เฮียสามอย่าแกล้งน้อง

กระจ่างดาว : เขียน

เฮียสาม X อัยญ์

บทที่ 4

หนูอัยญ์ไม่ชอบผัก

วันนี้อัยญ์มีเรื่องอยากจะมาบอกทุกคน

คือว่า…

อันที่จริงแล้ว…

เรื่องที่อัยญ์จะบอกก็คือ…

ที่จริงแล้ว เฮียสามเป็นประธานบริษัท!! แฮร่!!

โอเค นั่นคือสิ่งที่ทุกคนรู้ดี เฮียสามเป็นประธานบริษัท แถมยังเป็นบริษัทที่ใหญ่ติดอันดับของเอเชีย มีบริษัทใหญ่มากมาย บริษัทย่อยอีกนับไม่ถ้วน บริหารดูแลโดยเฮียสามทั้งหมดเพราะทางบ้านวางมือและไว้วางใจให้เฮียสามดูแล อัยญ์ไม่รู้ว่าเป็นประธานบริษัทอื่นต้องทำหน้าที่อะไรบ้างในแต่ละวัน

แต่ถ้าเป็นประธานบริษัทคนนี้อัยญ์รู้

“เช้านี้เฮียทำอะไรให้อัยญ์กินอ่ะ”

อัยญ์เดินหน้าระรื่นเข้าไปในห้องครัวใหม่ (ปรับปรุงจนเหมือนใหม่ไม่ทิ้งร่องรอยอารยะธรรมที่บ่งบอกว่าเคยผ่านการไหม้แต่อย่างใด) เอ่ยทักเฮียสามที่อยู่ในชุดทำครัว ผ้ากันเปื้อนสีเหลืองสุดน่ารักที่อัยญ์เป็นคนเลือกเองกับมือ สอดส่ายสายตาดูเมนูอาหารเช้าคร่าว ๆ หน้าตาน่ากิน แอบหยิบสาหร่ายแผ่นหนึ่งเข้าปากโดยไม่ให้พ่อครัวตรงหน้ารู้

“บล็อคโคลี่พันเบค่อน เบบี้ คอร์นห่อสาหร่าย แครอทบอลชุบเกร็ดขนมปัง กับสลัดทูน่ามะเขือเทศห้าลูก”

“...”

“จะไปไหน” สามถามคนที่ทำท่าจะย่องออกจากห้องครัวทั้งที่ยังไม่ได้เงยหน้าขึ้นจากเตา 

“ย๊ากกก อัยญ์ไม่กินผัก!!”

สามมองคนน้องที่หน้าตาตื่นราวกับกระต่ายตื่นตูม ตากลมเบิกกว้าง วิ่งวนอยู่ในห้องครัวราวกับหาทางออกไม่เจอ แก้มกลมพองบ่งบอกว่าไม่ถูกใจอย่างแรง อัยญ์เป็นเด็กตัวโตที่ไม่ชอบกินผัก เกลียดผักเป็นชีวิตจิตใจ ขนาดว่าชอบเมนูของสามมากแค่ไหน พอเป็นเมนูผักก็ต้องหาวิธีทำสารพัด หลอกล่อราวกับเด็ก ผิวพรรณของอัยญ์ที่เปล่งปลั่งก็ได้มาจากพันธุกรรมล้วน ๆ 

สามกับอัยญ์มีข้อตกลงกันว่าจะทำอาหารที่อัยญ์ชอบสองวันสลับกับอาหารที่มีส่วนประกอบหลักเป็นผักหนึ่งวัน และวันนี้ก็ตรงกับวันที่ต้องทำเมนูจากผักพอดี เจ้าตัวที่เดินหน้าระรื่นเข้ามาก็คงเพราะลืมว่าวันนี้ต้องกินผักอย่างแน่นอน

“วันนี้เฮียมีบินไปภูเก็ตตอนเย็น จะอยู่ที่นั่นประมาณสามวัน ถ้าเฮียทำงานเสร็จเร็วจะพาไปเที่ยว อยากไปไหม” สามเริ่มหลอกล่อเด็กน้อยที่หยุดฟังอย่างสนอกสนใจ

“...อยากครับ” -()-

“...งั้นก็ต้องกินให้หมด” 

เมนูทั้งหมดที่ถูกจัดเรียงอยู่ในจานอย่างสวยงามถูกเลื่อนมาตรงหน้าหลังจากอัยญ์เดินมานั่งที่ อาวุธพร้อมแต่ข้อต่อรองก็ยังคงมีมาเรื่อย ๆ 

“อัยญ์กินแค่แครอทบอลนะ…”

“ทั้งหมดครับ”

“เยอะไปนะ กินหมดนี่อัยญ์ต้องจุกจนเดินไม่ได้แน่ ๆ”

“งั้นคงอดเล่นน้ำแน่ ๆ ดูสิ สไลด์เดอร์น่าเล่นมากเลย” สามยังคงสนุกกับการหลอกล่อเด็กน้อย อัยญ์ตาลุกวาวตอนที่ได้เห็นเครื่องเล่นที่อยู่ในมือถือของเฮียสาม สายตาลังเลพิจารณาอาหารในจานครู่หนึ่ง

“แครอทบอลกับสลัดทูน่าแต่ไม่กินมะเขือเทศน้าา”

“ทั้งหมดครับ”

“ร่างกายอัยญ์ปลอดสารพิษมากนะ”

“คือ…”

สามเอ่ยถามเมื่อได้ยินแบบนั้น ไม่รู้ว่าคราวนี้คนน้องจะมาไม้ไหน เขาไม่เคยได้ยินข้ออ้างของคนน้องซ้ำกันเลยสักครั้ง คราวนี้อ้างเรื่องปลอดสารพิษ ไหนจะลองฟังหน่อยก็แล้วกัน แค่ได้ยินก็น่าสนใจขึ้นมาแล้ว

“คือ ผักพวกนี้มีทั้งยาฆ่าแมลง น้ำยาเร่งโต เร่งสี เร่งหัว เร่งนู่นนี่นั่นเยอะไปหมด ที่อัยญ์ไม่กินผักก็เพราะแบบนี้เลยนะเฮีย เนี่ย ตอนนี้ร่างกายอัยญ์ปลอดสารพิษมาก เพราะอัยญ์ไม่กินผักเลย”

เด็กคนนี้…

ปั่ก!!

“เฮียสามอย่าแกล้งน้อง!!!”

มือป้อมลูบหน้าผากปอย ๆ ตรงจุดที่เพิ่งโดนดีดเหม่งไป โทษฐานที่พล่ามเรื่องร่างกายปลอดสารพิษ 

“ตกลงกินแค่นี้นะ” อัยญ์ตักสลัดมาแค่ครึ่งจานพร้อมทั้งแครอทบอลอีกหนึ่งลูกจากสามลูก สามส่ายหน้ากอดอกดูความดื้อของเด็กตรงหน้าที่ค่อย ๆ ตักสลัดเพิ่มมาอีกนิดหน่อย มะเขือเทศอีกหนึ่งลูก แต่สามก็ยังไม่พอใจ สามอยากให้อัยญ์กินให้หมดทุกอย่างที่เขาทำ มันไม่ได้เยอะแยะมากมาย แถมสามยังตั้งใจทำมาก ๆ 

“แค่นี้พอแล้วน้าา อัยญ์ต้องจุกแน่ ๆ” คนน้องทำหน้าตาน่าสงสารเหมือนอย่างเคย เขาจะเห็นสีหน้าแบบนี้ทุกครั้งที่ถึงวันที่ต้องทานเมนูจากผัก

“เฮียตั้งใจทำให้อัยญ์มากเลยนะ เฮียคิดเมนู ดัดแปลงจนคิดว่าอัยญ์คงจะกินได้ อัยญ์ไม่ชอบผักเฮียก็รู้ เลยพยายามหาเนื้อสัตว์มาให้กินด้วย ทำจนสุดฝีมือ ลุ้นทุกครั้งว่าทำเมนูนี้แล้วอัยญ์จะกินไหม อัยญ์จะชอบหรือเปล่า แต่เฮียก็รู้แหละว่าอัยญ์ไม่ชอบผัก ฝีมือเฮียคงไม่ถึงขั้นที่จะทำอาหารให้อัยญ์ชอบได้ ถ้าไม่อยากกินก็ไม่เป็น - ”

ToT

สามเหลือบมองอัยญ์ที่ตั้งใจกินทุกอย่างที่เขาทำ หน้าตาน่ารักทำหน้าเหมือนจะร้องไห้ ไม่รู้ว่าเป็นเพราะรสชาติผักที่เจ้าตัวไม่ชอบ หรือซึ้งที่สามดึงดราม่ากันแน่ แต่อย่างน้อยก็ทำให้เมนูที่สามตั้งใจทำ หมดลงในระยะเวลาอันรวดเร็ว 

“อัยญ์เก่งไหม เฮียสามดูสิอัยญ์กินหมดเลย”

“เก่งมาก อัยญ์ของเฮียเก่งที่สุด มาเดี๋ยวเฮียเอาไปล้างให้ กินน้ำก่อน”

มือหนาส่งไปลูบหัวคนตัวเล็กที่นั่งอยู่ตรงข้าม เก็บจานที่อีกฝ่ายกินเสร็จมาไว้กับตัวก่อนจะยื่นแก้วน้ำให้ มองเด็กตัวเล็กที่นั่งดื่มน้ำหน้าแดงจนนึกเอ็นดู

“ตามที่สัญญา เตรียมตัวไว้เดี๋ยวเฮียจะพาไปเที่ยว”

“...”

“อ้อ…ถ้ามีชุดว่ายน้ำก็เตรียมไปได้นะ เฮียจองแบบส่วนตัวเอาไว้ ไม่มีใครเห็นแน่นอน”

“ครับ…”

“นอกจากเฮีย”

o///o