MOUNTAINS IN BLUE WINTER

“ฮื่อออ พี่จอมอย่าแกล้งพร้อมสิครับ”

เจ้าของแก้มพองลมโยกหัวไปชนไหล่หนาเบาๆ เขาได้รับเสียงหัวเราะร่วนเป็นของตอบแทน คู่ใบหน้าดูดีที่คนค่อนประเทศหลงใหลซบลงมาออดอ้อนบนไหล่ มือซุกซนกระหวัดเอาเอวบางมาแนบชิด

ดวงตาคมกริบเป็นประกายแพรวพราวจับจ้องหนาจอที่ฉายภาพผลไม้หลากชนิดร่วงหล่น มีนิ้วเล็กๆ ของคุณแฟนในอ้อมแขนไล่ผ่ามันออกครึ่ง ไม่เห็นจะรู้ว่าสนุกตรงไหน แต่คนรักของเขาก็จมจ่อมจนลืมสนใจคุณแฟนรอบตัวมาจะสิบนาทีแล้ว

“โกโก้ร้อนเจ้าจอม นมอุ่นๆ ครับพร้อม”

“แต๊งกิ้ว”

“ขอบคุณครับพี่เพลิงงง”

เสียงใสขานรับยืดยาว แต่ความสนใจก็ยังเขม็งอยู่กับแตงโมเอย ส้มเอย ทุเรียนเอยในหน้าจออยู่ดี ในแบบที่คนโอบกอดกับเจ้าของถาดเครื่องดื่มเงยหน้าขึ้นไปสบกัน มีแววขำขันประดับดวงตา

“รีบๆ ดื่มก่อนจะหายอุ่นนะครับ”

เปลวเพลิงพูดส่งท้าย จนได้ยินเสียงครับผมขานรับถึงปลีกตัวออกไปหากลุ่มคนอีกกลุ่มในห้องนั่งเล่นที่ล้อมกันอยู่ ณ โต๊ะบิลเลียต

เจ้าจอมมองหลังคอขาว รอดูว่าคนตัวเล็กของเขาจะละมือแล้วเอื้อมไปยกแก้วมาจิบเมื่อไหร่ แต่ผ่านไปสักพักแล้วก็ยังไม่เห็นทีท่า เลยตัดสินใจทำตัวเป็นแขนข้างที่สาม ยกแก้วกระเบื้องลายเกล็ดหิมะอันสวยขึ้นมาเปล่าคลายร้อนก่อนนำไปจรดกับริมฝีปากบาง

“ดื่มก่อนเร็วครับ จะหายอุ่นแล้ว”

“ขอบคุณครับ”

เด็กติดเกมงึมงำเสร็จก็งับเข้ากับขอบแก้ว ค่อยๆ กลืนรสอุ่นหวานอย่างไม่ยากเย็นเพราะคนข้างหลังคอยสังเกตตลอดว่าต้องประคองแก้วให้ยกขึ้นเท่าไหร่ถึงพอดี จะพลาดก็แต่คนในอ้อมแขนที่สะดุ้งเพราะเผลอปล่อยผลไม้ในโอกาสสุดท้ายร่วงไปจนเกมโอเวอร์ ซ้ำเพราะสะดุ้งเกินเหตุนมในแก้วเลยกระฉอกออกมารดตัว

“อ๋า ทิชชู่ๆ”

“หันมานี่พี่เช็ดให้”

ได้คนตัวสูงข้างหลังจับพลิกแล้วใช้ผ้าข้างตัวซับไปช่วงอกเบาๆ แป๊บเดียวร่องรอยก็หายเกลี้ยง พร้อมฉกจูบข้างแก้มนุ่มของคุณแฟนไปที

“ขอบคุณนะครับ”

“หึๆ ไม่เป็นไรครับ”

แล้วเขาก็ได้รับจูบที่ริมฝีปากหนักๆ เป็นของตอบแทน

“จะไปเปลี่ยนเสื้อมั้ย?”

พร้อมส่ายหน้าจนผมปลิว “ไม่เป็นไรครับ พร้อมรอเปลี่ยนตอนก่อนนอนทีเดียวเลยดีกว่า”

ตอบทั้งรอยยิ้มก่อนจะหันไปมองคุณแฟนที่ล้อมโต๊ะเล่นบิลเลียตกันอยู่ อดไม่ได้มองคุณแฟนตรงหน้า เอ่ยปากถามไป

“พี่จอมไม่เล่นหรอครับ? ปกติพร้อมเห็นชอบเล่นนี่”

เป็นฝ่ายซูเปอร์สตาร์หนุ่มที่ส่ายหน้าบ้าง เขากระชับอ้อมกอดรั้งร่างเบาหวิวมาซบตรงอก ก้มลงกระซิบข้างหูอีกคน

“ไม่ล่ะ มาให้ความอบอุ่นใครบางคนดีกว่า เดี๋ยวจะหนาวเอา”

พร้อมหัวเราะ โอบแขนตอบแล้วซุกใบหน้ากับอกอุ่นที่แข็งปึ๋งปั๋งนั่นอ้อนๆ “อุ่นไปถึงใจเลยยย ได้ผลชะงัดแบบนี้มาให้ความอบอุ่นพร้อมทั้งคืนเลยได้มั้ยครับ”

“ไม่แค่คืนนี้ครับ จะให้ทั้งชีวิตเลย”

พร้อมหัวเราะคิกคักกับจูบอุ่นๆ ข้างแก้ม ผสมหน้าแดงกับถ้อยคำหวานที่ถึงอยู่ด้วยกันมานานก็ยังหยอดแล้วหยอดเล่าให้เขาเขินม่วนต้วน..ถึงอย่างนั้นก็ดีกับใจ

..พาให้มันเต้นตึกตักทุกครั้ง..

“คุยอะไรกะหนุงกะหนิงกันสองคนนี้~”

พร้อมสะดุ้ง โผล่หน้าจากอกอุ่นสบดวงตาแพรวพราวนั่นแล้วค่อยสงบใจ

“พร้อมตกใจหมดเลย”

ตัวขัดจังหวะหัวเราะร่วน ก่อนจะทิ้งตัวลงมานอนบนพรมเดียวกันแล้วกลิ้งๆ ไปตามแนว สัมผัสปุยขาวๆ อุ่นๆ แสนจะนุ่มสบาย

“ฮ่าาาา สบายจังน้า”

พร้อมมองตาม หัวเราะให้ท่าทางร่าเริงที่เป็นเอกลักษณ์นั่นแล้วผละตัวออกจากอ้อมแขนอุ่นๆ นั่งมองคนตัวสูงอีกคนที่เปลี่ยนจากกลิ้งไปทั่วพรมเป็นกลิ้งๆ มาเท้าคางมองเขา รอยยิ้มกว้างขวางฉายอยู่บนใบหน้าดูดี ในแบบที่คนตัวเล็กก็ยิ้มกว้างขวางตอบ ก่อนเอื้อมมือไปปาดรอยช็อกโกแลตเล็กๆ ตรงมุมปากได้รูปของอีกคน

“หือ อะไรน่ะ?”

คนไม่รู้เรื่องรู้ราวชะเง้อคอมองตามมือพร้อม คนตัวเล็กหัวเราะร่วน ยื่นนิ้วโป้งให้ดูร่องรอย

“ช็อกโกแลต”

“อ้อ เมื่อกี้ลาร์ซดื่มช็อกโกแลตร้อนของเจ้าเพลิงมา”

พร้อมพยักหน้าหงึกหงัก เดาได้อยู่แล้ว ก็พี่ลาร์ซเสพติดอะไรหวานๆ โดยเฉพาะช็อกโกแลตมากเลยนี่นา ยิ่งเครื่องดื่มนี่จะกี่ทีๆ ก็ช็อกโกแลตร้อนบ้างล่ะ ช็อกโกแลตคาราเมลบ้างล่ะ เรดเวลเวทช็อกโกแลตบ้างล่ะ

แล้วคนตัวเล็กก็ต้องสะดุ้งเข้าอีกเมื่อคนซุกซนตรงหน้างับนิ้วเขาเข้าไป ใช้ลิ้นอุ่นๆ เลาะเล็มคราบช็อกโกแลตออกจากมือเขาจนสะอาดเกลี้ยงเกลา

พร้อมนิ่งค้าง พอลาร์ซยอมปล่อยนิ้วปุ๊บก็ชักมือกลับมากุม ใบหน้าเห่อร้อนขึ้นจนต้องลุกพรวดแล้วกระโดดเหยงไปนั่งบนโซฟานุ่มฟูข้างโล่คนเก่งที่เงยหน้าจากหนังสือขึ้นมามองคนที่ก้มหน้าก้มตาไม่พูดไม่จา แต่ใบหน้าแดงปลั่งก็ฟ้องเรื่องราวออกมาทั้งหมด

พอเนตรลึกล้ำราวห้วงสมุทรเบนไปก็ได้เห็นใบหน้าทะเล้นของคู่กรณีกับผู้ร่วมเหตุการณ์ที่หัวเราะร่วน และพอหันกลับมาอีกที ใบหน้าที่ว่าแดงก็ยิ่งแดงขึ้น เดาไม่ยากว่าเขินเสียงหัวเราะที่ตามมาจากสองคนข้างหลัง

“นอนมั้ย?”

และเสียงทุ้มนุ่มกับท่าทางสุขุมของคุณแฟนอีกคนก็ทำให้พร้อมพยักหน้า ล้มตัวลงโดยเหยียดขาจนสุด ส่วนศีรษะก็ซบลงบนตักหนาที่ทำหน้าที่ต่างหมอนให้เขามาร้อยรอบเพื่อซุกซ่อนความเขินจากคนขี้แกล้งทั้งหลาย คนตัวเล็กหันใบหน้าเข้าหาหน้าท้องที่สัมผัสได้ถึงกล้ามเนื้อแข็งแรงชัดเจน

จากแค่จะหลบมาพักให้หายเขินแป๊บเดียว ตักไม่นุ่มแต่สุดคุ้นเคยกับฝ่ามือกว้างที่ขยับขึ้นลงเบาๆ เหนือเรือนผมก็ทำให้เขาไม่อยากผุดตัวขึ้นมาเลย

..ง่วงจัง..

“พร้อมจะนอนแล้วหรอครับ?”

พร้อมรู้สึกว่าได้ยินเสียงนุ่มๆ ของพี่เพลิง..มืออุ่นๆ ลูบไล้อยู่ตรงแก้ม..มีอะไรสักอย่างที่นุ่มๆ ฟูๆ แล้วก็อุ่นมากๆ มาคลุมตัวด้วย..

..อยากนอนจัง..

เขารู้สึกเหมือนเสียงเปิดกระดาษ เสียงพูดคุยของคุณแฟน เสียงลูกกลมๆ กระทบขอบโต๊ะบิลเลียต เสียงไฟปะทุในเตาผิงเป็นเพลงกล่อม

มันไกลๆ ..ดูไกลขึ้น

..พักสักหน่อยดีกว่า..

TBC.

ฝากเอ็นดูหนุ่มๆทั้งแปดของเราด้วยนะคะ แฮ่