X

ทันทีที่ซุสรับรู้ว่าน้องชายของตนกลับนรกแล้ว เทพแห่งสายฟ้าก็เตรียมตัวเรียกฮิปนอสและธานาทอส บริวารที่ใกล้ชิดฮาเดสที่สุดมาทันที เขารู้ว่านี่เป็นโอกาสดี และจำเป็น
ต้องออกคำสั่งให้กับสองเทพเจ้าในนรก เป็นจังหวะเดียวกับตอนที่ธานาทอสขึ้นมายังโอลิมปัส เพื่อตามฮิปนอสให้กลับไปรับใช้ราชาของตน

เขาไม่ได้มาเพื่อรับคำสั่งจากเทพแห่งสายฟ้า ถึงอย่างนั้นกลับถูกส่งตรงไปยังบัลลังก์ของซุสอย่างขัดขืนไม่ได้ ไม่มีเทพองค์ไหนกล้าขัดคำสั่งของซุส

“พวกเจ้าก็รู้ดีว่าขัดคำสั่งข้าไม่ได้ ธานาทอส ฮิปนอส”

“แต่ท่าน...ข้าไม่อยากทำร้ายท่านฮาเดส” ฮิปนอสว่าหลังจากคำสั่งของซุสถูกถ่ายทอดออกมา

“สิ่งที่เจ้าทำไม่ใช่การทำร้ายฮาเดส นั่นเป็นการช่วยเขาต่างหาก”

“แต่ท่านฮาเดสไม่ได้อยากหลับใหลไปนานขนาดนั้นหรอก ข้ารู้ดี ท่านฮาเดสหลับพักฟื้นพลังอย่างนานที่สุดก็แค่หนึ่งหรือสองวัน นอกนั้นเพียงใช้ชีวิตในนรกสักระยะ อาการของท่านฮาเดสก็กลับมาคงที่แล้ว ไม่จำเป็นต้องให้เขาหลับนานเลยครับท่าน”

“ทำให้เขาหลับให้ยาวที่สุด”

“แต่...ข้าไม่...” ฮิปนอสไม่สบายใจ และน้ำเสียงก็เต็มไปด้วยความไม่ประสงค์ที่จะทำงานนี้ ทว่าสายตาของซุสทำให้เทพองค์เล็กๆ อย่างเขาไม่กล้าสบตา

“ราชาแห่งนรกหลบหนีไปจากนรก แถมกลับมาก็ไร้เรี่ยวแรง ถ้าข่าวนี้เริ่มถึงหูคนตายมากขึ้น เกรงว่าพอพวกเขารู้ว่าฮาเดสกำลังอ่อนแอ พวกเขาจะทำการหลบหนีขึ้นไปบนโลกมนุษย์เอาน่ะสิ พวกเจ้าเข้าใจใช่ไหม”

“ครับท่าน”

“ฮาเดสก็เหมือนเครื่องรางป้องกันภัย พวกวิญญาณจะไม่กล้าทำอะไรถ้ารู้ว่ามีฮาเดสอยู่ในนรก แต่พวกเจ้าก็รู้ ถ้าฮาเดสฟื้นเขาก็จะหนีไปโลกมนุษย์อีก รวมถึงถ้าข่าวเรื่อง
ฮาเดสอยู่ในช่วงพลังอ่อนแอถูกแพร่ออกไปเยอะๆ เข้า นรกจะเป็นอย่างไร มันจะวุ่นวายแน่ๆ”

“ครับท่าน”

“ขอแค่พาเขาเข้านอน หลับใหลสักสิบปี ปิดประตูนรกและประตูแห่งความตายทุกแห่ง แล้วข้าจะจัดการต่อเอง”

ซุสเอ่ยบัญชากับสองแฝด

ทั้งคู่มองหน้ากัน รับคำสั่งเทพผู้สูงส่งอย่างกล้ำกลืน พวกเขาไม่อยากทำตามคำสั่งของซุส แต่ใครเล่าจะกล้าท้าทายเทพเจ้าแห่งทวยเทพ แม้ไม่อยากทำร้ายผู้เป็นนาย แต่ก็ทำอะไรไม่ได้

ในทันทีที่ฮาเดสเข้าไปยังคฤหาสน์ ธานาทอสก็เอ่ยกับแฝดพี่ เพื่อทำตามคำบัญชาจากซุส

คำสั่งที่มีเพื่อกักขังตัวฮาเดส แต่อ้างว่าเพื่อความสงบของนรกภูมิ

“ฮิปนอส ตาเจ้าก่อน”

“เฮ้อ ข้าเลือกอะไรได้ไหมล่ะ”

ธานาทอสเอ่ยแกมบังคับให้แฝดผู้พี่ทำตามหน้าที่ของเทพเจ้าแห่งความฝัน ฮิปนอสเป็นหนึ่งในบริวารของฮาเดส แต่เขาไม่ได้อยู่ในนรกบ่อยนัก ความฝันเป็นสิ่งที่ฮิปนอสต้องคอยดูแล รวมถึงการนอนหลับของเทพเจ้าองค์อื่นๆ ด้วยเช่นกัน

กระนั้น ฮาเดสก็สนิทฮิปนอสมากที่สุดในบรรดาเหล่าบริวาร พอรู้ว่าฮาเดสเรียกตัว เขาก็ดีใจที่จะได้เจอผู้เป็นนาย แต่พอมีคำสั่งแบบนี้ออกมา เขาชักไม่อยากเจอฮาเดสเสียแล้ว

ไม่อยากทำให้ราชาของเขาต้องเสียใจ

ฮิปนอสเองรู้ดีว่าตนเป็นที่เชื่อใจมากแค่ไหน เขาไม่อยากหลอกราชาแห่งนรกที่คบหากันเช่นเพื่อนมานานแบบนี้ ฮาเดสต้องไม่ชอบใจแน่ถ้ารู้ว่าถูกหลอก แต่ซุสเล่นมาบัญชาต่อหน้าเสียขนาดนั้น เขาก็ทำอะไรไม่ได้มาก

เทพนิทราเดินเข้าคฤหาสน์ของฮาเดสอย่างง่ายดาย แน่นอนว่าจ้าวนรกย่อมรู้ว่ามีผู้ใดบุกรุกพระราชวังตน แต่พอจับพลังงานได้ก็ปล่อยให้ฮิปนอสเดินเข้ามายังห้องนอนที่ตนอยู่รออีกฝ่าย

สำหรับฮาเดส ฮิปนอสไม่เป็นภัย

“ฮิปนอส!” ฮาเดสเอ่ยขึ้นอย่างตื่นเต้นที่เห็นสหายที่ไม่ได้พบมานาน แววตาเป็นประกายวิบวับราวอัญมณีเลอค่า

ฮิปนอสไม่กล้าสบตาแววตาที่ปราศจากความสงสัยในตัวเขา แววตาที่เต็มไปด้วยความบริสุทธิ์ แววตาที่ไร้ความกังขาในตัวเขา

แต่เขารับปากกับซุสแล้ว และถูกบังคับให้สาบานต่อแม่น้ำสติกซ์ ว่าจะทำตามคำสั่งของซุส เขาเลือกอะไรไม่ได้

ฮิปนอสกำลังจะทรยศต่อฮาเดสที่ไว้ใจเขาสุดหัวใจ

“ข้าเอง ท่านฮาเดส”

“ในที่สุดเจ้าก็มา”

“ใช่ เห็นว่าท่านงานยุ่ง อยากหลับฝันดีไหม” ฮิปนอส
รีบเอ่ยเข้าเรื่อง ก่อนที่เขาจะใจอ่อนกับความเดียงสาของ
จ้าวนรก

“แน่นอน ช่วยหน่อยนะ” ฮาเดสว่า เป็นปกติของ
ฮิปนอสที่จะเข้ามาช่วยเหลือเรื่องการนอนของเทพเจ้า เขาเองก็เช่นกัน ฮาเดสต้องนอนในนรกที่เต็มไปด้วยเสียงกรีดร้องของวิญญาณ ทำให้การนอนของเขาไม่ค่อยเต็มอิ่มเท่าไหร่ ราชานรกจึงดีใจยามที่ฮิปนอสมาหา นั่นหมายความว่าเขาจะได้หลับอย่างเต็มอิ่มโดยไร้เสียงรบกวนจากพวกวิญญาณเสียที

ฮิปนอสถือวิสาสะขึ้นเตียงบรรทมของฮาเดส เขามาที่นี่บ่อยแล้ว รู้ขั้นตอนในการทำให้จ้าวนรกหลับเป็นอย่างดี และเป็นเทพเพียงองค์เดียวที่ฮาเดสไว้ใจให้นอนเคียงข้าง

เหตุเพราะการร่ายมนตร์ของฮิปนอสจำเป็นต้องมีตัวเขานอนอยู่ข้างผู้นอน จึงจะสามารถหลับฝันได้อย่างใจ

ฮิปนอสกล่อมราชาแห่งนรกเข้าสู่ห้วงแห่งนิทราด้วยแววตาโศก...เขาไม่อยากหลอกฮาเดส ไม่อยากทำเช่นนี้เลย

ราชาผู้น่าสงสารไม่รู้เลยว่าตนจะถูกมนตราทำให้หลับสนิทไปนานกว่าที่คาด

ราชาแห่งผืนพิภพลืมตามาอีกที ก็พบว่าตนถูกจองจำไว้ในนรกแล้ว

ไม่รู้ว่าเวลาผ่านไปนานเท่าไหร่ แต่จากการนอนหลับ ฮาเดสรับรู้ว่าตนหลับนานผิดปกติ

เขาเปิดเปลือกตา ขนตาสีดำยาวเรียงกันเป็นแพขยับขึ้นลงตามการกะพริบตา พอได้สติและรับรู้ได้ว่ามีอะไรเกิดขึ้น ดวงตาสีดำสนิทจ้องความมืดตรงหน้าอย่างเหม่อลอย หัวใจของเขาเจ็บแปลบ เมื่อรู้ว่าคนที่เขาไว้วางใจกลับทรยศหักหลัง

เขาโดนมนต์ให้หลับสนิทไปหลายวัน ระหว่างที่ฮาเดส
หลับ ประตูแห่งความตายทุกที่ถูกปิดลง ผนึกด้วยอำนาจยิ่งใหญ่ เขาถูกขังในนรกโดยแท้จริง

ถึงอย่างนั้นฮาเดสก็ยังเชื่อใจในตัวลูกน้อง

ธานาทอสเกรงใจเขาเสมอมา ต่อให้ไม่ชอบใจเวลาเขาหนีจากนรก แต่ก็ไม่มีทางทำเรื่องแบบนี้ได้แน่

ฮิปนอสเองก็ไม่มีทางทำอย่างนี้แน่นอน ถ้าไม่มีใครบัญชา

และคนบัญชาการต้องเป็นผู้ยิ่งใหญ่ถึงขั้นที่ฮิปนอสและธานาทอสยอมทำตาม

ซุส

พี่ชายคนโตของเขา

ฮาเดสไม่คิดว่าซุสจะทำกับเขาถึงเพียงนี้ ถึงขั้นมายุ่งกับอาณาเขตนรกของเขา ยุ่งกับบริวารของเขา ปิดประตูความตายและสั่งให้ลูกน้องทรยศตน

จ้าวนรกลุกขึ้นหลังนอนไปหลายวัน...จากที่กะดูโดยคร่าว ฮาเดสคิดว่าตนหลับไปหนึ่งเดือนเต็ม ดวงตาสีดำบัดนี้ไร้ซึ่งประกายแห่งชีวิต มืดหม่นมากกว่าปกติ มวลบรรยากาศแห่งความมืดอัดแน่นและปกคลุมไปทั่วตัวอย่างมหาศาล 
ฮาเดสบัดนี้น่ากลัวน่าเกรงขามสมตามตำนานและคำร่ำลือ ขนาดที่ว่าหากเขาใช้สายตาดวงนี้จ้องใคร ไม่ว่าจะคนเป็นหรือคนตาย คนผู้นั้นย่อมจำต้องคุกเข่าร้องขอชีวิต

คนเป็นไม่อยากตาย คนตายไม่อยากดับสูญ ด้วยการจ้องเพียงครั้งเดียวอย่างไร้ความปรานี

เขาเดินออกจากห้องบรรทม ฝีเท้าเงียบเชียบ เชิดหน้าหลังตรงอย่างองอาจและสง่างาม ทว่าน่ากลัวจนปิศาจบริวารที่อยู่รอบนั้นไม่อาจเงยหน้าจ้องเขาได้นาน น่ากลัวจนไม่สามารถยืนหยัดตัวตรงได้ ไม่มีแรงวิ่งหนีหรือทรงตัว หัวเข่าสองข้างมีแต่ต้องแนบพื้นหินอ่อนเท่านั้น

พลังของเขาฟื้นฟูจนเต็มเปี่ยมแล้ว

ไม่ต้องรอให้ถึงสิบปี แค่เดือนเดียวพลังของจ้าวนรกก็ล้นเหลือ

มันมากพอที่จะทำสงครามโลกครั้งที่สามได้ด้วยซ้ำ

ในมือฮาเดสเสกคทาสีดำขึ้นมา เขาจับด้ามคทาแห่งความตายสีดำสนิทเอาไว้ หัวคทาเป็นสีทอง ประดับด้วยลวดลายวิจิตรสวยงาม แต่เขาไม่มีอารมณ์มาชื่นชมมัน เขากำด้ามคทาแน่นจนเส้นเลือดปูดโปน ระบายความโกรธแค้นลงกับด้ามคทา

ก้าวย่างยังคงสืบเท้าต่อไปอย่างเงียบงัน สองเท้าก้าวออกมาจากพระราชวังฮาเดส บริวารรอบข้างสัมผัสได้ถึงความน่าขนหัวลุกที่แผ่ซ่าน บรรยากาศขมุกขมัวและกดดันแผ่กระจายไปรอบพื้นที่ ไม่มีใครไม่คุกเข่าลงยามฮาเดสเดินผ่าน รวมถึงไม่มีใครกล้าสบตาท่านราชาที่เต็มไปด้วยโทสะ

เขาเดินผ่านโดยไม่ปรายตามองใครทั้งนั้น คอตั้งตรง สายตาจ้องมองไปข้างหน้า บันดาลโทสะอยู่ภายในใจ คล้ายว่าหากใครมาสะกิดเพียงนิด เขาจะระเบิดความน่ากลัวนั้นออกมาโถมทับใส่คนหาเรื่องจนไม่มีเวลาร้องขอชีวิต

เคียดแค้น ผิดหวัง เสียใจ โกรธ

อารมณ์ด้านลบปั่นป่วนอยู่ภายในใจจ้าวนรก เขามีคำพูดนับล้านคำ แต่ไม่รู้จะพูดออกมาทำไม

อย่างไรก็ไม่เคยฟังกันอยู่แล้ว แต่ไหนแต่ไร ก็มักโยนทุกอย่างมาให้เขาเสมอ

ไม่เคยถามความเห็น

ประชุมเหล่าเทพทั้งสิบสองแห่งโอลิมปัสก็ไม่เคยชวนเขาเข้าร่วม

ไม่เคยได้รับความสำคัญ มีแต่ถูกบังคับอยู่เรื่อยมา

ซุสกับโพไซดอนได้รับหน้าที่ดูแลท้องฟ้าและผืนทะเล เพราะมันเป็นงานที่ไม่ต้องข้องเกี่ยวกับพวกมนุษย์น่ะสิ ซุส
ปกครองท้องฟ้า ดูแลทวยเทพ ไม่ได้เข้าถึงมนุษย์โดยตรง เพียงช่วยเหลือเหล่ามนุษย์บางส่วนตามแต่พอใจ โพไซดอนก็เช่นกัน ปกครองท้องทะเล ดูแลสัตว์ใต้ทะเลและช่วยเหลือมนุษย์ที่เดินเรือเพียงไม่กี่กลุ่ม

พวกเขาล้วนรู้ว่าการที่ไปยุ่งเกี่ยวกับมนุษย์มีแต่จะทำให้วุ่นวาย

เช่นนั้นจึงโยนภาระมาให้เขา ฮาเดสต้องวุ่นวายกับเหล่าคนตายที่เคยเป็นมนุษย์มานานหลายสหัสวรรษ ไม่เคยได้พักผ่อน ผิดกับพี่ชายที่เวลาทำงานน้อยกว่าเวลาพักของเขาทั้งปีเสียอีก

ไม่ยุติธรรม และไม่สามารถเรียกร้องความเป็นธรรม

หากต้องการจ้าวนรกที่ไม่มีสิทธิ์มีเสียงขนาดนั้นล่ะก็...

เขาเป็นให้ก็ได้!

#หมายจับฮาเดส