2 ตอน 2 หมากัดจู๋
โดย พีโตะซัง
2
หมากัดจู๋
‘แบนฮีโร่ตัวอักษรย่อ จ. ห้ามใช้บริการหอคอยแห่งรัก! วันนี้ - ไม่มีกำหนด’
ผมมองแผ่นป้ายหน้าหอคอยแห่งรัก ที่มีข้อความเขียนตัวใหญ่โต คิดแล้วก็เวทนาจัสติน ฮีโร่อันดับ 1 ของประเทศ ที่โดนแบนจากซ่องประเวณี
ก็สมควรแล้วล่ะนะ เล่นปู้ยี่ปู้ยำชายขายบริการขนาดนั้น ไม่เกรงกลัวต่อกฎหมายแล้วเหรอ?
เซ็กซ์ไม่ควรเป็นการฆาตกรรม ฉะนั้นผมจะปราบแกเอง!
ลีโอ SUPER X-RO กับภารกิจแรกในการปราบเมะคลั่ง
“บ็อก!”
ผมก้มตัวซ่อนในพุ่มไม้ข้างบ้านจัสติน บ้านหลังโตที่มีสนามหญ้ากว้างให้สัตว์เลี้ยงวิ่งเล่น แสงอาทิตย์สาดกระทบตัว ไม่ได้ร้อนสักเท่าไร
เส้นผมสีบลอนด์อ่อนของผมเกิดประกายแสงระยิบระยับ มือหยิบกล้องส่องทางไกลขึ้นมาทาบไปกับดวงตาสีฟ้าเทา จ้องเข้าไปในบ้านหลังโต
“บ็อก!”
สุนัขตัวใหญ่เห่ามาทางผม เพราะจับได้ถึงกลิ่นของคนแปลกหน้า
“เขาเลี้ยงสุนัขจริงๆ ด้วย” ผมลดมือลง มองเอกสารบนพื้นที่เซนมอบให้ มันคือข้อมูลของจัสติน ทั้งที่อยู่ วิถีชีวิตประจำวัน ภารกิจที่ได้รับมอบหมาย เพื่อที่ผมจะได้ตามป้องกันการฆาตกรรมทางความแซ่บ
ตอนนี้จัสตินคงจะกำลังออกไปปราบสัตว์ประหลาด ในบ้านจึงมีแค่สุนัขเฝ้ารอเจ้านายกลับ ผมยกกล้องส่องทางไกลขึ้นอีกครั้ง
“บ็อก!” เจ้าสุนัขวิ่งมาเกาะขอบรั้ว
กึง!
ฟันแหลมกัดรั้วขู่ ทำเอาผมตกใจชั่วขณะ
จัสตินเลี้ยงสุนัขแก้เหงาไว้หนึ่งตัว
ผมจ้องเจ้าสุนัขพันธุ์โดเบอร์แมน หูตั้ง ขนสั้นสีดำมันวาว ขนาดใหญ่ถึงต้นขาคนทั่วไป สุนัขพันธุ์โดเบอร์แมนนั้นมักจะเลี้ยงเป็นสุนัขตำรวจ มีความดุร้ายหากคุณเป็นศัตรูของเจ้านาย
เขาเลี้ยงไว้เฝ้าบ้านเหรอ?
ผมจ้องป้ายสีทองตรงปลอกคอ
มันสลักชื่อสุนัขไว้ว่า LEO
สุนัข...ของจัสตินชื่อลีโอ
อืม...หมาเขาชื่อลีโอ ผมจะเลิกเรียกมันว่าสุนัข
ผมสามารถเกลียดหมาของจัสตินได้ไหม ที่ชื่อเหมือนกับผม
“สมควรแล้วที่โดนแบนจากซ่องประเวณี” ผมพูดกับตัวเอง กำกางเกงด้วยมือจนยับยู่ยี่ รู้สึกแค้นอย่างไม่มีสาเหตุ
“บ็อก!” เจ้าหมาเห่า กระดิกหางรัวๆ
ผมยิ้มให้ ก่อนจะใช้พลังฮีโร่ประจำตัว แสงสีเหลืองสว่างวาบทั่วผิวกาย พลันร่างก็หดลงจนมีขนาดเล็กกว่าเจ้าหมาตรงหน้า
“เอ๋ง” ผมอ้าปากร้องด้วยเสียงสุนัขเพศเมียสุดยั่ว แลบลิ้นอย่างน่ารัก
ไม่ต้องตกใจไปครับ ผมก็แค่แปลงร่างเป็นสุนัข
หมาเพศผู้พันธุ์โดเบอร์แมนเบิกตากว้าง มองสุนัขเพศเมียพันธุ์ชิบะ น่ารักเสียไม่มี แกหลงรักผมแล้วใช่ไหมหมาลีโอ
ผมในร่างลีลี่ ชื่อในวงการสุนัข ชิบะเกิร์ลสุดยั่วหันก้นให้หมาลีโอ แล้วส่ายเบาๆ ให้เห็นกลีบสีสวยวับๆ แวมๆ
“บ็อก!” เจ้าหมาหื่นกระโดดเกาะรั้ว กระเด้าซอกรั้วด้วยท่าทางน่าเกลียด
ปึก ปึก ปึก ปึก
ผมขยับตัวถอยห่างเล็กน้อย
มันเลียนแบบพฤติกรรมเจ้าของหรือเปล่า?
“ว้าย! ดูพวกมันเล่นกันสิ” หญิงสาวบ้านใกล้เคียงเดินออกมาดูเสียงสุนัขเห่า เธอป้องปากหัวเราะกับท่าทางของหมาลีโอ
ผมเอียงคอด้วยท่วงท่างดงามให้เพื่อนบ้าน ลีลี่ชิบะน้อยผู้น่ารัก ทำให้เธอกุมหัวใจที่เต้นรัว กรี๊ดแล้วกระโดดมาอุ้มผมอย่างเอ็นดู
“น่ารักจังเลย!”
ผมปรายตามองหมาลีโอทิ้งท้าย
“บ็อก!” เจ้าหมาทำหน้าหงอย มองชิบะเกิร์ลจากไปอย่างทำอะไรไม่ได้
“เอ๋ง” ผมตวัดมือข่วนอากาศใส่หมาลีโอ อ่อยขั้นสุดท้าย ก่อนจะกระโดดลงจากแขนหญิงสาว วิ่งหนีไปอีกทาง
แกจะได้เจอผมอีกแน่ เจ้าหมา
พึ่บ พึ่บ
ผมที่แปลงร่างเป็นผีเสื้อบินเข้ามาในเขตบ้านของจัสติน เกาะต้นไม้ใหญ่มองเจ้าหมาลีโอนอนหงอยหน้ารั้ว
ตอนนี้ผมก็แค่รอเวลาที่เจ้าของบ้านกลับมา เพื่อที่จะหาจังหวะยับยั้งเขาไม่ให้ใช้บริการสถานค้าเรื่องเพศอีก
ผมจะปกป้องรูรักของทุกท่านเอง!
ปิ๊บ!
เซนส่งข้อความมาให้ผม ปีกผีเสื้อข้างหนึ่งสลายพลังกลายเป็นมือที่กำลังจับโทรศัพท์มือถือ ผมกดเปิดอ่านข้อความ
- ลีโอ รีบจัดการจัสตินด่วนเลย สายข่าวรายงานว่าเขาแอบไปใช้บริการที่ร้านแถวชานเมือง ทำชายขายบริการรายที่ 2 บาดเจ็บหนัก
“มันต้องขนาดนั้นเลยเหรอ?” ผมพูดออกมาเพื่ออ่านข้อความจบ
อะไรทำให้จัสติน ฮีโร่อันดับ 1 ผู้หล่อเหลาฟัดชายขายบริการหนักหน่วงขนาดนั้นกัน ต่อให้โลกใบนี้จะมีฮีโร่สายรักษา ฟื้นฟูอาการบาดเจ็บให้หายเป็นปกติได้ แต่เขาก็ไม่มีสิทธิ์ไปปี้ใครจนเลือดตกยางออกนะ
ผมเก็บโทรศัพท์มือถือ ใช้พลังแปลงกลับเป็นปีกตามเดิม
วินาทีที่ไปมองเจ้าหมาลีโออีกครั้ง
หาย…
หมาลีโอได้หายไปจากบริเวณหน้ารั้ว
ผมตกใจ หันซ้ายหันขวา เมื่อหันไปด้านหลังก็ผวาจนต้องกระพือปีกบินขึ้นฟ้า ทว่านิ้วเรียวก็คีบปีกผมไม่ให้หนีไปไหน
“บ็อก!”
หมาลีโอเห่าอยู่ใต้ต้นไม้ด้านล่าง เอาใจช่วยเจ้านาย
จัสตินนั่งยองๆ ด้านหลังผมตั้งแต่เมื่อไรก็ไม่รู้ ใบหน้าหล่อเหลาห่างจากผมไม่กี่คืบ เขาหนีบปีกผีเสื้อไม่ให้บินหนีไปไหน สีหน้าสงสัยอะไรบางอย่าง
“เป็นผีเสื้อที่แปลกดี...” เขาพูดพึมพำ “ทำไมมีกลิ่นอายของมนุษย์?”
พึ่บ พึ่บ
ผมรีบกระพือปีก แต่ก็หลุดออกจากนิ้วแกร่งไม่ได้ ใจกลัวว่าจะโดนเขาตบแบนกลางฝ่ามือ ได้แต่ภาวนาให้สวรรค์เมตตา
“ฉันไม่อยากรังแกผีเสื้อ” จัสตินปล่อยผมเป็นอิสระ
ผมรีบบินหนีขึ้นฟ้า วินาทีนั้นเองจัสตินก็ชักเคียวเล่มใหญ่ออกมา ผมกลัวจนกระพือปีกไวขึ้น
“ถ้าแกเป็นผีเสื้อน่ะนะ”
REAPER-RO ยมทูตปราบอสูร ฮีโร่สุดแกร่งตวัดเคียวมาขวางทางผมที่กำลังบินหนี ผมรีบบินไปอีกทาง แต่เห็นหน้าจัสตินที่เหาะตรงมาอย่างร้ายกาจ
ช่วยด้วยยยยยย
ผมกลัวเป็นอย่างมาก ทำอะไรไม่ถูกก็บินเข้าคอเสื้อจัสติน
“บ็อก! บ็อก!” หมาเวรลีโอเห่าเชียร์ให้เจ้านายฆ่าผีเสื้อทิ้ง
ปับ!
จัสตินใช้มือทุบคอตัวเอง แต่ผมก็บินหนีลงมาที่หน้าอก
ปับ!
ผมหนีมือจัสตินที่ทุบหน้าอก กลัวจนแทบบ้า กระพือปีกบินบริเวณกล้ามหน้าท้อง ก่อนจะบินอ้อมไปด้านหลัง หนีมือจัสตินที่ทุบท้องสุดแรง
ปับ!
“กรอด...” จัสตินกัดฟันกรอด โกรธที่ทุบผมไม่ทัน
ฮือออออ ผมยังไม่อยากตาย
ผมแอบกลางหลัง เป็นเรื่องยากที่มนุษย์จะเกาหลังตัวเองได้ถึงตรงกลาง วินาทีที่ผมคิดว่าตัวเองรอดแล้ว จัสตินก็เหาะถอยหลัง
ขะ เขาจะบี้ผมชนกับต้นไม้!
ผมรีบบินกลับไปด้านหน้า เกาะแผงอกแกร่ง
ปักกกกก!
ต้นไม้ใหญ่หักครึ่ง เมื่อแผ่นหลังจัสตินกระแทก
ผมต้องหาทางทำอะไรสักอย่าง ให้จัสตินเสียจังหวะ
ในเมื่อฮีโร่อันดับ 1 อยู่ในช่วงคันคะเยอ มีเซ็กซ์อย่างหนักหน่วงราวกับอยู่ในสภาวะติดสัด ผมก็จะทำให้เขาเสียวซ่านจนเอ๋อไปชั่วคราว
บริเวณหัวผีเสื้อเรืองแสงสว่าง คืนสภาพเป็นปากผม
แผลบ
ผมแลบลิ้นเลียยอดอกสีเข้มของจัสติน
เคร้ง!
ฮีโร่อันดับ 1 ตกใจ เผลอปล่อยมือจากเคียวเล่มโต เคียวแหลมหล่นลงไปปักพื้น เจ้าหมาลีโอวิ่งหนีไปอีกทาง
“บ็อก!” ขณะที่สุนัขเฝ้าบ้านเห่าไม่หยุด ผมก็ตวัดลิ้นหมุนวนรอบเม็ดแข็ง ทำให้จัสตินตัวสั่น หลุดเสียงคราง
“อืมมมมม”
ผมอ้าปาก ขบฟันขาวเข้ากับเม็ดกลม แล้วขยี้ลิ้นให้อย่างรวดเร็ว พลันร่างแกร่งก็แอ่นอย่างสุขสม คอเสื้อเผยอกว้าง แสงสว่างส่องเข้ามาด้านใน
จังหวะนี้แหละ!
ผมรีบกระพือปีกบินหนีออกไปจากเสื้อจัสติน
ก่อนที่ฮีโร่อันดับ 1 จะรู้ตัว ผมก็หายไปจากบริเวณรอบบ้านแล้ว
“ฮือออออออ”
ผมร้องไห้โฮ ความกลัวจากเหตุการณ์เมื่อครู่ยังจำได้ไม่ลืมเลือน
จัสติน!
ผมจะเอาคืนให้ได้ คอยดู!
ปิ๊บ!
- ลีโอ! เกิดอะไรขึ้น ทำไมจัสตินถึงรีบออกจากบ้านหลังจากกลับถึงบ้าน มีรายงานว่าเขาบุกรุกหอคอยแห่งรัก คะยั้นคะยอจะซื้อบริการ!
ขณะที่ผมกำลังทำจิตใจให้สงบในตรอกซอยแคบ เซนก็ส่งข้อความมาให้อย่างร้อนรน พร้อมกับแนบภาพจากกล้องวงจรปิด
ภาพที่เห็นคือจัสติน ฮีโร่สุดหล่อทุบประตูหอคอยแห่งรัก คว้าคอเสื้อชายขายบริการคนหนึ่ง พยายามจะซื้อบริการ
คำขอร่วมเซ็กซ์ถูกปฏิเสธ
ทนปวดไปก่อนนะ
น่าสงสารที่โลกใบนี้จะต้องได้รับการยินยอมก่อนมีเซ็กซ์ แน่นอนว่าต่อให้จัสตินจะขู่ชายคนใดในหอคอยแห่งรัก ก็ไม่มีใครกดตกลง
“สมน้ำหน้า!”
ผมหัวเราะร่า ก่อนจะส่งข้อความกลับไปให้เซน
- ไว้ใจผมได้เลย ผมจะทำให้สำเร็จ!
- ไม่ผมก็จัสติน ต้องมีคนตาย!
ผมเก็บโทรศัพท์มือถือ รีบใช้ช่วงเวลาที่จัสตินคะยั้นคะยอหาคู่นอน ลอบเข้าบ้านอีกฝ่าย คราวนี้จะไม่พลาดท่าอีก
“บ็อก!” เจ้าลีโอส่ายหางดีใจที่เห็นผม
“เอ๋ง” แน่นอน เพราะผมมาในร่างลีลี่ ชิบะเกิร์ลสุดยั่ว
ลีลี่เดินล่อหมาลีโอมาเรื่อยๆ ตามแนวรั้ว เมื่อมาถึงจุดหนึ่งด้านหลังบ้านของจัสติน ก็พบกับโซ่เส้นหนาที่มัดรอบรั้วเส้นหนึ่ง
“เอ๋ง!” ผมส่ายก้นให้หมาลีโอ
ปัก ปัก ปัก ปัก
เจ้าหมาหื่นกระโดดเกาะรั้ว กระเด้าซอกรั้วสุดพลัง
ผมจะรีบสลับร่างกลับเป็นมนุษย์เพื่อใช้โซ่ที่มัดรอบรั้วพันรอบคอมัน แล้วกระโจนตัวหนีคมเขี้ยวของหมาพันธุ์โดเบอร์แมน
“ฮ่าๆ” ผมหัวเราะ มองเจ้าหมาที่โดนขึงกับรั้วชั่วคราว
“บ็อก บ็อก!” เจ้าลีโอหงอยเมื่อลีลี่หายไป ลดตัวนอนหมอบบนพื้นพญ้า น้ำตาซึมอย่างน่าสงสาร
พอกันทั้งหมาทั้งเจ้านาย อยากมีเซ็กซ์อะไรขนาดนั้น
“เดี๋ยวเสร็จงานจะมาปล่อยเป็นอิสระนะ” ผมพูดกับเจ้าลีโอ “จะแปลงร่างเป็นลีลี่ให้ดูอีกรอบด้วย”
คราวนี้แหละ จัสติน!
ผมแปลงร่างเป็นหมาลีโอ เดิน 4 ขาอย่างสง่างามรอบบ้านหลังโต บ้านหลังนี้ออกแบบมาในสไตล์เรียบหรู แต่ละมุมมีเสาหินแกะสลักเป็นลวดลายไม่ให้เรียบจนเกินไป ดูงดงามเหมาะกับใบหน้าของจัสติน
ตุบ!
ระหว่างที่ผมเดินกระดิกหางไปมารอบบ้าน ก็มีเสียงดังมาจากหน้ารั้ว
จัสตินเหาะลงมาจากฟ้า ขยี้ผมสีดำอย่างหัวเสีย
“บ็อก!” ผมวิ่งไปหาจัสติน เห่าให้เหมือนหมาลีโอมากที่สุด
แต่ผมในร่างนี้คือสุนัขลีโอ ฮีโร่ปราบเมะคลั่ง ไม่ใช่หมาลีโอนักกระเด้ารั้วนั่น จะมาเทียบกันไม่ได้
“โอ้...” ทันทีที่จัสตินก้มลงมามองผม เขาก็ยิ้มมุมปาก
เขาคงไม่รู้หรอกใช่ไหม?
ผมกังวลว่าจัสตินจะรู้หรือเปล่า ว่าผมแปลงร่างมา ก็เลยเห่าไปอีกรอบ “บ็อก บ็อก บ็อก”
“แกกลับมาอีกรอบสินะ” จัสตินก้มลงมานั่งยองๆ ลูบหัวผม แสยะยิ้มด้วยใบหน้าร้ายกาจ ดูไม่ต่างจากวายร้ายในบทละคร
ผมจ้องเป้านูนในระยะสายตา
แก! ไอ้จัสติน!
นิ้วของจัสตินเกี่ยวเข้ามาในปลอกคอสุนัข แต่ผมไม่สนใจ
งั่ม!
ผมกระโดดกัดจู๋จัสตินด้วยคมเขี้ยวของสุนัขพันธุ์โดเบอร์แมน
เขาคงไม่กล้าทำร้ายสุนัขสุดที่รัก ดังนั้นการโดนสัตว์เลี้ยงคู่ใจกัดจู๋จนเกิดแผล จะทำให้เขาหยุดไปสถานค้าบริการในช่วงนี้ เพราะไม่มีใครเด้งเอวไถลแผลในช่องทางรักได้แน่ ผมจะให้เซนประสานงานฮีโร่สายรักษาทุกคน ไม่ให้รักษาจู๋จัสติน
ผมสะบัดหัวซ้ายขวา เอาคืนให้ชายค้าบริการที่คลานออกมาจากหอคอยแห่งรัก คิดจะกัดจู๋จัสตินให้แหว่ง
“อา...”
แต่สิ่งที่เกิดขึ้น คือจัสตินเชิดหน้าขึ้นสูง แล้วครางเสียงหวาน
ผมตกใจ เหลือบตามองคนด้านบน พลันรู้สึกปวดฟัน เหมือนว่ากำลังกัดเหล็กแกร่งแท่งมหึมา
ดวงตาสีน้ำเงินเข้มคมคายหลุบลงมาจ้องหมากัดจู๋
“ลีโอ...”
ผมผงะ ตกใจเล็กน้อยที่โดนเรียกชื่อ แต่ก็นึกได้ว่าสุนัขของจัสตินชื่อลีโอ ทำให้ผมแค้นประหนึ่งตัวเองคือชายค้าบริการที่โดนแทงจนพรุน
“งั่มๆๆๆๆ” ผมสะบัดหัว กระโดดหมุนตัวเหมือนจระเข้
พั่บ พั่บ พั่บ
สุนัขพันธุ์โดเบอร์แมนขนดำหมุนตีลังกา กัดเป้าเจ้านายอย่างดุร้าย สภาพไม่ต่างจากจระเข้กำลังหมุนตัวขย้ำเหยื่อในน้ำ
“อึก!” จัสตินขมวดคิ้วดึงหัวสุนัขออกจากเป้า
พรูด
ผมได้ยินเสียงสายน้ำพุ่งกระฉูด เมื่อคายปากออกจากจู๋ของจัสติน ก็เห็นคราบน้ำเปียกเป็นวงตรงเป้า ผสมไปกับน้ำลายของสุนัข ความเปียกแฉะทำให้แท่งด้านในแนบไปกับผ้ากางเกง เห็นความใหญ่โตชัดเจน
อะ ไอ้วิปริต!
ผมด่าจัสตินในใจ
นี่แกสำเร็จความใคร่เพราะโดนหมากัดจู๋เหรอ!
---------------
#ปราบเมะคลั่ง
Comments (0)