สอบเสร็จสักที

เซียนคิดขณะเดินดุ่ม ๆ เข้าร้านเหล้าที่เธอกับเพื่อน ๆ คุยกันไว้เมื่อวันก่อนอย่างเร่งรีบ เมื่อรู้สึกว่าเธอกับอิงฟ้ามาสายกว่าเวลานัดไปมากทีเดียว

สอบเสร็จอะไม่นานเท่าไหร่

แต่รออิงฟ้ากับน้องสาวตัวเองอย่างเยว่แต่งตัวแข่งกันอะกินเวลานานกว่าเยอะ!

"ทำไมคนเยอะแบบนี้เนี่ย"

วันนี้ก็เป็นอีกวันที่กลุ่มของอิงฟ้าและเซียนมารวมตัวกันอีกแล้ว สรุปก็มาจบกันที่ร้านเหล้าที่ไม่ไกลจากมหาลัยมากนัก แต่พอเข้ามาเหยียบพื้นที่อันคุ้นเคยยังไม่ทันนับหนึ่งถึงสิบดีก็อยากจะเลี้ยวตัวกลับบ้านให้มันรู้แล้วรู้รอดไปเลย

คนมันจะเยอะไปไหนเนี่ย!

คนตัวสูงอดจะบ่นมาอย่างหัวเสียไม่ได้ที่เห็นคนยั้วเยี้ยแบบนี้ ยิ่งช่วงสอบเสร็จแล้วแทบจะไม่มีพื้นที่ให้เดินเลยด้วยซ้ำ คิดอย่างนั้นแต่ก็ต้องพยายามเดินลัดเลาะตรงไปยังโต๊ะที่จองกันไว้อย่างทุลักทุเล

..แค่มองทางก็อยากเลี้ยวกลับบ้านแล้วเนี่ย

แต่สงสัยเขาคงคิดไม่เหมือนสาว ๆ ข้างตัวหรอก ดูอิงฟ้าจะชอบอยู่ท่ามกลางคนเยอะแบบนี้พอสมควร ก็ไม่แปลกใจหรอกเพราะใครต่อใครก็เอาแต่มองมาทางนี้ไม่หยุดเลย ถ้าให้เดาก็คงจะเพราะความสวยของพวกเธอนั่นแหละ ไหนจะชุดที่ใส่มาประชันกันอย่างไม่ยอมกันนั่นอีก จะบอกว่าใส่มาให้คนดูน้ำลายหกเล่นก็คงไม่เกินจริง

ก็ไม่บอกหรอกนะว่าเซียนเองก็แอบปาดน้ำลายตอนมองแผ่นหลังเปลือยของยัยเพื่อนตัวเล็กไปเหมือนกัน..

"เยว่ นั่นพวกเพื่อนมึงหรอ" อิงฟ้าชะงักเมื่อมองไปที่โต๊ะแล้วเห็นคนสุมกันอยู่ที่โต๊ะเธอห้าหกคน ผลัดกันชนแก้วกับเพื่อนเธอที่นั่งรออยู่ไม่พักเลย เห็นหน้าวิเวียนทำหน้าตาเลิกลักเหมือนคนรับมือไม่ถูกอยู่ตรงนั้นก็แอบสงสาร

"ไม่นะ พวกมันยังไม่มาเลย" เธอขมวดคิ้วฉงน เห็นก้มหน้ากดโทรศัพท์ก็เดาว่าคงจะแชทคุยกับเพื่อนตัวเองนั่นแหละ แล้วก็รู้ว่าไอ้คนพวกนั้นน่ะเป็นใครที่ไหนก็ไม่รู้ที่แค่อยากมาชนแก้วเฉย ๆ

เซียนรู้อย่างนั้นก็เลยต้องรีบสับขาเข้าไปช่วยกันหมาสักหน่อย สงสารวิเวียน

"อิงมาด้วยหรอครับ"

"พี่อิง ทางนี้ครับ"

ยังไม่ทันที่คนตัวเล็กกว่าเธอทั้งสองจะหย่อนก้นแตะเก้าอี้ดี ก็จำต้องเอ่ยทักทายคนแปลกหน้าไปอย่างช่วยไม่ได้ แอบเห็นว่าอิงฟัาทำหน้างงแต่สกิลผูกมิตรของเธอก็คงจะยังทำงานได้ดีล่ะมั้ง เธอถึงได้เห็นมันก็คุยกับคนพวกนั้นซะสนุกสนานเหมือนรู้จักกันมานานอย่างไรอย่างนั้น

เอ่ยทักทายกันไม่ทันไร เพื่อนของเธอก็ขอตัวไปวอร์มร่างกายกันแล้ว ทิ้งให้เธอเฝ้าโต๊ะกันอยู่สองคนกับวิเวียนเหงา ๆ ก็ถ้าไม่ติดว่าเต้นไม่เป็นก็คงถูกลากไปแล้วแหละ เธอตอนแรกแอบเป็นอยู่เหมือนกัน แต่พอเห็นว่าคงจะดูแลตัวเองได้ก็เลยไม่ได้พูดอะไร

..........

ไม่นานหลังจากนั้นพวกเพื่อนเอกการละคอนของน้องสาวเธอก็มาถึง ยัยเด็กคนนั้นต่อโต๊ะให้เสร็จสรรพเลย เพื่อนของน้องสาวเธอก็มีทั้งผู้ชายผู้หญิงช่วยกันดูแลเธอก็เลยหายห่วงไปได้บ้าง ตอนนี้เซียนก็เลยเอาแต่พะว้าพะวงกับเพื่อนตัวเล็กของเธอมากกว่า นู่น นั่งเกร็งอยู่หัวโต๊ะนั่นไง

"แต่พี่อิงสวยจริง ๆ นะครับ เพื่อนผมเคยพูดถึงพี่อยู่บ่อย ๆ "

"เห เพื่อนคนไหนคะ พี่รู้จักเปล่า" เซียนแอบเบะปากที่เห็นยัยตัวเล็กทำเสียงเล็กเสียงน้อยตอบกลับไปแบบนั้น เอียงหน้าถามพอดูน่ารักนั่นอีก

เหอะ จริตจะก้าน

"นางฟ้าอย่างพี่ไม่น่ารู้จักหมาอย่างมันหรอกครับ" อิงฟ้าทำท่าปิดปากหัวเราะน้อย ๆ ตามมารยา (ท) ยกมือตีต้นแขนเด็กคนนั้นเบา ๆ พอดูเป็นคนน่ารักขี้หยอกขี้เล่น ทำเป็นตัวเล็กตัวน้อยเชียวนะ

เซียนแอบบ่นขมุบขมิบล้อเลียน

แต่ไม่รู้ว่าเพราะอิงฟ้าวางตัวยังไงในสายตาคนอื่น ยิ่งนานไปเด็กพวกนั้นชักจะเต๊าะเพื่อนของเธอหนักขึ้นเรื่อย ๆ แล้ว ขนาดคนฟังยังแทบจะอาเจียนให้ดูเลย เซียนลอบสังเกตอาการอิงฟ้าบ่อย ๆ กำลังคิดอยู่ว่าอิงฟ้าดูท่าทางอึดอัดนั่นเพราะไม่สนิทเฉย ๆ หรือว่าอึดอัดที่โดนเต๊าะกันแน่ แต่ไม่เห็นหันมาขอความช่วยเหลืออะไรเซียนก็เลยปล่อยเลยตามเลยไปก่อน

เซียนก็มองบ้างไม่มองบ้าง แค่เห็นว่าเพื่อนของเธอกับเพื่อนของเยว่เข้ากันได้ดีเธอก็เลยไม่ได้สนใจต่อ ทางนั้นดูสนุกกันมากเลย เดี๋ยวชนแก้ว เดี๋ยวขยับร่างกายชนกัน เดี๋ยวก็เล่ามุกตลกพอให้หัวเราะตามกันบ้าง ถึงจะแอบรู้สึกว่ามีบางคนพยายามเข้าหาเพื่อนของเธอแบบแปลก ๆ อยู่ก็เถอะ

เซียนเริ่มเหล่มองอิงฟ้าอย่างตั้งใจ

คนไม่กินเหล้าเมาสุราอย่างเธอเห็นเพื่อนโปรยเสน่ห์อยู่ก็ไม่รู้จะทำอะไร สายตาเธอก็ยังคงเผลอมองไปที่เพื่อนตัวเล็กคนพิเศษของเธออยู่บ่อย ๆ จนทันสังเกตเห็นว่าอิงฟ้ากับเด็กที่ชื่อดินดูจะเข้ากันได้ดีกว่าใครเพื่อนเลย ..เฮอะ หัวร่อต่อกระซิกกันขนาดนั้นดูน่าหมั่นไส้ชะมัด อิงฟ้านี่มันทำอะไรก็ดูมีซัมติงกับคนอื่นไปหมดเลยนะ

รำคาญความเฟรนด์ลี่ของมันชิบหาย

แต่ไม่รู้ยิ่งดึกยิ่งคึกอะไร พอเหล้าเข้าปากมากเท่าไหร่มารยาทคนพวกนั้นก็หายไปมากเท่านั้น เด็กที่ชื่อดินที่ดูจะคุยกันถูกคอในตอนแรกก็เริ่มจะถึงเนื้อถึงตัวมากขึ้น ไม่ใช่แค่กับเพื่อนตัวเล็กของเธอ แต่ทั้งกับเธอ กับน้องสาวเธอ เด็กคนนั้นก็เผลอพูดห้วน ๆ ใส่เหมือนกัน

เซียนแอบขมวดคิ้วกับกริยานั้นอย่างขัดใจ อิงฟ้าก็เหมือนจะอึดอัดกว่าเดิมด้วย เธอเห็นมันขยับตัวยุกยิกอยู่ตลอดเลย ยิ่งตอนที่เด็กคนนั้นทำเนียนโอบไหล่เพื่อนของเธอก็ยิ่งชวนให้คิ้วกระตุกเข้าไปใหญ่

"น้องเยว่ เรียกอิงให้เจ้หน่อยค่ะ"

"ห๊าา หิวข้าวเหรอคะ หนูบอกแล้วให้กินข้าวมาก่อน"

"ไม่ใช่ สะกิดเรียกพี่อิงให้เจ้หน่อยค่ะ"

"ไม่เอาอะเยว่ไม่ปวด เจ้ไปเหอะ"

เซียนถอนหายใจอย่างยอมแพ้เพราะคุยกับคนเมาไม่รู้เรื่องแล้ว ถามเรื่องนู้นตอบเรื่องนี้จนเธอท้อไปหมด สติของยัยเด็กนี่ก็คงจะกู่ไม่กลับแล้วแหละ

"อิง"

"..."

เซียนขมวดคิ้วมุ่น เอ่ยเรียกก็แล้ว เคาะแก้วเรียกก็แล้ว ยัยตัวเล็กก็ไม่เห็นจะหันมาสนใจสักที ตัวเองเกร็งขนาดนั้นแล้วยังจะทำเป็นโอเคดีอีกนะ แล้วก็เป็นเธอเองที่ทนไม่ไหว เอื้อมมือไปดึงคนตัวเล็กที่นั่งอยู่ไม่ไกลให้ขยับลุกขึ้น แล้วลากเข้าหาตัวเธอโดยไม่พูดพร่ำทำเพลงอะไรจนเด็กพวกนั้นพากันงงเป็นไก่ตาแตก

“มานั่งนี่มา”

อิงฟ้าที่อยากจะผละออกมาอยู่แล้วจึงพยักหน้ารับอย่างไว แล้วก็ได้แต่นึกขอบคุณอีกคนอยู่ในใจที่สังเกตเห็นกัน เธอเองก็ไม่ชอบให้คนที่พึ่งจะรู้จักกันมาถึงเนื้อถึงตัวเธออยู่แล้วด้วย ถึงจะไม่รู้ว่าเด็กคนนั้นตั้งใจโอบเธอจริงหรือเปล่าแต่ก็ไม่ชอบอยู่ดี คนตัวเล็กก็เลยขยับตัวไปนั่งเบียดกับเพื่อนตัวสูงของเธอที่โซฟาเล็กข้าง ๆ กันเสียแนบสนิท ถึงจะเล็กกว่าที่นั่งเมื่อกี้ แต่เธอกลับไม่ได้อึดอัดเลย

ค่อยดีขึ้นหน่อย

เซียนเหลือบมองคนตัวเล็กกว่าด้วยตากรุ้มกริ่ม คนตัวเล็กสองคนนั่งเบียดกันมันก็ไม่ได้อึดอัดขนาดนั้น ใจจริงอยากจะดึงมันมานั่งตักมากกว่าเพราะท่านั้นคงจะสบายกว่า แต่ทำอะไรมากไปเดี๋ยวจะโดนหาว่าลวนลามกันอีก เซียนก็เลยยอมขยับชิดพนักอีกข้างให้แทน

"ไง จะดื่มต่อมั้ย"

"ชงมาให้หน่อย"

"ขี้เมาเอ๊ย" เซียนยิ้ม หยิบแก้วยัยคนตัวเล็กมาชงเข้ม ๆ ให้สักหน่อย ชงแบบที่ตัวเองเกลียดอะแหละ อยากจะแกล้งให้เห็นคนทำสีหน้าพะอืดพะอมแต่อิงฟ้ากลับยกดื่มราวกับไม่สนใจรสชาติขมฝาดลิ้นซะงั้น สงสัยจะเก็บกดมาตั้งแต่เธอไม่ให้กินไวน์ที่บ้านวันนั้นแล้วมั้ง

แต่ยิ่งเบียดกันก็ยิ่งได้กลิ่นหอม ๆ จากคนข้าง ๆ อะ เซียนลอบมองอิงฟ้าบ่อย ๆ จนถูกจับได้ไปหลายที มือมันก็อยากจะขยับไปแปะบนหลังเนียนที่ชุดมันปิดไม่มิดนั่นจะแย่แล้ว พอมองมาก ๆ ก็โดนยัยคนนั้นถลึงตาใส่ ไม่พอมันยังอ้าปากด่ากันอีก ที่วิเวียนบอกว่ายิ่งเมายิ่งปากหมานี่ท่าจะจริง

แต่มันจะรู้มั้ยว่าน้ำเสียงอ้อแอ้แบบนี้มันน่ารังแกอะ ไม่ได้ดูน่ากลัวสักนิด

เซียนเนียนวางมือแตะสีข้างคนตัวเล็กกว่าเบา ๆ ออกแรงดันร่างเล็กเข้าหาตัว โดยให้เหตุผลไปว่าโซฟามันตัวเล็กนะเธอ เดี๋ยวจะหล่นเอา อิงฟ้าก็เชิดใส่แต่ก็ไม่ได้ปัดมือเธอออก เซียนก็เลยถือวิสาสะวางมือที่เดิมไม่ได้ปล่อยออกไปไหน

แต่ยิ่งอิงฟ้าขยับตัวก็ยิ่งนุ่มมือ ไม่รู้ว่ามือเธอเผลอใช้นิ้วโป้งเกลี่ยเล่นไปตอนไหน ทั้งยังลูบไล้ผิวหลังเนียนนุ่มนั่นเพลินมืออีก พานให้คนโดนสัมผัสขยับตัวยุกยิกนั่งไม่ติดที่ ขนลุกด้วยความสยิวอยู่เป็นพัก ๆ

“ฮื่อ เซียนอย่าลูบ”

“ก็จะลูบอะ" เซียนเอ่ยอย่างเอาแต่ใจ ได้ยินมันจิ๊ปากแล้วก็ด่าเธอขมุบขมิบอย่างคนขี้วีน

น่ารักจะตาย อย่างกับแมวขู่

อิงฟ้าเวลากรึ่ม ๆ ก็ค่อนข้างจะฤทธิ์เดชอยู่พอสมควรอยู่หรอกนะ หน้าตางอเง้า ปากก็ขยับด่าแต่ตัวไม่เห็นจะขยับหนีมือเธอเลยสักนิด ยิ่งเห็นแล้วยิ่งอยากจะแกล้งให้ร้อง

เซียนขยับเข้าไปกระซิบข้างหู "...หอม"

"อะไรอีกล่ะ" เสียงดุอีก

เซียนเนียนขยับเข้าไปฉกจุ๊บหลังหูอ้วนไว ๆ นั่นทีนึงแล้วลากริมฝีปากมากระซิบต่อ "ตัวเธอหอม"

"อีเซียน ประเจิดประเจ้อ"

"อยากเลีย" เซียนแอบตวัดลิ้นเฉียดปลายหูเบา ๆ

"เซียน!!!" อิงฟ้าหน้าแดงหูแดงไปหมดแล้ว ใครใช้ให้มาพูดลามกกลางกลุ่มคนอย่างนี้เนี่ย

อิงฟ้าได้ยินเซียนกลั้วหัวเราะในลำคอก็เลยหันไปมองตาขวางทีนึง ตีมือที่เนียนเกลี่ยหลังเธออยู่นานสองนานไปฟาดใหญ่จนมันหยุดกวนตีนสักที แต่ถึงอย่างนั้นมือมันก็ไม่ผละออกไปไหน วางแหมะอยู่ที่เดิมนั่นแหละ จริง ๆ มีมือของมันโอบอยู่ก็ไม่ได้อึดอัดอะไรหรอกนะ

.........

ไม่นานหลังจากนั้นคนรอบตัวเธอก็ร่วงไปทีละคนสองคน เจ้าจอมเพื่อนเธอก็คนนึง นั่งเมาซบอกแฟนสาวของตัวเองไปแล้ว ยังดีที่มันเมาแล้วอ้อนไม่ดื้อนะ รายนั้นปล่อยให้แฟนดูแลก็น่าจะพอแล้ว หันมองน้องสาวตัวเองแล้วก็ละเหี่ยใจ เป็นบ้าอะไรก็ไม่รู้ ดูเผิน ๆ เหมือนคนปกติ แต่อย่าให้ใครไปคุยกับมันเชียว มีแต่คนไม่เต็มทั้งนั้นแหละ

แต่พอหันมาอีกทีอิงฟ้าก็หายไปแล้ว เมื่อกี้ยังมองอิงเต้นเสียดกับเพื่อนของน้องเธออยู่ใกล้ ๆ อยู่เลย เซียนทำหน้างงที่อิงฟ้ามันหายตัวได้ ก็เลยรีบหันไปถามกับเพื่อนถึงได้รู้ว่ามันไปห้องน้ำกับเด็กที่ชื่อดินแล้ว

เอาล่ะ เป็นห่วงกว่าเดิมอีก ไม่ใช่ว่าแอบไปต่อกันที่ไหนหรอกนะ

เซียนเลยแชทไปหารัว ๆ ก่อนจะใจหายวาบเมื่อเห็นข้อความของอีกคนฟ้องว่าโดนเด็กรุ่มร่ามใส่ เซียนกึ่งเดินกึ่งวิ่งไปทางห้องน้ำใกล้ ๆ สอดสายตาหาไม่นานก็เจอร่างเล็กของเพื่อนกับชายหนุ่มร่างคุ้นตาอยู่ด้วย

"ปล่อยพี่ก่อนดีกว่านะคะ"

"ขอพิงนิดนึงเองครับพี่อิง ผมมึน"

เซียนขมวดคิ้วกับภาพที่เห็น เด็กที่ชื่อดินอะไรนั่นกำลังใช้แขนแข็งแรงนั่นโอบรอบคอยัยคนตัวเล็กของเธออยู่แถมยังทำท่าซบหน้าลงกับซอกคอผู้หญิงในอ้อมแขนตัวเองอย่างไม่เกรงใจ ก็เห็นอยู่ว่าอิงฟ้าพยายามดันไหล่กว้างของมันแล้ว แต่แรงคนเมาจะเอาอะไรไปสู้กับคนเมาที่เป็นผู้ชายล่ะ

เซียนถอนหายใจหนัก ๆ ออกมาอย่างหงุดหงิดกับอากัปกิริยาหยาบคายนั่นอย่างไม่ปิดบัง เซียนจึงเดินดุ่ม ๆ ไปลากคอข้างหลังของเด็กคนนั้นออกมาด้วยมือข้างเดียวได้อย่างสบายมือ ได้ยินเสียงเด็กมันโวยวายแต่ก็ไม่ได้คิดจะปล่อย ซ้ำยังกระชากกลับมาอย่างแรงจนอีกคนตัวปลิวติดมือมาด้วย

ก็เซียนไม่ได้ดื่มสักนิด รู้อยู่แล้วว่าต้องมาเจออะไรแบบนี้ก็เตรียมตัวมาเหมือนกัน

"อุ้ย!" อิงฟ้าสะดุ้งที่อยู่ ๆ น้ำหนักที่เคยทับเธอถูกกระชากออกไปกะทันหัน แต่พอเห็นว่าเป็นใครก็คลายคิ้วที่ขมวดกันออกทันที

"ใครวะแม่ง!!"

"เมาก็กลับบ้านไปนอนค่ะ"

"มึงเป็นใค..ร" ดินสะบัดตัวเองไม่ออก ก็เลยสะบัดหน้าหันมามองคนข้างหลังที่ลากเค้าออกมาเสียแรง เห็นแล้วปวดคอแทน

"จะทำไมพี่หรอคะ"

"เอ่อ พี่ พี่เซียน" อีกฝ่ายชะงักกึกทันทีที่เห็นคนหน้าคุ้นอย่างเธอ เขาไม่รู้ว่าทำไมพี่สาวของเพื่อนที่หน้าตาใจดีคนนั้นถึงได้ดูน่ากลัวขึ้นมากะทันหันแบบนี้ ดินหยุดดิ้นแล้วอยู่นิ่ง ๆ ปล่อยให้คอเสื้อตัวเองถูกห้อยอยู่ในมือพี่เค้าไปอย่างจำยอม

เซียนเหลือบมองอิงฟ้า สำรวจคนตรงหน้าว่าโอเคดีก็เลยหันกลับมาสวดเด็กคนนี้แทน "ทีหลังอย่าทำแบบนี้อีกนะ ตัวเองเป็นผู้ชายแท้ๆ ยังจะมาทำตัวรุ่มร่ามอีก โตแต่ตัวซะเปล่า"

"ผมยังไม่ได้ทำอะไรเลยพี่"

"....." เซียนตีหน้านิ่ง แต่อีกฝ่ายก็ยังดึงดันจะโกหกอยู่แบบนั้น

"ไม่เชื่อพี่ถามพี่อิงดิ ผม—"

"หุบปากได้มั้ยคะ" ดินหุบปากตามคำสั่งนั่นฉับพลัน เซียนจิกตาใส่ทึนึงแล้วกระชากให้อีกคนอย่างแรงจนล้มก้นจ้ำเบ้า เดินผ่านมันไปหาเพื่อนตัวเล็กอย่างไม่ใส่ใจและไม่คิดกลัว ดินที่รู้ดีว่าเซียนเป็นใครจึงได้ไม่คิดหาเรื่องต่อและรีบลนลานเดินหนีหายไปอย่างอับอาย

เซียนมองตามแล้วพ่นน้ำเสียงเย้ยหยันออกมาในแบบที่อิงฟ้าเองก็ไม่เคยได้ยินมาก่อน

พอเซียนเดินมาหยุดอยู่ต่อหน้าคนตัวเล็ก อิงฟ้าก็ช้อนสายตามองเธออย่างออดอ้อนจนเธอฉงน พอเอ่ยปากจะพากลับบ้าน คนตัวเล็กก็พยักหน้ารับหงอย ๆ จนเซียนแปลกใจ นี่โดนใครทำอะไรยัยนี่มาอีกรึเปล่าเนี่ย

เซียนโน้มตัวลงไปหา "หงอยทำไมคะ"

"เซียนดุ"

ฮะ?

"เซียนไม่ได้ดุเธอนะ"

"แต่เซียนจะดุอิงใช่ไหม" เบะ ยัยตัวเล็กเค้าเบะปากแล้ว

จะผิดไหมนะที่เธอดันรู้สึกมันเขี้ยวมันขึ้นมา จึงเอ่ยถามน้ำเสียงอ่อนโยน "เซียนจะดุอิงทำไมคะ"

"อิงทำผิดใช่ไหม อิงเปิดโอกาสให้เด็กคนนั้นเข้าใกล้อะ" เซียนถอนหายใจที่ได้ยินอย่างนั้น

"ไม่เลย อิงไม่ได้ผิดตรงไหนเลย เซียนจะดุเธอทำไมคะ มานี่ มาให้เซียนโอ๋มา" ว่าจบเซียนก็โอบคนตัวเล็กกว่าเขามาในอ้อมแขนของตัวเองอยางทะนุถนอม อิงฟ้าก็ตัวแค่นี้ทำไมถึงคิดมากจัง

เธอทั้งกอดทั้งลูบไหล่ ปลอบประโลมอิงฟ้าจนอีกคนอารมณ์ดีขึ้นมาบ้างแล้วจึงได้พากันขึ้นรถกลับบ้าน

เซียนก็ไม่พอใจจริง ๆ นั่นแหละ แต่ไม่ได้ไม่พอใจที่อิงฟ้าทำตัวสนิทกับใครต่อใครหรอกนะ นั่นเป็นสิทธิ์ที่อิงฟ้าควรจะทำได้ด้วยซ้ำ หากจะโทษใครสักคนก็ควรจะเป็นผู้ชายพวกนั้นมากกว่าที่กล้าคิดไปเองว่าตัวเองมีสิทธิ์แตะต้องตัวคนอื่นได้โดยไม่ต้องขอ ไม่รู้ไปมั่นหน้ามาจากไหนถึงได้คิดว่าผู้หญิงเค้าจะชอบมัน หน้าก็เหี้ย สันดานก็เลว เซียนคิดแล้วก็ยิ่งหงุดหงิด

โอ๋... นี่ยัยตัวเล็กของเธอดูจะตกใจน่าดู

......

ระหว่างทางกลับบ้านเธอก็เลยจับมือยัยตัวเล็กของเธอไปตลอดทางเลย จริง ๆ อิงก็ใช้เวลาหงอยไม่นานหรอกนะ หลังจากนั้นก็เห็นต่อปากต่อคำกับเธอมาตลอดทางเลยแหละ ดูท่าแล้วคงจะแกร่งกับเรื่องพวกนี้น่าดูถึงได้ดีขึ้นเร็วขนาดนี้ แต่ที่เซียนเนียนไม่ปล่อยมือเพราะอยากจะกวนตีนมันมากกว่า

ยิ่งเห็นเหตุการณ์วันนี้ก็รู้ละว่าอันไหนอิงฟ้าห้ามจริง อันไหนแค่หว่านเสน่ห์ จะว่าไปเธอก็แอบดีใจอยู่นะที่อิงฟ้าไม่ได้รู้สึกไม่ปลอดภัยยามที่อยู่กับเธอ ไม่เคยรังเกียจและห้ามกันเหมือนที่อิงฟ้าห้ามผู้ชายที่ชื่อดินคนนั้น

เข้าร่วมโครงการ #เซียนชนะ แล้วหนึ่ง

อาการเมาของอิงฟ้าดูจะสร่างขึ้นมาบ้างแล้วนิดนึงเซียนก็เลยไม่ได้ห่วงอะไรมาก พอเข้ามาถึงห้องเซียนก็เลยไปอาบน้ำ ปล่อยให้ยัยตัวเล็กของเธอนอนพักที่ห้องนอนเธอไป คิดว่าหลังอาบน้ำเสร็จค่อยมาปลุกยัยตัวเล็กทีเดียวดีกว่า

เซียนใช้เวลาอาบน้ำประมาณชั่วโมงนึงก็เสร็จแล้ว เธอใช้เวลาค่อนข้างมากเพราะรักสะอาดอยู่พอสมควร ไม่หรอก…ข้ออ้างน่ะ แค่ตื่นเต้นที่คืนนี้ได้นอนห้องเดียวกันอิงฟ้ามากกว่า ถึงจะเป็นเพราะเธอต้องอยู่ดูแลคนเมาก็ตาม

เมื่อแต่งตัวประทินผิวเสร็จสรรพ เซียนก็กะจะเดินมาตามยัยตัวเล็กของเธอที่ห้องนอน แต่กลับไม่พบใครสักคนในนั้น เซียนขมวดคิ้วงงว่ายัยตัวเล็กนั่นมีแรงไปไหนด้วยเหรอ ยังเห็นกระเป๋าถือของเพื่อนสาววางแหมะข้างเตียงอยู่เลย เซียนเดินดูทั่วห้องก็แล้วก็ไม่พบร่างเล็กแม้แต่เงา

"อิง.. อิงฟ้า"

"อยู่ไหนของเขาเนี่ย" เซียนเกาหัวแกรก ๆ

พอไม่เจอก็เลยเดินออกจากห้องมาตามหารอบ ๆ ชั้นแทน จนได้ยินเสียงกุกกักข้างห้องหนังสือเซียนก็เลยเดินตามเสียงไปดู ยิ่งเข้าใกล้ขาก็ยิ่งสับเข้าไปอย่างรวดเร็วเมื่อนึกขึ้นได้ว่าห้องข้าง ๆ ห้องนั้นมันคือห้องอะไร

ชิบหาย อย่าบอกนะ

เซียนตาโตเมื่อนึกขึ้นได้ เปลี่ยนมาสับขาวิ่งไปห้องที่ว่าแทน พอถึงห้องต้นเสียง เซียนก็รีบใช้มือเปิดโผลงเข้าไปอย่างรวดเร็วจนคนข้างในสะดุ้ง แต่คนที่สะดุ้งกว่าน่าจะเป็นเจ้าของห้อง

"อิงฟ้า อีคว้าย! มึงแดกที่ร้านไม่พอใจอีกเหรอ!!!"

เซียนแทบจะเข่าอ่อนกับภาพที่เห็น เพื่อนตัวเล็กของเธอกับไวน์สองสามขวดที่วางเรียงรายอยู่บนโต๊ะ เจ็บปวดไม่เท่ากับการที่เหลือบเห็นว่าเป็นไวน์ราคาแพงที่เตี่ยของเธอบ่มเก็บไว้มานานแสนนานถูกเปิดทิ้งไว้หลายต่อหลายขวด

ส่วนไอ้ตัวการของเธอนอนนิ่งอยู่บนโซฟานั่นไง!

ไอ้เหี้ย ใครให้เปิดไวน์ทิ้งไว้แบบนั้น!

เซียนรีบวิ่งลนลานตาเหลือกเข้าไปปิดจุกคอร์กทันทีเพราะกลัวจะเสียรสชาติไปมากกว่านี้ (ถึงจริง ๆ มันไม่ได้ช่วยอะไรมากก็เถอะ) แล้วรีบเอาไวน์ที่เหลือกลับเข้าตู้แช่ทันที

ใช่ ห้องนี้คือห้องเก็บไวน์ที่ถูกซ่อนไว้ภายในห้องอ่านหนังสือของเธอเอง เวลาเครียด ๆ เซียนมักจะผ่อนคลายที่นี่เสมอจนมันกลายเป็นห้องเก็บของสุดรักสุดหวงของเธอไปแล้ว ไม่คิดเลยว่าไอ้เพื่อนตัวเล็กของเธอมันจะหาเจอจนได้! เธออุตส่าห์เก็บเป็นความลับไม่บอกการมีอยู่ของห้องนี้ไปแล้วแท้ ๆ

คือแค่แอบเปิดไวน์เปิดแชมเปญมันก็ไม่เท่าไหร่หรอกนะ ถ้าไม่ใช่ขวดแสนรักของเธอถูกเปิดกินไปแล้วถึงสองสามขวดแบบนี้

มันใช้เวลาแค่ชั่วโมงกว่า ๆ นี่กินหมดได้ไงวะ

เซียนทำหน้ายุ่งเพราะเสียดายของเหลือเกิน โธ่… จะกินก็ไม่ว่า แต่ไม่ชวนกันเลยอะ! ตามองไปรอบ ๆ ตัวเพื่อนตัวเล็กด้วยความละเหี่ยใจ มีทั้งไวน์ทั้งแชมเปญทั้งเบียร์คราฟท์ต่างประเทศที่สั่งมาลงวางกองเต็มไปหมด ดูแล้วก็รู้ว่ามันคงอยากรู้อยากลองไปตามประสา แต่กลับไม่บอกเธอล่วงหน้าแล้วถือวิสาสะเข้ามาทำแบบนี้อีก เซียนตวัดสายตาเกรี้ยวกราดมองอิงฟ้าทันที

"อิงฟ้า!"

"อื้อ" คนตัวเล็กครางรับเสียงอ่อยทั้งที่ตายังหลับสนิทอยู่ เมาหลับไปแล้วมั้ง!

"มึงลุกมานี่เลยน—"

"เซียน เซียนขา" เซียนที่นึกว่ามันเมาหลับไปแล้ว พลันร่างกายก็ชะงักกึกเมื่อได้ยินน้ำเสียงหวานแปร่งหูลอยมากระแทกใจเข้าอย่างจัง

เซียนขมวดคิ้วเมื่อคิดว่าเธออาจจะได้ยินผิดไป แต่พอเห็นสายตาฉ่ำเยิ้มที่มองสบกลับมาก็ทำเอาความขุ่นเคืองมลายหายสิ้น พร้อม ๆ กับอาการเห่อร้อนเข้ามาแทนที่

อิงฟ้ามันเป็นอะไร!

"อะ อะไร ไม่ต้องมาอ้อนเลยนะ ใครใช้ให้—"

"ฮื่อ ไหนว่าไม่ดุอิงไง ป่ะป๊าขาอย่าดุอิงเลยนะ" ไม่ว่าเปล่า อิงฟ้ากลับใช้แขนยันตัวเองลุกขึ้นมา เดินซวนเซมาหาเธอด้วยความอ้อยอิ่ง ดวงตาที่สบกันก็หวานเยิ้มเสียจนคนมองแทบจะรู้สึกมึนเมาตามไปด้วย เซียนได้แต่ลอบกลืนน้ำลายกับท่าทางนั้นด้วยความไม่คุ้นชิน

อะไร อะไรเข้าสิงมันหรือเปล่าเนี่ย

เซียนรู้ตัวอีกทีคอตัวเองก็ถูกคนตัวเล็กกว่าโอบไปแล้ว แถมหน้าคมของเธอตอนนี้ก็ถูกดึงมาซุกอยู่กลางอกหอม ๆ ของอีกคนพอดิบพอดี เซียนตาแทบถลนออกมาด้วยความตกใจ "อื้ออ! อิงปล่อยก่อน"

เซียนว่าแล้วใช้มือแตะสะโพกคนตัวเล็กดันออก แน่นอนอยู่แล้วว่าอิงฟ้าสู้แรงเธอไม่ได้ คนขี้อ้อนที่ดูเอาแต่ใจคนนี้ก็จิ๊ปากด้วยความหงุดหงิดที่สู้ไม่ได้ เธอก็เลยใช้ร่างของตัวเองโถมตัวเข้าใส่คนตัวสูงเข้าเต็มแรง

อุ่ก

...จุกโว้ย!

"โอ๊ยยยยย อะไรของเธอเนี่ย ทับมาได้!"

เซียนร้องโอดโอยออกมาด้วยความจุก เมื่ออยู่ดี ๆ ก็โดนโถมเข้าใส่ทั้งตัวจนพากันล้มกองกันมาอยู่บนพื้นดังจนได้ยินเสียงกระแทก

มันไม่ได้โรแมนติกเหมือนในละครเลย! จุกมาก จุกชิบหาย สิ่งที่รับรู้ได้ตอนนี้คือเซียนจุกจนแทบจะขยับตัวไปไหนไม่ได้อยู่แล้ว ได้แต่ปล่อยให้อิงฟ้านอนทับอยู่อย่างนั้นนิ่ง ๆ 

"เซียนนน"

"ลุก!!"

"ไหนใครอยากเลียเค้าน้า" เซียนที่มัวแต่นอนโอดโอยพลันก็ขนลุกซู่ที่ได้ยินอย่างนั้น เสียงยั่วยวนของอิงฟ้าดังอยู่ใกล้หูชวนให้ใจสั่น พลันร่างกายก็ตัวแข็งทื่อขึ้นมา

"....."

เซียนยิ่งพูดไม่ออกเมื่อมือของเธอโดนควบคุมโดยคนตัวเล็ก อิงฟ้าจับมือของเธอวางแหมะลงบนแผ่นหลังเนียนนั่นอีกครั้งอย่างซุกซน ส่วนตัวเธอก็ล้มลงมานอนทับบดเบียดกับร่างกายของเซียนอย่างยั่วยวน รอยยิ้มติดมุมปากนั่นก็ดูเซ็กซี่ซะจน….

ไม่สิ! อิงฟ้าเป็นอะไร มันมาเอาไร!!

เซียนเลิกลักก็เลยไม่กล้าจะขยับตัวทำอะไรมาก ไม่รู้ด้วยว่าอีกคนต้องการอะไรจากเธอ กระทั่งคนขี้เมาส่งเสียงฮึดฮัดขัดใจออกมาเมื่อเซียนไม่ยอมลูบหลังให้เธอสักที ปากก็ไล่งับคอของมันเป็นการเอาคืน

"น..นี่อิง" ยิ่งโดนก่อกวนกันด้วยเรียวปากสวยนั่นก็ยิ่งทำให้ใจเธอเต้นระรัว เซียนพยายามลูบหลังตัวเล็กปลอบโยนให้ใจเย็น ๆ ก็แล้ว แต่เพราะผิวกายที่แนบแน่นกันอยู่หรือเปล่าไม่รู้มันถึงไม่เป็นอย่างที่เธอคิด…

แทนที่อิงฟ้าจะหยุดดื้อกับเธอ สิ่งที่ได้กลับมาดันเป็นเสียงครางอืมหวาน ๆ ในคอออกมาซะงั้น

โอ๊ย อย่านะคะ เซียนคนหื่นคนนี้ไม่ทนต่อการยั่วยวนนะคะ!!

ไม่ได้จะลูบลวนลามอะไรเลยนะ เธอสาบานได้!

"ถ้าไม่หยุดดื้อเซียนจะเลียจริงนะ"

"ก็อยากโดนเลียตั้งแต่ในร้านแล้วนี่" อิงฟ้าตอบกลับมาเสียงแหบพร่า

โอ๊ย คนเมาอะไรขี้ยั่วขนาดนี้! หรือคนเมามันพูดทุกอย่างที่คิดจริงวะ

เซียนให้โอกาสอิงฟ้าคิดอีกทีด้วยการดันคนตัวเล็กออกช้า ๆ แต่นอกจากจะไม่ขัดขืนแล้วยังยอมลงไปนอนข้าง ๆ เธออีก เซียนก็เลยทำอย่างที่เคยทำกับเพื่อนตัวเล็กอย่างไม่ลังเลโดยที่รู้ว่าทำได้ คิดอย่างนั้นแล้วก็พลิกตัวนอนตะแคง แล้วชันแขนก้มมองอีกฝ่ายเสียจนร่างกายแนบชิด

"ขี้ยั่วว่ะ เดี๋ยวก็เลียให้ขาสั่นเลย"

"อยากขาสั่นจะตายอยู่แล้วค่ะ อย่ามัวแต่ขายลม" อิงฟ้ายกยิ้มยั่วแล้วยกมือโอบรอบคอเขาให้แนบลงมาชิดเธอให้มากกว่านี้อีก

ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าอิงฟ้าจะกล้าพูดกับเธออย่างนี้ พูดคล่องฟังรู้เรื่องขนาดนี้เธอคิดแล้วนะว่ามันเต็มใจให้ทำ

เซียนไม่รอช้า ดันอิงนอนราบแล้วยกตัววาดขาขึ้นคร่อมทันที ท่านี้ยังไม่เคยทำเลยนะ พอคนตัวสูงอย่างเซียนมานอนคร่อมแล้วดูจะทับร่างเล็กได้มิดทั้งตัวเลย อิงฟ้าตัวเล็กแบบนี้กวาดตามองแปบเดียวก็เห็นทั่วร่างแล้วมั้ง แต่เซียนใช้เวลามองไม่นานก็ก้มแตะริมฝีปากร้อนแตะลงบนลำคอขาวของคนใต้ร่างเบา ๆ อย่างคุ้นเคย ซึ่งก็ได้รับความร่วมมือเป็นอย่างดี

อิงฟ้าใช้มือขวากดคอเซียนใช้จมลงมาหนักกว่านี้ ซึ่งเขาก็ไม่ขัดใจ

"อื้มม.. ป่ะป๊าขา"

โอย กูจะตายแล้วค่ะ ใครสั่งใครสอนให้ทำเสียงหวานแบบนี้!

ดูดคออิงฟ้ามาก็หลายครั้ง ทำไมครั้งนี้มันใจเต้นดังกลบหูขนาดนี้อะ

เซียนใช้เวลาโลมเลียลำคอขาวนั่นไม่นานก็ผละออก เธอทำรอยไปหลายจุดเลยเพราะอยากจะทำโทษคนขี้ยั่วคนนี้ที่มาท้าทายกัน ถึงคนที่รู้สึกว่าโดนทำโทษอยู่จะเป็นเขาเองก็เถอะ... ต้องมานอนฟังคนสวยนอนครวญครางใต้ร่างโดยทำอะไรไม่ได้มากนี่มันทรมานเหมือนกันนะ

แต่ดูเหมือนอิงฟ้าจะไม่อยากพอแค่นั้น เธอยังคงลูบไล้กรอบหน้าสวยของเค้าอย่างยั่วยวน เซียนเลยลากลิ้นเลียมาไกลจากจุดเดิมที่เคยทำนิดหน่อย เขาลากริมฝีปากมาหยุดที่เนินอก แวะดูดดุนเล็กน้อยแล้วผละไปจูบตรงอื่นบ้าง ลากเลียตรงนู้นทีตรงนั้นทีไม่ขาดปาก ยิ่งได้ยินเสียงเรียกร้องสัมผัสจากอิงฟ้ายิ่งอยากทำมากกว่าเดิม

เขาแตะจูบที่หัวไหล่แล้วอยากจะไปไกลกว่านี้.. เซียนค่อย ๆ พลิกตัวคนตัวเล็กนอนคว่ำ กวาดสายตามองทั่วแผ่นหลังขาวนั่นแล้วลอบกลืนน้ำเสียงดัง เดรสบ้านี่มันแทบจะไม่ปิดหลังเลยจริง ๆ นั่นแหละ แทบไม่มีตรงไหนที่เขาไม่เห็นแล้ว

เซียนค่อย ๆ จรดริมฝีปากแตะกลางหลังอย่างใจเย็นแต่คนโดนสัมผัสกลับสะดุ้งเหมือนโดนไฟช็อต ด้วยความไม่เคยโดนเขาแตะตรงนั้นมาก่อนก็เลยรู้สึกตื่นเต้นขึ้นมา ลมหายใจเริ่มหอบถี่ไม่เป็นจังหวะ

อิงฟ้าคว้าแขนซ้ายของเซียนมารองหัวเป็นหมอน แล้วปล่อยให้อีกมือของเค้าลูบไล้แผ่นหลังเนียนของเธออย่างเพลินมือ เธอนอนหันข้างเหลือบมองเขาด้วยหางตาแทน

คนด้านหลังเธอก็เอาแต่แวะดูด แวะชิมไปทั่วแผ่นหลังเธอจนเปียก ยิ่งเขาเริ่มลากริมฝีปากต่ำลงไปเธอก็ยิ่งครางต่ำในลำคออย่างพอใจ เสียวยิ่งกว่าตอนเขามาวนเวียนกันที่คอเธอซะอีก อิงฟ้าหลับตาปี๋แต่ก็ไม่พลิกตัวหนีไปไหน

ยิ่งไม่เห็นก็ยิ่งใคร่รู้ ตื่นเต้นกับการกระทำของอีกคนจนกลั้นเสียงครางไว้ไม่อยู่แล้ว

“อืมม..” อิงฟ้าปล่อยเสียงครางสั้น ๆ อย่างพอใจ

“ตรงนี้ชอบมั้ย” เซียนละมาถาม แต่เมื่อไม่ได้รับคำตอบ เค้าก็ก้มลงไปขบเม้มผิวขาว ๆ นั่นอีกครั้งอย่างติดใจ

เซียนเหลือบมองคนที่นอนหายใจหอบใต้ร่างอย่างเอ็นดู เธอค่อย ๆ แลบลิ้นสัมผัสกับผิวเนียนนุ่มนั้นอย่างช้า ๆ กระทั่งลากลิ้นสัมผัสเน้นหนักขึ้นเรื่อย ๆ จนมาหยุดบริเวณหลังคอของเธอ กายของคนตัวเล็กบิดไปมาด้วยความสยิวกับสัมผัสอุ่นชื้นนั่นจนเธอชักจะชอบใจ อยากทำให้ดิ้นพล่านมากกว่านี้..

เซียนแวะกดจูบอีกสองสามครั้งจึงฝังหน้าลงไปนัวเนียเล้าโลมกับซอกคอของเธอไม่ห่าง คราวนี้เขาอยู่ใกล้แค่นี้เอง… ได้ยินเสียงหอบกระเส่าดังชัดเจนจนอารมณ์มันชักจะสูงขึ้นมา อิงฟ้าก็เลยเผลองับนิ้วเซียนที่ใช้รองหัวเธออยู่เข้าปากโดยไม่ตั้งใจ ยิ่งลิ้นของอิงฟ้าแตะโดนนิ้วเขาก็ยิ่งทำให้เซียนสะท้านไปหมด

"อ๊ะ...! ไม่กัดสิคะ"

"เลียมาเลียคืนไงคะ ไม่ได้หรอ? "

โอ๊ย อยากจะเอาคืนจนจะขาดใจ!

เซียนคิด แล้วยิ่งมาแกล้งดูดนิ้วกันแบบนั้นเซียนก็ยิ่งหลุดทำหน้าเหยเกเพราะความรู้สึกแปลก ๆ ที่มันแทบจะล้นอก มือข้างที่ว่างก็เผลอไผลลูบไล้สะโพกของคนตัวเล็กอย่างมีอารมณ์ คล้นคลึงสะโพกกลมกลึงนั้นมันมือ ปากก็ไม่ได้ว่างเลยสักนิด ยังคงวนเวียนแตะจูบตรงนู้นเลียตรงนี้อยู่ไม่ห่าง พรมจูบไหล่เนียนจนมันแดงไปหมดแล้ว ยิ่งหน้าเราใกล้กันขนาดนี้เซียนยิ่งอยากจะจับมาจูบให้มันรู้แล้วรู้รอด

แต่เขารู้ตัวดีกว่าถ้าจูบมันไม่มีทางหยุดแค่นี้น่ะสิ

พอคิดอย่างนั้นเซียนก็เลยรีบผละตัวออกมาอย่างรวดเร็ว เพราะครั้งนี้อารมณ์เธอขึ้นง่ายเหลือเกิน อาจจะเพราะกลิ่นแอลกอฮอล์ที่แสนเซ็กซี่นั่นลอยมาจากตัวยัยคนนี้ด้วยละมั้งเธอถึงมีอารมณ์จริง ๆ ขึ้นมาแบบนี้ เซียนสะบัดหัวไว ๆ แล้วรีบลุกออกจากคนตัวเล็กทันที

"อื้ออ" อิงฟ้าหลุดทำเสียงงอแงแล้วหันกลับมามองอย่างขัดเคือง

"มองแบบนั้นทำไมคะ อยากโดนเย็ดเหรอ" เซียนก็ยังเป็นเซียน ปากเก่งไปก่อนใจสั่นช่างมัน เขาพูดอย่างนั้นทั้งที่ปากตัวเองก็สั่นจะแย่อยู่แล้ว

อิงฟ้ากระพริบตาปริบๆ แล้วก็ยันตัวลุกขึ้นนั่งตาม "ไม่ให้เย็ด"

เซียนกลั้วหัวเราะ ขนาดเมายังจะต่อปากต่อคำกับเธออีกนะ "งั้นก็ลุกไปอาบน้ำมานอน"

อิงฟ้ามุ่ยหน้าแต่ก็ลุกตามที่พูด ...แต่ไม่ใช่ลุกขึ้นยืนตามที่บอกหรอกนะ

เพราะอิงฟ้าน่ะดื้อกว่านั้นมาก

"เห้ย มาทับทำไมเนี่ย" เซียนโวยวายเสียงหลง เพราะคนที่คิดว่าจะยอมทำตามกลับลุกมาคร่อมทับตักเธอแทนซะงั้น! เซียนตาแทบถลนด้วยความตกใจ แต่ก็ตื่นเต้นด้วยเพราะไม่เคยมองอิงฟ้าจากมุมนี้มาก่อนเลย

"ขอเอาคืนบ้างดิ"

"อะไรๆๆ จะเอาไร!!" เซียนเลิกลักเสียงสั่น มือก็ยกค้างกลางอากาศอย่างไม่รู้จะเอาไปวางไว้ไหน

อิงฟ้ายิ้มหวานแล้วเป็นฝ่ายโน้มตัวลงมาแตะริมฝีปากกับลำคอของเซียนแทนบ้างจนเจ้าตัวสะดุ้งเฮือกด้วยความตกใจ มือก็เผลอยกขึ้นเกาะไหล่เล็กของคนบนตักโดยอัตโนมัติ ทีแรกก็อยากจะดันอยู่หรอกแต่ดูท่าทางตั้งใจอยากจะทำเธอคืนเหลือเกินขนาดนั้นก็เลยปล่อยให้อีกคนทำตามใจบ้าง เห็นว่าเอาเปรียบไปเยอะแล้วหรอกนะ

"เบา ๆ หน่อยค่ะ" เซียนว่าอย่างนั้นเพราะอีกคนฝังเขี้ยวมาแรงเกิน

สัมผัสแรกจากคนตัวเล็กมันก็ดูสะเปะสะปะไปหมด แต่นาน ๆ ไปเซียนก็ชักจนรู้สึกแปลก ๆ ขึ้นมาเสียแล้ว มีหลายครั้งที่ลิ้นของอิงแตะตรงจุดที่เธอชอบ ก็เลยเผลอส่งเสียงครางอืมในใจคอออกไปให้คนฟังได้ใจ

ยิ่งนานเธอยิ่งรู้จุด และใช้เวลากับจุดนั้นนานขึ้นเป็นพิเศษ เซียนเม้มปากแน่นเพราะความเสียวมันเริ่มจะแทรกเข้ามาโจมตีกันไม่หยุดหย่อน

คนบนตัวเธอนี่สิขบเม้มกันไม่ยอมหยุดเลย เซียนดันไหล่เล็กออกจนในที่สุดอิงฟ้าก็ยอม…

ยอมผละจากคอมาซุกไซร้กับหลังใบหูเธอแทนน่ะสิ!

เซียนเผลออ้าปากค้างเพราะคาดไม่ถึงที่โดนเอาคืนกันอย่างนี้ อิงฟ้าทำกับเธอเหมือนที่เธอทำทุกอย่างเลย กะให้ตายกันไปข้างนึงเลยใช่มั้ยถึงจะพอใจ! เซียนที่โดนสัมผัสนั้นก็อดที่จะรู้สึกอ่อนระทวยไม่ได้ เธอเข้าใจแล้วว่าอิงฟ้ารู้สึกอย่างไรเวลาเธอแกล้งมันแบบนี้

…เธออยากยอมให้ทำทุกอย่างอยู่หรอก แต่อย่าให้เอาคืนได้เชียวนะ

"ฮือ.. นี่ พอแล้วได้ไหม"

"ม่ายยย"

"ดื้อ เมาแล้วโคตรดื้อเลย"

"ให้อิงทำนะคะ"

โอ๊ย หนูจะให้พี่พลีกายให้หนูเลยไหมคะ

เซียนไปไม่เป็นที่ได้ยินอย่างนั้นแต่ก็ยอมนั่งนิ่งให้เธอซุกไซร้เหมือนเดิม ใบหน้าที่เอาแต่ขยับถูไถกับกรอบหน้าเธอดูคล้ายราวกับลูกแมวออดอ้อน แต่ใครจะรู้ล่ะว่าคนถูกกระทำจะรู้สึกสยิวได้ขนาดนี้...

อิงฟ้าลากจูบมาดูดดุนตามกรอบหน้าคมของเธอเชื่องช้า ทว่าเน้นหนักจนเซียนกลัวว่ามันจะเป็นรอยเอา เธองับใบหูเขาอย่างยั่วยวน กัดและปล่อยซ้ำๆ และตามมาจูบรอยนั้นอย่างปลอบประโลมเอาใจ ไหนจะเสียงหอบ และเสียงลมหายใจของเราสองคนที่ใกล้กันขนาดนี้อีก...

เซียนอยากจะกัดกลั้นเสียงครางเอาไว้ แต่อีกคนกลับรู้สึกหมั่นไส้ขึ้นมา ทีเธอยังครางให้ฟังเลยนะ

อิงฟ้าเห็นเซียนกัดปากตัวเองแบบนั้นก็ไม่อยากจะยอมแพ้ เธอส่งมือไปเกลี่ยริมฝีปากล่างของเขาเบาๆ ห้ามไม่ให้เขากัดมันอีก ปากเธอก็ยังคงวนเวียนกับการทำรอยจูบหลังกกหูของเขาบ้างไม่ห่าง เสียงดูดดุนและเสียงจูบของเธอดังใกล้หูจนความสยิวมันแล่นพล่านทั่วร่างเธอไปหมดแล้ว

แต่แทนที่เซียนจะเลิกกัดปากตัวเอง เขาก็กลับเอาคืนเธอด้วยการกัดงับมาทั้งนิ้วเธอแทนให้ได้หลุดสะดุ้งออกมาแบบนั้น พอเห็นเซียนเหลือบตามองเธอด้วยความท้าทายก็ยิ่งหมั่นไส้ อิงฟ้าเห็นแล้วก็ยิ่งอยากเอาคืน

เธอไม่ทันได้คิด รู้ตัวอีกทีก็ใช้ปากตัวเองกัดมันคืนตำแหน่งเดิมตรงนั้นไปแล้ว

"อ๊ะ..!"

เป็นเซียนที่ได้แต่นั่งอึ้งตัวแข็งทื่ออยู่อย่างนั้น คนตัวเล็กก็ไม่ได้หยุดกัดปากเธอเลย ยังคงขบเม้มราวกับลูกแมวคันเขี้ยวอย่างไรอย่างนั้น… เธอคิดไม่ถึงเลยว่าอิงฟ้าจะเอาคืนกันแบบนี้!

อิงฟ้าใช้คมฟันของเธองับลงบนริมฝีปากเธออย่างเต็มแรงและไม่ได้ทำอะไรมากไปกว่าฝังเขี้ยวลงมา ถึงแม้สัมผัสนั้นมันจะเจ็บแปลบอยู่หน่อย ๆ ก็เถอะ แต่ความต้องการในใจเธอมันปะทุมากกว่าความเจ็บนั้นไปมากโขแล้ว

บอกแล้วใช่มั้ยว่าถ้าจูบแล้วมันจะไม่จบแค่นี้อะ

เซียนคิดแบบนั้นก็เลยจะยืดตัวขึ้นไปครอบครองริมฝีปากของคนตัวเล็กบ้างเป็นการเริ่มต้นสัมผัสใหม่ที่มากกว่านี้ แต่ยังไม่ทันที่เซียนจะได้ขยับตัวทำอะไร อิงฟ้าก็ผละริมฝีปากออกมาก่อน

กระทั่งเธอรู้สึกแปลก ๆ กับเสียงที่ได้ยินใกล้ ๆ หูฃจนต้องเงยหน้ามองขมวดคิ้วมุ่น

"ซ..เซียน" และ…

อุ้บ

อุแหวะ

…

..

เละ…

อิงฟ้าอ้วก

"!!!!!!!"

เซียนนั่งช็อคกว่าเดิม นั่งนิ่งแข็งทื่อประหนึ่งคนเป็นอัมพาตขยับร่างกายไปไหนไม่ได้ ยังไม่ทันที่สมองจะประมวลผลดี สัมผัสเหนอะหนะและกลิ่นชวนอ้วกก็กระทบเข้ากับโสตประสาทเธออย่างจัง เซียนตาแข็งค้าง ปากก็เอ่ยสั่นออกมาอย่างควบคุมไม่อยู่!

"อ..ไอ้ ไอ้ ..ไอ้เหี้ยอิงฟ้า!!"

"..อ อึ่ก" ยังไม่ทันจะเอ่ยปากด่า ไอ้คนตัวเล็กบนตักก็รีบลุกขึ้นวิ่งปิดปากหนีเธอออกจากห้องไปซะอย่างนั้น ได้ยินเสียงอ้วกดังจากมาจากที่ไกลๆ แต่เซียนก็ไม่มีแรงจะลุกขึ้นเดินไปดู

…

..

"อิงฟ้า อย่าให้ถึงพรุ่งนี้นะ มึงตายแน่!!!!!"