ปฐมบท

สตรีผู้เป็นที่หมายปอง

หากกล่าวว่าเวทมนตร์เป็นศาสตร์ที่แข็งแกร่งที่สุดในโลกแล้ว เห็นทีจะต้องแก้ไขความเข้าใจที่ผิดนั่น “การแปรธาตุ” ศาสตร์ชั้นสูงเพียงศาสตร์เดียวที่สามารถสร้างสิ่งมีชีวิตจากสิ่งไม่มีชีวิตเช่นโฮมุนครุสได้ ศาสตร์ของมังกรแห่งชีวิตที่หายสาบสูญไปครั้นสงครามสัตว์อสูร แม้จะมีผู้ศรัทธาในมังกรแห่งชีวิตจำนวนมากที่เสาะหาคัมภีร์ศาสตร์การแปรธาตุ แต่นั่นก็ราวกับการควานหาหยดน้ำตาในน้ำทะเล ไร้ซึ่งเบาะแส ไร้ซึ่งรูปลักษณ์ให้รับรู้ แม้แต่คำบอกเล่าในอดีตกาลก็ไม่อาจตีความออกมาได้ว่าแท้จริงแล้วคัมภีร์ศาสตร์การแปรธาตุนี้อยู่ที่ใด กระทั่งเวลาผ่านเนิ่นนานหลายพันปี ศาสตร์การแปรธาตุก็กลายเป็นเพียงเรื่องเล่าราวกับนิทานกล่อมเด็กน้อยให้หลับใหล เวทมนตร์กลายเป็นสิ่งขับเคลื่อนโลกใบนี้

หากแต่ใครเล่าจะล่วงรู้ แต่ละประเทศต่างเสาะแสวงหาผู้มีความสามารถนี้ เพียงมีในครอบครอง การครองโลกใบนี้ก็ไม่ใช่สิ่งที่เป็นไปไม่ได้อีกต่อไป

หญิงสาววัยสิบเก้าปีใต้เสื้อคลุมสีกรมเหม่อมองด้านหน้าของตัวเองด้วยสายตาที่ว่างเปล่า ผืนน้ำสีน้ำเงินเข้มตัดกับท้องฟ้าสีส้มยามตะวันลับขอบฟ้า สายลมพร้อมกับกลิ่นอายของเกลือทะเลพัดผ่านแก้มนิ่มอย่างอ่อนโยน ดวงเนตรสีเลือดค่อยๆ ปิดลงอย่างเชื่องช้า ความง่วงงุนเข้าครอบงำสติของเธอ ร่างกายที่มาถึงขีดจำกัดนั้นต้องการการพักผ่อน เพียงแต่สถานที่นี้ไม่เหมาะที่จะนอนพัก เพราะที่แห่งนี้ กำลังอยู่ในการใช้งานเพื่อคัดเลือกนักเรียนสำหรับอินโครเชียน สถาบันการศึกษาและสภาเวทมนตร์กลางแห่งทวีปอาริเนีย ผู้คุมสอบที่ยืนอยู่ข้างๆ เห็นร่างกายของหญิงสาวโอนเอนก็อดไม่ได้ที่จะต้องเรียกให้เด็กสาวไปนั่งรอที่ม้านั่งด้านหลังเธอ

“คุณคลอเดีย เอลีเรียส ไปนั่งรอที่ม้านั่งตรงนั้นเถอะ อย่างไรก็อีกนานกว่าจะคนที่เหลือจะสอบเสร็จ”

“ขอบคุณค่ะ”

เมื่อหญิงสาวเดินไปที่ม้านั่งตามที่เธอบอก ผู้คุมสอบก็อดถอนหายใจไม่ได้ เด็กคนนี้มีความสามารถเป็นอย่างมาก เธอสามารถพูดได้เต็มปากเต็มคำเลยว่าคลอเดีย เอลีเรียสเป็นอัจฉริยะที่ไม่เคยพบมาก่อนนับตั้งแต่ก่อตั้งสภาเวทมนตร์ขึ้นมา ผู้ที่สามารถผ่านบททดสอบของปรมาจารย์ทั้งแปดสาขาเวทมนตร์ได้อย่างรวดเร็วแบบนี้ จะต้องเก็บไว้เป็นความลับ ยิ่งภูมิหลังของเด็กคนนี้นั้นเกิดและโตในเขตเหนือที่ไร้ซึ่งชีวิตและไร้ซึ่งการปกครองและแทรกแซงโดยประเทศมหาอำนาจทั้งหลายแบบนี้ ไม่อาจให้ใครได้ตัวเธอไปได้ มิเช่นนั้นสมดุลของอำนาจอาจสั่นคลอน

หญิงสาวเอนกายนอนลงกับม้านั่งยาว เมื่อเข้าสู่ห้วงนิทราภาพของมังกรแห่งชีวิตก็ปรากฏขึ้นเพื่อทบทวนหน้าที่ของหญิงสาวผู้เป็นบุตรแห่งมังกรชีวิต ไม่ปรากฏเป็นกายหยาบ มีเพียงหมอกวิญญาณสีขาวสว่างท่ามกลางความมืดของห้วงนิทราเท่านั้น เงาของดวงตาสีดำที่เฉียงขึ้นจ้องมองมาที่คลอเดีย ทันใดนั้นเสียงก้องกังวานที่แสนคุ้นเคยของมังกรแห่งชีวิตก็ดังขึ้น

“คลอเดียเอ๋ย หน้าที่ของเจ้าคือการส่งมอบคัมภีร์แห่งการแปรธาตุให้มังกรแห่งความว่างเปล่า จงอย่าลืมมันเสีย”

ไม่อาจโต้ตอบได้ หญิงสาวทำได้เพียงย่อกายทำความเคารพเพื่อเป็นการตอบรับการเน้นย้ำหน้าที่ของมังกรที่ชุบเลี้ยงตนมา แม้มิใช่ผู้ให้กำเนิด ทว่าชีวิตนี้ก็กล่าวได้อย่างเต็มปากว่าเติบโตมาได้เพราะมังกรผู้สูงส่งนี้เป็นคนชุบเลี้ยง ศาสตร์มนตราและศาสตร์การแปรธาตุแบบดั้งเดิมได้รับการถ่ายทอดอย่างครบถ้วน อีกทั้งดวงเนตรสีเลือดนี้ยังเป็นหลักฐานของตัวตนของคลอเดีย แม้มันจะไร้ซึ่งแววตาที่เต็มไปด้วยสีสันแห่งชีวิต แต่อัญมณีคู่นี้ก็เป็นสิ่งที่สำคัญที่สุดของคลอเดีย เธอรักมันมากกว่าสิ่งใด เพราะมันเป็นสิ่งเดียวที่เชื่อมเธอกับมังกรแห่งชีวิตที่ได้จากไป ณ ที่ไกลแสนไกลเอาไว้

เมื่องมังกรแห่งชีวิตหายไป คลอเดียก็เข้าสู่ห้วงนิทราอย่างสมบูรณ์ แม้จะเป็นการงีบเพียงไม่กี่นาที แต่ก็ทำให้หญิงสาวรู้สึกสดชื่นขึ้นเป็นอย่างมาก เมื่อดวงเนตรสีเลือดเปิดขึ้นอีกครั้ง ครานี้เธอเห็นผู้ผ่านการทดสอบคนอื่นประปราย บ้างก็พูดคุยกัน บ้างก็นั่งพักกับพื้นทราย และตรงหน้าเธอ มันคือต้นขาของใครสักคน เมื่อเงยหน้าเพื่อสบตา ดวงเนตรสีมรกตสบเข้าดวงเนตรสีเลือด คนที่ยืนอยู่ถอยหลังเล็กน้อยด้วยความตกใจ ก่อนจะรวบรวมสติกลับมาแล้วเป็นฝ่ายพูดก่อน

“ผมขอนั่งด้วยได้ไหมครับ”

“เชิญค่ะ ขอโทษด้วยนะคะที่หลับจนปล่อยให้คุณไม่มีที่นั่ง”

“ไม่เป็นอะไรครับ คุณดูเพลียมาก แต่มานอนในที่แบบนี้ระวังปวดหัวนะครับ”

เมื่อได้ยินอีกฝ่ายพูด คลอเดียก็รู้สึกปวดศีรษะขึ้นมาทันที ไม่ทันขาดคำแท้ๆ หญิงสาวเปิดผ้าคลุมของตัวเองออกเพื่อที่จะแตะหน้าผากของตัวเอง หากเป็นไข้เธออาจต้องไปหายาทาน แม้จะหลอมยาขึ้นมาเองได้ แต่วัตถุดิบในตอนนี้มีไม่พอ อีกทั้งไปซื้อยามาคงเป็นทางเลือกที่ดีกว่า ชายหนุ่มที่ยืนอยู่ด้านหน้าของคลอเดียตกใจทันทีเมื่อเห็นหญิงสาวแตะหน้าผากของเธอเอง ตนเพียงแค่พูดแซวเล่น ไม่คิดว่าเธอคนนี้จะมีไข้จริงๆ

“มีไข้หรือเปล่าครับ ให้ผมพาไปที่ฝ่ายพยาบาลไหมครับ”

“ไปค่ะ ฉันรู้สึกมึนหัวมากเลยค่ะ”

คลอเดียได้รับการพยุงโดยชายหนุ่มเจ้าของดวงตาสีมรกต เรือนผมสีทองแบบนี้คงมาจากประเทศทางตะวันออกสักแห่ง ฝั่งตะวันออกของทวีปอาริเนียได้รับพลังจากมังกรแห่งแสง ที่นั่นแบ่งเป็นเชื้อสายของมังกรแห่งแสงแยกย่อยลงไปอีกคือมังกรทองที่มีพลังมากที่สุด จากนั้นคือมังกรไฟ มังกรดินที่มีพลังเทียบเท่ากัน แต่เรือนผมสีทองแบบนี้ ย่อมต้องเป็นมังกรทอง ถ้าคลอเดียต้องทำหน้าที่ให้สำเร็จ เธอจะต้องไปพูดคุยกับคนที่เป็นเชื้อสายของมังกรแห่งความมืด

ระหว่างไปที่ฝ่ายพยาบาล ทั้งสองก็ได้ทำความรู้จักซึ่งกันและกัน อีกฝ่ายมีชื่อว่าเจนอส เจนอสเป็นคนที่ห้าที่ผ่านการสอบคัดเลือกของสถานบันอินโครเชียน อีกทั้งอีกฝ่ายยังเล่าเรื่องเกี่ยวกับบ้านเกิดของตัวเองให้คลอเดียฟังด้วยเมื่อหญิงสาวบอกไปว่าเธอมาจากเขตรกร้างทางเหนือของทวีป อีกทั้งยังไม่เคยออกจากที่นั่นด้วย รอบกายของเธอมีแต่หิมะสีขาวและน้ำแข็งสีฟ้า

“ปิดเทอมลองไปทะเลแล็กตรอนนะครับ ทะเลตะวันออกจากมีกลิ่นอายแตกต่างจากทะเลทางเหนือแบบที่นี่”

“ไว้ฉันจะไปค่ะ ว่าแต่ทำไมเจนอสถึงเข้ามาทักฉันหรือคะ แถมยังพาฉันไปฝ่ายพยาบาลทั้งที่เรารู้จักกันเมื่อครู่เอง”

คำถามที่ไม่คาดคิดของหญิงสาวทำเอาใจของชายหนุ่มกระตุกวูบ แต่นั่นเป็นความรู้สึกที่หายไปอย่างรวดเร็ว “ผมอยากรู้ว่าทำไมคุณถึงออกมาเร็วน่ะครับ แบบทดสอบของปรมาจารย์ทั้งแปดที่ออกแบบการสอบคัดเลือกนี้ไม่ง่ายเลย แต่คลอเดียใช้เวลาแค่ยี่สิบนาทีก็สามารถสำเร็จทุกแบบทดสอบได้แล้ว”

ทั้งสองยุติบทสนทนาเมื่อมาถึงโต๊ะของฝ่ายพยาบาล เจนอสเป็นฝ่ายเอ่ยบอกอาการของหญิงสาวข้างกาย “เพื่อนของผมเขามีไข้ มึนหัวครับ” คลอเดียได้รับการตรวจอย่างละเอียดโดยแพทย์ที่อยู่ประจำโต๊ะพยาบาลทันที ยาถูกจัดใส่ถุงให้เป็นมื้อจำนวนห้าชุด หญิงสาวรับมาพร้อมกับขอบคุณคุณหมอ จากนั้นจึงตอบคำถามของเจนอส อาการมึนหัวบรรเทาลงแล้วเพราะเมื่อครู่คุณหมอให้เธอทานยาไปชุดหนึ่ง

“แบบทดสอบของปรมาจารย์ทั้งแปดต้องการตรวจสอบพื้นฐานทางเวทมนตร์ของผู้เข้าสอบค่ะ ดังนั้นเพียงแค่เข้าใจพื้นฐานการใช้เวทมนตร์ที่แท้จริงแล้ว ก็สามารถสำเร็จบททดสอบได้อย่างรวดเร็วเลยค่ะ เช่นการทดสอบแรก พื้นฐานการเขียนวงเวทใช่ไหมคะ วงเวทที่ฉันได้รับให้เขียนขึ้นคือเวทผนึก สิ่งที่สำคัญในการเขียนวงเวทสำหรับผนึกคืออักษรกักขังค่ะ เพียงมีอักษรกักขัง ก็จะสามารถสร้างวงเวทผนึกได้แล้วค่ะ”

“อักษรกักขัง?”

“เวลาเขียนวงเวท จะมีสัญลักษณ์พวกนี้ใช่ไหมคะ”

คลอเดียหยุดเดินแล้วหยิบไม้ที่อยู่บนพื้นทรายมาเขียนวงเวทสำหรับการใช้งานสามรูปแบบให้เจนอสดู 

วงเวทผนึก วงเวทเพิ่มพลัง และวงเวทโจมตี

จากนั้นย่อตัวลงเพื่อชี้ไปสัญลักษณ์ด้านใน เจนอสก็ย่อตัวดูด้วยความสนใจ มันคือสิ่งที่เขาไม่เคยรู้เลย ไม่มีใครสอนแบบนี้ด้วยซ้ำ มีเพียงแค่การจำวงเวทที่เป็นวงเวทใหญ่เลย รายละเอียดด้านในแบบนี้ไม่มีใครกล่าวถึงด้วยซ้ำ

“พวกนี้คืออักษรเวทค่ะ พวกมันมีความหมายในตัวเอง นี่แปลว่ากักขัง ส่วนนี่แปลว่าส่งเสริม และนี่แปลว่าทำลายค่ะ”

​

อักษรกักขัง             อักษรส่งเสริม        อักษรทำลาย

​ชายหนุ่มบอกหัวข้อที่ตนได้แก่หญิงสาว “ผมได้วงเวทตรึงครับ ผมเลยเขียนตอบไปแบบนี้”

​

วงเวทตรึง

เจนอสขอไม้จากคลอเดียมาวาดวงเวทตรึงตามที่ตนเองตอบไป คลอเดียอดทึ่งไม่ได้ เจนอสความจำดีมากที่สามารถจำวงเวทผสานแบบนี้ได้ “เจนอสเก่งมากเลยค่ะที่จำวงเวทผสานได้ ฉันยังจำไม่ได้เลยนะคะ มันค่อนข้างยาก ตรงนี้จะมีอักษรกักขังและดูดซับ มันเลยเรียกว่าวงเวทผสานค่ะ เพราะในวงเวทไม่ได้มีอักษรเวทแค่อักษรเดียว ตำแหน่งการวางตัวอักษรก็จะเกี่ยวข้องกับระดับพลังด้วยค่ะ วงเวทตรึงจะเน้นไปที่พลังการดูดซับมากกว่าการกักขังค่ะ ดังนั้นอักษรดูดซับจะอยู่ที่สองนาฬิกา ส่วนอักษรกักขังจะอยู่ที่เจ็ดนาฬิกาค่ะ จะเห็นว่าเส้นนี้คือเส้นที่ลากจากเจ็ดนาฬิกาไปยังสองนาฬิกา เป็นเส้นที่บอกว่าวงเวทนี้จะเริ่มทำงานจากการกักขังก่อนและค่อยทำการดูดซับ เรียกเส้นนี้ว่าเส้นนำทางค่ะ เส้นนำทางนี้เราจะต้องเริ่มเขียนจากเวททำงานลำดับแรกก่อน แล้วค่อยไปที่เวทที่ทำงานลำดับถัดไปค่ะ” 

​

อักษรดูดซับ

คลอเดียอธิบายอย่างไม่หวงความรู้ ศาสตร์การเขียนวงเวทเป็นศาสตร์ที่สำคัญในการพัฒนาหลายสิ่งหลายอย่างในทวีปปัจจุบัน สิ่งของจำนวนมากมีวงเวทเป็นวงจรในการทำงาน แม้จะเป็นศาสตร์ที่พบได้ทั่วไป แต่ก็เป็นศาสตร์ที่ยากที่สุดในบรรดาศาสตร์ทั้งแปดแขนงของเวทมนตร์

“ผมพึ่งทราบอะไรแบบนี้เลยครับ”

“ถ้าไม่เข้าใจอะไรสามารถถามฉันได้หมดเลยนะคะ แต่เรื่องใช้กำลังต้องขอปฏิเสธค่ะ แค่สอบวันนี้ฉันก็ไข้ขึ้นแล้ว”

เจนอสหัวเราะเบา ๆ ดวงตาสีมรกตวาวขึ้นด้วยความตื่นเต้นเพียงชั่วพริบตาก่อนจะกลับไปสงบนิ่งเหมือนเดิม “ไปนั่งคุยที่เดิมกันครับ คงอีกสักพักถึงจะมีผู้ผ่านการคัดเลือกครบ ผมอยากรู้เรื่องวงเวทอีกเยอะเลย” คลอเดียยิ้มอย่างใจดีและดีใจ “ได้เลยค่ะ” ในที่สุดเธอก็สามารถคุยกับมนุษย์โดยที่ไม่ทำบรรยากาศกร่อยได้เสียที ที่ผ่านมาเธอไม่เคยได้พูดคุยกับใครเป็นเรื่องเป็นราวได้ยาวแบบนี้มาก่อน หวังว่าชีวิตในอินโครเชียนของเธอจะมีเพื่อนกับใครเขาบ้าง ดังเช่นที่มังกรแห่งชีวิตได้บอกกับเธอก่อนที่มังกรผู้สูงส่งจะจากไป

ทั้งสองนั่งลงที่ม้านั่งตัวเอง เจนอสที่เต็มไปด้วยความอยากรู้ก็ถามสิ่งที่ตัวเองอยากรู้ทันที “ปกติวงเวทโจมตีจะเป็นการระเบิด ถ้าผมอยากเปลี่ยนให้วงเวทโจมตีเป็นหลอมละลายแล้วระเบิดออก แบบนี้สามารถทำได้ไหมครับ” คลอเดียฟังคำถามแล้วใช้เวลาประมวลผล เป็นคำถามที่เธอไม่นึกมาก่อนเลย

“ฉันเองก็ไม่เคยทำนะคะ แต่จะลองเขียนดูไหมคะ”

“ได้หรือครับ”

“ได้ค่ะ เพียงแค่เราต้องลำดับการทำงานของวงจรเวทก่อน ตามที่เจนอสบอก คุณต้องการให้เกิดการหลอมละลายก่อน และค่อยระเบิดออกใช่ไหมคะ ตรงนี้เราต้องสมดุลการทำงานของวงจรเวทก่อนค่ะ ดังนั้นฉันจะลำดับให้วงเวทนี้หลอมละลายก่อน จากนั้นค่อยระเบิดค่ะ เราจะใช้อักษรสามตัวนี้ เป็นอักษรทำลาย อักษรดูดซับ และอักษรหลอมเหลวค่ะ”

​

อักษรทำลาย     อักษรดูดซับ          อักษรหลอมเหลว

“ฉันจะให้เวทหลอมเหลวทำงานในระดับกลาง จากนั้นดูดซับให้เร็วมากที่สุด และระเบิดออกที่ระดับสูง ก็จะเป็นอักษรหลอมเหลวที่เก้านาฬิกา อักษรดูดซับที่หกนาฬิกา และอักษรทำลายที่หนึ่งนาฬิกาค่ะ” คลอเดียลองเขียนสิ่งที่ตัวเองคิดลงบนพื้นทราย เจนอสขมวดคิ้วด้วยความไม่เข้าใจปนตกตะลึง

​

“ที่บอกว่าต้องดูดซับให้เร็วมากที่สุด ทำไมถึงวางไว้ที่หกนาฬิกาหรือครับ ผมไม่เคยเห็นวงเวทผสานที่ไหนวางตำแหน่งตัวอักษรไว้ที่หกนาฬิกาเลย” คลอเดียฟังแล้วก็เข้าใจทันที แสดงว่าเจนอสอาจไม่เคยใช้วงเวทที่มีความสามารถในการหลอมเหลว “ปกติแล้วการใช้อักษรหลอมเหลวจะต้องตามด้วยอักษรดูดซับเสมอค่ะ และในวงเวทจะแบ่งออกเป็นสองฝั่งซ้ายขวาใช่ไหมคะ หากเป็นวงเวทผสานที่ตำแหน่งหกนาฬิกาคือตำแหน่งที่ระดับพลังแสดงผลต่ำที่สุดค่ะ ไล่ขึ้นไปทั้งทวนเข็มนาฬิกาและตามเข็มนาฬิกาไปหาสิบสองนาฬิกาที่แสดงผลรุนแรงมากที่สุด ในที่นี้เราไม่ต้องการวงเวทนี้ดูดซับของที่หลอมเหลว เพียงแต่เราต้องการพลังของอักษรดูดซับที่ทำให้ของเหลวนั้นมารวมตัวกันเตรียมระเบิดออก ตำแหน่งที่หกนาฬิกาจึงเหมาะสมที่สุดค่ะ” 

หญิงสาวอธิบาย เธอไม่ได้ใส่พลังเวทมนตร์เข้าไปดังนั้นวงเวทนี้จึงไม่ทำงาน เมื่อคลอเดียหันไปมองคนข้างกาย ดวงตาสีมรกตของเขาใต้แสงอาทิตย์ยามโพล้เพล้นั้นส่องประกายสุกสกาว ฉับพลันความคิดที่ว่าชายหนุ่มข้างกายนั้นช่างเหมาะกับดวงตาสีมรกตเหลือเกิน ใบหน้าของเขาจัดได้ว่างดงามกว่าใครที่เธอเคยพบระหว่างเดินทางมาที่อินโครเชียน สมกับเป็นเชื้อสายของมังกรทอง แต่ความคิดนั้นอยู่เพียงชั่วครู่ทันทีที่ได้สติ ดวงตามรกตของเจนอสก็อยู่ใกล้เธอเพียงหนึ่งฟุต “จบจากที่นี้แล้วไปทำงานที่จักรวรรดิเฟลิเรียเถอะครับ!”

ประโยคไม่คาดฝันดังขึ้นพร้อมกับเสียงโวยวายที่เข้ามาห้ามอย่ารวดเร็ว ส่วนคลอเดียนั้นมือไม้แข็ง เธอวางตัวไม่ถูก ทุกอย่างมันเกิดขึ้นเร็วเกินไปจนเธอประมวลผลไม่ทันแล้ว

ตุ้บ!

“เฮ้เจนอส แกทำบ้าอะไรเนี่ย!เธอตกใจหมดแล้ว!!”

“ขอโทษครับคลอเดีย ผมเผลอตัวไปหน่อย ขอโทษจริง ๆ”

เจนอสรีบลุกขึ้นแล้วโค้งขอโทษทันทีเมื่อพึ่งได้สติจากการถูกเจ้าของเสียงตบหัว เขาเกรงว่าการกระทำของตนจะไปสร้างความไม่สบายใจให้หญิงสาวเหลือเกิน เขารู้แล้วว่าเธอเป็นยอดอัจฉริยะ จะปล่อยให้ใครได้ตัวเธอไปไม่ได้ หญิงสาวที่ได้รับการโค้งขอโทษนั้นยกมือห้าม เมื่อเห็นว่าชายหนุ่มขอโทษด้วยความรู้สึกผิดอย่างจริงใจ คลอเดียสันนิษฐานในใจคร่าวๆ ว่าก่อนหน้าที่จะมายังอินโครเชียน เจนอสคงเป็นคนที่ลงพื้นที่สำรวจหน้างานสินะ

“ไม่เป็นอะไรค่ะเจนอส ขอบคุณที่ชวนนะคะ แต่ว่าขอฉันลองไปเที่ยวก่อนนะคะ”

“มาเลยครับ เฟลิเรียพร้อมต้อนรับเสมอ ถ้าคลอเดียมาผมจะพาเที่ยวเองเลยครับ”

“ฮะๆ ขอบคุณค่า ฉันชื่อคลอเดียนะคะ แล้วท่านทางนี้?”

“ดาเนียลครับ ขอโทษแทนเพื่อนของผมด้วยนะครับ เวลาเห็นใครมีความสามารถมากๆ ก็มักจะชวนไปทำงานที่บ้านมันทุกที”

เมื่อชายหนุ่มที่มาใหม่พูดจบ ไฟรอบๆ สนามสอบคัดเลือกก็สว่างขึ้น ดาเนียลมีผิวสีแทน ใบหน้าของเขาคมเข้มกว่าเจนอสที่ดูงดงามและเจ้าสำอาง ดวงตาสีน้ำตาลกับเรือนผมสีสนิมแบบนี้ ไม่พ้นเชื้อสายมังกรโลหะ คลอเดียใช้เวลาประเมินคนมาใหม่ไม่นาน จากนั้นจึงชวนคุยเพื่อสร้างสัมพันธไมตรี เพราะอย่างไร คนที่อยู่ตรงนี้ทั้งหมดคือนักเรียนใหม่ของสถาบันอินโครเชียนที่พวกเขาต้องเรียนร่วมกันไปอีกห้าปี

“ไม่เป็นอะไรค่ะ นั่งไหมคะ ฉันกับเจนอสกำลังคุยเรื่องวงเวทกัน”

“ขอบคุณครับ น่าอายเหลือเกินที่ผมต้องบอกว่าผมอ่อนเรื่องวงเวทที่สุดแล้ว ถ้าไม่ใช่วงเวทที่ผมใช้บ่อย ๆ ที่เหลือผมก็ไม่สามารถใช้ได้แล้วครับ”

“ไอ้โง่ ชีวิตไม่ได้มีแค่ศาสตร์หลอมนะ เอาศาสตร์อื่นบ้างขอร้อง” เจนอสตำหนิเพื่อนของตนแล้วกดไหล่ให้ดาเนียลนั่งลงข้าง ๆ ตน เขาอยากจะรู้จริง ๆ ว่ามันผ่านห้องคัดเลือกของศาสตร์วงเวทมาได้อย่างไร หญิงสาวหัวเราะเบา ๆ แล้วเสนอตัวช่วย อย่างไรการเรียนในอินโครเชียนก็จำเป็นที่จะต้องจำวงเวทให้ได้มากกว่าห้าสิบวงเวทพื้นฐานและมากกว่าสองวงเวทผสานที่เป็นเงื่อนไขในการจบการศึกษา ช่วยกันตั้งแต่ตอนนี้ จะได้เรียนจบพร้อมกันอย่างไรล่ะ

“ถ้าไม่ว่าอะไร ฉันสามารถช่วยสอนให้ดาเนียลเข้าใจศาสตร์วงเวทได้นะคะ”

“ขอบคุณครับคลอเดีย เรียกผมแดนก็ได้ครับ เหมือนนางฟ้ามาโปรดเลย” ตุ้บ!

“แค่ก ๆ ” เจนอสกระแอมไอหลังจากที่ตบหัวดาเนียล คลอเดียทำเพียงแค่อมยิ้มเล็กน้อย เธอไม่ได้ใส่ใจอะไรนักหรอก แต่ว่านางฟ้าอย่างนั้นหรือ ถ้าจำไม่ผิด เชื้อสายมังกรโลหะจะมีนางฟ้าประจำกายมิใช่หรือ เสียงหวานเอ่ยถามชายหนุ่มที่นั่งถัด ๆ ไป

“แดนมีเชื้อสายมังกรโลหะใช่ไหมคะ จริงไหมคะที่เขาบอกว่าเชื้อสายมังกรโลหะจะมีนางฟ้าประจำกาย”

“จริงครับ แต่ไม่ใช่นางฟ้าหรอก เรียกว่าภูตจะดีกว่าครับ มังกรโลหะมีความสามารถในศาสตร์ของการหลอม ดังนั้นภูตประจำกายเหล่านี้จะช่วยตรวจสอบคุณภาพของการหลอมครับ แต่ภูตเหล่านี้เป็นบริวารของมังกรวิญญาณที่มอบให้มังกรโลหะครับ ดังนั้นเชื้อสายอื่นนอกจากมังกรวิญญาณและมังกรโลหะแล้วจะมองไม่เห็นพวกเขาครับ”

คลอเดียพยักหน้า ศาสตร์การหลอมเป็นศาสตร์ที่ละเอียดอ่อนอย่างมาก เป็นอีกแขนงที่เธอทำได้ดีแต่คงไม่อาจเทียบเท่าเหล่าเชื้อสายมังกรโลหะที่ตลอดชีวิตที่ผ่านมาพวกเขาทำการหลอมแล้วหลอมอีก โอสถ ศาสตราวุธ อัญมณี แร่มานา พวกเขาล้วนดึงประสิทธิภาพออกมาได้มากกว่าเธออย่าแน่นอน หญิงสาวยิ้มหวานแล้วเอ่ยด้วยเสียงสดใส “ฉันต้องฝากตัวกับแดนในศาสตร์การหลอมแล้วล่ะค่ะ”

“โถ่ แบบนี้ผมจะช่วยคลอเดียในศาสตร์ไหนได้บ้างล่ะครับ คลอเดียดูเก่งไปหมดเลย”

“ไม่ขนาดนั้นหรอกค่ะ ฉันไม่ถนัดศาสตร์การหลอม การต่อสู้และศาสตร์เวทมนตร์บริหารค่ะ ต้องมีสิ่งที่เจนอสช่วยฉันได้แน่นอนค่ะ”

“ศาสตร์เวทมนตร์บริหารครับ!ผมว่าในรุ่นของพวกเราผมเชี่ยวชาญศาสตร์นี้มากที่สุดแล้วครับ ไม่ได้โอ้อวดนะครับ”

เหมือนเห็นหางสุนัขแกว่งไปมาที่ด้านหลังเจนอส หญิงสาวหัวเราะจนตาหยี “แน่นอนค่ะ ไม่มีใครเก่งกว่าเจนอสแล้วค่ะ ฝากด้วยนะคะ”

 ทั้งสามพูดคุยกันจนกระทั่งเสียงประกาศของผู้คุมสอบดังขึ้น “เราได้ผู้ผ่านการทดสอบครบทั้งห้าสิบคนแล้วค่ะ ยินดีกับผู้ที่ผ่านการคัดเลือกทุกท่านด้วยนะคะ ผู้ที่ผ่านการคัดเลือกสามารถเข้ามารายงานตัวที่หอพักได้ตั้งแต่วันพรุ่งนี้เป็นต้นไปเลยค่ะ แล้วเจอกันวันเปิดเทอมในอีกสามสัปดาห์นะคะ”

สิ้นเสียงประกาศ วงเวทเคลื่อนย้ายขนาดใหญ่เหนือสนามสอบก็สว่างขึ้น เพียงพริบตาชายหาดที่ถูกจัดเป็นสนามสอบก็ว่างเปล่า ไร้ร่องรอยของการถูกใช้งาน ผู้เข้าสอบทั้งหมดถูกเคลื่อนย้ายกลับมาที่หน้าตึกรองรับของสถานบันอินโครเชียน มีทั้งเสียงร้องไห้และเสียงกู่ร้องร้องด้วยความดีใจ คลอเดียเดินไปรับของที่ฝากเอาไว้ที่จุดฝากของ เธออยากกลับไปนอนพักที่โรงแรมแล้วล่ะ การเคลื่อนย้ายด้วยเวทเคลื่อนย้ายคงไปลดทอนประสิทธิภาพของยา อีกทั้งร่างกายของเธอยังแพ้เวทประเภทนี้อีกด้วย ที่เธอรีบสอบให้เสร็จก็เพราะเธอต้องการพักจากอาการแพ้ เมื่อรับของที่ฝากไว้แล้วหันหลังเตรียมจะกลับไปที่โรงแรม เพื่อนใหม่ทั้งสองก็ทักเธอ

“คลอเดีย ให้พวกเราไปส่งใหม่ มืดแล้ว” “หน้าซีดมากเลยนะครับ ให้พวกเราไปส่งเถอะ”

“ขอบคุณค่ะ แดน ขอบคุณค่ะ เจนอส”