3 ตอน เทียนหรรษา
โดย Mozt
ผมน่าจะเอะใจแต่แรกแล้วว่าทำไมร็อกซี่ถึงอยากได้เทียนแทนที่จะเป็นของอย่างอื่น ตอนนี้ชัดเจนกระจ่างแจ้งทันทีที่มาเหยียบหน้าร้านที่นางจะซื้อ
ร้านของเล่นหรรษา
จริง ๆ มันก็ร้านเซ็กซ์ทอยนั่นล่ะ แต่เราชอบเรียกร้านของเล่นหรรษาให้ดูน่ารักขึ้นเท่านั้นเอง ครั้งล่าสุดที่มาที่นี่ก็ตอนที่ย้ายไปอยู่บ้านเดียวกันล่ะมั้ง
ถ้าพูดถึงเทียนที่ร้านนี้ก็คงคิดได้อย่างเดียว ไอ้เทียนที่ใช้หยดใส่ตัวที่เราเคยเห็นในคลิปโป๊แน่เลย
อืม นางยังโกรธเราเรื่องกลับบ้านเลทอยู่ชัวร์
"จะยืนเอ๋อรับประทานอีกนานไหมเดฟ ไปกัน"ร็อกซี่จับมือผมเดินเข้าไปในร้านอย่างเริงร่า
"อ้าว นึกว่าใคร ไงจ๊ะคู่รักข้าวใหม่ปลามัน ไม่เจอกันนาน มาหาของเล่นใหม่เหรอ"แอชลีย์ที่เป็นเจ้าของร้านยืนทักจากหน้าเคาน์เตอร์
"ไงแอช พอดีจะหาเทียนน่ะ เอาแบบที่มีกลิ่นด้วยก็ดี"
"โซนนั้นเลยจ้า"แอชลีย์ผายมือไปยังชั้นเทียนหลากสี
"งั้นผมยืนรอตรงนี้นะ"
"เป็นไงบ้างล่ะ โดนสำรวจประตูหลังรึยัง"แอชลีย์สะกิดไหล่ผม
"ยัง ผมว่าผมยังไม่พร้อมกับการเล่นแรงแบบนั้นน่ะ"ผมรู้สึกสันหลังวาบเล็กน้อยจากการที่โดนผู้หญิงถามแบบนี้
"ว้าว ถ้าเป็นคู่ลูกค้าทั่วไปที่เจอนี่นายโดนทะลวงไปนานแล้ว"
"เขาทำกันเป็นปกติเลยเหรอครับ"
"ถ้าเป็นคู่มือใหม่อยากลองของอ่ะนะ แบบว่าอยากเล่นอะไรฮาร์ดคอร์ก็เลยเริ่มจากของโหดก่อน สุดท้ายก็มาครั้งเดียวแล้วก็ไม่กลับมาร้านนี้อีกเลย"แอชลีย์หัวเราะแห้ง
"สรุปว่าดีหรือไม่ดีเนี่ย"
"ก็แล้วแต่คู่น่ะ บางคนก็ติดใจไปเลย บางคนที่ขยาดจนเลิกกันไปก็มีเยอะ คู่ที่คบกันนานจนแต่งงานกันอย่างนายกับร็อกซี่นี่น้อยจนนับคู่ได้เลย"
"เดฟ มานี่หน่อย"ร็อกซี่กวักมือเรียกผม
"ไปสิ เจ้านายเรียกแล้วนั่น"
"คิดว่ากลิ่นไหนดี"ร็อกซี่หยิบเทียนหลากสีหลายกลิ่นมาเต็มกำมือให้ผมเลือก
"ไม่รู้สิร็อกซี่ ผมว่าโดนเทียนร้อน ๆ ลวกหลังออกจะแรงไปสำหรับผมน่ะ"
"..."ร็อกซี่ตาเบิกกว้างเหมือนอึ้งกับคำตอบผม โดยที่แอชลีย์หัวเราะหนักพลางทุบเคาน์เตอร์ที่ด้านหลัง
"นายเจี๋ยมเจี้ยมนี่สุดยอดไปเลยว่ะร็อกซี่ ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ โอ๊ย ท้องแข็งแล้วเนี่ย"แอชลีย์หัวเราะร่วน
"ผมพูดอะไรผิดไปเหรอ"
"โอเค..."ร็อกซี่สูดหายใจเข้า
"คืองี้นะเดฟ นี่มันเทียนอุณหภูมิต่ำ อุณหภูมิน้ำตาเทียนมันจะพอ ๆ กับน้ำอุ่นน่ะ เดี๋ยวสาธิตให้ดู แอช ขอไฟแช็กหน่อย"ร็อกซี่เดินไปหาแอชลีย์
"ไม่มีใครที่ไหนบ้าจี้ใช้เทียนจริงกับมือใหม่กันหรอก"แอชลีย์ยื่นไฟแช็กให้
"แต่มันก็เทียนไม่ใช่เหรอ"
"ไม่เหมือนกัน"ร็อกซี่จุดเทียนแล้วถอดรองเท้า
"เดี๋ยว นี่คุณจะทำอะไรเนี่ย"
แหมะ
น้ำตาเทียนหยดลงใส่หลังเท้าร็อกซี่ แต่นางก็ไม่สะดุ้งหรืออะไรเลย
"อ้าว"
"เห็นไหม ยิ่งหยดห่าง อุณหภูมิน้ำตาเทียนก็ยิ่งต่ำ เหมือนโดนน้ำอุ่นน่ะ ลองดูสิ"
ผมมองหน้าร็อกซี่สักครู่ แล้วค่อย ๆ ยื่นแขนไปให้ร็อกซี่อย่างหวาด ๆ
แหมะ
"เฮ้ย!"ผมดึงมือออกแต่ก็หลบน้ำตาเทียนไม่พ้น
....
"อ้าว"ก็ไม่ร้อนเท่าไหร่นี่หว่า เหมือนโดนน้ำอุ่นหยดใส่ มีกลิ่นหอมอ่อน ๆ ด้วย
"อันนั้นจุดไปแล้ว ซื้อด้วยล่ะ"แอชลีย์จ้อง
"เป็นไง ไม่ร้อนอย่างที่คิดใช่ไหมล่ะ"
"ก็จริง แต่ในหนังโป๊ที่ดูมันเหมือนทรมานมากเลยนี่นา"
"นั่นมันแอคติ้ง แอค-ติ้ง อายุเลขสามแล้วยังไม่รู้เรื่องนี้อีกเหรอพ่อคุณ"คำพูดแอชลีย์แทงใจผมอย่างแรง
"ผมยังใหม่กับเรื่องนี้อยู่ โอเคไหม"
"สรุปซื้อนะ เดี๋ยวนี้เขาผลิตออกมาหลายกลิ่นเลย ลองเลือกดู"ร็อกซี่หยิบเทียนเป็นกำมาให้ผมเลือก ผมหยิบมาดมใกล้ ๆ สองสามเล่ม
"ไม่มีกลิ่นแบบเดียวกับสบู่ที่คุณใช้บ้างเหรอ"ผมหยิบเทียนแท่งอื่นมาดม
"ฉันว่าสบู่ที่ฉันใช้กลิ่นมันไม่ได้หอมอะไรนะ"
"ไม่หรอก กลิ่นหวาน ๆ จากตัวคุณน่ะผมชอบนะ"
"โอ๊ย ความหวานแทงฟัน"แอชลีย์เหน็บ
"ฮึมมม"ร็อกซี่ทยอยหยิบเทียนมาเลือกดมสักพักจนได้เทียนสีฟ้าเล่มหนึ่ง
"ถ้าเป็นกลิ่นนี้ล่ะ อันนี้น่าจะใกล้เคียงกับกลิ่นสบู่ที่ฉันใช้สุดแล้ว"ร็อกซี่ยื่นเทียนมาให้ผมดม
"กลิ่นนี้ก็ใกล้เคียงนะ แต่ก็สู้กลิ่นจากตัวคุณไม่ได้อยู่ดี"ผมดมเทียนแล้วไล่ไปที่แขนของร็อกซี่
"อะแฮ่ม จะบอกว่าถ้าอยากลองใช้ล่ะก็ ห้องข้างหลังว่างนะ"แอชลีย์พูดขัดจังหวะ
"ไม่ล่ะ ขอกลับเอาไปลองที่บ้านดีกว่า"ผมปฏิเสธทันควัน
"ไหน ๆ ก็มาที่นี่แล้ว ซื้อแท่งหรรษากลับบ้านไปด้วยดีไหมเนี่ย"ร็อกซี่จ้องไปยังแท่งพลาสติกที่จำลองส่วนนั้นของท่านชายที่จัดเรียงอยู่บนชั้น
"เห จะเอาไปพังประดูหลังเดวอนเหรอ"ประโยคที่แอชลีย์พูดทำผมขมิบก้นโดยอัตโนมัติ
"ไม่ใช่ ๆ ว่าจะใช้เองน่ะ"
"วันนี้มาแปลกนะเธอเนี่ย"
"คืองี้ ชั้นทำกับเดวอนมาสองครั้งแล้ว แต่มันก็ยังรู้สึกไม่ชินอยู่ดีน่ะ"ร็อกซี่เดินมาพูดกับแอชลีย์ใกล้ ๆ
"อ๋อ ปกตินะ ไม่ใช่ผู้หญิงทุกคนที่ฟินกับการสอดใส่นี่นะ ไว้ให้เขาใส่ตอนทำลูกอย่างเดียวก็ได้นะถ้ารู้สึกไม่ดี"
"ก็ไม่ได้รู้สึกแย่อะไรเบอร์นั้น แค่คิดว่ามันน่าจะรู้สึกดีกว่านี้ได้ถ้าฉันสำรวจตัวเองด้วยน่ะ"
"ร็อกซี่ เรื่องแบบนี้มันอยู่ที่จังหวะของทั้งสองฝ่ายนะ ค่อย ๆ ลองไปเดี๋ยวก็ซิงค์กันได้เอง เธอก็ต้องให้เขาสำรวจร่างกายเธอด้วย"
"ก็จริง"
"ได้ยินคุณภรรยาพูดแบบนี้แล้วก็ต้องพยายามมากขึ้นหน่อยนะคุณสามี"แอชลีย์หันมาพูดกับผม
สุดท้ายเราก็ซื้อเทียนสีฟ้ามาจำนวนหนึ่ง เจลหล่อลื่น กับแท่งหรรษาหนึ่งอัน
"นี่ ๆ เดวอน ถ้าวันไหนเกิดอยากให้ร็อกซี่สำรวจประตูหลังล่ะก็ ปรึกษาฉันได้นะ ยินดีให้คำแนะนำฟรีไม่คิดเงิน"แอชลีย์ยิ้มพลางทำสัญลักษณ์มือ ผมกลืนน้ำลายเฮือกใหญ่ก่อนเดินออกจากร้านไป
......
วันนี้เป็นวันหยุด เราก็เลยมีเวลาเตรียมตัวอย่างไม่เร่งรีบ ผมที่อาบน้ำเสร็จก็ไม่มีอะไรต้องเตรียมตัวมากเลยมานั่งรอที่ห้องนอนก่อน
พอมองดูในกล่องหรรษาแล้ว ก็มีของเพิ่มพอสมควรเลยนะเนี่ย ผมคุ้ยของในกล่องจนไปเจอปลอกคอหนังสีแดงพร้อมสายจูง
"ไม่ได้ใส่เจ้านี่นานแล้วนะเนี่ย"ปลอกคอหนังพร้อมป้ายชื่อสีทองนี่เป็นของขวัญชิ้นแรกที่ร็อกซี่ให้ตอนเราย้ายมาอยู่ด้วยกัน ถึงวันนั้นเราดันทำนางงอนจนไม่ได้ทำอะไรกันก็เถอะ ช่วงหลังก็ไม่ได้ใส่เจ้านี่เลยเพราะมันใส่ยากถอดยาก เคยได้ยินว่าบางคู่เขาให้ใส่ตลอดเวลาแต่ร็อกซี่ไม่บังคับ และผมก็ไม่ค่อยอยากให้เพื่อนที่ทำงานรู้ด้วยเลยไม่ได้ใส่ แต่วันนี้เรามีเวลาถมถืด นาน ๆ ใส่ทีคงได้มั้ง
"ยังใส่ยากเหมือนเดิมเลยแฮะ"ผมต้องลุกไปส่องกระจกเพื่อช่วยในการสวมใส่ปลอกคอ
"วันนี้หยิบปลอกคอมาใส่เองเลยเหรอ นึกว่าไม่ชอบใส่เพราะมันใส่ยากซะอีก"ร็อกซี่เดินเข้าห้องมาในชุดหนังและแต่งหน้าแบบจัดเต็ม
"เห็นคุณแต่งเต็มยศ ผมก็เลยแต่งบ้างไง"
"อ้อเหรอ"ร็อกซี่หยิบสายจูงที่อยู่ตรงพื้นมาเกี่ยวปลอกคอผม
"พอใส่ชุดหนังแล้วดูรู้เลยนะเนี่ยว่าน้ำหนักขึ้น"ผมก้มลงไปมองขาร็อกซี่ที่ปลิ้นออกมาหน่อย
"พูดกับผู้หญิงแบบนี้นี่เสียมารยาทมากเลยนะรู้ไหม"ร็อกซี่กระชากสายจูงดึงคอผมลงมา
"งั้นก็สอนผมหน่อยสิว่าควรพูดยังไง"ผมพูดเชิงท้าทาย
"โฮ่ ท้าทายกันอย่างนี้เลยเหรอ"ร็อกซี่ดึงสายจูงต่ำลงจนผมต้องนั่งคุกเข่า มองจากมุมนี้แล้ว ผู้หญิงตัวเล็ก ๆ อย่างร็อกซี่ดูทรงพลังขึ้นมาเลย
"อั่ก"บูทหนังเทียมส้นสูงของร็อกซี่เหยียบลงมาที่ต้นขาผม กลิ่นสบู่ผสมกับเหงื่อกลายเป็นกลิ่นหวานที่ทำให้ผมเริ่มหัวหมุน
"ลองดูดี ๆ สิ ฉันว่าฉันก็ไม่ปลิ้นเท่าไหร่นะ"ซอกขาของร็อกซี่อยู่ตรงหน้าผม
"ไม่หรอก ยิ่งดูใกล้ยิ่งรู้เลยว่าปลิ้น"ผมยิ้มอย่างหยิ่งผยอง
"พูดเหมือนอยากโดนหวดเลยนะ"
"ผมซุกซนพอที่โดนรึยังล่ะ"ร็อกซี่ได้ยินประโยคนั้นก็ยิ้มกรุ่มกริ่ม
.....
เพี๊ยะ
"ซี๊ดดดดดดดด"ร็อกซี่ปาดแส้ตีม้าไล่มาตามหลังก่อนฟาดเป็นช่วง ๆ อย่างมีชั้นเชิง ความรู้สึกแสบกับเสียวนี่ใช้ได้เลย
"เอ้า ปากที่พูดดีก่อนหน้านี้มันหายไปไหนล่ะ"ร็อกซี่ดึงสายจูงคอผมขึ้นแล้วกระซิบข้างหู
"ฮ่าา คิดว่าแค่นี้จะทำให้ผมปริปากขอโทษได้เหรอ"
"รู้สึกว่าวันนี้จะอ้อนโดนจังเลยนะเดวอน อยากลองของเล่นใหม่ขนาดนั้นเลยเหรอ"เสียงหวาน ๆ ของร็อกซี่ที่กระซิบข้างหูผมมันเหมือนเสียงกระซิบของปีศาจที่อยากสูบวิญญาณผมเต็มแก่ ซึ่งผมยินดีที่จะถวายวิญญาณตัวเองให้ แต่วันนี้เราเล่นกันได้ทั้งวัน และผมก็เริ่มเสพติดความรู้สึกนี้ไปซะแล้ว
มากกว่านี้
ถ้าอยากได้วิญญาณผมนักล่ะก็ ทำให้ผมรู้สึกดีกว่านี้อีกสิ ยัยปีศาจหัวเพลิง
"ถ้าคิดว่าของเล่นใหม่ของคุณทำให้ผมยอมได้ก็ลองดูเลย"ผมยังคงยั่วยุต่อไป
ร็อกซี่หย่อนสายจูงลงก่อนหยิบเทียนสีฟ้าที่จุดเตรียมไว้มาหยดลงบนหลังของผมที่เต็มไปด้วยรอยแส้ ซึ่งผมก็รู้อยู่แล้วว่ามันไม่ได้ร้อนอะไรมาก แต่กลิ่นเทียนที่อบอวลในห้องก็ทำให้ผมรู้สึกดีอย่างบอกไม่ถูก
แหมะ
แหมะ
เดี๋ยวนะ ทำไมมันร้อนขึ้นวะ
"จำที่ชั้นเคยบอกที่ร้านได้ไหมเดวอน เทียนนี่ยิ่งหยดห่างยิ่งอุณหภูมิต่ำ ตอนนี้ชั้นกำลังจะหยดเทียนนี่ใกล้ตัวนายเรื่อย ๆ เรื่อย ๆ"จากที่รู้สึกอุ่นสบาย ๆ กลายเป็นรู้สึกร้อนมากขึ้น กลิ่นเทียนที่ระเหยออกมาทำให้หัวผมเริ่มคิดอะไรไม่ออก แล้วกลิ่นหวาน ๆ จากตัวร็อกซี่ทำให้อารมณ์ของผมพุ่งพล่านหนักกว่าเดิม ความรู้สึกแสบร้อนนี้ อีกนิดเดีย-
...
"อ้าว"ร็อกซี่หยุดมือ ผมรีบหันกลับไปมองนางทันที
"ร็อกซี่ หยุดมือทำไมอ่ะ อีกนิดเดียวผมก็.."
"ลืมอะไรไปรึเปล่า ที่ชั้นทำตอนนี้คือดัดนิสัยนาย ไม่ใช่ให้นายฟินน้ำทะลักหรอกนะ"ร็อกซี่ยิ้มเจ้าเล่ห์
"อยากเสร็จใช่ไหมล่ะ ถ้างั้นก็ยอมขอโทษมาซะดี ๆ แล้วชั้นจะจัดให้"ร็อกซี่จับหัวผมขึ้น
"อ่า...."
"เอาไงดี หืม"ร็อกซี่ยิ้มอย่างมีชัย
เอาวิญญาณผมไปได้เลยครับ
"ผม...ขอโทษ"
"อะไรนะ ไม่ได้ยินเลย"
"ผมขอโทษที่แซวเรื่องหุ่นคุณ ขอร้องล่ะ ช่วยทำต่อที อีกนิดเดียวผมก็จะเสร็จแล้ว ได้โปรด..."
"แบบนี้สิค่อยน่ารักหน่อย"
สิ่งที่เกิดขึ้นหลังจากนั้นคือมหกรรมบรรเลงทั้งแส้ตีม้าและน้ำตาเทียนที่ไม่ว่าอย่างไหนก็ทำผมสั่นสะท้านทั้งตัว ผมรู้สึกได้ว่าความทะนงตนเล็ก ๆ ที่ผมมีได้พังลง แต่ ณ ตอนนี้คือผมไม่แคร์ บอกเลย ผมโคตรชอบเวลาร็อกซี่ปราบพยศผม ทั้งความเสียว ความแสบผิว และกลิ่นเทียนที่ตอนนี้หยดเต็มหลังทำผมคิดอะไรไม่ออกแล้วตอนนี้....
"...."
"เ....อน"
"เ....วอน"
"เดวอน!"ผมรู้สึกถึงถุงมือหนังของร็อกซี่ตบหน้าผมเบา ๆ
"อืออ"ในหัวผมมันขาวโพลนไปหมด กลิ่นเทียนยังทำให้ผมรู้สึกมึนเล็กน้อย
"ได้สติแล้วสินะ ใจหายหมดเลย"สิ่งที่ผมเห็นคือสีหน้าเป็นกังวลจนเกือบจะร้องไห้ของร็อกซี่
"นี่ผมฝันไปรึเปล่าเนี่ย"ผมยกมือไปจับแก้มร็อกซี่
"ตาบ้า!"
"โอ๊ย"ร็อกซี่ทุบไหล่ผม
"ใครบอกให้ทนจนสลบจริงกันห๊ะ! รู้ไหมว่าฉันตกใจแค่ไหนที่อยู่ดี ๆ นายก็ฟุบสลบเหมือดต่อหน้าต่อตา ปลุกตั้งนานกว่าจะตื่นเนี่ย!"ร็อกซี่ขยี้ตาจนเครื่องสำอางเลอะหน้า
"ผมขอโทษ แบบว่ามันรู้สึกดีจน...ผมขอโทษจริง ๆ ที่ไม่ประเมินขีดจำกัดตัวเอง"
"จริง ๆ เลย เซฟเวิร์ดก็มี รู้จักใช้บ้างสิ ชั้นนึกว่านายจะเป็นอะไรไปซะแล้ว"น้ำตาของร็อกซี่ไหลลงมาโดนหน้าผม ทำให้ความรู้สึกโล่งก่อนหน้านี้กลายเป็นความเจ็บปวดใจ
"เฮ้ ไม่เป็นไรน่า ผมผิดเอง ผมขอโทษ"ผมพยุงตัวเองขึ้นกอดร็อกซี่ที่ร้องไห้ไม่หยุด
ผมใช้เวลาปลอบพักใหญ่กว่าที่ร็อกซี่จะสงบสติอารมณ์ได้ บอกตามตรง ความรู้สึกแสบที่หลังยังไม่เจ็บเท่าความรู้สึกที่เห็นร็อกซี่ร้องไห้ตอนนี้เลย
"ฮึก"ร็อกซี่ปาดน้ำตาออกจากหน้า สภาพตอนนี้ดูไม่ได้เลย ผมรีบลุกไปที่ห้องน้ำ หยิบสำลี กล่องทิชชู่ และน้ำยาล้างเครื่องสำอางมา
"เอ้านี่"ผมยื่นกล่องทิชชู่ให้
"ฟืดดด"ร็อกซี่หยิบทิชชู่มาสั่งน้ำมูกกับเช็ดน้ำตาจนได้กองทิชชู่ขนาดย่อม
"ไอ้น้ำยาล้างเครื่องสำอางนี้มันใช้ยังไงเนี่ย"
"...หลัง..."
"หืม"
"ให้ชั้นทำแผลที่หลังนายก่อน"ร็อกซี่พูดด้วยน้ำเสียงสะอื้น
"หลังผมไว้ทีหลังเถอะ คุณเช็ดหน้าให้เรียบร้อยก่อน"
"ไม่ได้! หน้าชั้นแค่เลอะ แค่เช็ดออกก็ได้แล้ว แต่หลังนายต้องทายานะ!"ร็อกซี่ทำหน้าจริงจัง
"..."ผมพูดไม่ออก ได้แต่ลุกไปหยิบกล่องพยาบาลข้างเตียงแล้วนั่งหันหลังให้ร็อกซี่ทำแผลอย่างเงียบ ๆ
"ดูเหมือนจะต้องซื้อยาแก้ฟกช้ำเพิ่มแล้วล่ะ"เสียงร็อกซี่ยังสั่นอยู่ ถึงร็อกซี่จะเบามือแต่ผมก็รู้สึกได้ว่ามือนางสั่นมาก
"เดี๋ยวพรุ่งนี้ผมไปซื้อให้นะ"
"เรียบร้อยแล้ว"สิ้นเสียงผมก็รีบหันกลับไปดูร็อกซี่ทันที
"คราวนี้ให้ผมเช็ดหน้าให้คุณนะ"
"ไม่เป็นไร ชั้นทำเองได้"ร็อกซี่หยิบขวดน้ำยาล้างเครื่องสำอางเหยาะใส่ก้อนสำลี
"อยากได้อะไรอุ่น ๆ ดื่มไหม เดี๋ยวผมลงไปชงให้"
"ขอน้ำเปล่าดีกว่า"
"ได้ครับ"ผมเดินลงมาชั้นล่าง หยิบขวดน้ำเปล่ากับแก้วน้ำขึ้นบันไดมา ร็อกซี่ก็กำลังนั่งเช็ดเครื่องสำอางที่หน้ากระจกอยู่
"ดูไม่จืดเลยสินะ"ร็อกซี่ทำหน้าซึม
"เช็ดเครื่องสำอางออกก็กลับมาสวยเช้งเหมือนเดิมแล้ว"ผมวางแก้วแล้วรินน้ำให้
"ขอบคุณ"ร็อกซี่หยิบแก้ว
"ปลอกคอนี่ใส่ยากแกะยากจริงแฮะ"ผมส่องกระจกเพื่อแกะปลอกคอออก ซึ่งต่อให้ใช้กระจกช่วยก็ยังแกะยากอยู่ดี
"เดฟ ก้มมานี่ เดี๋ยวแกะให้"ร็อกซี่เอื้อมมือมาที่ปลอกคอผม
"ปลอกคอนี่น่ะมันต้องให้คนอื่นทำให้"ร็อกซี่ใช้เวลาแกะแปปเดียวปลอกคอก็หลุด
"ไม่มีรอยตรงคอเลยแฮะ"ผมส่องกระจก
"ก็รอยที่คอมันปกปิดยากนี่ ชั้นเลยพยายามไม่กระชากสายแรงมาก"
"..."ผมกอดคอร็อกซี่
"เดฟ?"
"ผมเอาแต่คิดว่าเพราะผมเป็นของของคุณเลยไม่รู้ว่าคุณเป็นห่วงผมขนาดนี้"
"คิดแบบนั้นไม่ได้นะเดฟ นายไม่ใช่ของของฉัน แต่เราเป็นของกันและกันต่างหาก"ร็อกซี่ชูแหวนที่นิ้วนางข้างซ้าย
"ผมขอโทษ"
"ไม่ ฉันต่างหากที่เป็นฝ่ายผิด"ร็อกซี่น้ำตาคลอเบ้าอีกรอบ
.....
เราแช่อ่างน้ำด้วยกันโดยไม่พูดอะไร ร็อกซี่ก็ยังดูซึมอยู่ คงรู้สึกผิดมากจริง ๆ นี่เป็นครั้งแรกที่ผมเห็นร็อกซี่ซึมขนาดนี้ ผมทำได้แค่กอดให้เขารู้ว่าผมยังอยู่ตรงนี้ พรุ่งนี้คงต้องขอคำแนะนำจากแอชลีย์ซะแล้ว
Comments (0)