บทที่ 1 กำลังใจในการทำงาน (2)

เกรซเดินลงมายังลานจอดรถใต้คอนโด ก็เจอเข้ากับรถ Toyota Alphard สีดำของพี่ธารผู้จัดการคนสนิท ที่อยู่ด้วยกันมาสิบกว่าปีตั้งแต่วันที่เกรซเข้าวงการมาแรก ๆ

หลังจากที่เปิดประตูเข้าไป ก็เจอเข้ากับสีหน้าอันบูดบึ้งของคุณผู้จัดการส่วนตัว ที่กำลังมองค้อนพ่อพระเอกดังอยู่ เห็นดังนั้นเกรซก็อดที่จะขำออกมาไม่ได้

“ช้า” คำเดียวสั้น ๆ ได้ใจความ แต่เกรซหาได้หวั่นกลัวไม่

“ก็คนมันมีเมียอะพี่”

“เกี่ยวอะไรเอ่ย” ธารเบ้ปากใส่หนึ่งที ก่อนจะส่งถุงเสบียงอาหารยามเช้ามาให้

“ไว้พี่มีเมียเดี๋ยวก็รู้เองแหละ ไม่สิ.. อย่างพี่นี่ต้องมีสามีแทนหรือเปล่า”

ความจริงแล้วธารเป็นเบต้าชายที่กิริยาท่าทางออกจะสาวไปนิด ๆ ความจริงแล้วธารก็เป็นคนน่ารักคนหนึ่ง แถมยังจัดการเรื่องงานได้ดีมาก ๆ อีกด้วย ไม่งั้นเขาคงไม่ได้อยู่เป็นผู้จัดการของเกรซมาได้ยาวนานขนาดนี้หรอก คิวงานไม่เคยชนกันเลยแม้แต่ครั้งเดียว

แต่เกรซก็ยังคงสงสัยอยู่ว่าทำไมถึงยังครองตัวโสดมาจนถึงป่านนี้ มีคนเข้ามาขายขนมจีบให้ตั้งเยอะ แต่พี่แกดันเหวี่ยงออกไปหมดเลย ไม่มองใครเลยหรือพี่ธารจะเป็นผัวออกสาว

“หยุดสีหน้าและความคิดพิเรนทร์ของแกไว้แค่นั้นเลยไอ้เกรซ รีบ ๆ ยัดขนมปังเข้าไปก่อนที่จะถึงกองถ่ายซะ”

“โอเคครับพี่” เพียงเท่านั้นเกรซจำต้องยอมเงียบ แล้วนั่งแกะซองขนมปังนั่งกินอยู่เงียบ หลังจากที่ตัวรถเคลื่อนออกจากคอนโดมาได้ไม่นาน

คิดถึงเมียซะแล้วสิอยากได้กลิ่นหอม ๆ ชะมัด คิดได้ดังนั้นก็ควานหาบางสิ่งบางอย่าง ที่ตนหยิบติดมาด้วย เพื่อเป็นกำลังใจในการทำงานในวันนี้

“ทำอะไร ไม่นั่งกินดี ๆ เดี๋ยวอาหารก็ติดคอหรอก”

“แป็บนึ่ง.... เจอละ” เมื่อค้นเจอสิ่งบางสิ่งที่เตรียมมาด้วย เกรซถึงกับยิ้มออกมา

“อะไร” ธารเหลือบตามองกระจกหลังเพียงครู่เดียว ทำเอารถแทบเป๋ลงข้างทางกับสิ่งที่เห็น “ไอ้เกรซ!!มึงเอากางเกงในเมียมาทำไมล่ะโว้ย!!”

“เอ้าก็คิดถึงกลิ่นเมียอะพี่ แต่ตัวนี้ซักแล้วไม่ต้องขยะแขยงหรอกผมซักเองกับมือ”

“เมียมึงรู้ไหมเนี่ยว่าผัวตัวเองแอบขโมยกางเกงในมาด้วยแบบนี้”

“ถ้ารู้ผมจะได้เอามาเหรอ”

“แล้วยังไง จะเอามาดม?”

“เปล่าเอามาเป็นเครื่องรางและกำลังใจในการทำงานวันนี้”

“หัวจะปวด เป็นถึงพระเอกดังและนายแบบแนวหน้าของประเทศ แต่ติดกางเกงในเมียมาทำงานด้วย รู้ถึงไหนอายถึงนั้น” ธารถึงกับส่ายหัวออกมากับสิ่งที่พ่ออัลฟ่าตัวใหญ่ทำ

“อายไปเถอะผมไม่อายหรอก อยากจะอวดคนทั้งโลกให้ได้รับรู้ว่าเมียผมน่ารักขนาดไหน”

“จ้าพ่อคนคลั่งรัก อยากโทรไปบอกเมียมึงเหลือเกินว่ามีกางเกงในหายไปตัวนึ่งนะ”

“อย่านะพี่ อุตส่าห์แอบเอามา”

“หึ ๆ รีบ ๆ เคี้ยวรีบกินให้หมดสักทีอีก 10 นาทีจะถึงกองถ่ายแล้ว วันนี้ถ่ายลากยาวทั้งวันนะ ซีนสุดท้ายของเรื่องแล้ว จากนั้นก็เดินสายโปรโมทงานต่อ”

“โอเค หลังจากนี้ผมไม่รับงานแสดงแล้วนะ เอาแค่พวกงานถ่ายแบบก็พอ”

“ได้ เตรียมตัวรีไทร์เต็มที่แล้วสินะ”

“แน่นอน อยากสร้างครอบครัวแล้ว”

“ก็ดี มีตรงไหนให้ช่วยก็บอกได้เลย”

“แค่มาร่วมหุ้นบริหารก็ช่วยได้เยอะแล้วพี่น่ะ หลังจากจบละครเรื่องนี้ก็หาวันพักร้อนบ้างล่ะ รวยจนจะใช้เงินไม่หมดแล้ว”

“ไม่ขนาดนั้นหรอก”

“ขนาดนั้นเลยแหละ ใช้ไม่หมดแบ่งมาให้ผมช่วยใช้ได้นะ”

“ฝันเอาก่อนเถอะ ว่าแต่ชั้นเงินแกเยอะกว่าชั้นอีก”

“เก็บไว้ให้เมียใช้ ผมไม่ใช้หรอก”

“เหม็น”

ธารเบ้ปากใส่หนึ่งรอบก่อนจะพากันหัวเราะออกมา เป็นความสัมพันธ์ที่เกรซค่อนข้างจะพึงพอใจเป็นอย่างมาก ไม่รู้ว่าตัวเองโชคดีหรืออย่างไร ที่ได้คนอย่าง

คลั่งรักแค่ไหนก็เอากางเกงในเมียมาเป็นกำลังใจในการทำงานซะเลย เอออเอาสิ55555