ด้วย ผมโลภ

ผมจะเหมา!

ผมมองมือตัวเอง พลันขยับขึ้นลงเตรียมพร้อมสำหรับเขย่าเอเวนน้อย คิดในใจว่าเอเวนจะปัสสาวะแตกเหมือนลูเซียนหรือเปล่า

“ฮิฮิ”

ผมหัวเราะระริกระรี้ อดใจรอทำแบบนี้กับเอเวนไม่ไหว

“เริ่มการถ่ายทำ”

ผู้กำกับพูดเสียงดังบอกทุกคนในกองถ่าย

กล้องถ่ายจากด้านในตัวบ้าน จับภาพพวกเราทั้ง 4 คนแบกกระเป๋าเดินเข้ามา ทุกคนสวมชุดลำลองตามปกติ บนหน้าเอเวนมีแว่นกันแดดสีดำสนิท เสริมให้ดูหล่อเหลาขึ้นหลายเท่า

“บ้านใหญ่มากเลยครับ” ลูเซียนที่เบาสบายตัวยิ้มกว้าง จับแขนผมลากเข้าบ้านเหมือนเพิ่งเคยมาเป็นครั้งแรก

“ใหญ่มากครับ” ผมตามน้ำ

พวกเราแวะเข้าโซนห้องครัว ทานอาหารที่ทีมงานจัดไว้ให้ พลางคุยเรื่องเกี่ยวกับฮีโร่ตามที่ทีมงานเสนอหัวข้อ

“เอเวนกับจัสตินใช้อาวุธเหมือนกันเลยเนอะ” ผมพูดเริ่มประเด็น รายการนี้ไม่มีบท จึงต้องคิดหัวข้อกันเอง

เคียวเป็นอาวุธที่ยากต่อการใช้งาน นอกจากฮีโร่อันดับ 1 และเอเวน ผมก็ไม่เคยเห็นข่าวรายงานว่าฮีโร่คนไหนใช้เคียวเป็นอาวุธอีก

“อยากใช้เป็นบ้างล่ะสิ” จัสตินยิ้มเย้ย จิ้มกุ้งเผาเข้าปาก

“ไม่เอาด้วยหรอกครับ” ผมยิ้มแห้ง “ถ้าผมใช้เคียว ได้หมุนเฉาะหลังตัวเองแทนสัตว์ประหลาดแน่ๆ ”

ลูเซียนตักเนื้อก้ามปูให้ผม “ให้ผมสอนได้นะพี่ลีโอ ผมก็ใช้เคียวเป็น”

“ลูเซียนก็ใช้เคียวเป็นเหรอ?”

ผมมองคนบนโต๊ะทั้ง 3 คนที่ใช้เคียวเป็นอาวุธ พวกเขาใช้อาวุธที่ควบคุมยากขนาดนั้นคล่องได้อย่างไรกัน

ผู้กำกับปล่อยให้ทานอาหารกันจนอิ่มแปล้ ก็ส่งลูกน้องเข้าไปยื่นกล่องจับสลาก ที่ผมตั้งหน้าตั้งตารอมันทั้งวัน

กล่องสุ่มรูมเมต

“พวกเธอต้องจับสลากหารูมเมตที่จะนอนด้วยตลอดการถ่ายทำรายการ!”

รายการปลุกความเป็นฮีโร่แก่ฮีโร่มือใหม่ ฮีโร่รุ่นน้องอันดับ 360 ลูเซียน และอันดับ 400 ลีโอ จะต้องนอนกับฮีโร่รุ่นพี่

ผมต้องจับสลากว่าจะสุ่มได้จัสตินหรือเอเวน

“ผมจะจับ!” ผมยกมือเสนอตัว

ผู้กำกับต้องการแค่คนเดียวในการหยิบสลาก เพราะถ้าผมได้จัสติน นั่นก็หมายความว่าลูเซียนได้เอเวนไปโดยปริยาย

ผมไม่ยอมให้ลูเซียนนอนกับเอเวนแน่!

เอเวนคิ้วกระตุก พูดดัก “อย่าตุกติก”

“ตุกติกอะไร ไม่มี!” ผมทำหน้าไม่รู้เรื่อง

ก่อนที่จะโดนจับผิดมากกว่านี้ ผมก็ล้วงมือขวาเข้าไปในกล่องจับสลาก โดยแอบปล่อยเศษเล็บที่ตัดไว้ข้างซอกนิ้วลงไป

เล็บ ก็เป็นหนึ่งของร่างกายผม

ฉับพลันเศษเล็บก็กลายเป็นกระดาษแผ่นหนึ่ง นิ้วจับกระดาษแผ่นนั้นแล้วทำเป็นเขย่ากล่องหา เลนส์กล้องถ่ายภาพการกระทำนี้ตลอด

“ผมเลือกแล้วครับ!” ผมล้วงมือออก ส่งกระดาษ (ปลอม) ให้ทีมงาน

ทีมงานคลี่แผ่นกระดาษ

จัสตินหน้าบูด “แกใช้พลัง อุ้บ!”

ผมพุ่งไปปิดปากจัสติน ปล่อยให้ทีมงานประกาศ

“ฮีโร่รุ่นน้องอันดับ 400 ลีโอ ได้รูมเมตเป็นอดีตฮีโร่ เอเวน” ทีมงานชูมือโชว์แผ่นกระดาษ “ฮีโร่รุ่นน้องอันดับ 360 ลูเซียน ได้รูมเมตเป็นฮีโร่รุ่นพี่ จัสติน”

ผมร้องไชโยในใจ

เอเวนจ้องหน้าผมเขม็ง สายตาเย็นยะเยือก

เขาคงรู้ว่าผมแอบใช้พลัง

แต่ผมไม่สนหรอก

ผมยิ้มร่า เดินไปหยิบกระเป๋าสัมภาระ ก้าวขาขึ้นบันไดไม้เข้าห้องนอนที่ผู้กำกับแจ้งไว้ว่า เอเวน นักแสดงชื่อดังเลือกห้องไหน

นับตั้งแต่วันนี้ ผมกับเอเวนจะเป็นรูมเมตกัน

การถ่ายทำดำเนินไปอีกสักพัก ผู้กำกับก็สั่งเลิกกอง

ท้องฟ้ามืดเป็นเวลากลางคืน ผมอาบน้ำให้ตัวหอมแล้วกระโดดขึ้นเตียง

ห้องนอนที่เอเวนเลือกตกแต่งด้วยไม้เคลือบสีม่วงหม่น แทบจะสีเหมือนดวงตาของเจ้าตัว ผมซุกหมอนดมกลิ่นน้ำยาปรับผ้านุ่ม รู้สึกตื่นเต้นกับการได้นอนข้างนักแสดงในดวงใจ

เขินจังเลย

ผมพลิกตัวไปมา ก่อนจะนอนนิ่งเมื่อเอเวนออกจากห้องน้ำ

นักแสดงผู้เย็นชาใช้ผ้าผืนเล็กเช็ดผมสีเงิน กลิ่นสบู่หอมกระจายทั่วห้อง

เอเวนสวมเสื้อกล้ามสีดำ กับกางเกงนอนขายาว ส่วนผมสวมชุดนอนสีดำทั้งบนและล่าง ดูเข้ากันกับห้องโทนมืด

นักแสดงปรายตามองผมเล็กน้อย ก่อนจะขึ้นเตียงฝั่งตัวเอง

“เอเวน” ผมพลิกตัวไปหาเขา

เอเวนนอนหงาย กอดอกแน่นไม่ยอมหันมามองผม

ผมใจกล้าหน้าด้าน เอื้อมมือกอดเอวเอเวน “ผะ ผมติดหมอนข้าง ขอนอนกอดหน่อยได้ไหมครับ?”

“…” เอเวนไม่ตอบ

“ถ้าไม่ปฏิเสธ ผมจะถือว่าเอเวนตอบตกลงนะ” ผมพูดจบก็ชิงหลับตา ทั้งที่ใจเต้นโครมคราม หากผมหัวใจวายตายไม่ต้องสืบว่าทำไม

ผมนอนซุกหัวไหล่เอเวน

“หึ” เอเวนส่งเสียงในลำคอ ปล่อยให้ผมนอนกอด

เสียงเครื่องปรับอากาศดังในห้องที่เงียบสงบ ผมไม่กล้าขยับตัว ทำทีเป็นว่าตัวเองหลับ ไม่รู้ว่าเอเวนหลับแล้วหรือยัง

ใครจะหลับลง!

ลองมานอนกอดคนที่ชอบ ดมกลิ่นตัวเขาใกล้ๆ แบบนี้สิ!

เวลาผ่านไปเกือบชั่วโมง ไม่มีใครขยับตัว จนผมเริ่มเคลิ้มหลับเพราะกลิ่นกายหอม ขณะนั้นเองเอเวนที่กอดอกก็ขยับตัวเป็นครั้งแรก

ฟุบ

เขาลดแขนลงแนบตัว การกระทำนั้นทำให้มือผมที่กอดเอวแกร่งไหลลงไปจับเป้ากางเกงแทน ผมหัวใจวาย ไม่กล้าขยับมือออก

ผมค้างอยู่ท่านั้นนานหลายนาที

ทำไมมันแข็ง?

มือผมที่โปะบนเป้าเอเวนสัมผัสได้ถึงแท่งร้อนขนาดใหญ่ มันน่าจะแข็งขืนก่อนมือผมไถลมาจับ จังหวะที่สงสัยว่าควรทำเช่นไร เจ้าสิ่งในกางเกงก็กระตุกสู้มือ

ตุก...ตุก...

มือผมเด้งเป็นจังหวะ

ผมลืมตามองคนนอนหงาย เอเวนหลับตาพริ้ม

“อะ เอเวน” ผมลองเรียก “ตื่นอยู่หรือเปล่าครับ?”

ผมเพิ่งสังเกตเห็นว่าแขนของเอเวนที่ลดลงแนบตัว กำลังทับแขนผมอยู่ ทำให้ไม่สามารถดึงมือออกจากเป้านูนได้ มันยังกระตุกล่อลวงผม

“…” เอเวนไม่พูดอะไร

“เอเวน” ผมกลืนน้ำลาย บีบเป้าเอเวนเบาๆ

ตุก!

สิ่งใหญ่โตกระตุกอย่างรุนแรง ทำให้โผล่พ้นขอบชั้นใน และผลุบออกมานอกกางเกงนอน ผมอ้าปากกว้าง จ้องส่วนหัวกลมน่าเลีย

“ถะ ถ้าไม่ตอบ ผมจะคิดว่าเอเวนยั่วผมนะ!”

ผมเลื่อนนิ้วชี้แตะส่วนหัวชุ่มน้ำหล่อลื่น มันกระตุกตอบโต้

ตุก!

เอเวนมีอารมณ์?

ผมรู้สึกถึงสายตาเย็นเฉียบ หันไปมองหน้าหล่อข้างกาย ก็เห็นเอเวนกำลังลืมตามองผมอยู่ ผมรีบชักมือกลับ แต่เอเวนก็จับแขนผมแน่น

“ทำต่อสิ”

“อะ เอเวนให้ผมทำอะไร?”

“…เหมือนที่ทำให้ลูเซียน”

ผมผงะเมื่อได้ยินแบบนั้น สบตาอีกฝ่ายด้วยความไม่เข้าใจ ตอนลูเซียนกับผมปรนเปรอในห้องน้ำ ไม่มีใครอยู่รอบๆ ผมออกจากห้องน้ำก็ไม่พบใคร

แล้วเอเวนรู้ได้อย่างไร!

เอเวนจับมือผมกำเป็นกำปั้น วางทาบบนส่วนหัวชุ่มน้ำ

“ลีโอ ทำให้ฉัน”

ผมกลืนน้ำลาย มองสีหน้าอันร้อนแรงของเอเวน

เขาคงทรมาน

ผมดึงกางเกงนอนเอเวนลง แก่นกายขนาดมโหฬารดีดขึ้นมากระแทกนิ้ว ปวดเหมือนโดนค้อนเหล็กทุบ ทำเอาน้ำตาเล็ด

“เอเวนอยากใช้งาน มือกระป๋อง by ลีโอ ก็ไม่บอก” ผมยิ้ม

ไม่ต้องโฆษณา ลูกค้าก็ขอใช้บริการเอง

ผลุบ!

แก่นกายขนาดมโหฬารมุดเข้าร่องนิ้วก้อย มือผมบวมเป่งเพราะสิ่งใหญ่โตเกินพิกัด ไหลลงไปทุบเนินแก่นกายเอเวน สัมผัสกับไรขนอ่อน

“!” เอเวนสะดุ้งเฮือก ลุกขึ้นนั่ง เสื้อกล้ามเลิกขึ้น เขาเกร็งหน้าท้องจนเห็นลอนกล้ามสวย

ผมพูด “เอเวนจะครางก็ได้นะครับ”

“อึก ช้าลงหน่อย” เอเวนย่นหน้า บอกผมให้ขยับมือช้าลง

พับ พับ พับ

“ครางบอกผมสิครับ” ผมโน้มหน้าเข้าไปใกล้ส่วนหัวอูม แลบลิ้นแตะ

“อาาาาา” เอเวนดันหน้าผมออก “อย่าใช้ปาก”

“ทำไมล่ะครับ” ผมแลบลิ้นสุดความยาว “ผมแปรงฟันแล้วนะ พร้อมถูไถให้เอเวนครางลั่นแล้ว จะไม่ให้ผมใช้ปากจริงๆ เหรอ?”

“ถ้าจะใช้ปากก็ปล่อยมือ อะ อืมมมม”

ผมโมโหที่โดนห้าม ก็เลยใช้มืออีกข้างจับส่วนหัวแดงแจ๋ บิดไปบิดมาจนคนเย็นชาเหยียดเท้าตึง เส้นเลือดนูนตามตัวเอเวน

“อาาา” เสียงครางของเอเวนทำให้ผมใจเต้นแรง

ผมได้ทำแบบนี้ให้เอเวน

ดีใจจังเลย

“ฉันจะเสร็จแล้ว” เอเวนหอบ

ผมยิ้ม “งั้นผมจะบิดให้เน้นๆ นะครับ”

หมุนข้อมือรอบส่วนหัวของเอเวนด้วยมือข้างหนึ่ง ส่วนมืออีกข้างก็สาวลำแก่นกายให้อย่างว่องไว

“เร็วเกิน! อึก!”

แควก!

เอเวนฉีกเสื้อผมขาดวิ่น แล้วเอาเศษผ้านั้นหุ้มแก่นกายตัวเอง มือผมที่กุมแท่งร้อนพลันโดนหุ้มไปด้วย ก่อนเอเวนจะแอ่นเอวสูง เชิดคางกระตุกแก่นกายด้วยใบหน้าแดงระเรื่อ

“อา...”

เสียงครางกระเส่าของอีกฝ่ายทำผมตัวร้อนรุ่ม

น้ำร้อนพุ่งใส่เศษผ้า หล่นลงเลอะข้อมือผม ไหลเยิ้มเปรอะเตียง เอเวนค่อยๆ ลดตัวลงนั่ง เขาหอบเล็กน้อยก่อนจะเสยผมชื้นเหงื่อ

เสียดายจัง ผมมองไม่เห็นเพราะมีผ้าคลุม

“เอามือออก”

ผมส่ายหน้า “ไม่”

นิ้วมือหุบสนิทตรงส่วนหัวอูม ผมบิดขยี้สุดแรง น้ำรักลื่นทำให้นิ้วไถลรอบความมน เอเวนกัดปาก ตัวสั่นเพราะความเสียวซ่าน

“อย่า” เอเวนจับแขนผม มือเขาสั่นระริก

“เสียวใช่ไหมครับ” ผมบิดข้อมือกลับ

“อึก พอ...” เอเวนดุ “ฉันไม่อยากปัสสาวะบนเตียง”

ผมเม้มปาก ฟังคำพูดแบบนั้นจากปากนักแสดงผู้เย็นชา ราวกับนี่เป็นแค่ความฝัน ผมขยับนิ้วโป้งถูร่องกลางบนยอดแก่นกายเอเวน “ผมไม่รังเกียจเอเวนนะ จะปล่อยออกมาก็ได้ครับ”

เอเวนกระตุกเอว “อ๊ะ อึกกกก ลีโอ!” บิดตัวจนกล้ามขึ้น “มันสกปรก!”

สุดท้ายเขาก็กระชากแขนผมออก ก่อนที่จะปลดปล่อยของเหลวสีเหลืองใส่เตียงนอนจริงๆ แก่นกายขนาดมโหฬารกระตุกถี่ยิบ เอเวนใช้มือข้างหนึ่งบีบรัดส่วนโคน ขวางท่อลำเลียงไม่ให้ปลดปล่อยน้ำที่ว่า

ผมมองไล่หลังนักแสดงสุดหล่อ เขาลุกขึ้นจากเตียงเข้าห้องน้ำ

ซะ เซ็กซี่มาก

ผมยกมืออุดจมูก กลัวว่าเลือดกำเดาจะไหล

ซา...

เสียงเอเวนยืนทำธุระหน้าชักโครกดังเข้าหู ตามด้วยเสียงกดน้ำล้าง

ผมแบมือมองอุ้งมือนุ่ม คราบน้ำเชื้อของเอเวนเปรอะเต็มทั้งสองข้าง ย้ำเตือนว่าเหตุการณ์เมื่อครู่ไม่ใช่ความฝัน

มือคู่นี้ได้ปรนเปรอให้รูมเมตแล้วจริงๆ

------------

#ปราบเมะคลั่ง

NC เยอะ จนคิดๆ ว่าต้องใส่ (NC) อีกมะ 555

​