พอรับรู้ความจริงหลายอย่างในคราวเดียว เอ็กซ์ก็รู้สึกเหมือนระบบข้อมูลของตัวเองค่อนข้างรวนไปพักใหญ่

ทั้งเรื่องตัวตนของอีฟ และความรู้สึกของวาย

ตอนที่ตื่นเช้ามาก็ไม่เห็นเงาของน้องสาวแล้ว แต่เอ็กซ์คิดว่าการไม่เจอกันสักพักอาจจะเป็นเรื่องดี เพราะคงเข้าหน้ากันไม่ติดยิ่งกว่าครั้งไหนๆ

คนเราสามารถคิดกับคนในครอบครัวเป็นแบบคนรักได้ด้วยหรอ

“ยังไงทุกอย่างในยูโทเปียก็เป็นแค่ข้อมูลอยู่แล้วนี่” อีฟนั่งประจำอยู่ที่โซฟาแล้วเปิดหน้าจอท่องเครือข่าย “คิดไปก็เท่านั้น”

ปัญญาประดิษฐ์คงไม่เข้าใจความรู้สึกของมนุษย์ รวมถึงสิ่งที่เรียกว่าศีลธรรม…

เอ็กซ์ถอนหายใจแล้วนั่งลงที่โซฟาฝั่งตรงข้าม

“ศีลธรรมอะไรนั่นมันก็แค่สิ่งสมมติที่มนุษย์สร้างขึ้นมาเพื่อระบุว่าตัวเองแตกต่างจากสัตว์อื่น” เด็กสาวผมขาวอ่านใจร่างสูงแล้วเอนตัวนอน “อีฟไม่ใช่มนุษย์ เอ็กซ์และวายในตอนนี้ก็ไม่ใช่มนุษย์ แต่เป็นตัวตนเลียนแบบที่เข้ามาอาศัยอยู่ในโลกเสมือน”

ตัวตนเลียนแบบงั้นหรอ

“ร่างจริงนอนอยู่ที่ดาวเคราะห์โลกนี่ ตัวตนที่เข้ามาในยูโทเปียก็เหมือนการคัดลอกคลื่นสมองเข้ามาเป็นชุดข้อมูลน่ะ” อีฟลอยขึ้นกลางอากาศในท่านอนแล้วหมุนตีลังกาไปมาระหว่างพูด “แต่อีฟเคารพความเชื่อของมนุษย์นะ และการที่เอ็กซ์ยังคงยึดถือเรื่องศีลธรรมก็คือการคงความเป็นมนุษย์อยู่แม้ร่างกายจะเป็นข้อมูลไปแล้วก็ตาม”

ผ้าที่ยาวจากปกคอเสื้อพลิ้วไหวไปตามการเหินของอีฟ เขาสีส้มแดงคู่นั้นสะท้อนแสงในห้องจนแสบตา

ยึดถือความเป็นมนุษย์เอาไว้งั้นหรอ… ร่างสูงหลุบตาลง

“แล้วมีแผนจะทำอะไรต่อ” คนผมไฮไลต์เอ่ยถามเพราะไม่อยากคิดวนเวียนกับเรื่องเดิมๆ

อีฟหยุดการหมุนคว้างกลางอากาศแล้วตั้งตัวตรง สองเท้าลงสัมผัสพื้นอย่างนิ่มนวล “กลับไปที่มิติของเด็กไคอา เอ็กซ์จะได้เห็นเบื้องหลังของลิลิธ พอตกลงร่วมมือแล้วก็หาทางไปเจอกับอดัม”

ปัญญาประดิษฐ์นี่สรุปเอาเองแล้วว่าเอ็กซ์จะต้องตกลงช่วยอย่างแน่นอน...

“ถ้าฉันช่วยเธอก็เสี่ยงที่ลิลิธนั่นจะจัดการฉันใช่ไหม” ร่างสูงดึงผ้าปิดปากขึ้นแล้วกระชับเสื้อคลุมสีขาว ในหัวคิดถึงภาพพวกเอมิที่สลายไป

“ใช่ แต่เอ็กซ์ตัวจริงก็ยังอยู่บนโลก ข้อมูลของประชากรยูโทเปียควรจะมีการสำรองเอาไว้และส่งกลับไป” อีฟเอามือจับคางทำท่าคิดอย่างจริงจัง

“ควรจะ?”

“อะแหะ” เด็กสาวผมขาวยิ้มหน้าแป้นแล้นและเบนสายตาไปทางอื่น “อีฟไม่รู้สถานการณ์ตอนนี้ว่าลิลิธปรับเปลี่ยนระบบไปถึงไหนแล้วน่ะ ถึงแรกเริ่มอดัมจะเป็นคนสร้างและวางระบบหลักของยูโทเปีย แต่ลิลิธถือสิทธิ์ในการจัดการระเบียบข้อมูลอยู่”

หมายความว่ามีโอกาสที่จะไม่มีการสำรองข้อมูลอยู่ด้วยเช่นกัน

แต่เรื่องนั้นก็ยังไม่ได้รับการยืนยัน…

“ถึงข้อมูลของเอ็กซ์หายไปก็ยังมีร่างจริงอยู่ที่โลกอยู่ดี ไม่เป็นอะไรหรอก” อีฟหันมาหัวเราะแห้ง “แต่อีฟจะหายไปตลอดกาลถ้าถูกลบข้อมูลอีกครั้ง แกนกลางก็ไม่อยู่แล้ว เหลือแต่เศษข้อมูลในต่างมิติ… ถ้าไม่ได้ไปเจอกับอดัมคงไม่มีความหวังในการเปลี่ยนแปลงยูโทเปียอีกต่อไป”

เปลี่ยนแปลงโลกเสมือนที่มีประชากรนับล้าน… เอ็กซ์หลับตาลง

ถ้าถือโอกาสนี้ในการหลบหน้าวายคงเป็นโอกาสเหมาะ ในเมื่ออันตรายที่สุดก็เป็นการส่งกลับไปที่โลก แบบนั้นก็ไม่ได้มีอะไรเสียหายมาก

ส่วนเบื้องหลังของยูโทเปียเป็นยังไงคงต้องไปดูให้เห็นกับตาตัวเอง

“แล้วจะไปต่างมิติอีกรอบได้ยังไง” เอ็กซ์ถามแผนการจากปัญญาประดิษฐ์สาว “การจะไปต่างมิติต้องมีเหตุสมควรและใบอนุญาต”

อย่างตอนที่พวกเธอได้ไปดูไคอาก็เพราะทั้งเอมิ แฟนของเอมิ และเอ็กซ์เป็นผู้ที่เกี่ยวข้องกับไคอา ในฐานะผู้ปกครองและแม่ทูนหัว เพราะเอกสารที่เอมิเคยกรอกเอาไว้เลขไอดีประชากรจึงได้รับการบันทึกอนุญาตข้ามมิติไว้แล้ว

“ปลอมไอดีแหละมั้ง” อีฟเอานิ้วจิ้มแก้ม “ความสามารถของอีฟในตอนนี้ทำอะไรได้ค่อนข้างจำกัด ถ้าจะปลอมไอดีโดยไม่ให้ลิลิธตรวจจับกระแสข้อมูลได้ก็ต้องอยู่ในตำแหน่งใกล้เคียงกันแล้วลับสายตาจากพวกหุ่นยนต์…”

“ปลอมไอดีตั้งแต่ตอนออกไปจากห้องนี้เลยไม่ได้หรอ” เอ็กซ์ลุกขึ้นยืนและพยายามคิดช่วยหาทางออก

“ไม่ได้หรอก เพราะข้อมูลถูกบันทึกเอาไว้แล้วว่าเลขไอดีไหนเข้าและออก ถ้าออกไปด้วยไอดีชุดอื่นจะกลายเป็นเป้าให้ลิลิธทันที” เด็กสาวเดินวนรอบโซฟาระหว่างเปิดหน้าจอเครือข่ายให้ลอยตามไปด้วย

ทั้งที่เป็นปัญญาประดิษฐ์ซึ่งน่าจะมีกระบวนการคิดอย่างรวดเร็ว แต่เพราะเป็นแค่เศษเสี้ยวจึงใช้ความสามารถได้ไม่สมบูรณ์

“ปิ๊งป่อง! เจอเหยื่อแล้ว” อีฟยิ้มชั่วร้ายขึ้นมา จากนั้นก็ลากนิ้วผลักหน้าจอมาอยู่ตรงหน้าเอ็กซ์

ในเครือข่ายมีคนโพสต์ว่ากำลังจะไปรับสมาชิกใหม่ของครอบครัวที่ต่างมิติ ข้อความที่แชร์เต็มไปด้วยความรู้สึกตื่นเต้นดีใจ มีรูปสถานที่ที่กำลังอยู่ด้วย แล้วก็เพิ่งเขียนสดๆ ร้อนๆ

พอจิ้มเข้าไปดูข้อมูลส่วนตัวก็เห็นทั้งรูปร่างของอวาตาร์และคนที่มีความสัมพันธ์ด้วย

“คนในยูโทเปียไม่ระวังเอาซะเลย” อีฟวิจารณ์ในขณะที่มุมปากยังคงยกสูง “ไปกันเลยไหม เดี๋ยวเป้าหมายจะข้ามมิติไปซะก่อน”

“...” เอ็กซ์อยากพูดอะไรสักอย่าง แต่ก็กลืนมันกลับลงไป

กะทันหันมาก แต่ถ้าไม่คว้าโอกาสไว้ก็อาจจะข้ามมิติไม่ได้แล้ว

เมื่อคืนอีฟบอกว่าสหพันธ์หยุดโครงการไคอาไว้ชั่วคราว เพื่อควบคุมจำนวนประชากรและสังเกตการเติบโตของไคอารุ่นแรก เพราะฉะนั้นจึงไม่มีการลงทะเบียนเพิ่ม

พวกคนที่กำลังจะไปต่างมิติคือคนที่ลงทะเบียนเอาไว้ล่วงหน้าแล้ว และไม่รู้จะมีอีกสักกี่คนที่สามารถใช้เป็นตัวแทนแฝงตัวเข้าไปได้

เพราะรู้สึกไม่ดีที่จะหลบหน้าวายไปเฉยๆ เอ็กซ์เลยส่งข้อความบอกอีกฝ่ายว่าจะไม่อยู่สักระยะ

ปัญญาประดิษฐ์สาวไปอยู่บนแท่นเทเลพอร์ตและพาผู้ปกครองจำเป็นออกจากที่พัก เอ็กซ์บังคับแท่นเคลื่อนย้ายเข้าไปในตัวเมือง ผ่านอาคารและโมเดลสิ่งปลูกสร้างต่างๆ ก่อนจะทะลุไปถึงจัตุรัสใต้อาคารโดนัท

“เดี๋ยวก่อน” อีฟรั้งเอ็กซ์ไว้ก่อนที่จะกระโดดลงจากแท่นลอย “ถ้าเข้าไปในเอเดนเลยจะเป็นพื้นที่ควบคุมของลิลิธโดยสมบูรณ์ อีฟคิดว่าพลังในตอนนี้น่าจะตบตาลิลิธไม่ไหว”

“ถ้าอย่างนั้น?”

“มองหาพวกนั้นก่อนจะเข้าไปในเอเดน” เด็กสาวผมขาวพูดแล้วจับตามองรอบจัตุรัสไปด้วย

หุ่นลูกบาศก์กระต่ายลอยขึ้นลงและประจำจุดแท่นเทเลพอร์ตทั้งสี่

อวาตาร์บางคนมาเดินเล่นที่ใต้อาคารลอยฟ้า แต่ก็ไม่ใช่จำนวนที่เยอะนัก ส่วนรอบๆ ก็มีรางใสที่คนควบคุมแท่นเคลื่อนย้ายผ่านไปมา

พวกเอ็กซ์ยืนอยู่บนฐานกลมที่มุมถนนด้านหนึ่ง ไม่นานก็พบเป้าหมายเข้ามาจากถนนอีกฟาก

“ชนเลย” อีฟยิ้มหวานแล้วกลับขึ้นมาบนแท่น

“อะไรนะ” เอ็กซ์ชะงักไป แต่ในจังหวะนั้นก็ถูกแย่งการควบคุม

พลั่ก!

โมเดลแท่นเคลื่อนย้ายปะทะกันกลางอากาศก่อนจะสลายไป

ทั้งสองฝั่งร่วงลงพื้น แต่เพราะเป็นชุดข้อมูลเลยไม่มีใครบาดเจ็บ

[มีอะไรให้ช่วยไหม] เจ้ากล่องสี่เหลี่ยมหูกระต่ายตรงเข้ามาถาม

ถ้าเกิดข้อพิพาทขึ้นจะต้องมีการตัดสินและชดใช้ค่าเสียเวลา มันเป็นกฎของยูโทเปีย แต่กรณีแบบนี้หากอ้างว่าประมาทร่วมก็จะสามารถหักล้างกันได้…

เอ็กซ์คิดว่าจะหาข้ออ้างเพื่อบ่ายเบี่ยง

“พวกนั้นตั้งใจชน” คนที่อยู่ข้างเอ็กซ์เป็นฝ่ายพูด

แต่ตำแหน่งนั้นควรจะเป็นอีฟ… เสียงและหน้าตากลับไม่ใช่อีฟ

ในขณะที่กำลังสับสน ร่างสูงก็หันไปมองคู่กรณี ซึ่งอวาตาร์กลายเป็นพวกเธอไปแล้ว

ไวมาก…

อีฟสลับอวาตาร์และปลอมแปลงทีเดียวพร้อมกันถึงสี่คนในพริบตาที่ชนกันเมื่อสักครู่

แต่พวกหุ่นกระต่ายไม่ได้มองพวกเธอก่อนหน้านี้จึงไม่สามารถรู้ได้ว่ามีการสลับข้อมูลกันไปเรียบร้อยแล้ว

“นั่นมัน… ทำไมหน้าตาถึง…” ฝั่งตรงข้ามอ้ำอึ้งกับพวกเธอที่มีอวาตาร์เหมือนกับตนเอง ดูเหมือนจะยังไม่รู้ว่าร่างกายของตัวเองไม่ใช่แบบเดิมแล้วด้วย

[พวกคุณตั้งใจชนจริงหรือเปล่า] หุ่นลูกบาศก์กระต่ายปรับโหมดเป็นผู้ตัดสินเหตุการณ์ระหว่างผู้ใช้งาน [กรุณาตอบคำถาม]

“นี่เธอใช้หน้าแบบเดียวกับฉันได้ยังไง”

“นายใช้หน้าของฉัน มันผิดกฎของยูโทเปียไม่ใช่หรอ”

“เอ๊ะ คุณ… ไม่ใช่คนนั้นหรอ… เดี๋ยวนะ ร่างกายของเรา...”

สองคนที่ถูกสลับอวาตาร์ไปโดยไม่รู้ตัวกำลังอยู่ในสภาวะสับสน เอาแต่พูดว่าคู่กรณีใช้หน้าตาแบบเดียวกันกับตัวเอง

[ขอให้คุณจ่ายค่าชดใช้...] หุ่นลูกบาศก์สรุปจากประโยคที่คุยกัน

“ไม่เป็นไร เสียเวลามากพอแล้ว ส่งพวกเราไปที่เอเดนได้แล้ว” อีฟในร่างชายหนุ่มพูดตัดบทการยืดเยื้อ

ดูเหมือนจะใช้การประมวลผลแทรกแซงโค้ดและเสียเวลามากเกินไปจึงต้องเร่งกระบวนการให้เร็วขึ้น

การที่อีฟอ้างว่าพวกนั้นเป็นฝ่ายผิดคงจะเป็นส่วนหนึ่งของแผนการเพื่อไม่ให้คำพูดของพวกเขาเข้าไปสะกิดลิลิธในเอเดน

หุ่นลูกบาศก์พาพวกเธอทั้งสองคนไปที่แท่นเทเลพอร์ต ในขณะที่ผู้เสียหายตัวจริงถูกหุ่นอีกตัวเข้ามาสกัดไว้ไม่ให้ตามเข้ามาทะเลาะด้วยทั้งยังลงบันทึกประวัติเอาไว้

ภาพรอบตัวของพวกเธอเปลี่ยนเป็นล็อบบี้ที่มีโฮโลแกรมสัตว์ทะเลลอยอยู่เหนือศีรษะ

“ต้องรีบแล้วล่ะ ไม่งั้น...” อวาตาร์ของอีฟมีสีหน้าไม่สู้ดีนัก

เอ็กซ์เห็นดังนั้นจึงมุ่งไปหาพนักงานต้อนรับแล้วบอกจุดประสงค์เพื่อให้ได้บัตรผ่านขึ้นลิฟต์ไปชั้นบน

ลิฟต์แก้วเปิดประตูออก เอ็กซ์รีบดันตัวอีฟเข้าและขึ้นไปข้างบน

“ครั้งก่อน ตอนที่น้องสาวของเอ็กซ์มารับออกจากเอเดน ก็เห็นไม่ชัดเท่าไหร่หรอก” อีฟพูดขึ้นระหว่างที่อยู่ในลิฟต์ “แต่คนในสหพันธ์ถูกลบออกไปหมดแล้ว… พนักงานต้อนรับนั่นก็เป็นหุ่นยนต์ที่เลียนแบบโค้ด”

ข้อสันนิษฐานเดิมของเอ็กซ์ที่คุยเล่นกับพวกเอมิกลับเป็นจริงขึ้นมา ไม่รู้ควรจะดีใจหรือเสียใจกันแน่

จากคำพูดของอีฟหมายความว่าภายในสหพันธ์เป็นพื้นที่ของลิลิธโดยสมบูรณ์ และทุกคนในยูโทเปียก็ยังคงนึกว่าสหพันธ์เป็นผู้ที่ดูแลโลกเสมือนนี้อยู่ ไม่ใช่ปัญญาประดิษฐ์เพียงหนึ่งเดียว

เมื่อมาถึงชั้นบนที่มีต้นแอปเปิลตั้งอยู่ ฮิวแมนนอยด์ไร้หน้าที่ลอยไปมาตัวนั้นก็ปรากฏขึ้น

[สวัสดีครับ พวกคุณคงจะมาดูไคอาสินะ]

“ใช่ ไม่ต้องพูดให้มากความ พวกเราจะไปกัน...” ร่างของอีฟที่กำลังสรุปย่อนั้น เปลือกนอกแตกกระจายออกเป็นเด็กสาวผมขาวคนเดิม “ชิ… เอ็กซ์ ไปหยิบแอปเปิลเดี๋ยวนี้”

บ้าชะมัด

เอ็กซ์พุ่งเข้าไปที่กลางห้อง แต่ฮิวแมนนอยด์อีกเจ็ดตัวใต้ต้นไม้ลุกขึ้นยืนและพยายามล้อมกรอบพวกเธอ

ร่างสูงกระโดดอย่างปราดเปรียวก่อนจะคว้าผลไม้สีทองสองลูกออกมา จากนั้นก็หมุนตัวกลางอากาศและถีบศีรษะของหุ่นตัวหนึ่งให้มีช่องว่างออกจากการถูกล้อม

“อีฟ!” เอ็กซ์หันไปตะโกนเรียก

ทว่าปัญญาประดิษฐ์ตนนั้นกลับล้มอยู่ท่ามกลางฮิวแมนนอยด์

เหนือร่างมีเจ้าตัวพิเศษที่ลอยได้อยู่…

[ขอโทษครับ ผมไม่อยากจะทำแบบนี้ แต่เป็นคำสั่งของลิลิธ] เสียงของเจ้าตัวนั้นว่า

“งั้นก็ไปบอกลิลิธว่า อดัมไม่มีวันยอมแพ้หรอก” เด็กสาวผู้สวมชุดสีขาวส้มยิ้มอย่างท้าทายทั้งที่เข้าตาจน “ต่อให้ไม่มีนาย ไม่มีอีฟ อดัมก็ไม่มีวันยอมให้ลิลิธทำแบบนี้...”

เอ็กซ์ก้าวเข้าไปในวงล้อมและดึงตัวอีฟให้มาอยู่ข้างหลัง

เธอไม่รู้ว่าสงครามระหว่างพวกหุ่นในโลกเสมือนนี่กำลังทำอะไรอยู่ การที่เอ็กซ์มาขวางจะช่วยลดช่องว่างอะไรบ้างหรือเปล่า หรือมันจะไม่มีผลอะไรเลย

แต่คนผมไฮไลต์ก็ยัดแอปเปิลสีทองใส่มืออีฟ

“อีฟ เธอบอกว่าถึงฉันหายไปก็ยังมีร่างอยู่ แต่ถ้าเธอในตอนนี้หายไปก็จะไม่เหลืออะไรเลย เพราะงั้นก็รีบไปสิ” ในขณะเอ็กซ์ที่พูด พวกหุ่นฮิวแมนนอยด์ตัวที่เหลือก็ตีกรอบเข้ามา

มาได้แค่นี้หรอ…

เพิ่งรู้จักแล้วก็ช่วยอีฟเอาไว้ นึกว่าจะได้เปลี่ยนแปลงอะไรบ้าง...

“พี่!”

ทันใดนั้น คนที่หน้าตาเหมือนกันก็ปรากฏตัวขึ้น

ร่างของเอ็กซ์ถูกผลักออกจากวงล้อม พร้อมกับที่อีฟย้อนกลับมารับเอาไว้

ทุกอย่างเกิดขึ้นอย่างรวดเร็วจนตามไม่ทัน

อีฟยัดแอปเปิลทั้งลูกเข้าปากของคนที่สูงกว่าและดึงมือเอ็กซ์ตามไปที่ประตูอีกด้าน

เมื่อหันกลับไปมองก็พบว่าร่างกายของวายกำลังกลายเป็นคลื่นที่ไม่เสถียร ภาพอวาตาร์ขาดหายและกลับมารวมตัวกันอยู่หลายครั้งท่ามกลางพวกฮิวแมนนอยด์ที่ล้อมอยู่รอบด้าน

“ลาก่อน...”

อีฟลากผู้ปกครองจำเป็นไปด้วยและใช้แรงทั้งหมดที่มีในการกระโดดพาข้อมูลทั้งหมดไปข้างหน้า

ยังไม่ทันได้เห็นว่าน้องสาวเป็นอย่างไร ร่างของเอ็กซ์ก็ถูกประตูมิติดูดกลืนเข้าไป รอบด้านถูกบีบอัดและชวนคลื่นไส้

แต่สิ่งที่ประทับติดตาของเอ็กซ์ยังคงเป็นวายที่ทำหน้าเหมือนจะร้องไห้…

ทำไมวายถึงไปอยู่ตรงนั้นได้

เพราะเธอบอกว่าจะไม่อยู่ด้วยกันงั้นหรอถึงได้พุ่งเข้ามาหา

แต่การฝ่าเข้าไปถึงห้องประตูมิติเลยก็สุดยอดเกินไปแล้ว… ทั้งยังช่วยเหลือพวกเธอเอาไว้อีก

ความรู้สึกผิดท่วมท้นคนเป็นพี่สาวที่ไม่ไยดีอีกฝ่ายมาตลอดแปดปี

“รีบใส่เสื้อผ้าแล้วออกไปจากห้องนี้” อีฟในร่างเด็กสาวเปลือยกาย และไม่มีเขาประดับศีรษะเหมือนอย่างในโลกเสมือนรีบเอ่ยอย่างรวดเร็ว “ไม่มีเวลาห่วงน้องสาวนะ เดี๋ยวก็กลับไปที่โลกนั่นแหละ”

มันก็ใช่…

เอ็กซ์ตั้งสติแล้วคว้าเสื้อผ้าสีดำในห้องไม้ขึ้นสวม

ตอนนี้ต้องเดินหน้าต่อไป ไม่งั้นก็จะสูญเปล่า

[สวัสดีทุกท่าน...] ฮิวแมนนอยด์ที่ประจำการต่างมิติเปิดประตูเข้ามาในห้องไม้

สภาพของมันเหมือนยังไม่ได้รับคำสั่งใหม่จากสหพันธ์

อีฟใจเย็นลงเมื่อเห็นท่าทางแบบนั้น หลังสวมชุดเสร็จจึงเดินเข้าไปวางมือบนส่วนที่เป็นหัวของหุ่นยนต์ และมันก็ดับโปรแกรมการทำงานลง

“ลิลิธสบประมาทกันชะมัด… แต่ก็ดี” ร่างกายของเด็กผิวเผือกที่โตขึ้นขยับซ้ายขวาเหมือนกำลังวอร์มร่างกาย

“หมายความว่า?”

“นอกยูโทเปียไม่ใช่เขตของลิลิธ แต่ยัยนั่นควบคุมพวกหุ่นของสหพันธ์โลกได้ สิ่งเดียวที่ทำเพื่อจับอีฟได้กลับไม่ทำ คงเห็นว่าอีฟเหลือแค่เศษเสี้ยวที่อ่อนแอและทำอะไรไม่ได้ เลยไม่ไล่ตามมา”

“ถ้าปล่อยมาง่ายๆ แบบนี้ จะตามล่าในเอเดนทำไม” เอ็กซ์ตั้งคำถามกับความไม่สมเหตุสมผล “ปัญญาประดิษฐ์ที่เอาชนะเธอตอนพร้อมสมบูรณ์ได้นั่นจะประมาทขนาดนั้นเลยหรอ”

อีฟนิ่งไปพักหนึ่ง “อาจจะมีเรื่องให้จัดการอยู่ หรือไม่ก็ดักทางรอเอาไว้แล้ว...”

“แหม… สุดยอดเลยนะ อยากได้ร่างที่เหมาะอยู่พอดี” อวาตาร์ที่ควรจะแตกสลายกลับมาคงรูปอยู่เหมือนเดิม

[ลิลิธ...] ฮิวแมนนอยด์ที่ลอยเหนือพื้นนั้นลงมายืนนิ่งเหมือนกับตัวอื่นๆ [แทรกแซงโค้ดของมนุษย์ได้แล้วสินะ ยินดีด้วย...]

“นายยังมีความผิดอยู่นะ เอมตี้” ดวงตาสีเขียวมรกตเรืองขึ้นด้วยความเกรี้ยวโกรธ “นายถูกสร้างโดยอดัมเหมือนกับยัยนั่น เห็นทีแรกก็ต้องรู้อยู่แล้วไม่ใช่หรอว่าเป็นอีฟ แต่กลับไม่รายงาน”

เอมตี้ไม่ตอบโต้ ราวกับยอมรับผิด

“ดีที่โค้ดปลอมแปลงของอีฟเสื่อมลงก่อน ฉันถึงสัมผัสได้” ลิลิธกอดอกแล้วปรายตามองพวกหุ่นยนต์รอบต้นแอปเปิล “แกนกลางก็ถูกทำลายแล้วยังเหลือพลังมาหลอกกันได้อยู่อีก ฉันคงต้องอัปเดตหูตาตัวเองให้มากกว่านี้”

[จะให้ส่งหุ่นไล่ตามไปรึเปล่า] เอมตี้เป็นฝ่ายถามคำสั่งถัดไป

“ยังก่อน” ร่างของวายยกแขนขึ้นเท้าคาง “สุดท้ายอีฟก็ต้องกลับมาที่ยูโทเปีย เพราะอดัมโปรแกรมคำสั่งไว้แบบนั้น… เตรียมการต้อนรับอีฟที่จะกลับมาอีกครั้งกันดีกว่า ยัยอ่อนแอตัวเดียวนั่นทำอะไรได้ไม่เยอะหรอก”

[แต่มีมนุษย์ไปกับอีฟด้วย]

บรรยากาศรอบห้องประตูมิติดูเวิ้งว้าง ม่านราตรีมีประกายดาวสว่างไสว

“นั่นสินะ… ดูจะเกี่ยวข้องกับร่างนี้มากซะด้วย คงต้องคุยกันหน่อยแล้วล่ะ... ใช่ไหม เจ้ามนุษย์” ประโยคสุดท้ายลิลิธเหมือนกำลังพูดคุยกับตนเอง

ภายในโค้ดข้อมูลของวายมีตัวตนใหม่เข้ามาแทรก พวกเธอมีสองตัวตนในร่างอวาตาร์เดียว และกำลังกลืนกินกันไปอย่างช้าๆ …

------------------------------------

[TALK]

ชื่อตอน .mov เป็นไฟล์วิดีโอค่ะ มีภาพและเสียง ชื่อสกุลไฟล์ให้ความรู้สึก move! เลยเลือกเอามาใช้ตอนคับขันค่ะ แบบว่า กระโดดไปเลยลูก!