การเกิดใหม่ของเขาในฐานะราชาปีศาจนั้นติดเงื่อนไขปลดปล่อยพันธะอยู่ หากคิดจะกลับโลกเดิม ก็มีแต่ต้องตายด้วยน้ำมือของผู้กล้าเท่านั้น ซ้ำยังต้องเป็นการต่อสู้ที่ ‘สมน้ำสมเนื้อ’ และ ‘ยิ่งใหญ่อลังการ’ บนลานประลองสุดท้ายแห่งโรเอีย

อันตัวเขาผู้แข็งแกร่งที่สุด....

อันตัวเขาผู้ครองบัลลังก์ปีศาจมาสามพันปี....

อันตัวเขานั่งกุมขมับ....

ผู้กล้าในตำนานที่พอฟัดพอเหวี่ยงก็ตายไปตั้งแต่ห้าร้อยปีโน้นแล้ว ส่วนผู้กล้ายุคนี้กากเกิ๊น อย่าว่าแต่จะมาปรากฏตัวต่อหน้าเขา กระทั่งเหล่าลูกๆ หรือหมาเฝ้าประตูก็ยังไม่มีปัญญาจะโค่นล้มให้ได้ด้วยซ้ำ พวกที่มีฝีมือน่าคาดหวัง ก็มัวแต่ตบตีแย่งชิงเมืองชิงบัลลังก์กันอยู่ เห็นว่าเขาทำตัวสงบเสงี่ยมเข้าหน่อยก็ละเลยกันเชียวรึ หัดใส่ใจวงการผู้กล้าเสียบ้าง!!

ไม่ได้การ ตั้งแต่ข้ามมิติมา เขานั่งรอนอนรอมาเกือบสิบปีแล้วยังไม่เห็นหัวผู้กล้าสักคนที่บุกทะลวงถึงปราสาท ในเมื่อมันหาดีไม่ได้ เขาก็จะสร้างมันขึ้นมาเอง!

“ข้าจะไปพักร้อน! เอาบริวาร A ขึ้นมานั่งแทนที่ข้าก่อน เปิดประตูหน้าไว้ด้วย ถ้ามีผู้กล้าฝ่าเข้ามาได้อย่าลืมไปบอกข้า”

“ท่านราชาที่เคารพ หากทำแบบนั้นจะเป็นดูหมิ่นสถานที่มากเกินไป อย่างน้อยก็ควรให้สุนัขสามเศียรเฝ้าประตูด้วยถึงจะถูกต้อง”