ชนะโชคเป็นเจ้าของเพจเกี่ยวกับพระเครื่อง เขาเริ่มต้นลงเนื้อหาเกี่ยวกับพระเครื่องตั้งแต่ตอนที่เห็นคนถูกหลอกขายพระเครื่องในราคาสูงเกินจริงโดยบอกว่าเป็นพระกรุแตก[1] ทั้งที่จริงก็เป็นเพียงแต่พระสร้างขึ้นเลียนแบบพระเครื่องรุ่นที่เป็นที่นิยม แล้วเอาไปฝังดินในเขตวัดก่อนมีการบูรณปฏิสังขรณ์พระอารามหรืออุโบสถ พอเริ่มต้นการบูรณะก็ทำทีว่าขุดเจอกรุพระ เป็นพระกรุแตกอายุเก่าแก่ที่ฝังไว้ตั้งแต่ตอนสร้างพระอุโบสถหรือพระอารามเหล่านั้นแล้วก็เอามาขายโก่งราคาให้คนที่รู้ไม่เท่าทัน ชายหนุ่มทยอยลงข้อมูลในเพจทีละน้อย จนตอนนี้ก็มีคนสนใจสอบถามเรื่องต่าง ๆ เข้ามาพอสมควร

หากถามตัวเอง ชนะโชคไม่คิดว่าตัวเองเป็นเซียนพระหรืออะไรทำนองนั้น ภาพลักษณ์ของเซียนพระดูเหมือนจะเกี่ยวข้องกับเรื่องเงิน ๆ ทอง ๆ หาพระเครื่องที่เป็นที่นิยมมาปล่อยต่อในราคาแพง ๆ ซึ่งตัวเขาก็เพียงแต่สนใจเรื่องนี้ อ่านหนังสือพระมานานปี ดูจากพระเครื่องที่คนอื่นมีและที่ตัวเองสะสมจนพอมีความรู้บ้างเท่านั้นเอง

วันนี้เขาอยากจะนำเสนอพระผง[2]สุพรรณ พระเครื่องที่เป็นหนึ่งในชุดเบญจภาคี[3] แน่นอนว่าเป็นที่นิยมในหมู่นักสะสม และมีราคาสูงถึงเจ็ดหลักเข้าไปแล้วในตอนนี้ 

พระผงสุพรรณองค์นี้ ชนะโชคได้มาตอนที่ไปค้นเจอตลับสีผึ้ง[4]ของปู่เข้า พอเห็นตลับสีผึ้งจึงระลึกได้ว่าในตอนเด็ก ๆ ปู่ไม่ยอมให้ใครเข้าห้องพระ มีแต่เขาที่ได้ไปวิ่งเล่นและบางทีปู่ก็คงจะเบื่อที่จะห้ามปราม จำได้ว่าปู่จะมีตลับสีผึ้งที่จะแตะลูบผมในทุกเช้าอยู่เสมอ ๆ จนเมื่อปู่เสียชีวิตไป มาเปิดตลับดูจึงเห็นพระ ลักษณะเป็นพระผงสุพรรณ ซึ่งเขาก็เลี่ยม[5]เก็บไว้สำหรับระลึกถึงเจ้าของ

:

ทิมทองไม่ชอบสวมใส่เครื่องประดับ แต่พออายุเข้าเบญจเพส คุณป้าก็ขอให้หาพระเครื่องมาติดตัวไว้สักองค์ ตัวชายหนุ่มเองไม่ได้มีความสนใจเรื่องวัตถุมงคลมาก่อน แต่ถ้าจะทำให้คนในครอบครัวสบายใจขึ้นมาบ้าง ก็นับว่าเป็นเรื่องที่ดีและไม่มีเหตุผลที่ต้องปฏิเสธ

คุณป้าเอาพระที่เครื่องที่เก็บไว้นานหลายปีมาให้ ทั้งหมดนั้นไม่ได้เป็นชุดพระเครื่องที่มีราคาสูงหรือเป็นที่นิยมในหมู่เซียนพระ แต่ก็มีคนรู้จักนับหน้าถือตาให้มาในโอกาสต่าง ๆ เพื่อแสดงความปรารถนาดีในแต่ละห้วงเวลา และหากจะให้ทิมทองรับของรักของหวงพวกนั้นมาก็ไม่ค่อยสะดวกใจ จึงได้บอกว่าจะลองหาพระเครื่องดูเองก่อน

ข้อมูลในอินเตอร์เน็ตแนะนำเรื่องวิธีการเลือกพระเครื่องไว้มากมาย ทั้งพระประจำวันเกิด[6] พระประจำราศี อย่างเช่นตัวเขาเองที่เกิดวันพุธกลางคืน ตามเว็บไซต์ต่าง ๆ แนะนำเป็นพระปางปาลิไลยก์[7]

เมื่อค้นข้อมูลไปเรื่อย ๆ ก็ไปเจอเพจที่ลงข้อมูลเรื่องพระเครื่องและมีเรื่องพระปาลิไลยก์พอดี ในเพจมีข้อมูลสรุปสั้น ๆ พร้อมกับรูปประกอบ เป็นรูปพระพุทธรูปปางปาลิไลยก์ ของวัดป่าเลไลก์วรวิหาร[8]

ในเพจมีการอัพเดทข้อมูลเป็นประจำ เรื่องล่าสุดที่เพิ่งลงไปเป็นเรื่องพระผงสุพรรณ ที่มีข้อมูลน่าสนใจว่าขุดพบที่ปรางค์ประธานของวัดพระศรีรัตนมหาธาตุเมื่อปี 2456 โดยเจ้าเมืองสุพรรณในขณะนั้นเห็นว่ามีโจรผู้ร้ายลักลอบขุดกรุ จึงให้เปิดกรุและพบพระเครื่อง พระทองคำ แผ่นลานทอง แผ่นลานเงิน มีข้อมูลจารึกไว้ว่ามีพระฤาษีร่วมกันสร้างพระเพื่อบรรจุในพระปรางค์[9]วัดพระศรีรัตนมหาธาตุ นอกจากเรื่องเล่านั้นยังมีรูปพระผงสุพรรณที่ดูเก่าแก่แต่คนที่ไม่รู้เรื่องพระเครื่องก็บอกไม่ได้ว่าเก่าแก่จริงหรือว่าเป็นของที่ทำเลียนแบบกันแน่ เห็นคอมเมนต์ข้างล่างมีทั้งที่เสนอราคาให้ถึงหกหลัก บางคอมเมนต์ก็ลงรูปพระเครื่องหน้าตาคล้าย ๆ กัน และบอกให้ช่วยดูให้หน่อยว่าใช่ของแท้หรือไม่ บางคอมเมนต์ก็ลงรูปพระเครื่องพร้อมกับคำเสนอขายและราคาเริ่มต้นมาเสร็จสรรพ

:

แม้ชนะโชคจะระบุกฎของเพจไว้บ้างแล้ว อย่างเช่นไม่รับดูพระเครื่องให้ทางรูปถ่ายว่าเป็นของจริงหรือไม่ ไม่เปิดให้บูชาพระที่เขาเป็นเจ้าของ ไม่ให้เสนอขายพระ แต่ก็มีคนมาโพสต์ขายพระเครื่องอยู่ตลอด หากคนไม่รู้แล้วเกิดคิดว่าเป็นพระกรุเก่าแก่มีราคาจนโดนหลอกขายมาจริง ๆ ทั้งที่เป็นพระที่ทำเลียนแบบของเก่าและถูกขายแบกะดินก็น่าเห็นใจ และจะแย่กว่าถ้าคนซื้อเชื่อว่าเป็นพระเก่าแก่จนเอาไปขายให้คนอื่นต่ออีกทอด ชนะโชคพิมพ์ตอบเตือนเรื่องระเบียบของเพจที่ตั้งไว้ ที่ว่าไม่อนุญาตให้โพสต์ขายของเพราะต้องการให้เป็นเพจที่ให้ความรู้และให้คำแนะนำเรื่องพระเครื่องโดยไม่เกี่ยวข้องกับการค้าขาย เพิ่งจะตอบไปก็เห็นคนกดหัวใจให้กับคำตอบของเขาเข้าพอดี

ร้านสังฆภัณฑ์?

:

คนที่พบว่าตัวเองลืมเปลี่ยนบัญชีและเอาบัญชีของร้านสังฆภัณฑ์ที่สร้างไว้เผื่อว่ามีคนสนใจเห็นเข้าและมาหาซื้อสินค้าที่ร้านไปกดถูกใจโดยไม่ทันดูให้ดีเสียก่อนกำลังลังเลว่าจะกดยกเลิกที่กดถูกใจนั่นไปแล้วดีไหม แต่เพจพระเครื่องนั่นกดติดตามจนขึ้นให้เห็นในช่องเตือน แล้วยังมีช่องแชทที่เป็นสติกเกอร์หน้ายิ้ม

‘ผมเป็นลูกค้าร้านคุณนะครับ เพิ่งซื้อน้ำอบไปสองขวด’

ข้าวของที่ร้านไม่ได้ขายดีขนาดนั้น คนที่ซื้อน้ำอบไปสองขวดเร็ว ๆ นี้ก็มีแค่คนเดียว ทิมทองลังเลครู่หนึ่งก็พิมพ์ตอบไป

‘ขอบคุณนะครับ’

น้ำอบ เทียนอบหรือของอย่างอื่นในร้านไม่ได้ผลิตในเชิงอุตสาหกรรม แต่ทำด้วยมือและใช้เวลานานกว่าจะทำได้สักล็อต ไม่มีความจำเป็นที่จะต้องเชื้อเชิญให้คนซื้อ และคนที่เพิ่งซื้อน้ำอบหลายขวดอย่างนั้น นอกจากซื้อไปเก็บก็ดูท่าว่าจะใช้ได้ไม่ทัน ต่อให้จะใช้น้ำอบสรงพระทุกวันก็ตามที

แต่เพจนี้เน้นให้ความรู้เรื่องพระเครื่อง ถ้าอย่างนั้นก็น่าจะพอขอคำปรึกษาได้

‘ผมอยากจะเริ่มบูชาพระเครื่องสักองค์ มีคำแนะนำอะไรไหมครับ’

[1] แต่เดิมนั้นมักมีการสร้างพระเครื่องแล้วเก็บไว้ในเจดีย์ หรือพระปรางค์ นัยว่าเป็นพุทธบูชาและสืบทอดศาสนา เมื่อเจดีย์หรือพระปรางค์หักพังลงมาพบว่ามีพระเครื่องและของมีค่าอื่น ๆ อยู่มาก จนมีการลักลอบขุด ในอดีตคนที่ขุดหามักสนใจแต่ของมีค่าอื่นและพระเนื้อชิน (โลหะ) จนมีการร่ำลือถึงพระพุทธคุณพระเครื่อง ทั้งทางเมตตามหานิยม แคล้วคลาด และอยู่ยงคงกระพัน จึงเริ่มนิยมนำพระเครื่องเนื้อผงหรือเนื้อดินมาบูชาและพกติดตัว อาจด้วยวิธีการใช้ลวด/เชือกถักรอบพระ ในบางกรณีเมื่อจะใช้อาจมีการนำมาอมไว้ในปากเพื่อให้ฟันแทงไม่เข้าตามความเชื่อ

[2] พระผง คือพระที่สร้างขึ้นจากดิน ผสมว่านยาและวัตถุอื่น ๆ มีเนื้อละเอียด

[3] เบญจภาคีคือพระเครื่องที่มีอายุเก่าแก่ 5 ชนิด คือ พระสมเด็จพุฒาจารย์(โต) หรือ พระสมเด็จฯ พระนางพญา พระรอด พระกำแพงทุ่งเศรษฐี หรือ พระซุ้มกอ และ พระผงสุพรรณ

[4] บางครั้งก็นิยมนำพระเครื่องไปทำน้ำมนต์ แช่น้ำมันหอมหรือสีผึ้งเพื่อนำน้ำมันหรือสีผึ้งไปใช้ด้วยอีกทาง

[5] ใช้โลหะเช่นทองคำ ตะกั่ว หุ้มที่ปลาย ริมขอบ หรือปากของสิ่งต่าง ๆ โดยรอบ แล้วกวดให้แนบสนิทเพื่อกันสึก กันบิ่น ปกปิดตำหนิ เพื่อความสวยงาม หรือเพื่อให้มีค่าสูงขึ้น

[6] พระประจำวัน หรือพระปางประจำวัน หมายถึง พระพุทธรูปที่จัดเป็นพระประจำวัน นิยมเรียกว่าปาง เช่น วันจันทร์เป็นปางห้ามญาติ วันอังคารเป็นปางไสยาสน์ วันพุธกลางวันเป็นปางอุ้มบาตร วันพุธกลางคืนเป็นปาลิไลย์ วันพฤหัสบดีเป็นปางสมาธิ วันศุกร์เป็นปางรำพึง วันเสาร์เป็นปางนาคปรก และวันอาทิตย์เป็นปางถวายเนตร 

[7] มักสะกดผิดเป็นป่าเลไลย ป่าเลไลย์ ป่าเลไลยก์ เป็นพระพทธรูปอยู่อิริยาบถประทับนั่งบนก้อนศิลา พระบาททั้งสองวางอยู่บนดอกบัว พระหัตถ์ซ้ายวางคว่ำอยู่บนพระชานุ พระหัตถ์ขวาวางหงายบนพระชานุ มีรูปช้างหมอบใช้งวงจับกระบอกน้ำ อีกด้านมีลิงถือรวงผึ้งถวาย 

[8] เป็นวัดเก่าแก่ ตั้งอยู่ที่จังหวัดสุพรรณ ภายในวิหารประดิษฐานหลวงพ่อโต ปางปาลิไลยก์ นอกจากโบราณวัตถุแล้ว บริเวณวัดยังมีภาพเขียนเรื่องราว ขุนช้าง - ขุนแผน ด้วย

[9] พระปรางค์ เป็นงานสถาปัตยกรรมที่มีลักษณะเฉพาะของขอม ตามคติเขาพระสุเมรุเป็นศูนย์กลางแห่งจักรวาล มีรูปแบบต่าง ๆ กัน เช่น 1. ทรงศิขร ได้แก่ ปราสาทนครวัด ปราสาทหินพนมรุ้ง 2. ทรงงาเนียม สมัยอยุธยาตอนต้น ได้แก่ พระปรางค์วัดพระศรีมหาธาตุ เมืองเชลียง สุโขทัย 3. ทรงฝักข้าวโพด สมัยต้นรัตนโกสินทร์ ได้แก่ วัดเทพธิดาราม กรุงเทพ ฯ วัดมหาธาตุยุวราชรังสฤษฎิ์ราชวรมหาวิหาร กรุงเทพ ฯ 4. ทรงจอมแห ได้แก่ วัดอรุณราชวราราม ธนบุรี

***********************************

 TBC

พระผงสุพรรณ สามารถชื่นชมได้ที่นี่ค่ะ https://siamrath.co.th/n/44014

ทยอยเปิดกรุพระไปเรื่อย ๆ ขอบคุณที่แวะมาอ่านนะคะ