​

​

4

ขย้อน

ผมโดนลูเซียนดึงแขนเข้าโรงแรมด้วยใบหน้าเปื้อนยิ้ม

ขณะที่กำลังงุนงงกับการโดนชวนปลุกปล้ำ ได้สติอีกทีก็พบว่าตัวเองยืนอยู่ในห้องโรงแรมที่ตกแต่งด้วยเครื่องไม้ ดอกไม้ปลอมหลากสีติดเต็มผนัง ผมนึกว่าที่นี่คือสวนดอกไม้สักแห่ง

“พี่ครับ”

ลูเซียนหันมามองผม ด้านหลังเขาคือกำแพงห้องที่เต็มไปด้วยดอกไม้ ผมอึ้งกับภาพตรงหน้า ลูเซียนราวกับเจ้าชายดอกไม้ เส้นผมสีชมพูของเขาสว่างวาววับรับแสงไฟ เทพบุตรผู้อ่อนโยนมาจุติเป็นมนุษย์ชัดๆ

ฮีโร่รุ่นน้องเดินมากอดเอวผม “ขอบคุณที่กดตกลงนะครับ”

“อ๋อ...อืม”

ผมตอบเสียงเบา นึกย้อนตอนตัวเองจิ้มปุ่มตกลง

‘กดสิครับ’ ลูเซียนยิ้มหวาน ใช้ใบหน้าละอ่อนล่อลวง

ผมที่โดนดวงตาหวานเยิ้มสะกด ยกมือจิ้มปุ่มตกลงแบบไม่ทันตั้งตัว

‘อ่า...พี่ครับ’

ลูเซียนแก้มแดง แลบลิ้นเลียปาก

‘เข้าโรงแรมกันเถอะครับ’

ผมสะบัดหน้าไล่ความคิด มองลูเซียนที่มือไว ปลดกระดุมเสื้อผมลงไปกองกับพื้น และตอนนี้กำลังปลดกางเกงผม

“ดะ เดี๋ยว” ผมยกมือห้าม

มันจะเร็วเกินไปแล้ว

“ถ้าพี่ไม่รีบ พลังชีวิตจะลดลงอีกนะครับ” ลูเซียนจับข้อมือผม ตัวเลขค่าพลังชีวิตที่เหลือแค่ 10% อยู่ในช่วงอันตราย หากไม่รีบปี้อาจจะหมดลมหายใจ

“เอ่อ...” ผมอึกอัก “พวกเราจะทำกันยังไงเหรอ?”

ปกติเวลาผมซื้อบริการ ก็แค่เลือกผู้ชายน่ารักๆ มาหันหลังให้บนเตียง แล้วรีบๆ สอดใส่จนตัวเองเสร็จ ก่อนจะชำระเงินเป็นค่าบริการ ไม่ได้เล้าโลม หรือให้ชายค้าบริการหันหน้ามาสบตา

ผมค่อนข้างรู้สึกแปลกๆ ถ้าต้องเห็นหน้าคู่นอนเวลามีเซ็กซ์

ในโลกที่มนุษย์ต้องมีเซ็กซ์เพื่อดำรงชีวิต ผมถือว่ามันเป็นเรื่องจำเป็นแบบเดียวกับการทานอาหาร

ชายขายบริการเป็นตัวเลือกยอดนิยมในการจ่ายมามีเซ็กซ์ เพราะไม่ต้องกลัวว่าจะพลาดท่าจนตั้งครรภ์ ทำให้อาชีพขายบริการส่วนใหญ่เป็นผู้ชาย

โลกที่ต้องต่อสู้กับสัตว์ประหลาด ร่างกายมนุษย์ทุกคนมีวิวัฒนาการเพิ่มจากสมัยก่อน ทำให้โรคบางอย่างไม่มีผลต่อร่างกายมนุษย์อีกต่อไป

อย่างเช่นพวกโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์ มันไม่ส่งผลต่อมนุษย์มานานนับพันปี การมีเซ็กซ์กับบุคคลแปลกหน้าจึงเป็นเรื่องปลอดภัย

“ปกติพี่ทำแบบไหนล่ะครับ” ลูเซียนถาม

“ก็...ให้ชายค้าบริการนอนหันหลังบนเตียงน่ะ” ผมตอบไม่ทันจบ ลูเซียนก็ถลกกางเกงผมลงถึงข้อเท้า ฉวยจังหวะที่ผมกำลังพูด

ผมก้มลงจะดึงกางเกงขึ้นเพราะตกใจ ลูเซียนก็ถลกชั้นในลงผมอีกตัว เผยเรือนร่างเปลือยเปล่า ผมอายจนต้องใช้มือกุมเป้า

ลูเซียนยิ้มกว้าง “พี่ไม่เล้าโลมเหรอครับ?”

ผมที่กำลังจะพูดให้ลูเซียนใจเย็นลงหน่อย เป็นต้องหยุดแล้วหาคำพูดมาตอบคำถามใหม่ “ไม่ได้ทำหรอก มันเสียเวลานะ”

ค่าบริการหอคอยแห่งรัก คิดเป็นรายชั่วโมง

ถ้าผมมัวแต่เล้าโลม ก็จะต้องจ่ายค่าบริการเพิ่ม

“พี่เล้าโลมผมได้นะครับ” ลูเซียนโอบเอวผมมาที่เตียงนุ่ม กลิ่นหอมของไม้นานาชนิดจากผ้าปูลอยแตะจมูก “ผมไม่คิดค่าบริการ พี่จะเล้าโลมอะไรผมก็ได้ครับ หรือจะให้ผมเล้าโลมพี่ก็ได้”

ลูเซียนจับมือผมที่ปิดเป้าแยกออก

ผมพยายามจะสู้แรงอีกฝ่าย แต่ก็ทำไม่ได้ ปล่อยให้ฮีโร่รุ่นน้องนั่งซ้อนหลัง เอาคางเกยไหล่ก้มมองลีโอน้อยที่กำลังหลับใหล

“เอ่อ...คือ...” ผมทำอะไรไม่ถูก

“พี่อย่ากลัวสิครับ ผมไม่อันตรายสักหน่อย”

ผมไม่ได้กลัว แค่ตามเรื่องราวไม่ทัน จากที่เดินกลางถนนอย่างเอื่อยเฉื่อย กลายเป็นว่ามาแก้ผ้าตรงปลายเตียงแบบนี้ได้อย่างไร?

ลูเซียนลากผมมานอนกลางเตียง พลิกตัวเป็นฝ่ายคร่อม เขาใช้มือเพียงข้างเดียวในการรวบข้อมือผมทั้งสองข้าง แล้วยกขึ้นสูงติดหัวเตียง

ผมชันเข่าหมายจะดันตัวลูเซียนออก แต่มืออีกข้างของลูเซียนก็จับขาผมแหวกกว้าง แถมยังซ้อนหลังแล้วยกให้ก้นกระดกขึ้น กลายเป็นว่าผมกำลังแหกแข้งแหกขาโชว์บั้นท้ายตรงหน้าลูเซียน

“ลูเซียน เดี๋ยว...อ๊ะ”

“ฟู่ว” เทพบุตรดอกไม้อ้าปากเป่ากลีบทางสีสวย

ผมสะดุ้งโหยง ไม่เคยโดนใครทำอะไรแบบนี้ เพราะปกติเวลาซื้อบริการจะเป็นฝ่ายไปทำเขา จึงเริ่มรู้สึกไม่พร้อมขึ้นมาบ้างแล้ว

ลูเซียนสังเกตเห็นว่าผมตัวสั่น เขายิ้มกว้างอย่างหล่อเหลา คล้ายกับว่ามีดอกไม้นับล้านดอกผุดด้านหลัง ความงดงามของลูเซียนทำให้ผมสงบในทันที

“อย่ากลัวสิครับ ก็แค่มีเซ็กซ์เหมือนปกติที่พี่มีเองนะครับ”

“อ่า...” ผมยิ้มแห้ง “มันไม่เหมือนปกติหรอก”

ไม่เหมือนเลยสักนิด เพราะปกติไม่มีใครมาจับผมแหกแข้งแหกขาแบบนี้หรอกนะ ลูเซียนหัวเราะอย่างน่ารัก ซุกจมูกเข้ามาที่บั้นท้ายผม

“ผมจะทำให้พี่รู้สึกดีมากๆ เองนะครับ”

“ฮะ?” ผมพยายามดึงแขนออก แต่มือลูเซียนที่จับไว้ก็แน่นมาก

“ผมจะทำให้พี่เอวลอยเองครับ”

แผลบ

ลิ้นลูเซียนแตะเบาๆ ที่กลีบทางปิดสนิท

ผมหน้าแดงแปร๊ด เด้งเอวหนีลิ้นลูเซียน แต่ลูเซียนก็กดเข้ามาลึกขึ้น จมูกโด่งจิ้มซอกบั้นท้ายจนรู้สึกวูบวาบ ลิ้นพยายามดันเข้ามาในช่องทาง

“อะ อ๊าาาา หยุดนะ” ผมดิ้นพล่าน

“พี่ครับ อย่าเกร็งสิ ผมสอดลิ้นไม่ได้” ลูเซียนแลบลิ้นกว้าง เลียช่องทางให้ชุ่มน้ำลาย ก่อนจะห่อลิ้นแหลมเพื่อสอดเข้าอีกครั้ง

ผลุบ

“เฮือก!” ผมน้ำตารื้น รู้สึกแปลกๆ เมื่อลิ้นของลูเซียนสอดเข้ามาข้างในตัว เป็นครั้งแรกที่โดนทำเช่นนี้ “ยะ อย่าเพิ่งขยับ อะ”

ลูเซียนหาได้สนใจคำพูดของผมไม่ ลิ้นร้อนแผ่ขยายครูดผนัง ราวกับการขัดทำความสะอาด

ขาผมสั่นระริก ทรงตัวไม่อยู่

ลูเซียนปล่อยแขนผมเป็นอิสระ เปลี่ยนมาจับต้นขาผมล็อกแนบไปกับบ่าทั้งสองข้าง ผมจิกผ้าปูด้วยความเสียวซ่าน เมื่อลูเซียนสอดลิ้นลึกขึ้น

จ๊วบ

ฮีโร่รุ่นน้องดูดกลืนช่องทางผมอย่างตะกละตะกลาม

“ฮึก ลูเซียน พอแล้ว” ผมร้องไห้

ลูเซียนยิ้มตาหยี ถอนลิ้นออกมา น้ำลายย้อยเชื่อมลิ้นเขากับช่องทางของผมที่กระตุกตอดรัดอากาศ “พี่ไม่เสียวเหรอครับ”

“ฮึก มันเสียวแต่...” ผมเช็ดน้ำตา “ผมไม่ชิน”

ลูเซียนเลื่อนมือมาจับแก่นกายผมที่แข็งขืนขึ้นเพราะโดนเล่นด้านหลัง “พี่ชินกับการใช้ตรงนี้เหรอครับ” ขาขยับมือรูดรั้งให้อย่างรวดเร็ว “แบบนี้ใช่ไหมครับ”

“อะ อาาาาา” ผมกัดปาก ปิดตาแน่น

ลูเซียนโน้มหน้าผ่านบั้นท้ายผม แลบลิ้นเลียแก่นกายขณะที่สาวให้อย่างบ้าคลั่ง ผมยกมือปิดปาก กลั้นเสียงครางที่ดังลั่น

จุ๊บ

ลูเซียนจูบส่วนหัวเยิ้มน้ำหล่อลื่น “น่ารักจังครับ”

ผมใช้มือข้างหนึ่งผลักหัวลูเซียนออก

ลูเซียนยิ้ม กัดนิ้วผม ปลายลิ้นตวัดนิ้วเหมือนที่ทำกับแก่นกาย ก่อนจะอ้าแล้วครอบจุดอ่อนไหวผมเข้าไปทั้งลำ

“อื้อ!”

ผมเสียวซ่านถึงขีดสุด ปลดปล่อยเต็มปากลูเซียน

ลูเซียนไม่โกรธอะไร ซ้ำยังดูดส่วนหัวให้อย่างตั้งใจ ลิ้นโลมเลียเก็บน้ำเชื้อทุกหยด ผมทั้งดิ้นทั้งร้องไห้ขอให้เขาหยุด

“ฮือออ พอแล้ว พอแล้วลูเซียน”

ลูเซียนปล่อยให้ผมได้พักหายใจ เขายิ้มอย่างอ่อนโยน แต่ผมเริ่มรู้สึกว่ารอยยิ้มนั้นดูไม่น่าไว้วางใจ “พี่ลีโอ ผมขอจูบได้ไหมครับ”

“จูบ?”

“ครับ ผมอยากจูบพี่”

ลูเซียนพุ่งตัวเข้ามาประกบปากผมอย่างไม่ให้ตั้งตัว ผมตกใจเล็กน้อย เขาเลียปากผมไปมาเหมือนขอให้อ้า ผมไม่กล้าก็เลยปิดปากแน่น ทำให้ลูเซียนต้องใช้มือกุมส่วนหัวของแก่นกายผม แล้วบิดอย่างหลวมๆ

“อื้อ!” ความเสียวซ่านส่งผลให้ผมเผลออ้าปาก ลิ้นร้อนของอีกฝ่ายสอดเข้ามาทันที ลูเซียนยิ้มได้ใจ กวาดลิ้นไปทั่วทุกมุมปาก

ลิ้นผมแม้จะถดหนีไปทางไหน ลิ้นลูเซียนก็จะพุ่งตามเหมือนงูร้าย ฉกตวัดเข้าปากตัวเองไปดูดอย่างอุกอาจ

จ๊วบ

เขาดูดปากผมอย่างหิวโหย ทำเอาผมหน้าขึ้นสี

ทะ ทำไมเด็กนี่มันเก่งเรื่องแบบนี้จัง

ผมโดนจูบอยู่นาน ก่อนที่บริเวณปากทางจะรู้สึกถึงอะไรร้อนๆ เมื่อลองปรายตามอง ก็พบว่าลูเซียนรูดซิปกางเกงลง แก่นกายอวบอ้วนชุ่มน้ำลื่นปรากฏสู่สายตา และมันกำลังจ่อกลีบทางของผม

“อื้อ!” ผมตกใจ

ลูเซียนยิ้มด้วยสายตาแพรวพราว เขาพยายามกดตัวเข้ามา

ส่วนหัวลื่นมุดเข้าช่องทางได้แค่เสี้ยวเดียว กลีบทางอ้ากว้างเพราะเจ้าสิ่งใหญ่โตนั้น ผมตกใจกลัว ใช้แรงทั้งหมดผลักลูเซียนออก

แต่ผลักอย่างไรก็ผลักไม่ได้ ลิ้นลูเซียนยังคงเกี่ยวพันลิ้นผม

ผมตัดสินใจใช้ระบบปิดการยินยอมร่วมเซ็กซ์

​

ยกเลิก การร่วมเซ็กซ์

​

เคร้ง!

พลันแก่นกายลูเซียนที่กำลังมุดเข้าช่องทางเล็ก ก็ชนเข้ากับบาเรีย และถูกเด้งออกจนเขาหงายหลังล้มบนเตียง

ผมหอบหายใจ เช็ดน้ำลายตรงมุมปาก ล้วงมือแตะกลีบทางที่ชุ่มฉ่ำทั้งน้ำลายและน้ำรักของลูเซียน

“ผมทำให้พี่กลัวเหรอครับ” ลูเซียนหงอย

ผมส่ายหน้า “ผมไม่ได้กลัวลูเซียน...แต่...ผมไม่เคย”

ไม่ได้โกหกนะครับ ผมไม่เคยโดนสอดใส่จริงๆ

ผมยกข้อมือดูค่าพลังงานชีวิต

พลังงานชีวิต 27% โปรดมีเซ็กซ์เพื่อเติมเต็มพลังงานชีวิต

การโดนลูเซียนใช้ปากช่วย ส่งผลให้ค่าพลังชีวิตพุ่งขึ้นมา แต่ก็ยังไม่พอต่อความต้องการของผม ผมควรจะปลดปล่อยมากกว่านี้

“ผม...ไปใช้บริการหอคอยแห่งรักดีกว่า” ผมลุกขึ้นจากเตียง

“เดี๋ยวสิครับ!”

“ลูเซียน...” ผมดึงแขนออก “ขอโทษนะ ผมน่าจะไม่พร้อมจริงๆ”

ส่วนหนึ่งเป็นเพราะเซนบอกว่าลูเซียนคือเมะคลั่งคนที่ 2

ตอนแรกผมไม่เชื่อ แต่พอเห็นแก่นกายอวบอ้วนนั่น...ผมก็เชื่อเซนได้ไม่ยาก เพราะขนาดมันมุดเข้าตัวผมเล็กน้อย ผมยังรู้สึกเจ็บแปลบๆ เลย

ถ้ามันเข้ามาทั้งลำ ผมไม่อยากจินตนาการ

ผมอาจจะคลานเลือดท่วมเหมือนชายค้าบริการก็ได้

“พี่อย่าไปหอคอยแห่งรักเลยนะครับ” ลูเซียนอ้อนวอน

“แต่ผมต้องการพลังชีวิต” ผมถอนหายใจ “ของลูเซียนมันใหญ่ไป ผมไม่กล้าให้มันเข้ามาข้างในหรอก”

ลูเซียนก้มหน้างุดๆ “ผมไม่อยากให้พี่ทำกับคนอื่น”

“มันก็แค่เซ็กซ์...” เพื่อการมีชีวิตรอด

ผมทำท่าจะเดินออกจากห้องอีกรอบ ลูเซียนเลยสวมกอดรั้ง

“ผมให้พี่รุกก็ได้ครับ!” เขาตะโกนเสียงดัง กระโดดขึ้นเตียงพร้อมกับผม กอดแน่นไม่ปล่อย

ผมเบิกตากว้าง “ลูเซียน?”

“ผมให้พี่เป็นฝ่ายทำก็ได้ครับ ทำกับผมนะครับ”

​

[ลูเซียน] ได้ส่งคำขอ [ลีโอ]

ให้มาร่วมเซ็กซ์

ตกลง / ปฏิเสธ

​

กิจกรรมบนเตียงระหว่างผมกับลูเซียนยังไม่จบ

ลูเซียนเปลือยทั้งตัว นอนหงายบนเตียงโดยที่มือจับขาทั้งสองข้างยกสูง เผยให้เห็นกลีบทางสีเนื้อตัดกับผิวขาวเนียน

ใบหน้าละอ่อนแดงแจ๋ ลูเซียนคงอายที่ต้องทำท่านี้

ผมกระแอมไอ ใช้นิ้วชี้แตะกลีบทางอีกฝายเบาๆ

“แน่ใจนะครับ ว่าจะให้ผมทำ” ผมถามย้ำ

ลูเซียนผงกหัว “ครับ”

ผมขยับตัวเข้าไปใกล้ จับแก่นกายแตะกลีบทางของลูเซียน ก่อนจะค่อยๆ กดตัวเข้าไปช้าๆ ไม่ให้เขาเจ็บ

เพราะชโลมน้ำหล่อลื่นไว้ก่อน มันจึงมุดเข้าไปได้ง่ายๆ

“อะ อืมมมมม” ผมครางในลำคอ แก่นกายแทรกเข้าไปได้ครึ่งลำ ช่องทางแน่นรัดจนรู้สึกปวด “ลูเซียน ทำไมแน่นจังเลย”

มันแน่นกว่าชายค้าบริการที่ผมคุ้นเคย

“แน่นสิครับ อึก พี่เป็นคนแรกของผม” ลูเซียนเบ้หน้า

“เจ็บหรือเปล่า?” ผมเป็นกังวล

ลูเซียนส่ายหน้า “ไม่เท่าไรครับ”

ผมจับเอวลูเซียน ดันเข้าไปสุดทาง ความเสียวซ่านจากช่องทางที่แน่นกว่าทุกครั้งทำให้ผมสุขสมเป็นอย่างมาก ไม่ทันจะขยับก็ปลดปล่อยน้ำรักใส่ช่องทางของลูเซียน น้ำร้อนคั่งค้างเต็มผนังรัด

“ขะ ขอโทษ” ผมอาย

“พี่เสร็จในตัวผมเหรอครับ” ลูเซียนยิ้ม “ไม่เป็นไรครับ ปล่อยเข้ามาได้เลย”

เมื่อช่องทางชุ่มน้ำรัก ก็ทำให้การเคลื่อนไหวง่ายขึ้น

ผมเริ่มขยับเอวเหมือนที่ทำกับชายค้าบริการในหอคอยแห่งรัก

“อืมมมม” ลูเซียนหน้าแดง เขาเริ่มรู้สึกวูบวาบไปทั่วตัว แก่นกายผมครูดจุดกระสันอย่างต่อเนื่อง ลูเซียนจ้องหน้าผมเขม็ง

ผมเม้มปาก รู้สึกแปลกๆ ที่โดนมองเวลากระแทก

ทั้งที่ตัวเองเป็นฝ่ายกระทำ แต่กลับรู้สึกเหมือนโดนกระทำ

ผมพยายามไม่สนใจสายตาของลูเซียน เร่งจังหวะเสียดสีเร็วขึ้น แก่นกายไถลผนังที่รัดไม่ปล่อย แน่นอนว่ายิ่งเร่งความเร็ว ก็ยิ่งทำให้ลูเซียนสุขสมตามไปด้วย

ลูเซียนเชิดหน้าคราง “อาาาา พี่ก็เก่งเหมือนกันนะครับ”

“เสียวเหรอลูเซียน?” ผมถามลองเชิง

“ครับ ดีมากครับ” ลูเซียนใช้มือข้างหนึ่งกุมแก่นกายตัวเอง แล้วเริ่มสาวเข้าจังหวะการกระแทกของผม

สวบ สวบ สวบ

“อึก!” ลูเซียนหรี่ตา กระตุกเอวพ่นน้ำขาวขุ่นเต็มหน้าท้อง

ผมมองแก่นกายอวบอ้วนปลดปล่อยความใคร่

ทันใดนั้นแสงสีม่วงก็สว่างจ้า

“รอยสักเรืองแสง?”

ผมจิ้มเหนือโคนจุดกลางกายของลูเซียน มันมีสัญลักษณ์ประหลาดเรืองแสงสว่างจ้า ลักษณะเหมือนตราประทับอะไรบางอย่าง

“เวลาผมเสียวมากๆ มันจะเรืองแสงน่ะครับ” ลูเซียนครางเอื้อมมือจับเอวผม นิ้วเลื่อนไปด้านหลัง แตะกลีบทางที่โดนขยายไม่นานมานี้ “อา...พี่ครับ เอาไว้รอบหน้าผมขอเป็นฝ่ายทำพี่บ้างนะครับ”

ผมเช็ดเหงื่อบนหน้าผาก “…มันเข้าไม่ได้หรอก”

แก่นกายอวบอ้วนของลูเซียนเด้งไปมาเมื่อผมขยับตัว ขนาดแบบนั้นจะเข้ามาในร่างผมได้อย่างไรกัน

“ผมจะเล้าโลมพี่เยอะๆ ช่วยขยายจนกว่าจะใส่เข้าไปได้ครับ”

“อ๊ะ...อา” ผมสะดุ้ง ลูเซียนสอดนิ้วกลางเข้ามาไถลผนังนุ่ม

นิ้วยาวกดจุดกระสันให้อย่างหนักหน่วง

“อื้อออออ” ผมดิ้น ขาสั่นเพราะโดนปรนเปรอ

“กระแทกผมต่อสิครับ” ลูเซียนยิ้มกว้าง

“ใครจะไป...ทำได้” ผมบิดตัว ลูเซียนสอดนิ้วเพิ่มเป็น 3 นิ้ว งอขยี้ตรงจุดสุขสมของผมย้ำๆ “อาาาาา”

ผมฉีดน้ำร้อนเต็มช่องทางของลูเซียน

“ร้อนมากเลยครับ” ลูเซียนพูดเสียงแหบพร่า

ผมเริ่มคุ้นชินกับนิ้วของอีกฝ่าย จึงกลั้นใจจับเอวลูเซียน แล้วขยับกระทุ้งช่องทางต่อ น้ำรักด้านในไหลเยิ้มออกมาเปรอะผ้าปูที่นอน

“อ๊ะ อืออออ” ลูเซียนคราง

ผมมองหน้าเขาพลางขบคิด

ลูเซียนจะรู้สึกแปลกๆ ไหม ที่โดนคนร่างเล็กกว่าอย่างผมกระแทก ถึงผมจะไม่ใช่ชายร่างบางแบบในหอคอยแห่งรัก มีกล้ามเนื้อตามฉบับฮีโร่ที่ฝึกฝนตนตลอดเวลา แต่ลูเซียนก็บึกบึนกว่ามาก

หรือผมจะแปลงร่างเป็นคนร่างบึกบึนดี ลูเซียนจะได้รู้สึกดีขึ้น?

ผมรู้สึกเห็นใจลูเซียน ก็เลยใช้พลังแปลงร่าง

วิ้ง

ตัวผมเรืองแสงสว่างสีเหลือง ฉับพลันร่างกายแปรเปลี่ยน จากฮีโร่ปราบเมะคลั่ง กลายเป็นนักแสดงชื่อดัง ชายที่ผู้คนบนโลกนี้อยากปี้ด้วยมากที่สุด

ผมแปลงร่างเป็นเอเวน ดาราในดวงใจ

ลูเซียนอาจจะอยากปี้กับเอเวนก็ได้

แหวะ!

สิ่งที่ไม่คาดคิด คือลูเซียนอ้วกทันทีที่เห็นผมกลายร่างเป็นเอเวน และขยับแก่นกายกระแทกช่องทางเขา

ลูเซียนหน้าซีด น้ำตาคลอเบ้า

“พะ พี่ลีโอ”

“ลูเซียน?” ผมเรียกเขา แต่เสียงที่ดังออกมาคือเสียงของเอเวน

แหวะ!

ลูเซียนขย้อนของเสียอีกรอบ และสลบเหมือดเพราะรับกับภาพตรงหน้าไม่ได้ โดยที่ผมยังเสียบของลับกลางช่องทางอยู่

เป็นอะไรไป!

ผมสลายพลังกลับคืนร่างเดิม เขย่าตัวปลุกลูเซียน แต่ลูเซียนที่หน้าซีดก็ไม่ฟื้นขึ้นมาคุยกับผม

“ลูเซียน! เป็นอะไร”

ระหว่างที่เขย่าตัวลูเซียน นาฬิกาข้อมือก็แสดงพลังงานชีวิต

พลังงานชีวิต 100% ไม่จำเป็นต้องมีเซ็กซ์ขณะนี้

เช้าวันต่อมา หลังจากที่ผมนอนกับลูเซียนในโรงแรมทั้งคืน สูดดมกลิ่นไม้กับกลิ่นน้ำรักจนมึนหัว พวกเราทั้งคู่ก็อาบน้ำแต่งตัวเตรียมพร้อมสำหรับภารกิจ

“ขอให้โชคดี” เซนโบกมือให้กำลังใจ

“ครับ” ผมโบกมือตอบ

ชั้นบนสุดของสำนักงานฮีโร่แห่งชาติ มีบริการรถลอยฟ้าโดยสาร ที่จะส่งตัวฮีโร่ไปยังที่ต่างๆ ในเมือง หรือต่างจังหวัด ตามแต่คำสั่งของภารกิจ

ผมกำลังนั่งรถลอยฟ้าข้างลูเซียน

“พี่ครับ รอบหน้าอย่าแปลงร่างเป็นคนอื่นนะครับ” ลูเซียนยกมือดมยาดม นั่งพิงไหล่ผมเหมือนคนไม่สบาย

ผมลูบหัวลูเซียนขอโทษ “ครับ ผมขอโทษ”

ใครจะไปรู้ว่าการแปลงร่างเป็นเอเวน จะทำให้ลูเซียนขยะแขยงแบบนั้น เขาตื่นนอนก็วิ่งไปล้วงคอในห้องน้ำเพิ่ม ทำให้ผมรู้สึกผิด

“เป็นพี่ดีแล้วครับ” ลูเซียนกอดเอวผม ซับน้ำตาบนหัวไหล่

“รู้แล้วครับ” ผมลูบหัวเขาเบาๆ

“แต่รอบหน้า ผมขอทำพี่นะครับ” ลูเซียนลูบเอวผมอย่างวาบหวาม

ผมไม่ได้ตอบลูเซียน

ถ้าผมไม่ยินยอมที่จะมีเซ็กซ์ เขาก็ทำอะไรผมไม่ได้หรอก

ผมมองออกไปนอกรถลอยฟ้า จ้องตึกอาคารสูงในเมือง

ภารกิจ (ชั่วคราว) ปราบสัตว์ประหลาดของผมกำลังจะเริ่มขึ้นแล้ว

----------------

#ปราบเมะคลั่ง

​