​

​

5

อาวุธของ SUPER X-RO

โลกที่พัฒนาไม่หยุดนิ่ง ต้นไม้เริ่มสูญพันธุ์ ทำให้ประเทศชาติทั่วโลกต้องทำการปลูกต้นไม้เทียม ที่มีรูปลักษณ์ไม่ต่างจากต้นไม้ในประวัติศาสตร์ หากมองผิวเผินก็จะแยกไม่ออก ว่าต้นไม้ปัจจุบันต่างจากเมื่อก่อนอย่างไร

ผมยืนอยู่บนยอดต้นไม้สูงกลางจังหวัดห่างไกล ใจกลางจังหวัดนี้สร้างเป็นสวนสาธารณะที่เต็มไปด้วยต้นไม้นานาชนิด

สวนสาธารณะที่สร้างมาเพื่อชาวเมือง บัดนี้ไร้ผู้คน เพราะสำนักงานฮีโร่แห่งชาติแจ้งให้จังหวัดนี้ทราบ เกี่ยวกับการถือกำเนิดขึ้นของสัตว์ประหลาดในอีก 10 นาทีข้างหน้า

ฮีโร่สายพยากรณ์ เซน คือผู้เห็นภาพล่วงหน้าว่าจะมีสัตว์ประหลาดถือกำเนิดตรงนี้ ผู้คนจึงหลีกหนีจากบริเวณดังกล่าว

“พวกเราแค่ 2 คนจะสู้ไหวใช่ไหม?” ผมหันไปถามลูเซียน

“ไหวสิครับ” ลูเซียนยิ้ม ยืนบนยอดต้นไม้ข้างผม

ต้นไม้ก็มีตั้งหลายต้น แต่เขาเลือกที่จะเบียดกับผม มือโอบเอวไม่ปล่อย แถมยังชอบเอาเป้ามาถูก้นยั่ว

“ลูเซียน เลิกถูเป้ากับก้นผมได้แล้ว”

ลูเซียนหัวเราะ “ฮะๆ พี่รู้ตัวด้วยเหรอครับ”

“…มันแข็งแบบนั้น ไม่รู้สิแปลก” ผมขยับตัวหนี

“ผมก็แค่อ่อยพี่ เผื่อพี่จะยอมให้ผม...เร็วขึ้น” ลูเซียนหน้าแดงระเรื่อ พูดจาลามกออกมาแบบไม่อาย หรืออายกันแน่ผมก็ชักไม่มั่นใจ

ขวยเขินเหมือนลูกแกะ แต่เมื่อวานเกือบจะยัดแท่งอวบนั่นเข้ามาได้สำเร็จ ว่องไวไม่ต่างจากเสือล่าเหยื่อ

ผมเลิกสนใจลูเซียน หันมามองกลางสวนสาธารณะที่เป็นแม่น้ำกว้าง เซนบอกว่าสัตว์ประหลาดจะโผล่ขึ้นมาจากใต้น้ำ

แต่เดี๋ยวนะ...

“ลูเซียน” ผมเรียกคนข้างกาย

“ครับที่รัก”

“ที่รัก?” ผมขมวดคิ้วเป็นปม

“ครับพี่”

“เมื่อกี้เรียกผมว่าอะไรนะ?”

“เรียกว่าพี่ไงครับ” ลูเซียนยิ้มไร้เดียงสา

ผมคงจะหูฝาด เลยปัดประเด็นนั้นตกไปก่อน “พวกเราไม่ได้เตรียมอาวุธมาสู้กับสัตว์ประหลาดใช่ไหมครับ?”

SUPER X-RO เดินทางมามือเปล่า ส่วนลูเซียนก็เดินทางมามือเปล่า...กับแท่งอวบอ้วนที่อาจจะใช้ทุบตีสัตว์ประหลาดให้ตายได้

ผมพลันนึกถึงตอนจัสตินเอาจู๋ฟาดหัวผมในร่างหมาลีโอ

กรอด

กำหมัดด้วยความโกรธ ผมจะต้องเป็นฮีโร่ที่ปราบจัสตินให้อยู่หมัดให้ได้ แล้วคนที่จะเอาแก่นกายฟาดกบาลต้องเป็นผม รอได้เลยจัสติน!

หัวแตกแน่!

“พวกเราไม่มีอาวุธจริงๆ ด้วยครับ” ลูเซียนแบมือทั้งสองข้าง “แต่ไม่ต้องกังวลนะครับ ผมจะปกป้องพี่เอง!” เขายกแขนโชว์กล้าม

แฮ่!

จังหวะที่ลูเซียนโชว์กล้าม ก็มีแส้สีเขียวพุ่งขึ้นมาจากแม่น้ำด้านล่าง ผมที่ระมัดระวังตัวอยู่ตลอดตกใจ รีบแปลงร่างเป็นนกกระจิบบินหนีไป

ลูเซียนไม่ทันรู้ตัว โดนแส้เปียกลื่นพันเอวกระชากลงน้ำ

“ลูเซียน!”

ผมตกใจตะโกนเรียกอีกฝ่าย

ต้องรีบช่วย

ขณะบินกลางอากาศ ผมก็สลายร่างนกคืนร่างมนุษย์

มือขวาชูขึ้นฟ้า

HERO MODE : ON

ตอนนี้ผมสวมใส่เสื้อเชิ้ตธรรมดาๆ เหมือนคนทั่วไป เมื่อใช้งานระบบฮีโร่ ก็เกิดแสงสีแดงห่อหุ้มกาย สู่การแปลงร่างเพื่อใช้พลังของฮีโร่อย่างเต็มที่

วิ้ง!

พลันเสื้อผ้าบนตัวก็ละลายหายไป ผมเปลือยกลางอากาศโชว์ทุกสัดส่วน แสงสีแดงพุ่งลงมาจากฟ้ายิงใส่แผ่นหลัง ก่อเกิดเป็นผ้าคลุมสีแดงยาวถึงหน้าแข้ง

ผมตีลังกา มือลูบจากลำคอสู่จุดกลางลำตัว เกิดเป็นผ้าซีทรูรัดรูปสีดำ กับกางเกงรัดรูปสีดำยาว ผมกะพริบตาหนึ่งที ยกมือประสานที่ลำคอ

แสงสีแดงสว่างวาบ ปลอกคอสีทองปรากฏพร้อมอัญมณีรูปข้าวหลามตัดสีแดงสวย ผมยิ้มอ่อนๆ ให้ดูหล่อที่สุดจากทุกมุม เหาะกลางอากาศ หมุนตัวด้วยท่าที่ฝึกฝนมานานนับปี

“SUPER X-RO!” ผมดัดเสียงให้สุขุม แขนทั้งสองข้างกอดอก

พรึ่บ!

ทันทีที่แปลงร่างเสร็จ แส้สีเขียวที่ผมตั้งใจมองจนรู้ว่ามันคือสาหร่ายก็พุ่งมาพันข้อเท้า ดึงผมลงไปในน้ำ

“ดะ เดี๋ยวสิ ผมเพิ่งจะแสดงแปลงร่างเสร็จเองนะ ขี้โกงนี่!” ผมโวย

สัตว์ประหลาดไม่สนว่าฮีโร่มือใหม่เพิ่งจะแสดงการแปลงร่างเป็นครั้งแรก จัดการส่งแส้สีเขียวอีกหลายเส้นมาหาเหยื่อ

ผมจมลงน้ำ กลัวจะโดนมัดเพิ่ม จึงแปลงร่างเป็นปลาไหล

บุ๋ง บุ๋ง

ในร่างฮีโร่ผมจะมีพละกำลังมากขึ้นกว่าตอนเป็นมนุษย์ทั่วไป และใช้พลังได้นานขึ้นด้วย ผมที่อยู่ในร่างปลาไหลหลุดออกจากการพันธนาการ ว่ายน้ำพลางมองหาลูเซียน

นั่นมันตัวอะไร?

ผมมองก้อนขยุกขยุยสีเขียวเข้ม เหมือนสาหร่ายที่ม้วนกันเป็นปม

มันคือต้นตอแส้สาหร่ายประหลาด ผมเดาว่าสัตว์ประหลาดที่เซนพูดถึงน่าจะเป็นเจ้าตัวนี้ เมื่อว่ายเข้าไปใกล้ขึ้นก็เห็นลูเซียนที่โดนสาหร่ายพันจนเหลือแค่ศีรษะ เขาดูไม่หวาดกลัวเลยสักนิด

เส้นผมสีชมพูของลูเซียนพลิ้วไหวในน้ำ

เขายิ้มกว้าง

บรึ้มมมมมมม!

พลันก็เกิดแรงระเบิดสนั่นหวั่นไหว น้ำกระเพื่อมจนผมถูกดันถอย ลูเซียนหลุดจากการมัดของสาหร่าย เขายกแขนขวาจับหัวไหล่ซ้าย

HERO MODE : ON

เสื้อผ้าเปียกน้ำของลูเซียนกะพริบเป็นแสงหายไป แทนที่ด้วยเสื้อรัดรูปสีชมพูหวานแหวว และชุดคลุมสีขาวขอบทอง ทำให้เขาดูเหมือนเจ้าชายดอกไม้มากกว่าเดิมหลายเท่าตัว ใครมองก็จะเห็นภาพลวงตาเป็นดอกกุหลาบประกอบฉาก

ผมอึ้งกับการแปลงร่างที่รวดเร็ว

“ทำไมเขาแปลงร่างไวจัง?”

หรือผมลีลาเยอะเกินไป?

ลูเซียนเอื้อมมือจับก้อนสาหร่าย แสงพุ่งออกมาจากฝ่ามือ เขากำลังจะใช้พลังระเบิดอีกรอบ ผมที่แปลงร่างเป็นปลาอยู่ใกล้ๆ ตกใจหน้าถอดสี กลัวจะโดนลูกหลงไปด้วย จึงสลายร่างกลับเป็นฮีโร่

“ดะ เดี๋ยว อย่าเพิ่งระเบิดนะ ขอผมหลบก่อน”

“ลีโอ?”

ฮีโร่สามารถพูดคุยในน้ำได้เหมือนบนบก ผมว่ายน้ำหนีไปอีกทาง เพราะร่างฮีโร่ของลูเซียนน่าจะระเบิดได้รุนแรงกว่าเมื่อครู่ ผมไม่อยากโดนระเบิดไปพร้อมกับสัตว์ประหลาด

เมื่อลูเซียนหยุดชะงักการโจมตี สัตว์ประหลาดก็รีบใช้สาหร่ายพันรอบตัวของลูเซียนอีกครั้ง และบางส่วนพุ่งมารัดขาผมที่กำลังว่ายหนี

คราวนี้สาหร่ายรู้ทันท่วงที พันทั้งแต่คอผม

ผมแปลงร่างเป็นปลาไหลอีกครั้ง แต่ก็โดนสาหร่ายดักทาง สุดท้ายเลยต้องกลับร่างฮีโร่เพราะเป็นร่างที่แข็งแกร่งที่สุด คงไม่โดนสาหร่ายนุ่มนิ่มพวกนี้รัดจนตายได้ง่ายๆ

อีกอย่างลูเซียนระเบิดทีเดียวสาหร่ายพวกนี้ก็กระจุย

ผมหันไปหาลูเซียน

“...” ลูเซียนหน้าแดง

“ลูเซียนระเบิดมันสิ อ๊ะ” ผมพูดเรียกสติอีกฝ่าย ก่อนจะเสียววาบเพราะสาหร่ายสอดเข้ามาในกางเกงรัดรูป แล้วร่นลงจนเห็นลีโอน้อยและบั้นท้าย “เฮ้ย!”

ผมร้องตกใจ โดนแส้สาหร่ายจับแหกขาเป็นรูปตัว M

อ๊ากกกกก ทำไมไม่ระเบิดมันทิ้ง!

“ลูเซียน! ระเบิดมันเร็วๆ อ๊า” ผมสะดุ้ง เมื่อสาหร่ายเส้นเล็กเลื้อยมาพันรอบแก่นกาย ขึ้นสู่จุดยอดสีชมพูแล้วสอดลงไปในท่อลำเลียงน้ำเชื้อ “อื้อ!”

ผมบิดตัวไปมาเพราะความรู้สึกแปลกๆ

“อึก” ลูเซียนกลืนน้ำลาย จ้องเขม็ง

“ลูเซียนช่วยด้วย!”

“…”

“ลูเซียน! อาาาา”

ผมครางลั่น สาหร่ายที่เสียบคารูเล็กบนแก่นกายเริ่มไถลเข้าออก มันสร้างความสยิวจนแท่งนั้นแข็งชูชัน ผมอายกับการเกิดอารมณ์เพราะสาหร่าย เบือนหน้าหนีลูเซียนที่ไม่ยอมช่วย

แย่มาก!

“พี่ครับ หันมาสิ ผมอยากเห็นหน้าพี่”

“ชะ ช่วยระเบิดมันก่อน!’

“หันมาก่อนสิครับ”

ผมหันไปหาลูเซียน ทำให้เห็นว่าเขาก็โดนสาหร่ายถอดกางเกงลงเช่นกัน แก่นกายอวบปึ๋งปั๋งอวดความใหญ่โต

เจ้าสัตว์ประหลาดขยุกขยุยสั่นดีใจ เลื้อยสาหร่ายกอบกุมท่อนเอ็นฮีโร่หัวชมพู ก่อนจะสาวให้อย่างเชื่องช้า

“ลูเซียน ทำไมปล่อยให้มันทำแบบนั้น?” ผมสับสนนี่ลูเซียนปล่อยให้เจ้าสัตว์ประหลาดลวนลาม

“มุมดีจังเลยครับ” ลูเซียนจ้องช่องทางผมเขม็ง ไม่ตอบคำถาม

ผมก้มมองขาตัวเองที่แหวกกว้าง เขาให้เห็นสาหร่ายที่เลื้อยไปใกล้บริเวณกลีบทาง สาหร่ายสองเส้นแง้มช่องทางผมให้เห็นผนังสีสวยด้านใน

“ละ ลูเซียน ช่วยด้วย!” ผมร้องลั่น

ลูเซียนนอกจากจะไม่ช่วย ยังขยับเอวให้แก่นกายรูดรั้งไปกับสาหร่าย

พั่บ พั่บ พั่บ

แถมยังขยับเอวเร็วขึ้นทุกวินาที

“ซี้ดดดด” ลูเซียนซี้ดปาก “พี่เซ็กซี่มากครับ”

ฮือออออ ช่วยผมก่อน

“ช่วย อ๊ะ อืมมมมม” ผมหรี่ตา สาหร่ายเส้นไม่ใหญ่มาก ประมาณนิ้วผมสองนิ้วประกบกันสอดเข้ามาในช่องทางที่อ้ากว้าง น้ำในแม่น้ำเข้ามาด้วย ทำให้ผมรู้สึกจุกและแน่น “ลูเซียน ผมแน่น ช่วย...อ๊าาาาา”

ผมดิ้นพล่าน พยายามสะบัดตัวออกจากสาหร่ายโรคจิต แต่ยิ่งดิ้นก็ยิ่งถูกจับอ้าขากว้าง ทำให้ลูเซียนเห็นช่องทางเล็กที่โดนแหวกกว้าง

สวบ สวบ สวบ

สาหร่ายไถลเข้าออกเสียดสีจุดกระสัน ผมเสียวซ่านจนน้ำตาไหล เพราะมันนุ่มและอ่อนโยนมาก ทำให้ซาบซ่านไปทั้งตัว

“อาาาา” ผมกัดปากคราง ปลดปล่อยน้ำรัก

กี๊

สัตว์ประหลาดเต้นเร่า สาหร่ายที่เสียบคาท่อลำเลียงในแก่นกายผมเริ่มดูดกลืนน้ำเชื้อขาวขุ่น พลันสาหร่ายเส้นนั้นก็เรืองแสงสว่างสีชมพู ส่งตรงไปหาต้นกำเนิด สัตว์ประหลาดลามกร้องดีใจ

ลูเซียนขยับเอวไวขึ้น “อา...พี่ครับ ทำไมไม่รอปลดปล่อยพร้อมผม”

ผมมองลูเซียนที่ขยับเอวไวขึ้น สาหร่ายเส้นเล็กสอดเข้าท่อลำเลียงของเขาเช่นกัน แก่นกายอวบอ้วนพันสาหร่ายสีเขียวดูน่ามองไม่น้อย

ลูเซียนตัวแดงแจ๋ เขาเชิดหน้าสูง

“อาาาา”

ฮีโร่รุ่นน้องกระตุกเอว สำเร็จความใคร่

กี้!

สัตว์ประหลาดก้อนสาหร่ายกระติกไปมา สูบน้ำเชื้อของลูเซียน พลันตัวมันก็ขยายใหญ่ขึ้นกว่าเดิม หลังได้รับน้ำเชื้อของมนุษย์เป็นอาหาร

ผมเห็นท่าไม่ดี รีบใช้แผนที่เพิ่งคิดได้

ร่างกายแปรเปลี่ยนเป็นใบพัดมีดหมุนตามเข็มนาฬิกา ฟันสาหร่ายขาดสะบั้น ผมยิ้มดีใจแปลงร่างกลับเป็นฮีโร่ ว่ายไปหาลูเซียน

เขาอาจจะใช้พลังไม่ได้ ก็เลยไม่ใช้พลังระเบิด

ผมมองในแง่ดี ลูเซียนอาจจะมีข้อจำกัดการใช้พลัง

ทางด้านลูเซียนหน้านิ่ว มองก้นตัวเองที่กำลังโดนสาหร่ายเลื้อยเข้าไป เขากำลังจะโดนสอดใส่เหมือนที่ผมโดน

“ผมยอมให้พี่ลีโอใส่เข้ามาเท่านั้น แกไม่มีสิทธิ์!”

บรึ้มมมมมม!

แรงระเบิดด้วยความโกรธทำให้สาหร่ายทั้งหมดกลายเป็นเศษเสี้ยว ผมโดนแรงระเบิดผลักกระเด็น

ทะ ทำไมไม่ใช้พลังตั้งแต่แรกวะ! ก็ใช้ได้ตามปกตินี่!

ผมด่าลูเซียนในใจ ก่อนจะโดนเจ้าเด็กบ้าว่ายน้ำมาสวมกอด ลูเซียนยิ้มอย่างอ่อนโยน หอมแก้มผมหนึ่งฟอด

“ลูเซียน! ทำไมไม่ระเบิดมันตั้งแต่แรก!” ผมผลักหน้าอีกฝ่ายออก

“ผม...อยากเห็นนี่ครับ”

ระบบไม่อาจปิดกั้นการลวนลามของสัตว์ประหลาดได้

ผมไม่อยากจะเชื่อว่าตัวเองถูกสัตว์ประหลาดลวนลามจนสำเร็จความใคร่ ยอมรับว่าเสียวมาก แต่เล่าที่ไหนก็อายที่นั่น

“รีบจัดการมันดีกว่า” ผมมองสัตว์ประหลาดก้อนขยุกขยุย

ลูเซียนหูตก “จะจัดการเลยเหรอครับ น่าเสียดาย...”

“ลูเซียน?”

“แย่จังครับ ผมไม่เหลือพลังแล้ว ถ้าพี่อยากจัดการมัน พี่ต้องสู้เองแล้วล่ะครับ” ลูเซียนตาแป๋ว แบมือแสดงท่าทางเหมือนคนไร้พลัง

จริงหรือโกหก?

ผมไม่รู้ว่าลูเซียนใช้พลังระเบิดได้บ่อยแค่ไหน

พลังโจมตีของลูเซียนรุนแรงมาก...ไม่เหมือนกับฮีโร่อันดับที่ 360 เลยสักนิดเดียว ด้วยพลังระเบิดนั่นเขาสามารถก้าวขึ้นสู่ฮีโร่แนวหน้าได้แน่

บางทีลูเซียนอาจจะใช้พลังทั้งหมดเพื่อโจมตี พลังระเบิดถึงได้รุนแรง ไม่แปลกหากเขาจะไม่เหลือพลังไว้โจมตีอีกแล้ว

อืม...สมเหตุสมผล

ผมคิดกับตัวเอง

“ถ้าพี่ไม่รีบ พี่จะโดนมันพันตัวอีกนะครับ” ลูเซียนยิ้ม ชี้สาหร่ายที่พุ่งมาหาอีกรอบ “คราวนี้พี่อาจจะโดนมันสอดใส่มากกว่าเส้นเดียวก็ได้ อา...แค่คิดผมก็แข็งแล้วล่ะครับ แย่จัง”

ผมไม่สนใจลูเซียนที่ขยับเอวถูแก่นกายอวบอ้วนกับเอวผม ดึงกางเกงขึ้นสวมตามปกติ ก่อนจะยิ้มเมื่อนึกแผนการโจมตีออก

“ผมจัดการมันเองก็ได้ครับ”

“โอ้...สู้ๆ นะครับ” ลูเซียนยิ้มใสซื่อ จับไหล่ผมแล้วผลักเข้าหาแส้สาหร่าย

“ลูเซียน?” ผมเบิกตากว้าง

“จัดการมันสิครับพี่”

ผมไม่มีเวลาตำหนิรุ่นน้องที่ทำตัวเหมือนกับประเคนผมให้สัตว์ประหลาดอย่างไรอย่างนั้น รีบแปลงร่างเป็นปืนพก ยิงกระสุนขึ้นด้านบน

ปัง!

กระสุนพุ่งขึ้นสูงหนีสาหร่าย พลันกระสุนก็สลายร่างกลายเป็นผม กระโจนตัวขึ้นเหนือผิวน้ำ ฮีโร่ในชุดรัดรูปหมุนตัวกลางอากาศ ผ้าคลุมสีแดงพลิ้วไหว

ผมยิ้มมุมปาก

“น่าจะได้ผล”

ผมแปลงร่างเป็นปืนใหญ่กลางอากาศ บรรจุตัวเองเป็นกระสุนอีกครั้ง

กระสุนของ SUPER X-RO ควรจะเป็นรูปอะไรดี?

ผมพูดกลั้วหัวเราะ

“ปราบเมะคลั่ง ก็ต้องเป็นรูปกระปู๋สิ”

เปรี้ยงงงงง!

ปืนใหญ่ลั่นไก กระสุนยักษ์รูปกระปู๋สีแดงพุ่งลงสู่ใต้น้ำ บริเวณใต้ส่วนหัวมีปลอกคอสีทองคล้ายห่วงรัด สาหร่ายที่ขวางทางโดนกระแทกจนละลายหายไป

ลูเซียนมองกระสุนรูปกระปู๋ที่พุ่งใส่สัตว์ประหลาดขยุกขยุย

“อา...แย่จัง” เขาบ่นกับตัวเอง

ตู้มมมมมมมมม ซา...

ทันทีที่กระสุน SUPER X-RO กระแทกสัตว์ประหลาด แสงสีทองก็ระเบิดสว่างจ้า พร้อมกับเจ้าก้อนสาหร่ายทั้งหมดที่ละลายหายไป น้ำสาดกระเซ็นขึ้นเหนือน้ำคล้ายห่าฝน

ผมคืนร่างกลับเป็นฮีโร่ หันมายิ้มให้ลูเซียน

“ผมทำได้แล้วครับ!”

การสู้กับสัตว์ประหลาดครั้งแรกของผม สำเร็จลุล่วงไปด้วยดี

ปึง!

“อ๊ากกกกกก เขามันปีศาจ!”

ขณะเดียวกัน ในหอคอยแห่งรักก็เกิดเหตุชุลมุน เมื่อชายค้าบริการคนหนึ่งวิ่งออกมาจากห้องบริการในสภาพโชกเลือด เปิดประตูกระแทกดังปึง

“แบน! เบนเขาแบบเดียวกับจัสติน!”

เหล่าชายและหญิงค้าบริการหน้าซีดเซียว อ้าแขนกอดเพื่อนร่วมงานพาตัวไปรักษา ก่อนจะมองชายหน้าตาเย็นชาที่เดินออกมาจากห้องด้วยใบหน้านิ่งเฉย ทว่าแววตาฉายชัดถึงความหงุดหงิด

ชายผู้ซื้อบริการ และก่อเรื่องสยองขวัญในหอคอยแห่งรัก

แย่...แล้ว...

ฮีโร่สายพยากรณ์ผู้ทรงพลัง ลืมตาขึ้นหลังจากรับภาพจากพลังหยั่งรู้

เซนขมวดคิ้ว กัดเล็บด้วยความเครียด

“เราต้องหาทางทำอะไรสักอย่าง”

ทันใดนั้นภาพอีกแห่งก็ฉายเข้ามา มันไม่ใช่หอคอยแห่งรัก แต่เป็นสถานบันเทิงที่เน้นการจิบไวน์ ดื่มด่ำบรรยากาศมึนเมา และมีบริการเซ็กซ์สำหรับผู้สนใจ

“อ๊ากกกกกกก”

เสียงร้องโหยหวนดังเข้าหูเซน แม้เขาจะไม่ได้อยู่ในสถานเกิดเหตุ

เซนพูดเสียงสั่น “จัสตินเอาอีกแล้ว...”

ทางโน้นก็แย่ ทางนี้ก็แย่

ต้องรีบให้ลีโอกลับมา

ระหว่างที่ลีโอปฏิบัติภารกิจพิเศษกับลูเซียน จัสตินก็ตระเวนหาแหล่งซื้อบริการเซ็กซ์ แน่นอนว่าโดนไล่ตะเพิด จนต้องซื้อบริการจากแหล่งอื่นแทน

และในช่วงนี้เอง ที่เมะคลั่งอีกคนได้เคลื่อนไหว

เมะคลั่งคนสุดท้ายที่ SUPER X-RO ต้องปราบ

เอเวน

นักแสดงยอดนิยม ซื้อบริการหอคอยแห่งรัก และทำอีกฝ่ายโชกเลือดไม่ต่างจากจัสติน ฮีโร่อันดับ 1

ทั้งที่จัสตินยังคงก่อเรื่อง เอเวนก็สร้างเรื่องให้เซนต้องกุมขมับ

“ลีโอๆๆๆๆ” เซนกัดนิ้ว “เราต้องใช้แผนนี้แล้วล่ะ”

ฮีโร่แห่งการพยากรณ์ติดต่อหาต้นสังกัดของเอเวน

เมื่อปลายสายกดตอบรับการสนทนา เขาก็เข้าประเด็นทันที

“เรามาเสนอรายการเรียลลิตีโชว์”

ทางออกเดียวที่เซนเห็นว่าเป็นไปได้ และภาพจากพลังหยั่งรู้ก็แนะนำให้เขาใช้ทางออกนี้ในการแก้ปัญหา

การปราบเมะคลั่ง ที่มีจำนวน 3 คนนั้น ถ้าต้องวิ่งไปปราบคนโน้นที ปราบคนนี้ทีคงไม่ทันการ

“รายการปลุกความเป็นฮีโร่แก่ฮีโร่มือใหม่ เป็นคำสั่งจากสำนักงานฮีโร่แห่งชาติให้ เอเวนกับจัสติน ช่วยกันสั่งสอนฮีโร่อันดับ 360 ลูเซียน และอันดับ 400 ลีโอ เป็นฮีโร่มืออาชีพในอนาคต”

ก็จับมาปราบรวมกันไปเลยสิ!

---------------

#ปราบเมะคลั่ง

​