1 ตอน break the ground
โดย arti.s
break the ground
ตามตำนานกรีกโบราณ ต่างก็เล่าขานต่อกันว่า “เมดูซ่า” คือสตรีผู้มีโฉมอันงดงามและเรือนผมนุ่มสลวยดุจไหมทองคำ
ชายใดที่ได้พบเจอเป็นต้องตกอยู่ในห้วงแห่งความหลงใหล ความงดงามของเมดูซ่าเปล่งประกายไปทุกหนทุกแห่ง แม้กระทั่งเทพีแห่งปัญญาที่ขึ้นชื่อว่าเป็นหญิงเฉกเช่นเดียวกัน ยังมิอาจต้านทานหัวใจตัวเองไว้ได้
อาธีน่า เคยประกาศกร้าวว่าจะครองตนเป็นโสดตลอดไป จะไม่ปล่อยให้มีผู้ใดย่างกรายเข้ามาในสี่ห้องหัวใจของหล่อนได้ กระนั้นจิตใจที่อ่อนโยนและความงดงามของเมดูซ่ากลับแทรกซึมลึกลงไปโดยไม่ทันตั้งตัว
อยู่มาวันหนึ่ง ในขณะที่เมดูซ่ากำลังสวดภาวนาอยู่ในวิหารพาเทนอลตามปกติ โพไซดอน เทพเจ้าแห่งท้องทะเลก็ได้ลักลอบเข้าไปในวิหารเพื่อกระทำชำเราเมดูซ่า เหตุการณ์นี้ทำให้วิหารอันศักดิ์สิทธิ์ต้องแปดเปื้อนไปด้วยกลิ่นเหม็นคาวของกามราคะ
ผู้เป็นเจ้าของสถานที่อย่างอาธีน่าจึงยอมไม่ได้ และมากไปกว่านั้นคือ ศัตรูที่เกลียดเข้ากระดูกดำอย่างโพไซดอน บังอาจมาสมสู่กับหญิงงามที่หล่อนมอบความรักให้ทั้งใจ
เมื่อไฟแห่งความโกรธเผาไหม้สัมปชัญญะจนแหลกเป็นผุยผง เทพีแห่งปัญญาพร้อมดวงตาเกรี้ยวกราดไม่หลงเหลือสติที่สามารถแยกแยะเรื่องราวใดๆ ได้ทั้งสิ้น ภายในอกอัดแน่นไปด้วยความแค้น แสงเพลิงสว่างวาบออกมาจากกายหยาบตลอดเวลา
อาธีน่า ตะเบ็งเสียงร่ายคำสาปร้ายใส่เมดูซ่าผู้มีโฉมงดงามให้จองจำอยู่กับความอัปลักษณ์ไปชั่วกัปชั่วกัลป์ เสกให้เส้นผมกลายเป็นงูพิษ หน้าตาขี้ริ้วขี้เหร่หาดูไม่ได้ และจะไม่มีชายใดหรือมนุษย์คนไหนกล้ามอบความรักให้กับสัตว์ประหลาดกอร์กอนได้อีก
“เมดดี้ คุณร้องไห้ทำไมคะ?” เด็กสาววัยหกขวบย่นคิ้วเอ่ยถามด้วยความสงสัย
“ไม่มีอะไรหรอกจ้ะ ฉันก็แค่สงสารเมดูซ่าน่ะ” พี่เลี้ยงเด็กชั่วคราวเอ่ยตอบ พรางยกมือขึ้นมาปาดน้ำตาข้างแก้มทิ้งไป
“หนูก็เหมือนกัน อาธีน่าเป็นคนไร้เหตุผลสุดๆ ไปเลย คนที่ควรโดนสาปคือโพไซดอน ไม่ใช่เมดูซ่าคนสวยสักหน่อย” จริงอย่างที่ลิลลี่ว่า ต่อให้มองจากดาวอังคารก็ยังเห็นเลยว่าเมดูซ่าไม่ได้ผิดอะไร เหตุใดถึงต้องรับกรรมนี้ไว้
เมดดี้ ยิ้มขันกับท่าทางถมึงทึงของหนูน้อยลิลลี่ แถมยังดีดตัวขึ้นมาทุบตีตุ๊กตาตัวโปรดอย่างคับแค้น ราวกับตัวเองเป็นเมดูซ่าในนิทานที่อยากจะเอาคืนอาธีน่าให้สาแก่ใจ
“Hey sweetie! ทำไมทำร้ายโอลาฟอย่างนั้นล่ะ หวัดดีเมดดี้” โอลิเวีย วางเสื้อโค้ตกันหนาวสีน้ำตาลทิ้งไว้บนเก้าอี้ แล้วเดินเข้ามาจูบแก้มลูกสาวสุดที่รัก
“ลูกเธอโมโหอาธีน่าน่ะ” เมดดี้ยักไหล่อมยิ้ม
“เฮ้อ จะต้องเป็นนิทานกรีกทุกทีสินะ”
โอลิเวีย ส่ายหัวไปมาเชิงต่อต้านเล็กน้อย ไม่ค่อยอยากให้ลูกซึมซับความโกลาหลของเหล่าเทพเจ้ากรีกสักเท่าไร ก็นะ วุ่นวายไร้เหตุผล นอกจากพลังวิเศษแล้วก็ไม่เห็นมีอะไรที่แตกต่างจากมนุษย์ธรรมดาอย่างเราๆ เลยสักนิด
“ก็เมดดี้เล่าสนุกนี่คะมัม นานๆ ทีจะได้เจอกันด้วย หนูแค่อยากกอบโกยโอกาสนี้”
“ช่างพูดจังนะลิลลี่ของเราน่ะ เอาล่ะดึกมากแล้วลูกรัก ถึงเวลานอนแล้วจ้ะ” โอลิเวีย ดึงผ้าห่มผืนใหญ่แสนอบอุ่นคลุมตัวเด็กน้อย ก่อนโน้มไปจูบหน้าผากบอกฝันดี
“ไนท์ไนท์ค่ะมัม เมดดี้กลับบ้านดีๆ นะคะ”
เมดดี้ ลูบหัวของเด็กช่างพูดอย่างเอ็นดู เรือนผมสีบลอนด์นุ่มลื่นหยอกล้อไปกับฝ่ามือ ลิลลี่มีเส้นผมสีสวยสุขภาพดีแบบฉบับที่เธอถวิลหา “ฝันดีจ๊ะลิลลี่”
“นี่เมดดี้ไม่ยุ่งเกี่ยวกับนิทานกรีกอีกได้ไหม ฉันขอเลยตรงนี้ บนชั้นหนังสือมีตั้งหลายเล่มที่น่าสนใจกว่า ช่วยเลือกหน่อยสิ”
สงสัยงานประกาศรางวัลสุดยิ่งใหญ่ไม่มีของอร่อยบริการ เจ้าของบ้านถึงได้ร้อนรนเปิดประตูตู้เย็นหยิบแซนด์วิชยัดใส่ปาก จนซอสมายองเนสเลอะเต็มมือ แถมไหลเยิ้มจนเปรอะเดรสสวย สภาพ! ใครจะไปคิดว่าแม่คนนี้มีดีกรีเป็นดาราฮอลลีวูดชื่อดัง
“ก็ลูกเธออ้อนนี่ ใครจะไปใจแข็งได้ล่ะ”
ลิลลี่ เป็นเด็กน้อยแสนน่ารัก มีดวงตาสีฟ้าวิบวับเป็นประกายพร้อมเสียงหวานยามออดอ้อน ไม่ว่าใครก็ต้องพ่ายแพ้ทั้งนั้น แล้วคนขี้ใจอ่อนอย่างเมดดี้จะทนอย่างไรไหว โอลิเวียพูดเหมือนกับไม่รู้จักอานุภาพความน่ารักของลูกตัวเองอย่างนั้นแหละ
“ปฏิเสธบ้างก็ได้ปะ ตามใจบ่อยเกินไปแล้วนะ แม่ก็อทมาเทอร์ ใจดีกับเด็กอย่างกับเป็นมิสยูนิเวิร์สงั้นแหละ”
“จ้าๆ เอาไว้วันหลังจะลองใจร้ายกับลูกเธอดูนะ” โอลิเวีย หยิบแจ็คเก็ตหนังตัวเก่งยื่นให้เมดดี้ โดยไม่ลืมยัดถุงครัวซ็องร้านดังที่เจ้าตัวชื่นชอบใส่มือเพื่อนสนิทไปด้วย แทนคำขอบคุณที่คอยดูแลลูกสาวหัวแก้วหัวแหวนให้กันมาตลอด
“ถึงบ้านแล้วส่งข้อความมาบอกด้วย เคนะ” ทั้งสองคนยืนร่ำลากันอยู่ที่ประตูหน้าบ้าน ถึงแม้ซานฟรานซิสโกจะไม่เคยมีหิมะตก แต่แรงลมด้านนอกเล่นเอาหนาวเหน็บจนขนลุกไปทั้งตัว
“รับทราบค่าเพื่อนสาว” เมดดี้ยิ้มกวนพร้อมโบกมือลา
เมื่อเพื่อนสนิทเดินลับจนสุดสายตา โอลิเวียจึงปิดประตูล็อกกลอนหมุนตัวกลับเข้าไปพักผ่อนภายในบ้าน งานประกาศรางวัลที่จัดในซานฟรานซิสโกปีนี้ เล่นเอาเหนื่อยแทบร่างแหลก ดารารุ่นน้องหน้าใหม่แวะเวียนเข้ามาคุยด้วยไม่ขาดสาย ทำให้เธอต้องปั้นหน้าแจกยิ้มตลอดจนจบงาน
เป็นคนสวยมักเหนื่อยเสมอ แต่จะเหนื่อยยิ่งกว่าเมื่อมีพรสวรรค์ที่โดดเด่นกว่าคนอื่น โอลิเวียนึกถึงหน้าหล่อของผู้กำกับคนหนึ่ง ที่เดินยิ้มร่าเข้ามาทาบทามให้ไปเป็นตัวละครหลักในหนังแอคชั่นเรื่องที่กำลังมีแพลนถ่ายทำเร็วๆ นี้ เธอว่าตัวเองประกาศชัดแล้วนะที่จะอำลาจอหนัง แต่เรื่องนี้ทำให้เกิดการลังเล
#เมดูซ่าไม่ผิด
ถ้าชอบบอกไรเตอร์ได้นะคะ :)